Georges Bataille (1897–1962), francuski pisarz i filozof, uchodził za „metafizyka zła”, który fascynował się śmiercią, cierpieniem i ofiarami z ludzi, ale przez większość życia był bibliotekarzem. Również „Historia erotyzmu” (należąca do ineditów z lat 1950–1951) nie jest dziełem skandalizującym, lecz esejem o „ekonomii” w specyficznym, szerokim sensie tego pojęcia nadanym mu przez Bataille’a. Na historię erotyzmu składają się próby „transgresji”, przekraczania ustanawianych zakazów. Książka Bataille’a jest w zasadzie właśnie esejem historycznym, choć także „fenomenologią erotyczną”. Wydaliny, czystość, nagość, przedmiot pożądania, małżeństwo znajdują tu pełne pasji i świeżości analizy. Trzeba bowiem mimo wszystko pamiętać, że bibliotekarz po pracy zwykł był odwiedzać paryskie zamtuzy.

Robert Graves (1895-1985) był poetą z przekonania, powieściopisarzem dla zarobku i badaczem tradycji z namiętności. "Biała Bogini" (1948, wydanie rozszerzone: 1961) powstała między dwoma najbardziej znanymi u nas dziełami tego angielskiego twórcy: powieścią "Ja, Klaudiusz" (1934) i "Mitami greckimi"(1955). Graves wysuwa kontrowersyjne hipotezy, które nadają jego dziełu wprost sensacyjny charakter. Czytelnik wraz z autorem tropi ślady domniemanej tytułowej bogini w obrzędach i mitach starożytnej Irlandii i Brytanii. Te kruchy tradycji zawierają, zdaniem Gravesa, przekaz o pradawnym powszechnym kulcie tego bóstwa: bogini o wielu imionach, swoistej prototypowej religii. "Biała Bogini" to dzisiaj dzieło "kultowe", które niezależnie od kontrowersyjnej tezy jest prawdziwą kopalnią wiedzy o mitologii różnych kultur i o historii religii.

Koniec radzieckiego życia. Ekonomie życia codziennego po socjalizmie jest zbiorem najważniejszych tekstów brytyjskiej antropolog społecznej Caroline Humphrey, dotyczących przemian zachodzących na terenach byłego Związku Radzieckiego oraz Mongolii. Autorka jest wykładowcą Uniwersytetu w Cambridge, członkiem King?s College i jednym z niewielu zachodnich naukowców, którzy prowadzili badania terenowe zarówno podczas istnienia Związku Radzieckiego jak i po jego rozpadzie. Książka ta ukazuje mieszkańców byłego ZSRR i Mongolii z perspektywy odmiennej niż większość prac politologicznych, socjologicznych czy ekonomicznych. Humphrey koncentruje się na praktykach życia codziennego, nie przesądzając charakteru zależności między nimi a przemianami w makroskali. Autorka ukazuje mechanizmy reprodukcji znaczeń i zachowań, podkreślając jednak, że fakt istnienia jakiegoś zjawiska w przeszłości nie wyjaśnia jednoznacznie ani faktu ani charakteru jego współczesnego występowania. Przekonująco pokazuje też, że sposoby rozwiązywania pozornie najbardziej podstawowych problemów życia codziennego są nie tylko wynikiem kalkulacji zysków i strat. Praktyki dnia codziennego są pełne wartości i moralnych ocen.

Coraz częściej pojawia się pytanie, czy metropolia jest jeszcze miastem, czy też zupełnie inną forma osadniczą. Miasto było zwarte i miało wyraźne granice, metropolia rozlewa się szeroko w przestrzeni. Miasto było zbiorowością obywateli, metropolia zaś jest zbiorem jednostek, konsumentów i użytkowników. Miasto było powiązane z regionem, metropolia ? z innymi metropoliami położonymi nieraz na innych kontynentach. Czy istnieje zatem metropolitalna architektura, specyficzna struktura społeczna i nowa klasa ? klasa metropolitalna? Czy można mówić o metropolitalnej kulturze, specyficznym środowisku innowacyjnym, szczególnych relacjach metropolia?region? Czy istnieje metropolitalna turystyka? Odpowiedzi na te pytania szukali uczestnicy spotkania, które odbyło się w czerwcu 2009 roku na Uniwersytecie Warszawskim, zorganizowane staraniem Europejskiego Centrum Studiów Regionalnych i Lokalnych oraz Katedry UNESCO ? Trwałego Rozwoju, a którego efektem jest niniejsza książka.

"Zaletą jego książki jest jej erudycyjny charakter i świadome unikanie akcentów polemicznych w wolteriańskim duchu libertyńskim, jako że tematyka, którą podjął, temu sprzyjała. Dulaure wykazał przy tym niepospolity zmysł pisarski, dzięki któremu przytaczane wręcz lawinowo fakty zaczerpnięte z naukowej literatury nie przytłaczają i nie nużą czytelnika. Przeciwnie, tę erudycyjną książkę czyta się jednym tchem. A jaki z tej lektury może być pożytek? Ano taki, że pozwoli ona czytelnikowi zapoznać się z peryferyjną religijnością antyku i czasów nowożytnych stanowiącą ważny element kultury. Przecież kultura ta jest wielowarstwowa, a folklor jest jej częścią wyjątkowo barwną i intrygującą, bo eksterioryzują się w nim najbardziej zagadkowe meandry ludzkiej mentalności." Marian Skrzypek

Książka jest zapisem rozważań nad problemami, które wciąż są aktualne: Czy Pan Bóg zbankrutuje? Czy Jezus jest mitem? Od małpy czy od Boga? - problem ewolucji na właściwym miejscu. Chrystus Zmartwychwstał - i co z tego? Czy religię wymyślili ludzie? Co przyroda mówi o Bogu? Fragment książki       Czy Pan Bóg bankrutuje?       Pytanie postawione w tytule tego rozważania jest prowokacyjne. Można je jednak tak sformułować w obliczu obserwowanego wycofywania myśli o Bogu z życia ludzkiego i filozoficznych twierdzeń o śmierci Boga. Czy rzeczywiście w dzisiejszym świecie nie ma miejsca dla Boga, czy jest On niepotrzebny i może odejść?       Obserwujemy postęp nauki i techniki. Człowiek coraz więcej potrafi sobie wytłumaczyć i coraz bardziej sobie wystarcza. Dlatego zachłysnął się swoją wiedzą i swoją mocą. Czasem wręcz uważa, że Bóg nie jest mu potrzebny ani do tłumaczenia świata, ani do obrony przed niebezpieczeństwami.       Tymczasem rozwój nauki obalił niesłuszne mniemanie o poznawalności całego świata. Okazuje się, że świat stanowi niezgłębioną tajemnicę, a rozum, stale ją odkrywając, nie potrafi jej przeniknąć do końca. Pod koniec XIX wieku ludzie mniemali, że ich obraz świata jest doskonały i poznanie wszystkich tajników jest tylko kwestią czasu. Odkrycia Alberta Einsteina przekonały nas, że ten XIX-wieczny obraz świata nie był ostateczny, co więcej, dziś wiadomo, że każdy obraz stworzony przez naukę jest tylko kolejnym przybliżeniem, ale nie oddaje całej rzeczywistości. Twierdzenie Kurta Godła w matematyce i zasada nieokreśloności Wernera K. Heisenberga w fizyce są naukowymi stwierdzeniami niezdolności ludzkiego rozumu do przeniknięcia całej tajemnicy świata przyrody.       Równocześnie postęp techniki doprowadza ludzkość do groźby zagłady, samounicestwienia. Okazuje się, że człowiekowi przede wszystkim potrzebna jest moralność, której brak - przy dzisiejszych możliwościach technicznych - czyni człowieka groźnym dla siebie samego.       A zatem ani nauka, ani technika nie potrafią zastąpić Boga. Poznanie istnienia głębokiej tajemnicy rzeczywistości i złożoności mechanizmu, jaki stanowi ten świat, pokazuje coraz lepiej wielkość Boga, który przenika tę tajemnicę i stworzył ten mechanizm. Człowiek potrzebuje Boga także jako oparcia dla zasad moralnych, które w dzisiejszym świecie są tak konieczne.       Dlatego pragniemy poznawać Boga i temu będą służyć nasze rozważania. Na temat katechizacji mówił kardynał Karol Wojtyła w Kalwarii 5 czerwca 1977 roku:       Nie można się zadowolić jakimś elementarnym nauczaniem, jakąś podstawową tylko katechizacją. Gdybyśmy się tym zadowolili, skazalibyśmy się na tzw. wtórny analfabetyzm religijny, który, niestety, dzisiaj w szerokich kręgach chrześcijan, mało odpowiedzialnych, pojawia się. Nauczanie musi iść w parze z różnymi stopniami i kierunkami wykształcenia. Dlatego Kościół święty prowadzi katechizację nie tylko dzieci i nie tylko młodzieży, nie tylko dorosłych, ale również prowadzi katechizację o różnych profilach.       Katecheza jest zadaniem całego Kościoła: duszpasterzy, sióstr zakonnych, które nam bardzo pomagają, ale także i rodziców, i świeckich. Trzeba nam, zwłaszcza w czasach, w których żyjemy, jeżeli mamy być wierni temu, co nam Pan Jezus powiedział, rozstając się z nami, temu, na czym oparł posłannictwo Kościoła - jeżeli temu mamy być wierni, trzeba nam sprawę katechezy, katechizacji przyjąć jako sprawę powszechną, która wszystkich nas zobowiązuje i do której wszyscy na swój sposób musimy przykładać ręce.       Trzeba, ażeby w parze z katechizacją dzieci i młodzieży szła katechizacja dorosłych. O Bogu i człowiekuSpis treści Czy Pan Bóg bankrutuje? 7 „Niebo w płomieniach" 9 Może Jezus jest mitem? - Co to jest mit? 12 Pismo Święte a Mity 15 „Kamienie wołać będą" 19 Jeżeli Jezus nie jest mitem, to co ma nam do powiedzenia? 22 Religia krzyża a sens życia 25 Krzyż a moralność człowieka 28 Krzyż a porządek społeczny 32 Czy Kościół jest ogranizacją? 36 Problem historii Kościoła 39 Papieże XX wieku 44 „Wszystkie drogi Kościoła prowadzą do człowieka" 49 „Człowiek istota nieznana" 54 Od małpy czy od Boga? 57 Problem ewolucji na właściwym miejscu 60 Skończmy z przeciwstawianiem nauki i religii 65 Horyzonty ewolucji 70 Krzyż Chrystusa moim znakiem 73 Chrystus zmartwychwstał - co z tego wynika? 77 Ciało człowieka, które ma zmartwychwstać 80 Nas dwoje i to trzecie 84 Otwarcie się na dar życia 88 Czy religię wymyślili ludzie? 92 CO TO JEST RELIGIA? 97 Rozwój religii na świecie 101 Jestem świadkiem Chrystusa 105 Istotne cechy rodziny 108 Sakrament małżeństwa 111 Etyka małżeńska 115 Małżeństwo drogą do doskonałości 118 Cały świat mówi o Bogu 121 Wiara i niewiara uczonych 125 Kosmologia i jej głos 130 Myślenie filozoficzne 133 Z rozwoju myśli filozoficznej 136 Chrześcijaństwo a filozofia 139 Święty Justyn 142 Święty Augustyn 146 Święty Anzelm 150 Wprowadzenie w myśl św. Tomasza z Akwinu 153 Ontologiczne składniki bytu 157 Ku samoistnemu istnieniu 160 Pierwsza droga św. Tomasza 163 Druga i trzecia droga św. Tomasza 166 Czwarta i piąta droga św. Tomasza 168 Degradacja pojęcia Boga 170 Przyroda mówi o Bogu 173 Problem cybernetyki 175

Książka jest kontynuacją obszernej monografii, będącej rekonstrukcją koncepcji człowieka we współczesnej filozofii hermeneutycznej. Tom pierwszy dotyczył inspiracji heideggerowskich (poza Martinem Heideggerem uwzględnione były dokonania m.in. Hansa-Georga Gadamera, Paula Ricoeura, Charlesa Taylora, Richarda Rorty’ego, Gianniego Vattimo, Johna D. Caputo). Niniejszy tom rekonstruuje poglądy na temat człowieka w myśli Wilhelma Diltheya oraz najwybitniejszych przedstawicieli pierwszej i drugiej generacji stworzonej przez niego szkoły filozoficznej. Ukazuje początki nowoczesnej hermeneutyki, jak też jej dalszy rozwój, którego przesłanką są poglądy Heideggera i Diltheya. Filozofia hermeneutyczna wydobywa znaczenie wspólnoty i tradycji kulturowej dla bycia człowiekiem. Wystrzegając się idealizowania, podkreśla różnorodność sposobów bycia człowiekiem, a przeczy możliwości uniwersalnego rozstrzygania o konkretnych problemach ludzkiego istnienia.

Bhagavad-gita jest esencją indyjskiej mądrości wedyjskiej i jednym z największych duchowych i filozoficznych dzieł świata. Przedstawia się ona nam w formie dialogu pomiędzy Panem Sri Krsną i Arjuną, Jego zaufanym przyjacielem i wielbicielem. Arjuna, uwikłany w głęboki kryzys, otrzymuje osobiste instrukcje od Krsny, będące sekretami o głębinach jaźni, natury i wszechświata, i w końcu Najwyższej Jaźni w Jej aspekcie wewnętrznym i zewnętrznym. Odwieczna filozofia Gity intrygowała od tysiącleci umysł człowieka, zarówno Wschodu, jak i Zachodu. Ta edycja pióra A. C. Bhaktivedanty Swamiego Prabhupady prezentuje nauki Gity takimi, jakimi były oryginalne dane, bez najmniejszego śladu zafałszowania czy interpretacji.

W filmach i książkach o tematyce orientalnej często można spotkać się z nietypowymi określeniami „godzina psa”, „urodzony pod znakiem świni” czy „rok konia”. Wszystkie te pojęcia związane z zodiakiem chińskim. Jest on ważnym element nie tylko kultury Kraju Środka, ale również Japonii. Niniejsza książka prezentuje głównych bohaterów zodiaku czyli zwierzęta widziane oczami mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni. Publikacja przeniesie czytelnika w świat pełen mitycznych stworzeń, duchów, potworów i przybliży wyobrażenia oraz przesądy związane z poszczególnymi znakami. Podobnie jak w poprzedniej książce autorki nie zabraknie również odniesień do religii, sztuki czy nawet pop kultury japońskiej.

Autor Religii Nuerów jest jednym z klasyków antropologii brytyjskiej. Jego zainteresowania skupiają się przede wszystkim na ludach Afryki zamieszkujących teren Sudanu. Książka jest dopełnieniem wcześniejszych badań Evans-Pritcharda nad Nuerami, lecz jednocześnie pozostaje dziełem samodzielnym, będącym analizą zarówno tytułowej religii Nuerów, jak i krytyką dotychczasowych badań antropologicznych nad "religiami prymitywnymi". Autor prezentuje własny program badań nad religią, rezygnując z czynionych przez jego poprzedników uogólnień oraz redukcji. Najsilniej sprzeciwia się sprowadzaniu religii do fenomenu społecznego, w zamian pokazuje niezwykle istotny aspekt indywidualny w religijności Nuerów.

W trakcie rozwoju swej myśli teoretycznej Radcliffe-Brown doszedł do wniosku, że spekulatywna historia nie wnosi nic istotnego do zagadnień antropologicznych ani też nie proponuje istotnych rozwiązań z zakresu wiedzy o kulturze. To właśnie te nowe idee umożliwiły Radcliffe’owi-Brownowi porzucenie zainteresowania pochodzeniem danej instytucji i zajęcie się strukturą i funkcją systemów społecznych. Stąd właśnie wynikało również jego poszukiwanie funkcji dla elementów składowych kultury. Należało więc odnaleźć funkcję i określić jej rolę w podtrzymywaniu systemów społecznych. Wtedy to możliwe stało się wytłumaczenie znaczenia mitów i rytuałów w kontekście pełnionej przez nie funkcji społecznej, która polegała na podtrzymaniu i przeka- zywaniu z pokolenia na pokolenia dyspozycji emocjonalnych, owych sentymentów, od których to zależało istnienie danej społeczności. W Wyspiarzach z Andamanów Radcliffe-Brown zapropo- nował więc model interpretacji znaczenia rytuałów poprzez pełnione przez nie funkcje i wartości dla społeczeństwa jako całości, a nie poszczególnych jednostek. (fragment Przedmowy do wydania polskiego Arkadiusza Bentkowskiego)

To arcydzieło, zamykające tak wiele na tak niewielu stronach. Doskonale ukazuje najważniejsze aspekty liczących dwa tysiące lat sztuki, kultury i religii (np. ceremonię herbacianą) jednego z najbardziej kulturalnych narodów świata. Nie pomija żadnej znaczącej osobistości, żadnej sekty religijnej, rodzaju i stylu w sztuce, formy literackiej, teatralnej czy obcego wpływu, który ma jakiekolwiek znaczenie. Równocześnie autor skupił się na wyznaczonym celu, nie ulegając pokusie pisania sprawach niemających bezpośredniego wpływu na kulturę. Co więcej, Paul Varley pisze doskonałą, przejrzystą prozą i unika rozbudowanych przypisów. (...) Jest to doskonałe jednotomowe wprowadzenie do japońskiej kultury. Booklist Kultura japońska Varleya nadal jest najlepszą dostępną na rynku książką z tej dziedziny. (...) Jest warta polecenia każdemu, kto interesuje się Japonią. Chanoyu Quarterly Od niemal trzydziestu lat Kultura japońska funkcjonuje w świadomości czytelników jako trafne i dobrze napisane wprowadzenie do japońskiej historii i kultury. Podstawą tej edycji jest czwarte jej wydanie; tekst został dokładnie przejrzany i uzupełniony, tak że znajdą w nim Państwo dodatkowe informacje na wiele różnych tematów, między innymi systemu wartościach samurajów, buddyzmu zen, ceremonii picia herbaty, konfucjanizmu w epoce Tokugawa, zemsty czterdziestu siedmiu roninów, uczonych z Mito działających na początku XIX wieku, współczesnej kultury masowej i komiksów. Paul Varley studiował na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, tam też uzyskał tytuł doktora, po czym przez wiele lat prowadził wykłady z zakresu języków i kultur Wschodniej Azji. Jest autorem między innymi następujących publikacji: The Onin War. Imperial Restoration in Medieval Japan; The Samurai. A Chronicle of Gods and Sovereigns; Tea in Japan (wraz z Kumakuro Isao) oraz Warriors of Japan. As Portrayed in the War Tales. Jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Columbia oraz profesorem historii kultury japońskiej na Uniwersytecie Hawajskim.

Dyskusje na temat kształtu Europy, stylu życia, aborcji, eutanazji, homoseksualizmu itp. są w gruncie rzeczy sporem o człowieka. Żyjemy w czasach - pisał Karol Wojtyła - "wielkiego sporu o człowieka, sporu o sam sens jego istnienia, a przez to samo o naturę i znaczenie jego bytu". Pytam: Kim jestem: wiązka genów, czy kimś więcej? Jakie jest moje miejsce w kosmosie: takie jak innych istot, czy wyróżnione? Czy jestem czystym faktem czy jakimś dobrem? Jakie znaczenie ma dla mnie więź z innymi osobami: nieistotne czy fundamentalne? Na czym polega sens mojego istnienia i moje spełnienie? Czy mam szansę na szczęście?

Autorka ożywia Platońską koncepcję Erosa, opowieść o drabinie biblijnego Jakuba, mit o Gilgameszu i Psyche, bada postać Mefistofelesa i Józefa K. Książka zawiera oryginalne analizy z pogranicza psychologii i literatury, medycyny i mitologii, socjologii i religii, filozofii kultury i ekologii.

Tom ten zawiera: Wolność i cywilizacja oraz studia z pogranicza antropologii społecznej, ideologii i polityki, Śmiertelny problemat, Ogólnopolska służba wywiadowcza, Podstawy nierówności między ludźmi, Antropologiczna analiza wojny, Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, Natura ludzka, kultura i wolność.

The phenomenal global and Sunday Times bestseller from the author of Sapiens For the last 100,000 years, we Sapiens have accumulated enormous power. But despite all our discoveries, inventions and conquests, we now find ourselves in an existential crisis. The world is on the verge of ecological collapse. International and political tensions are rising. And we are rushing headlong into the age of AI – an alien information network that threatens to annihilate us. For all that we have accomplished, why are we so self-destructive? Nexus looks through the long lens of human history to consider how the flow of information has brought us here. Taking us from the Stone Age through the canonisation of the Bible, the invention of print, the rise of mass media and the recent resurgence of populism, Yuval Noah Harari asks us to consider the complex relationship between information and truth, bureaucracy and mythology, wisdom and power. He explores how systems like the Roman Empire, the Catholic Church and the Soviet Union have wielded information to achieve their goals, for good and ill. And he addresses the urgent choices we face as non-human intelligence threatens our very existence. Information is not the raw material of truth, nor is it a mere weapon. Nexus explores the hopeful middle ground between these extremes and, in doing so, rediscovers our shared humanity.

Dlaczego jesteśmy tacy… to pierwsza próba całościowego socjosemiotycznego i medioznawczego opisu kultury popularnej w PRL. Małgorzata Lisowska-Magdziarz przygląda się programom kultury masowej w socjalizmie realnym oraz kapitałom kulturalnym, gustom i potrzebom jej odbiorców. Opisuje działanie aparatów semiotycznych peerelu: miasta, fabryki, blokowiska, szkoły, kościoła, domu towarowego, mediów masowych. Analizuje prasę, programy telewizyjne i radiowe, seriale i filmy, pochody i festyny, dowcipy i powiedzonka, rzeczy, mody, zwyczaje, miejsca i wydarzenia. Pokazuje, jak ludzie dostosowują kulturę do własnych potrzeb, reinterpretują ją, a nawet używają jej przeciwko niej samej. Nie pisze, jacy są Polacy i dlaczego, ale zachęca do zadawania pytań i myślenia o tym, jak „kultura wielkoprzemysłowego społeczeństwa robotniczo-chłopskiego” może się odbijać w naszych nawykach kulturalnych, stylach życia, podziałach społecznych i decyzjach politycznych. * Podziwiać trzeba wielką wiedzę i łatwość, z jaką Autorka porusza się po skomplikowanej materii na styku kultury popularnej, kultury wysokiej, władzy, ekonomii i codzienności. (…) I nawet jeśli nie daje odpowiedzi wprost na pytanie o to, „jacy jesteśmy”, warto i tak się nad tym zastanowić, podać w wątpliwość niektóre opinie i zweryfikować dominujące interpretacje. Książka Małgorzaty Lisowskiej-Magdziarz daje zaczyn do rozmowy o sprawach wielce istotnych dla naszego społeczeństwa, pokazując możliwe interpretacje nie tylko fenomenu jakim był PRL w swej pokracznej modalności, ale też towarzyszących nam peerelowskich powidoków. Możemy, a w zasadzie: musimy wpisać wiedzę o nich w dyskusję o dzisiejszej polskiej rzeczywistości. Z recenzji prof. dr. hab. Marka Jezińskiego

W swojej klasycznej, ale wciąż aktualnej książce Karen Horney maluje portret neurotyka żyjącego wśród nas, w tym jego lęków, cierpienia i różnych trudności, których doświadcza w relacjach z innymi, a także tych, które ma z samym sobą. Zastanawia się również, w jakim stopniu osobowość zależna jest od czynników biologicznych, i sugeruje, że znacznie większe znaczenie od nich ma otaczający nas świat społeczny. Karen HorneyNiemiecka psychoanalityk i psychiatra najbardziej popularna przedstawicielka koncepcji psychodynamicznych, współtwórczyni neopsychoanalizy. W swoich pracach podkreślała społeczno-kulturowe uwarunkowania rozwoju osobowości i zaburzeń, dystansując się wobec biologizmu koncepcji Freuda.

Książka dotyczy udziału polskich zesłańców w ekspansji kolonialnej Cesarstwa Rosyjskiego na kazachskich stepach Azji Centralnej w XIX wieku. Zagadnienie to omówiono na podstawie wybranych tekstów autorstwa trzech polskich więźniów politycznych: Adolfa Januszkiewicza, Bronisława Zaleskiego i Seweryna Grossa, które do dziś są ważnymi źródłami dla kazachstańskiej historiografii. Podstawową perspektywę analityczną pracy stanowią teoria oralności i piśmienności oraz studia postkolonialne. ****** Ethnographers Under Coercion. Polish Exiles in the Colonial Service of the Russian Empire The books deals with the part Polish exiles played in the colonial expansion of the Russian Empire on the Kazakh steppes of Central Asia in the 19th century. The issue is discussed on the selected texts by three Polish political prisoners: Adolf Januszkiewicz, Bronisław Zaleski and Seweryn Gross, which to this day are important sources for Kazakh historiography. The basic analytical perspective of the work are the theory of orality and literacy and post-colonial studies.

Tytuł części trzeciej - Mediatyzacja wszystkiego, wszędzie, wszystko na raz, na dobre i na złe - to kwintesencja obszernego wykładu, a zarazem sygnał ludzkiej bezradności wobec napierającej siły mediów. W warstwie naukowej zjawisko mediatyzacji zostało omówione wszechstronnie i na przykładach zrozumiałych dla użytkownika mediów i uczestnika sfery publicznej (praca, dom, zarządzanie czasem, edukacja czy opieka zdrowotna). prof. dr hab. Iwona Hofman, przewodnicząca Komitetu Komunikacji Społecznej i Mediów Polskiej Akademii Nauk Najnowsza monografia prof. Tomasza Goban-Klasa bardzo ciekawie, syntetyzująco i w wysoce erudycyjnym stylu przybliża obszerne i bogate w wydarzenia dzieje środków przekazu w ujęciu historyczno-socjologicznym. Lekturę tej jakże istotnej książki mogę śmiało polecić wszystkim osobom zainteresowanym genezą i dynamicznym rozwojem mediów masowych, w szczególności studentom kierunków dziennikarskich i pokrewnych oraz doktorantom dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach. prof. dr hab. Janusz Włodzimierz Adamowski, dziekan Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego Tomasz Goban-Klas - socjolog, medioznawca i podróżnik - w swej monografii o ewolucji mediów i ich przenikaniu w życie społeczne zabiera nas na wędrówkę przez wieki, kontynenty i kraje, rozpoczynając od afrykańskich tam-tamów oraz jaskiniowych malowideł, poprzez rozwój pisma, druku i prasy, aż do ery nowożytnej, w której się urodził - czasów radiofonii, telewizji, komputerów, internetu i smartfonów. Swoją podróż kończy na czasach nam współczesnych - w erze technologii informatyczno-medialnych takich jak chatGPT i jego sztuczna inteligencja oraz najpowszechniejsze medium komunikacyjne świata, za które uważany jest Twiter/X.