Monografia, której celem jest próba odpowiedzi na pytanie postawione w tytule, przedstawia nowe spojrzenie na kształtowanie literackiej autobiografii i wizerunku pisarza, stosowanie zabiegów autokreacyjnych oraz gier, które podejmował z czytelnikiem. Jednocześnie książka jest opowieścią o takim Boyu-Żeleńskim, który pozostaje mało znany: Boyu wydawcy, Boyu dziennikarzu i Boyu kreatorze. Znakomity tłumacz dzieł m.in. Prousta, Villona, Rabelais'go, Balzaka, autor wciąż rozpoznawalnych w Polsce Słówek i tekstów kabaretu Zielony Balonik, poeta, pisarz i publicysta jawi się przy tym jako mistrz formowania własnego wizerunku, specjalista od public relations i copywriter, choć w jego czasach pojęcia te prawdopodobnie nie były znane. Wykorzystując siłę prasy, Boy pokazywał czytelnikom takiego siebie, jakiego oni chcieli, dbając przy tym o prywatność i nie zwierzając się ze swoich największych tajemnic. Wysiłek ten podejmował także z niezgody na wizerunek narzucony przez otoczenie, biorąc i przetwarzając poszczególne elementy tego image'u, uzyskane w procesie literackiej komunikacji. Metodologiczny eklektyzm monografii powoduje, że ma ona charakter interdyscyplinarny: obejmuje wiedzę z takich dyscyplin, jak socjologia literatury, medioznawstwo, psychologia społeczna, literaturoznawstwo czy ekonomia. Publikacja jest przeznaczona dla wszystkich miłośników literatury dwudziestolecia, a w szczególności tych zainteresowanych procesami literackimi oraz polem literackim tej epoki.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
