Jedno z najważniejszych dzieł niemieckiego mistyka Jakuba Böhmego, które wywarło olbrzymi wpływ na kształtowanie się nowożytnej i nowoczesnej filozofii niemieckiej.
Autor przedstawił w nim za pomocą opracowanego przez siebie języka, pełnego odwołań do mitologii i scen biblijnych, filozoficzno-mistyczną wizję tego, czym jest życie, jakie są jego filozoficzne "zasady" czy też "principia" i w jaki sposób w życiu przenikają się pierwiastki dobra i zła. Najważniejszy w tym dziele jest opis samego procesu wyłaniania się sprzecznych ze sobą zasad, a następnie znoszenie konfliktu między nimi. Rozważaniami tymi Böhme utorował drogę rozwojowi nowożytnej dialektyki, w tym filozoficznemu systemowi Hegla.
Powstała u zarania nowożytnej filozofii gnoza Böhmego pozostaje do dziś jednym z najmniej poznanych, a zarazem najbardziej fascynujących fenomenów zachodniej duchowości.
Jakub Böhme (1575-1624), prosty szewc ze Zgorzelca, podarował światu dużą ilość pism, które odpowiadają w pełni pradawnej tradycji mądrości hermetycznej. Za pomocą biblijnych określeń i obrazów, a także ponadczasowych symboli zaczerpniętych z astrologii i magii, Böhme próbował umożliwić swoim bliźnim uczestniczenie w jego najgłębszym rozpoznaniu relacji pomiędzy Bogiem a człowiekiem.
Całkowicie zgodnie z myśleniem hermetycznym Böhme dostrzega więc w człowieku Chrystusa, którego można odnaleźć niezależnie od jakiejkolwiek instancji, autorytetów czy literatury.
Bardzo aktualne teksty zawarte w niniejszej antologii mogą stanowić bez wątpienia źródło inspiracji również dla nowoczesnego czytelnika.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
