Krystyna Kofta jak sama twierdzi jako pisarka kieruje się intuicją. Wierzy w przesądy, ale głównie te dobre. Stara się eliminować ze swego życia te, które przynoszą ze sobą lęk. W swojej najnowszej książce porządkuje przesądy w osobisty abecedariusz znajdziecie więc np. pod literą A AAA PSIK!, B Biedronka, C Czosnek, aż do Zet, a nawet Żet Żelazna podkowa. Uspokajamy nie spodziewajcie się naukowego opracowania, skomplikowanych analiz i specjalistycznej terminologii. To raczej zachęta do spotkania z naszym magicznym myśleniem i sprawdzenia, czy naprawdę jesteśmy tak racjonalni, jak nam się wydaje. Przesądy są połączeniem magii z racjonalnością. Tak samo jak losem rządzi nimi przypadek. To jest pociągające. Nie masz wpływu na to, czy przetnie ci drogę czarny kot, czy zobaczysz karawan, czy też dwie zakonnice idące z naprzeciwka. Wierząc w przesądy, oswajasz przypadki losowe znacznie większego kalibru, także lęk przed śmiercią, spychany głęboko do nieświadomości. Masz iluzję wpływu na rzeczywistość (ze wstępu autorki). Jeśli chcesz się dowiedzieć, jak zmagają się z przesądami Krystyna Kofta, a także jej przyjaciele i znajomi, sięgnij po tyleż pouczający, co zabawny abecedariusz pióra znanej pisarki, a zarazem niezwykłej kobiety. Krystyna Kofta pisarka, plastyczka. Autorka powieści Wizjer, Wióry, Ciało niczyje, Fausta, autobiografii Kobieta zbuntowana, W szczelinach czasu. Pisze książki publicystyczne, w których porusza ważne społeczne problemy, m. in. Gdyby zamilkły kobiety czy Lewa, wspomnienie prawej dziennik choroby opublikowany po przejściu raka piersi, który stał się bestsellerem. Brała udział w kampanii na rzecz podpisania konwencji antyprzemocowej. Laureatka Nagrody m. st. Warszawy oraz Grand Prix na festiwalu Dwa Teatry za teatr radiowy Stare wiedźmy. Odznaczona srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a także Orderem Polonia Restituta.

Tłumaczenie z języka angielskiego: Anna Halbersztat i Katarzyna MakarukJedna z najciekawszych historii II wojny światowej, wstrząsająca i inspirująca. Opowieść o walce o wolność, odwadze, kobiecej przyjaźni i wyjątkowej woli przetrwania. Dynamicznyi emocjonalny portret zbiorowy zapomnianych bohaterek, młodych żydowskich kobiet, które stały się bojowniczkami ruchu oporu.Judy Batalion wnuczka polskich Żydów ocalałych z Holokaustu przenosi czytelnikówi czytelniczki do 1939 roku, aby przedstawić Renię Kukiełkę, przemytniczkę broni i kurierkę, która ryzykując życiem podróżowała po okupowanej Polsce pieszo i pociągiem. Opisuje inne młode Żydówki: kurierki, uzbrojone bojowniczki, agentki wywiadu i sabotażystki, które wykonując swoje misje, nieustannie narażały się na śmiertelne niebezpieczeństwo. Autorka podąża za swoimi bohaterkami przez likwidowane getta, areszty i gestapowskie więzienia aż po obozy koncentracyjne. Z zaangażowaniem i czułością śledzi losy tych kobiet, które miały szansę przeżyć czas Zagłady, aż do początku XXI wieku.Blask nowych dni, owoc kilku lat intensywnej pracy badawczej i reporterskiej Judy Batalion, osiągnął status bestsellera i zdobył liczne nagrody. Został przetłumaczony na ponad dwadzieścia języków. Prawa do ekranizacji książki nabył Steven Spielberg.Książkę polecają: Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN i Muzeum Getta WarszawskiegoFragment książkiTe dziewczyny z getta opłacały gestapowskich strażników, ukrywały pistolety w bochenkach chleba i pomagały budować system podziemnych schronów. Flirtowały z nazistami, przekupywały ich ciastkami, winem i wódką, po czym niepostrzeżenie zabijały. Szpiegowały dla Moskwy, rozprowadzały fałszywe dokumenty i ulotki, informowały o tym, co naprawdę dzieje się z Żydami. Pomagały chorym i uczyły dzieci, wysadzały niemieckie linie kolejowe, a w Wilnie także sieć energetyczną. Udawały chrześcijanki, pracowały jako służące po aryjskiej stronie i pomagały Żydom w ucieczce z getta kanałami i przewodami kominowymi, przez dziury w murach i po dachach domów. Dawały łapówki oprawcom, pisały podziemne biuletyny radiowe, dbały o morale grupy, negocjowały z Polakami, potrafiły nakłonić gestapowców, żeby nosili im walizki z bronią, zainicjowały utworzenie wśród nazistów grupy oporu wobec Hitlera i, rzecz jasna, zajmowały się większością konspiracyjnej administracji.O autorceJUDY BATALION jest kanadyjską pisarką, autorką wspomnień White Walls: A Memoir About Motherhood, Daughterhood and The Mess in Between. Jej eseje i artykuły ukazywały się w New York Timesie, Washington Post, Vogueu i innych periodykach. Ukończyła historię nauki na Uniwersytecie Harvarda i obroniła doktorat z historii sztuki na Uniwersytecie Londyńskim. Pracowała jako kuratorka, riserczerka, redaktorka i wykładowczyni, ale także jako komiczka i aktorka.Urodziła się w Montrealu, w rodzinie pochodzących z Polski Żydów. Mówi po angielsku, francusku, hebrajsku i w jidysz. Obecnie mieszka w Nowym Jorku z mężem i trójką dzieci.RecenzjeRatuje od zapomnienia długo pomijaną historię i kładzie kres idei żydowskiej bierności podczas Holokaustu, zwłaszcza wśród kobiet. Książka jest bezkompromisowa, napisana z pasją i przekazuje naprawdę istotną wiedzę. THE TIMESPulsuje dumą i wściekłością. NEW YORK TIMES BOOK REVIEWPoprzedzona rzetelnymi badaniami i wciągająca. WALL STREET JOURNALPorywająca, zapadająca w pamięć i wspaniale opowiedziana (...) Judy Batalion wydobywa na światło dzienne na wpół zapomniane opowieści o zdumiewającej odwadze. THE ECONOMISTWielkie święto kobiecego ducha. LOS ANGELES REVIEW OF BOOKSRatuje od zapomnienia długo pomijaną historię i kładzie kres idei żydowskiej bierności podczas Holokaustu, zwłaszcza wśród kobiet. Książka jest bezkompromisowa, napisana z pasją i przekazuje naprawdę istotną wiedzę. THE TIMES

To jedna z najlepszych książek, jakie kiedykolwiek napisano o autorze „Alicji w Krainie Czarów”. Robert Douglas-Fairhurst opowiada o zawiłych losach Lewisa Carrolla i Alice Liddell (później Alice Hargreaves) aż do jej śmierci w 1934 roku oraz – do dziś budzącym wiele kontrowersji – związku pisarza z kilkuletnią wówczas dziewczynką. Jednak znacznie łatwiej potępić Carrolla, niż stwierdzić z całkowitym przekonaniem, jak powinien brzmieć zarzut, historia tych dwojga jest bowiem równie zagmatwana i tajemnicza, jak świat „Alicji w Krainie Czarów” i „Po drugiej stronie lustra”. Nie ulega wątpliwości, że to właśnie Alice Liddell zawdzięczamy, iż szanowany matematyk, profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego Charles Lutwidge Dodgson napisał jedną z najważniejszych książek w literaturze dziecięcej i przeszedł do historii jako Lewis Carroll. Robert Douglas-Fairhurst jest profesorem literatury angielskiej w Magdalen College na Uniwersytecie Oksfordzkim, a także członkiem Królewskiego Towarzystwa Literackiego. Jako pisarz koncentruje się na historii literatury angielskiej.

Maria i Magdalena to emocjonalna podróż w głąb rodzinnych wspomnień, w której autorka, Magdalena Samozwaniec, dzieli się swoim doświadczeniem życia w artystycznym kręgu Kossaków. Książka ukazuje nie tylko relacje między siostrami, ale także barwny portret epoki, w której żyły. Wiele z opowiadanych anegdot przybliża życie intelektualne Krakowa, tworząc niepowtarzalny klimat tamtych czasów.Wyjątkowe anegdoty i wspomnienia W tej autobiograficznej opowieści autorka z humorem i lekkością opisuje swoje dzieciństwo oraz młodość spędzone w rodzinnym dworku. Przenosimy się do czasów, gdy Kraków tętnił życiem artystycznym, a codzienność była przepełniona inspirującymi spotkaniami z wybitnymi osobistościami. Książka przybliża czytelnikom: Relacje rodzinne Kossaków i ich wpływ na artystyczny rozwój Magdaleny. Atmosferę krakowskiego dworku, w którym dorastała, pełnego twórczej energii. Spotkania z wieloma znaczącymi postaciami, takimi jak Henryk Sienkiewicz czy Józef Piłsudski. Portret sióstr i ich różnorodność W książce, obok wątków rodzinnych, wyłaniają się dwa silne charaktery: Maria oraz Magdalena. Każda z nich to inny świat, pełen emocji i odmiennych podejść do życia. Maria, wrażliwa poetka, skłonna do refleksji, kontrastuje z energiczną Magdaleną, która potrafi spojrzeć na świat z dystansem i humorem. Te zróżnicowane osobowości tworzą unikalny obraz relacji między siostrami: Maria eteryczna, melancholijna, z głębokim zrozumieniem dla sztuki i literatury. Magdalena charyzmatyczna, z talentem satyrycznym, potrafiąca śmiać się z otaczającej rzeczywistości. Książka jako zapis epoki Maria i Magdalena to nie tylko osobista opowieść, ale również istotny zapis atmosfery minionych lat. Dzięki żywym opisom i wciągającym anegdotom czytelnik ma okazję poczuć klimat epoki, w której tworzyli wielcy twórcy. W książce pojawiają się również: Witkacy, Szymanowski, Tuwim ich postaci ożywają na kartach, tworząc tło dla rodzinnych historii. Interesujące wydarzenia z życia Krakowa, które kształtowały myślenie i twórczość ludzi tamtych czasów. Ta pozycja literacka to nie tylko lektura dla miłośników rodziny Kossaków, ale także dla wszystkich, którzy cenią sobie literaturę osadzoną w realiach historycznych. Warto sięgnąć po tę książkę, aby odkryć opowieść, która łączy w sobie elementy autobiografii, historii i literackiego dokumentu. Zachęcamy do zanurzenia się w fascynujący świat relacji rodzinnych i artystycznych, które kształtowały życie głównych bohaterek.

Wspomnienia PR-owca najgorszych ludzi na świecie."Spin doktor bogatych i skorumpowanych zdradza swoje sekrety. (...) Phil Elwood zdaje relację ze swojej kariery, polegającej na konstruowaniu gazetowych nagłówków dla największych łotrów tego świata. (...) Zwięzły, obfitujący w anegdoty pamiętnik".- "THE NEW YORK TIMES"POZNAJ SEKRETY BRANŻY STERUJĄCEJ TYM, CO WIDZIMY I SŁYSZYMY W MEDIACH.OTO WSTRZĄSAJĄCE FAKTY UJAWNIONE PRZEZ CZŁOWIEKA, KTÓRY NIEGDYŚ SAM POCIĄGAŁ ZA SZNURKI, A OBECNIE ZACIĄGA ZA SOBĄ KURTYNĘ.Phil Elwood pracował dla klientów o wątpliwej reputacji, w tym dla Muammara Kaddafiego, Baszszara al-Asada i rządu Kataru. Teraz demaskuje mechanizm pracy branży PR i sposób, w jaki "prawdy" się nie ujawnia, ale tworzy ją i sprzedaje społeczeństwu.TA KSIĄŻKA TO PRZENIKLIWE WEJRZENIE ZA KULISY WIELKICH PIENIĘDZY, WŁADZY, POLITYKI I MEDIÓW.Autor relacjonuje m. in. czterodniowe bachanalia w Las Vegas w towarzystwie syna libijskiego dyktatora, knucie strategii komunikacji wymierzonej w organizację terrorystyczną z Afryki Zachodniej oraz pomoc udzielaną żonie bliskowschodniego tyrana w zamieszczeniu pochlebnego artykułu w "Vogue" podczas wybuchu arabskiej wiosny. Ujawnia przy tym sztuczki stosowane, by zmylić dziennikarzy, tworzyć chaos i osłaniać polityków, dyktatorów i szpiegów, dzięki którym Elwood stał się specjalistą od politycznego PR-u.

Oksana, bohaterka książki wyrusza z Moskwy do Ust-Ilimska, miasteczka na Syberii. Wiezie urnę z prochami matki, by złożyć ją w rodzinnym grobie. Ta podróż to biurokratyczny tor przeszkód, nieprzewidywalny i pełen absurdów, ale też wyprawa, dzięki której Oksana wreszcie zaakceptuje siebie.To wzruszająca autobiograficzna proza; szokująco szczera historia relacji matki i qeerowej córki, które godzą się ze sobą dopiero, gdy jedna już nie żyje.Pisanie jest dla Oksany Wasiakiny pracą z ciałem, nie tylko własnym -Ranapracuje także w ciele osoby czytającej. Idąc przez tekst słowo w słowo za dziewczyną, która podróżuje z urną z prochami matki między Moskwą a Syberią, poczułam nagle, że otaczam ją w sobie najczulszą troską. I choć najważniejsze, złożone z trzech prostych słów wyznanie pada dopiero na końcu, to przecież od początku pulsuje ono pod skórą tekstu, niewypowiedziane. Wasiakina uwalnia je w finale jednym zręcznym ruchem. Widzę w tym rękę mistrzyni.Renata Lis, pisarkaO autorce:Oksana Wasiakinarosyjska poetka, aktywistka i kuratorka projektów kulturalnych. Urodzona w syberyjskim mieście Ust-Ilimsk w 1989 roku, ukończyła Instytut Literatury Gorkiego w 2016 roku. Debiutowała w 2016 roku tomem poetyckim. Jej autofikcyjna debiutancka powieśćRanazdobyła w 2021 roku prestiżową nagrodę literacką NOS oraz została nagrodzona Critics Academy Choice.

Roześmiana, skora do zabawy i śpiewania hitów Justina Biebera - właśnie taką Malalę poznajemy. Jedyne, co wyróżnia dziewczynę spośród przyjaciółek, to to, że nie zasłania twarzy chustą. Ale czy to wystarczający powód, by strzelić nastolatce w twarz? Szybko okazuje się, że Malala to nie zwykła nastolatka, a blogerka, która - opisując sytuację dziewcząt w pakistańskim szkolnictwie - naraziła się talibom.Wzruszająca opowieść o sile, która drzemie w każdym z nas, o tym, że warto walczyć i pomagać słabszym. Malala udowodniła, że wystarczy jeden odważny człowiek, by zainspirować całe rzesze."Spotykając się z dziećmi podczas różnych okazji, pytam, które z ich praw jest dla nich najważniejsze. Polskie dzieci wskazują prawo do wyrażania swojego zdania. Właśnie to prawo ważne jest też dla Malali Yousafzai, pakistańskiej dziewczyny, która nie tylko z odwagą z niego korzysta, ale także śmiało mówi o kolejnym fundamentalnym prawie: prawie do nauki. W wielu krajach możliwość chodzenia do szkoły jest traktowana jako przykra konieczność. Dla Malali i jej koleżanek nauka była upragnioną, jedyną szansą na lepszą przyszłość".Rzecznik Praw DzieckaMarek Michalak

Maria Kazimiera Sobieska, żona Jana III Sobieskiego, jak inne królowe, które śmiały wychodzić poza narzucone im role matek i żon, spotykała się z niezrozumieniem, a jej wizerunek w historiografii i uległ zniekształceniu. Zbudowana wokół niej „czarna legenda” przetrwała przez wieki, pokazując ją jako zimną, wyrachowaną i obcą Polsce. Felicja Weisenfreünd, w napisanej w 1934 roku pracy, jako jedna z pierwszych próbuje zmierzyć się z tym niesprawiedliwym obrazem królowej. Autorka, osadzając losy Marii Kazimiery w kontekście stosunków polsko- -francuskich lat 1674–1696, ukazuje złożoność jej postaci i rolę, jaką odegrała w polityce dawnej Rzeczypospolitej. To nie tylko historia miłości i ambicji, ale także próba zrozumienia wpływu, jaki wywierała na Jana III Sobieskiego oraz na jego rządy. Rękopis Felicji Weisenfreünd, zachowuje wartość źródłową i badawczą, przypominając, że przeszłość to nie tylko „historie męskie”.

‘Jane Robinson is brilliant at putting the women back into history and her biography of Barbara Leigh Bodichon, a Victorian feminist we should all be grateful to, is as entertaining as it is necessary.’ - Daisy Goodwin You have probably not heard of Barbara Leigh Smith Bodichon but you certainly should have done. Name any 'modern' human rights movement, and she was a pioneer: feminism, equal opportunities, diversity, inclusion, mental health awareness, Black Lives Matter. While her name has been omitted from too many history books, it was Barbara that opened the doors for more famous names to walk through. And her influence owed as much to who she was as to what she did: people loved her for her robust sense of humour, cheerfulness and indiscriminate acts of kindness. This is a celebration of the life of the founder of Britain's suffrage movement: campaigner for equal opportunity in the workplace, the law, at home and beyond. Co-founder of Girton, the first university college for women, a committed activist for human rights, fervently anti-slavery, she was also one of Victorian England's finest female painters. Jane Robinson's brilliant new book shines a light on a remarkable woman who lived on her own terms and to whom we owe a huge debt.

How did Tiger Woods become the greatest of all time? And how did he fall so spectacularly? Before the age of twenty-five, Tiger Woods had risen to phenomenon status: twice named Sportsman of the Year by Sports Illustrated, champion of more than thirty professional tournaments and the youngest player to win all four Grand Slam tournaments. In vivid, dramatic scenes, Tiger, Tiger taps into the transformative moments of Wood's life, both on and off the course. ___________________________ PRAISE FOR JAMES PATTERSON 'The master storyteller of our times' HILLARY RODHAM CLINTON 'No one gets this big without amazing natural storytelling talent - which is what Jim has, in spades' LEE CHILD 'Patterson boils a scene down to the single, telling detail, the element that defines a character or moves a plot along. It's what fires off the movie projector in the reader's mind' MICHAEL CONNELLY 'James Patterson is The Boss. End of.' IAN RANKIN 'Nobody does it better' JEFFREY DEAVER

Prawdziwa historia o bohaterstwie i poświęceniu.   Książka Toma Sileo to opowieść o dwudziestoczteroletnim nowojorczyku Michaelu Ollisie, amerykańskim żołnierzu, który wstąpił do armii, ponieważ pragnął chronić innych.   Pod koniec sierpnia 2013 roku, podczas ataku talibów na bazę wojskową w Ghazni, zasłonił własnym ciałem rannego żołnierza, gdy jeden z zamachowców detonował założony na siebie pas szahida.   Michael zginął, a uratowanym okazał się polski podporucznik Karol Cierpica.   „Ocalę cię” Toma Sileo jest hołdem dla odwagi, bezinteresowności i oddania tych, którzy w imię ideałów są gotowi położyć na szali własne życie.

Najbardziej osobista książka Amosa Oza, klucz do całej jego twórczości.Opowieść o miłości i mroku Amosa Oza to historia kilku pokoleń jego rodziny na Litwie i Ukrainie oraz po przybyciu do Palestyny. Tłem opowieści jest dramatyczny okres w historii narodu żydowskiego: druga wojna światowa i Holokaust, mandat brytyjski nad Palestyną, narodziny Państwa Izrael i konflikt z Arabami. Przede wszystkim jednak jest to opowieść o latach dzieciństwa autora na przedmieściach Jerozolimy i wczesnej młodości w kibucu. Ojciec, pedantyczny racjonalista, i tajemnicza, wrażliwa matka stanowili nie najlepiej dobraną parę. Miłość rodziców ginęła w mroku rozczarowań i frustracji, nostalgii za Europą. Amos Oz po raz pierwszy odsłania ciągle niezabliźnioną ranę, jaką zadało mu samobójstwo matki. Jest to jedna z najważniejszych książek pisarza, klucz do zrozumienia całej jego twórczości.

"Kto dobrze poznał Włochy, a zwłaszcza Rzym, ten już nigdy nie będzie całkiem nieszczęśliwy".Podróż w podróży, przygoda w przygodzie. Pasjonująca wyprawa przez Włochy w czasie i przestrzeni.Johann Wolfgang Goethe w roku 1786 wyruszył w dwuletnią podróż po Włoszech i zjeździł ten kraj od Tyrolu po Sycylię. Swoje przeżycia opisał i opublikował jako Podróż włoska. Jacek Cygan przez prawie dwadzieścia lat podążał wraz z żoną śladami niemieckiego poety. Oglądał te same kościoły, pałace, ruiny, kolumny, stał przed tymi samymi dziełami sztuki, podziwiał te same krajobrazy, wdychał nieświeże powietrze Wenecji i zachwycał się zachodem słońca, stojąc na szczycie Schodów Hiszpańskich w Rzymie.Z obserwacji, doświadczeń, porywów serca i refleksji powstała fascynująca opowieść. W ciągu tych lat Jacek Cygan zaprzyjaźnił się z Goethem, poznał jego pasje i sposób patrzenia na świat, dlatego postać twórcy Fausta pokazuje w szerszym kontekście, sięga do wątków osobistych, bez których nie sposób zrozumieć nie tylko podróżnych motywacji Goethego, ale także jego wierszy, dramatów i prozy.

"Grzeszni dekadenci", autorstwa Stefanii Krzysztofowicz-Kozakowskiej, to bogato ilustrowana publikacja poświęcona najciekawszym i najgłośniejszym skandalom w polskim życiu artystycznym i akademickim przełomu XIX i XX wieku. Bohaterami opowieści są między innymi Stanisław Przybyszewski i jego żona Dagny Juel, Feliks Manggha Jasieński, Lucjan Rydel, Włodzimierz Tetmajer oraz Jacek Malczewski i jego muza Maria Balowa. Autorka koncentruje się na głównych motywach i tematach, które dominowały w sztuce i literaturze wspomnianego okresu - kawiarniom i kabaretom, chłopomanii, satanizmowi i samobójstwom - oraz szczegółowo relacjonuje liczne skandaliczne wydarzenia, które miały miejsce w Krakowie, Warszawie czy Zakopanem.

Place of Birth: Dzierzoniow tells the story of young Helena’s upbringing in Poland in the years after the Second World War. It offers a glimpse into a chaotic world unknown to many, as seen through the eyes of a young girl, while chronicling as well the broad range of fates suffered (or experienced) by the adults around her. The transformation this world has undergone is starkly embodied in its two key locations: Dzierzoniow, a town that completely changed almost overnight, from having been German to being populated by survivors of the wartime horrors, and Warsaw, a city rising from its ruins like a phoenix. This world is full of both tragic experiences and the troubles one has in finding one’s place in new surroundings and under new conditions, while offering inspiring glimpses of human richness and ingenuity. Introduction by dr. Kamil Kijek

Mistrz Yoda polskiego rockaGdyby w historii polskiego rocka tylko jednego muzyka można było nazwać legendarnym, taki tytuł z pewnością przypadłby Robertowi Brylewskiemu.Lokomotywa rodzimego undergroundu, współtwórca takich zespołów jak Kryzys, Izrael, Brygada Kryzys i Armia, a ostatnio odtwórca jednej z głównych ról w kontrowersyjnym musicalu ""Polskie gówno"". Robert Brylewski opowiada Rafałowi Księżykowi historie, których nie zdradzał nigdy wcześniej. O dziadku malarzu i dzieciństwie spędzonym wśród artystów Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk. O początkach muzykowania, punk rocku i reggae w warunkach realnego socjalizmu, Jarocinie i rockandrollowym życiu.Wnikliwe pytania i szczere odpowiedzi. Lektura obowiązkowa dla wszystkich fanów polskiego rocka, a także dla tych, którzy pokochali ""Desperado"", bestsellerową autobiografię Tomasza Stańki.      

Kolekcjonerska edycja z barwionymi brzegami Autobiograficzna relacja Giacoma Casanovy, słynnego XVIII-wiecznego awanturnika, pisarza, filozofa, dyplomaty i uwodziciela. Casanova, którego imię stało się synonimem kobieciarza i znawcy sztuki uwodzenia, opisał w swoich pamiętnikach nie tylko swoje liczne miłosne przygody, ale także życie społeczne, kulturalne i polityczne XVIII-wiecznej Europy. W swoich wspomnieniach Casanova dzieli się nie tylko historiami o swoich romansach, ale także refleksjami na temat kultury, polityki, religii, literatury, nauki i filozofii. Jest to opowieść o życiu człowieka, który stykał się z arystokracją, duchowieństwem, intelektualistami, a także z różnymi środowiskami marginesu społecznego.

Któż nie słyszał o męczenniku niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, Ojcu Maksymilianie Marii Kolbem, który dobrowolnie oddał życie za współwięźnia? Jest to wiedza niemal powszechna, gorzej z głębszą znajomością obfitującego w niezwykłe zdarzenia życia tego świętego. Był to człowiek o nadzwyczajnej sile wewnętrznej i niezwykle przenikliwym umyśle. Rajmund Kolbe, późniejszy Ojciec Maksymilian, pochodził ze starej mazowieckiej rodziny. Ubogiej, ale ufającej bezgranicznie Panu Bogu. Obdarzony wielkimi zdolnościami przyszły męczennik posiadł gruntowne wykształcenie; nauki pobierał w kraju i w Rzymie. Niewiele brakowało, a zostałby wynalazcą - opracował już nawet szkice rakiety kosmicznej! Ostatecznie Niepokalana skierowała go na drogę zakonną, gdzie jego pęd do nowoczesności technicznej oraz geniusz organizacyjny nie tylko bardzo się przydały, ale okazały się wprost opatrznościowe. Już jako niespełna 12-letni chłopiec miał przed cudownym obrazem Maryi w Pabianicach prorocze widzenie, które po latach tak opisał: "Matka Boża pokazała mi się trzymając dwie korony: jedną białą, a drugą czerwoną. Spytała, czy chcę tych koron; biała miała oznaczać, że wytrwam w czystości, a czerwona, że będę męczennikiem. Odpowiedziałem, że chcę". Tak też się stało. Korony miały symbolizować głęboką wiarę i ofiarę (aż po oddanie życia) O. Maksymiliana, ale także jego olbrzymi patriotyzm. Niby nie żył długo, bo tylko 47 lat, ale zdziałał tyle, że jego dorosłe lata można liczyć podwójnie albo i potrójnie. Czesław Ryszka, znakomity, doświadczony pisarz, autor tej książki, nie koncentruje się tylko na męczeństwie O. Maksymiliana, choć oczywiście opisuje je w sposób dramatyczny i przejmujący. Przekonuje nas także, że ten skromny polski franciszkanin ogarniał swoją myślą i wizją całą ludzkość, której upadek moralny i intelektualny dostrzegał. Zakonnik widział ratunek dla człowieka w oddaniu się pod opiekę Niepokalanej, w zaufaniu bez zastrzeżeń Bogu. Dlatego potępiał masońskie ruchy oraz inne utopijne teorie i ideologie mające jakoby "zbawić" świat. Już wówczas spostrzegł, że bezbożne siły od połowy XIX wieku usiłują przejąć w swoje ręce światowe media, bo to była - i jest! - droga do władzy. Przeciwstawił się temu; w Polsce bardzo skutecznie. Wielka szkoda, że dziś nie znajduje naśladowców swojej miary. Ojciec Maksymilian, choć słabego zdrowia, toczył bez przerwy walkę ze złem. Niektórzy myśleli, że pokonało go ono w niemieckim obozie Auschwitz. Zastrzyk z fenolu uśmiercił jednak tylko ciało; myśli i dzieło O. Kolbego żyją nadal i nic nie straciły na swej aktualności! Wielkim walorem "Wiary i ofiary" są unikatowe ilustracje (w sumie 160) dostarczające dodatkowej wiedzy zwłaszcza o epoce, której dotyczy książka. Spis treści: Nowy ład oparty na Ewangelii 1. SPOJRZENIE NA MŁODOŚĆ 2. W BLASKU OBJAWIEŃ NA RUE DU BAC 3. NASZ IDEAŁ: NIEPOKALANA 4. RYCERSTWO 5. UKLĘKNĄŁ WŚRÓD MASZYN DRUKARSKICH 6. NIEPOKALANÓW POLSKI 7. TWIERDZA W NAGASAKI 8. DZIENNIK SZYBKO STRZELAJĄCYM DZIAŁEM 9. WOJNA 1939 10. W NIEMIECKIM OBOZIE W AUSCHWITZ 11. OSTATNI AKT 12. JAK GOREJĄCA POCHODNIA 13. ŚWIĘTY NA XX I XXI WIEK 14. BEATYFIKACJA 15. W NIEBIE Z NIEPOKALANĄ 16. WYBITNY POLAK 17. PATRON POWSZECHNY 18. KULT Wybrana bibliografia Spis parafii pod wezwaniem św. Maksymiliana M. Kolbego

„Pamiętam, gdym szedł na wojnę w sierpniu 1914 roku, postanowiłem sobie bacznie obserwować zjawiska wojny […]. Teraz, w Magdeburgu, zdecydowałem się spróbować, czy pójdzie mi łatwo ziszczenie dawnych marzeń, bym mógł szczerze i spokojnie zilustrować prawdę o istocie dowodzenia. Prawdę o duszy dowódcy uginającej się pod ciężarem niebezpieczeństw, niepewności i sprzeczności. Walczy z nimi, bo są one żywiołem wojny, każdy żołnierz. Dowódca niesie prócz tego ciężar odpowiedzialności za swych podwładnych. Na policzku swoim czuć musi piekący wstyd upokorzenia, gdy mu praca dowodzenia się nie uda, a za niepowodzenie krwią płacą inni”. [fragment tekstu] Moje pierwsze boje to wspomnienia Józefa Piłsudskiego spisane podczas osadzenia w twierdzy magdeburskiej w latach 1917–1918. Obejmują kilka najcięższych bitew 1914 roku, które stoczyła pod jego komendą I Brygada Legionów Polskich. Piłsudski jawi się w nich jako dowódca silny i zdecydowany, ale jednocześnie pełen rozterek i wątpliwości. Opisuje trudy żołnierskiego życia – noce pod gołym niebem, zimno, choroby, brak sprzętu, zmęczenie, ale też przytacza frontowe anegdoty, których nie brakuje nawet na polu walki.

Odkąd pamiętam, wędrowanie zawsze mnie pociągało. Najchętniej w nieznane. Chyba ten bakcyl dopadł mnie już w dzieciństwie, gdy trzeba było zmieniać miejsce zamieszkania, wędrując za ojcem wojskowym meteorologiem. Z biegiem lat odkryłem w sobie jeszcze jedną nieodpartą potrzebę - powrotu. Musiało to trochę potrwać i musiało pojawić się miejsce, w którym bez obecności trudno było wyobrazić sobie swoje życie. I obojętnie, czy swat wagabunda namówił mnie na zagranicę czy na inne regiony kraju, coraz częściej dopadała mnie tęsknota za miejscem opuszczonym. Obojętnie też, czy były to dni nieobecności w nim czy tygodnie, zawsze z takim samym zniecierpliwieniem wyczekiwałem pojawienia się przede mną krajobrazów, z których wyruszyłem. Dopiero drogi wiodące pagórkami przez lasy, poprowadzone wokół jezior i dolinami rzek przywracały mi spokój ducha. Wracałem do domu. Bogatszy o wrażenia doznane hen w nieznanym, ale też jeszcze bardziej doceniający moje miejsce na ziemi. Trzeba było też czasu, bym uświadomił sobie, co jest osią tego miejsca. Długo w nie wrastałem, bo ponad pół wieku, ale też uważnie je w sobie zakorzeniałem i pielęgnowałem. To miasto, po którym lubię wędrować, które potrafi zmęczyć i roztkliwiać jednocześnie. To miasto stało się moim domem, a wraz z otaczającą je naturą moją małą ojczyzną. To oczywiste, że postrzegam je po swojemu, że coś dla mnie jest istotne bardziej lub mniej, ale takie jest prawo miłości do miejsca i ludzi w nim żyjących na przestrzeni wieków. Tych znanych, ale i nieznanych, a jednak swoją niegdyś obecność w nim zaznaczających. To miejsce stało się dla mnie inspiracją do napisania tego oratorium, które dopełnił i wzbogacił muzyką inny słupszczanin, Zdzisław Pawiłojć. Ryszard K. HetnarowiczRyszard Kazimierz Hetnarowicz (ur. 1954 r. w Inowrocławiu) - dziennikarz, eseista, poeta, współzałożyciel Teatru Rondo. Mieszka w Słupsku. Autor tekstu polskiej mszy niebędącej tłumaczeniem z łaciny, zatytułowanej "Missa miseri cordis" (Msza serca ubogiego), której prawykonanie z muzyką Leszka Kułakowskiego odbyło się w 2008 r. w Słupsku. Redaktor i autor opracowań dziennikarskich zatytułowanych "100 lat słupskiej komunikacji" (Słupsk 2010) oraz "Tradycja, sztuka i wrażliwość. 65-lecie Teatru Lalki "Tęcza" w Słupsku" (Słupsk 2012).W swoim dorobku twórczym ma także ponad 30 tekstów piosenek i pieśni z gatunku muzyki rozrywkowej i poważnej. Reportaże i eseje drukował przede wszystkim w periodykach i wydawnictwach lokalnych.