Interesujesz się życiem swoich ulubionych aktorów, muzyków, artystów, celebrytów, pisarzy? Zapraszamy Cię do zapoznania się z najciekawszą literaturą biograficzną znanych osobistości w naszym sklepie internetowym DoberKsiazki.pl
"Perfumy są jak miłość. Odrobina nigdy nie wystarczy".Nowy Jork, 1922 rok: szesnastoletnia Eszti pomaga wujowi w produkcji aptecznych maści w szopie na tyłach ogrodu. Uczy się od niego tajników sporządzania kremów i emulsji, a wkrótce sama zaczyna eksperymentować z różnymi składnikami. Odkrywa w sobie pasję do robienia kosmetyków. W ciągu kilku lat opracowuje swój autorski krem i sprzedaje go na plaży na Long Island w słoikach po dżemie. Ten pierwszy sukces otwiera jej drzwi do kariery w branży. U boku ukochanego mężczyzny, który bierze na siebie obowiązki domowe, aby wspierać ją w realizacji marzeń, dziewczyna tworzy własną markę: Este Lauder. Rozwija ją, nie tylko wprowadzając na rynek nowe kosmetyki, lecz także wymyślając zaskakujące strategie marketingowe. W pracy wciąż przyświeca jej jeden cel: chce wydobyć naturalne piękno każdej kobiety.Dzięki oryginalnym pomysłom i ciężkiej pracy dziewczyna z Queens podbija Nowy Jork. Ale sukces, o którym zawsze tak bardzo marzyła, ma swoją cenę. Może kosztować Este miłość jej życiaPoznaj historię Este Lauder, legendy branży kosmetycznej, kobiety, która wyprzedzała swoje czasy i którą magazyn "Time" zaliczył do grona dwudziestu największych geniuszy biznesu XX wieku.Laura Baldini, właśc. Beate Maly - austriacka powieściopisarka, z wykształcenia przedszkolanka. Na początku swojej drogi pisarskiej wydawała książki dla dzieci i publikacje edukacyjne. W 2008 roku okazała się jej pierwsza powieść historyczna Die Hebamme von Wien. Baldini pisze także kryminały historyczne. Prywatnie jest mamą trojga dzieci, z którymi mieszka w Wiedniu."Opowieść o Este Lauder, która z piękna uczyniła marzenie do spełnienia i dała prawo wszystkim kobietom, aby po nie sięgnęły. Fabularyzowana biografia założycielki jednej z najbardziej znanych i cenionych marek kosmetycznych na świecie. Nie zawsze usłana różami droga do szczęścia, samorealizacji i wielkiej fortuny".Ałbena Grabowska
Wspomnienia Mikołaja M. Krasnowa to obok Herlinga-Grudzińskiego czy Aleksandra Sołżenicyna najbardziej wstrząsająca lektura dotycząca Gułagów. Autor spędził w nich 10 lat. O swoim losie dowiedział się już na długo przed ogłoszeniem wyroku od zarządcy więzienia w Lefortowie, Merkułowa, prawej ręki Berii: Zabić Was od razu to mało. Wy i tak zginiecie, pracując jednak przedtem za 70 równoleżnikiem na rzecz naszej znienawidzonej przez Was, komunistycznej ojczyzny. Mikołaj Mikołajewicz Krasnow wraz ze swoim ojcem i dziadkiem został wydany już po wojnie władzom radzieckim przez Anglików, którzy w ramach porozumienia ze Stalinem, wszystkich Rosjan, którzy trafili do niewoli angielskiej, wydali sowietom. Jego dziadek, ataman kozacki Piotr Nikołajewicz Krasnow był obok Denikina, Kołczaka czy Judenicza najsłynniejszym rosyjskim białym generałem walczącym z bolszewikami. W czasie II wojny światowej organizował oddziały kozackie walczące o wolną Rosję przy boku hitlerowskich Niemiec. Jego wnuk, autor książki, był oficerem armii jugosłowiańskiej. W czasie spotkania w więzieniu lefortowskim dziadek autora powiedział mu, że o tym co przeżyje musi napisać książkę. Pisz wyłącznie prawdę dał mu ostatnią radę. I Mikołaj Mikołajewicz, jego wnuk, napisał tylko prawdę. Wstrząsającą o zdradzie Anglików, którzy wydali Kozaków sowietom i o zbrodniach Stalina. Autor, prawdopodobnie za to, że napisał tę książkę, demaskującą zbrodniczy system łagrów, został zamordowany w Argentynie, zaledwie rok po tym jak połączył się ze swoją żoną.
Matki dzieci niezwykłych - Ireny Solskiej, Stanisława Witkiewicza, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Jana Lechonia, Zofii Nałkowskiej i Karola Szymanowskiego. Jak wychowywano małego Stasia "Kalunia", że wyrósł na ekscentrycznego Witkacego? Jak ubierała swoje dzieci mama Lechonia? Jak pomagały rodzicom Zosia i Hania Nałkowskie? Jak mały Karol Szymanowski "Katot" przepraszał mamę za... brata? Dzięki komu "Kot" Gałczyński nie został kolejarzem? Dlaczego dorosła Irena Solska, uprzedzona w dzieciństwie do mężczyzn, nie potrafiła ułożyć sobie szczęśliwego życia? Otwierając tę książkę, wchodzimy do rodzinnych domów - do zwykłych miejskich mieszkań, do góralskiej chaty, do urokliwego "domu nad łąkami" czy wreszcie do wielkopańskiego dworu na "stepach Ukrainy". Bohaterkami książki są: Bronisława Poświkowa - jedna z pierwszych Polek, która założyła własny biznes; Maria Witkiewiczowa - pianistka, która bez narzekania imała się wszelkich zajęć i hodowała kury dla utrzymania rodziny; Wanda Gałczyńska - zwykła kobieta, zmagająca się z życiowymi tragediami, alkoholizmem męża i syna; Maria Serafinowiczowa - skromna nauczycielka z ambicją, by wychować syna na "drugiego Słowackiego"; Anna Nałkowska - niezłomna "strażniczka idei", wartości intelektualnych, nauki i postępu, a zarazem osoba ujmująca niezwykłym ciepłem i życzliwością; Anna Szymanowska - prawdziwa "wielka kresowa Pani", która nawet po stracie majątku nie zgubiła nic ze swej królewskiej godności. Wszystkie łączy jedno - były matkami niezwykłych córek i synów, wybitnych polskich artystów i literatów.
Kazachstańskie noce to zbiór opowiadań opisujących prawdziwe wydarzenia przeżycia Polaków wtrąconych do więzień, wywiezionych do łagrów i zesłanych w głąb Rosji sowieckiej. Autorka opisuje codzienność łagiernej pracy, bezkres stepów, relacje i więzi ludzkie. Mimo formy nowelistycznej treść opowiadań nie jest fikcyjna. Naglerowa czerpała także z własnych doświadczeń aresztowano ją w 1940 r. za działalność pisarską. W drugiej części tomu znajdują się sprawozdania z jej przesłuchań, którym niezwykle sprawne pióro Naglerowej nadało walor artystyczny, przez co można wpisać je w dział literatury pięknej. Wszystko to jest świadectwem poniewierki i męczeństwa Polaków zesłanych właśnie za to, że byli Polakami.
Romans księcia Karola i Camilli to jeden z najbardziej skandalicznych związków miłosnych w dziejach monarchii brytyjskiej. Nic nie jest tu takie, jak by się z pozoru mogło wydawać: książę Karol nie był podłym mężem zdradzającym piękną żonę, Diana nie miała anielskiego charakteru, a Camilla nie była tą najgorszą, ale kobietą, która dawała Karolowi to, czego najbardziej potrzebował bezwarunkową miłość.Poznajmy historię gorącego uczucia łączącego Karola, nowego króla Zjednoczonego Królestwa, i Camillę. Tych dwoje zniosło ostracyzm poddanych Elżbiety II i niejedną burzę. Ich historia jest żywym dowodem na to, że prawdziwa miłość przetrwa wszystko. Ta przetrwała i trwa nadal, bo królewska para pomimo upływu lat nadal sprawia wrażenie bezgranicznie zakochanej.Kim zatem była ta trzecia" w małżeństwie Diany i Karola?Dlaczego Camillę nazywano najbardziej znienawidzoną kobietą na Wyspach Brytyjskich"?Ile kosztowała ją walka o miłość Karola?O tym wszystkim dowiecie się z najnowszej książki Iwony Kienzler, bestsellerowej autorki biografii historycznych.
Kto uwolnił kobiety z gorsetów?Kim była matka chrzestna stylu punk?Dlaczego zginęli Maurizio Gucci i Gianni Versace?Którego ze słynnych projektantów nazywano Małym Księciem mody? Biografie wybitnych projektantów są często nie mniej ciekawe niż tworzone przez nich kreacje. Wielki świat mody to przede wszystkim pokazy, wybiegi i haute couture, ale również nazwiska znanych kreatorów, których wizje zmieniają oblicze branży i styl ubierania się milionów ludzi. Któż nie zna takich postaci jak: Chanel, Dior, Gucci, Versace czy Yves Saint Laurent? Projektanci mody to zazwyczaj osoby nietuzinkowe, utalentowane, o dużej wyobraźni, silnej osobowości i o życiorysach często naznaczonych traumą.Najnowsza książka Iwony Kienzler opowiada o najważniejszych dyktatorach światowej mody, ich sukcesach, wzlotach i upadkach, odsłaniając jednocześnie kulisy ich prywatnego życia.
Grafoman, bigamista, morderca? Czy artysta, który zrezygnował ze szczęścia w imię własnych zasad?Jarosław Haszek nie zdążył zaznać smaku swojej sławy i nacieszyć się renomą jednego z najważniejszych twórców w historii literatury. Dziś, kiedy na całym świecie wciąż ukazują się wznowienia jego książek nawet w najbardziej egzotycznych językach, on spoczywa na skromnym cmentarzu peryferyjnego miasteczka.Haszek umierał niedoceniony, wzgardzony i przytłoczony niechęcią praskich literatów. Ciągnęła się za nim opinia bigamisty, zdrajcy i mordercy. Jakie czynniki miały wpływ na jego decyzje? Jak wyglądały jego ostatnie chwile? Dlaczego sława nadeszła dopiero, gdy zmarł? Jak wyglądało jego życie miłosne? I czy można było odwrócić złą kartę, którą zgotował mu los? Próbą odpowiedzi na te pytania jest Taniec niedźwiedzia.Książka została nominowana do nagrody Magnesia Litera, najważniejszej czeskiej nagrody literackiej!
PISMA WYBRANE STANISŁAWA CATA-MACKIEWICZA
“Widziałem Puszczę Białowieską na ekranie. Były to zdjęcia dokładne, a przecież nie dawały rzeczy dla tej puszczy najistotniejszej, tego zapachu, który wytwarza olbrzymiość przestrzeni leśnej. Jednej tylko rzeczy, jednej tajemnicy ani moja, ani żadna inna książka o Piłsudskim nie wyjaśni. Tajemnicy miłości, którą do siebie wzbudzał. Rozmawiałem raz w życiu z Dmowskim, przeciwnikiem Piłsudskiego. Powiedział mi, że Piłsudski miał „duszę wodza”. Miłość ludzi oplotła postać komendanta, brygadiera, marszałka i ta miłość była wielkim kapitałem Polski za jego życia i jest, i daj Boże, by pozostała kapitałem Polski po jego śmierci.”
Stanisław Cat-Mackiewicz
"Jeśli cenimy pisarstwo Mackiewicza, nie zawsze dokładnego i skrupulatnego, ale zawsze budzącego szacunek odwagą i samodzielnością sądów, możemy traktować Klucz…, klasykę naszej eseistyki historycznej, jako fragment wielkiej dzisiaj literatury wywołanej biografią Piłsudskiego i jemu poświęconej. Tak rozumiany Klucz… nie traci przydatności, nawet wówczas, gdy nie otwiera wszystkich drzwi."
prof. Rafał Habielski
Znakomita biografia św. Pawła, autorstwa jednego z najwybitniejszych polskich biblistów. To nie tylko szczegółowy opis życia Apostoła na tle realiów epoki, lecz także duchowy fresk ukazujący osobowość Pawła z Tarsu, jego misję i dzieło, które po sobie pozostawił. Od dzieciństwa, poprzez gorącą młodość, aż do nawrócenia pod Damaszkiem. Autor pomaga zrozumieć Czytelnikowi wybory pawłowe, od momentu, kiedy ten stał się apostołem Jezusa i zaczął głosić Dobrą Nowinę. Ukazuje narastające napięcia, konflikty, odwagę i otwartość Apostoła. Opisuje jego wrogów; fałszywe oskarżenia i donosy, niebezpieczne podróże, uwięzienie w Jerozolimie i męczeńską śmierć z ręki kata. W 2 Liście do Tymoteusza, przeczuwając swoją śmierć, Św. Paweł napisał skromnie: "W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem". Dzięki książce ks. prof. Chrostowskiego, możemy dostrzec, że św. Paweł jeszcze "nie ukończył biegu". Jego dzieło cały czas promieniuje z wielką mocą. ks. prof. Waldemar Chrostowski - ur. 01.02.1951 r. w Chrostowie k/Ostrołęki. Studiował na Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie oraz Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Po uzyskaniu doktoratu został wykładowcą Akademii Teologii Katolickiej. W 1996 r. zdobył habilitację z zakresu nauk teologicznych o specjalności biblistyka. W 1998 r. został profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Egzegezy Starego Testamentu na ATK, a w 1999-2002 r prorektorem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie do teraz jest kierownikiem Katedry Egzegezy Starego Testamentu oraz Zakładu Dialogu Katolicko-Judaistycznego. Rozpoczął również wykłady na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie również jest kierownikiem Zakładu Egzegezy i Teologii Biblijnej Wydziału Teologicznego. W 2003 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 2008 r. został powołany przez Ojca św. Benedykta XVI na Kapelana Honorowego Jego Świątobliwości oraz do grona 12 ekspertów Zgromadzenia Zwyczajnego Synodu Biskupów w Watykanie. Wydał w wydawnictwie Fronda trzy obszerne wywiady: "Bóg, Biblia, Mesjasz", "Kościół, Żydzi, Polska", "Prawda, Chrystus, Judaizm". Jest autorem ponad 2000 publikacji naukowych i popularno-naukowych, opracowań i dzieł dotyczących głównie Starego Testamentu. Odznaczony Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Czas odnaleziony to ostatni, siódmy tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, a jednocześnie klamra spinająca wszystkie poprzednie tomy: W stronę Swanna, W cieniu zakwitających dziewcząt, Strona Guermantes, Sodoma o Gomora, Uwięziona, Nie ma Albertyny.
Na szczęście Autor mylił się przepowiadając śmierć swoich książek po stu latach (cytat poniżej). To prawda, że niewiele utworów potrafi przetrwać próbę czasu. W poszukiwaniu straconego czasu jest niezwykłym wyjątkiem.
Bez wątpienia moje książki umrą pewnego dnia, podobne w tym do mej cielesnej powłoki. Śmierć trzeba przyjmować z rezygnacją. Musimy zgodzić się, że przestaniemy istnieć za dziesięć lat, a nasze książki za sto. Życie wieczne nie jest dane ani ludziom, ani książkom.
Nasze książki są szkicowane przez nasze namiętności, piszemy dopiero w chwilach odpoczynku między nimi.
Życie bowiem zawodzi nas tak dalece, że zaczynamy w końcu wierzyć, iż literatura nie ma z nim żadnego związku, ogarnia więc nas osłupienie, jeśli widzimy jak cenne myśli ukazane w książkach rozprzestrzeniają się, nie lękając się zagłady, spontanicznie, naturalnie, wśród pełni życia codziennego…
Marcel Proust
Osobistość i Osobliwość. Fascynująca opowieść o twórcy "Pamiętnika z powstania warszawskiego".Nie pasował do żadnej formacji - ani poetyckiej, ani politycznej. Nie czytał gazet ani nie słuchał radia. Nie żył sam, choć był samotnikiem. Solista w zespole. Podglądał, podsłuchiwał, czerpał z cudzej sztuki, ale tworzył wyjątkowo. Outsider i everyman. Piewca zwyczajności, który teatralizował rzeczywistość. Artysta, który stapiał się ze swoim pisaniem, aż w końcu się w nim rozpłynął.Tadeusz Sobolewski stworzył osobistą opowieść o jednym z najoryginalniejszych twórców XX wieku - Mironie Białoszewskim. Miał to szczęście, że należał do legendarnego "pomocnego kolektywu". Był jednym z pierwszych odbiorców jego dzieł, niemal kimś z rodziny. Dlatego mógł opisać nie tylko Mirona poetę i artystę, ale przede wszystkim pokazać jego prywatną twarz - przyjaciela, sąsiada, a nawet zakochanego. Dzięki temu możemy zrozumieć fenomen człowieka, który jednocześnie szokował i inspirował, onieśmielał i zdumiewał, zachwycał i przerażał.Książka nominowana do Nagrody Literackiej Nike 2013
Teresa Banach-Król urodziła się 17.03.1955 roku w niewielkiej małopolskiej Banicy. Tam spędziła dzieciństwo i młodość. W latach 70. XX wieku przeniosła się wraz z liczną rodziną na drugi koniec Polski - wszyscy osiedlili się w różnych miejscowościach nieopodal Szczecina. Przez ponad trzydzieści lat pracowała w administracji Nadleśnictwa Kliniska. Teraz jest już na emeryturze. Jej wielką pasją zawsze było czytanie książek. Marzyła też o napisaniu własnej. Tak powstał "Leśny tryptyk" zawierający wspomnienia z jej życia. Na wydanie czeka jeszcze kilka bajek dla dzieci. Obecnie autorka pisze powieść obyczajową, której akcja rozgrywa się w znanych jej leśnych klimatach. Najważniejsze są dla niej rodzina i miłość do lasu. Jej życiowe motto brzmi: "Nie wystarczy marzyć, marzenia trzeba urzeczywistniać".
Nazywam się... Fryderyk Chopin. O, widzę, że niektórzy z Was mnie rozpoznają... Tak, to ja, Fryderyk Chopin, kompozytor muzyki fortepianowej. Cieszę się, że jestem Wam trochę znany, mimo, że urodziłem się dwieście lat temu. Choć od dawna nie żyję, została po mnie moja muzyka. Jestem bardzo dumny, że ta muzyka jest wciąż słuchana i wciąż jest ludziom potrzebna.
Nowa znakomita książka wybitnego biografa, autora bestsellerów Steve Jobs i Leonardo da Vinci.
Pasjonująca opowieść o noblistce Jennifer Doudnie i innych wybitnych naukowcach, którzy odkrywają niesamowite tajemnice natury i życia, by pchnąć jeszcze dalej rozwój ludzkości. Zwroty akcji, emocje, rywalizacja grup badawczych i ważne pytania z pogranicza filozofii, etyki i moralności.
Pewnego dnia uczennica szóstej klasy Jennifer Doudna po powrocie do domu ze szkoły odkryła, że tato zostawił jej na łóżku książkę „Podwójna helisa”. Ucieszyła się, myśląc, że to jeden z tych kryminałów, które tak uwielbia. Kiedy zaczęła ją czytać w deszczową sobotę, odkryła, że w pewnym sensie miała rację. Okazało się, że książka Jamesa Watsona to fascynująca, intensywna i pełna zwrotów akcji opowieść o rywalizacji, której stawką było odkrycie tajemnicy życia: jego elementów składowych. I chociaż doradca zawodowy z liceum powiedział Jennifer, że „nauka nie jest dla dziewcząt”, ona postanowiła – między innymi pod wpływem „Podwójnej helisy” – że zostanie naukowczynią. Kierowana pasją zrozumienia, jak działa natura, i przekształcania badań podstawowych w wynalazki, Jennifer Doudna przyczyniła się do odkrycia, które sam James Watson określił mianem najważniejszego biologicznego osiągnięcia od czasu poznania struktury DNA. Doudna i jej współpracownicy przekuli ciekawość i pasję badaczy w innowację, która z pewnością zmieni losy ludzkości: w łatwe w użyciu i skuteczne narzędzie, za pomocą którego można precyzyjnie edytować kod życia, DNA. Owo narzędzie – znane pod akronimem CRISPR – otwiera na oścież bramy wiodące do nowego, odważnego świata medycznych cudów i… sprawia, że mnożą się pytania z pogranicza filozofii, etyki i moralności. Rozwój CRISPR oraz biotechnologiczny wyścig naukowy i komercyjny przyspieszy transformację naszego społeczeństwa, które już wkrótce stanie na progu kolejnej wielkiej rewolucji. Poprzednie półwiecze to era cyfrowa, napędzana przez mikroprocesory, komputery i internet.
Obecnie przechodzimy do przewrotu w naukach o życiu. Do dzieci, które uczą się programowania komputerów, dołączą te, które poznają i zaprogramują kod życia. Czy powinniśmy wykorzystać nowe możliwości, dające kontrolę nad naszą ewolucją, aby uczynić się odpornymi na wirusy? To przecież bezdyskusyjne dobrodziejstwo! A co z zapobieganiem depresji? A czy na przykład powinniśmy pozwolić rodzicom – jeśli będzie ich na to stać – na zwiększanie wzrostu, siły mięśni lub potencjału intelektualnego ich dzieci? Po odkryciu CRISPR Doudna stała się niekwestionowanym liderem w zmaganiach z podobnymi moralnymi problemami. A w roku 2020 wraz ze swoją współpracowniczką Emmanuelle Charpentier otrzymała Nagrodę Nobla z chemii. Historia Jennifer Doudny to porywająca opowieść – zupełnie jak pasjonująca książka detektywistyczna, tyle że dotycząca najgłębiej skrytych cudów i tajemnic natury, od początków życia po przyszłość naszego gatunku.
Nadzieja... to czasami wszystko co masz."Nadzieja skazanych" poświęcona jest relacji matka-dziecko i przedstawia kobiety, które w więzieniu wychowują swoje potomstwo.Katarzyna Borowska rozmawiała z dealerkami, oszustkami, zabójczyniami -kobietami, które padły ofiarą swojej naiwności albo od najmłodszych lat poszukiwały na ulicy namiastki domowego ciepła. Spotkała się również z pracownikami Służby Więziennej, którzy propagują w prowadzonych przez siebie placówkach "resocjalizację poprzez miłość".Finał trylogii Miłość, Wiara i Nadzieja skazanych
Historia życia i pracy genialnego fałszerza Hana van Meegerena.W 1945 roku niewiele znaczący holenderski handlarz dzieł sztuki został aresztowany za sprzedaż bezcennego skarbu narodowego - obrazu pędzla Vermeera - marszałkowi III Rzeszy Hermannowi Gringowi. Jedyną możliwą karą za zdradę była śmierć. Jednak Han van Meegeren gnił w zimnej i wilgotnej celi więziennej, nie mogąc wydobyć z siebie dwóch prostych słów, które dałyby mu wolność: jestem fałszerzem.To ja byłem Vermeerem jest zdumiewającą, niezwykłą opowieścią o człowieku, który minął się z czasem i powołaniem. Od wczesnego dzieciństwa marzył, żeby zostać malarzem, ale w skandalizującym świecie sztuki współczesnej jego malarstwo krytycy wyśmiali jako beznadziejnie staroświeckie. Wściekły i rozgoryczony uknuł plan zemsty na swych przeciwnikach. Było to oszałamiające, zręczne oszustwo, dzięki któremu w niespełna dziesięć lat zarobił równowartość pięćdziesięciu milionów dolarów; zyskał akceptację właśnie tych krytyków, którzy wcześniej z niego szydzili i... zobaczył swoje obrazy wiszące tuż obok arcydzieł Rembrandta i Vermeera. Jako malarz Han poniósł klęskę, jako fałszerz był niedościgniony. To ja byłem Vermeerem jest niewiarygodną, a jednak prawdziwą historią największego fałszerza wszech czasów, trzymającą w napięciu opowieścią o zachłanności, nieposkromionej pysze, braku umiaru, zdradzie i sztuce.
Sir Terry Pratchett, nagradzany bestsellerowy autor, twórca fenomenalnie popularnego cyklu Świat Dysku. Sławny i podziwiany na całym świecie za swoje znakomite książki, inteligentny ironiczny humor, za działalność humanitarną. Ale to tylko część obrazu. W chwili śmierci w 2015 roku pracował nad swoją najciekawszą historią – własną. Nad opowieścią o chłopcu, któremu w wieku sześciu lat dyrektor szkoły powiedział, że niczego nie osiągnie, i który przez całe swoje późniejsze życie udowadniał, że tamten nie miał racji. Terry miał bowiem pełno zadziwiających osiągnięć: przerwał naukę by zostać dziennikarzem, co nie zmienia faktu, że otrzymał niezliczona liczbę doktoratów honorowych, nim skończył 20 lat miał pomysł na swoją debiutancką powieść, która ukazała się w 1971 roku pod tytułem „Dywan”, został jednym z najlepiej sprzedających się i lubianych pisarzy w Wielkiej Brytanii, zdobył prestiżowy Medal Carnegie i otrzymał tytuł szlachecki. Niestety Terry’emu zabrakło czasu by ukończyć wspomnienia, które tak bardzo chciał napisać. Teraz przerwane wątki podjął Rob Wilkins, dawny asystent, przyjaciel, a dziś opiekun literackiego dziedzictwa Pratchetta. Wykorzystując wspomnienia własne, ale też rodziny, przyjaciół i kolegów pisarza, Wilkins kreśli pełną panoramę życia Terry’ego – od dzieciństwa po jego oszałamiającą karierę pisarską, w tym to, jak przyjął i jak sobie radził z „przeszkadzajstwem” choroby Alzheimera. Głęboko poruszająca i osobista wizja nadzwyczajnego życia sir Terry’ego Pratchetta, spisana z niezrównanym wyczuciem i pełna zabawnych anegdot, to jedyna oficjalna biografia jednego z najznakomitszych autorów. Ze wszystkich martwych pisarzy świata, Terry Pratchett zachował najwięcej życia. John Lloyd Niekiedy zabawna, czasem boleśnie intymna. Wspaniale jest uzyskać takie zbliżenie życia zawodowego pisarza. Frank Cottrell-Boyce, „Observer” Ta biografia tka magię z powszedniości w taki właśnie sposób, w jaki robił to sam Pratchett. „The Telegraph” Tak bezpośrednia, zabawna i niesentymentalna, jak wszystko, co jej bohater sam mógłby stworzyć. „Mail on Sunday”
Najbardziej osobista książka Pedra Almodovara. Autoportret rozpisany na dwanaście historii, które ujawniają mniej znane oblicze i pasję pisarską popularnego reżysera. Dwanaście historii obejmujących różne okresy: od późnych lat sześćdziesiątych do dziś, i pokazujących ewolucję Almodovara jako artysty.Mroczne lata edukacji szkolnej, bardzo osobiste wspomnienie o matce, rozważania na temat własnej twórczości to wszystko autor zamyka w niewielkich formach fabularnych, dzięki którym możemy odkrywać go na nowo, szukać kolejnych tropów dotyczących jego życia i dzieł. Teksty składające się na ten tom Almodóvar pisał do szuflady przez blisko pięćdziesiąt lat. Fikcja przenika się tu z rzeczywistością, humor z powagą, racjonalność z szaleństwem, a logika z paradoksem. Lektura tych opowiadań przypomina oglądanie filmów Almodovara: zaskakuje, bawi, dezorientuje, wzrusza, skłania do refleksji. A znany reżyser okazuje się również znakomitym stylistą doskonale władającym piórem.Książkę poleca Grażyna Torbicka: Taki jest Almodóvar. Są tu szczerość i tajemnica, szaleństwo i spokój, radość chwili i smutek przemijania, a przede wszystkim pasja i pożądanie.
W roku Aleksandra Fredry PIW przypomina najlepsze i najbardziej aktualne utwory pisarza. Na czterotomową edycję złożą się trzy tomy komedii w wyborze prof. Anny Kuligowskiej-Korzeniewskiej oraz wspomnienia napoleońskie Trzy po trzy. Do dziś pamiętnik ten jest nieocenionym źródłem do poznania Fredry pisze w posłowiu Krystyna Czajkowska Jego stosunku do życia i ludzi, do takich spraw jak koleżeństwo, przyjaźń, uczciwość, sprawiedliwość, wolność, niewola, honor czy sprawa narodowa. [] Z przemieszania śmiechu i płaczu, ciętego humoru i serdecznego wzruszenia, realistycznego przeżywania faktów i pełnej melancholii zadumy nad głębszym ich sensem zrodził się pamiętnik, który tak trafnie nazwał Kazimierz Wyka klejnotem uczuciowego pamiętnikarstwa, dodając, że swoją wagą poetycką i artystyczną nie ustępuje on szczytowym komediom Fredry. Będzie to edycja multimedialna, która dzięki kodom QR odeśle czytelnika do najsłynniejszych fredrowskich adaptacji Teatru Telewizji TVP.
Publikacja powstała jako swoiste silva rerum Profesora Andrzeja Makowieckiego, wybitnego historyka literatury, badacza Młodej Polski i międzywojnia, teatrologa, człowieka o niebanalnej biografii zawodowej i prywatnej. Pozostało po Nim wiele wypowiedzi, artykułów, szkiców i esejów znakomicie napisanych, błyskotliwych i ważnych. Ukazują one wszechstronność i profesjonalizm Profesora, Jego poczucie humoru i niezwykły warsztat naukowy - rzetelny, erudycyjny, oparty na badaniach źródłowych, odporny na nowinkarskie mody literaturoznawcze. Profesor chodził własnymi drogami. Pisał lekko, ze swadą łącząc poważny wywód naukowy z humorem, niekiedy ironią, a nawet autoironią. Zajmował się obszarami, które pozostawały i, gdyby nie Jego badania, zostałyby zapewne do dziś białymi plamami na mapie literaturoznawstwa. Niepokorny eseista i skupiony badacz, erudyta i kpiarz - dzieła Profesora są tak różnorodne, że znalezienie dla nich wspólnego mianownika jest niemożliwe: książka, która ma ambicje je wszystkie objąć, musi być niejednorodna. Dlatego znajdują się tu teksty o różnym charakterze i różnej tematyce, zarówno naukowe, jak i osobiste. Zespół redakcyjny podjął decyzję, żeby wszystkie je zachować w wersji oryginalnej - takiej, jaką nadał im Profesor. Część z nich jest opatrzona przypisami odautorskimi, inne, zwłaszcza te, które powstały z myślą o wygłoszeniu (były wykładami czy wywiadami), są ich pozbawione. Ingerencje redakcyjne zostały ograniczone do absolutnego minimum, stąd ten jednak pozorny brak precyzji. Książka składa się z pięciu części. W pierwszej zamieszczone są teksty o ludziach, którzy Profesora fascynowali, w drugiej - o literackim "życiu kawiarnianym", część trzecia skupia się na relacjach literatury i wpływających na nią kontekstów, czwarta poświęcona jest fascynacjom literaturą Młodej Polski, międzywojnia i współczesności, piąta obejmuje wspomnienia i wypowiedzi osobiste. Tytuł każdej z części pochodzi z zamieszczonego w niej artykułu. Celem zespołu redakcyjnego było przybliżenie prac Profesora wszystkim, którzy wędrując Jego młodopolskimi i międzywojennymi ścieżkami, ulegli magii teatru i poddali się literackim zaczarowaniom. Chciał on też dać wyraz pamięci o Człowieku wielkiego umysłu i wielkiego serca, o Przyjacielu i Mistrzu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
