Seria Górska pod redakcją Ewy Grzędy
Tematyka książki nie zamyka się, co mógłby sugerować tytuł i jego (zawarta we wstępie) wykładnia, w kręgu geografii literackiej. Dom, miasto, krajobraz stanowią tu raczej asumpt do snucia frapującej opowieści o tym, co dzieje się na styku geografii, biografii, krytyki literackiej i literatury, i o wzajemnych relacjach miejsc, ludzi i tekstów. Autora interesują spotkania, więzi i – często nieoczywiste – paralele, wynikające tyleż z doświadczenia wspólnej przestrzeni, co z czytania – z czytania, będącego odkrywaniem „miejsc wspólnych”, tropieniem splotów i powiązań intertekstualnych. Zarazem zaproponowana tu lektura, podobnie jak charakteryzowane w książce pisarstwo Jacka Łukasiewicza, „nie fetyszyzuje granicy pomiędzy krytyką literacką a historią literatury – albo, ogólniej rzecz ujmując, literaturoznawstwem akademickim”. Idąc śladami swego mistrza, Paweł Mackiewicz dystansuje się zarówno od „naukowej ortodoksji”, jak od historycznoliterackich syntez; przedkłada przypadkowość, zjawiskowość i jednostkowe mikrohistorie nad „uogólniające, czasem upraszczające konstrukty makrohistoryczne”, a równocześnie osadza omawianą twórczość w złożonym historycznym, politycznym i społecznym kontekście. Taka optyka w połączeniu z badawczą dociekliwością i hermeneutycznym podejściem do tekstu okazuje się bardzo atrakcyjna poznawczo: pozwala wyławiać nieznane lub niedostrzeżone fakty życia literackiego i wydobywać nowe rysy znanych pisarzy, poetów, krytyków, a ponadto – w innym świetle ukazuje ich twórczość, zwracając uwagę na jej spacjalne uwarunkowania. Dotyczy to nie tylko relacjonowanych przez Autora spotkań Kazimierza Wyki i Stanisława Czycza, Tadeusza Różewicza i Tymoteusza Karpowicza, Wincentego Pola i Kornela Ujejskiego, Stanisława Pigonia i Alfreda Jahna, Krzysztofa Vargi i Damiana Kowala, Krzysztofa Karaska i Jana Kulki, ale też relacji, w jakie wchodzą z innymi osobami i/lub z miejscem pozostali bohaterowie tej książki: Marta Wyka, Dariusz Suska, Piotr Szewc, Karol Maliszewski, Michał Książek.
Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Mikołajczak, Uniwersytet Zielonogórski
Paweł Mackiewicz (ur. 1980) – historyk literatury, krytyk literacki, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmuje się literaturą polską XX i XXI wieku. Autor książek: Pisane osobno. O poezji polskiej lat pierwszych (Poznań 2010), W kraju pełnym tematów. Kazimierz Wyka jako krytyk poezji (Kraków 2012), Małe i mniejsze. Notatki o najnowszej poezji i krytyce (Katowice 2013), Sequel. O poezji Marcina Sendeckiego (Poznań 2015), Spór o realizm 1945–1948 (Poznań 2020). Opracował tomy: Kazimierz Wyka, Tylnym pomostem. Felietony zebrane (Kraków 2014), Kazimierz Wyka, Wybór pism (BN, Wrocław 2019), Jacek Łukasiewicz, Krok i rytm. Wybór szkiców (Wrocław 2024).
Kultura chińska jest niezwykle bogata w historie i opowieści wypełnione bóstwami, bestiami, chochlikami, a nawet zombie. Wielowiekowa tradycja chińska zdaje się być niewyczerpaną kopalnią wiedzy na temat mitologicznej strony życia Chińczyków, czego wyrazem jest prezentowany czytelnikom "Bestiariusz chiński" autorstwa znawczyń tematyki, sinolożek: Ewy Paśnik-Tułowieckiej oraz Joanny Grzybek. Książka przedstawiać będzie demoniczne bóstwa, mityczne hybrydy i niebezpieczne bestie (czyli niezwykłe i straszne zwierzęta np. smok i feniks, zouwu czy qilin) yaoguai (czyli wszelkiego rodzaju demony, chochliki, duchy i chińskie zombie), a także bohaterów dwóch klasycznych powieści chińskich Xiyouji czyli Wędrówki na Zachód i Fengshen yanyi czyli Inwestytury Bogów (XVI w.). Bogactwu warstwy narracyjnej towarzyszyć będzie równie ciekawa i zachwycająca warstwa ilustracyjna autorstwa Rafała Jankowskiego.
Niniejsza monografia to pierwsze polskie bezpośrednie tłumaczenie przednowoczesnego indyjskiego tekstu tantrycznego z języka innego niż sanskryt, opatrzone komentarzem i obszernym wprowadzeniem. Przekład fragmentów XVIII-wiecznego manuskryptu zabiera czytelnika w niezwykły i tajemniczy świat średniowiecznych bengalskich tantryków, słynących ze swojej ezoterycznej literatury i erotycznych rytuałów. Książka jest wyjątkowa w piśmiennictwie polskim i literaturze światowej, gdyż skupia się na słabo poznanym korpusie literatury sahadźija. Badania autora nad Nighrthaprakśval (NPV) pozwalają lepiej zrozumieć rytualne aspekty wisznuizmu sahadźija i jego historyczny rozwój oraz specyfikę tantry wschodnioindyjskiej, odrębnej od sanskryckiej.Zawarty w tym tomie przekład napisany jest jasnym językiem - jak na opis ezoterycznych czy wręcz tajemnych praktyk. Robert Czyżykowski eksponuje duchowy, wspólnotowy i religijnie wyrafinowany wymiar jednej z rozlicznych hinduskich tradycji tantrycznych. Opracowanie to może stanowić swoisty przewodnik po rytualnej wizualizacji przedstawionej szczegółowo w NPV. Ten wyjątkowy na tle obszernej literatury sahadźija tekst odzwierciedla problem niejednorodności całego nurtu synkretycznych tradycji wisznuickiego bhakti rozwijanych w Bengalu. Wprowadza czytelnika w mistyczny świat ciała, wyjaśnia sens wykorzystania erotyki i konkretnych seksualnych technik, akcentując przezwyciężenie dualizmu oraz odkrycie wewnętrznego cielesnego pejzażu, wizualizowanego jako sieć arterii, krętych rzek, stawów, komnat, bram, miast i twierdzy. Celem nadrzędnym owych rytualnych praktyk jest wyrugowanie "kapryśnej żądzy i osiągnięcie stanu jedności", między innymi przez akt seksualny.Z recenzji dr hab. Marzenny Jakubczak, prof. UJRobert Czyżykowski- adiunkt w Zakładzie Historii Religii Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego; religioznawca, specjalista w zakresie religii Indii. Jego zainteresowania naukowe obejmują religie Bengalu, hinduizm, wisznuizm, tantrę i jogę. Prowadził badania w Indiach, a w ostatnich latach zajmował się średniobengalskimi manuskryptami tradycji sahadźija. Opublikował dwie monografie: Droga do doskonałości w tradycji Ćajtanji (Kraków 2004), Ciało mistyczne i fizyczne w wisznuizmie sahadźija (Kraków 2013), a także wiele artykułów w języku polskim i angielskim. Koordynator i uczestnik krajowych i międzynarodowych projektów badawczych. Prowadził wykłady gościnne, między innymi w Wiedniu, Oxfordzie, Kalkucie i Wilnie.
Książka jest pierwszym zbiorczym wprowadzeniem do analizy gatunków wypowiedzi, które towarzyszą życiu akademickiemu, począwszy od założenia uniwersytetów. Wstępne spojrzenie historyczne ukazuje mowy uniwersyteckie w średniowieczu i renesansie. Dalej skupiono się na mowach pochwalnych, charakterystycznych dla pierwszej połowy XIX stulecia. Etap drugiej połowy XIX wieku i wiek XX jest zobrazowany funkcjonowaniem różnych gatunków honorujących oraz upamiętniających. Mowy przedstawiono na szerokim tle kulturowym, akcentując konwencje i rytuały, które stoją za ich strukturą i wyznacznikami językowo-socjokulturowymi.******Academic Speeches. The Origin and Modern FunctioningThe book is the first collective introduction to the analysis of genres of expression which have accompanied academic life since the foundation of universities. The introductory historical overview shows university speeches in the Middle Ages and the Renaissance. Then, the author focuses on praise speeches, characteristic of the first half of the 19th century. The second half of the 19th century and the 20th century are illustrated by various honouring and commemorating genres. The speeches are presented against a broad cultural background, emphasizing the conventions and rituals that stand behind their structure and sociocultural linguistic determinants.
Mitologia Hawajów to piękne opowieści inspirowane naturą. Niemal każda z dolin na wyspach ma własną, fascynującą opowieść. Pozwalają one zrozumieć, jak ich dawni mieszkańcy postrzegali przyrodę, a zarazem opisują wczesną historię w legendarnej oprawie.Niezwykłe tęcze na zboczach gór symbolizują śmierć i odradzanie Kahali, Tęczowej Pani z doliny Manoa. Za niezwykłymi kolorami hawajskich ryb, dorównującymi motylom, stoi walka dwóch wodzów. Maui, półbóg cudotwórca, słysząc śpiew ptaków, sprawia, że również ich piękne kształty stają się widzialne dla wszystkich.Lasy zamieszkują wróżki oraz skrzaty, wychodzące nocą, by budować świątynie, masywne mury, tworzyć kanu lub ostrzegać szeptem przed niebezpieczeństwem. Ptaki i ryby są mądrymi i oddanymi opiekunami domostw. Te o jaskrawym upierzeniu, obdarzone pięknym głosem wiernie towarzyszą wodzom. Rekiny i inne wielkie morskie stworzenia są niezawodnymi posłańcami tych, którzy składają im ofiary. Często przenoszą swoich wyznawców z wyspy na wyspę i chronią przed niebezpieczeństwami. Ale nie brakuje w hawajskim folklorze także tego, co mroczne i przerażająceCzystość myśli, bogactwo wyobraźni oraz subtelność barw sprawiają, że mity hawajskie, w których przyroda ożywa za sprawą ludzkiej fantazji, zasługują na wysokie miejsce w literaturze, na równi z baśniami europejskimi.William Drake Westervelt (1849-1939) - sekretarz, a następnie prezes Hawaiian Historical Society. Jeden z najważniejszych autorytetów w zakresie folkloru Hawajów. Autor wielu książek i artykułów na jego temat, Jego antologie mitów i legend należą do ścisłego grona najtrafniejszych ujęć specyficznych hawajskich poglądów na sfery sacrum i profanum.
Smoki kroczą wraz z ludzkością od zarania dziejów. Raz straszliwe i przerażające, sieją spustoszenie, ziejąc ogniem i siarką. Gdzie indziej służą pomocą, symbolizując szczęście i dobrobyt. Zawsze potężne, budzące lęk, podziw i szacunek.Stanowią nieodłączną część mitologii i legend w niemal każdej kulturze, jednakowoż potrafią znacząco różnić się wyglądem, historią i znaczeniem. Ich obrazy, zrodzone i osadzone w folklorze, mitach i legendach, wpływały na religię, sztukę i obyczaje, bez względu na to, czy uznawano je za stworzenia pełne uroku czy niosące grozę.Niniejsza bogato ilustrowana podróż w czasie i przestrzeni przybliża opowieści o smokach z różnych stron świata. Ukazuje przypisywane im odmienne role - stwórców i sprzymierzeńców, zbieraczy skarbów i zaciekłych wrogów.Oto jak przez wieki widzieli je nasi przodkowie od Chin po kraje Zachodu. I jak widzimy je my, bowiem zakorzeniły się w kulturze tak głęboko, że nadal zamieszkują naszą wyobraźnię i nasze psyche. Nieustannie żywimy nadzieję, że jest gdzieś taka kraina, gdzie żyją smokiSarah-Beth Watkins jest autorką, redaktorką i wydawczynią. Dorastając w Richmond, Surrey, od najmłodszych lat pasjonuje się historią. Ma na swoim koncie między innymi bestsellery o rodach Tudorów i Stuartów. Pisuje artykuły do "The Tudor Society" i rozmaitych blogów historycznych.
W książce tej przyglądam się porównaniom, jakie zwykle prowokuje buddyzm na Zachodzie, by zobaczyć, na ile są rzetelne i uprawnione. O buddyzmie mówią fizycy, psychologowie, filozofowie, zwolennicy dialogu międzyreligijnego czy religioznawcy, a buddyści nie pozostają im dłużni i wypowiadają się o fizyce, psychologii, filozofii oraz innych religiach. Choć miło znajdować podobieństwa, co szczególnie łatwo przychodzi zwolennikom poprawności politycznej, to różnice między buddyzmem i wymienionymi dziedzinami wydają mi się znacznie głębsze niż często deklarowane podobieństwa. Sądzę, że warto sobie z tego zdawać sprawę, zwłaszcza że wszechobecna poprawność polityczna chce, byśmy bratali się ze wszystkimi (nawet z tymi, którzy bratać się nie chcą) i żenili wszystko ze wszystkim w imię ciepłego poczucia urojonej wspólnoty.
Kobiety odzyskują głosKoreańska kultura ludowa pełna jest historii o żeńskich zjawach nawiedzających świat ludzi. To kobiety, które zginęły w wyniku fałszywych oskarżeń lub odebrały sobie życie z powodu nieszczęśliwej miłości. Powracają, by ujawnić doznane krzywdy, domagać się zadośćuczynienia, a niekiedy wymierzyć sprawiedliwość tym, którzy nadużyli swojej władzy. Bywa, że jako mściwe duchy porzuconych żon sprowadzają choroby na swoje następczynie. Każda z tych historii kryje w sobie prawdę o brutalnej rzeczywistości i społecznych nierównościach.W fascynującym świecie koreańskich mitów i legend znajdziemy również opowieści o pramatkach, bóstwach opiekuńczych, górskich boginkach i szamankach łączących świat żywych ze światem zmarłych.Jeon Heyjin, ujawniając wpływ patriarchalnych struktur na dawne narracje, splata wątki mitologiczne z przenikliwą refleksją nad współczesnością. Opowieści zawarte w książce są uniwersalnym świadectwem ludzkiej siły, a ich echo rozbrzmiewa w nieustannej walce kobiet o swoje prawa.Demonologia i feminizm? Jeon Heyjin łączy te dwa zagadnienia w tyleż zaskakującą, co fascynującą opowieść o duchach, przemocy i patriarchacie. Jej książka to nowatorski głos w dyskursie feministycznym, oddający sprawiedliwość kobietom skrzywdzonym za życia, a po śmierci niewpasowującym się w neokonfucjański porządek. Jednocześnie Duchy i boginie są pasjonującą lekturą dla miłośników koreańskiej mitologii i demonologii.dr Blanka K. Dżugaj, dziennikarka i orientalistka, twórczyni i redaktorka naczelna portalu "Kulturazja"Mitologia i folklor Półwyspu Koreańskiego nie są tak dobrze znane, jak dziedzictwo jego sąsiadów, ale ostatnie lata przynoszą entuzjastom tego kręgu kulturowego coraz więcej powodów do zadowolenia. Jednym z nich jest polskie tłumaczenie książki Jeon Heyjin, która przybliża nam przebogaty świat duchów, bogiń i zjaw koreańskich. Wśród nich najbardziej rozpoznawalna - dzięki serialom - jest Arang, ale wiele z przedstawionych w Duchach i boginiach postaci również zasługuje na miejsce w szeregu ciekawych istot nadnaturalnych. Zmarłe żony pragnące jeszcze raz zobaczyć się z ukochanym, boginie panteonu szamanistycznego wyparte przez późniejsze bóstwa męskie, zawzięte duchy wracające, by szukać zemsty i ukojenia - wszystkie one mocno oddziałują na wyobraźnię i zmuszają do refleksji. Wartościowe są również zawarte w książce komentarze do każdej z historii, pogłębiające tło kulturowe owych legend i podań.Można zaryzykować stwierdzenie, że lata mijają, ale sytuacja kobiet w dalszym ciągu nie jest godna pozazdroszczenia. Osoby czytelnicze z łatwością zatem odnajdą w niesprawiedliwości dotykającej kobiety minionych epok odbicie współczesnej sytuacji, która nadal czeka na gruntowną przemianę.dr Renata Iwicka, Uniwersytet JagiellońskiJeon Heyjin - południowokoreańska pisarka, autorka licznych książek non-fiction przybliżających dzieje kobiet oraz powieści poruszających tematykę mniejszości i dyskryminacji. Duchy i boginie. Kobiety w koreańskich wierzeniach powstały jako rezultat zbierania klasycznych opowieści z Półwyspu Koreańskiego podczas pracy nad innym tekstem. Opowiadanie z gatunku science fiction zatytułowane Pachok, samman ri zdobyło nagrodę specjalną w konkursie literackim "Chengdu za sto lat", zorganizowanym w ramach piątej edycji międzynarodowego festiwalu fantastyki w chińskim mieście Chengdu. Więcej informacji na tej stronie.
Smakować to żyć w pełniW serii krótkich, błyskotliwych esejów Jehanne Dubrow zastanawia się nad naturą być może najbardziej intymnego zmysłu. Prowadząc nas przez pięć podstawowych smaków, tłumaczy, jak każdy z nich wpływa na nasze postrzeganie rzeczywistości.Autorka łączy osobiste doświadczenia z rozważaniami nad literaturą, muzyką i sztuką, a także tekstami religijnymi oraz filozoficznymi. Od zanurzonych w herbacie proustowskich magdalenek przez cukiernice pędzla Czanne'a po słodko-kwaśne sonety Szekspira i grzybobranie Mickiewicza - Dubrow pokazuje, jak z doznania zmysłowego smak przeobraża się w metaforę ludzkiego doświadczenia.Ta książka to nie tradycyjny posiłek, lecz raczej mezze - zestaw małych dań, które razem tworzą fascynującą opowieść o poznawaniu siebie i świata. To zaproszenie do wspólnego stołu, przy którym cielesne doznania towarzyszą intelektualnej uczcie.Pyszna opowieść o tym, dlaczego zmysł smaku to największy skarb nie tylko ciała, ale i umysłu, klucz do zrozumienia fizjologii, psychologii i kultury.Paweł Bravo, autor rubryki "Smaki" w Tygodniku PowszechnymJehanne Dubrow jest intelektualną sensualistką, pisarką czasami liryczną, innym razem niestroniącą od potocznego stylu, zawsze odznaczającą się krytyczną wrażliwością. Niektóre publikacje przytłaczają swoją obfitością; Smak Dubrow, odznaczający się ostrością spojrzenia i wyjątkową introspekcją, to doskonałe digestivo.David Lazar, autor Celeste Holm Syndrome: On Character Actors from Hollywood's olden AgeDubrow odwołuje się do licznych tekstów kultury, by w poruszający sposób ukazać bogactwo smaku. To rzecz, którą sam chciałbym napisać.Albert Sonnenfeld, profesor literatury francuskiej, tłumacz i krytyk kulinarnyDubrow za pomocą elegancko poprowadzonego eseju dowodzi, że smak to podstawowa forma dostępu do świata i innych ludzi, a także - co najważniejsze - do nas samych. Ta książka to poetycki hołd składany potędze i tajemnicy smaku.Barbara Carnevali, autorka Social Appearances: A Philosophy of Display and PrestigeErudycyjna, a zarazem nieprzytłaczająca. Doskonały przykład zmysłowego pisarstwa. "The European Legacy"Jehanne Dubrow - autorka tomów poetyckich i książek non-fiction, w tym poświęconej zapachom pod tytułem throughsmoke: an essay in notes (2019). Publikowała swoje wiersze i eseje m.in. na łamach "Poetry", "The Academy of American Poets", "The New York Times Magazin" i "The New England Review". Jest założycielką oraz redaktorką czasopisma "Cherry tree", a także laureatką licznych nagród literackich. Uczy kreatywnego pisania na University of North Texas.
Martin Pollack zabiera czytelników w pełną nostalgii wędrówkę po świecie, którego centrum były Przemyśl i Drohobycz, "powietrze było pyszne i świeże", na głównym placu miejskim mieszały się dziesiątki języków, a w lokalnej prasie opryszków traktowało się jak bohaterów. Jednocześnie to świat nierówności społecznych, biednych i brudnych sztetli, korupcji oraz wyzysku robotników z drohobyckich pól naftowych."Po Galicji" to niezwykła podróż w czasie do epoki minionej, opowieść o tęsknocie za lepszym i dostatniejszym życiem."Książka Martina Pollacka pokazuje, jak wielkie możliwości artystyczne i poznawcze zawiera ten rodzaj pisarstwa, który Clifford Geertz określa mianem gatunków zmąconych. Bo 'Po Galicji' jest i nie jest reportażem literackim, jest i nie jest esejem historycznym, jest i nie jest książką z antropologii kulturowej. Nie jest, ale zarazem jest tym wszystkim jednocześnie. I to na sposób nowatorski i znakomity." Ryszard Kapuściński
Czym są wierzenia religijne, jak powstają i jaka jest ich treść, w szczególności moralna? Te kwestie są dyskutowane zarówno przez osoby wierzące jak i niewierzące w istnienie Boga. W tej książce Autor odpowiada na powyższe pytania w sposób rzeczowy, niezależny od swego ateizmu deklarowanego jako postawa światopoglądowa. Eseje w niej zawarte są interesujące dla każdego, kto rozważa, profesjonalnie lub potocznie, problemy filozofi i religii. Jej lektura na pewno przyczyni się do krytycznego spojrzenia na własne i cudze przekonania światopoglądowe.
Jan Woleński
Autor określa swoje stanowisko jako naturalizm i ateizm, a przeciwstawia je rygoryzmowi, fundamentalizmowi i dogmatyzmowi, właściwym zwłaszcza dla monoteizmu. Gdyby mierzyć tę książkę pewnym słynnym aforyzmem literackim, to przybierałby tu on postać, iż „Boga nie ma, ale nie wszystko wolno” oraz że w sprawach moralnych radzić musimy sobie sami i jest to w pełni w naszej dyspozycji.
Janusz Dobieszewski
Kiedy algorytmy przejmują kontrolę, co zostaje z naszej wolnej woli?
Brytyjska poetka, dostawca jedzenia z Pittsburgha, indyjski lekarz i chiński aktywista na wygnaniu pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Łączy ich jedno - brutalna ingerencja sztucznej inteligencji w ich życia.
W cieniu AI pokazuje, jak systemy oparte na algorytmach zmieniają nasze życie. Od technologii wskazującej dzieci jako potencjalnych przestępców, przez wszechobecną inwigilację na ulicach, aż po aplikacje umożliwiające diagnozowanie chorób na odległość. AI już teraz odgrywa znaczącą rolę w naszej rzeczywistości - jest wszechobecna w internecie, w chatbotach lub mediach społecznościowych. Ale wpływa też na relacje międzyludzkie, edukację naszych dzieci, pracę, finanse, usługi publiczne, aż po prawa człowieka. Sztuczna inteligencja ingeruje w nasze życia, czy tego chcemy, czy nie.
Oddając głos zwykłym ludziom, daleko od wygodnego świata Doliny Krzemowej, Madhumita Murgia bada wpływ nowoczesnych technologii na jednostki i całe społeczeństwa. Pisze również o tym, że jako ludzie powinniśmy wspólnie uzgodnić jakie wartości i zasady chcemy zakodować w tych systemach oraz jakie ograniczenia na nie nałożyć.
Porywająca opowieść o tym, co to znaczy być człowiekiem w świecie zmienionym przez sztuczną inteligencję.
ŁĘGI ODRZAŃSKIE - PIĘKNE TERENY PEŁNE NATURALNYCH KRAJOBRAZÓW I PTASICH SIEDLISK W DOLINIE DRUGIEJ NAJDŁUŻSZEJ RZEKI POLSKI. TO ZARAZEM KRAINA NIEZWYKŁYCH LEGEND I ZDUMIEWAJĄCYCH OPOWIEŚCI O BOGACH I NAJROZMAITSZYCH STWORZENIACH ZAMIESZKUJĄCYCH RZECZNY NURT I JEGO OKOLICE. Pośród bogactwa przyrody Łęgów Odrzańskich żyją wyjątkowe stworzenia. Nad całym regionem czuwa bóg Viadrus wspomagany przez rzeczne syreny. Wody i lasy zamieszkują przewrotne rusałki. W głębinach czają się wodniki i topielce. W lasach i miastach osiadły czarownice i wiedźmy, a na drogach można spotkać samego diabła. Historie tu zgromadzone tyczą nie tylko rzeki i jej mieszkańców, ale również ludów żyjących nad brzegami oraz dawnych wielkich rodów, niekiedy całkowicie zaginionych, choćby za sprawą klątwy. Legendy te odsłaniają inne oblicze świata, który, choć geograficznie bliski, pozostaje omalże nieznany. Odra tętni bowiem życiem, a jej Łęgi wciąż skrywają liczne tajemnice. Konrad Hamkało (ur. 1996 r. w Dębnie) - absolwent Uniwersytetu Szczecińskiego. Od ponad siedmiu lat bada tereny nadodrzańskie pod względem folklorystycznym, geograficznym i historycznym. Pasjonat wszelkich legend, mitów i opowieści ludowych.
Najnowsze badania w temacie przenikania się świata Słowian i SkandynawówZdaniem badaczy, ludy słowiańskie i skandynawskie wchodziły w interakcję od niepamiętnych czasów. Pomimo różnic - choćby w sferze duchowości - wzajemne kontakty obejmowały wiele sfer życia.W najnowszej książce prof. Leszek Słupecki rozróżnia trzy terytoria kulturowego przenikania się i wzajemnych wpływów Słowian i Skandynawów - strefę okołobałtycką, Ruś oraz Słowiańszczyznę Zachodnią. Stawia istotne pytanie: Co Słowianie mogli dać Skandynawom, a co Skandynawowie Słowianom? Niniejsza pozycja w sposób fascynujący podkreśla odrębne cechy obu tych ludów. Porównanie kultury, wierzeń i zwyczajów ukazuje ich słabe i mocne strony.Pomimo intensywnych studiów Słowianie nieustannie pozostają fascynującą zagadką dla badaczy!
The appearance of the audiovisual series as a dominant genre on the broadcast entertainment scene was preceded by the millennia-long evolution of episodic narration. The book begins with an inquiry into the history and development of episodic narration to later provide a chronological survey of almost five hundred 21st-century audiovisual series (films are included for context) inspired by classical Antiquity. The data gathered in the survey are then analyzed from the point of view of the variety and frequency of the used myths and classical references, as well as compared with the significant scholarship on the reception of Antiquity (until recently, traditionally focused on cinema). The last chapters pull together a coherent image of the main themes and trends in the 21st-century audiovisual serial narratives inspired by Graeco-Roman mythology.******Ta pieśń nie kończy nigdy się. Mitologia klasyczna w XXI-wiecznych serialach telewizyjnych dla młodzieżyZanim seriale zdominowały telewizję rozrywkową, poprzedziła je dobrze ponad tysiącletnia ewolucja narracji w odcinkach. Książka nakreśla najpierw historię i rozwój epizodycznej narracji, a potem przechodzi do chronologicznego przeglądu prawie pięciuset nakręconych w XXI wieku seriali telewizyjnych dla młodzieży zainspirowanych mitologią starożytną (z dodanymi dla kontekstu filmami). Tak zgromadzone dane zostały następnie zbadane pod względem różnorodności i częstotliwości użytych w serialach mitów i odniesień do starożytności, jak również porównane z literaturą naukową na temat recepcji antyku (do niedawna zajmującej się raczej kinem). Dalsze rozdziały książki przedstawiają spójny obraz głównych tematów i tendencji w serialach telewizyjnych XXI wieku powstałych pod wpływem mitologii grecko-rzymskiej.
Zaproszenie do refleksji i dialogu między nauką a religią.Przez blisko cztery wieki, od Kopernika przez Galileusza i Darwina do Freuda, dokonywano coraz to nowych spektakularnych odkryć naukowych, dzięki którym stwarzano wrażenie, że można objaśnić Wszechświat, nie uciekając się do działania jakiegoś kreatora. Tym sposobem w początkach XX wieku w sferze idei zatriumfował materializm. Ale późniejsze badania podważyły to, co dotąd powszechnie uważano za pewne, można więc dzisiaj powiedzieć, że materializm, który zawsze był wiarą taką samą jak inne, staje się wiarą irracjonalną.Autorzy przystępnie przedstawiają pasjonującą historię odkryć naukowych i przegląd niepodważonych nowych dowodów na istnienie Boga. Stawiają też pytanie: skoro na początku ubiegłego wieku wiara w Boga zdawała się kłócić z nauką, czy dzisiaj nie jest przeciwnie?
Margaret Mead (1901-78) rozpoczęła swoją błyskotliwą karierę naukową od studiów antropologicznych na Samoa. Prowadziła później kolejne badania terenowe wśród Indian amerykańskich, na wielu kolejnych wyspach Pacyfiku (m.in. na Nowej Gwinei, na Bali) i w wielu innych miejscach. Zawsze koncentrowała się na kulturze, tożsamości w tym szczególnie tożsamości seksualnej czy pokoleniowej. Interesowały ją – jakże ciągle istotne – studia nad zmianami społecznymi. Obecnie uznawana jest za jednego z klasyków socjologii Książka Mężczyźni i kobiety to zaś jedna z jej najważniejszych publikacji a jej wydanie w Polsce wypełnia lukę w klasycznych już dzisiaj gender studies. Bowiem ta książka jest na świecie uznawana za absolutnie klasyczną fundamentalną książka w gender studies, która stara się odpowiedzieć na zasadnicze pytanie: Co tak naprawdę znaczy być mężczyzną czy być kobietą? Mężczyźni i kobiety to książka o społecznych i kulturowych uwarunkowaniach płci. Książka absolutnie niezbędna dla każdego, kto zajmuje się tematyką społecznej roli kobiety i mężczyzny, gender studies, współczesnego feminizmu, ale przecież nie tylko – to książka dla każdego myślącego czytelnika/czytelniczki/osoby czytającej.
W tej niezwykłej książce archeolożka i antropolog zdradzają tajniki swojej pracy. Już wkrótce się dowiesz, czy starożytne kości śmierdzą, jaki mają kolor i jak się je odkopuje. Odkryjesz też, że szkielety (tak, również twój!) skrywają wiele tajemnic. Badając je, naukowcy potrafią ustalić, gdzie i kiedy żyliśmy, na co chorowaliśmy, czy odżywialiśmy się zdrowo i w jakich okolicznościach zmarliśmy.
Pamiętaj, kości nigdy nie kłamią… I nigdy nie zapominają!
Marta Guzowska jest archeolożką i pisarką. Całkiem prawdopodobne, że mieliście w ręku jej książki dla dzieci: Archeologię albo serie Detektywi z Tajemniczej 5 i Detektywi z Tajemniczej 5 kontra duchy. Ludzkie kości ogromnie ją fascynują. Uwielbia sobie wyobrażać, jak wygląda jej własny szkielet, a zwłaszcza czaszka, którą uważa za najciekawszą część człowieka. Bardzo chętnie ogląda też swoje zdjęcia rentgenowskie.
Na wykopaliskach wielokrotnie znajdowała szkielety, ale zawsze wzywała wtedy na pomoc antropologa, takiego jak profesor Wiesław Więckowski. Nauczyła się także przed wydobyciem z ziemi starannie oczyszczać każdą kostkę pędzelkiem, rysować i fotografować, a później, już po wydobyciu, cierpliwie układać na stole we właściwej kolejności.
Kiedy Marta nie wie czegoś o kościach, dzwoni do Wieśka, z którym przyjaźni się od dwudziestu pięciu lat.
Wiesław Więckowski jest profesorem od ludzkich szkieletów. Na co dzień uczy studentów Uniwersytetu Warszawskiego, jak zmusić kości do mówienia. Na swoich zajęciach opowiada również o ewolucji człowieka, czyli o tym, w jaki sposób przyszedł na świat Homo sapiens.
Jego wielką pasją jest archeologia śmierci (co brzmi trochę makabrycznie, ale chodzi po prostu o badanie grobów i zachowanych w nich szczątków). Profesor Więckowski nie ogranicza się jednak do wykładania. W Izraelu pracuje na cmentarzu, na którym pochowani zostali rzymscy legioniści. W Peru bada kości ze stanowiska Castillo de Huarmey, które możecie znać z książki Archeologia. Mumie, złoto i stare skorupy.
W związku ze swoją pracą mówi nie tylko po polsku i angielsku, lecz także po hiszpańsku i hebrajsku, a do tego ma do czynienia z… mumiami, choć okropnie tego nie lubi. Lubi za to Indianę Jonesa, chociaż wie, że tak nie należy prowadzić wykopalisk!
Joanna Czaplewska jest ilustratorką i projektantką graficzną, a także absolwentką Wydziału Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obecnie pracuje tam jako asystentka. Wraz z Katją Widelską zilustrowała książkę Elżbiety Pałasz Trzy, dwa, raz, Günter Grass, która otrzymała wyróżnienie graficzne w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY.
Mieszka w Gdyni, o pięć minut drogi od morza, a jej najczęstszy widok z okna to przelatujące z krzykiem mewy. Jest matką czterech skrzydłokwiatów i trzydziestu pięciu innych roślin doniczkowych, a także niestrudzoną zbieraczką książek, głównie tych z obrazkami.
W dzieciństwie prowadziła intensywne prace archeologiczne w pobliskim lesie, w którym zakopywała i odkopywała różne skarby. Jako mała dziewczynka wybiła sobie obojczyk, skacząc po kanapie, i prawie złamała nos na lodowisku. Ona również przepada za Indianą Jonesem.
Aleksander Bruckner (1856-1939) - polski kulturoznawca, historyk literatury polskiej i słowiańskiej, autor m. in.. "Encyklopedii staropolskiej", "Dziejów kultury polskiej", "Różnowierców polskich", Słownika etymologicznego języka polskiego czy "Dziejów języka polskiego", doktor honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego. W książce "Starożytna Litwa. Ludy i Bogi" autor twierdzi, iż Niezaprzeczona starożytność Litwy zasadza się na czymś innym, czym się ludy słowiańskie, germańskie i romańskie szczycić mogą: na nieprzerwanym przebywaniu na jednej i tej samej ziemi przez lat co najmniej dwa tysiące. W kolejnych rozdziałach bada związki Litwy z Finami, zajmuje się plemionami (może lepiej - ludami) Jaćwingów, Prusów, Żmudzinami i Łotyszami, badając ich wzajemne relacje. Ostatecznie poddaje także charakterystyce mitologię litewską, a bogowie litewscy najczęściej w gajach i lasach mieszkali, czasem tedy przybierają postć drzew, czasem zwierzęcą, czasem wkraczają do ich świata duchy zmarłych, często wymagają składania ofiar, a świat , uniwersum bogów, zjaw, czartów itp liczy blisko 30 tysięcy postaci często dziś już całkowicie zapomnianych
Sposoby użycia argumentów Stephena E. Toulmina to książka uważana przede wszystkim za jeden z tekstów założycielskich współczesnej teorii argumentacji. Jej problematyka sięga jednak o wiele dalej i głębiej, praca podejmuje bowiem podstawowe problemy filozofii języka, rozważając źródła znaczenia słów i ich rolę w kształtowaniu naszych przekonań i prowadzeniu praktycznej argumentacji, dociera ponadto w głąb problematyki epistemologicznej, analizując kontekst naszych ideałów poznawczych. Krótko mówiąc, dotyka sedna tego, na czym polega nasza racjonalność czy rozumność: tego, w jaki sposób uzasadniamy to, co głosimy. Szczególnym rysem dociekań Toulmina jest położenie akcentu na rzeczywistą praktykę użycia języka, która z jednej strony wskazuje przyczyny ulegania filozoficznym pokusom i podążania za wygórowanymi, abstrakcyjnymi ideałami logicznymi czy poznawczymi, z drugiej zaś strony ukazuje konstruktywną drogę do bardziej szczegółowego ujęcia sposobów użycia argumentów, uwzględniającego kontekst i właściwe mu standardy dziedzinowe.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
