`Professor Douglas writes gracefully, lucidly and polemically. She continually makes points which illuminate matters in the philosophy of religion and the philosophy of science and help to show the rest of us just why and how anthropology has become a fundamentally intellectual discipline' - New Society
Professor Douglas' book sparkles with intellectual life and is characterised by a concern to understand. Right or wrong, sound or idiosyncratic, it presents a rare and exciting spectacle of a mind at work.' - Times Literary Supplement
In Bodies That Matter, renowned theorist and philosopher Judith Butler argues that theories of gender need to return to the most material dimension of sex and sexuality: the body. Butler offers a brilliant reworking of the body, examining how the power of heterosexual hegemony forms the "matter" of bodies, sex, and gender. Butler argues that power operates to constrain sex from the start, delimiting what counts as a viable sex. She clarifies the notion of "performativity" introduced in Gender Trouble and via bold readings of Plato, Irigaray, Lacan, and Freud explores the meaning of a citational politics. She also draws on documentary and literature with compelling interpretations of the film Paris is Burning, Nella Larsen's Passing, and short stories by Willa Cather.
One of the most talked-about scholarly works of the past fifty years, Judith Butler’s Gender Trouble is as celebrated as it is controversial.
Arguing that traditional feminism is wrong to look to a natural, 'essential' notion of the female, or indeed of sex or gender, Butler starts by questioning the category 'woman' and continues in this vein with examinations of 'the masculine' and 'the feminine'. Best known however, but also most often misinterpreted, is Butler's concept of gender as a reiterated social performance rather than the expression of a prior reality.
Thrilling and provocative, few other academic works have roused passions to the same extent.
What do walking, weaving, observing, storytelling, singing, drawing and writing have in common? The answer is that they all proceed along lines. In this extraordinary book Tim Ingold imagines a world in which everyone and everything consists of interwoven or interconnected lines and lays the foundations for a completely new discipline: the anthropological archaeology of the line.
Ingold’s argument leads us through the music of Ancient Greece and contemporary Japan, Siberian labyrinths and Roman roads, Chinese calligraphy and the printed alphabet, weaving a path between antiquity and the present. Drawing on a multitude of disciplines including archaeology, classical studies, art history, linguistics, psychology, musicology, philosophy and many others, and including more than seventy illustrations, this book takes us on an exhilarating intellectual journey that will change the way we look at the world and how we go about in it.
This Routledge Classics edition includes a new preface by the author.
Debt is one of the great subjects of our day, and understanding the way that it not only fuels economic growth, but can also be used as a means of generating profit and exerting control, is central to grasping the way in which our society really works.
David Graeber's contribution to this debate is to apply his anthropologists' training to the understanding of a phenomenon often considered purely from an economic point of view. In this respect, the book can be considered a fine example of the critical thinking skill of problem-solving. Graeber's main aim is to undermine the dominant narrative, which sees debt as the natural – and broadly healthy – outcome of the development of a modern economic system. He marshals evidence that supports alternative possibilities, and suggests that the phenomenon of debt emerged not as a result of the introduction of money, but at precisely the same time.
This in turn allows Graeber to argue against the prevailing notion that economy and state are fundamentally separate entities. Rather, he says, "the two were born together and have always been intertwined" – with debt being a means of enforcing elite and state power. For Graeber, this evaluation of the evidence points to a strong potential solution: there should be more readiness to write off debt, and more public involvement in the debate over debt and its moral implications.
The history of anthropology is, to a large extent, the history of differing modes of interpretation.
As anthropologists have long known, examining, analyzing and recording cultures in the quest to understand humankind as a whole is a vastly complex task, in which nothing can be achieved without careful and incisive interpretative work. Edward Evans-Pritchard’s seminal 1937 Witchcraft, Oracles, and Magic Among the Azande is a model contribution to anthropology’s grand interpretative project, and one whose success is based largely on its author’s thinking skills. A major issue in anthropology at the time was the common assumption that the faiths and customs of other cultures appeared irrational or illogical when compared to the “civilized” and scientific beliefs of the western world.
Evans-Pritchard sought to challenge such definitions by embedding himself within a tribal culture in Africa – that of the Azande – and attempting to understand their beliefs in their proper contexts. By doing so, Evans-Pritchard proved just how vital context is to interpretation. Seen within their context, he was able to show, the beliefs of the Azande were far from irrational – and magic actually formed a coherent system that helped mould a functional community and society for the tribe. Evans-Pritchard’s efforts to clarify meaning in this way have proved hugely influential, and have played a major part in guiding later generations of anthropologists from his day to ours.
In Outline of a Theory of Practice, Bourdieu questions the preeminent ideas of social anthropologists such as Levi-Strauss who stressed the structural principles governing human action rather than the actions themselves and, Bourdieu asserts, doesn’t account for all observable nuances of behaviour. Drawing on his fieldwork in Algeria, he expresses the need for a theory of practice focusing on the dynamic flow of human actions in the social world. Bourdieu coins the term ‘habitus’- a relational concept linking structures to the practice of agents. Outline is a significant and original contribution, providing an account of many of the issues Bourdieu continued to develop through his career.
Książka poświęcona jest problematyce rytualnych praktyk, które bułgarscy wierni podejmują w prawosławnych monasterach „dla zdrowia”. Czynności te obejmują m.in. inkubowanie, obmywanie się w leczniczych źródłach, kontakt z przedmiotami sakralnymi, Cyprianowe Modlitwy, sakrament namaszczenia olejami, spożywanie poświęconego pokarmu i składanie ofiar (kurbanów).
Badaczka pokazuje, że moment uzdrowienia wierni utożsamiają z doświadczeniem pozytywnego działania na ich ciała „życiodajnych energii”. Autorka analizuje specyfikę tych praktyk zarówno w wymiarze synchronicznym, jak i diachronicznym, korzystając z wypracowanej w toku badań (post)sekularnej teorii antropologicznej. Z prawosławnej teologii oraz z tekstów bizantynistycznych wydobywa koncepcje ontologiczne, poszerzające możliwości interpretacyjne teorii antropologicznej, która aktualnie poszukuje narzędzi pozwalających na inne niż zachodniocentryczne rozumienie fenomenu „sprawczości” religijnych wizerunków i przedmiotów sakralnych. Jednocześnie analizuje bułgarski habitus religijny w szerokim kontekście, dostrzegając wielorakie wpływy kulturowe, jakim podlegał i aktualnie podlega.
To książka o niezwykłych relacjach ludzi i algorytmów Google i Facebooka. O nowej inkarnacji władzy – władzy społecznych algorytmów. Żyjemy w kulturze algorytmów, w czasach algokracji wpływającej na decyzje polityczne, kariery, na to, z kim się komunikujemy, co czytamy, oglądamy… Algorytmy społeczne mają wpływ na społeczny dobrostan, mogą kształtować formacje społeczne, oddziaływać kulturowo i bezpośrednio wpływać na indywidualne życie. Kreują dynamiczny przepływ symboli, są częścią nowego świata, w którym ludzki udział w przekazywaniu informacji nie jest już niezbędny. Mamy do czynienia z dziełem wybitnym, erudycyjnym, pracą świetnie napisaną i pionierską na gruncie polskim. Prof. dr hab. Stanisław Jędrzejewski, Akademia Leona Koźmińskiego Autor włożył ogrom pracy w zebranie bogatych zagranicznych i polskich materiałów o tak licznych elementach teorii i praktyki nowych mediów. Zasługuje na uznanie swej monografii jako znaczącego osiągnięcia naukowego. Prof. zw. dr hab. Tomasz Goban-Klas, Prof. em. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kierownik Katedry Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Judith Butler's Gender Trouble is a perfect example of creative thinking. The book redefines feminism's struggle against patriarchy as part of a much broader issue: the damaging effects of all our assumptions about gender and identity.
Looking at the factionalism of contemporary (1980s) feminism, Butler saw a movement split by identity politics. Riven by arguments over what it meant to be a women, over sexuality, and over class and race, feminism was falling prey to internal problems of identity, and was failing to move towards broader solidarity with other liberation movements such as LGBT.
Butler turned these issues on their head by questioning the basis that supposedly fundamental and fixed identities such as 'masculine/feminine' or 'straight/gay' actually have. Tracing these binary definitions back to the binary nature of human anatomy ('male/female'), she argues that there is no necessary link between our anatomies and our identities. Subjecting a wide range of evidence from philosophy, cultural theory, anthropology, psychology and anthropology to a renewed search for meaning, Butler shows both that sex (biology) and gender (identity) are separate, and that even biological sex is not simplistically either/or male/female. Separating our biology from identity then allows her to argue that, while categories such as 'masculine/feminine/straight/gay' are real, they are not necessary; rather, they are the product of society's assumptions, and the constant reproduction of those assumptions by everyone around us. That opens up some small hope for change: a hope that – 25 years after Gender Trouble's publication – is having a huge impact on societies and politics across the world.
Jak to się stało, że spośród dziesiątków tysięcy gatunków jedynie my opanowaliśmy niebywałą zdolność mówienia?W swojej fascynującej książce światowej sławy antropolog i psycholog ewolucyjny Robin Dunbar rozwija autorską wizję powstania języka tego najpotężniejszego narzędzia komunikacji, jakim dysponują ludzie. To również opowieść o tym, jak zdrady, kłamstwa i oszustwa a także silna presja na to, by to wszystko ograniczyć, uczyniły nas ludźmi.W tej książce nie tylko uważnie przyjrzę się temu, co robimy z językiem, lecz także postaram się znaleźć odpowiedzi na bardziej fundamentalne pytania dlaczego mamy język, skąd on się wziął i jak dawno powstał. Będzie to zaczarowana podróż pełna przeskoków z jednego nieoczekiwanego zakamarka naszej struktury biologicznej do drugiego, od historii do hormonów, od bardzo ostentacyjnych zachowań małp do chwil największej ludzkiej intymności. Opowieść ta poprowadzi nas w przeszłość poprzez różne etapy naszych dziejów aż do czasów, gdy nie byliśmy jeszcze ludźmi, lecz zaledwie nie tak znowu niezwykłymi małpami człekokszałtnymi. Jak brzmiały najwcześniejsze języki? Kto nimi mówił? Dlaczego rozwinęły się w to, czym są dzisiaj? Dlaczego wciąż się zmieniały do tego stopnia, że dziś istnieje około 5000 różnych języków (nie licząc tych, które wymarły na przestrzeni tysiącleci, zanim ktoś zdążył je zapisać)? [fragment wstępu]Robin Dunbar jest brytyjskim antropologiem i profesorem psychologii ewolucyjnej Uniwersytetu w Oxfordzie. Słynie z teorii dotyczącej maksymalnej ilości stabilnych relacji międzyludzkich jeden osoby, czyli tzw. liczby Dunbara. Autor m.in. książek Nowa historia ewolucji człowieka (CCPress 2013), Człowiek. Biografia (CCPress 2015), Anatomia miłości i zdrady (CCPress 2016).
W książce podjęto rozważania z zakresu antropologii ekonomicznej i antropologii codzienności. Na podstawie niepublikowanych materiałów źródłowych prywatnych zeszytów z rachunkami domowymi prowadzonych przez wiele lat przez trzy kobiety o różnej sytuacji zawodowej i rodzinnej, w nieco odmiennych warunkach kulturowych autorka dokonała interesującej antropologicznej analizy aktywności polskich gospodyń w czasach powojennych i w okresie potransformacyjnym, po 1989 roku. W monografii omówiła codzienne praktyki dotyczące prowadzenia gospodarstw domowych, rodzaju najczęściej kupowanych towarów i usług, nawyków żywieniowych i konsumpcyjnych, sposobów zamieszkiwania, zasad dbałości o ciało i higienę, form spędzania czasu wolnego, a także światopoglądu, religijności, stosunku do polskiej tradycji kulturowej.Publikacja jest adresowana do badaczy życia społecznego antropologów, socjologów, ekonomistów i kulturoznawców. Może być również atrakcyjną lekturą dla szerszego grona czytelników, którzy szukają niekonwencjonalnej i drobiazgowej refleksji nad polską codziennością ostatnich sześćdziesięciu lat.
W większości współczesnych nawiązań do chłopskiego dziedzictwa powraca przekonanie o szczególnej roli wiejskiego pochodzenia w kształtowaniu polskiej mentalności, a nawet o jego formacyjnym charakterze – chłopska kondycja bywa często postrzegana jako podstawa społecznych wyobrażeń, powszechnych postaw i preferowanych stylów życia, gustów, nawyków, upodobań. Z tak określonej genealogii zbiorowej mają wynikać określone konsekwencje kulturowo-obyczajowe. Jako przykład można by wskazać choćby uprzywilejowanie pewnych sposobów uczestniczenia w dyskursie – orientacja na konkretne doświadczenie i anegdotyczną jednostkowość przypadków zamiast refleksji systemowej; deklaratywny solidaryzm społeczny, retoryka „zgody” i skłonność do eufemizowania i tabuizowania rzeczywistych podziałów; specyficzna dynamika sporów politycznych, bliższa różnicom środowiskowym niż stricte ideologicznym.
Następną kwestią, wskazywaną w rozlicznych omówieniach, byłaby powszechna formuła religijności, o charakterze obrzędowo-kolektywnym, zdominowana przez relacje hierarchiczne i „pastoralny” autorytet kościelnych instytucji (miałyby o tym świadczyć popularne formy współczesnego kultu, zrodzone z ducha ludowej pobożności, reprezentowane choćby przez swoisty folklor jasnogórski, licheński bądź wadowicki). I wreszcie, przejawy postchłopskiej mentalności bywają też dostrzegane w sposobach organizowania parcelowanej i prywatyzowanej przestrzeni publicznej, z silnym akcentowaniem wyznaczników terytorialności (postrzeganych jako współczesna mutacja „sporów o miedzę”) – od sporów sąsiedzkich, poprzez anarchiczność i swoisty „woluntaryzm zabudowy”, popularność ogródków działkowych, aż po zwyczaj grodzenia trawników i osiedli.
Grzegorz Grochowski
Stroje Ludowe Narodu Polskiego z wiernym opisaniem jego obyczajów, zwyczajów, i sposobu bycia
Leon Zienkowicz
Praca Leona Zienkiewicza jest jednym z pierwszych opracowań dotyczących polskiego stroju ludowego (wcześniejsze są prace Łukasza Gołębiowskiego czy Jana Matejki), w którym obok rycin prezentujących strój danego regionu, znalazło się miejsce na krótkie etnograficzne charakterystyki regionów.
Wyjątkowość dzieła Zienkowicza polega na tym, że zostało wydane we Francji przybliżając czytelnikowi zagranicznemu (francuski był wówczas lingua franca) część ludowej kultury polskiej, która dla romantyków w Europie stanowiła wówczas inspirację, wypełniając lukę jaka istniała w prezentacji strojów ludowych Europy (na Zachodzie wcześniej wydano podobne opracowania). Ważnym elementem dzieła było to, że zawierało kolorowe ilustracje, co dziś daje szansę na prześledzenie nie tylko zmian form, ale także upodobań estetycznych i symboliki kolorów używanych w strojach. Współcześnie obserwujemy renesans zainteresowań strojem ludowym, nie tylko na fali nostalgii, za „pierwotnymi formami" rodzimej kultury, czy chęcią zachowania materialnego dziedzictwa kulturowego, ale także w związku z tym, iż strój jest traktowanym jako szczególny wyróżnik regionu i w związku z tym element jego wielowymiarowej promocji.
Praca stanowi ważne źródło wiedzy o polskiej kulturze ludowej XIX wieku, wartościowe nie tylko dla szerokiego grona odbiorców, ale i dla specjalistów z zakresu historii kultury, etnografii czy historii sztuki.
Wbrew temu, co mogłoby się wydawać nam, coraz bardziej unifikującym swe obyczaje Europejczykom, świat ludów pierwotnych był kulturowo niepomiernie bardziej zróżnicowany niż Europa, wraz z wyrosłymi z tego samego pnia rosyjską Eurazją i Ameryką. Mówiąc o ludach pierwotnych, mam na myśli wspólnoty etniczne żyjące poza historią. Poza pisaną, linearną historią, która umiejscawia dzieje narodu – współczesny odpowiednik dawnego mitu – na konkretnej, wymierzalnej skali zmian i przeobrażeń. Takich ludów prawie już nie ma na Ziemi: ich archaiczna kultura roztopiła się pod wpływem wszechogarniającej cywilizacji globalnej, z jej urbanizacją, industrializacją, wysokorozwiniętymi technologiami komunikacji, a także homogenizacją masowej kultury. Relikty tych ludów przetrwały jednak w różnych miejscach naszego globu.
Kilka z tych pozostałości znajduje się na obszarze Australii i Oceanii, który – traktowany jako całość – jest jedynym zamieszkałym makroregionem świata, w którym nigdy nie narodziły się cywilizacje. Co więcej, autochtoni tego obszaru bardziej różnią się między sobą niż my od bliskowschodnich Arabów czy Irańczyków lub też nawet od europejskiego pochodzenia mieszkańców Dalekiego Wschodu. Większość wspólnot plemiennych była tam do niedawna swoistymi, zamkniętymi mikrokosmosami.
Australijscy krajowcy nie znali pojęcia dzieciństwa. Mały człowiek był dla nich osobą przygotowującą się do dorosłości. Ten docelowy stan był rozumiany przez dorosłych jako przejście przez inicjację i wejście w małżeństwo. Do tego czasu dzieci należało przygotować do samodzielnego przetrwania w trudnych warunkach codzienności.
You are accused of a crime. Who would you rather determined your fate – a human or an algorithm?
An algorithm is more consistent and less prone to error of judgement. Yet a human can look you in the eye before passing sentence.
Welcome to the age of the algorithm, the story of a not-too-distant future where machines rule supreme, making important decisions – in healthcare, transport, finance, security, what we watch, where we go even who we send to prison. So how much should we rely on them? What kind of future do we want?
Hannah Fry takes us on a tour of the good, the bad and the downright ugly of the algorithms that surround us. In Hello World she lifts the lid on their inner workings, demonstrates their power, exposes their limitations, and examines whether they really are an improvement on the humans they are replacing.
Zawiera dodatek ATLAS KULTURY LUDOWEJ W POLSCE Monumentalne dzieło wydane w Krakowie w latach 1929-1939 (drugie wydanie w Warszawie, 1967-1968 w opracowaniu Jadwigi Klimaszewskiej). Dzieło było pierwszym w Europie syntetycznym opracowaniem ludowej kultury dużej grupy etnicznej, a jego publikacja wysunęła etnografię polską na czołową pozycję w europejskim słowianoznawstwie. Tom drugi (cz.1 i 2), zatytułowany Kultura duchowa, opracowane są m.in. takie tematy jak wiedza, kult, wierzenia, magia, wróżby, sztuki plastyczne, muzyka, onomastyka i symbolika. Autor oparł się na rozległej rozproszonej literaturze oraz gruntownych badaniach terenowych jakie prowadził w Polsce, na Białorusi, Polesiu i Ukrainie.
Kiedy po raz kolejny pomyślisz, jak bardzo coś spieprzyłeś, ta książka przypomni ci, że mogło być o wiele gorzejEkscytująca podróż przez najbardziej kreatywne i katastrofalne porażki w historii ludzkości, począwszy od upadku naszego praprzodka z drzewa, do najbardziej spektakularnych współczesnych klęsk gatunku ludzkiego!W ciągu ostatnich siedemdziesięciu tysięcy lat, odkąd homo sapiens chodzi po Ziemi, przebyliśmy długą drogę. Sztuka, nauka, kultura, handel w ewolucyjnym łańcuchu pokarmowym jesteśmy prawdziwymi zwycięzcami. Ale powiedzmy sobie szczerze, to wcale nie była bułka z masłem, a do tego czasami, zupełnie przypadkiem, udawało się nam coś naprawdę wybitnie spieprzyć.Od klęski ekologicznej na Wielkich Równinach Stanów Zjednoczonych w latach 30. XX wieku do walki z czterema plagami przewodniczącego Mao. Od pijanej w sztok armii austriackiej, która przypuściła atak na samą siebie, do supermocarstwa, które wybrało na prezydenta gospodarza programu telewizyjnego z gatunku reality show Można dość bezpiecznie stwierdzić, że jako gatunek z wiekiem wcale nie stajemy się mądrzejsi.
Monografia pt. Drogi i miejsca religijności ludowej. Antropologiczne studium nowych ośrodków kultu we współczesnej Polsce (Strachocina, Stryszawa, Sokółka i Legnica)stanowi rezultat pogłębionych zainteresowań badawczych autora oscylujących wokół tematyki relacji człowiek–sacrum w kulturze. W świetle wprowadzonej do opisu kategorii „zmiennotrwałości” religijność ludowa okazuje się „strukturą długiego trwania”. Autor w oparciu o zróżnicowany materiał literacki i źródłowy rozwija refleksję na temat pielgrzymowania, znaczenia miejsc świętych i zdarzeń cudownych. Poprzez wyniki przeprowadzonych badań terenowych ukazuje niesłabnącą żywotność form religijności ludowej. Obserwuje rewitalizację, transformację bądź kreację elementów tradycyjnej pobożności. Jego zdaniem współczesna religijność, podnosząca znaczenie czynnika jednostkowego i przeżyciowego, stwarza dogodne miejsce dla ujawnienia się ludowego sensualizmu. Z kolei kult świętych postaci i przedmiotów, występujący w badanych ośrodkach, koresponduje z tradycyjną „wiedzą konkretu”.
Rozprawa Tomasza Kalniuka jest pracą z zakresu antropologii zjawisk religijnych w ujęciu dynamicznym. Ma charakter interdyscyplinarny, angażujący metody etnologii, folklorystyki i religioznawstwa. Autor, łącząc bogatą faktografię z pobudzającymi do dyskusji uwagami, przybliża historyczne i obecne interpretacje zagadnień dotyczących religijności ludowej. Przedstawia symbolikę świętych miejsc, podejmuje refleksję nad znaczeniami lokalnych ośrodków kultu, drogami, które przemierzają pielgrzymi, oraz pojmowaniem zdarzeń cudownych. Wykorzystując wyniki własnych badań terenowych, autor charakteryzuje współcześnie funkcjonujące miejsca kultu w Strachocinie, Stryszawie, Sokółce i Legnicy, związane z postaciami św. Andrzeja Boboli, podlegającej „ludowej kanonizacji” Kunegundy Siwiec oraz ze świętymi przedmiotami, szczególnie relikwiami cudów eucharystycznych. Poprzez krytyczną analizę etnologicznego pojmowania religijności ludowej autor stara się na nowo nakreślić kontekst jej przejawów, odnotowywanych obecnie. Czyni to, korzystając z ogromnego zasobu opracowań i wykazując się przy tym dużą erudycją. W oparciu o nadzwyczaj ciekawe relacje zebrane od często zwykłych ludzi – mieszkańców okolic, turystów i pielgrzymów, przedstawia fascynujący obraz życia religijnego.
Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Piotra Kowalskiego, UG
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
