Naiwny ludowy narrator, wiodąc czytelnika do zagród skupionych w odgrodzonej od świata gorczańskiej dolinie, przedstawia losy prostych ludzi, którym przyszło narodzić się i egzystować w surowych, górskich warunkach. Co istotne egzystować obok szeregu niematerialnych istot, takich jak śmierć, diabeł, boginki, strzygonie, siodełka, mamuny czy duchy, w których istnienie nikt nie śmiał ówcześnie wątpić.
Każda z opowieści mogłaby funkcjonować oddzielnie, niemniej bohaterowie poszczególnych części są ze sobą powiązani. Akcja całości obejmuje kilkadziesiąt lat, a spaja ją postać tajemniczego Dziada, którego oczyma czytelnik śledzi wydarzenia osadzone na tle autentycznych tradycji i wierzeń.
Wszyscy główni bohaterowie istnieli naprawdę z wyjątkiem symbolicznego wędrownego Dziada oraz kilku postaci drugoplanowych. Czytając, należy jednak pamiętać, że nie jest to książka dokumentalna, tylko literacka wizja lokalnych podań i wspomnień.
Ponieważ nadrzędnym celem autorki nie było stworzenie zwyczajnej sagi rodzinnej, wybrała formę utworu z założenia odbiegającego od wzorca powieści realistycznej, a skłaniającego się raczej ku baśni.
Baśni, która nie miałaby szansy zaistnieć, gdyby nie okraszone miejscowymi legendami, zapamiętane z dzieciństwa opowieści.
Książka Wojownicy Boga łączy fascynację historią z barwnym opisem trzeciej wyprawy krzyżowej, jednego z ogniw długotrwałego konfliktu między światem islamu a światem chrześcijan, który kształtował historię przez kolejne stulecia i który nadal jest odczuwalny na Bliskim Wschodzie oraz na Zachodzie. Uznany pisarz James Reston Jr. snuje opowieść o epickiej bitwie, w wyniku której Jerozolima znalazła się w rękach muzułmanów i pozostała w nich aż do XX wieku, rysując przy tym obrazy rycerskiej waleczności, ludzkiej chciwości i religijnego żaru, jakie napędzały krwawą rywalizację o Ziemię Świętą. Na kartach książki, odtwarzającej ówczesne realia i uczucia bohaterów, Reston przypomina dwóch legendarnych wodzów Ryszarda Lwie Serce i Saladyna których wojska ścierały się w czasie trzeciej krucjaty. Próbując wczuć się w emocje sułtana i króla, tworzy niezwykle plastyczne portrety: Ryszarda Lwie Serce, który jest uosobieniem romantycznej wizji średniowiecznego rycerza oraz Saladyna, mądrego przywódcy o wysokiej kulturze i twórcy rozległego imperium. Jednocześnie obaj rywale, którzy nigdy nie spotkali się twarzą w twarz, zostali przedstawieni jako ludzie o złożonej osobowości, pełni sprzeczności, rozdarci między wielkimi ambicjami a własnymi lękami.
Steve Tibble odsłania mroczne oblicze świata przepełnionego przemocą. Odwołując się do źródeł historycznych, pokazuje, że epoka wypraw krzyżowych obejmowała nie tylko walki na polu bitwy, ale też liczne konflikty poza nim, a Ziemia Święta bardziej niż jakiekolwiek inne miejsce ówczesnego świata stawała się areną bezprecedensowych aktów przestępczości.Średniowieczne Syria i Palestyna należały do niebezpiecznych regionów, gdyż morderstwa i rabunki były tam zjawiskiem powszechnym, a wszelkiej maści rozbójnicy uznawali je za działalność niemal zawodową. Przestępczość obejmowała wszystkie krainy i warstwy społeczne, a typowi podejrzani wywierali demoralizujący wpływ na resztę ludności.Prawdziwym podłożem konfliktów nie były powody religijne, ale duża liczba młodych mężczyzn. To oni wyobcowani na nie swojej ziemi i pozbawieni kontroli stanowili siłę, która parła do nieustannej walki i przyczyniała się do wysokiego poziomu przestępczości. Wielu z nich nie czuło oporu przed krzywdzeniem przedstawicieli innych wspólnot, choć na ogół nie kierowali się uprzedzeniami, a po prostu korzystali z nadarzającej się okazjiDr Steve Tibble ukończył Jesus College w Cambridge i obronił doktorat z polityki wewnętrznej państw krzyżowców na Uniwersytecie Londyńskim. Jest honorowym pracownikiem naukowym w Royal Holloway College na tymże uniwersytecie oraz autorem artykułów i książek poświęconych tematyce krucjatowej.
Lady Jane Grey, słynna dziewięciodniowa królowa, urodziła się w skrajnie niebezpiecznych czasach. Jako córka intryganckiego ojca i bezwzględnej matki, dla których była pionkiem w rozgrywce o najwyższą władzę, przeżyła swoje krótkie życie pod presją politycznych machinacji i fanatyzmu religijnego.
Zadziwiająca, a nade wszystko tragiczna historia Jane rozegrała się w przełomowym momencie dziejów Anglii. Jako wnuczka siostry Henryka VIII i krewna jego dzieci, szczera i błyskotliwa Jane dorastała w poczuciu, że nigdy nie uwolni się od ciężaru swojego pochodzenia. Królewska krew uczyniła z niej ofiarę najbliższych – rodziców, męża, teścia – którzy nie licząc się z jej zdaniem, uwikłali ją w świat intryg, władzy i zbrodni.
Alison Weir za sprawą swoich niezrównanych umiejętności pisarskich ożywia na kartach powieści wiele osobliwych postaci. Z niesłychaną starannością odmalowuje bezduszność rodziców Jane, oddanie jej wiernej piastunki, urok królowej Katarzyny Parr, ambicje kuzynki – Marii I – która w drodze do zdobycia tronu nie cofnie się przed niczym, oraz enigmatyczność przyszłej Elżbiety I. Nade wszystko zaś w mistrzowski sposób kreśli portret Jane, której krótkie życie, kilkudniowe panowanie i tragiczny koniec uczyniły z niej legendę epoki Tudorów.
Co spotkało królewiczów? Czy zmarli śmiercią naturalną, a jeśli nie kto ich zamordował i w jaki sposób? Jaką rolę odegrał król, pomijający milczeniem los synów Edwarda IV, gdy bez wieści zniknęli w lochach Tower? W opinii licznych historyków to właśnie uparte milczenie w sprawie Edwarda i Ryszarda rodziło kolejne pogłoski, które ostatecznie doprowadziły do rewolty, zakończonej tragiczną w skutkach dla Ryszarda III bitwą pod Bosworth i wyniesieniem na tron Henryka Tudora. Książka Ryszard III i książęta w Tower przybliża ponure okoliczności śmierci króla-chłopca Edwarda V i jego młodszego brata Ryszarda, księcia Yorku. Historia śmierci małoletnich książąt jest jedną z najbardziej fascynujących tajemnic morderstw w dziejach Anglii. To opowieść pełna dramatyzmu, intryg, zdrad i przemocy. W swojej publikacji Alison Weir analizuje ponownie wszystkie dowody dotyczące udziału w zbrodni wuja zamordowanych chłopców, króla Anglii Ryszarda III, którego szczątki nie tak dawno zostały odkryte w Leicester, co na nowo wznieciło debatę na temat jego roli w zniknięciu chłopców pod koniec lata 1483 roku. Autorka doskonale rekonstruuje ciąg wydarzeń prowadzących do zabójstwa i ujawnia, dlaczego i z czyjego rozkazu zginęli książęta.
Szesnaście stuleci temu ziemie brytyjskie znalazły się poza strefą wpływów Cesarstwa Rzymskiego i szybko popadły w ruinę. Kiedy wytworne wille opustoszały, wielkie miasta niszczały, a społeczeństwo pogrążyło się w chaosie, pojawili się najeźdźcy zza morza, którzy stali się panami podbitego świata.
„Anglosasi” Morrisa ukazują burzliwą historię owych przybyszów na przestrzeni następnych sześciu stuleci. Autor pokazuje, w jaki sposób pierwsi anglosascy władcy walczyli między sobą o władzę i jak potem nieomal zostali unicestwieni przez wikingów. Opowiada o tym, jak porzucali swoich starych bogów na rzecz nowej wiary – chrześcijaństwa, jak zakładali setki budowli sakralnych i tworzyli wysublimowane dzieła sztuki. Przedstawia odrodzenie miast i handlu oraz początki znanego nam dziś krajobrazu hrabstw, gmin i biskupstw. Snuje opowieść o słynnych władcach, takich jak król Offa, Alfred Wielki i Edward Wyznawca, ale także o mniej znanych postaciach – ambitnych królowych, nowych świętych, nietolerancyjnych mnichach i zachłannych wielmożach. Śledząc ich losy, zobaczymy narodziny nowego społeczeństwa i nowej kultury.
Opierając się na bogatym materiale źródłowym – kronikach, listach, odkryciach archeologicznych i artefaktach – Morris rzuca światło na nieznany szerzej okres w dziejach, oddziela prawdę od legendy i odkrywa przed nami niezwykłą historię traktującą o podwalinach współczesnej Anglii.
Książka Marca Morrisa w sposób niezwykle przystępny przybliża dzieje Anglosasów.
Gladiatorzy i polowania to szczegółowa analiza sportów rozgrywanych na arenach starożytnego Rzymu, skoncentrowana na walkach gladiatorów i polowaniach (venationes). Większość dotychczasowych publikacji na temat widowisk arenowych poświęca tym ostatnim niewiele miejsca, mimo że venationes, w których człowiek walczył na śmierć i życie z dzikimi zwierzętami (m. in. lwami, tygrysami, słoniami, nosorożcami), były niemal równie popularne jak walki gladiatorów i organizowano je dłużej.Dr Epplett dokładnie charakteryzuje oba rodzaje widowisk. Opisuje początki tych krwawych sportów w czasach republiki rzymskiej, a następnie ich rozwój w pierwszych dwóch wiekach cesarstwa, kiedy cesarze dysponowali gigantycznym budżetem na monumentalne widowiska. Autor analizuje szkolenia, sprzęt i style walki poszczególnych zawodników, a także infrastrukturę areny i logistykę towarzyszącą organizacji tych spektakli. Wiele uwagi poświęca sposobom, w jakie zdobywano niezliczone dzikie zwierzęta potrzebne do wystawiania venationes na całym obszarze cesarstwa. Dr Christopher Epplett wykłada historię starożytną na Uniwersytecie Lethbridge w kanadyjskiej prowincji Alberta. Szczególnie interesują go rzymskie widowiska na arenach, w tym polowania. Występuje jako ekspert w BBC i History Channel.
Outremer – ziemia za morzem w roku 1147.
Królestwo Jerozolimskie wyprzedzające swoją epokę. Kraina ludzi wolnych, nieznająca ciemiężenia chłopów, pańszczyzny ani podatków nakładanych kaprysem feudała, w której chrześcijańska większość nie prześladuje muzułmanów, Samarytan ani Żydów. Państwo, którego praworządność budzi zazdrość sąsiednich ludów. Królestwo, w którym kobiety cieszą się prawami i swobodą nieznaną w Europie. Kraj witający każdego przybysza i dający nadzieję na nowe życie…
Czy takie królestwo może przetrwać w zmieniającym się świecie? Czy miecze templariuszy i joannitów zdołają podtrzymać sklepienie gmachu Outremer, rozdartego rodzinnymi konfliktami o władzę i zagrożonego przez fanatycznych Seldżuków, dla których religia jest tylko pretekstem do podbojów?
W owych trudnych czasach, gdy tolerancyjny islam powoli odchodzi w przeszłość, na tle fascynującej kultury i egzotycznych krajobrazów, politycznych knowań i miłosnych intryg splatają się losy bohaterów: templariusza Tybalda i hrabiny Marii de Griss, niepomnego swojej przeszłości Rogera i tajemniczej Medid oraz wielu postaci historycznych na czele z Alienor Akwitańską, której romans ze stryjem postawi pod znakiem zapytania powodzenie całej krucjaty.
W szeregach amii krzyżowej przybywają również piastowcy książęta ze skłóconych ze sobą linii rodu, Henryk Sandomierski i Bolesław Wysoki, których krucjata zderzy z wielką polityką i wojną, pierwszemu przynosząc zakazaną miłość, drugiemu otwierając drogę do kariery na cesarskim dworze. I odmieni każdego z nich. Odwaga jednego z Piastowiczów zmieni także losy Marii de Griss, walczącej dzielnie o ocalenie dziedzictwa dla małoletniego syna. A jak zakończy się jej walka o serce templariusza? I czy zakonnik ma prawo do uczucia? Odpowiedzi na te i inne pytania odnajdziemy na kartach powieści…
W 1606 roku do Moskwy przyjeżdża wojewodzianka sandomierska Maryna Mniszchówna, żona cara Dymitra Samozwańca. W polskim poselstwie znajduje się rotmistrz Andrzej Kołakowski, oficjalnie dowódca eskorty klejnotów królewny Anny Wazówny. Bohater od pierwszego wejrzenia zakochuje się w córce kniazia Łukomskiego, infamisa, który musiał uciekać z Litwy, a teraz za pośrednictwem polskich posłów pragnie odzyskać królewskie łaski. Kiedy wszystko zdaje się iść po myśli młodej pary, w Moskwie wybucha bunt i dochodzi do straszliwej rzezi. Dymitr wraz z wieloma Polakami zostaje zamordowany, inni popadają w niewolę…
W Koronie Carów powracają bohaterowie Mroku Północy, kontynuacji Sienkiewiczowskiej Trylogii. Triumfatorzy spod Kircholmu ruszają tym razem w tajemnicze, dzikie i zimne krainy za wschodnią granicą Rzeczypospolitej, gdzie czeka ich walka o przetrwanie i nieludzka niewola. Czy rotmistrz Kołakowski zdoła zbiec z zesłania na dalekiej północy? Czy odnajdzie swoją ukochaną? I jakie zamiary ma wobec niego zuchwała córka bojarska Ksenia Ostrowikina?
Kiedy na rotmistrza spada oskarżenie o zdradę, na pomoc ruszają przyjaciele – odważny i rycerski pułkownik Jerzy Wołodyjowski, ojciec przyszłego pierwszego obrońcy ojczyzny, oraz Jan Onufry Zagłoba – młody opój i samochwała, który fortelami potrafi wywinąć się z największych opałów. Stawką jest nie tylko odnalezienie i oczyszczenie druha z haniebnych zarzutów, na szali pojawia się także los Rzeczypospolitej, ponieważ spisek cara Wasyla Szujskiego i króla Szwecji Karola Sudermańskiego grozi jej unicestwieniem. Na drodze wojskom moskiewskim i szwedzkim oraz najemnikom z całej niemal Europy staje kilka tysięcy straceńców pod wodzą hetmana Żółkiewskiego.
Klęska może przynieść Polsce zgubę, nagrodą za zwycięstwo może być Czapka Monomacha – legendarna Korona Carów…
Korona Carów to druga część nowej Trylogii...
Templariusze od lat cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem, lecz nie jako zakon powołany do ochrony pielgrzymów w Ziemi Świętej. Są postrzegani głównie przez pryzmat swojego spektakularnego upadku i legend, jako strażnicy Świętego Graala, domniemani heretycy, a nawet sataniści.
Steve Tibble postanawia zmienić to niemające wiele wspólnego z prawdą spojrzenie. Pokazuje, że templariusze mimo udziału w licznych bitwach w Ziemi Świętej byli prawdziwymi orędownikami pokoju; że wywierali wpływ na politykę królów, tworzyli nowatorski system finansowy i pośredniczyli w zawieraniu międzynarodowych traktatów pokojowych przede wszystkim po to, aby zapewnić łatwiejszy transfer ludzi, pieniędzy i towarów na Wschód.
Opisując rozwój zakonu pod rządami Henryka I aż do jego brutalnego unicestwienia, Tibble dowodzi, że templariusze odegrali kluczową rolę w rozwoju wczesnego państwa angielskiego. Snując fascynującą opowieść i rzucając wyzwanie utartym schematom, odsłania prawdziwe dziedzictwo brytyjskich templariuszy i wyjaśnia, jak wiele owi średniowieczni rycerze-zakonnicy uczynili dla ukształtowania się współczesnej Wielkiej Brytanii.
Dr Steve Tibble ukończył Jesus College w Cambridge i obronił doktorat z polityki wewnętrznej państw krzyżowców na Uniwersytecie Londyńskim. Jest honorowym pracownikiem naukowym w Royal Holloway College na tymże uniwersytecie oraz autorem artykułów i książek poświęconych tematyce krucjatowej, m.in. The Crusader Strategy, The Crusader Armies, Crusader Criminals: The Knights Who Went Rogue in the Holy Land.
Anna Kliwijska jest przeciętną niemiecką księżniczką i nie ma w sobie nic, co sama podziwia u innych kobiet. Niespodziewanie jednak uśmiecha się do niej los! Oto owdowiały król Anglii przysyła swatów i kiedy układ o małżeństwie zostaje zawarty, Anna wyrusza w podróż do Anglii. Wie, że nie jest pięknością, ale bardzo chce się spodobać narzeczonemu i żarliwie się o to modli. Modły jednak nie pomagają, bo Henryk nie kryje irytacji – prawdziwa Anna nie przypomina damy z portretu, którą był oczarowany. W noc poślubną Anna jest spięta ze strachu. Zastanawia się, co będzie, jeśli nie spodoba się królowi – czy mąż ją oddali, czy może odeśle pod katowski miecz, jak uczynił to z Anną Boleyn? Nie wie, jak go do siebie przekonać, ale ma świadomość, że musi to uczynić. Nawet jeśli małżeństwo nie zostanie skonsumowane, jej obecność na dworze będzie problematyczna. W dodatku Annie zagrażają krążące po pałacu plotki o jej przeszłości, które mogą ściągnąć na nią gniew króla. Czy ta mądra i energiczna młoda kobieta zdoła zaprzyjaźnić się z mężem lub zdobyć jego miłość? Alison Weir ukazuje Annę Kliwijską jako uroczą i pełną życia damę, którą wszyscy szanują i kochają – nawet król, który odrzucił ją jako żonę. Annie udaje się także nawiązać przyjazne relacje z kolejnymi żonami Henryka, Katarzyną Howard i Katarzyną Parr, a jego dzieci otacza serdeczną troską. Historia na tym się jednak nie kończy, Anna bowiem ukrywa pewien sekret... Czy można zakochać się w dziele sztuki? Jak mityczny Pigmalion zapałał uczuciem do posągu Galatei, tak Henrykowi VIII spodobała się Anna Kliwijska sportretowana przez Holbeina
Córkom i siostrom Piastów kroniki nie zawsze poświęcały dostatecznie wieleuwagi, a jednak zajmowały one ważne miejsce w polityce ojców i braci.Ich małżeństwa były gwarancją sojuszy z Przemyślidami, Arpadami,Rurykowiczami, Askańczykami, Wittelsbachami i innymi dynastiamiśredniowiecznej Europy. To one nadawały ton życiu kulturalno-religijnemuna dworach mężów, wychowywały przyszłych władców, a niekiedypośredniczyły w pertraktacjach między członkami nowej rodziny i Piastami.Pozostawione przez przedwcześnie zmarłych mężów, nierzadkosprawowały rządy opiekuńcze w imieniu małoletnich synów.Autorka, na tle skomplikowanych stosunków międzydynastycznych, ukazujeintrygujące portrety kobiet z dynastii Piastów: poczynając od legendarnychBiałej Knegini i Świętosławy (Sygrydy Storrady), przez wpływowe -szczególnie w okresie wdowieństwa - osobistości pokroju pierwszej królowejCzech, Świętosławy (Swatawy), słynącej z urody Ryksy Elżbiety czy potężnejElżbiety Łokietkówny, po znane źródłom tylko pośrednio córki wielkichkrólów imało znaczące ostatnie przedstawicielki rodu. Czternaście z nich,wliczając w to dwie koronowane władczynie Polski - Jadwigę kaliską i Jadwigę żagańską - zostało królowymi lub cesarzowymi. Były wśród nichRyksa śląska - cesarzowa Hiszpanii, żona Alfonsa VII Imperatora,Anna świdnicka - cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego, czy RyksaBolesławówna - żona dwóch królów Szwecji i księcia nowogrodzkiego,a także matka króla Danii. Obok portretów znanych i niemal zapomnianychPiastówien ważny element książki stanowi tło ich życia, na które składają sięskomplikowane relacje między Piastami i wieloma znanymi rodamidynastycznymi ze Wschodu i z Zachodu. Dynastiami, z którymiPiastowie z równą pasją walczyli i zawierali przyjaźnie,którym oddawali swoje córki i od których chętnie brali żonyKsiążka Piastówny na tronach Europy - oprawa Miękka ze skrzydełka - Wydawnictwo ASTRA.Książka posiada 588 stron i została wydana w 2020 r.
Polskie oświecenie, Komisja Edukacji Narodowej, obiady czwartkowe, moralizatorskie bajki i Konstytucja 3 maja te skojarzenia przychodzą nam do głowy, kiedy myślimy o Warszawie drugiej połowy XVIII wieku. Na lekcjach języka polskiego czytaliśmy przecież bajki i satyry biskupa Krasickiego, na historii śledziliśmy losy zbierającego powstańców szewca Kilińskiego, na plastyce być może szkicowaliśmy piękne klasycystyczne budynki stolicy Ale czy kiedykolwiek myśleliśmy, jak żyło się warszawiakom za panowania ostatniego króla Polski? Na pewno nie wszyscy spędzali czas w Łazienkach Królewskich, w teatrze na placu Krasińskich czy w eleganckich sklepach na Krakowskim Przedmieściu Dawna Warszawa to miasto, którego już nie ma, choć wydaje się, że je dobrze znamy. Podróżując w przeszłość, przeniesiemy się w czasy, w których stolica rozwijała się bardzo dynamicznie, mimo że jej mieszkańcy przeczuwali kres pewnej epoki. Za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego, w babim lecie dawnej Rzeczypospolitej, zarówno w, jak i nieopodal stolicy powstawały piękne pałace, ważne budynki użyteczności publicznej i reformowano stare miejskie zwyczaje. Jednocześnie wciąż była to ta sama Warszawa, w której kieszonkowcy mogli ukraść nam sakiewkę, a błoto pozbawić godności. W dodatku mogliśmy spotkać rosyjskiego żołnierza, który często zabierał i jedno, i drugie. Schyłek Rzeczypospolitej Obojga Narodów to epoka mająca swe blaski i cienie, zwłaszcza w stolicy. Ta bogata Warszawa bawiła się i ucztowała jak w epoce saskiej. Ta uboga jak zawsze biedowała, podziwiając powiewy nowoczesności: pierwsze prawdziwie wybrukowane ulice, miejską (niemalże działającą) kanalizację i pierwsze latarnie uliczne. I mogła skorzystać z mostu. Tylko jednego i za opłatą, bo mosty były wówczas zbytkiem. W Warszawie króla Stanisława staniemy się świadkami triumfów kultury i sztuki, po polsku nieudanych rewolucji, artystycznie wręcz nieudanego porwania króla i przeżyjemy zarazę, której nigdy nie było. Zobaczymy, jak można było zrobić majątek, ale i go szybko stracić. Dowiemy się, że spotkanie postaci tak osobliwych i tajemniczych, jak hrabia Cagliostro czy Casanova, mogło okazać się przepustką na salony, ale i zapowiedzią nielichych kłopotów. Mimo tego wszystkiego, w tych czasach zamętu i niepewności, Warszawę uznawano za najlepsze miejsce do życia. Dlaczego? Podczas tej krótkiej podróży spróbujemy się o tym przekonać. Zobaczmy zatem owe piękne pałace i zabłocone uliczki, zajrzyjmy do świątyń przesyconych aurą pobożności i do plugawych lupanarów. Jeśli szczęście nam dopisze, polećmy nad miastem balonem, który za czasów króla Stasia zawitał do kraju nad Wisłą. A naszym przewodnikiem niechaj będzie Wenecjanin z urodzenia, ale warszawiak z wyboru, malarz Bernardo Bellotto zwany Canaletto. Adam Podlewski filozof, historyk, badacz dziejów Warszawy, autor powieści historycznych i fantastycznych. Z jego miłości do polskiej stolicy narodziły się liczne artkuły o historii miasta oraz Marymonckie młyny, opowieść o porwaniu króla Stanisława Augusta przez konfederatów barskich. Współzałożyciel Warszawskiego Towarzystwa Fantastycznego Wykrot, stały współpracownik czasopism Skarpa Warszawska, Historia bez Tajemnic oraz Pocisk i edukator w Przystanku Historia, Centrum Edukacyjnym Instytutu Pamięci Narodowej.
Zapraszamy na spacer po dawnym Kazimierzu, niegdyś samodzielnym mieście lokowanym przez ostatniego Piasta nieopodal Krakowa. Opuszczając stolicę, najpierw pójdziemy do przedmieścia Stradom, gdzie otrzemy się o czeluście Piekła i o wrota Nieba, a nawet o Czyściec – wysypisko śmieci, w którym św. Szymon z Lipnicy miał zwyczaj się tarzać, aby się umartwiać. Z odległości traktu zerkniemy na wyspę na stawie ze szpitalem dla syfilityków i cmentarzem morowym, a potem wstąpimy do dawnych klasztorów i hotelu, w którym kilka razy gościł Honoriusz Balzak. Dalej most Królewski zawiedzie nas na wyspę wiślaną. Przez przedmieście Szewskie cuchnące uryną przejdziemy do Kazimierza, gdzie zajrzymy na tętniący życiem średniowieczny rynek, do jatek mięsnych i kramów sukiennych. Jeśli nie braknie nam odwagi, wejdziemy do karceru dla cudzołożników przy kościele Bożego Ciała. W końcu poszukamy śladów uniwersytetu (tak, uniwersytetu!), cmentarza, na którym grzebano topielców, i Domu Esterki, gdzie król spotykał się potajemnie z piękną kochanką. W Kazimierzu świętych i wyklętych poszukamy pogańskiej gontyny, zaginionego palca zbuntowanego biskupa, którego królewscy siepacze porąbali na kawałki, i odwiedzimy błogosławionego, który dekonspirował kobiety upadłe – jego płyta nagrobna się trzęsła, kiedy nie-dziewica lub rozpustnica stanęła w pobliżu (na wszelki wypadek panie powinny trzymać się z daleka). Zaglądniemy też do ratuszowego więzienia i do sali tortur, gdzie spotkamy czarownice, ladacznie, dewiantów i groźnych przestępców. W Oppidum Judaeorum, czyli mieście żydowskim, odwiedzimy place targowe, synagogi, domy rabinów, kupców i zwykłych mieszkańców. Zajrzymy do słynnej na cały kontynent jesziwy – uczelni talmudycznej Mojżesza Isserlesa, nazywanego Remuh, na cmentarze i do jatek żydowskich. Poznamy najważniejsze święta i obyczaje wyznawców judaizmu oraz poszukamy domu, w którym wychowała się słynna twórczyni nowoczesnej kosmetologii Helena Rubinstein. Na koniec zajrzymy do szpitala św. Leonarda za murami z drugiej strony miasta, gdzie nędzny żywot wiedli wykluczeni ze społeczeństwa trędowaci. Odwiedzimy folwark Dajwora i jeśli starczy nam odwagi, przeprawimy się na drugą stronę Nowej Wisły, gdzie na stoku Krzemionek wznosiła się szubienica, na której w takt podmuchów wiatru kołysały się ciała skazańców pozostawione na sznurach ku przestrodze.
Jane od dziecka marzy o byciu zakonnicą, ale krewni mają względem niej inne plany. Kiedy dorasta, zostaje wysłana na dwór, by dołączyć do fraucymeru Katarzyny Aragońskiej, dobrej i pobożnej pani, niemal drugiej matki, która cieszy się szacunkiem wszystkich swoich dwórek. Kiedy więc do jej komnat docierają pogłoski o awansach czynionych przez Henryka VIII Annie Boleyn (także damie dworu królowej), wywołują szok i powszechne zgorszenie, a w łagodnej Jane budzą wspomnienia o pewnym incydencie, który ukształtował jej pogląd na temat małżeństwa.W końcu Henryk odtrąca Katarzynę i czyni Annę swoją nową królową Jego drugie małżeństwo na zawsze zmienia religijny krajobraz Anglii, ale triumf Anny okazuje się krótkotrwały. Uwagę króla przykuwa bowiem niepozorna Jane, którą krewni, pragnący podniesienia rangi swego rodu, nakłaniają do przyjęcia królewskich względów. W ten sposób Jane zostaje wplątana w niebezpieczną polityczną grę i musi stoczyć wewnętrzną walkę walkę sumienia z pragnieniami.Czy kochająca i współczująca Jane udźwignie to brzemię i odnajdzie się w roli królowej na pełnym intryg dworze? Czy będzie żoną, która obdarzy Henryka długo oczekiwanym męskim potomkiem? Czy może zostanie odtrącona, jak kobiety, które przed nią znalazły się w królewskim łożu?To niezwykła historia skromnego Kopciuszka, ukazująca drogę córki prowincjonalnego rycerza do roli królowej Anglii. Alison Weir podejmuje się tego, czego nie dokonał żaden powieściopisarz tworzy serię złożoną zsześciu tomów, wktórej każdy dotyczy jednej zmałżonek Henryka VIII.Autorka rozpoczyna swoją opowieść od ukazania pełnego niuansów portretu psychologicznego Katarzyny Aragońskiej, dalej opowiada ojej rywalce, Annie Boleyn. Przywraca również pamięć okolejnych królowych przedwcześnie zmarłej Jane Seymour, która obdarzyła męża upragnionym dziedzicem, oraz Annie Kliwijskiej, najmniej znanej zżon Henryka, która musiała ustąpić miejsca młodej ipowabnej Katarzynie Howard. Historię zaś zamykają dramatyczne dzieje Katarzyny Parr, która po śmieci króla została wciągnięta wniebezpieczny wir walki owładzę.Alison Weir ukazuje życie bohaterek na tle wydarzeń politycznych iintryg dworskich, szczegółowo opisując momentami dramatyczne koleje ich losów oraz skomplikowane relacje zotoczeniem. Dzięki świetnemu warsztatowi pisarskiemu autorki, która po mistrzowsku łączy fakty historyczne zfikcją, kobiety te stają nam przed oczami niczym żywe, apowieści czyta się jednym tchem
Książka porusza temat zaangażowania kobiet w ruch krucjatowy między drugą połową XI wieku, kiedy papież Grzegorz VII zarządził pokutną wyprawę krzyżową w celu wsparcia chrześcijan ze Wschodu, a 1570 rokiem, kiedy ostatnia ostoja krzyżowców na Cyprze została zdobyta przez Turków osmańskich. Uwzględnia działania kobiet nie tylko na bitewnych polach – zarówno jako obrończyń, jak i agresorek – ale także ich rolę w werbowaniu krzyżowców oraz wspieraniu krucjat poprzez mecenat, propagandę i modlitwę.
Kobiety epoki średniowiecza były głęboko zaangażowane w ruch krucjatowy, ale role, które mogły odgrywać i sposób, w jaki współcześni dokumentowali ich czyny, były podyktowane konwencjami społecznymi i oczekiwaniami kulturowymi. Książka koncentruje się głównie na kobietach wywodzących się ze świata łacińskiego, ale też analizuje wpływ krucjat na życie Żydów w Europie Zachodniej i muzułmanów na Bliskim Wschodzie oraz porównuje stosunki między łacinnikami a muzułmanami z relacjami między muzułmanami a innymi grupami chrześcijan.
Dr Helen J. Nicholson urodziła się w Irlandii Północnej i kształciła w Belfaście, w Oadby oraz w St Hilda’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Posiada doktorat Uniwersytetu Leicester, jest profesorem historii średniowiecza na Cardiff University. Opublikowała wiele prac poświęconych krucjatom, zakonom rycerskim, średniowiecznym wojnom oraz procesom templariuszy, ich życiu codziennemu i roli w ówczesnym świecie. Napisała też książki o królowej Sybili Jerozolimskiej oraz kobietach krucjat.
Henryk II i jego ambitni synowie – Henryk Młody Król, Ryszard Lwie Serce, Godfryd Plantagenet i Jan bez Ziemi – zapisali się w historii jako ludzie gwałtowni i bezwzględni, byłoby jednak błędem kreślenie ich portretu w uproszczony sposób, jako okrutników, ponieważ łączyli zawziętość i wojenne męstwo z talentem administracyjnym, często graniczącym z geniuszem.
Historia niespokojnych królów jest tragiczną opowieścią o upadku rodu Andegawenów. Wpływ tego wydarzenia na dzieje Europy był ogromny. Zaistniały bowiem warunki umożliwiające powstanie Francji jako państwa narodowego, zapoczątkowana została trwająca setki lat wrogość między Anglią a Francją i ukształtowały się granice Francji z niemieckimi terytoriami podległymi Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu.Henryk II stworzył podstawy pod współczesne scentralizowane i biurokratyczne państwo, które jego ambitni synowie napięli do granic wytrzymałości.
Jeden ród, sześć dekad. Niezwykli ludzie, którzy żyli i umierali przeszło osiem wieków temu, a których wpływ jest widoczny do dzisiaj.
Biografia autorstwa Tracy Borman ukazuje nie tylko makiawelicznego polityka, lecz także lojalnego sługę, wspaniałego przyjaciela i rewolucjonistę, który odmienił oblicze XVI-wiecznej Anglii. Thomas Cromwell był odpowiedzialny za kasatę zakonów w królestwie, zniszczenie kościołów i dzieł sztuki. Oskarżano go o zamordowanie Katarzyny Aragońskiej i skazanie Anny Boleyn. A jaka jest prawda? To historia najbardziej zaufanego doradcy Henryka VIII prawnika, księgowego i najemnika, który obiecał uczynić angielskiego władcę najbogatszym monarchą w Europie. To dzieje syna prostego kowala, który wspiął się na szczyt politycznej kariery, by skończyć na szafocie. Czy poznanie prawdy o Cromwellu w ogóle jest możliwe? Od dawna wśród historyków panuje pogląd, że pokaźny zbiór listów Cromwella może jedynie służyć za punkt wyjścia do jego oceny jako osoby publicznej, a materiały na temat jego życia prywatnego, charakteru, przekonań i poglądów są w najlepszym razie fragmentaryczne. Tymczasem, przygotowując się do pisania biografii Cromwella, odkryłam, jak bardzo w tej kwestii się mylono. Gdy zestawimy fragmenty listów Cromwella, jego notatki i rachunki skonfiskowane przy aresztowaniu, zaczyna się rysować fascynujący i niesłychanie intymny portret najważniejszego ministra króla Henryka VIII.
Muka to moja spowiedź. Przedwidoki – magiczne opisy miejsca i aury poczęcia przeplatają się z pierwszymi zamglonymi przebłyskami wspomnień, by potem przenieść Czytelnika do dziecięcych lat w PRL-u. Chronologia jest tu pozorna, czasy i wydarzenia tak naprawdę się przeplatają – meandrując, ukazują rozrzucone w czasie sceny z życia. Przechowane w pamięci obrazy są gęsto utkane z realiów epoki, z życia krakowskiego osiedla i szkoły tysiąclatki, artystycznego Krakowa i losów Polski. Wszystko jest nacechowane nostalgią, tęsknotą za minionym, a przede wszystkim – bezskuteczną pogonią za bezpieczeństwem, za bezwarunkową miłością. Sceny pozornie beztroskie, lekkie jak raj dzieciństwa, z czasem odsłaniają cząstki dramatu.
Paweł Daniel Zalewski
Dziękuję za tak zwany maszynopis. Niezwykła ta opowieść, napisana piękną polszczyzną, mądra i poruszająca, zmuszająca do refleksji. Cieszę się, że w treści znalazły się akcenty bliskie mojemu sercu – lwowskie migawki, które tak mnie ujęły w poprzedniej Pana powieści. Tamta od lat dumnie pręży swój grzbiet na półce w mojej domowej bibliotece. A tu ocalił Pan też tamten Kraków, z czasu moich studiów.
z listu od Janusza Majewskiego
Tu fabuła płynie podobnie jak ludzka pamięć – idzie ku przodowi, by po chwili zatrzymać się na obrazie, cofającym nas do danego miejsca, czasu, zapachu. W ten właśnie sposób podróżujemy z Autorem po nostalgicznej krainie wspomnień, która swoją lirycznością i czułością przypomina Dolinę Issy. Młodszy Czytelnik skorzysta z lektury Muki jako opowieści o czasach zasłużenie minionych, które zna jedynie z opowieści rodziców i dziadków, dojrzalsi Czytelnicy będą mogli utożsamić się z głównym bohaterem, sięgając pamięcią do własnych zabaw przy trzepaku i szkolnych zwyczajów. Jednak Muka to coś więcej. To również opowieść o dorosłości i o tym, co dzieje się z człowiekiem, gdy usłyszy wyrok śmierci.
JustBooks
Każdy rozdział książki to inna historia, inny wątek, brakuje wyraźnie zarysowanej linii czasowej. Jednak opowieści dopełniają się, tworzą spójną całość, choć brak sztywnej chronologii sprawia, że każde z nich mogłoby funkcjonować również jako samodzielny tekst. Dzięki temu pozycję Zalewskiego można by czytać na dwa sposoby niczym Grę w klasy Julio Cortázara, nie gubiąc się przy tym w fabule. Lektura z pewnością zostanie zapamiętana i doceniona przez miłośników głębokiej, introspektywnej prozy.
Izabela Michalska
Niniejsza książka uznawana jest za najlepsze jednotomowe opracowanie dotyczące XVII-wiecznej Anglii. Autorzy udowadniają, że Stuartowie niesłusznie znaleźli się w cieniu swoich wielkich poprzedników, a ich losy są równie burzliwe i intrygujące jak dzieje dynastii Tudorów. Okres panowania Stuartów to nie tylko czas wojen domowych – wielkiego Cromwella, rewolucji i tragicznych losów Karola I. Za rządów szkockiej dynastii Anglia rozpoczęła ekspansję kolonialną, stała się europejskim mocarstwem i doprowadziła do unii realnej ze Szkocją, tworząc Królestwo Wielkiej Brytanii.
Wydanie to zostało starannie przejrzane i uaktualnione przez Petera Gaunta. Uwzględnia nowe osiągnięcia naukowe i zmieniające się trendy w badaniach nad epoką Stuartów. Zostało poszerzone o kluczową tematykę, jak między innymi: ekonomiczne, religijne i społeczne tło epoki pierwszych Stuartów, istotne wydarzenia zbrojne oraz spory dotyczące angielskiej wojny domowej, podboje kolonialne, polityka zagraniczna i wojny prowadzone poza granicami kraju oraz znaczące wydarzenia, jakie nastąpiły w Szkocji i Irlandii.
Barry Coward był wykładowcą historii w Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim i autorem licznych publikacji, między innymi monografii Oliver Cromwell (2000) czy dzieła The Cromwellian Protectorate (2002).
Peter Gaunt jest profesorem specjalizującym się wczesną
nowożytnością na Uniwersytecie w Chester. Obecny prezes
i były przewodniczący Towarzystwa Cromwellowskiego
(The Cromwell Association). Jego dotychczasowe publikacje
to między innymi The English Civil War: A Military History
(2014) i napisana wspólnie z Barrym Cowardem praca
English Historical Documents, 1603–1660 (2010).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
