Odwołując się do Katechizmu Kościoła katolickiego, który naucza, że "Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi", autor przedstawia podstawy teologiczne każdego z nich, po czym wskazuje na specyfikę oraz owoce, tudzież skutki widzialnych znaków (obrzędów) (por. KKK 1131). Sakrament to osobowe spotkanie z żywym Bogiem. Jezus po swojej męce i zmartwychwstaniu nie przerwał zbawczej działalności i posłał nam od Ojca Ducha Świętego, przez którego kontynuuje dzieło przekształcania świata w królestwo Boże. Zbawcze działanie w życiu człowieka dokonuje się poprzez sakramenty, w których Bóg daje człowiekowi samego siebie. Bóg ofiaruje ze swojej hojności dary, które są skuteczne, gdy napotykają wiarę. Bez niej drzwi do naszego życia są zamknięte. Aby najlepiej jak tylko się da skorzystać z tych darów, trzeba być świadomym tego, co dokonuje się w naszym życiu dzięki sakramentom. Niniejsza książeczka będąca drugim tomem w serii "Drogami wiary" stanowi niezbędne minimum wiedzy, jaką trzeba posiadać, aby świadomie towarzyszyć zmartwychwstałemu Jezusowi, który idzie z nami tak, jak kiedyś szedł z uczniami podążającymi do Emaus. Od narodzenia bowiem aż do śmierci możemy przyjmować różne sakramenty, w których Jezus uświęca nas mocą swojego Ducha.
Bóg powołuje człowieka do życia wiecznego. To jest pragnienie Boga, ale ono musi się spotkać z pragnieniem człowieka. Po śmierci bowiem "Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga. () Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu" (Rz 14, 10b-12). Po śmierci są trzy możliwości: niebo - wieczne szczęście z Bogiem; piekło - wieczny brak Boga; czyściec - czasowe oddalenie od Boga. Wszystkie trzy rzeczywistości wymykają się naszemu myśleniu, jednak czyściec budzi najwięcej pytań i nieporozumień, a przecież nacechowany jest nadzieję ze względu na obecność Kościoła w modlitwie i dążeniu do zbawienia. Kościół bowiem to wspólnota nie tylko doczesna, ale także zbawionych w niebie i cierpiących w czyśćcu. Tę więź i wzajemne świadczenie sobie dóbr zbawczych nazywamy Obcowaniem Świętych. Chcemy więc wesprzeć naszych zmarłych braci i siostry swoimi modlitwami.
Za zezwoleniem Kurii Diecezjalnej w Opolu.Opole, dnia 5.08.2022 r., nr 4/2022/I/KNC-K Cierpienie to duchowe, jak i fizyczne często jest bolesnym doświadczeniem, z którym trudno zmierzyć się samemu bez pomocy bliźnich. Dla człowieka wierzącego jest czymś naturalnym zwrócenie się o pomoc do Boga. Czasami jest to okrzyk przerażenia: Panie, ratuj, ginę (por. Mt 8, 25), innym razem ciche westchnie: Panie, wspomnij na mnie (por. Łk 23, 42). Warto pamiętać, że Gdy () nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami (Rz 8, 26-27).Modlitewnikiem Panie, pospiesz ku ratunkowi memu (por. Ps 70, 2) pragniemy wesprzeć wszystkich chorych, którzy nie potrafią znaleźć odpowiednich słów, aby prosić Boga o ratunek. Niech modlitwy zawarte w tej książeczce dodają odwagi, aby nie bać się znaleźć jak najbliżej Jezusowego serca i w nim szukać ocalenia. Niechaj podręczny format z dużym drukiem ułatwi korzystanie z modlitw, które zaowocują wieloma łaskami.
Niełatwo przybliżyć bogactwo i piękno Eucharystii w tak krótkim opracowaniu. Przez wieki powstawały i nadal powstają liczne książki i książeczki, naukowe i te popularne, starając się nie tylko ją opisać, ale bardziej pomóc czytelnikowi zrozumieć coś z jej tajemnicy, a nade wszystko pobudzić w nim pragnienie życia Eucharystią i z Eucharystii. Nie da się tak naprawdę nauczyć, jak przeżywać liturgię. Można, a nawet trzeba, pogłębiać swoją wiarę również przez wiedzę, ale jedynie praktyka pozwoli zakosztować, jak dobry jest Pan. Na koniec warto zajrzeć do listu apostolskiego Jana Pawła II Mane nobiscum Domine. Ten łaciński tytuł dokumentu oznacza ""zostań z nami, Panie"" (por. Łk 24,29). Są to słowa zaczerpnięte z Ewangelii, z fragmentu drogi Apostołów do Emaus. I rzeczywiście Pan pozostał z nami. Idąc za myślą papieża, niech ta książeczka będzie okazją do uświadomienia sobie na nowo tego, jak niezrównany skarb Chrystus powierzył swemu Kościołowi. Niech pobudza do celebrowania jej w sposób żywszy i bardziej świadomy, a z tego niech wypływa życie chrześcijańskie przemienione miłością (p. 29).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
