Rozgrywająca się między latami 1960 a 1990 historia Heleny, polskiej Żydówki, ocalałej z Holocaustu, jako jedynej z całej rodziny, i jej córki Elżbiety, najpierw dziecka, potem dorosłej kobiety, widziana jest oczami córki. To zbiór dwudziestu epizodów i scenek z ich codzienności, gdy próbują ułożyć sobie życie w nowo powstałym Izraelu. Opowieść ta w przejmujący sposób mówi o traumie potwornych przeżyć, o rozpaczy i żalu w związku ""z tym, co się stało, a także tym, co się potem już stać nie mogło"", o tęsknocie za Polską i izolacji, o walce o to, żeby jakoś żyć, zachować godność i jednocześnie nie zapomnieć. Ale przede wszystkim mierzy się z milczeniem na ten najważniejszy temat, czyli głębokim niezrozumieniu otoczenia wobec ocalałych, wręcz o obojętności dla ich przeżyć. W najlepszym razie spotykają się oni z pytaniem zadanym przez pewnego syjonistę: ""dlaczego nie przyjechałaś przed wojną?"".
? Sugestywny i wzruszający obraz ludzi ocalonych z Zagłady
? Historia Leale'i, która pracuje w małym salonie fryzjerskim w Tel Awiwie. Jej oczami czytelnik poznaje pokolenie ocalonych z Holokaustu, którzy osiedlili się w Izraelu, gdzie każdy na swój sposób próbuje odnaleźć się i żyć w nowej ojczyźnie
? Autorka nie epatuje koszmarnymi scenami nie rozlicza winnych, dostarcza wielu wzruszeń, zachwyca ciepłem i na długo pozostawia czytelnika pod głębokim wrażeniem
Leale nie miała dzieciństwa. II wojnę światową przeżyła ukryta w dole wykopanym w ziemi. Nie wie skąd pochodzi, jak się nazywa, kim byli jej rodzice. Wspomina swój przyjazd do Izraela i życie w kibucu. Tam poznała krawca Srulika, z którym wzięła ślub i miała syna. Po jego śmierci młodą wdową oraz synem Etanem zaopiekuje się Sajtschik, przyjaciel rodziny, prowadzący zakład fryzjerski. To on daje Leale'i pracę manikiurzystki i staje się jej wielką, choć platoniczną, miłością.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
