Prometeusz skowany, zwany także jako Prometeusz w okowach,jest klasykiem tragedii greckiej i literatury światowej. Autor utworu,Ajschylos, jeden z najwybitniejszych obok Sofoklesa i Eurypidesa tragikówateńskich, uważany jest za ojca gatunku. Tragedia inspirowanajest mitem o tytanie Prometeuszu, który wykradł bogom olimpijskimogień, by podarować go ludziom. Akcja rozpoczyna się w momencie,kiedy ogarnięty żądzą zemsty Zeus przykuwa Prometeusza do skałyi wydaje na wieczne potępienie. Czy tę boską karę da się odwrócić?Czy Prometeusz zmieni los ludzi, choć działa wbrew boskiej woli? Czywładza największego z bogów jest nieograniczona, czy i ona możeulec nieprzewidywalnym zrządzeniom losu? Dzieło Ajschylosa dotykao wiecznych problemów ludzkiej egzystencji
Agamemnon, Ofiarnice, EumenidyOresteja jest jedyną w całości zachowaną trylogią tragiczną. Poszczególne jej części to: Agamemnon, Ofiarnice, Eumenidy. Całość oparta jest na jednym micie o rodzie Pelopidów. Ukazuje tragiczne dziedzictwo zbrodni nękające kolejnych jego członków, od czasów, gdy Pelops zdobył podstępem tron i rękę Hippodamei. Jego wnuk, Agamemnon, wyprawiając się na wojnę trojańską, poświęca bogom swoją najmłodszą córkę Ifigenię, by sprowadzić przychylne wiatry. Tym samym wywołuje nienawiść swojej żony Klitajmestry, która podczas nieobecności męża związuje się z Ajgistosem. Po powrocie Agamemnona, króla Myken, spod Troi, wiarołomna małżonka zabija go. Morderczyni postrzega swój czyn za sprawiedliwe wyrównanie rachunków. W budzącej zgrozę spowiedzi z dumą opowiada o zapłacie za śmierć córki i wiarołomstwo Agamemnona. Zbrodniczego czynu nie podziela Chór, przewidując następstwa zbrodni: ,,Tu śmierć -- tam śmierć, płaci krwią, kto zabił"". Chór nie myli się -- w Ofiarnicach dokonuje się zemsta na Klitajmestrze, na którą czeka córka Agamemnona Elektra. W matkobójstwie wspiera swego brata Orestesa, który w przebraniu przybywa do pałacu i zabija najpierw Ajgistosa, potem matkę. Przerażony swym czynek Orestes udaje się na wygnanie: ,,Żywy, zmarły -- na wieki taka moja sława"". W pogoń za nim ruszają Erynie. Tragedia dopełnia się ostatecznie w ostatniej części trylogii. W Delfach Pytia nakazuje Orestesowi udać się na sąd przed Pallas Ateną, przez którą Orestes zostaje uwolniony od winy. Gnające zaś go Erynie otrzymują przydomek bóstw opiekuńczych, Eumenid, które mają sprawować pieczę nad Ateńczykami. Wielką tragedię zemsty, kary i przebaczenia kończy pojednanie, przymierze zawarte na wieki.
Ajschylos (525-456) to twórca tragedii greckiej w jej formie literackiej i teatralnej, znany jako jeden z największych poetów religijnych świata, którego interesowały przede wszystkim fundamentalne problemy religijno-moralne, a więc istota bóstwa, sprawy boskiej sprawiedliwości, winy i kary, żyworodnej siły występku oraz problematyka dziedziczenia zbrodni rodowej. Prezentując te fundamentalne prawdy religijno-moralne, ilustrował je przykładami wielkich czynów i wielkich zbrodni, ale znalazł również sposób, by w jego tragediach znalazła odbicie także tematyka z życia zwykłych ludzi: ich nieszczęścia i troski życia codziennego. I tak w jego sztukach mamy świadectwa cierpień dzieci, kobiet i ludzi starych, Greków i obcych, migrantów i tułaczy; wszystkich dotkniętych nieszczęściami losu, wojny oraz niesprawiedliwością ze strony bogów i władców. Otwarty na niedole zwykłych ludzi, potrafił je dostrzec, przedstawić i zrozumieć; wyrazić wobec nich swoją empatię i współczucie. Okazał się też gorącym patriotą który był w stanie zdobyć się na współczucie wrogom. Ajschylosa zasadnie można więc zaliczyć do prekursorów i twórców kultury europejskiej nie tylko z tego względu, że był genialnym poetą i innowatorem na polu teatru i tragedii, lecz również dlatego, że był także wielkim humanistą, który zauważał w świecie ludzi nie tylko heroiczną wielkość, lecz też rzeczy z pozoru mniej ważne, jednak stanowiące w dużej mierze o istocie naszego człowieczeństwa i europejskiego etosu.
Oresteja jest uznawana powszechnie za jedno z najwybitniejszych arcydzieł literatury światowej. Ta jedyna trylogia wśród zachowanych tragedii greckich jest z jednej strony szczytowym osiągnięciem Ajschylosa jako poety oraz rozwinięciem i podsumowaniem jego wcześniejszych innowacji w zakresie techniki dramatycznej i teatralnej, a z drugiej wyznacza dla następców nowe drogi rozwoju tragedii. Ajschylos jest też dla odbiorców jego dzieła nauczycielem, wskazując między innymi, że mądrość i wiedzę zdobywa się cierpieniem i trudem, a występku i zbrodni unika, przestrzegając prawa, na którego straży stawia trybunał "złożony z nieprzekupnych, prawych i bezstronnych obywateli", którym przewodzi Pallas Atena, uosobienie ducha ateńskiej demokracji i wykonawczyni woli Zeusa i jego Sprawiedliwości (Dike).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
