Prof. Andrzej Bałandynowicz stworzył teorię zhumanizowanego odwetu kary pozbawienia wolności oraz teorię inkluzyjnej readaptacji społecznej, które stanowią podstawę aksjologiczną polityki kryminalnej państwa prawa. Teoria zhumanizowanego odwetu kary pozbawienia wolności (teoria wielopasmowej resocjalizacji z udziałem społeczeństwa) nawiązuje do probacji jako zorganizowanego systemu kontroli społecznej preferującego zróżnicowane karanie oparte na substracie izolacji, integracji i inkluzji społecznej. W teorii inkluzyjnej readaptacji społecznej Autor zwraca uwagę na zróżnicowanie przestępców – z jednej strony na ich szczególne predyspozycje osobowościowe do zachowań niezgodnych z prawem, z drugiej zaś – na ich zdolność do przyjmowania akceptowanych społecznie postaw społecznych.
"Prezentowana publikacja ulokowana jest w obszarze światopoglądu naukowego, uwzględnia przy tym podejście interdyscyplinarne i ukazuje, że Autor teorii probacji (wielopasmowej teorii resocjalizacji z udziałem społeczeństwa), na którą składają się filozofia karania, system nowoczesnych kar i metodyka postępowania resocjalizacyjnego, wskazuje na zastosowanie jej we wspomaganiu, nabywaniu umiejętności komunikacyjnych, rozwojowych i przystosowawczych osób karanych oraz wartości kreujących ich tożsamość osobową, społeczną i kulturową. Przeżywanie wolności emocjonalnej, zaufanie, odpowiedzialność, potrzeba prawa do wyboru i swobodnego zaciągania zobowiązań wobec wspólnotowości stanowią bowiem podstawowe wyzwanie dla osób zmagających się ze swoimi trudnymi sytuacjami życiowymi.
Z kolei kulturowy wymiar systemu probacji sprowadza się do kreowania modelu instytucjonalno-organizacyjnego w postaci kar wolnościowych i kar średniej mocy, a także określenia wzorców działania i norm postępowania opartych na inkluzyjnych działaniach resocjalizacyjnych z udziałem całego społeczeństwa, które przebiegają wokół solidaryzmu społecznego uwzględniającego działania oparte na afirmowaniu uczciwości, pomocowości i skuteczności".
Fragmenty z recenzji
Prof. zw. dr hab. dr h.c. Brunon Hołyst, dr hab. prof. nadzw. Anna Kieszkowska
Utwór stanowi koronę przemyśleń kulturotwórczych w obszarze filozofii człowieka, filozofii religii, filozofii polityki oraz filozofii państwa i prawa. Podstawową wartością określającą kondycję i zdrowie psychiczne człowieka jako indywiduum, jest pokój wewnętrzny. Rzadko w literaturze kognitywistycznej i filozoficznej można spotkać się z takim wartościowaniem pierwotnym ideałów i wysokich wartości. Najczęściej źródłowym pojęciem dla określenia jedności psychofizycznej jednostki, jest przywoływana kategoria wolności oraz równości. Idea pokoju dookreśla warunki społecznego indywidualizmu dla formowania się w oparciu o świat wartości, interakcjonizm kolektywistyczny i modelowe formy sprawowania władzy publicznej, rozwiązań instytucjonalno-prawnych w oparciu o pokój zewnętrzny. Myślenie, mówienie i działanie na rzecz praktyki pacyfistycznej pokazuje jedność wszechrzeczy na poziomie holizmu jednostkowego, społecznego i ekologicznego w celu zachowania życia organicznego i nieorganicznego na naszej planecie ziemi. Monografia jest próbą obalenia mitów na temat edukacji do wolności bez historycznego, filozoficznego i teoriopoznawczego zaplecza wnioskowania uzasadniającego tworzenie świata kultury. Jedynie za pośrednictwem wolności wewnętrznej i wolności zewnętrznej można dosięgać prawa pierwiastkowego - ideału sprawiedliwości oraz tworzyć wspólnotowe formy współżycia i współdziałania międzyludzkiego w celu rzeczywistego i realnego osiągania jedności cywilizacyjno-kulturowej.
Książka zawiera głęboką analizę uniwersalnych problemów ludzkości. Opracowanie to przekracza granice możliwości percepcyjnych przeciętnego umysłu człowieka. Ten wybitny humanista dzieli się z Czytelnikiem swoimi przemyśleniami na tematy nurtujące współczesny świat. Na specjalną uwagę zasługują cztery zespoły problemów. Są to: Wszechświat, środowisko naturalne, pokój i moralne samodoskonalenie człowieka.
Neurobiologia, cerebrologia, psychologia, waleologia dowodzą, że zdrowie to nie brak choroby, a ;człowiek nie jest „maszyną biologiczną”. Na planie społecznym, w kulturze użyteczności oraz w dobie rozwoju ultratechnologii, narasta potrzeba powrotu do życia rozumianego jako samoistna wartość. Autorzy książki otwierają na nowo perspektywę holistycznego widzenia problemu zdrowia. W świetle antropologii filozoficznej oraz filozofii prawa w trzech odsłonach ukazują potencjał człowieka: przekraczania ograniczeń i dążenia do ideału, zdrowia w świetle prawa oraz sytuacji osób niewidomych. Podejmując dyskurs w kwestii społecznej roli zdrowia, witalność definiują w kategoriach synergii, dynamizmu, kreacji. Egzemplifikacja problemu w społeczności osób z dysfunkcją wzroku jawi się jako swoisty symbol „innowacyjnego widzenia” człowieka i świata, wzmocniony dodatkowo faktem, iż Marcin Pleśniak – współautor niniejszej monografii – jest osobą ociemniałą.
Filozofia człowieka i jego rola dla społeczności, wspólnotowości a także dla całego rodu ludzkiego stanowi żywotny gwarant dla filozofii prawa i organizowania się systemu państwa. Spoiwem, tworzywem łączącym te dwie materie przedmiotu poznania jest sfera racjonalizmu i sfera kondycji emocjonalno-wolitywnej jednostki. Ukierunkowanie na myślenie optymistyczne, odważne i kreatywne ogarniające także głęboką wiarę w zasady i potencjały rozwojowe osoby ,uznającej rozwój swojego środowiska wewnętrznego i zewnętrznego za wyraz sięgania do ideałów i realizowania wartości. Ażeby zrozumieć stan harmonii człowieka z otoczeniem poprzez domaganie się urzeczywistnienia potrzeb wyższego rzędu jako duchowych uwzględniających akceptację wartości indywidualnych oraz grupowych należy przyjąć paradygmat wielopoziomowości i wielopłaszczyznowości do ukazania tejże relacyjności. Takie podejście metodologiczne pozwoli zobrazować dynamizm zmiany obrazu samoświadomości, samopotwierdzania i samowychowania jednostki w stronę integralnego rozwoju osobowościowego będącego stanem dojrzałości intelektualnej, emocjonalnej i uczuciowo-wolitywnej na rzecz dobra wspólnego.
Prezentowana publikacja ukazuje nowoczesną teorię kary, opartą na paradygmacie sprawiedliwości formalnej, ekwiwalentnej i naprawczej, dającą podstawę do dywersyfikacji środków karnych, w tym wprowadzenia probacji jako nowoczesnego systemu sprawiedliwego karania, rozumianego jako wielopasmowa teoria resocjalizacji z udziałem społeczeństwa.
W opracowaniu przedstawiono współczesny model karania sprawców przestępstw na poziomie myślenia abolicjonistycznego, opartego na wartościach tożsamości osobowej, społecznej i kulturowo-cywilizacyjnej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
