Nowe wydanie niezwykłej opowieści o początkach i dziejach chirurgii[...] Książka brutalnie pokazuje, jakim macaniem w ciemności była chirurgia jeszcze w XIX wieku. Narzędzia, z którymi ma do czynienia narrator, ów żądny wiedzy chirurg z nowego świata, to nóż rzeźnicki, piła, żelazo. Opowiada, jak prowincjonalny lekarz z Kentucky, który ulega błaganiom umierającej pacjentki, wycina jej na żywo ogromną torbiel. Dzielna kobieta wyje psalmy, pod oknem gromadzi się tłum, który grozi mordercy pętlą. Pacjentka przeżywa zabieg, co pozwala także przeżyć chirurgowi. Lekarz ten jednak wkrótce umiera, bo nie znalazł się podobny do niego ryzykant, który wyciąłby mu wyrostek. [...] Autor opisuje eksperymenty z narkozą. Jeden z jej pionierów, który wykorzystuje do znieczulania gaz rozweselający, nie wytrzymuje kpin środowiska, popełnia samobójstwo. Opowieść kończy się spotkaniem z Louisem Rehnem, chirurgiem z Frankfurtu. W 1896 r. zszywa on serce zranionego chłopca, chociaż znakomitości wiedeńskie oświadczyły niedawno, że chirurg, który by kiedyś tego próbował, na zawsze straci szacunek kolegów. Rehn z lękiem odsłania ów święty organ i widzi, że nie reaguje on gniewem.- Małgorzata Szejnert, Gazeta WyborczaJurgen Thorwald - niemiecki pisarz, dziennikarz i historyk, szczególnie znany z książek opisujących historię medycyny sądowej i II wojny światowej.
Czas przełomów, czas rozdarcia, czas walki, czas intryg, czas bohaterów.Rok tysięczny.Bolesław po śmierci ojca stara się zapanować nad, dopiero co, powstałym państwem. Sytuacji nie poprawia łaknąca władzy macocha i jej synowie. Na tle burzliwych czasów przełomu wieku Bunsch opowiada historię Bolka próbującego, nie tylko, podtrzymać dziedzictwo ojca, ale je powiększyć, cesarza Ottona marzącego o zjednoczeniu chrześcijańskiego świata, zwątpieniu Wojciecha Sławkowica, czy rozdarciu Jaskotela. Knowania w murach zamku, próby porwania, bohaterska walka na polach bitewnych przeplatają się i łączą tworząc monumentalną powieść, którą warto przesłuchać!
Wartka akcja, wyraziste postacie, dramat jednostki i zdarzenia z burzliwych czasów państwa Polan przełożone na karty powieści! Karol Bunsch w sposób mistrzowski maluje obraz Polski X wieku, gdzie możni władcy wszelkimi środkami chcą pozyskać mocarnych sprzymierzeńców, obce wojska stoją u granic dopiero co jednoczącego się Państwa, a kruche sojusze drżą w posadach. Ojciec i syn, syn i ojciec - jak ich związek wpłynie na losy narodu, jakie piętno wywrą losy kraju na ich relację?Świetna interpretacja Marcina Popczyńskiego przeniesie nas w czasy Mieszka I i jego zmagań podczas budowania nowoczesnego państwa.
Czy największy atut, może stać się przekleństwem?Gdzie jest granica zemsty? Kto jest prawdziwym wrogiem? Jak nawrócić całynaród, kiedy samemu się nie wierzy? Za którą granicą szukać sojuszników, a zaktórą wrogów?Na tle burzliwych czasów powstania państwaPolskiego Bunsch opisuje historię przenikliwego Zbrozły, chytrego Szmatki orazDzika olbrzyma z lasu, silnego, a przy tym prostodusznego, próbującegoodnaleźć się w nowej rzeczywistości. Wartka akcja i plastyczny językpowieści przeniosą nas w czasy Mieszka I i jego zmagań w budowaniunowoczesnego państwa.
Olimpias to dzieje rodziny wplecione w tryby wielkiej historii. Osoby dramatu to młody Aleksander, zanim zyskał przydomek Wielki, jego matka Olimpias i ojciec Filip II Macedoński. Odtrącona przez męża niedługo po ślubie królowa wszystkie swoje uczucia przelewa na syna. Wrażliwy chłopiec wychowuje się rozdarty między dwójką ambitnych, zwalczających się wzajemnie rodziców. Już jako młodzieniec próbuje odnaleźć własną drogę i wyzwolić się spod ich wpływu. Jednak ziarno zasiane w dzieciństwie daje o sobie znać. Rywalizacja między ojcem a synem narasta. Niebawem staje się jasne, że Macedonia jest za mała na ich dwóch.
Karol Bunsch (1898–1987) – pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej, prawnik, krakowianin. Znany przede wszystkim jak autor wielotomowego cyklu Powieści piastowskie, pisał też o Jagiellonach. Był żołnierzem Legionów Polskich, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej i w kampanii wrześniowej, należał do Armii Krajowej. Na początku lat 50. zrezygnował z kariery prawniczej i poświęcił się pisarstwu. W okresie 1955–1967 opublikował Trylogię antyczną o życiu i podbojach Aleksandra Wielkiego. Przedstawił w niej swoją wizję historii jako dzieła wybitnych jednostek.
Parmenion opowiada o czasie największej chwały Aleksandra Wielkiego. Po śmierci króla Filipa II Hellada pogrąża się w chaosie. Aleksander musi udowodnić, że jest jego godnym następcą. Rusza na bitewny szlak i odnosi szereg zwycięstw. Podbija Trację, Ilirów i Teby, Ateny się poddają, ale dla niego to wszystko za mało. Głównym celem staje się Persja i pokonanie jej króla Dariusza. Doświadczony wódz Parmenion patrzy na poczynania króla z przerażeniem. Młodzieńcza brawura, zuchwałość i szastanie życiem wydają mu się drogą do zguby. Próbuje powściągnąć te zapędy, ale na próżno.
Karol Bunsch (1898–1987) – pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej, prawnik, krakowianin. Znany przede wszystkim jak autor wielotomowego cyklu Powieści piastowskie, pisał też o Jagiellonach. Był żołnierzem Legionów Polskich, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej i w kampanii wrześniowej, należał do Armii Krajowej. Na początku lat 50. zrezygnował z kariery prawniczej i poświęcił się pisarstwu. W okresie 1955–1967 opublikował Trylogię antyczną o życiu i podbojach Aleksandra Wielkiego. Przedstawił w niej swoją wizję historii jako dzieła wybitnych jednostek.
Aleksander to historia największych sukcesów, ale i upadku najpotężniejszego władcy swoich czasów. Po pokonaniu Persji i śmierci jej króla Dariusza Aleksander Wielki za swoją siedzibę obiera Babilon. Obmyśla, jak z podbitych ziem i ludów utworzyć jedno państwo. Ojczysta Macedonia traci na znaczeniu. Po serii zwycięstw czuje się królem świata, rozsadza go pycha i poczucie własnej boskości. Oddaje się hulaszczemu życiu ku przerażeniu swojego dworu. Wodzowie są zaniepokojeni. Zaczynają dostrzegać u króla oznaki szaleństwa. Niebawem na Aleksandra spada ogromny cios, umiera jego najbliższy towarzysz, Hefajstion. Ta śmierć przypieczętowuje losy króla.
Karol Bunsch (1898–1987) – pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej, prawnik, krakowianin. Znany przede wszystkim jak autor wielotomowego cyklu Powieści piastowskie, pisał też o Jagiellonach. Był żołnierzem Legionów Polskich, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej i w kampanii wrześniowej, należał do Armii Krajowej. Na początku lat 50. zrezygnował z kariery prawniczej i poświęcił się pisarstwu. W okresie 1955–1967 opublikował Trylogię antyczną o życiu i podbojach Aleksandra Wielkiego. Przedstawił w niej swoją wizję historii jako dzieła wybitnych jednostek.
"Bezkrólewie" to powieść historyczna rozgrywająca się w jednym z najbardziej tajemniczych okresów historii Polski, pomiędzy śmiercią Mieszka II, a powrotem do Polski Kazimierza Odnowiciela. Co spowodowało Reakcję pogańską? Jak wyglądał pierwszy upadek do niedawna potężnego państwa Piastów? Czy Mieszko miał drugiego syna, który został wymazany z historycznych kronik?
Autor w swoim unikalnym stylu prowadzi czytelnika przez tajemniczy i mroczny okres bezkrólewia. Chaos i anarchia, kapłani na poły już zapomnianych starych bogów, walka o władzę i wpływy, wierność i zdrada, walka i namiętności - to wszystko znajduje się w piątym tomie powieści piastowskich.
Karol Bunsch Urodził się 22 lutego 1898 w Krakowie, zmarł 24 listopada 1987 tamże - polski pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej. Jego głównym osiągnięciem literackim był wielotomowy cykl powieściowy z czasów piastowskich znany jako Powieści piastowskie, cieszący się popularnością już od wydania pierwszej książki (Dzikowy skarb, 1945). Opublikował ponadto trylogię o Aleksandrze Wielkim i powieści opowiadające o czasach Jagiellonów oraz nowele.
Czwarty tom powieści piastowskich opisuje okres panowania Mieszka II. Czy faktycznie był człowiekiem miękkim i gnuśnym, jak chciała część historyków, czy padł ofiarą splotu niekorzystnych okoliczności? Co spowodowało, że młode państwo polskie, z regionalnej potęgi stoczyło się w otchłań waśni i wewnętrznych konfliktów, by popaść w zależność od cesarstwa? Jakie relacje łączyły tytułowych braci i jak potoczyły się ich losy? I czy w ogóle istniał Bolesław Zapomniany?
Karol Bunsch z rozmachem przedstawia swoją wizję losów państwa Polan. Opierając się na dostępnych źródłach historycznych wypełnia luki barwną narracją, przedstawiając polityczne rozgrywki średniowiecznej Europy. Sojusze militarne, feudalne zależności, walka o władzę i wpływy, w których uczestniczą bohaterowie, powoduje, że książkę czyta się z zapartym tchem.
Trzeci tom z cyklu "Powieści piastowskich" poświęcony jest Bolesławowi Chrobremu. Od śmierci Mieszka I i walki z Odą o całość państwa Polan, przez męczeńską śmierć św. Wojciecha i Zjazd Gnieźnieński, aż do początków wojen z Cesarstwem niemieckim. Tom zawiera też opowiadanie "Obrona Niemczy" z okresu III wojny polsko niemieckiej. Na kartach ksiązki spotkamy postacie znane z poprzednich tomów, spiski, intrygi, wielką i małą politykę, a przede wszystkim przygodę.
Karol Bunsch Urodził się 22 lutego 1898 w Krakowie, zmarł 24 listopada 1987 tamże - polski pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej. Jego głównym osiągnięciem literackim był wielotomowy cykl powieściowy z czasów piastowskich znany jako Powieści piastowskie, cieszący się popularnością już od wydania pierwszej książki (Dzikowy skarb, 1945). Opublikował ponadto trylogię o Aleksandrze Wielkim i powieści opowiadające o czasach Jagiellonów oraz nowele.
Drugi tom z cyklu „Powieści piastowskich”, w którym autor opisuje burzliwe dzieje powstania państwa Polskiego. Spiski, intrygi, dyplomacja i walki u schyłku X wieku, Mieszko i Bolesław Chrobry, który z dziecka staje się mężczyzną. Tajemniczy Zbrozło, mężny Stoigniew, waleczny Jaskotel wraz z głównymi bohaterami przeżywają liczne przygody i często muszą podejmować trudne decyzje. Jak ułożą się trudne relacje z Cesarstwem Niemieckim, skąd wziął się miecz Bolesława, czy młode państwo polskie przetrwa próbę czasu?
Karol Bunsch urodził się 22 lutego 1898 w Krakowie, zmarł 24 listopada 1987 tamże - polski pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej. Jego głównym osiągnięciem literackim był wielotomowy cykl powieściowy z czasów piastowskich znany jako Powieści piastowskie, cieszący się popularnością już od wydania pierwszej książki (Dzikowy skarb, 1945). Opublikował ponadto trylogię o Aleksandrze Wielkim i powieści opowiadające o czasach Jagiellonów oraz nowele.
Autor w niepowtarzalny sposób buduje narrację i przedstawia tło historyczne przełomowego dla powstania państwa polskiego okresu. Pokazuje trudności początków chrystianizacji, gry dyplomatyczne i działania wojenne. Tytułowy Dzik, z wyjętego spod prawa łotrzyka staje się poważanym władyką, przeżywając liczne przygody od wielkopolskich puszcz, przez podlaskie bagna i małopolskie góry, a nawet poznaje wikingów z Jomsborga.
Karol Bunsch nie ogranicza się do polańskiego dworu i jego otoczenia, przedstawia też kluczowe wydarzenia historyczne z całej ówczesnej Europy i zręcznie łączy je w pasjonującą podróż przez wczesnośredniowieczną Europę.
Karol Bunsch Urodził się 22 lutego 1898 w Krakowie, zmarł 24 listopada 1987 tamże – polski pisarz historyczny, tłumacz literatury niemieckiej i angielskiej. Jego głównym osiągnięciem literackim był wielotomowy cykl powieściowy z czasów piastowskich znany jako Powieści piastowskie, cieszący się popularnością już od wydania pierwszej książki (Dzikowy skarb, 1945). Opublikował ponadto trylogię o Aleksandrze Wielkim i powieści opowiadające o czasach Jagiellonów oraz nowele.
Wieść o wygnaniu Rychezy doszła do Kazimierza, gdy już zamierzał wracać do Poznania. Spowodowała w nim rozterkę. U Wiślan panował jeszcze spokój, ale wszczęty na Śląsku rozruch pospólstwa rozszerzał się. Wygnaniem matki nie był zaskoczony, rządzić próbowała jak w zdobytym kraju, budząc niechęć prostego ludu i opór możnowładców, a zwłaszcza Awdańców, którzy wpływ mieli na króla.
Książka z serii "Powieści piastowskie". Wieść o wygnaniu Rychezy doszła do Kazimierza, gdy już zamierzał wracać do Poznania. Spowodowała w nim rozterkę. U Wiślan panował jeszcze spokój, ale wszczęty na Śląsku rozruch pospólstwa rozszerzał się. Wygnaniem matki nie był zaskoczony, rządzić próbowała jak w zdobytym kraju, budząc niechęć prostego ludu i opór możnowładców, a zwłaszcza Awdańców, którzy wpływ mieli na króla.
Powieść Karola Bunscha należąca do cyklu "Powieści Piastowskie", druga część powieści Imiennik (pierwszą stanowi Śladem Pradziada). Opowiada o ostatnich latach panowania Bolesława II gdy był on u szczytu swej potęgi – większej od cesarskiej, zdolnej nadawać trony. Opowiada o koronacji Bolesława na króla, o zaangażowaniu militarnym na Rusi, Węgrzech, w Czechach jak i o buncie, który zniweczył jego dorobek i poddał kraj w obcą zależność. Przybliża również historię konfliktu Bolesława z biskupem krakowskim Stanisławem i jego wpływ na obalenie króla.
Seria powieści piastowskich Karola Bunscha doskonale wprowadza nas w czasy dawnych dziejów Polski. Opowiadania w których skład wchodzą: Dzikowy skarb I i II, Ojciec i syn I i II, Rok tysięczny I i II, Bracia, Bezkrólewie, Imiennik - śladem pradziada, Imiennik - miecz i pastorał, Przekleństwo, Zdobycie Kołobrzegu, Psie Pole, Powrotna droga, Wawelskie wzgórze, Wywołańcy, Przełom - oddają dość wiernie kawałek historii i nie pozwalają oderwać się od książek.
Położone nad Odrą, naprzeciw Głogowa, błonia bieliły się od namiotów. Rozległy łęg, ciągnący się aż ku osadzie zwanej Serby, stratowany tysiącami kopyt, poszarzał jak po przejściu szarańczy. Zgromadzone od dwóch niedzieli wielkopolskie, śląskie, krakowskie i sandomierskie rycerstwo głowiło się, dokąd mu iść wypadnie, bo od świtu do zmroku książę Bolesław ćwiczył i opatrywał hufce, szczególną troskę koniom poświęcając. Pieszych wojsk z grodów, w których odbywali służbę chłopi z książęcych i rycerskich włości, książę nie ściągnął, co potwierdziło domysły starszych i doświadczeńszych wojów, że czeka ich daleka wyprawa, w której szybko iść przyjdzie. Fragment
Książka z serii "Powieści piastowskie". Od czasu gdy odpadły Łużyce, mające stanowić przedmurze państwa Wielkiego Bolesława przeciw parciu drapieżnych margrafów na wschód, już tylko nieprzebyte bory, bagna i zalewy między wodami Bobru i Nysy stanowiły zaporę umocnioną wałami, które Chrobry jeszcze zbudował. Na północ od nich było przejście pod Krosnem, na południe - Bramą Łużycką naprzeciw Legnicy, ale ziemie między nimi, po lewym brzegu Bobru, leżały puste, rzadko nawiedzane przez napastnika, bo i grabić nie było kogo tam, gdzie zwierz był jedynym osadnikiem.
Książka z serii "Powieści piastowskie". Położone nad Odrą, naprzeciw Głogowa, błonia bieliły się od namiotów. Rozległy łęg, ciągnący się aż ku osadzie zwanej Serby, stratowany tysiącami kopyt, poszarzał jak po przejściu szarańczy. Zgromadzone od dwóch niedzieli wielkopolskie, śląskie, krakowskie i sandomierskie rycerstwo głowiło się, dokąd mu iść wypadnie, bo od świtu do zmroku książę Bolesław ćwiczył i opatrywał hufce, szczególną troskę koniom poświęcając. Pieszych wojsk z grodów, w których odbywali służbę chłopi z książęcych i rycerskich włości, książę nie ściągnął, co potwierdziło domysły starszych i doświadczeńszych wojów, że czeka ich daleka wyprawa, w której szybko iść przyjdzie.
Na samym krańcu portowej dzielnicy Efezu, przed rozpadającym się domkiem o jednospadowym dachu, troje nagich, brudnych i wynędzniałych dzieci darło się zgodnym chórem. Matka, młoda jeszcze kobieta o zniszczonej, czerwonej z rozdrażnienia twarzy, ocierała oczy wierzchem dłoni. Dzieci od rana bez przerwy nagabywały ją o pożywienie, a nie miała ani w domu obola, ani nawet garści bobu...
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
