KATEGORIE [rozwiń]

Czesław Halicz

Okładka książki Ludzie, którzy jeszcze żyją TW

95,00 zł 65,50 zł

Artykuł chwilowo niedostępny

Cykl opowiadań przedstawiających życie żydowskiej społeczności w małym miasteczku w okolicach Łodzi w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku. Niektóre z nich rozgrywają się przed pierwszą wojną światową, inne w okresie powojennym, choć ani wojna, ani odzyskanie niepodległości w opisywanym świecie się nie pojawiają. Bohaterowie nawet o nich nie wspominają, jakby miasteczko żyło we własnym, niespiesznym czasie, niezależnie od wielkich wydarzeń historycznych. W kilkunastu tekstach poznamy między innymi historię faktora Pchełki, pomagającemu kuzynowi w podejrzanym interesie, żeby zarobić na posag dla swojej córki Mariem, dowiemy się o fatalnym zauroczeniu pana Gawrona, swata i wroga miłości, o zemście Chai Rybiarki oszukanej przez lichwiarza Ajzyka Pijawkę, o losach miejscowej wariatki Sulamity oraz o zagrożonym weselu kucharki Chany. O autorce: Czesław Halicz (właściwie: Czesława Endelmanowa-Rosenblattowa, z d. Braude). Pisarka, publicystka, redaktorka, tłumaczka, krytyczka literatury i sztuki. Ukończyła gimnazjum w Łodzi, następnie przeniosła się do Warszawy, gdzie poślubiła znanego lekarza, Zygmunta Endelmana. Od roku 1901 współpracowała z pismem „Izraelita”, gdzie publikowała recenzje, przekłady oraz własne utwory, obrazki z życia ubogich warstw społeczności żydowskiej. Wcześniejsze teksty podpisywała jako Czesława Endelmanowa, po kilku latach zaczęła używać męskiego pseudonimu --- Czesław Halicz. W 1905 roku rozwiodła się z Endelmanem i wyjechała do Brukseli, gdzie osiadła na stałe. Obroniła pracę doktorską z nauk społecznych i powtórnie wyszła za mąż, za Henryka Rosenblatta, przemysłowca. W 1911 roku zajęła drugie miejsce w Konkursie Teatrów Rządowych Warszawskich za dramat Sąd, obecnie zaginiony, znany tylko z recenzji. W latach 1910--1914 współpracowała korespondencyjnie z polskimi czasopismami, pisząc w „Krytyce”, „Wędrowcu”, „Nowej Gazecie”, „Przeglądzie tygodniowym”, „Literaturze i Sztuce”. W roku 1914 opublikowała w Kijowie powieść Młodość Hanny Turskiej, poświęconą zagadnieniom emancypacji i edukacji kobiet. Działalność literacką wznowiła w latach 30., powieścią Ludzie, którzy jeszcze żyją. W latach 1937--1938 drukowała również teksty w lwowskich „Sygnałach”, których jedną z założycielek była jej córka, Halina Górska. Jej losy podczas II wojny światowej, data i miejsce śmierci nie są znane.
  • Poprzednia

    • 1
  • Następna

Promocje

Uwaga!!!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
TAK
NIE
Oczekiwanie na odpowiedź
Dodano produkt do koszyka
Kontynuuj zakupy
Przejdź do koszyka
Oczekiwanie na odpowiedź
Wybierz wariant produktu
Dodaj do koszyka
Anuluj