Kronika"Najcenniejsze chwile mojego życia" to album, w którym możecie utrwalać ulotny czas dzieciństwa Waszego dziecka. W przyszłości będzie to doskonała pamiątka nie tylko dla Was, ale przede wszystkim dla Waszego dziecka.
Tytuł mówi sam za siebie. Autor w bardzo ciepły i zarazem rzeczowy sposób stara się pomóc osobom towarzyszącym ciężko chorym dzieciom. Niemniej książka jest adresowana przede wszystkim do rodziców, którzy stając wobec radykalnie różnej sytuacji dotyczącej przyszłości ich dziecka muszą uporać się ze swoimi pełnymi rozczarowań uczuciami, niezrealizowanymi oczekiwaniami i przeorientować wszelkie swoje poczynania na towarzyszenie dziecku w jego chorobie. Towarzyszenie, które pozwoli zachować więzi rodzinne, ciepło zrozumienia i radość. Odnalezienie się w nowej sytuacji wymaga od nich postawy poszukującej rozwiązań bardzo konkretnych przynoszących ulgę cierpiącemu, ale też poszukiwań komunikacyjnych pomiędzy wszystkimi członkami rodziny. Trzeba też przestawić się na przede wszystkim na czas teraźniejszy, który dla chorego jest czasem najważniejszym, a dzieci potrafią z niego korzystać w maksymalny sposób. (opinia wydawnicza - Krystyna Ablewicz)
Przewlekła, śmiertelna choroba dziecka to sytuacja, z którą wolelibyśmy się nigdy nie zetknąć. Niestety, niektórych takie cierpienie jednak dotyka, a rozwój medycyny wprawdzie ciągle ożywia nadzieję, ale i powoduje, że rodzice stają przed niewyobrażalnymi dawniej wyborami. Z wielkim znawstwem, a przy tym z ogromnym taktem Jan Aldridge uczy, jak żyć w cieniu tego, co nieuchronne. W swojej książce pisze o:
uczuciach i lękach dzieci i rodziców
postępowaniu z dziećmi stosownie do ich rozwoju psychicznego
trudnych albo wręcz niemożliwych decyzjach
relacjach między rodzicami
traktowaniu innych dzieci w rodzinie
roli dziadków i przyjaciół
To przejmująca lektura, ale osobom zmagającym się z bolesną rzeczywistością może pomóc postępować tak, żeby korzyść odniosło przede wszystkim chore dziecko.
Katarzyna Błażejewska-Stuhr, Monika Mrozowska Uczta dla dwojga.
Zdrowa dieta dla mamy i dziecka
Specjalnie skomponowane, odpowiednio zbilansowane menu na dziewięć miesięcy ciąży
Niejedna kobieta słyszy, że w czasie ciąży powinna jeść za dwoje. Nie chodzi jednak o to, żeby jeść za dwoje, ale dla dwojga – tak, aby dostarczyć wszelkich odpowiednich składników zarówno organizmowi matki, jak i dziecka. Kobieta podczas tych wyjątkowych dziewięciu miesięcy powinna bowiem dbać nie tylko o swoją dietę, ale również o dietę rozwijającego się maleństwa.
W książce Uczta dla dwojga znajdziesz wszystko, co powinnaś wiedzieć o żywieniu podczas ciąży, a także odpowiednio zbilansowane i smaczne menu.
Ona "czyta" ludzi, a on czyta instrukcje. On nie pyta o drogę, a ona nie docenia jego rad. Ona jest bardzo tajemnicza, a on bardzo praktyczny. Wydaje się, że on nie słucha, a ona jest zbyt emocjonalna… Chociaż twierdzi się, że mężczyźni i kobiety się nie różnią, to pary wiedzą – on i ona tworzą odmienne światy. Mózg męski, mózg kobiecy pokazuje te zaprojektowane przez Boga różnice. Jeśli się je zrozumie i zaakceptuje – małżeństwo stanie się silniejsze i szczęśliwsze. Połączenie najnowszych badań mózgu z niemal 40-letnim stażem małżeńskim i praktyką poradniczą autorów zaowocowało książką, która ukazuje wyjątkową konstrukcję każdej płci – omawia odmienną budowę męskiego i kobiecego mózgu i działanie hormonów, skutkujące innymi zwyczajami, skłonnościami oraz sposobem myślenia i działania mężczyzn i kobiet.
Świadomi rodzice
W nowoczesnym podejściu dr Tsabary do tematu rodzicielstwa, dziecko posiada potencjał inicjowania u swoich rodziców głębokich poszukiwań na poziomie duszy oraz ich osobistej transformacji. Dzieci nie stanowią już tylko psychologicznej i duchowej spuścizny rodziców, ale funkcjonują jako istoty wpływające w bardzo ważny sposób na ich rozwój.
Kiedy rodzice uczą się wraz z dziećmi i są na nie otwarte, pojęcia typu moc, kontrola czy dominacja przestają być potrzebne, a głównym celem podróży staje się wzajemna życzliwość oraz duchowe partnerstwo.
Niestety, wielu rodziców nieświadomie przekazuje swoim dzieciom nabyty ból psychologiczny i emocjonalne traumy z przeszłości, mimo że świadomie wcale nie chcą tak postępować. Tradycyjne książki dotyczące tematu rodzicielstwa podają mnóstwo technik dotyczących kontrolowania dzieci oraz doraźnych rozwiązań pewnych zaburzeń, które mają być pomocne w radzeniu sobie w trudnych sytuacjach.
Bez kontroli
Każdy rodzic chce posiadać złoty klucz do wychowania grzecznego, utalentowanego, odnoszącego sukcesy i szczęśliwego dziecka. W zbiorowej świadomości istnieje przekonanie, że to właśnie dyscyplina jest podstawą, która pozwala osiągnąć te cele. Książka Bez Kontroli proponuje nie publikowane nigdy dotąd spojrzenie na to dlaczego to założenie jest błędne. Śmiało podważa paradygmaty kulturowe, które stały się archaiczne i nieproduktywne po to, aby zachęcić rodziców do tworzenia nowych, pozytywnych doświadczeń. Dr Shefali Tsabary ujawnia w jaki sposób dyscyplina i karanie dzieci są główną przyczyną występowania różnorakich zaburzeń przenoszonych z rodziców na dzieci na przestrzeni pokoleń.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1931]. "Przeglądy i pokazy harcerskie".
Nie jestem autorem tej książeczki, lecz tylko pośrednikiem między tymi, którzy opracowali musztrę skautową, a Wami, drużynowi i harcerze w drużynach.
Przeważną część materjałów zaczerpnąłem z książki Andrzeja Małkowskiego „Musztra Skautowa“, wydanej w Pittsburgu (Pensylwanja) w 1916 r., nakładem Związku Sokołów Polskich w Ameryce, a w kraju nieznanej. W dużym stopniu korzystałem też z angielskiego podręcznika musztry skautowej: „Manual of drill for Boy Scouts“ J. Gibsona (Glasgow 1921 Brown a. Son), ze swoich notatek z kursu instruktorskiego międzynarodowego, odbytego w r. 1926 w Kandersteg w Szwajcarji, wreszcie z opracowań „Sztabu Naczelnika Harcerstwa w Kijowie“, głównie Druhów Kazimierza Nowaka i Tadeusza Sopoćki.
Moich pomysłów jest stosunkowo niewiele; co do reszty: wyszukałem i wybrałem materjał, ułożyłem go, ujednostajniłem słownictwo, uzgadniając je z przyjętem w Harcerstwie obecnie.
Dziękuję Druhnie Oldze Małkowskiej za pozwolenie zużytkowania książki ś. p. Andrzeja; Druhowi Czarneckiemu za znaczną część ilustracyj.
Proszę o nadsyłanie uwag krytycznych i uzupełnień, opartych na własnem doświadczeniu drużyn, pod adresem Naczelnictwa.
Przedmowa, Stanisław Sedlaczek
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1928]. "ROCZNIK HARCERSKI".
Kalendarz Harcerski na rok 1924“ wydany przed kilku laty, spełnił swe zadanie, dostarczając harcerstwu, Przyjaciołom Ruchu i społeczeństwu szeregu wiadomości i informacyj — przyczyniając się do pogłębienia zrozumienia Harcerstwa i do jego propagandy. O celowości Kalendarza świadczy najlepiej rozejście się jego całkowite, tak że z kilkotysięcznego nakładu pozostało kilkadziesiąt ostatnich egzemplarzy.
Powodzenie owej pierwszej próby upoważnia do nadziei, że i „Rocznik Harcerski na rok 1928“, który puszczamy dziś w świat, przyniesie pożytek Harcerstwu, a przez nie Sprawie, której służymy.
Rocznik ma nieco inny charakter od swego poprzednika: położyliśmy w nim nacisk na zebranie przepisów obowiązujących w Związku Harcerstwa Polskiego, chcąc zapełnić dotkliwą lukę takiego wydawnictwa. Rzucenie bowiem przepisów organizacyjnych w różnych miejscach różnych wydawnictw utrudnia, jeżeli nie uniemożliwia dokładną ich znajomość, a co za tym idzie, realizowanie i — co nie najmniej ważne — pracę nad ich uproszczeniem
i przystosowaniem do życia.
„Kalendarz“ zawiera materjały charakteryzujące przede-
wszystkiem ideologję i metodykę Harcerstwa — „Rocznik“ charakteryzuje głównie organizację — ale nie tylko o niej traktuje. Podaliśmy parę artykułów treści ogólniejszej, a wśród przepisów i instrukcyj, które drukujemy, znajdzie czytelnik nie tylko dotyczące form organizacyjnych, ale i sporo takich, które związane są ściśle z treścią i metodyką pracy.
W roku 1928 właśnie, pierwszego listopada, obchodzić będziemy dziesięciolecie ideowego i moralnego zjednoczenia się Harcerstwa Polskiego na Zjeździe Lubelskim, który powołał Naczelną Radę Harcerską dla przeprowadzenia połączenia także organizacyjnego.
W roku 1928 obchodzić będziemy także pamięć 500 lecia śmierci Zawiszy Czarnego, rycerza bez zmazy, podawanego na wzór harcerskiej słowności i rzetelności.
Oby „Rocznik na rok 1928“ przyczynił się do rzetelnego uzgodnienia życia naszego z zasadami i normami harcerskiemi i do lepszej służby jednostek i organizacji — Ruchowi.
Skąd się (nie) biorą dzieci? Czyli dwa w jednym: opowieści dla Przedszkolaka i Małego Żaka oraz instruktarz w pigułce dla Dorosłych - książka o tym, jak w przystępny sposób rozmawiać z dzieckiem o seksualności.
Dzieci pytają, dorośli milczą. Bo się wstydzą, bo myślą, że to ciekawość nie na miejscu, wreszcie bo nie wiedzą, co odpowiedzieć. Często narzekają, że nie wiedzą, skąd czerpać podpowiedzi. Aż do teraz. Dzięki tej wspaniałej książce wszyscy rodzice mają szansę rozmawiać z dziećmi o seksie.
Małgorzata Ohme
psycholog dziecięcy, psychoterapeuta, dziennikarka, redaktor naczelna magazynu GAGA
Głównym celem pracy było poznanie przekonań utrudniających adaptację społeczną nieletnich przebywających w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym. Liczne badania opisane w literaturze po roku 1990 wskazują, że koncentrowanie się jedynie na zmianach behawioralnych, dostępnych obserwacji nie prowadzi do trwałych zmian w funkcjonowaniu nieletnich, a sprzyja jedynie dostosowaniu do warunków i wymogów instytucji. Istotą zmiany w funkcjonowaniu młodego człowieka o zaburzonym procesie socjalizacji jest modyfikacja jego dominujących przekonań w oparciu o które interpretuje on różne informacje dotyczące siebie, innych oraz otaczającej rzeczywistości. Każda trwała zmiana zachowania wymaga także zmiany poznawczej.
Na potrzeby prezentowanego projektu zbadano wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. Analizą objęto również autorski program pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie prowadzony w MOW, zasadniczym celem było wskazanie czy stosowane formy i sposoby pracy indywidualnej oraz grupowej wpływają na zmianę dysfunkcyjnych przekonań w grupie nieletnich.
Wyniki uzyskane w tym projekcie wskazują na wysoki stopień skuteczności stosowanych oddziaływań opartych na założeniach terapii poznawczo-behawioralnej, jak również licznych zadań w procesie resocjalizacji opierających się na mocnych stronach nieletnich - ich właściwej identyfikacji i wspieraniu ich rozwoju.
Publikacja stanowi przydatny materiał dla kadry pedagogicznej pracującej z młodzieżą niedostosowaną społecznie, pedagogów szkolnych działających w obszarze zagrożenia niedostosowaniem społecznym, studentów pedagogiki, psychologii czy pracy socjalnej.
W publikacji podjęto próbę ukazania wpływu Internetu i nowych technologii na młode pokolenie. Autorzy artykułów skoncentrowali się przede wszystkim na wskazaniu negatywnych, ale też pozytywnych aspektów korzystania przez dzieci i młodzież z mediów cyfrowych. W książce omawiane są m.in. takie tematy, jak: cyberagresja, wybrane prawno-karne aspekty zwalczania cyberprzestępczości, destruktywny i konstruktywny wpływ gier komputerowych oraz aksjologiczny kontekst funkcjonowania nastolatków w wirtualnym świecie. Autorzy zgodnie podkreślają, że nowe technologie oraz Internet mogą stać się zarówno źródłem poważnych problemów młodzieży, jak i szansą na ich wszechstronny rozwój. Zwracają również uwagę na ciągłą konieczność podejmowania działań profilaktycznych, edukacyjnych i informacyjnych w celu ograniczenia negatywnych wpływów świata cyfrowego.
Jak wskazuje autor, „postrzeganie osoby niepełnosprawnej intelektualnie jako badacza, który w ramach własnych zdolności i na podstawie doświadczeń społecznych konstruuje schematy poznawcze odzwierciedlające obraz świata, stanowi wciąż zaniedbaną przestrzeń badawczą. Niepełnosprawność intelektualna lekkiego stopnia nie pozbawia bowiem jednostek możliwości konstruowania własnych reprezentacji rzeczywistości, a rozwój wewnętrznych schematów przebiega zgodnie z poziomem wieku umysłowego i jakością specyficznych doświadczeń emocjonalno-społecznych”.
Dotychczas w niewielkim stopniu analizowano problem doświadczania stresu przez osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Autor tej pracy podjął się zadania przebadania poznawczych czynników radzenia sobie młodzieży z lekką niepełnosprawnością intelektualną w społecznych sytuacjach trudnych, a szczególnie dotyczących osób znaczących, tj. rodziców, nauczycieli, rówieśników. Wnioski płynące z tych badań mogą okazać się ważne dla pedagogów, wychowawców i nauczycieli młodzieży z lekką niepełnosprawnością intelektualną w kształtowaniu postaw życiowych podopiecznych.
ROZMOWY Z DZIECKIEM
Proste odpowiedzi na trudne pytania
Kiedy dziecko zadaje rodzicowi pytania dotyczące sfery intymnej, czyli seksu i miłości, oraz trudnych kwestii społecznych, jak przemoc, pedofilia, prostytucja czy śmierć, reaguje on zazwyczaj zażenowaniem i bezradnością.
Jak zmienić tę sytuację i podchodzić do trudnych rozmów z dzieckiem jak do ciekawego wyzwania, próby pogłębiania więzi i troskliwego przygotowywania go do życia? W jaki sposób, informując dziecko o skomplikowanych zjawiskach społecznych i niebezpieczeństwach, nie wzbudzać niepokoju, nie burzyć pozytywnej wizji świata, nie odbierać mu typowego dla niego optymizmu?
W audiobooku tym rodzice znajdą przystępne wyjaśnienia prawidłowości rozwoju emocjonalnego dziecka, o których należy pamiętać, omawiając z nim trudne kwestie. Pomocne będą przykłady odpowiedzi na dociekliwe, trudne dziecięce pytania, ale też pytania, jakie należy zadać dzieciom w kontekście danej rozmowy. Uśmiech wywołują autentyczne anegdoty obrazujące dziecięce spojrzenie na świat, często odmienne od dorosłego, ale równie ciekawe, a na pewno sympatyczne.
Książka adresowana jest do osób, które są zainteresowane problematyką kształtowania i terapii mowy dzieci niesłyszących. Kolejne rozdziały zawierają omówienie elementarnych zagadnień dla tych osób, które nie mają interdyscyplinarnego przygotowania logopedycznego.
Książkę można podzielić na dwie zasadnicze części. W pierwszej omówiono założenia teoretyczne surdologopedii, natomiast w drugiej przedstawiono praktyczne wskazówki dotyczące metodyki pracy logopedycznej z dziećmi z zaburzeniami słuchu i mowy.
Zagadnienia zawarte w opracowaniu mają charakter syntetyczny, z podaniem konkretnej literatury. Autorka ma nadzieję, że opracowanie będzie motywacją do studiowania surdologopedii oraz inspiracją do teoretycznego i praktycznego doskonalenia warsztatu pracy osób zajmujących się wychowaniem i terapią dzieci oraz dorosłych z wadą słuchu.
Opracowane scenariusze poza dokładnie opisanym tokiem lekcji zawierają także praktyczne porady dotyczące przygotowania i przebiegu zajęć, materiały pomocnicze, źródłowe, karty pracy itp.
Jak wyciszyć agresję
Treningi i strategie
Lekcje relaksacji
Książka dla rodziców o tematyce poradniczej i psychologicznej. Zawiera zagadnienia z zakresu:
1. Budowanie dobrych relacji z partnerem i dzieckiem;
2. Nauka planowania czasu dla poprawy jakości życia swojego i najbliższych;
3. Wychowanie dziecka;
4. Nauka zdrowych nawyków żywieniowych;
5. Multimedia;
Maria Rotkiel jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych polskich terapeutek. Pisze książki, prowadzi wykłady, ma własną poradnię psychologiczną i doradza w kreowaniu wizerunku. Jest medialna. Bardzo chętnie i często przyjmuje zaproszenia do programów radiowych i telewizyjnych. W domu Marii Rotkiel ważni są zarówno ludzie, jak i zwierzęta. 11-miesięczny syn wychowuje się z dwoma psami i kotem. Ojcem dziecka i partnerem psycholożki jest dziennikarz telewizyjny Adam Krzykowski.
Na portalach społecznościowych Maria Rotkiel wywołuje i prowadzi dyskusje, ale też chętnie dzieli się swoim życiem. Twierdzi, że szczęście rodzinne warte jest pokazywania.
Każde dziecko, począwszy od narodzin, spontanicznie (samorzutnie) dąży do ochrony własnego istnienia, sygnalizuje o własnych potrzebach i domaga się ich zaspokojenia, podejmuje aktywność by czuć się dobrze. Już jako małe dziecko dąży do samodzielności, pragnie panować nad własnym ciałem i otaczającą go rzeczywistością, orientować się w niej i ją poznawać. Jeśli nie podejmuje inicjatywy, to z powodu nadmiernych ograniczeń, jakie stawiać może organizm (np. z powodu choroby organizmu) i/lub otoczenie zewnętrzne.
To spontaniczne i nieświadome ukierunkowanie stanowi nie lada wyzwanie, jeśli weźmiemy pod uwagę stan organizmu dziecka i jego możliwości na progu życia. Jednak niezwykle szybko, całkowicie zależny od otoczenia noworodek staje się dzieckiem dokonującym ekspansji w najbliższym otoczeniu. W najwcześniejszych okresach życia wymiary, masa, proporcje ciała, ulegają przemianie na tyle intensywnej, że już organizm 7-letniego dziecka uznaje się za względnie samodzielny, bo mogący zabezpieczyć własną egzystencję.
Autorzy niniejszego opracowania koncentrują swoją uwagę na możliwościach, ograniczeniach i potrzebach niedojrzałego lecz intensywnie rozwijającego się organizmu dziecka i jego psychiki w najwcześniejszych okresach życia – w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie. Przybliżają pracę organizmu dziecka i wskazują na konieczność tworzenia odpowiednich warunków, aby potencjał rozwojowy mógł się ujawnić i realizować. Podkreślają szczególne wymagania, jakim muszą sprostać opiekunowie chcąc wspomagać rozwój dziecka. Niekiedy przywołują konkretne zalecenia ekspertów, wytyczne, jakimi należy się kierować w opiece nad dzieckiem, a innym razem wskazują działania, których należy unikać, aby rozwój dziecka przebiegał prawidłowo.
Adresatami książki są najmłodsze dzieci wkraczające w świat mowy. Króciutkie wierszyki mają bawić swoim rymem, rytmem, ale przede wszystkim nasycone są wyrazami dźwiękonaśladowczymi, sylabami, prostymi wyrazami, które stanowią niezwykle istotny i niezbędny etap w rozwoju mowy każdego dziecka. Wszystkie teksty zostały ożywione przykładowymi ruchami: zabawami paluszkowymi, huśtaniem, podskokami na kolanach itd., wspomagającymi rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej, naśladownictwa i pamięci.
Mass media pojawiły się w życiu najmłodszych w sposób naturalny, stając się ważnym elementem kształtującym ich percepcję i światopogląd. Są źródłem bieżących wiadomości, dostarczają wiedzy i rozrywki, jak również stanowią ogromną siłę w kształtowaniu opinii, postaw i systemów wartości swych odbiorców, a w szczególności dzieci. Tym samym media są potężną instytucją socjalizującą i wychowującą młode pokolenie.
Publikacja przedstawia nie tylko analizy szeregu procesów związanych z odbiorem radia, telewizji, prasy, reklamy przez dzieci, ale też podejmuje próbę podania odpowiedzi na pytania o rolę i miejsce mediów w rozwoju dziecka, edukacji oraz przestrzeni publicznej.
W książce, co istotne, autorzy poruszają wiele zagadnień rzadko omawianych. Do nich można zaliczyć m.in. problemy seksualizacji dzieci, życia religijnego dziecięcych bohaterów filmów i seriali, specyfiki przekazu radiowego. Teksty są dostępne w przekazie także dla pedagogów, nauczycieli nie pracujących zawodowo na uczelniach. Mogą więc wzbogać jakość ich pracy wychowawczej i dydaktycznej.
Mama rezygnująca z pracy zawodowej, na rzecz wychowania dzieci („mama domowa”) – wbrew obiegowym opiniom – może i powinna być kobietą spełnioną. Rola mamy wzbogaca kompetencje osobiste i kształtuje osobowość. Nie zubaża i nie zawęża horyzontów, wręcz przeciwnie – rozwija umiejętności organizacji czasu z dzieckiem u boku i uczy pokonywania codziennego stresu. „Szkoła macierzyństwa” podpowiada, jak radzić sobie z trudnościami natury emocjonalnej (krzyk, depresja okołoporodowa) oraz logistycznej (propozycja biznesplanu dla mam). Zawiera także krótkie ćwiczenia do samodzielnego wykonania, pomagające w uporządkowaniu wewnętrznego świata i poznaniu na nowo siebie jako kobiety i mamy jednocześnie.
„Co zmienia w tobie realizacja niepowtarzalnego projektu, jakim jest wychowanie dziecka? […] Chciałabym, aby mamy poczuły, że macierzyństwo to najpiękniejszy dar, że dzięki niemu stały się w pełni osobami – kobietami i udało im się wydobyć z siebie najwartościowsze cechy”.
Książka ma na celu wspieranie i propagowanie idei Pedagogiki serca i związanej z nią społecznej inicjatywy powołania Komitetu Upowszechniania Wychowania Emocjonalnego Pedagogika Serca, którego honorowym patronem jest Maria Łopatkowa. Celem Komitetu jest uzyskanie zgody Organizacji Narodów Zjednoczonych na dodatkowy wpis w Konwencji Praw Dziecka, odnoszący się do obowiązkowego kształcenia uczuć wyższych w systemach edukacyjnych państw członkowskich ONZ i rozwijania u dzieci i młodzieży zdolności kochania oraz empatii. Pedagogika Serca powinna stać się dla każdego pedagoga i nauczyciela wyznacznikiem sposobu pracy i jej perspektywą. Nowe pokolenie wychowane w duchu Pedagogiki Serca realizując wzór osobowy Homo Amans – człowieka miłującego ludzi i świat – człowieka pokoju, rozpoczęłoby pozytywną globalizację świata, zmierzając do upragnionego przez ludzkość celu – do trwałego pokoju.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
