Z dużą satysfakcją prezentuję pracę Jamesa Morrisona Diagnoza psychiatryczna ? praktyczny podręcznik dla klinicystów (...) Autor jest przede wszystkim doskonałym psychiatrą o ogromnym doświadczeniu klinicznym.(...) Dla każdego szkolącego się psychiatry ale też dla lekarza rodzinnego, ten podręcznik psychiatrycznej diagnozy będzie wspaniałą i wciągającą lekturą. Ogromna, bo licząca ponad sto, liczba opisanych przypadków, prosty i osobisty język, lekkość i swoboda narracji powodują ,ze zapomina się o czysto teoretycznych aspektach. Prof. dr hab Janusz Heitzman, Prezes Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego Morrison jest autorem o bogatej wiedzy klinicznej, obdarzonym poczuciem humoru i dużą dozą zdrowego rozsądku. Książka ta zdobędzie uznanie wśród studentów, rezydentów psychiatrii i psychologów na stażu oraz ich nauczycieli. Jest to podręcznik o niesamowitych walorach dydaktycznych Richard Balon, MD, wydział psychiatrii, Wayne State University School of Medicine, Detroit, Michigan, James Morrison, MD, doktor medycyny na Uniwersytecie Waszyngtona w St. Louis, gdzie zrobił też specjalizację z psychiatrii. Zdobywszy szerokie doświadczenie zawodowe zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym, pracuje obecnie jako wykładowca psychiatrii klinicznej na Oregon Health and Science University w Portland.

We współczesnym, wysoko rozwiniętym świecie, zaburzenia rozwoju o różnej etiologii dotyczą około 3% populacji dzieci. W ostatnich latach zaszły duże zmiany w poglądach na wrodzone zaburzenia rozwoju u dzieci, jednak nadal jest dużo niewiadomych i kontrowersji oraz zaniedbań w sferze diagnostycznej i terapeutyczno-rehabilitacyjnej. Nie docenia się dostatecznie potencjału rozwojowego dzieci z zaburzeniem rozwoju. W pierwszych latach życia, szczególnie w pierwszym roku rozwoju dziecka, istnieją największe możliwości przyspieszenia i wyrównania sprawności psychoruchowej dziecka i w przyszłości jego rozwoju intelektualnego. Autorzy podręcznika w każdym rozdziale podkreślają rolę wczesnej rehabilitacji, jak również wczesnej interwencji logopedycznej we wspomaganiu rozwoju dziecka z rzadkim zaburzeniem rozwoju. Celem książki jest przedstawienie aktualnej wiedzy medycznej, rehabilitacyjnej i logopedycznej obejmującej wspomaganie rozwoju dzieci z rzadkimi chorobami genetycznymi, a także przekazanie doświadczenia autorów, nabytego w ciągu wieloletniej pracy z dziećmi z wrodzonymi zaburzeniami rozwoju. Prezentowane zagadnienia rehabilitacyjno-logopedyczne przedstawiono na podstawie wybranych zespołów genetycznych uwarunkowanych różnymi mechanizmami (zespół Downa, zespół Pradera-Willego, zespół CHARGE i zespół Freemana-Sheldona) oraz złożonych problemów rozwojowych (brak i niedorozwój ciała modzelowatego oraz sekwencja zaburzeń tyłomózgowia Dandy-Walkera). Książka jest dedykowana lekarzom oraz specjalistom z dziedziny rehabilitacji, logopedii, psychologii oraz pedagogiki, którzy wspomagają rozwój dzieci z zaburzeniem rozwoju. Autorzy podręcznika prezentują holistyczne podejście do dziecka nieprawidłowościami rozwojowymi obejmując opieką i wsparciem również jego rodzinę. Pierwszy rozdział jest wprowadzeniem do złożonego zagadnienia (definicja, podziały, diagnostyka) wrodzonych zaburzeń rozwoju, wad narządów wewnętrznych oraz zespołów genetycznych. Oryginalnym podejściem do tego zagadnienia jest układ kolejnych rozdziałów dotyczących wspomagania rozwoju dzieci z konkretnymi zespołami genetycznymi. W pierwszej części tych rozdziałów autorzy przedstawiają wiedzę dotyczącą patomechanizmu powstawania zespołu, jego dziedziczenia i objawów – ma to na celu zrozumienie dziecka z wrodzonym zaburzeniem rozwoju, w kolejnych częściach rozdziałów autorzy szczegółowo opisują aktualną wiedzę teoretyczną oraz przedstawiają aspekty praktyczne wczesnej interwencji w leczeniu dzieci z konkretnymi zespołami genetycznymi lub grupami zaburzeń (rehabilitacji i opieki logopedycznej). Podkreślając partnerską współpracę z rodzicami dzieci z wrodzonymi zaburzeniami rozwojowymi, w ostatnim rozdziale książki przedstawiono rozważania i przemyślenia rodzica o jego roli w wychowaniu i edukacji dziecka z rzadką chorobą genetyczną. Z biegiem czasu to rodzice stają się najlepszymi specjalistami dla swoich dzieci z rzadkimi chorobami. Oni celnie i szybko identyfikują problemy oraz przeszkody w opiece nad dzieckiem z zaburzeniem rozwoju i wskazują optymalne rozwiązania. Autorzy mają nadzieję, że podręcznik ten przyczyni się do poprawy rozwoju dzieci z chorobami genetycznymi poprzez stosowanie wczesnej rehabilitacji i opieki logopedycznej oraz poprawy jakości życia ich rodzin poprzez lepsze rozumienie potrzeb dzieci z zaburzonym rozwojem.

Lektura obowiązkowa dla chorych i ich rodzin. Książka o tym, jak radzić sobie z emocjonalnym kryzysem po przebytej terapii i jak odzyskać utraconą harmonię ducha. Chciałbym móc wypisywać receptę na tę książkę każdej osobie, która kiedykolwiek zmierzyła się z rakiem i pokonała tę chorobę. Dr Hilary Jones, internista, telewizyjny ekspert medyczny, autor wielu książek Wbrew powszechnym opiniom zakończone sukcesem leczenie raka nie zawsze przynosi ulgę. Życie po przebytej kuracji antynowotworowej nie oznacza szybkiego i prostego powrotu do pełni sił i zdrowia. Wielu chorych właśnie wtedy czuje, że zostali odstawieni na boczny tor. Ich życie się zmieniło, oni również. Towarzyszą temu uczucia smutku, przygnębienia, gniewu, pojawiają się depresja, niska samoocena, kłopoty ze snem, życiem seksualnym. Autorki radzą, jak pokonać emocjonalny kryzys po przebytej terapii i odzyskać utraconą harmonię ducha. Podają konkretne wskazówki wzbogacone ćwiczeniami i odpowiednio dobranymi przykładami z życia pacjentów. Drugie życie po raku to cenny poradnik dla każdego, kto pokonał raka, dla rodzin i przyjaciół tych, którzy wygrali walkę z nowotworem, oraz dla osób pracujących w służbie zdrowia. Dr Frances Goodhart od ponad dwudziestu lat pracuje jako psycholog kliniczny. Pomaga pacjentom w różnym wieku i w różnych stadiach raka, wspiera także ich rodziny i opiekunów oraz prowadzi konsultacje dla lekarzy i pielęgniarek. Jest uznanym ekspertem w dziedzinie psychologicznych skutków zachorowania na raka. Prace doktor Goodhart były publikowane w czasopismach naukowych oraz prezentowane na międzynarodowych konferencjach. Mieszka w Londynie z mężem i trójką dzieci. Lucy Atkins jest znaną dziennikarką zajmującą się od kilkunastu lat tematyką zdrowia. Pisała artykuły dla takich gazet jak „Guardian”, „The Times”, „Weekend Telegraph”, „Sunday Times” czy „Sunday Express” oraz popularnych czasopism poświęconych matce i dziecku. Jest autorką dwóch książek, często występuje w mediach, komentując kwestie zdrowia i rodziny. Obecnie mieszka w Bostonie z mężem i trójką dzieci. Lucy Atkins i doktor Goodhart przyjaźnią się od ponad dwudziestu lat.

Eliza Lamer-Zarawska, Barbara Kowal-Gierczak, Jan Niedworok (red.) Autorzy publikacji zapoznają nas z nowoczesną fitoterapią, znaczeniem leku roślinnego w leczeniu wielu schorzeń. Pierwsza część zawiera charakterystykę chemiczną, biochemiczną i farmakologiczną podstawowych grup substancji roślinnych oraz surowców zielarskich stosowanych we współczesnej fitoterapii. W części drugiej omówiono terapeutyczne zastosowanie surowców zielarskich, przetworów ziołowych oraz środków farmaceutycznych (leków ziołowych). Uwzględniono ich działanie farmakologiczne, trwałość, kierunek rozpadu i jego konsekwencje, interakcje, toksyczność. Szczegółowe omówienie preparatów dostępnych na naszym rynku stanowi cenną pomoc w codziennej pracy lekarza i farmaceuty. Książka adresowana jest do lekarzy, farmaceutów oraz studentów medycyny i farmacji.

80 zdrowych i smacznych dań W życiu zdarzają się różne zbiegi okoliczności - dobre i złe. Cukrzyca typu 2 jest przykładem zbiegu niepomyślnych okoliczności, takich jak niekorzystne predyspozycje genetyczne, szkodliwe uwarunkowania środowiskowe oraz niezdrowy tryb życia. Profilu genetycznego nie sposób zmienić, można jednak skutecznie oddziaływać na środowisko, a także modyfikować tryb swojego życia. Natomiast cukrzyca typu l jest wynikiem deficytu immunologicznego, który nieodwracalnie uszkadza trzustkę, wskutek czego przestaje ona wytwarzać insulinę. W obu przypadkach dochodzi do podwyższenia poziomu cukru we krwi. W razie wystąpienia cukrzycy typu l konieczne jest przede wszystkim uzupełnianie braków insuliny dla ustabilizowania poziomu cukru, który jest paliwem dla całego organizmu. Wymaga to zrównoważenia diety pod względem dziennego spożycia cukrów oraz właściwego ich doboru. Zegarmistrzowska precyzja gwarantuje równowagę między dostawami cukru i jego wykorzystywaniem przez organizm. W odniesieniu do cukrzycy typu 2 zasady dietetyczne są nieco inne. Dzienna dawka cukrów jest czynnikiem istotnym, ale bardzo często musi mu towarzyszyć modyfikacja nawyków żywieniowych pod względem spożycia tłuszczów, a czasem także alkoholu. Cukrzyca typu 2 pociąga za sobą większe ryzyko schorzeń sercowo-naczyniowych, niż komplikacji bezpośrednio związanych ze zbyt wysokim poziomem cukru w organizmie. Czy z tego wynika, że mamy wybór jedynie między rezygnacją i odmawianiem sobie? Nic podobnego! Należy troszczyć się o siebie w każdej sytuacji, nawet pozornie błahej. Wszyscy powinniśmy zachowywać dietetyczną czujność, a osoby chore na cukrzycę - szczególnie. Każdy diabetyk powinien się odżywiać zgodnie ze zdrowymi zasadami, zawartymi w tej książce. Podane dalej przepisy kulinarne pozwalają opracować zrównoważony model diety, idealny dla chorych na cukrzycę, ale także godny polecenia osobom zdrowym. Odżywianie wynika z naturalnej potrzeby, a przyjemność jedzenia jest z nim ściśle związana. Philippe Chavanne ma na względzie rozkosz podniebienia, osiąganą dzięki wyśmienitym kompozycjom, subtelnym smakom i niewielkiej zawartości cukru. Proponuje nam zdrową kuchnię, bez obawy o skład i zawartość poszczególnych składników. Kto bowiem myśli o skrobi, jedząc zupę fasolową lub świderki, które kojarzą się ze słoneczną Italią? Kto zaprząta sobie głowę glukozą, zwijając sakiewki z kapusty z mięsem kraba i kozim serem, inspirowane kuchnią azjatycką? Kto się martwi sacharozą, gdy w gronie przyjaciół kończy posiłek deserem ze świeżych fig z musem malinowym? Kto się przejmuje, czy wolno mu wypić lampkę wina? Cierpiący na cukrzycę i zdrowi, smakosze i smakoszki, otwórzmy 80 okien na krajobrazy gastronomicznej rozkoszy. Poczujmy wspólnotę przyjemności płynącej z jedzenia. Bez wahania podążmy szlakiem Philippe'a Chavanne'a, na który nas zaprasza swymi oryginalnymi pomysłami. Dr Philippe Cornet Profesor medycyny ogólnej Dyrektor Wydziału Nauczania i Badań Medycyny Ogólnej Uniwersytet im. Marii i Piotra Curie (Universite Paris VI) - Przedmowa Dieta w walce z cukrzycą Spis treści: Przedmowa Uwago wstępne Przepisy Zupy Przystawki zimne i gorące oraz sałatki Ryby i skorupiaki Mięso i drób Warzywa, ryż i dodatki Desery

Czy wiedziałeś, że... Pyłek pszczeli pomaga w łagodzeniu stanów alergicznych, usuwaniu zmęczenia, zmniejszaniu wysokiego poziomu cholesterolu we krwi, leczeniu niepłodności, żylaków, zapalenia prostaty i raka, a także przyspieszaniu procesu dochodzenia do zdrowia, również po operacji? Od ponad 2000 lat propolisu używa się jako środka antyseptycznego i oczyszczającego? Miodu używa się z powodzeniem do leczenia 30 różnych rodzajów ran i przewlekłych infekcji skórnych? Mleczko pszczele zawiera wszystkie witaminy z grupy B, jest bogate w fitosterole, acetylocholinę i hormony - które pomagają w zmniejszaniu poziomu cholesterolu we krwi - a podobno działa odmładzająco i przeciwdziała starzeniu. Produkty pszczelarskie zawierają mnóstwo składników odżywczych i leczniczych - to najlepsze "nutraceutyki". Wykazują skuteczność w przypadku setek dolegliwości, począwszy od utraty włosów, a skończywszy na miażdżycy. Niniejsza książka to opowieść o jednych z najdoskonalszych produktów natury.

Gdy lekarz rozpoznaje u nas cukrzycę, natychmiast rodzi się ogromna frustracja, paniczny lęk przed tym, co może przynieść przyszłość. Zaczynamy zadawać sobie pytanie, jak teraz będzie wyglądało nasze życie. Wydaje nam się, że zmieni się ono nie do poznania i już nigdy nie będziemy mieli tyle swobody, co wcześniej. Co prawda zdiagnozowanie tej choroby wpływa na sposób kształtowania życia, ale jeśli jest ona prawidłowo leczona, a pacjent stosuje się do zaleceń diabetologa, nie zmienia jego jakości. Cukrzyk może cieszyć się dobrym zdrowiem, jeśli tylko uwarunkuje je skutecznym leczeniem. Decydujący wpływ posiada wiedza pacjenta na temat choroby. Dobrze kontrolowana cukrzyca, wsparta współpracą z lekarzem, nie musi zmniejszać długości życia. Jeżeli jednak pacjent się zaniedbuje, w miarę upływu czasu późne powikłania oraz wszystkie negatywne skutki stają się coraz bardziej realne. Warto zatroszczyć się o swoje zdrowie, aby jak najdłużej korzystać z uroków życia, bo tylko wtedy opłaci się nam wysiłek podejmowany każdego dnia. CUKRZYCA JAKO CHOROBA SPOŁECZNA Cukrzyca rozprzestrzenia się w bardzo szybkim tempie. WHO uznała ją za jedno z najgroźniejszych schorzeń cywilizacyjnych, które może urosnąć do rangi epidemii XXI wieku. Dane statystyczne są przerażające. Na świecie na cukrzycę choruje blisko 250 min, zaś w Europie 30 min osób. Szacuje się, że za 20 lat liczba diabetyków będzie wynosiła nawet 380 min. Obecnie w Polsce na cukrzycę cierpi około 2 min ludzi, jednak zdaniem lekarzy liczba ta może być o wiele większa. Eksperci uważają, że wiele krajów, a wśród nich również Polska, nie prowadzi dokładnych rejestrów pacjentów, a ponadto wiele osób zupełnie nie zdaje sobie sprawy z istnienia choroby. Przyczyną tego stanu rzeczy jest fakt, że bardzo często przez wiele lat nie powoduje ona żadnych objawów. Według danych szacunkowych, co 15 lat liczba diabetyków wzrasta dwukrotnie. Z blisko 2 min cukrzyków w Polsce około 10% to chorzy z cukrzycą typu 1. Znacznie większą grupę stanowią pacjenci z cukrzycą typu 2 (90%). Częściej na cukrzycę zapadają kobiety i to one stanowią większość chorych. Mając na uwadze przytoczone powyżej dane na temat cukrzycy, należy zastanowić się, dlaczego liczba chorych nieustannie wzrasta. Jedną z najważniejszych przyczyn rozwoju schorzenia jest niewątpliwie panujący dziś styl życia. Postęp cywilizacji spowodował zmiany naturalnych przyzwyczajeń człowieka. W odległej przeszłości, kiedy zdobywanie pożywienia nie przychodziło nam tak łatwo jak dziś, nasz organizm musiał przystosować się do takiej sytuacji, wykształcając m.in. zdolność gromadzenia w organizmie „zapasów" w postaci tłuszczu. Dawniej taka adaptacja pozwalała nam przeżyć pomiędzy jednym a drugim „upolowanym" posiłkiem. Współczesny człowiek praktycznie nie musi wkładać żadnego wysiłku w zdobycie pokarmu, a poza tym to, co spożywamy zazwyczaj obfituje w dużą zawartość cukrów i tłuszczu. Nasz organizm gromadzi zapasy energii, której nie jesteśmy w stanie spalić. Sprzyja temu również niska aktywność fizyczna - mało ruchu i większość czasu spędzana w pozycji siedzącej. Taki tr ,b życia powoduje powstanie otyłości, która jest jedną z głównych przyczyn w/rostu zachorowań na cukrzyce. Warto jednak pamiętać, że diabetyk może normalnie funkcjonować, jeśli ,lie się do zaleceń lekarza, zmieni dotychczasowy styl życia oraz pokona złe '"z wyczajenia. Nie zapominajmy, że zaniedbanie cukrzycy, brak odpowiedme-l leczenia powoduje uszkodzenie wielu narządów, które nie mogą funkcjonować w prawidłowy sposób (groźne powikłania obejmują zazwyczaj wzrok, mózg, serce czy nerki), co w konsekwencji może stać się przyczyną zgonu. HISTORIA CUKRZYCY Cukrzyca nie jest chorobą nową, nie narodziła się ona też w ubiegłym stuleciu, dlatego jej początków należy szukać w odległej przeszłości. Pierwsze wzmianki na ten temat pojawiają się już w czasach starożytnych. Najstarszy znany ludzkości opis jednego ze symptomów choroby - wielomocznika - został odnaleziony na papirusie pochodzącym z 1550 roku p.n.e. Terminem Diabetes mellitus posługiwano się 3000 lat temu. Starożytni Grecy stworzyli pojęcie „cukrzyca", zestawiając ze sobą słowa, które w ich języku oznaczały „przelewanie syfonem" oraz „słodki". Mellitus to po łacinie „miód". Takie określenie choroby wzięło się z obserwacji faktu, że diabetycy (osoby chore na cukrzycę) wydalają nadmierne ilości moczu, który jest bogaty w glukozę i przyciąga pszczoły. Podobnych odkryć dokonali starożytni Egipcjanie. Zarówno Grecy, jak i Egipcjanie zauważyli, że cukrzycy towarzyszy silne pragnienie oraz częste oddawanie moczu. Niestety w starożytności nie istniała żadna skuteczna metoda leczenia tej choroby, dlatego też w błyskawicznym tempie następowało wyniszczenie organizmu, prowadzące do śmierci w ciągu kilku miesięcy. Musiały minąć długie stulecia zanim udało się odkryć środek wspomagający leczenie cukrzycy. Znaczny postęp nastąpił dopiero w XIX wieku, dzięki badaniom nad funkcjonowaniem trzustki. U zmarłych na cukrzycę zaobserwowano uszkodzenie tego narządu i zaczęto dopatrywać się w nim przyczyn choroby. W 1869 roku Langerhans jako pierwszy wskazał na istnienie w trzustce wysp, które na cześć swojego odkrywcy zostały nazwane wyspami Langerhansa. Dwadzieścia trzy lata później za sprawą doświadczeń prowadzonych na psach przez Oskara Minkowskiego i Josepha von Meringa udało się ustalić, że usunięcie trzustki powoduje cukrzycę. Stąd już tylko krok dzielił ludzkość od odkrycia, że trzustka związana jest z produkcją insuliny. Pomimo iż cukrzyca znana jest od bardzo dawna, pierwszy lek na nią pojawił się dopiero na początku XX wieku. Zanim to jednak nastąpiło, diabetycy inierali w ogromnych męczarniach. Leczenie cukrzycy praktycznie nie ist-liało Jedynym znanym sposobem terapii była dieta, polegająca bądź na spożywaniu tłustych pokarmów, bądź na zmuszaniu pacjenta do potwornej głodówki, gdyż każdy spożyty posiłek coraz bardziej pogarszał jego stan, nasilając objawy choroby. Jeśli uświadomimy sobie, że cukrzykom doskwierało bardzo silne pragnienie, możemy sobie wyobrazić, jak bardzo, coraz słabsi, szybko tracący na wadze, cierpieli przed śmiercią. Duże znaczenie w badaniach nad cukrzycą przypisuje się eksperymentom prowadzonym w 1918 roku przez japońskiego lekarza. Dzięki badaniom psów odkrył on, że guanidyna cechuje się działaniem obniżającym poziom cukru we krwi. Od tego momentu zaczęto poszukiwać substancji, która wywoływałaby podobne efekty u ludzi, nie powodując przy tym nadmiernych skutków ubocznych. Doświadczenia koncentrowały się głównie na pobudzających trzustkę do wydzielania insuliny pochodnych sulfonylomocznika. Pod uwagę wzięte zostały także leki z grupy biguanidów, ponieważ pobudzały mięśnie do większego zużywania cukru. Dodatkowo cechowały się one innymi pozytywnymi właściwościami: ograniczanie przenikania cukru do krwi oraz hamowanie uwalniania jego rezerw przez wątrobę. Doustne preparaty obniżające poziom cukru we krwi pojawiły się jako pierwsze leki na cukrzycę, ale nie były one idealne - okazywały się skuteczne tylko wówczas, gdy organizm potrafił jeszcze wyprodukować pewne ilości insuliny i nie mogły być stosowane w każdym przypadku. Do przełomu w poszukiwaniu tabletek leczących cukrzycę doszło w 1945 roku. Jednemu z lekarzy udało się odkryć nietypowe właściwości sulfonamidów (pochodne sulfonylomocznika), wykorzystywanych do tej pory w leczeniu infekcji. Zauważył on, że sulfonamidy wywołują dodatkowo wilczy apetyt, poty, drżenie, uznawane za objawy charakterystyczne dla stanu niedocukrzenia. Prawdziwy cud miał miejsce w 1921 roku. Dokonali go kanadyjski lekarz Frederick Banting oraz jego pochodzący ze Stanów Zjednoczonych asystent Charles H. Best, uzyskując insulinę z trzustki psa. Hormon obniżał poziom cukru we krwi i jednocześnie odżywiał mięśnie. Upłynął rok i insulinę wstrzyknięto pierwszym pacjentom. Zapewne każdy diabetyk wie doskonale, jak wielka jest waga tego odkrycia i jak wiele zawdzięcza dwóm dwudziestowiecznym lekarzom. Iniekcje insuliny uratowały życie wielu ludziom na całym świecie, nic Wlęc dziwnego, że jej odkrywcy w 1923 roku zostali wyróżnieni Nagrodą Nobla. Od tego czasu nastąpił prawdziwy postęp w leczeniu cukrzycy. Początkowo stosowano insulinę pochodzenia zwierzęcego, otrzymywaną z trzustek wołowych i wieprzowych. Później zastąpiono ją insuliną ludzką, podobną budową do tej, która wytwarzana jest w naszym organizmie. Posiada ona inny skład chemiczny i jest skuteczniejsza w działaniu. Współcześnie notuje się coraz więcej zachorowań na cukrzycę. Ostry jej początek spowodowany jest najczęściej dużą nadwagą oraz brakiem aktywności fizycznej. Nie bez powodu cukrzyca nazywana jest chorobą cywilizacyjną. Co najciekawsze, odkryto, że w czasie wojny czy panującego głodu nie notuje się żadnych przypadków zachorowań. Obserwacje te dotyczą również społeczeństw, których warunki życia są ciężkie, wręcz uniemożliwiające prowadzenie wygodnego trybu życia. Cukrzyca Nowe spojrzenie na leczenie Spis treści: Wstęp Cukrzyca jako choroba społeczna Historia cukrzycy Czym tak naprawdę jest cukrzyca? Jak działa trzustka? Grupy ryzyka Przyczyny cukrzycy Jakie schorzenia sprzyjają cukrzycy? Leki wywołujące cukrzycę Na które leki należy zwrócić szczególną uwagę Czy antykoncepcja jest bezpieczna? Środki ostrożności przy zakupie leków Wszystko z umiarem Jak rozpoznać cukrzycę? Bądź czujny, ale nie wpadaj w panikę Poddaj się badaniom Insulina - jak doszło do tak ważnego odkrycia? Insulina i co dalej? Jak działa insulina? Jak podaje się insulinę? Peny insulinowe Jak dokonywać iniekcji? Pompy insulinowe Inne metody Możliwe działania niepożądane Leki stosowane w cukrzycy Kiedy stosuje się leki? Rodzaje leków przeciwcukrzycowych Jak leczy się cukrzycę typu l? Ustalanie dawki Insulinoterapia intensywna Insulina to nie wszystko Insulina coraz doskonalsza Jakie są sposoby leczenia cukrzycy typu 2? Kiedy terapia jest nieskuteczna Jakie działania szkodzą leczeniu? Co to jest ustabilizowany poziom cukru we krwi? Co to jest hiperglikemia? Przyczyny Nie ignoruj objawów Jak unikniesz hiperglikemii? Co to jest hipoglikemia? Jak rozpoznasz hipoglikemię? Przyczyny Jak unikniesz hipoglikemii? Jak dużą rolę odgrywa samokontrola w cukrzycy? Dziennik cukrzyka Badania są niezbędne Domowa kontrola Wysiłek leczy cukrzycę, czyli jakie sporty zalecane są osobom chorym Regularna aktywność wcale nie musi być nudna Przed niedocukrzeniem możesz się zabezpieczyć Same tabletki nie wystarczą Sport pozwali ci utrzymać prawidłową wagę Wyznaczaj sobie cele Nawadniaj swój organizm Zacznij od rozgrzewki Dlaczego cukrzyca powinna być wyrównana? Poznaj sposoby na uniknięcie niedocukrzenia Zalecane ćwiczenia Dieta w cukrzycy Co szkodzi diabetykom? Zioła w kuchni cukrzyka Czy dieta to tylko ograniczenia? Dieta może zdziałać cuda Co musi zostać uwzględnione w diecie cukrzycowej? Jak przygotowywać posiłki? Co to są wymienniki węglowodanowe? Pomoce w kuchni diabetyka Żywienie cukrzyków Kalorie Co to jest indeks glikemiczny? Wizyta u lekarza - o co zapytać, o czym nie wolno zapomnieć Ocena ryzyka zachorowania Walka z nadwagą Poznanie choroby Lekarz wie najlepiej Kiedy badania kontrolne? Gdzie szukać pomocy? Czy cukrzycę można wyleczyć? Jak zaplanować macierzyństwo? Jak należy sobie radzić w najbardziej niebezpiecznych sytuacjach? Śpiączka cukrzycowa Powikłania cukrzycowe Stopa cukrzycowa Miażdżyca Uszkodzenie nerek Życie seksualne Cukrzyca a stres Podróże a cukrzyca Prawo jazdu dla cukrzyków Wpływ cukrzycy na życie zawodowe Wpływ cukrzycy na życie rodzinne i małżeństwo Ciąża z cukrzycą Jak radzić sobie z cukrzycą? Nie traktuj choroby jak wroga Bądź dla siebie wyrozumiały Przestań ufać niesprawdzonym metodom Traktuj chorobę jak dyscyplinę sportową Uwierz w moc pozytywnego myślenia Uświadom sobie, że masz wpływ na swoją chorobę Zmień swoją postawę Żeby coś otrzymać, musisz coś poświęcić Nie odkładaj niczego na później Pokonaj lęk Bądź wytrwały Nie ukrywaj niczego przed lekarzem Pokonaj problemy psychiczne Poszukaj pomocy specjalisty Nie zachowuj się jak dziecko Nie oszukuj się, że wszystko jest dobrze Pokonaj nieufność Twoja rodzina to wielka siła Uświadom sobie, że dieta cukrzycowa jest dla ludzi Akcesoria dla diabetyków Glukometr Paski testowe Clukagon Stosowanie bolusów doposiłkowych w pompie insulinowej Obliczanie dawki insuliny Nowoczesne metody leczenia cukrzycy Cukrzyca coraz groźniejsza Co można zrobić? Farmakoterapia Inkretyny w leczeniu cukrzycy typu 2 Przeszczep trzustki Przeszczep wysp trzustkowych Przeszczep komórek macierzystych Inne źródła komórek macierzystych Sztuczna trzustka Pompa insulinowa z systemem ciągłego monitorowania glikemii (CMG) Walka z otyłością w leczeniu cukrzycy Insulina wziewna Metody wczesnego zapobiegania cukrzycy typu l Metody leczenia cukrzycy noworodkowej Metody genetyczne Odkrycie mechanizmu powstawania insuliny w organizmie Inne odkrycia, które mogą zrewolucjonizować leczenie cukrzycy Zakończenie Bibliografia

Wątroba to u kręgowców jeden z podstawowych narządów, którego wielo-funkcyjność przyczynia się do naszego przetrwania. Znajduje się w jamie brzusznej, poniżej przepony i żeber. Jest największym gruczołem, produkującym żółć, co ułatwia procesy trawienia i emulgowanie lipidów, posiada funkcje filtrowania i usuwania toksyn z organizmu ludzkiego, syntezę białek, produkcję aminokwasów, konwersję glukozy do glikogenu i jego składowania, jak również jego utrzymanie w organizmie, produkcję hormonów i mocznika, przechowywanie witamin i minerałów, podział cząstek żywności i inne metaboliczne działania, niezbędne do przetrwania. Będąc tak ważnym organem, jest również narażona na wiele chorób, które mogą powstrzymać jej funkcjonowanie i uczynić ją słabą. Ból wątroby może mieć wiele przyczyn, takich jak gromadzenie nadmiaru tłuszczu na wątrobie, zapalenie wątroby, marskość wątroby wywołana alkoholem i inne przypadki jej uszkodzenia, czyli zespół Gilberta, choroba Wilsona, zapalenie wątroby, przypadki chorób autoimmunologicznych. Większość z tych chorób występuje wtedy, gdy nie dbamy o jeden z najważniejszych narządów, istniejących w naszym ciele. POŁOŻENIE I BUDOWA WĄTROBY Wątroba to największy narząd gruczołowy ludzkiego organizmu. Waży około 1,5 kg, przy czym wątroba mężczyzny jest średnio większa i cięższa od wątroby kobiety. Ma kolor czerwono-brązowy i jest podzielona na cztery płaty o różnej wielkości i nieco odmiennym kształcie. Konsystencja wątroby jest miękka, sprężystość nieznaczna. Miąższ wątroby jest bardzo kruchy, toteż przy upadkach lub urazach narząd ten łatwo pęka. Wątroba leży w prawej górnej części jamy brzusznej, tuż poniżej przepony. Jej większa część znajduje się w prawym podżebrzu, równocześnie zajmuje również górne części nadbrzusza i lewego podżebrza, sięgając aż do linii sutkowej. U osoby dorosłej zdrowa, niepowiekszona wątroba jest w całości przykryta prawym łukiem żebrowym, jednak u dzieci może wystawać poza łuk, a u noworodków zajmuje dużą część jamy brzusznej. Od góry i z przodu graniczy z przeponą, z dołu i z tyłu z jelitami oraz żołądkiem. Wątroba jest wyczuwalna na jeden-dwa palce poprzecznie ułożone pod prawym łukiem żebrowym. Lekkie uciśnięcie zdrowej wątroby nie boli. Krew przenoszona jest do wątroby za pomocą dwóch dużych naczyń, zwanych tętnicą wątrobową i żyłą wrotną. Tętnica prowadzi bogatą w tlen krew z aorty (główne naczynie w sercu), natomiast żyła wrotną prowadzi krew zawierającą przyswajalne składniki odżywcze z całego przewodu pokarmowego, a także ze śledziony i trzustki. Tak więc krew doprowadzana jest do wątroby na dwa sposoby: poprzez żyłę wrotną wątroby (płynie nią natleniona krew ze śledziony, żołądka i jelit, bogata w składniki odżywcze i sole mineralne, które wątroba przechwytuje i przetwarza) oraz tętnicę wątrobową właściwą (doprowadzającą krew bogatą w tlen, tzw. krew odżywczą). Warto jednak zauważyć, że pomimo iż żyła wrotną zawiera natlenioną krew, więcej tlenu jest dostarczone właśnie przez tętnicę wątrobową, a nie żyłę wrotną - ze względu na stosunek ilości dostarczanej krwi (3:1). Odprowadzana jest natomiast trzema żyłami wątrobowymi, poprzez żyłę główną dolną, do prawego przedsionka serca. Wątroba składa się z dwóch części - lewej i prawej, oddzielonych od siebie linią, przebiegającą od pęcherzyka żółciowego do żyły głównej dolnej (tak zwana linia Cantliego). Każdy płat składa się z czterech segmentów, które dostarczają krew do lewej i prawej gałęzi żyły wrotnej i tętnicy wątrobowej. Segmenty i płaty wątroby oddzielone są od siebie przegrodami łącznotkankowymi. Segmentaryczne i płatowe układy naczyń i przewodów żółciowych nie wykazują na ogół wzajemnych połączeń. Wyjątek stanowią gałęzie żył wątrobowych, które przebiegają przez całą wątrobę. Mimo to segmenty wątroby są od siebie oddzielone, co jest niezwykle istotne w chirurgii: można usunąć jeden segment bez szkody dla innych części wątroby. Wątroba ma wypukłą powierzchnię przeponową i wklęsłą powierzchnię trzewną (dolną). Na powierzchni trzewnej, na granicy obu płatów wątroby, widoczna jest wnęka (tak zwane wrota wątroby), przez którą wchodzą naczynia krwionośne: tętnica wątrobowa, zaopatrująca wątrobę w utlenioną krew i żyła wrotna, doprowadzająca krew żylną, zawierającą produkty trawienia jelitowego: białka i węglowodany oraz produkty rozpadu krwinek czerwonych ze śledziony. Opuszczają natomiast wnękę przewody wątrobowe prawy i lewy, które zaraz łączą się w przewód wątrobowy wspólny. Obok tętnicy i żyły wrotnej we wrota wątroby wchodzi także przewód żółciowy. Te trzy elementy tworzą triadę wątrobową i występują w każdym najmniejszym elemencie wątroby, czyli zraziku - podstawowej jednostce anatomicznej wątroby. Żółć produkowana w wątrobie jest zbierana w kanalikach żółciowych, które łączą się, tworząc drogi żółciowe. Żółć zostaje przetransportowana bezpośrednio do dwunastnicy, za pośrednictwem przewodu żółciowego, lub jest tymczasowo przechowywana w pęcherzyku za pośrednictwem przewodu pęcherzykowego. W budowie wątroby można wyróżnić łącznotkankowy zrąb (stroma) oraz miąższ (parenchyma), który tworzą podstawowe jednostki struktu-ralno-czynnościowe wątroby: hepatocyty. Narząd ten dzieli się także na zraziki, które można zobaczyć dopiero pod mikroskopem. Pomiędzy zra-zikami znajduje się tkanka łączna, zawierająca tętnice, żyły i przewodzi-ki międzyzrazikowe. W środku zrazika znajduje się żyła środkowa, która zbiera krew z naczyń włosowatych i oddaje ją do żyły podzrazikowej. Podstawowym i najmniejszym elementem budowy wątroby są jednak wspomniane już hepatocyty, które układają się w blaszki wątrobowe, oplecione naczyniami krwionośnymi i przewodami żółciowymi. Blaszki odchodzą promieniście od żyły środkowej, która znajduje się wewnątrz płacika anatomicznego. Hepatocyt jest komórką żyjącą około l roku. Poza nimi w wątrobie występują także, wchodzące w skład naczyń zatokowych, luźno ułożone komórki wrzecionowate i gwiazdkowate (mają one własności żerne i nazywają się komórkami Browicza-Kupffera) oraz lipocyty lub komórki Ito (gromadzące tłuszcz). Natomiast całość wątroby pokryta jest błoną surowiczą, w tym przypadku otrzewną, wyściełającą również ściany jamy brzusznej. Blaszki otrzewnej tworzą więzadła, na których zawieszona jest wątroba. To elastyczne rusztowanie sprawia, że cały narząd jest w znacznym stopniu ruchomy, a co za tym idzie - podatny na zranienia. Wątroba Profilaktyka Choroby Żywienie Dieta Spis treści: WSTĘP POŁOŻENIE I BUDOWA WĄTROBY FUNKCJE WĄTROBY POWIĄZANIA WĄTROBY Z INNYMI ORGANAMI Wątroba a dwunastnica Stany zapalne, wrzody, refluks Wątroba a drogi żółciowe Stany zapalne, kamica, nowotwór, choroba Carolego Wątroba a trzustka Stany zapalne, torbiele, nowotwór, cukrzyca Wątroba a jelita Stany zapalne, nowotwór CHOROBY WĄTROBY: ROZPOZNANIE I OBJAWY Marskość wątroby Oddziaływanie toksyn i metody detoksykacji Pasożyty Infekcje wirusowe Zaburzenia wrodzone Komplikacje pochorobowe REGENERACJA WĄTROBY DIETA WĄTROBOWA NOWOCZESNE METODY LECZENIA Najnowsze urządzenia i badania Medykamenty Ziołolecznictwo Ośrodki leczenia PYTANIA I ODPOWIEDZI BIBLIOGRAFIA

Diagnoza: cukrzyca. Dlaczego ja? Dlaczego moje dziecko?... Nie myślcie teraz o tym! Wasze dziecko potrzebuje wyjaśnień i pomocy. Od tej pory jesteście przewodnikami Waszych pociech, a przewodnicy nie patrzą wstecz - kierują się do przodu. Ten poradnik pomoże Wam w podejmowaniu pierwszych decyzji: od wyboru glukometru, po przygotowania na wakacje. Dowiecie się, jak "działa" cukrzyca, jak potoczy się Wasze życie po jej zdiagnozowaniu, jak radzić sobie w codziennych sytuacjach i co gotować Waszym pociechom. Znajdziecie tutaj mnóstwo dokładnych przepisów kulinarnych, adresy działających stowarzyszeń pomocy cukrzykom oraz podstawowe informacje o cukrzycy, podane w przystępny sposób. Przestańcie się bać - bądźcie podporą dla swoich dzieci.

Czy myślisz, że warto poświęcić popołudnie na przeczytanie książki, by poznać odpowiedzi na powyższe pytania? Jej lektura nie zajmie więcej niż parę godzin, a czas ten być może odmieni twoje życie na zawsze! Na rynku nie brakuje ciekawych książek poświęconych zdrowiu. Niewiele z nich jednak traktuje o tym, co na ten temat ma do powiedzenia Słowo Boże, a George Malkmus podjął się właśnie takiego zadania. Czytając tę książkę, dowiecie się, jak jej autor stał się żywym dowodem na to, iż przestrzeganie Bożych zasad zdrowia prowadzi do szybkiego pozbycia się wielu przewlekłych, a nawet tzw. "nieuleczalnych" dla współczesnej medycyny chorób.

Walka z anoreksją i bulimią KochAna to zapis walki z anoreksją młodej studentki ASP, dla której choroba stała się pretekstem do poszukiwań własnego „ja”. Wyobraź sobie krainę, w której mieszkańcy są anorektycznie szczupli. Sprowadzają jedzenie do minimum. Patrząc w lustra, nie widzą bladych twarzy, ogromnych oczu, wystających żeber, patykowatych nóg, tylko ciała spływające tłuszczem. Ważą się kilka razy dziennie, by upewnić się, że nie przytyli. Wymiotują zbędnymi kaloriami i emocjami. To kraina, w której Ana (anoreksja) i Mia (bulimia) roztaczają paranoiczny czar. Kolejne Alicje poddają się pod ich panowanie, by uzyskać wrażenie lekkości i przetestować siłę charakteru. Niedożywione ciała buntują się, ale one nie odpuszczają. Stają się adeptkami magii znikania. Odbyłam podobną wędrówkę. Niczym Alicja odkrywałam Krainę Czarów, aż zamieniła się w Krainę Złudzeń. Przeżycia, których doświadczyłam, stały się inspiracją do napisania tej książki. (ze wstępu, Marta Motyl) Marta Motyl – studentka historii sztuki. Zafascynowana surrealizmem i sztuką awangardową XX wieku, docenia to, co burzy stereotypy i zmienia punkt widzenia. Lubi zbierać wrażenia, emocje i obrazy, zamieniając je w słowa.  

Jedzenie źródłem dolegliwości Coraz więcej dzieci cierpi z powodu alergii, biegunek, wysypek i innych schorzeń, które wydają się być czymś powszechnym i nieuniknionym. Choć niewielu rodziców zdaje sobie z tego sprawę, sami są odpowiedzialni za powstawanie tych dolegliwości. Dr Dorfman postanowiła otworzyć oczy ludziom na całym świecie i wskazać, w jaki sposób mogą uczynić swoje dzieci szczęśliwymi i zdrowymi. Co więcej, podpowiedziała, jak to zrobić bez wydania choćby złotówki na leki. W książce Dlaczego Twoje dziecko choruje? autorka ujawnia związki między żywieniem, a chronicznymi dolegliwościami wieku dziecięcego. Jednocześnie proponuje rodzicom proste i skuteczne rozwiązania, których potrzebują, by pomóc pociechom zdrowo się rozwijać. Ukazuje znaczenie cynku w diecie i proponuje sposoby na uniknięcie problemów wynikających z nietolerancji glutenu i kazeiny. Podpowiada, jak leczyć zaburzenia snu melatoniną, nadpobudliwość magnezem, a niepokój olejem rybnym. Będziesz także mógł skorzystać z łatwego w zastosowaniu programu żywieniowego, dzięki któremu zoptymalizujesz dietę swoich pociech. Od teraz unikniesz faszerowania dzieci antybiotykami i innymi niezdrowymi środkami. Dr Kelly Dorfman specjalizuje się w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych poprzez odżywianie. Prowadzi wykłady na temat diety oraz jest autorką wielu artykułów na temat zdrowia i rozwoju dzieci. Teraz pragnie pomóc niezliczonym polskim rodzinom. Niech Twoje dziecko je na zdrowie! Dlaczego Twoje dziecko choruje? Rozdział 10. O dziecku, które nie chciało zasypiać Czy tobie lub twojemu dziecku brakuje snu? Czy wiele godzin tygodniowo spędzasz, leżąc obok swojego maleństwa, z na­dzieją, że twoja obecnos'ć ułatwi mu wejście do krainy snu? Czy może pozwalasz dziecku na samodzielne przygotowywanie się do snu, czyli na wykonywanie skoków na łóżku lub conocne wielogo­dzinne wędrówki dookoła pokoju? Oto historia dla każdej z was, przeciwniczki Metody Ferbera (a dobrze wiecie, że nimi jestes'cie.) Nie ma nic gorszego, niż niewysypianie się. Niedostatek snu to ulubiona forma tortur w wielu stuleciach, dlatego że ludzie dosłownie przez to wariują, a ofiary takich tortur zrobią niemal wszystko, by choć na chwilę zmrużyć oko. W poważnych przy­padkach brak snu prowadzi do halucynacji i psychozy. U więk­szości z nas zbyt mała ilość snu zakłóca normalne funkcjonowa­nie psychiczne, czyni nas bardziej podatnymi na choroby, obniża zdolności poznawcze oraz naszą produktywność. Wszyscy rodzice pamiętają „mgłę", w jakiej żyli przez pierwsze kilka miesięcy ży­cia swojego dziecka. Jednak u niektórych ta mglistość może trwać jeszcze długo po okresie niemowlęctwa. Kiedy w domu jest niemowlę, można się spodziewać niewyspa­nia, ale co, jeśli problemy ze snem dziecka w wieku sześciu czy sied­miu, a nawet ośmiu lat wpływają na życie całej rodziny? Oczywiście dzieciaki nie powinny co wieczór być na nogach do samej północy. Jednak dokładnie o tej porze zasypiała sześcioletnia Annabel. BEZSENNE NOCE ANNABEL Osiemnastomiesięczną Annabel adoptowano z Chin. Jej obecni rodzice, Peter i Lucy, pobrali się późno i okazało się, że fizyczne rodzicielstwo jest w ich przypadku niemożliwe. Dowiedzieli się wówczas, że Chiny zbierają wnioski o adopcję od osób starszych i ku swojej wielkiej radości tuż po pięćdziesiątce zostali rodzicami. Nigdy wcześniej nie czuli się szczęśliwsi niż w chwili, gdy odebrali swoją nieśmiałą, maleńką córeczkę z wiejskiego chińskiego siero­cińca. Ich przyjaciele, którzy w większości mieli już starsze lub całkiem dorosłe dzieci, zastanawiali się, jak Peter i Lucy poradzą sobie w ich wieku z wyzwaniami, jakie postawi przed nimi opie­ka nad małym dzieckiem. Ale ponieważ kultura Chin zachęca do wczesnego rozwoju umiejętności samodzielnego dbania o siebie, a Annabel miała już półtora roku, mieli niewiele problemów - to znaczy do chwili, kiedy należałoby kłaść się spać. Annabel nie potrafiła się ułożyć do snu. Nieważne, jak była zmęczona ani co robili rodzice, samodzielnie nie potrafiła zasnąć. Leżała w swoim łóżeczku i nie zasypiała, dopóki jedno z rodziców nie położyło się obok niej i nie nakłoniło jej do snu. Początkowo jej trudności z zasypianiem rodzice zrzucali na karby procesu adaptacji do nowego domu. Utrzymywali kontak­ty z innymi rodzinami, które także udały się do Chin po dzieci w tym samym czasie i większość z nich także opowiadała o pew­nych problemach związanych z przeniesieniem dziecka do nowe­go środowiska. Jako starsi rodzice, wręcz ekstatycznie podchodzili do swojego szczęścia i byli zdeterminowani, by cieszyć się posia­daniem dziecka w sposób, w jaki często nie udaje się to nawet młodszym parom. Ich złote lata na emeryturze miały wiązać się z wychowywaniem dziecka, więc lepiej, by się im to podobało! Poza tym ich wiek dawał im odpowiednią perspektywę, więc byli bardziej odprężeni niż ich o wiele młodsi koledzy-rodzice. Zachwycało ich wszystko, łącznie z wygodą poleżenia z Annabel przed jej zaśnięciem. Kiedy dziewczynka rosła, czytali jej do snu. Mówili sobie: no tak, potrzebuje dużo czasu, by zasnąć; to pew­nie faza raczkującego dziecka, z której wyrośnie. Miała przecież być ich jedynym dzieckiem, więc chcieli zrobić dla niej wszystko. Ale jej wydłużony rytuał wieczorny i jednoczesne późne zasypia­nie zaczęły zbierać swoje żniwo. Nikt się nie wysypiał, a Annabel w ciągu dnia stawała się coraz bardziej rozemocjonowana. Gdy rozwijały się umiejętności werbalne Annabel, dziewczynka zaczęła w różnych momentach mówić o tym, że czuje się przygnębiona i zalękniona. Lucy słuchała cierpliwie; sądziła, że kryje się za tymi słowami jakiś prawdziwy problem związany ze szkołą lub codziennym życiem, którym należy się zająć. Jednak nie udawało się jej namierzyć żadnej konkretnej kwestii. Z czasem Lucy do­szła do wniosku, że nastrojowość Annabel wynika z przemęczenia. A może, zasugerował ktoś inny, u Annabel rozwijają się jakieś za­burzenia lękowe. Rodzice dziewczynki sami byli już tak zmęczeni, że cała ta kwestia zaczęła dla nich stanowić jedno wielkie pomie­szanie z poplątaniem. Miesiące przeszły w lata, a Annabel nadal żałośnie płakała, jeśli żadne z nich nie mogło spędzić z nią co najmniej godziny w ocze­kiwaniu, aż zaśnie. Na tym etapie ich zachwyt nową sytuacją zdecydowanie już minął. Kiedy czytali jej do snu, często zasypiali w połowie czytanego zdania, ponieważ dziewczynka potrzebowa­ła aż tak dużo czasu, by się uspokoić. Próbowali już wszystkiego: przekąsek przed snem, a nie po kolacji. Pozwalali jej spacerować po domu, a gdy i to nie pomagało, ograniczyli jej przechadzki do obszaru jej pokoju. Próbowali też ścisłej ferberyzacji, spędza­li więcej czasu na zabawie z dzieckiem w ciągu dnia, upraszczali jej plan dnia, przesuwali godzinę pójścia do łóżka oraz zwiększali czas poświęcony na ćwiczenia fizyczne. Wyglądało na to, że żadna z tych metod nie przyniosła skutku. Raz Peter stracił panowanie nad sobą: nawrzeszczał na Annabel i kazał jej po prostu spać. Tej nocy jednak, kiedy dziewczynka zasnęła z płaczem, czuł się okrop­nie, choć miał nadzieję, że może tym razem przełamał się pewien wzorzec. Znów próbowali ferberyzacji, ale zamiast nauczyć się sa­modzielnie uspokoić przed snem, Annabel stała się jeszcze bardziej pobudzona i zaczęła miewać napady złości i histerii, gdy rodzice nie siadali przy niej, by pomóc jej zasnąć. Czasami w ciągu dnia była tak zmęczona, że wręcz pękała i kipiała z gniewu.[...] Dlaczego Twoje dziecko choruje? Spis treści:   Podziękowania Przedmowa Wstęp Część pierwsza Praktyczne odkrywanie prawdy o odżywianiu Rozdział 1. Jak ważne jest odżywianie? Na ratunek przychodzi odżywianie Skąd jestem? Co nauka mówi o żywieniu W idealnym świecie... Rozdział 2. Jak zostać detektywem diety Myśl jak detektyw O czym przeciętny lekarz wiedzieć powinien? Wykluczanie podejrzanych Siedem obowiązkowych pytań detektywa diety Najciemniej jest pod latarnią Otyłość: problem żywieniowy czy kulturowy?' Jak się dzielić informacjami z lekarzem Rozdział 3. Tajemnica grymasów Tomek na huśtawce... nastrojów Czy grymaszenie wpływa na IQ? W poszukiwaniu wskazówek Co znaczą te wskazówki Przejmij kontrolę Rozdział 4. Czym jest i jak działa program E. A.I? Program E.A.T. Co zrobić, aby E.A.T. zadziałał - kilka wskazówek Suplementy - wsparcie dla grymaśnika CZĘŚĆ DRUGA Kiedy ciało jest niegrzeczne Rozdział 5.0 maluchu, który ciągle wymiotował Dlaczego refluks jest tak powszechny? Lekarstwo Molly Alergia czy raczej nietolerancja? Czy refluks twojego dziecka jest spowodowany podrażniającym pokarmem? Rozdział 6.0 dziewczynce, którą zawsze bolał brzuch Shane i jej bolący brzuch Kłopot w chlebaku Dieta bezglutenowa Czym wias'ciwie jest gluten i dlaczego tak trudno go uniknąć? Dylemat Charlotty „Zmyłka" Rozdział 7.0 chłopcu, który nie chciał rosnąć Liam: gdy rozmiar ma znaczenie Bioindywidualizm Wszystko o badaniach hormonalnych Pracując z Liamem Dlaczego cynk jest ważny? Czy powinnaś się martwić wzrostem twojego dziecka? Rozdział 8.0 małej okrężnicy, która nie mogła Częsta sprawa: zaparcie Sara - historia zbyt dobrze znana Kiedy z błonnikiem jest cos' nie tak Czy zaparcia u twojego dziecka wynikają z reakcji na mleko? Rozdział 9. Przypadek gęsiej skórki Tajemnicza wysypka Roberta Chemiczna budowa tłuszczów Poznaj pozostałe tłuszcze Wyrównywanie braków kwasów tłuszczowych u Roberta Szukaj, dopóki nie znajdziesz Część Trzecia Dzieciaki i ich niezliczone nastroje Rozdział 10.0 dziecku, które nie chciało zasypiać Bezsenne noce Annabel Coraz gorzej Pomagając mózgowi zasnąć Co to jest melatonina i jak działa? Czy jest jakiś minus? Czy melatonina uzależnia? Nocne lęki Rozdziału. Nadpobudliwy i Nieznośny: czyli Tyler i Oskar Tyler tasmański Związek pomiędzy cukrem a nadpobudliwością Tyler przechodzi na dietę Co to, do licha, jest DMAE? Poskromienie Tylera Oskar - wielbiciel Oreo Rozdział 12. Dziecko z zaburzeniami dwubiegunowymi Chaotyczne zachowanie Jessiki Ostatnia deska ratunku Jak stwierdzić czy to celiakia? Zwariowany świat testów wykazujących nietolerancję glutenu Pojawia się prawdziwa Jessica Rozdział 13. Wiecznie zatroskana Zatroskana Evie Nerwowe dorastanie Aminokwasy i leki Nieznane aminokwasy Badania tłuszczów omega-3 Co zrobiłyśmy z Evie? CZĘŚĆ CZWARTA Uczenie się oraz zachowanie dzieci Rozdział 14. Dwa przypadki chronicznej infekcji ucha Bolące uszy Emilii Rozwój słuchu Kulisy ADHD Daniela Czy częste infekcje uszu są wczesnym czynnikiem ryzyka dla późniejszego ADHD? Rozdział 15. Opowieści o Chucku i Dale Chuck i jego truskawki Trucizna na naszych roślinach Dale: fabuła się komplikuje Sztuczne barwniki Rozdział 16.0 dziecku, które nie potrafiło mówić pełnymi zdaniami Słowa bez mowy Kiedy rozwój mowy jest opóźniony Czy moje dziecko jest zwyczajnie niezdarne, czy też cierpi na dyspraksję? Jaka chemia sprzyja uczeniu się? Najlepszy Program Leczenia Dyspraksji na Świecie Kiedy olej rybny nie działa Rozdział 17.0 nadwrażliwym dziecku Wrażliwy Isaac Odmitologizowane przetwarzanie sensoryczne SPD - zaburzenia semantyczno-pragmaryczne a dieta Powolne, ale stałe postępy Jak zostać zaklinaczem żywności u dziecka z SPD Ograniczenia żywieniowe Rozdział 18. Często zadawane pytania Uwielbiam swojego lekarza, ale... Witaminy, minerały, suplementy, o rany... Co przeszkadza w zmianie diety? Ekstremalni grymaśnicy Myślenie perspektywiczne Posłowie Bibliografia  

Dr Klimczak dzieli się z Czytelnikiem swoim olbrzymim doświadczeniem, nie skąpiąc wielu przydatnych w codziennej praktyce rad, których trudno szukać w innych pozycjach echokardiograficznych. Warto podkreślić, że w czasach doplera tkankowego, echokardiografii trójwymiarowej dr Klimczak nie zapomina o „starej”, ale jakże przydatnej prezentacji jednowymiarowej, która obecnie wzbogacona prezentacją anatomiczną i zakrzywioną przeżywa drugą młodość. Książka zawiera wiele starannie dobranych ilustracji, a liczne przydatne informacje zebrano w postaci przejrzystych tabel oraz schematów. Autor ma wyjątkowy dar pisania o trudnych zagadnieniach prosto i zrozumiale i dlatego jego najnowsza pozycja powinna znaleźć się w ręku każdego lekarza zaczynającego swoją przygodę z echokardiografią. Doświadczeni echokardiografiści również znajdą w książce wiele ciekawych spostrzeżeń autora.

Przewodnik traktujący zagadnienie zwyrodnienie plamki związanej z wiekiem od genezy choroby, poprzez aspekty terapii, ujmujący nowe kierunki w leczeniu i omawiający psychologiczne następstwa utraty wzroku w zwyrodnieniu plamki.

Niniejsza monografia to pierwsza w polskim piśmiennictwie pozycja tak szeroko opisująca problemy psychologiczne będące następstwem zachorowania na stwardnienie rozsiane. Przedstawiono w niej poglądy neurologów, psychiatrów i psychologów. Skierowana jest przede wszystkim do lekarzy powyższych specjalności, ale także lekarzy rodzinnych, często na co dzień i przez wiele lat opiekujących się chorymi na stwardnienie rozsiane. Autorzy są przekonani, że wiele zawartych w książce treści przyczyni się do lepszej współpracy lekarzy i chorych na SM.

W monografii przedstawiono obecny stan wiedzy o migrenie oraz metodach jej leczenia. Książka przeznaczona jest dla lekarzy neurologów oraz innych specjalności, dla których wiedza o bólach głowy może mieć istotne znaczenie praktyczne.

W opracowaniu tym podjęto próbę przeglądu i usystematyzowania zarówno starszych, jak i najnowszych doniesień piśmiennictwa, które odzwierciedlają procesy ewoluowania wiedzy o wrażliwości na leki. Zestawiono i scharakteryzowano w tej monografii zarówno najważniejsze, najcięższe osutki polekowe, jak i te najrzadsze, często omawiane mniej szczegółowo. Odrębne rozdziały poświęcono najistotniejszym (głównie z punktu widzenia dermatologii) grupom leków będących przyczyną natychmiastowych i opóźnionych reakcji nadwrażliwości.

W ostatnich latach zakończono wiele badań z randomizacją oceniających wpływ leków hipotensyjnych na redukcję powikłań sercowo-naczyniowych i śmiertelność leczonych chorych. Wyniki tych badań mają istotne znaczenie dla racjonalnej terapii nadciśnienia tętniczego. Trudno jest jednak śledzić lekarzowi bieżące, z czasem zmieniające się tendencje dotyczące terapii, wynikające z badań będących podstawą medycyny opartej na faktach. Czytelnik niniejszego opracowania może zapoznać się z aktualnymi zasadami leczenia nadciśnienia opartymi na tych badaniach, a lektura poszczególnych rozdziałów ułatwi podjęcie decyzji terapeutycznych.

Manic-depressive illness is a phenomenon extending far beyond its status as a psychiatric disorder or medical problem. Its symptoms are a manifestation of very basic as well as unusually sublime aspects of existence and human experience. The manic-depressive disorders bring the possibility of perceiving the surrounding world in extreme ways, such as seeing everything in excessively bright or dark colours. This has serious consequences for emotions experienced and social functioning. Manic-depressive illness is a disorder of extreme emotions. In patients? attitude to their surroundings and other people we see an excessive drive to establish social contacts in mania and aversion ? sometimes overwhelming ? to social interactions in depression.

?[...] Książka została zredagowana przez znakomitego dermatologa i wenerologa, znawcę tematu podjętego w monografii. Jest pierwszą od lat (innych tak nowoczesnych nie pamiętam) pracą ujmującą tę istotną problematykę medyczną w sposób bardzo aktualny i w pełni kompetentny. Zakażenia, o których piszą Autorzy, są tematem badań teoretycznych ściśle powiązanych z praktyką, czego dowodem z jednej strony są syntezy leków o działaniu przeciwwirusowym, a z drugiej ? konstrukcje szczepionek, np. przeciwko ospie wietrznej. Niejako pośrodku tego obszaru znajdują się lekarz praktyk i jego pacjent. Cierpienia spowodowane ostrymi, objawowymi zakażeniami wirusami opryszczki (często dotyczącymi intymnych obszarów ciała z wszystkimi konsekwencjami, w tym psychologicznymi, jakie stwarza ten typ infekcji), wystąpieniem ospy wietrznej i półpaśca wymagają skutecznej terapii, która do łatwych nie należy. Bardzo ważne są także postacie wznowy zakażenia, często niezwykle uporczywe przez swoją powtarzalność (opryszczka), o deprymującym wpływie na chorego, żyjącego w lęku przed nawrotem. Istotne jest także szczegółowe przedstawienie heterogennej ekspresji klinicznej zakażeń objawowych wirusami opryszczki. Monografia uświadamia, iż jest to zespół chorób o dużym zróżnicowaniu, co zmusza do wysiłku w zakresie diagnostyki różnicowej. Książka zredagowana przez prof. Ryszarda Żabę i jego współpracowników ma dużą wartość dydaktyczną i wychodzi naprzeciw oczekiwaniom lekarzy różnych specjalności. [...]?