Znachor jest jedną z najpopularniejszych powieści obyczajowych okresu dwudziestolecia międzywojennego. Należy ona do kanonu literatury polskiej. Pomimo że osadzona w realiach Polski przedwojennej, powieść - być może dlatego, że kreuje na bohatera postać lekarza i człowieka będącego wzorem moralnym dla naszych czasów - zdobyła sobie miano dzieła ponadczasowego. Owianym legendą bohaterem powieści jest wybitny chirurg Rafał Wilczur, który za sprawą serii nieszczęśliwych przypadków doznaje amnezji i nie wiedząc, kim jest, tuła się po domach, szukając dorywczej pracy i schronienia. Przypadek sprawia, że w czasie pobytu u jednego z wiejskich gospodarzy, włóczęga objawia utajone zdolności do leczenia ludzi. W miarę rośnięcia uznania dla uzdrawiających zdolności znachora pojawiają się nowe przeciwności losu, z którymi przyjdzie mu się zmierzyć. O niezwykłej popularności powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza świadczy fakt, że była ona już trzykrotnie ekranizowana, po raz pierwszy w 1937 roku, następnie w 1982 roku i ostatnio w 2023 roku. Słowo o autorze: Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898?-1939), pisarz, dziennikarz, który już za życia był poczytnym autorem. Jego najpopularniejsze książki to: Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Profesor Wilczur (o dalszych losach wiejskiego znachora), Pamiętnik pani Hanki. Zginął zabity przez sowietów, jako jedyny, w czasie wycofywania się oddziału do Rumunii we wrześniu 1939 roku.
Na podstawie powieści powstał film z Leszkiem Lichotą w roli głównej! Od 27 września dostępny w serwisie Netflix.Znakomita powieść o losach słynnego chirurga, profesora Rafała Wilczura. Renomowany niegdyś chirurg, który stracił rodzinę i pamięć, dostaje szansę na nowe życie, gdy po latach spotyka swoją córkę.Wydanie zawiera fotosy z planu filmowego oraz informacje o powstawaniu filmu.
W modnym kinie „Iluzja” u zbiegu ulic Mylnej i Śliskiej niebywały tłok. Wyświetlają wielki film w dziewięciu aktach osnuty na tle z gruntu przerobionej powieści Wysockiego „Zabawy mędrców”. Obraz nazywa się „Sanacja”.
(fragment tekstu „Film”)
Tom, który oddajemy w Państwa ręce, zawiera wybór tekstów prasowych Tadeusza Dołęgi-Mostowicza dotyczących zawiłości polskiej polityki po zamachu majowym przeprowadzonym przez marszałka Józefa Piłsudskiego i jego zwolenników. Błyskotliwe aluzje, trafne analizy polityczne okraszone charakterystycznym humorem czy omówienia artykułów ukazujących się w ówczesnej prasie pozwalają zrozumieć, czym Mostowicz naraził się rządzącym w Polsce „pomajowej”.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) – najpoczytniejszy polski autor w XX-leciu międzywojennym. Twórca takich nieprzemijających przebojów czytelniczych, jak „Kariera Nikodema Dyzmy” czy „Znachor”. Wbrew powszechnemu mniemaniu wydana w 1932 roku powieść „Kariera Nikodema Dyzmy” nie była jego debiutem jako człowieka pióra. Na przełomie lat 1924/1925 Dołęga-Mostowicz został felietonistą dziennika „Rzeczpospolita”. We wrześniu 1927 roku za swoje cięte i bezkompromisowe publikacje zapłacił ciężkim pobiciem przez „nieznanych sprawców”.
Kontynuacja powieści Znachor.
Po odzyskaniu pamięci profesor Wilczur powraca do pracy w swojej klinice. Odzyskuje szacunek i stanowiska, ale niestety nie dla wszystkich jest to szczęśliwy zwrot akcji. Zniechęcony intrygami ucieka znowu na wieś, tam gdzie czuje się naprawdę potrzebny.
Towarzyszy mu doktor Łucja Pańska, która postanawia zawsze stać u boku ukochanego profesora.
Znakomity chirurg o międzynarodowej sławie, profesor Wilczur, zrozpaczony po odejściu ukochanej żony, włóczy się po mieście i w wyniku wypadku traci pamięć. Nie widząc, kim jest, wędruje od wioski do wioski, imając się przypadkowych prac. Wreszcie przygarnięty pod dach przez wiejskiego gospodarza, jako Antoni Kosiba, zaczyna leczyć ludzi. Poznaje kalekiego chłopca i mimo prymitywnych warunków przeprowadza na nim udaną operację. Od tego dnia jego sława zaczyna się rozprzestrzeniać. Zazdrosny o sukces miejscowy lekarz grozi mu sądem za nielegalne praktyki
Jak powstaje partia? Gdy jakiemuś człowiekowi nie starczy już groszy na życie, a nie chce mu się uczciwie pracować, wtedy dobiera sobie kilku przyjaciół i postanawiają założyć partię. W tym celu wyszukują sobie nazwę możliwie jak najbardziej ciekawą i idą na wieś, by gdzieś w Gęsim Dołku czy Woli Głupkowskiej urządzić wiec.
fragment tekstu „Autobiografia”
Absurdy i problemy życia politycznego i codzienności Polski międzywojennej to wiodący temat tekstów prasowych Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Ale nie jedyny! Z kolejnego, obszernego tomu zawierającego różnorodne, niewydane do tej pory artykuły autora, dowiemy się co nieco o polskim cykliście przemierzającym kulę ziemską, o problemach czytelnictwa, wojenkach prasowych czy aktualnościach sezonu ogórkowego. Trafne spostrzeżenia, zabawa słowem i znakomite (gdy trzeba – bardzo ostre) pióro to znak firmowy Mostowicza – zapraszamy do salwy śmiechu i momentów refleksji!
Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) – najpoczytniejszy polski autor w XX-leciu międzywojennym. Twórca takich nieprzemijających przebojów czytelniczych, jak „Kariera Nikodema Dyzmy” czy „Znachor”. Wbrew powszechnemu mniemaniu wydana w 1932 roku powieść „Kariera Nikodema Dyzmy” nie była jego debiutem jako człowieka pióra. Na przełomie lat 1924/1925 T. Dołęga-Mostowicz został felietonistą dziennika „Rzeczpospolita”. We wrześniu 1927 roku za swoje cięte i bezkompromisowe publikacje zapłacił ciężkim pobiciem przez „nieznanych sprawców”.
Powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza Kariera Nikodema Dyzmy należy do kanonu literatury polskiej. Powieść powstała w 1932 roku i w zamyśle autora miała być literacką satyrą kraju pod rządami sanacji. Nikodem Dyzma jest prostym prowincjuszem, zarabiającym z gry na mandolinie w warszawskich lokalach. W wyniku zbiegu nieoczekiwanych okoliczności, zawikłanych układów pomiędzy ówczesnymi biznesmenami i władzą, a także intryg wysokich urzędników administracji państwowej, bohater powieści robi oszałamiającą karierę, najpierw w sektorze prywatnych majątków i interesów, następnie w aparacie Państwa. Nikodem Dyzma zdaje sobie sprawę, że piastowane przez niego urzędy zupełnie go przerastają, ale szybko uczy się, że może się tym nie przejmować. Wystarczy sprytnie i bez skrupułów lawirować i można troszczyć się jedynie o wykorzystywanie pozycji dla swoich prywatnych celów i prowadzenia bujnego życia towarzyskiego, pełnego balów, rautów i barwnych przygód miłosnych. Ostra krytyka Polski sanacyjnej zawarta w powieści Dołęgi-Mostowicza okazała się ponadczasowa. Każde pokolenie Polaków odkrywa ze smutkiem swoich Nikodemów-Dyzmów, którzy obejmują najwyższe funkcje w Państwie. Nic więc dziwnego, że świetnie napisana prorocza powieść przedwojennego dziennikarza politycznego i pisarza zajmuje ważne miejsce w literaturze polskiej, a postać Nikodema Dyzmy stała się synonimem niekompetentnych i nastawionych na prywatę karierowiczów. Kariera Nikodema-Dyzmy była kilkakrotnie ekranizowana, w 1956 roku w postać głównego bohatera wcielił się Adolf Dymsza, w 1980 Roman Wilhelmi, a w 2002 Cezary Pazura.
Kolejny tom tekstów niewydanych Tadeusza Dołęgi-Mostowicza pt. „Dziwna kamienica” zawiera wybór artykułów dotyczących przedwojennej Warszawy oraz osobistych, „warszawskich” doświadczeń samego autora. Ten swoisty dokument epoki zawiera unikalne opisy życia kulturalnego stolicy, życia codziennego i odświętnego jej mieszkańców czy tajników (często niechlubnych) funkcjonowania administracji miejskiej. Znajdziemy tu również wzmianki o niepozornych miejscowościach, które dziś są już częścią stolicy. Ponadczasowość i prawdziwość to powody, dla których szczególnie warto czytać stare, choć niestarzejące się felietony Mostowicza.
Do Świdra, jak wiadomo, jedzie się półtorej godziny z okładem Kolejką Wawerską, rodzoną siostrzycą Wilanowskiej, obie bowiem szanują jedną maksymę łacińską: festina lente. Jeżeli kto spojrzy na męczący się w beznadziejny sposób samowarek i majestatyczny powolny bieg „pociążku” musi się zgodzić, że dojazdowe kolejki są żywym dowodem zastosowania powyższej maksymy.
fragment tekstu „W Świdrze i jego okolicach”
Przeciętny śmiertelnik warszawski nie domyśla się nawet jak tragiczna nuda obrała sobie siedlisko w biurach naszego czcigodnego Magistratu za odrapanym majestatem fasady. Siedzą potentaci przy biurkach i ziewają. Stoi 3-ch woźnych przy każdych drzwiach i drzemią...
– Latem to chociaż muchy są, można łapać, zawsze jakieś zajęcie... a teraz?
fragment tekstu „Jak można z nudów ludziom szkodzić?”
Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) – najpoczytniejszy polski autor w XX-leciu międzywojennym. Twórca takich nieprzemijających przebojów czytelniczych, jak „Kariera Nikodema Dyzmy” czy „Znachor”. Wbrew powszechnemu mniemaniu wydana w 1932 roku powieść „Kariera Nikodema Dyzmy” nie była jego debiutem jako człowieka pióra. Na przełomie lat 1924/1925 T. Dołęga-Mostowicz został felietonistą dziennika „Rzeczpospolita”. We wrześniu 1927 roku za swoje cięte i bezkompromisowe publikacje zapłacił ciężkim pobiciem przez „nieznanych sprawców”.
Wybór małych form prozatorskich (i jednej poetycko-dramatycznej) Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, z których znakomita większość po raz pierwszy ukazuje się w wydaniu książkowym, rzuca nowe światło na twórczość najpopularniejszego polskiego pisarza XX wieku. Teksty z lat 19251939 nie tylko ukazują rozwój talentu i bardzo świadomą artystyczną drogę pisarza, ale dostarczają znakomitej rozrywki także dzisiejszemu czytelnikowi. Są tu utwory mniej i bardziej frywolne, zawsze pełne humoru, błyskotliwych obserwacji psychologicznych i obyczajowych, a także złośliwych, zaskakująco dziś aktualnych, politycznych aluzji.
Klasyka literatury w nowej edycji to znakomity pretekst, by powrócić do dzieł wybitnych i ważnych - przypomnieć je sobie, przeżyć i zinterpretować na nowo lub odkryć, czytając po raz pierwszy. Seria obejmuje arcydzieła polskiej i światowej literatury pięknej utwory, które mimo upływu lat wciąż zachwycają, intrygują, wzruszają i skłaniają do refleksji.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) – najpoczytniejszy polski autor w dwudziestoleciu międzywojennym. Twórca takich nieprzemijających przebojów czytelniczych, jak Kariera Nikodema Dyzmy czy Znachor, żeby wspomnieć tylko te najbardziej znane. Wbrew powszechnemu mniemaniu powieść Kariera Nikodema Dyzmy, wydana w 1932 roku, nie była jego debiutem jako człowieka pióra. Na przełomie lat 1924/1925 T. Dołęga-Mostowicz został felietonistą dziennika „Rzeczpospolita”.
Czyście zauważyli Państwo, jak wiele rzeczy robią ludzie dla (...) „względów wyższych”? Mówi się kłamstwa, popełnia oszustwa, dokonuje fałszerstw, przemilcza się to, o czym trzeba krzyczeć, i krzyczy się o tym, co powinno się przemilczeć, obrzuca się ludzi błotem (...), robi się każdą podłość prywatną i każde świństwo publiczne dla... względów natury wyższej.
Fragment tekstu „Względy wyższe”
Czytając niektóre teksty Tadeusza Dołęgi-Mostowicza (1898–1939), aż trudno uwierzyć, że napisane zostały w XX-leciu międzywojennym. Nie tracą na aktualności, zmuszają do refleksji, śmieszą (choć czasem przez łzy).
„Dwór polski” to piąty tom tekstów niewydanych T. Dołęgi-Mostowicza, który oddajemy w Państwa ręce. Zawiera on wybór opisów i komentarzy dotyczących przede wszystkim życia na Kresach w XX-leciu. Ponadczasowość i prawdziwość, dla których szczególnie warto czytać stare, choć niestarzejące się felietony autora, widać szczególnie w tekstach, które dotyczą problematyki życia społecznego i politycznego Polaków. To swoisty dokument epoki, który czyta się jednym tchem. O czym świadczą współczesne autorowi recenzje:
Tadeusz Dołęga-Mostowicz jest bezsprzecznie najpoczytniejszym obecnie pisarzem. Tłumaczy się to po prostu: obok wnikliwego wyczucia współczesności, którą Mostowicz czuje jak nikt, zna on świetnie psychikę mas czytelniczych i wie jak do nich trafić.
„Echo”
Przemysłowiec z kapitałem zdobytym w Afryce ożywia i uzdrawia handel zbożem w Polsce; nazywa się Dowmunt i ma piekielne powodzenie u kobiet. Sensacje szpiegowskie. Femme Fatale szpiegująca na rzecz Rosjan. Krytyczny obraz polskiego społeczeństwa lat trzydziestych na tle ogólnoświatowej afery gospodarczej.
Do Warszawy przyjeżdża Jan Winkler, który po wielu latach nieobecności w Polsce ponownie rzuca się w wir mętnych interesów. Podróżnik, awanturnik i kobieciarz, człowiek o wielu twarzach, ścigany przez polski wymiar sprawiedliwości. Śledztwo prowadzi młoda prokurator, Alicja Horn, która w przeszłości zetknęła się już z Janem Winklerem. Książka do słuchania we wspanialej interpretacji Włodzimierza Pressa.
Znachor to wzruszająca historia wybitnego chirurga, profesora Rafała Wilczura, który zrozpaczony odejściem żony i córeczki włóczy się po mieście i szuka ukojenia w alkoholu. Zostaje napadnięty, okradziony i pobity, w wyniku czego traci pamięć. Po latach włóczęgostwa kradnie dokumenty i pod nazwiskiem Antoniego Kosiby znajduje schronienie u młynarza. Zyskuje sławę znachora po udanej operacji. Miejscowy lekarz, zazdrosny o jego sukcesy, grozi Kosibie sądem za wykonywanie praktyki lekarskiej bez zezwolenia.Znachor czasami zagląda do sklepu w pobliskim miasteczku, gdzie pracuje oddana tu na wychowanie sierota Marysia. Rysy dziewczyny wydają mu się dziwnie znajome, ale nie może sobie przypomnieć, kogo przypomina mu ta młoda, piękna kobieta.
Dwaj stryjeczni bracia walczą o spadek zakłady przemysłowe Dalcz. Krzysztof jest gruntownie wykształconym fachowcem, człowiekiem uczciwym, pracowitym. Paweł to spryciarz, samouk i hochsztapler, czarna owca rodziny, posiadający wrodzony talent do interesów. Wykorzystuje zamieszanie po śmierci ojca i przy pomocy oszustw i fałszerstw staje się dyrektorem przedsiębiorstwa. Jednak wielkimi krokami zbliża się kryzys gospodarczy.Akcja tej obyczajowo-sensacyjnej powieści rozgrywa się na tle ogólnoświatowej afery gospodarczej, nawiązującej do wielkiego kryzysu lat trzydziestych.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898-1939) – to najpoczytniejszy polski autor w dwudziestoleciu międzywojennym. Twórca takich nieprzemijających przebojów czytelniczych, jak Kariera Nikodema Dyzmy czy Znachor, żeby wspomnieć tylko te najbardziej znane.
Wbrew powszechnemu mniemaniu powieść Kariera Nikodema Dyzmy, wydana w 1932 roku, nie była jego debiutem jako człowieka pióra. Na przełomie lat 1924/1925 T. Dołęga-Mostowicz został felietonistą dziennika „Rzeczpospolita”. We wrześniu 1927 roku za swoje cięte i bezkompromisowe publikacje zapłacił ciężkim pobiciem przez „nieznanych sprawców”. Napastnicy poruszali się, jak wykazało śledztwo, samochodem komendanta głównego Policji Państwowej.
Tom zawierający opisy i komentarze dotyczące życia społecznego i dnia codziennego, który oddajemy w Państwa ręce, jest swoistym literackim dokumentem epoki i drugą częścią zbioru ponadczasowych w swojej wymowie felietonów i opowiadań, które Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał przed rozpoczęciem błyskotliwej kariery powieściopisarskiej.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) – najpoczytniejszy polski autor w dwudziestoleciu międzywojennym. Twórca takich nieprzemijających przebojów czytelniczych, jak Kariera Nikodema Dyzmy czy Znachor, żeby wspomnieć tylko te najbardziej znane.
Wbrew powszechnemu mniemaniu powieść Kariera Nikodema Dyzmy, wydana w 1932 roku, nie była jego debiutem jako człowieka pióra. Na przełomie lat 1924/1925 T. Dołęga-Mostowicz został felietonistą dziennika
„Rzeczpospolita”. We wrześniu 1927 roku za swoje cięte i bezkompromisowe publikacje zapłacił ciężkim pobiciem przez „nieznanych sprawców”. Napastnicy poruszali się, jak wykazało śledztwo, samochodem
komendanta głównego Policji Państwowej.
Tom poświęcony życiu politycznemu, który oddajemy w Państwa ręce, jest pierwszą częścią zbioru ponadczasowych w swojej wymowie felietonów, które Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał przed rozpoczęciem błyskotliwej kariery powieściopisarskiej.
Skandalizująca książka, która stała się legendą, a jej bohater symbolem prostaka i ignoranta bezwzględnie pnącego się na wyżyny społeczne po szczeblach kariery. Niezwykle odważna i celna satyra na skorumpowane i cyniczne warszawskie elity polityczne końca lat dwudziestych XX wieku.
"Bracia Dalcz i S-ka" to porywająca powieść obyczajowo-społeczna, w której Tadeusz Dołęga-Mostowicz kreśli obraz wielkiego przemysłowego imperium i rodzinnej dynastii, wplątanej w dramatyczne intrygi, finansowe machinacje i osobiste tragedie. Autor, znany z takich bestsellerów jak "Kariera Nikodema Dyzmy" czy "Znachor", ponownie dowodzi swojego mistrzostwa w ukazywaniu mechanizmów rządzących światem wielkiego biznesu, konfliktów międzypokoleniowych i moralnych dylematów, jakie niesie ze sobą władza i bogactwo. Akcja powieści rozgrywa się w kręgu potężnej rodziny Dalczów, właścicieli prężnie działających Zakładów Przemysłowych "Bracia Dalcz i S-ka". Na czele tego imperium stoi Wilhelm Dalcz, doświadczony i konserwatywny przemysłowiec, który całe życie poświęcił rozbudowie rodzinnej firmy. Jego brat Karol Dalcz, sparaliżowany i zmęczony życiem, powraca do kraju wraz ze swoim synem Krzysztofem, młodym inżynierem wychowanym w Europie Zachodniej. Krzysztof, mający przejąć odpowiedzialność za przyszłość zakładów, zderza się z nieprzyjaznym środowiskiem - skostniałą hierarchią, zbiurokratyzowanym zarządem oraz skłóconą rodziną, której członkowie kierują się głównie własnymi interesami. Na tle tych wydarzeń rozgrywa się emocjonująca walka o władzę, w której kluczowe role odgrywają również ludzie z otoczenia Dalczów. Autor z wielką wnikliwością ukazuje ówczesne realia gospodarcze i społeczne Polski międzywojennej, z jej narastającymi podziałami klasowymi i kryzysem kapitalistycznego świata. Powieść, choć napisana w roku 1933, pozostaje niezwykle aktualna, ukazując mechanizmy walki o władzę, nepotyzm, korupcję i moralne dylematy ludzi uwikłanych w wielkie interesy. Dzięki znakomitym portretom psychologicznym, "Bracia Dalcz i S-ka" stają się nie tylko dramatycznym obrazem losów pewnej rodziny, ale i uniwersalnym studium ludzkiej natury - ambicji, zazdrości, lojalności i zdrady. Postacie stworzone przez Mostowicza nie są czarno-białe - każda z nich ma swoje motywacje, wady i zalety.Tadeusz Dołęga-Mostowicz,obserwator ludzkich charakterów udowadnia, że potrafi stworzyć literaturę, która nie tylko wciąga fabułą, ale i zmusza do refleksji nad kondycją człowieka i społeczeństwa. Czy Krzysztof Dalcz, młody i ambitny inżynier, zdoła uratować rodzinne dziedzictwo? Czy w świecie brutalnych intryg i bezwzględnej konkurencji jest jeszcze miejsce na uczciwość i honor? Przekonaj się, sięgając po tę fascynującą opowieść ! Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz urodził się 23 września 1900 roku w Głębokiem. Należy do najbardziej poczytnych polskich pisarzy okresu międzywojennego. Popularność przyniosły mu takie powieści jak Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor, Doktor Murek czy Pamiętnik pani Hanki, Prokurator Alicja Horn. Bracia Dalcz i S-ka - dwutomowa powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza ukazała się w roku 1933. Pisarz zmarł w roku 1939 w Kutach.
Jedna z najsłynniejszych powieści polskich, w której wykreowany został jeden z najsłynniejszych bohaterów popkultury.
Nikodema Dyzmę spotykamy w obskurnej spelunie, gdzie próbuje zarobić na chleb, grając na mandolinie. Do Warszawy przybył z Kresów w poszukiwaniu pracy. Wcześniej był urzędnikiem na poczcie, ale w wyniku kryzysu stracił tę pracę, teraz też nie wiedzie mu się w szukaniu nowego zajęcia. W wyniku przypadkowego zdarzenia w jego ręce trafia zaproszenie na raut dyplomatyczny, który ma się odbyć w Hotelu Europejskim. Dyzma decyduje się tam pójść, mając nadzieję, że wmiesza się w tłum gości i skorzysta z sutego bufetu. Na przyjęciu stara się nikomu nie wadzić, jednak w pewnym momencie jakiś gość uderzeniem w łokieć wytrąca mu z ręki talerz z sałatką. Dyzma reaguje na to bardzo ostro, czym niespodziewanie dla siebie zdobywa podziw oraz spore pieniądze, jako zadatek przyszłej pracy…
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
