Monografia dotycząca psychologii stosunków międzygrupowych, której autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób skłonność do dehumanizowania "obcych" jest modyfikowana przez fakt, że grupa własna kooperuje bądź też rywalizuje z grupą obcą. W serii trzech niezwykle pomysłowych, starannie zaplanowanych i zrealizowanych badań w naturalnym środowisku pracy stwierdził on występowanie nieoczekiwanej zależności: humanizowanie "rywali".
Publikacja ta jest ciekawie napisanym wprowadzeniem w tę dziedzinę psychologii społecznej, zdradzającym dużą erudycję i kompetencję Autora oraz jego dobrą znajomość metodologii badań i umiejętność formułowania istotnych pytań badawczych. Publikacja interesująca dla psychologów społecznych, a także przedstawicieli takich dyscyplin, jak socjologia, antropologia kulturowa i filozofia człowieka.
W monografii wykazujemy liczne podobieństwa między kulturowymi figurami - błaznem i schizofrenikiem, a w konsekwencji ? także między funkcjami, które pełnią oni w kulturze i podzielanej przez społeczeństwo wizji rzeczywistości. Zarówno schizofrenik jak i błazen są zawsze outsiderami, są inni i obcy.
Autorzy
"Sformułowanie schizofrenik jako błazen może się wydać kontrowersyjne.
Używamy go jednak z rozmysłem i bynajmniej nie po to, by uwłaczać osobom
chorym psychicznie. Nasze intencje są całkowicie przeciwne. Jesteśmy przekonani,
że schizofrenik (jako stereotypowy szaleniec) oraz błazen pełnią w wyobraźni
kulturowej analogiczne i bardzo ważne role.
Są podobni do tego wręcz stopnia, że stanowią jedną figurę, a dokładniej . schizofrenik należy do szerszej kategorii błaznów. Twierdzenie to jest główną tezą naszej książki".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
