Mini podręcznik wychowania, a raczej kochania i rozumienia dziecka, złożony z wypowiedzi Janusza Korczaka ilustrowanych pracami z konkursu zorganizowanego przez Rzecznika Praw Dziecka. Właśnie minęło sto lat od czasów, kiedy Janusz Korczak rozpoczął swoją działalność, ale psychika i potrzeby dziecka w ogóle się w tym czasie nie zmieniły. Dzieci nadal cierpią na brak zrozumienia, miłości i opieki, nadal patrzy się na nie z perspektywy dorosłych, nie zaspokaja się ich pragnień i nie respektuje ich praw. Dlatego warto wracać do dzieł Korczaka, wydawać je, czytać, komentować, dostosowywać jego koncepcje do czasów współczesnych. Być może tych kilka mądrych zdań sprzed niespełna wieku, wspartych obrazami stworzonymi przez młodych artystów, będzie dla wielu początkiem innego spojrzenia na dziecko, spojrzenia, które po raz pierwszy padło zza drucianych okularów Starego Doktora.
„Punkt zwrotny” to ostatnia książka Klausa Manna. Chociaż oryginalnie powstała ona w języku angielskim („The Turning Point”) w 1942 roku, to nad autorskim przekładem na język niemiecki Klaus Mann pracował do końca życia, a więc do 1949 roku. W języku niemieckim wychodzi już po jego śmierci. Książka ta stała się jednym z głównych źródeł biografii pisarza, choć jest to raczej powieść autobiograficzna. Życie Manna było zaś bardzo bogate i interesujące. „Punkt zwrotny” to jednak nie tylko opis skandalizujących przygód dandysa, żyjącego w cieniu wielkiego ojca i zmagającego się z nałogami oraz własnym homoseksualizmem. To także dokument samotności nieszczęśliwego człowieka, wygnanego ze swej ojczyzny z przyczyn politycznych, a także świadectwo odwagi i bezkompromisowości wobec nazistowskiej ideologii. Klaus Mann pozostaje do dzisiaj emblematyczną postacią dla postaw antytotalitarnych w Europie. „Punkt zwrotny” to z jednej strony fragment tragicznej historii rodziny Mannów, a z drugiej – barwny, bogaty fresk Europy i Ameryki od lat 20. do końca lat 40. To również jedno z najważniejszych świadectw dziejów niemieckiej emigracji antynazistowskiej. Ważna książka dla zrozumienia XX wieku.
Niemiecki pisarz Klaus Mann był jedną z ważnych postaci antyfaszyzmu lat 30. i 40.
Opublikował kilka wybitnych pism literackich na emigracji, które były wzorem dla podobnych
przedsięwzięć wydawniczych po II wojnie światowej. Syn pisarza Tomasza Manna, żył w jego cieniu. Ta presja była jedną z przyczyn uzależnienia od narkotyków. Tak jak ojciec, Klaus był homoseksualistą i po nieudanych związkach heteroseksualnych, związał się na stałe z Thomasem Quinnem Curtissem. Chory na depresję, uzależniony od narkotyków, popełnił samobójstwo. Jego najsłynniejszą powieścią pozostał „Mefisto”, powieść o aktorze zaprzedającym się nazistom, zyskującym, dzięki porzuceniu lewicowych przekonań, szansę na wielką karierę.
Szum drzew Leopolda Staffa to jedna z pierwszych książek zilustrowanych przez Józefa Wilkonia. Jej tytuł w metaforyczny sposób oddaje istotę twórczości młodego artysty - jej malarskość, delikatność, ulotność i nieoczywistość.
Monografia zawiera dwieście reprodukcji, w tym ponad sto nigdy niepublikowanych oryginałów z archiwum artysty.
Ilustracjom towarzyszą rozmowy z Józefem Wilkoniem.
Miasto na zachodzie Polski zniszczone w czasie wojny. Stalin nie żyje już od ponad roku, ale zetempowskie chamstwo i sowietyzacja społeczeństwa wcale się ustepują. Bohater powieści właśnie dowiedział się, że zostanie wcielony do karnej kampanii Ludowego Wojska Polskiego.
Tylko ucieczka może go uratować. Ale to kosztuje sto tysięcy złotych...
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
