Współcześnie coraz częściej znaczącym środowiskiem życia i funkcjonowania jednostki staje się przestrzeń internetowa. Intensywne korzystanie z nowych technologii, w tym zwłaszcza z mediów społecznościowych, sprawia, że stają się one jednym ze środowisk socjalizacyjnych, niemal równorzędnym ze środowiskiem rodziny czy szkoły. Z tego względu zwraca się uwagę na konieczność wdrożenia szerokiego programu edukacji do mediów, którego celem nie byłoby ograniczenie kontaktu człowiek - nowe technologie, lecz nauka takiego z nich korzystania, aby służyły one dobru człowieka. Takie stanowisko było punktem wyjścia do napisania niniejszej monografii, która w założeniu miała stanowić teoretyczną i empiryczną bazę dla podejmowania różnego typu inicjatyw edukacyjnych. Publikacja w założeniu przeznaczona jest nie tylko dla teoretyków pedagogiki i nauk pokrewnych, ale też dla praktyków zajmujących się szeroko rozumianą działalnością profilaktyczną i edukacją medialną.
dzisiejszych czasach substancje psychoaktywne postrzegane są przez młode pokolenie jako środki wspomagające naukę czy dobrą zabawę, a nawet są traktowane jako niezbędny warunek obu tych sfer aktywności. Niestety, wiedza rodziców i nauczycieli na temat narkotyków jest daleka od poziomu, który pozwalałby na skuteczny dialog z młodzieżą w tym zakresie. Aby podejmować skuteczne działania profilaktyczne w tym zakresie, potrzebna jest gruntowna wiedza na temat zasięgu omawianego zjawiska interesującej nas populacji. I temu celowi ma służyć niniejsza praca, w której omówiono m.in. poszczególne kategorie substancji psychoaktywnych (kanabinole, stymulanty, halucynogeny, inhalanty, depresanty, opiaty oraz steroidy anaboliczno-androgenne) z uwzględnieniem ich charakterystyki oraz wpływu na funkcjonowanie psychosomatyczne, kryteriów rozpoznawania ich przyjmowania oraz zasięgu stosowania wśród młodzieży szkolnej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
