Kto nie słyszał o słynnym Kubusiu!? Jego pocieszne historie, które opowiada swemu panu podczas niekończącej się podróży, bawią i bawiły już miliony. Jego specyficzne, fatalistyczno-deterministyczne podejście jest już niemal przysłowiowe. W historie owe (opowiedziane nie bez pewnych perypetii) wplata on i zapoznaje nas ze swoją niecodzienną filozofią, niejednokrotnie nie szczędząc krytyki sobie współczesnemu światu.

Wydanie z opracowaniem, notatki na marginesie, cytaty, które warto znać, streszczenie. Opracowanie Biografia Josepha Conrada Kalendarium życia i twórczości Charakterystyka bohaterów Problematyka Typ Powieści Cytaty, które mogą się przydać Indeks komentarzy do tekstu

LegendyK. Przerwa Tetmajer O Panu Jezusie i zbójnikachK. Przerwa Tetmajer O Zwyrtale MuzykancieW L. Anczyc Wiano świętej KingiW Orkan Legenda o PodhaluA. Oppman Złota kaczkaA. Oppman BazyliszekA. Oppman SyrenaJ. I. Kraszewski O Kraku, smoku wawelskim i o królewnie WandzieK. W. Wójcicki Stopka królowej JadwigiK. W. Wójcicki TwardowskiPodaniaJ. Kasprowicz O śpiących rycerzach w TatrachJ. Kasprowicz O królu wężów i o walecznym a czystym młodzieńcuPerłowicuJ. Kasprowicz Morskie OkoR. Zmorski Przeklęte jezioroR. Zmorski Sobotnia GóraR. Zmorski Jaś Grajek i królowa BonaL. Siemieński Królowa BałtykuK. W. Wójcicki BorutaK. W. Wójcicki Diabeł RokitaK. W. Wójcicki Rycerze śpiący pod WawelemA. Oppman O chciwym Macieju, kusym Niemczyku i zaklętych skarbach na zaklętej górzeB. Prus O uśpionej pannie i zaklętych skarbach na dnie potokuBaśnieK. W. Wójcicki MadejK. W. Wójcicki Szklana góraK. W. Wójcicki Waligóra i WyrwidąbJ. I. Kraszewski Kwiat paprociJ. I. Kraszewski Z chłopa królE. Orzeszkowa O rycerzu miłującymE. Orzeszkowa Czego po świecie szukał SmutekH. Sienkiewicz BajkaOpracowanieGatunek literackiLegenda i podanieBaśńBohaterowie baśni i legendStreszczeniaK. Przerwa Tetmajer O Panu Jezusie i zbójnikachK. Przerwa-Tetmajer O Zwyrtale MuzykancieW L. Anczyc Wiano świętej KingiW Orkan Legenda o PodhaluA. Oppman Złota kaczkaA. Oppman BazyliszekA. Oppman SyrenaJ. I. Kraszewski O Kraku, smoku wawelskim i o królewnie WandzieK. W. Wójcicki Stopka królowej JadwigiK. W. Wójcicki TwardowskiJ. Kasprowicz O śpiących rycerzach w TatrachJ. Kasprowicz O królu wężów i o walecznym a czystym młodzieńcu PerłowicuJ. Kasprowicz Morskie OkoR. Zmorski Przeklęte jezioroR. Zmorski Sobotnia GóraR. Zmorski Jaś Grajek i królowa BonaL. Siemieński Królowa BałtykuK. W. Wójcicki BorutaK. W. Wójcicki Diabeł RokitaK. W. Wójcicki Rycerze śpiący pod WawelemA. Oppman O chciwym Macieju, kusym Niemczyku i zaklętych skarbach na zaklętej górzeB. Prus O uśpionej pannie i zaklętych skarbach na dnie potokuK. W. Wójcicki MadejK. W. Wójcicki Szklana góraK. W. Wójcicki Waligóra i WyrwidąbJ. I. Kraszewski Kwiat paprociJ. I. Kraszewski Z chłopa królE. Orzeszkowa O rycerzu miłującymE. Orzeszkowa Czego po świecie szukał SmutekH. Sienkiewicz Bajka

W pensjonacie pani Vauquer mieszka dziwny jegomość. Kiedyś bogacz, noszący drogą odzież i koszule z najdelikatniejszego jedwabiu, w czasie trwania akcji jest skończonym biedakiem. Bez reszty oddany córkom, zostaje nazwany ojcem Goriot. To prawdziwy ,,Chrystus ojcostwa"", dla swoich pociech gotów na największe wyrzeczenia. Czy miłość ojcowska spotka się z wzajemnością, czy wdzięczne córki dadzą ojcu poczucie szczęścia i satysfakcji z życia rodzinnego?

Krótka rozprawa miedzy trzemi osobami, Panem, Wójtem, a Plebanem, którzy i swe i innych ludzi przygody wyczytają, a takież i zbytki i pożytki dzisiejszego świata - dialog napisany przez Mikołaja Reja, wydany w Krakowie w roku 1543 pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek.Jest to utwór o współczesnej autorowi tematyce, zarówno politycznej, jak i obyczajowej. Ujawnia konflikt między trzeba stanami: szlachtą (przedstawicielem jest Pan), duchowieństwem (przedstawicielem jest Pleban) i chłopstwem (przedstawicielem jest Wójt). Całość poprzedza wiersz ""Ku dobrym towarzyszom"". W ""Krótkiej rozprawie..."" po raz pierwszy na karty literatury wprowadzono mowę potoczną.Dialog jest jednym z najczęstszych gatunków wypowiedzi w pismach Reja. Krótka rozprawa... jest poetyckim dialogiem, otwierającym okres dojrzałej twórczości Reja. Zawiera liczne aluzje do ówczesnych realiów życia, porusza najbardziej aktualne tematy polityczne, religijne i obyczajowe: pogoń za urzędami świeckimi, przekupne sądownictwo, brak stałego systemu obronnego, ciężary chłopskie (czynsze i dziesięciny), ""zbytki"" szlachty (w piciu, strojach, hazardzie), nadużycia duchowieństwa. Obecna jest tu wstrząsana ruchem egzekucyjnym i reformacyjnym Polska renesansowa.,Krótka rozprawa... napisana jest językiem jędrnym, plastycznym i świetnie odtwarzającym ówczesną mowę potoczą, jej koloryt i odcienie stylistyczne.Polska w alegorycznej postaci Rzeczypospolitej sama opowiada narzekając o udrękach i kłopotach polskiego życia. Osoby dialogu (Pan, Wójt, Pleban) zostali obdarzeni indywidualnymi charakterystykami, zwłaszcza - śmiały i krewki Wójt. Pozornie ostro się spierają, naprawdę jednak spokojnie i z namaszczeniem formułują swe myśli (które podsumuje w końcowej scenie postać Rzeczypospolitej).Krótka rozprawa..., jest wzorowana na niemieckich dialogach protestanckich, ale nie jest polemicznym traktatem teologicznym, raczej wyraża szlachecki antyklerykalizm. Atakuje duchowieństwo (próżne, tępe, wyrachowane), ale nie podważa dogmatów teologicznych.Rej stara się o poprawę sytuacji w każdej dziedzinie życia - politycznej, obyczajowej, religijnej - ale w istniejących strukturach.Krótka rozprawa... uznawana jest za wybitny utwór literacki: doskonała polszczyzna, celna ironia, werwa satyryczna i nieodparty komizm sytuacyjny (jak np. w scence obyczajowej odpustu, gdy w kościele kury wrzeszczą, świnie kwiczą, na ołtarzu jajca liczą). Często takie scenki jak polowanie i jarmark - zamieniają się w szczegółowe opowiastki o żywej i barwnej fabule. Jest więc Krótka rozprawa... także cennym obrazem obyczajów.

Lektura z opracowaniem: czas i miejsce akcji, główne wątki powieści - główni bohaterowie, treść, ocena społeczeństwa w powieści.

Robinson ląduje na bezludnej wyspie. Musi się zatroszczyć o jedzenie, mieszkanie, ubiór, brak mu najpotrzebniejszych rzeczy. Jest sam, zdany tylko na siebie. Czy cywilizowany człowiek może przeżyć w ekstremalnych warunkach, gdzie ma do dyspozycji tylko potęgę natury? Czy przyroda jest wrogiem czy przyjacielem człowieka?

Wybucha powstanie Kozaków pod wodzą Chmielnickiego. Butny przywódca odnosi kolejne zwycięstwa. Jan Skrzetuski z niepokojem śledzi rozwój wypadków. Bardzo niepokoi się losem Heleny Kurcewiczówny, swojej ukochanej, ale przedkłada patriotyczny obowiązek nad szczęście osobiste. Ma jednak wiernych przyjaciół - Zagłoba, Wołodyjowski i Rzędzian będą się starali wyrwać Helenę z rąk groźnego Bohuna.

W zacisznym i przytulnym dworze korczyńskim mieszka piękna, ale uboga szlachcianka, Justyna Orzelska. Ma już za sobą nieszczęśliwe uczucie do Zygmunta Korczyńskiego, bogatego kuzyna, który ją porzucił. Czy tym razem Justyna dobrze ulokuje swoje uczucia? Czy dziewczyna potrafi docenić szczerą miłość Jana Bohatyrowicza?

Utwór opisuje starcie dwóch cywilizacji: chrześcijańskiej i muzułmańskiej (chociaż wykreowanej w sposób odległy od rzeczywistości), przedstawiając dzieje wyprawy wojennej Karola Wielkiego do Hiszpanii przeciw Saracenom w roku 778, a szczególnie bitwę w wąwozie Roncevaux. Wydarzenia przedstawione są w sposób poważnie odbiegający od prawdy historycznej, a znaczenie bitwy zostało wyolbrzymione dla osiągnięcia efektu (środek typowy dla chanson de geste). W rzeczywistości idący w tylnej straży wojsk Franków Roland, hrabia Bretanii, został zaskoczony przez oddziały Basków, a po zaciętym starciu zabity razem z całym swoim oddziałem. Taką wersję wydarzeń, datowaną na 15 lipca 778, podaje Eginhard w swojej kronice. W utworze ambitny hrabia Roland, siostrzeniec Karola, zostaje wciągnięty w zasadzkę i ponosi śmierć wraz z towarzyszącymi mu rycerzami w walce ze znacznie przewyższającymi go liczebnie siłami wroga dlatego, że uważał wezwanie pomocy za niehonorowe.

Nowela Bolesława Prusa. Opowieść o losach nieprzeciętnie zdolnego chłopca, który w środowisku, w którym przyszło mu żyć (zacofana polska wieś), nierozumiany przez najbliższe otoczenie (matkę, chrzestnego, nauczyciela z wiejskiej szkółki), traktowany jest jak nicpoń i leń, nie może więc rozwijać swoich zdolności. Dlatego też opuszcza rodzinne strony, by w świecie szukać nauki i perspektyw rozwoju.

Pan Michał Jerzy Wołodyjowski rozpacza po śmierci narzeczonej, Anusi Borzobohatej Krasieńskiej. Nie wierzy, by mógł być kiedykolwiek szczęśliwy w miłości. Tymczasem wkrótce pozna Basię Jeziorkowską, swą przyszłą towarzyszkę życia. Czy chwile szczęścia przyjdzie okupić bohaterską śmiercią w obliczu nadciągającej nawały tureckiej?

Wydane po raz pierwszy w 1953 roku w Londynie i wznawiane wielokrotnie wspomnienia Gustawa Herlinga - Grudzińskiego z sowieckiego łagru w Jercewie pod Archagielskiem ukazują się w serii Lekcja Literatury poprzedzone niezwykle interesującą rozmową, jaką z autorem książki przeprowadził znakomity znawca jego twórczości, Włodzimierz Bolecki. Książka Gustawa Herlinga - Grudzińskiego obok nieprzeciętnych walorów literackich jest przede wszystkim - co podkreśla w rozmowie Autor - dokumentalną relacją ofiary, kronikarza i badacza instytucji i mechanizmów sowieckiego ""innego świata"" zbudowanego na utopijnej, zbrodniczej ideologii lewicowo - totalitarnej.

Sonety Krymskie - cykl 18 sonetów stanowiących opis podróży Adama Mickiewicza na Krym, opublikowany w 1826 razem z cyklem wierszy miłosnych (tzw. sonety odeskie) jako Sonety.Cykl ten jest również wyrazem zainteresowań Mickiewicza Wschodem. Zainteresowania te były bardzo popularne wśród studentów Uniwersytetu Wileńskiego, wielu studiowało orientalistykę w Petersburgu. Poeta, przymusowo przebywający w Rosji, opuścił Odessę i wybrał się na wycieczkę, która okazała się wyprawą do innego świata, pierwszym wtajemniczeniem twórcy właśnie w Orient.Sonety krymskie są opisem orientalnej przyrody i kultury Wschodu oraz ukazują rozpacz poety - pielgrzyma, wygnańca stęsknionego za ojczyzną, z której wygnała go przemoc wroga. Podmiot liryczny wypowiada się zazwyczaj w pierwszej osobie liczby pojedynczej, innym razem przeżycia podróżnika przedstawia bezstronny narrator. Spotyka on mieszkańca Krymu - księcia arabskiego Mirzę, który uosabia muzułmańską religię, kulturę, a także mowę tatarską i turecką.Sonety krymskieI. Stepy AkermańskieII. Cisza morskaIII. ŻeglugaIV. BurzaV. Widok gór ze stepków KozłowaVI. BakczysarajVII. Bakczysaraj w nocyVIII. Grób PotockiejIX. Mogiły haremuX. BajdaryXI. Ałusza w dzieńXII. Ałusza w nocyXIII. CzatyrdahXIV. PielgrzymXV. Droga nad przepaścią w Czufut-KaleXVI. Góra KikineisXVII. Ruiny zamku w BałakławieXVIII. Ajudah