"Dawna stolica", wyjątkowa powieść Yasunariego Kawabaty, ukazuje się pierwszy raz w języku polskim przeszło sześćdziesiąt lat od oryginalnego wydania, w doskonałym przekładzie Beaty Kubiak Ho-Chi. Komitet Noblowski w laudacji dla Kawabaty w 1968 roku zwrócił szczególną uwagę na ten utwór, nazywając go wręcz jego najwybitniejszą powieścią. Laureat wychwalany był również za mistrzostwo narracji, która z wielką wrażliwością wyraża istotę japońskiego ducha, a w nim samym dostrzeżono czciciela kruchego piękna i melancholijnego języka obrazów z życia natury i losu człowieka. Akcja "Dawnej stolicy" dzieje się w latach 50. XX wieku i przedstawia historię Chieko, jedynej córki właściciela kiotyjskiej hurtowni kimon. W tych z pozoru zwyczajnych obrazach życia Japończyków niedługo po zakończeniu okupacji amerykańskiej, ukrywa się opowieść o tragicznej i tajemniczej przeszłości głównej bohaterki, o tożsamości japońskiej w zmieniających się czasach, a wszystko to rozpisane jest w zmieniających się porach roku w niesamowitej scenerii dawnej stolicy, czyli właśnie Kioto. Świątynie pamiętające czasy świetności, wspaniała i różnorodna przyroda, która nieustannie się przeobraża, i ludzie przeżywający codzienność oraz liczne święta związane z tym miejscem tworzą jeden ze wspanialszych obrazów japońskiej kultury w dwudziestowiecznej literaturze.
Uznany pisarz ki pragnie spotkać się ze swoją dawną dziewczyną, którą przeszło dwadzieścia lat temu rozkochał w sobie i porzucił w tragicznych okolicznościach. Burzliwa historia ich miłości, młodego mężczyzny i nastolatki, stała się inspiracją do napisania jego najsłynniejszej powieści. Otoko otrząsnęła się z rozpaczy. Po wielu latach została rozpoznawalną malarką. Mieszka teraz ze swoją młodziutką uczennicą Keiko przy świątyni w Kioto, w historycznej i duchowej stolicy Japonii. Nigdy nie zapomniała o ki, ale jego zaskakujący powrót niepokoi ją oraz jej protegowaną, która chce pomścić dawną krzywdę ukochanej mentorki. Yasunari Kawabata w poruszającej powieści Piękno i smutek ukazuje, że piękno może być ulotne, a smutek nierzadko towarzyszy nawet najjaśniejszym chwilom, oba współistnieją i przenikają się nawzajem.
Autobiograficzne opowiadanie Tancerka z Izu (1926) przyniosło młodemu Yasunariemu Kawabacie duży rozgłos. Jego bohaterem i narratorem jest uczeń wyższej klasy liceum. Podczas samotnej podróży po malowniczym półwyspie Izu spotyka młodziutką tancerkę z wędrownej grupy artystycznej. Urzeczony jej wdziękiem zakochuje się w niej, lecz pierwsze zauroczenie jest tyleż niespodziewane, co ulotne. Przejmująca i liryczna historia o pierwszej miłości, dojrzewaniu i przemijaniu dzieje się na tle pięknych, jesiennych wzgórz. Zbiór Tancerka z Izu. Opowiadania składa się z piętnastu utworów, których bohaterkami są dziewczęta i młode kobiety u progu samodzielnego życia. Służą w górskich pensjonatach, podejmują pracę w mieście, mają nowe koleżanki, poznają mężczyzn. Planują swoją przyszłość. Książkę zamyka przemowa noblowska Kawabaty. Proza Yasunariego Kawabaty (1899-1972), oszczędna i elegancka, w której autor utrwalił pejzaż, kulturę i ducha swojej dawnej Japonii, spotkała się ze światowym uznaniem. W 1968 roku Kawabata, jako pierwszy Japończyk, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, a jego utwory zostały przetłumaczone na wiele języków.
Kanwą powieści Meijin - mistrz go (1954) jest rozegrana w czasie sześciu miesięcy 1938 roku pożegnalna partia gry go pomiędzy dwudziestym pierwszym Honinb - szanowanym i niepokonanym dotychczas mistrzem Shsai, a młodszym i utalentowanym pretendentem do tytułu take. Pełen napięcia pojedynek, który odbywają w gustownych salach pensjonatów położonych wśród pięknej przyrody, toczy się wedle odwiecznego ceremoniału i uświęconych tradycją zasad, podlegających jednak nieuchronnej ewolucji. Narastająca rywalizacja, odgadywanie strategii i kolejnych posunięć przeciwnika pochłaniają uwagę nie tylko zawodników, ale też zgromadzonych członków ich rodzin, asystentów, sędziów, a dzięki relacjom prasowym również czytelników tokijskiej gazety. Z pozoru tylko kronikarsko opisana historia pożegnalnej rozgrywki starego mistrza go jest w istocie metaforą życia, opowieścią o konflikcie pokoleń i wypieraniu tradycji przez nowoczesność. Proza Yasunariego Kawabaty (1899-1972), oszczędna i elegancka, w której autor utrwalił pejzaż, kulturę i ducha swojej dawnej Japonii, spotkała się ze światowym uznaniem. W 1968 roku Kawabata, jako pierwszy Japończyk, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, a jego utwory zostały przetłumaczone na wiele języków. Powieścią Meijin - mistrz go rozpoczynamy w Czytelniku serię dzieł tego wybitnego pisarza.
Shimamura is tired of the bustling city. He takes the train through the snow to the mountains of the west coast of Japan, to meet with a geisha he believes he loves. Beautiful and innocent, Komako is tightly bound by the rules of a rural geisha, and lives a life of servitude and seclusion that is alien to Shimamura, and their love offers no freedom to either of them. Snow Country is both delicate and subtle, reflecting in Kawabata's exact, lyrical writing the unspoken love and the understated passion of the young Japanese couple.
Little Clothbound Classics: irresistible, mini editions of short stories, novellas and essays from the world's greatest writers, designed by the award-winning Coralie Bickford-Smith.
Tired of the bustling city, a man takes the train through the snow to Japan's mountains, to meet with a geisha he believes he loves. Beautiful and innocent, she is tightly bound by the rules of a rural geisha, and lives a life of servitude and seclusion. Snow Country, Yasunari Kawabata's masterpiece, is a delicate, subtle meditation on love and its limits.
'A work of beauty and strangeness, one of the most distinguished and moving of Japanese novels' New York Herald Tribune
Shimamura is tired of the bustling city. He takes the train through the snow to the mountains of the west coast of Japan, to meet with a geisha he believes he loves. Beautiful and innocent, Komako is tightly bound by the rules of a rural geisha, and lives a life of servitude and seclusion that is alien to Shimamura, and their love offers no freedom to either of them.
Snow Country is both delicate and subtle, reflecting in Kawabata's exact, lyrical writing the unspoken love and the understated passion of the young Japanese couple.
Ogata Shingo is growing old, and his memory is failing him. At night he hears only the sound of death in the distant rumble from the mountain. The relationships which have previously defined his life - with his son, his wife, and his attractive daughter-in-law - are dissolving, and Shingo is caught between love and destruction. Lyrical and precise, The Sound of the Mountain explores in immaculately crafted prose the changing roles of love and the truth we face in ageing.
The successful writer Oki has reached middle age and is filled with regrets. He returns to Kyoto to find Otoko, a young woman with whom he had a terrible affair many years before, and discovers that she is now a painter, living with a younger woman as her lover. Otoko has continued to love Oki and has never forgotten him, but his return unsettles not only her but also her young lover. This is a work of strange beauty, with a tender touch of nostalgia and a heartbreaking sensitivity to those things lost forever.
Kikuji has been invited to a tea ceremony by a mistress of his dead father. He is shocked to find there the mistress's rival and successor, Mrs. Ota, and that the ceremony has been awkwardly arranged for him to meet his potential future bride. But he is most shocked to be drawn into a relationship with Mrs. Ota - a relationship that will bring only suffering and destruction to all of them. Thousand Cranes reflects the tea ceremony's poetic precision with understated, lyrical style and beautiful prose.
The exquisite last novel from Nobel Prize-winning author Yasunari Kawabata
Ineko has lost the ability to see things. At first it was a ping-pong ball, then it was her fiancé. The doctors call it 'body blindness', and she is placed in a psychiatric clinic to recover. As Ineko's mother and fiancé walk along the riverbank after visiting time, they wonder: is her condition a form of madness - or an expression of love? Exploring the distance between us, and what we say without words, Kawabata's transcendent final novel is the last word from a master of Japanese literature.
Meijin- mistrz go to powieść noblisty Yasunariego Kawabaty łącząca fikcję i prawdę, prostą opowieść i głęboką refleksję. Wprowadza czytelnik w niezwykły świat starożytnej azjatyckiej gry, która od tysięcy lat stanowi wazy element tamtejszej kultury, jednocześnie mierząc się na poziomie uniwersalnym z nieodłączonym elementem naszego życia - przemijaniem.
Ciągłe przeplatanie się tradycji, starych zwyczajów z elementami nowego, nadchodzącego świata jest jak naprzemienna gra czarnych i białych kamieni używanych w go. Potężne emocje graczy i widzów osadzone są naprzeciw harmonii przyrody i estetyki klasycznych wnętrz. W dramat rozgrywających się na planszy zaangażowany jest cały świat wokół, tak iż nie można rozróżnić, czy to dramatyczne zmiany zachodzące w ówczesnej Japonii odbite są w grze Mistrza i jego przeciwnika, czy też sama ich gra przenika i zmienia świat.
To, co w zamyśle miało być kronikarskim zapisem, stworzonym na potrzeby gazety Yomiuri Shimbyn, z czasem przerodziło się w uniwersalną opowieść. Pojedynek dwojga ludzi zapisany dzień po dniu i przez miesiące rozpalających wyobraźnię czytelników rozchwytujących gazetę z korespondencją Yasunariego Kawabaty przekuty został w powieść, którą oddajemy w Państwa ręce. Zapraszamy do posmakowania lektury niezwykłej, która choć przenosi nas w obcy świat, jednocześnie poraża swą aktualnością i ponadczasowością.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
