Ostre stany glikemiczne należą do zdarzeń nagłych zagrażających zdrowiu i życiu pacjenta. Pomimo postępu medycyny wciąż stanowią one istotny problem i wyzwanie kliniczne. Brak wiedzy i doświadczenia mogą powodować błędy w leczeniu chorych w stanie CKK i SHH, przyczyniające się do wystąpienia powikłań zagrażających zdrowiu i życiu. O sukcesie terapeutycznym przesądza doświadczenie zespołu leczącego. Zamiarem autorów było przygotowanie książki, która będzie pomocna w codziennej praktyce klinicznej.
Chłoniak rozlany z dużych komórek B stanowi 30–40% wszystkich przypadków chłoniaków nieziarniczych i jest najczęstszym chłoniakiem rozpoznawanym u dorosłych. Oddajemy w Państwa ręce opracowanie, w którym autorzy omówili genetykę, zalecenia diagnostyczne, leczenie oraz rolę przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych w procesie leczenia tego nowotworu, prezentując stan wiedzy na 2015 rok.
Określenie „nietrzymanie moczu” odnosi się do objawu bezwiednego wycieku moczu obserwowanego przez pacjenta lub jego opiekuna. Nietrzymanie moczu można klasyfikować w zależności od jego charakterystyki lub okoliczności towarzyszących epizodom wycieku moczu. Może ono być objawem odosobnionym lub towarzyszyć innym objawom z dolnego odcinka dróg moczowych. Podstawowe znaczenie w procesie diagnozowania i leczenia chorego ma stosowanie obowiązującej, jednolitej terminologii dotyczącej czynności i zaburzeń dolnego odcinka dróg moczowych. Dużą pomocą w tym zakresie będzie książka pt. „Nietrzymanie moczu u kobiet i mężczyzn” pod redakcją Tomasza Gołąbka i Piotra Chłosty, która już wkrótce ukaże się nakładem Wydawnictwa Termedia. Podręcznik zawiera najnowsze rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia nietrzymania moczu.
Inspiracją książki była konferencja pod tym samym tytułem, która odbyła się w listopadzie 2016 r. Jej współautorami są wybitni specjaliści w zakresie reumatologii z całego kraju.
Książka została podzielona na dwie części. Pierwsza, przeznaczona dla reumatologów, poświęcona jest m.in. przyszłości leczenia reumatologicznego. Znalazły się tu także takie rozdziały, jak: Nowe oblicza reumatologii, Socjoekonomia chorób reumatycznych, Nakłady finansowe na leczenie biologiczne chorób reumatycznych przez ostatnie 10 lat, Personalizacja w leczeniu chorób reumatycznych, Co nowego w młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów? Specjaliści z Danii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Czech i Szwecji opisali sytuację w krajach europejskich.
Część druga książki składa się z rozdziałów napisach przez reumatologów, którzy współtworzyli sesje przygotowane dla lekarzy rodzinnych. Ich tematyka obejmuje podstawy leczenia biologicznego, diagnostykę wczesnego zapalenia stawów i spondyloartropatii zapalnych. Zaprezentowano także tak istotne i interdyscyplinarne schorzenia, jak zespół antyfosfolipidowy i twardzina układowa. Czytelnik znajdzie w książce również kompendium wiedzy na temat aspektów prawnych w praktyce reumatologa i lekarza rodzinnego, wytyczne do stosowania metotreksatu i wskazania do rehabilitacji oraz aktualne zalecenia dotyczące leczenia bólu w chorobach reumatycznych.
Depresja stanowi dobry przykład pełnej integracji ciała i psychiki, przejawia się bowiem zarówno objawami z kręgu psychopatologii, jak i dolegliwościami cielesnymi. To choroba powodująca upośledzenie funkcjonowania organizmu, która może w dużym stopniu przyczyniać się do inwalidyzacji pacjentów i sprawiać, że ich życie i aktywność ulegają znacznemu zubożeniu. Depresja jest uznawana za najbardziej dolegliwą chorobę (most painful medical disorder) – 50% chorych ma myśli samobójcze, 30% podejmuje próby samobójcze, 15% popełnia samobójstwo. Według danych WHO rocznie notuje się około miliona samobójstw, z czego 70% jest spowodowanych depresją – więcej niż zgonów wskutek działań wojennych czy katastrof. Depresję rozpoznaje i leczy psychiatra, ponieważ jest ona zaburzeniem psychicznym. Tak jednak jest tylko w teorii. W praktyce chorzy na depresję najczęściej najpierw zgłaszają się do lekarzy rodzinnych, lekarzy pierwszego kontaktu, internistów czy neurologów z prośbą o poradę i pomoc w związku z objawami depresji. Dlatego tak ważne jest, aby lekarze innych specjalności, a przede wszystkim lekarze rodzinni, posiadali umiejętności rozpoznawania i inicjowania leczenia depresji. Książka „Depresja w praktyce lekarza rodzinnego” pod redakcją prof. Marka Jaremy jest w tym względzie nieocenioną pomocą.
Poszczególne rozdziały poświęcone są m.in. takim zagadnieniom, jak: obraz kliniczny depresji, zagrożenia w depresji, leczenie farmakologiczne depresji, inne formy leczenia depresji oraz psychoterapia depresji.
Od pierwszego wydania „Kompendium gastroenterologicznego” minęło już osiem lat. W drugim wydaniu uwzględniono postęp, jaki dokonał się w tym czasie w medycynie. Książka może stanowić nieocenioną pomoc w prowadzeniu wstępnej diagnostyki i terapii chorób układu pokarmowego. W publikacji omówiono takie schorzenia układu pokarmowego, jak zakażenie Helicobacter pylorii, choroby czynnościowe, choroba refluksowa, choroba wrzodowa, zespół przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego, choroby związane z glutenem, choroba niedokrwienna jelit, nieswoiste zapalne choroby jelit, rzekomobłoniaste zapalenie jelita, choroba uchyłkowa, rak jelita grubego, ostre zapalenie trzustki czy autoimmunologiczne zapalenie trzustki. Szczególnie dużo miejsca poświęcono chorobom wątroby, których próby klasyfikacji natrafiają na trudności ze względu na różnorodność kryteriów podziału: czynnościowe, morfologiczne, etiopatogenetyczne, czasowe. W niniejszym opracowaniu schorzenia wątroby pogrupowano na te, w których dominują cechy uszkodzeń hepatocelularnych, oraz te, w których przeważają cechy cholestazy. W każdej z tych grup znalazły się więc choroby o różnej etiopatogenezie, o różnym przebiegu klinicznym (ostrym, przewlekłym) i obrazie histopatologicznym, a także związane z różnym ryzykiem powikłań. Książka adresowana jest szczególnie do lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, od których w znacznej mierze zależy prawidłowe ukierunkowanie diagnostyki i prowadzenie skriningu omówionych chorób.
Autorzy książki „Psychiatria w geriatrii” przekonują, że leczenie depresji jest trudne i nie zawsze zmiana leku (a nawet lekarza) przynosi poprawę. Mają równocześnie świadomość, że depresja jest chorobą mózgu, choć jej konsekwencje dotyczą całego organizmu. Podstawą jej leczenia będą, mimo stosowania innych biologicznych form terapii, stale udoskonalane leki przeciwdepresyjne. Dążenie do udoskonalenia cząsteczki leku wiąże się nie tylko z działaniem na objawy choroby, lecz także z eliminowaniem możliwości wystąpienia objawów ubocznych i niepożądanych.
Niedoczynność tarczycy oraz cukrzyca są jedynymi częstymi chorobami endokrynologicznymi.
Wszystkie inne choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego należą do tzw. chorób rzadkich.
Postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne u pacjentek ciężarnych chorujących na rzadkie choroby endokrynologiczne jest szczególnym wyzwaniem dla endokrynologów, ginekologów oraz wszystkich innych specjalistów, którzy sprawują opiekę nad kobietami w wieku rozrodczym.
Małgorzata Karbownik-Lewińska
Podręcznik „Praktyka leczenia wspomagającego w onkologii” pod redakcją prof. Andrzeja W. Szawłowskiego i prof. Rafała Steca jest pierwszym polskim kompleksowym opracowaniem zagadnień związanych z tą ważną formą opieki nad chorymi na nowotwory. Poszczególne rozdziały, których autorami są wybitni krajowi eksperci, zostały opracowane w sposób bardzo praktyczny i przystępny. Niewątpliwą zaletą opracowania jest jego wielodyscyplinarny charakter, dzięki czemu szerokie grono czytelników zyskuje wartościowe źródło przydatnych informacji. W ciągu ostatniej dekady w Polsce dokonał się znaczący postęp w zakresie wysokospecjalistycznej opieki nad chorymi na nowotwory. Poprawiła się znacząco dostępność wysokospecjalistycznych, mniej okaleczających procedur chirurgicznych. Jednak wszystkie metody leczenia onkologicznego mają charakter inwazyjny, a tym samym stwarzają ryzyko powikłań. W skrajnych przypadkach mogą nawet zagrażać życiu chorego. Jak podkreśla redaktor i współautor książki prof. Andrzej Szawłowski, sztuką jest nie tylko zoperować chorego, ale wyprowadzić go z zagrożeń, które mogą wystąpić w wyniku zastosowanych procedur chirurgicznych. Tu podstawą jest leczenie wspomagające.
Leczenie wspomagające stało się nieodłączną częścią opieki onkologicznej – od momentu rozpoznania nowotworu poprzez fazę aktywnego leczenia do okresu rehabilitacji, zdrowienia i „życia po raku”. Działania te, obok typowych metod medycznych, obejmują również zaspokajanie emocjonalnych, społecznych i duchowych potrzeb pacjenta. Leczenie wspomagające może dotyczyć wszystkich rodzajów nowotworów oraz stopni ich rozwoju, ale jego rola jest szczególnie ważna w zaawansowanych stadiach choroby. Poszczególne aspekty opieki nad chorym zostały szczegółowo omówione w podręczniku. Jak podkreślają autorzy, do optymalnego leczenia chorych na nowotwory złośliwe nie wystarczy opanowanie „rzemiosła onkologicznego” w ramach szkolenia specjalizacyjnego i praktyki zawodowej, ale potrzebna jest również wiedza i umiejętności z zakresu metod wspomagających owo rzemiosło, w czym pomocna może się okazać książka „Praktyka leczenia wspomagającego w onkologii”. Podręcznik powinien znaleźć się w bibliotece każdego chirurga onkologa, może także stanowić lekturę uzupełniającą dla młodych lekarzy szkolących się w chirurgii onkologicznej.
Zespół sercowo-nerkowy (cardio-renal syndrome – CRS) został wyodrębniony, aby podkreślić częste współwystępowanie i ścisłą zależność pomiędzy chorobami układu sercowo-naczyniowego i chorobami nerek. Przez szereg lat definicja CRS nie była dostatecznie sprecyzowana i używano jej w odniesieniu do różnych sytuacji. W 2008 r. CRS doczekał się usystematyzowania pod auspicjami Acute Dialysis Quality Initiative (ADQI) – nefrolodzy, kardiolodzy, kardiochirurdzy i anestezjolodzy podsumowali dotychczasowy stan wiedzy. Przede wszystkim dokładnie zdefiniowano zespół sercowo-nerkowy jako współistnienie choroby serca i nerek w sytuacji, gdy ostra lub przewlekła dysfunkcja jednego narządu prowadzi do ostrej lub przewlekłej dysfunkcji drugiego, oraz wyodrębniono pięć różnych jego typów z uwzględnieniem chronologii i dynamiki pojawiających się nieprawidłowości. Leczenie CRS stanowi duże wyzwanie kliniczne. Różni się ono w zależności od tego, która z patologii dominuje, jaka jest chronologia uszkodzeń, ich przyczyna oraz dynamika. W książce przedstawiono szczegółowe informacje dotyczące leczenia ostrego uszkodzenia nerek, przewlekłej choroby nerek oraz ostrej i przewlekłej niewydolności serca.
Mukowiscydoza jest chorobą przewlekłą, w której konieczne jest stosowanie przez całe życie chorego stałego leczenia podtrzymującego. Chorzy wymagają też regularnych kontroli ambulatoryjnych, których celem jest profilaktyka postępów choroby oskrzelowo-płucnej, monitorowanie stanu odżywienia oraz wczesna diagnostyka powikłań. Książka pt. „Mukowiscydoza – choroba wieloukładowa” pod redakcją profesor Doroty Sands systematyzuje wiedzę na temat tej przewlekłej choroby, przedstawia jej epidemiologię i patofizjologię, aspekty kliniczne, diagnostykę oraz zasady wielospecjalistycznej opieki nad chorymi.
Książka pt. „Atlas kliniczno-patologiczny nieswoistych chorób zapalnych jelit” jest świetnie napisanym, zwięzłym podręcznikiem, w którym czytelnik znajdzie aktualną wiedzę na temat nieswoistych zapaleń jelit. Zawiera wspaniałe zdjęcia endoskopowe, anatomopatologiczne, radiologiczne, ultrasonograficzne i schematy zabiegów chirurgicznych. Od ukazania się I wydania upłynęło 6 lat. W tym czasie zaszły istotne zmiany w postępowaniu diagnostycznym i leczniczym w tych schorzeniach, co zostało uwzględnione w aktualnym, II wydaniu.
Jedną z tych zmian jest stałe zwiększanie się liczby chorych na wrzodziejące zapalenie jelita grubego i chorobę Leśniowskiego-Crohna na całym świecie. Przykładem zmian związanych z badaniami genetycznymi jest liczba miejsc w genomie warunkujących podatność na nieswoiste choroby zapalne jelit. W I wydaniu atlasu liczba ta została określona na 50. Tymczasem opisano ponad 100 dalszych miejsc, a przypuszczalnie jest ich jeszcze więcej. W książce uwzględniono także nowości dotyczące leczenia zachowawczego i wprowadzenia nowych leków biopodobnych. Atlas skierowany jest do gastroenterologów, chirurgów przewodu pokarmowego, pediatrów, internistów oraz wszystkich lekarzy, którzy w swojej praktyce mają kontakt z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit.
Z zaburzeniami krzepnięcia krwi mają do czynienia lekarze prawie wszystkich specjalności, a niektóre z nich występują powszechnie. Temu zagadnieniu przygląda się w swojej nowej książce prof. Jerzy Windyga. Czy stwierdzenie u pacjenta wydłużonego czasu krzepnięcia zawsze świadczy o skazie krwotocznej? Czy nieoznaczalny czas krzepnięcia jest zawsze poważnym sygnałem alarmowym? Czy prawidłowe wyniki testów przesiewowych hemostazy wykluczają skazę krwotoczną? Czy skrócenie czasu krzepnięcia ma znaczenie kliniczne? – to tylko część pytań, na które czytelnik znajdzie odpowiedzi w książce„Zaburzenia krzepnięcia krwi w codziennej praktyce lekarskiej”.
Monografia zaczyna się od scharakteryzowania elementów hemostazy i omówienia oddziaływań między nimi. Ta część podręcznika zawiera dużo informacji teoretycznych, bez których nie można zbudować solidnej wiedzy o hemostazie. W kolejnych rozdziałach omówiono w możliwie kompleksowy sposób skazy krwotoczne, defekty krzepnięcia prowadzące do powikłań zakrzepowo-zatorowych oraz stany zakrzepowo-krwotoczne. Dużo miejsca poświęcono laboratoryjnym aspektom badania hemostazy, w tym doborowi odpowiednich testów diagnostycznych oraz zasadom interpretacji uzyskanych wyników.
Książka pt. „Alergologia – kompendium” pod red. Rafała Pawliczaka to nowoczesny podręcznik zawierający wszystkie podstawowe informacje dotyczące współczesnej alergologii. Publikacja ta może okazać się cenną pomocą dla lekarza rodzinnego, studenta medycyny, a także lekarza zdającego egzamin specjalizacyjny. Autorami 23 rozdziałów jest dwudziestu specjalistów, w większości znanych z zamiłowania do dydaktyki. Książka wyraźnie różni się od innych polskich podręczników – charakteryzuje się zupełnie innym ujęciem niż większość publikacji na temat alergologii, stawiając na pierwszym miejscu kryterium jasnego przekazu.
Natręctwa są często ważnym fragmentem psychologicznego rozwoju i jeśli przemijają, nie należy ich pojmować w kontekście psychopatologicznym. Niejednokrotnie jednak to objaw zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Wydawnictwo Termedia wydało książkę poświęconą temu problemowi. Autor publikacji pt.: „Natręctwa” dr Maciej Żerdziński szczegółowo opisuje różne aspekty natręctw.
Publikacja jest tym bardziej konieczna na polskim rynku wydawniczym, ponieważ w naszym kraju nie stosuje się żadnych działań profilaktycznych w zakresie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Dr Żerdziński dowodzi w swojej książce, że edukacja taka bywa podejmowana w innych krajach, np. we Francji, gdzie w poradniach lekarzy rodzinnych i gabinetach pediatrycznych udostępniano komiksy uczulające dzieci i rodziców na ryzyko związane z propagowaniem określonych zachowań, które w przyszłości mogą być odpowiedzialne za wystąpienie natręctw.
Istotnym wymiarem problematyki natręctw jest zjawisko występowania tych symptomów w innych schorzeniach. W zakresie psychiatrycznym badacze wielokrotnie wykazali współobecność natręctw w przebiegu schizofrenii (tzw. zaburzenia schizoobsesyjne), zaburzeń sfery afektywnej (zwłaszcza dystymii, depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej), zaburzeń lękowych, zaburzeń odżywiania, zaburzeń kontroli impulsów, dysmorfofobii, zespołów uzależnienia od substancji psychoaktywnych (najczęściej w alkoholizmie) czy zaburzeń psychicznych powstałych na podłożu organicznych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. W poszczególnych rozdziałach książki autor omawia wszystkie te kwestie w sposób dogłębny i zgodny z wiedzą współczesnych badaczy tematu oraz z własnymi doświadczeniami klinicznymi.
Książka powinna zainteresować zarówno pacjentów jak i lekarzy rodzinnych, psychiatrów a także lekarzy w trakcie specjalizacji z tej dziedziny.
Rak gruczołu krokowego jest schorzeniem, którego znaczenie, ze względu na wzrastającą zachorowalność, a także wydłużenie czasu życia mężczyzn, zwłaszczaw ostatnim dziesięcioleciu ogromnie wzrosło. Nowotwór ten rozpoznajemy obecnie w znacznie wcześniejszym stadium zaawansowania, co daje możliwość skuteczniejszego leczenia. Z tych względów wiedza dotycząca tego schorzenia powinna być ciągle uaktualniana wśród lekarzy mających najczęstszy kontakt z pacjentem. W książce Rak stercza pod red. Romulada Zdrojowego zebrane zostały najbardziej aktualne informacje dotyczące raka gruczołu krokowego, zawierające dane dotyczące profilaktyki, a także leczenia zarówno wczesnych stadiów choroby, jak i postaci znacznie zaawansowanych. Pozycja ta polecana jest wszystkim lekarzom,ale w szczególności tym mającym najwcześniejszy kontakt z chorym.
Polecamy publikację Wydawnictwa Termedia pt. „Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów- nie tylko nowości” pod redakcją prof. Lidii Rutkowskiej-Sak. W dziesięciu rozdziałach książki kompleksowo opisano wszelkie aspekty diagnostyczno-terapeutyczne tego schorzenia. Czytelnik w publikacji znajdzie informacje dotyczące epidemiologii i patogenezy młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, przebiegu choroby, pozna także obrazy kliniczne. Książkę urozmaicają liczne ryciny i tabelaryczne ujęcia prezentowanych zagadnień. Niezaprzeczalną wartością podręcznika jest grono Autorów, które tworzą najwybitniejsi eksperci chorób kości: prezesi towarzystw, uznani klinicyści i wykładowcy.
Książka z pewnością okaże się przydatną pozycją w codziennej praktyce nie tylko reumatologa, ale także pediatry, lekarza pierwszego kontaktu i studentów medycyny.
Choroby trzustki są dla lekarzy niezwykle trudnym wyzwaniem zarówno na etapie diagnozowania, jak i leczenia. Pacjent z podejrzeniem dolegliwości ze strony trzustki trafia zwykle do różnych lekarzy i dlatego bardzo często ustalenie rozpoznania i podjęcie właściwego leczenia wymaga współpracy wielu specjalistów.Atlas kliniczno-patologiczny chorób trzustki pod redakcją Jarosława Wejmana i Krzysztofa Bieleckiego przedstawia różne aspekty postępowania od diagnostyki obrazowej poprzez badania endoskopowe, biopsję aspiracyjną cienkoigłową, aż po sposoby leczenia operacyjnego oraz badanie histopatologiczne materiału pooperacyjnego. Atlas zawiera również liczne tabele oraz fotografie obrazujące przedstawiane zagadnienia i będące niezwykle cennym materiałem dydaktycznym.W atlasie znajdują się m.in. rozdziały poświęcone diagnostyce ultrasonograficznej chorób trzustki, wykorzystaniu ultrasonografii endoskopowej uznawanej obecnie za najdokładniejszą technikę diagnostyki obrazowej trzustki, wykonywaniu biopsji pod kontrolą EUS. W atlasie można znaleźć również obrazy cytologiczne uzyskiwane podczas biopsji cienkoigłowej trzustki, ryciny poświęcone technikom operacyjnym stosowanym w zabiegach w obrębie trzustki oraz obrazy makroskopowe i histopatologiczne zapaleń oraz raka i innych nowotworów trzustki.
Otolaryngologia to bardzo szeroka specjalizacja, która obejmuje ogromne spektrum wiedzy na temat fizjologii i patologii w obrębie głowy i szyi. W podręczniku Nowotwory w otorynolaryngologii pod red. prof. Szyftera zawarte zostały najnowsze informacjeo bardzo wielu zagadnieniach, z którymi otolaryngolodzy spotykają się każdego dnia pracy w przychodniach i w szpitalach, między innymi: choroby swoiste w laryngologii, choroby autoimmunologiczne z najczęściej występującym w otolaryngologii zespołem ziarniniakowatości i zapalenia naczyń krwionośnych (GPA), choroby ogólnoustrojowe prowadzące do zmian wrzodziejących w błonie śluzowej jamy ustnej czy też problem powiększonych węzłów chłonnych szyjnych. Poza tym w książce opisane są wszystkie tzw. klasyczne jednostki chorobowe dotyczące laryngologii, od ciał obcych oskrzeli i przełyku poprzez przewlekłe zapalenie migdałków podniebiennych, zwężeń krtaniowo-tchawiczych do wybranych zagadnień foniatrycznych.
„Wprowadzenie do neurologopedii” stanowi unikatowe opracowanie w skali kraju, ponieważ po raz pierwszy problematyka neurologopedii jest przedstawiana od strony medycznej. Zespół autorów, w skład którego wchodzą lekarze – specjaliści wielu dziedzin medycyny (otolaryngologii, audiologii, foniatrii, neurologii dziecięcej i dorosłych, psychiatrii i medycyny pracy), a także uznani specjaliści z zakresu neurologopedii, logopedii, psychologii, surdopedagogiki, fizjoterapii oraz protetyki słuchu, przedstawił w tym opracowaniu szerokie, wieloaspektowe spojrzenie na problemy zaburzeń mowy. [...] Główną tematykę podręcznika stanowią podłoże anatomiczne i patofizjologiczne oraz aspekty kliniczne i zasady rehabilitacji zaburzeń porozumiewania się człowieka, uwarunkowanych nieprawidłowościami w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym. [...]
Jest to cenny materiał źródłowy, który z pewnością znajdzie pełne wykorzystanie w kształceniu coraz szerszej rzeszy specjalistów z zakresu nie tylko neurologopedii, lecz także logopedii ogólnej, audiologii i foniatrii, psychologii, pedagogiki specjalnej oraz protetyki słuchu.
prof. dr hab. med. Mariola Śliwińska-Kowalska
Promocje
|
