Rozmowy z największymi liderami naszych czasówWspółtwórca Microsofta, założyciel Nike, właściciel Amazona, ikonatelewizji, trener reprezentacji narodowej w koszykówce, dyrektor generalnyGoogle'a. Prezydenci, prawnicy, politycy, sportowcy, muzycy, wizjonerzy.NAJWIĘKSI.David Rubenstein, popularny dziennikarz telewizyjny i miliarder, wie, jaknamówić swoich bohaterów na szczerą rozmowę.Co naprawdę sprawia, że Jeff Bezos i Bill Gates są tak skuteczni? Jak WarrenBuffett radzi sobie w kryzysowych sytuacjach? Czego z gier komputerowychnauczyła się Melinda Gates? I dlaczego Phil Knight zakłada sportowe buty dosmokingu?Ci, którzy w swoich dziedzinach osiągnęli już wszystko, dzielą sięmądrością i pasją, zdradzają tajemnice sukcesu, przyznają się do porażek.Motywują i inspirują.***Skorzystaj z wieloletniego doświadczenia i cennych rad największych ludzisukcesu pomogą ci stać się lepszym i skuteczniejszym w każdej dziedzinie.Bestseller New York Timesa i Wall Street Journal już ponad 100 tysięcysprzedanych egzemplarzy. LIDERZY to prawdziwa BIBLIA ZARZĄDZANIA.OBOWIĄZKOWA LEKTURA DLA KAŻDEGO, KTO SZUKA DROGI NASZCZYT

Rozmowy, jakie przeprowadziły ze sobą Magdalena Kuydowicz, dziennikarka telewizyjna, publicystka i Katarzyna Korpolewska, psycholog, właścicielka firmy konsultingowej, wykładowca wyższej uczelni.

Nowe, uzupełnione wydanie książki przedstawiającej fenomenalny świat wybitnego kosmologa Rozmowa ze światowej klasy polskim uczonym i myślicielem o jego drodze życiowej, która prowadziła przez Sybir, seminarium duchowne, studia filozoficzne na KUL-u, wykłady na wielu renomowanych uczelniach świata aż do Pałacu Buckingham, gdzie odebrał prestiżową Nagrodę Templetona „za pokonywanie barier między nauką a religią”. Kłopoty młodego wikarego, praca nad modelami kosmologicznymi, radość uczonego, któremu udało się znaleźć rozwiązanie matematycznego problemu, pierwszy komputer, spotkania z Janem Pawłem II, rozwijane przez lata pomysły „filozofii w nauce” i „teologii nauki” – oto niektóre motywy tej barwnej i wielowątkowej opowieści, do której Michała Hellera sprowokowali Wojciech Bonowicz, Bartosz Brożek i Zbigniew Liana.

A w niej: 9 inspirujących wywiadów z #BiznesMamami, które z powodzeniem łączą rolę mamy aktywnej zawodowo z prowadzeniem domu. Ekspertki ze szklanego ekranu: Beata Sadowska, Izabela Sakutova, Katarzyna Bosacka. „Studium doświadczeń” z przykładami. Ćwiczenia, porady i zadania do pracy własnej w domowym zaciszu. „#BiznesMama. Biznes urodzony w domu.” to książka do śmiechu, ale i do płaczu, przemyślenia oraz wyciągnięcia wniosków. W niej – tak jak w życiu powaga i zaduma przeplatają się z radością i uśmiechem. Gwarantuję na 100% – po przeczytaniu, nie odłożysz jej bez zastanowienia. Zapraszam Cię do świata mam, które każdego dnia zmagają się z rozterkami i radują z najmniejszych sukcesów. Układają relacje i budują poczucie bezpieczeństwa dla swoich dzieci. Walczą jak lwice i są łagodne jak baranki. - Od Wydawcy

Za motto do tej książki mogłoby służyć hasło, które w latach dziewięćdziesiątych towarzyszyło kampanii reklamowej filmu Matrix. Miało ono postać pytania: czy kiedykolwiek wydawało ci się, że z tym światem jest coś nie tak? Domyślna odpowiedź jest oczywiście twierdząca. Powszechne zwłaszcza dzisiaj, kiedy światem nieustannie wstrząsają kolejne kryzysy. Kiedy rozpadają się kolejne z pozoru nienaruszalne struktury życia społecznego. I kiedy perspektywa takiej czy innej apokalipsy – na skutek zmian klimatu, wojny nuklearnej, wielkiej pandemii albo buntu biednych przeciwko bogatym – wydaje się więcej niż prawdopodobna. Jeśli dodamy do tego media społecznościowe i internet, które zamiast – jak o tym niegdyś marzono – sprzyjać budowie globalnej wspólnoty, wzmacniają tylko nasze naturalne tendencje do zamykania się w niewielkich totemicznych plemionach bańkach, krajobraz robi się jeszcze bardziej problematyczny. Ta książka bierze się z przekonania, że właśnie w takim świecie – ba, nade wszystko w takim – dystans, niespieszna analiza unikająca łatwych utożsamień i zbiorowych odruchów są potrzebne co najmniej tak samo jak maseczki w czasie pandemii. Bo choć w erze obrazu, emotikonu i bezzwłocznego działania myślenie i rozumienie nie cieszą się specjalną estymą – nic bez nich nigdy nie zmienimy na lepsze, nie będziemy bowiem wiedzieć, co by należało zmienić i dlaczego.

W TEJ KSIĄŻCE WSZYSTKO KRĘCI SIĘ WOKÓŁ SEKSU Robert Ziębiński nie ma oporów, by pytać. Rozmówcy nie mają oporów, by odpowiadać. „Porno” odsłania ukryte pod płaszczykiem wstydu kulisy branży rozkoszy. Filmowe porno istnieje od ponad stu lat. Od około siedemdziesięciu w takiej formie, jaką znamy dziś. Mamy więc co najmniej cztery pokolenia ludzi, którzy wciąż wierzą w to, że porno to prawda. W Hollywood rocznie powstaje ponad trzynaście tysięcy filmów porno, z których dochód to około piętnastu miliardów dolarów. Pornografia przynosi więcej pieniędzy niż NBA, Liga Bejsbolowa i NHL razem wzięte. Mimo to wiedza na jej temat zatrzymała na poziomie domniemywań, przekłamań i konfabulacji. W mediach głównego nurtu nie ma wywiadów z gwiazdami czy aktorkami porno, mało kto dopuszcza je do głosu. Tym razem jest inaczej. Na rozmowę na temat swojej pracy dali się namówić Robertowi Ziębińskiemu m.in.: Holly Randall, najbardziej wpływowa reżyserka i producentka porno według magazynu „Adult Video News”, Buck Angel, człowiek legenda i pierwszy transseksualny mężczyzna z waginą, który występował w filmach porno, czy aktorka Anna Kinski, Polka, która wyjechała do Francji szukać miłości, a przy okazji rozkochała się też w porno. W tych i kilkunastu innych rozmowach z gwiazdami i reżyserami, a także seksuologami, Andrzejem Gryżewskim i Justinem Lehmillerem, autor szuka odpowiedzi na pytanie: „Czym jest porno?”. Czy na pewno tym, za co się je uważa, czyli współczesnym boogeymanem, który jest odpowiedzialny za całe zło tego świata?

PRZEJMUJĄCE ROZMOWY LEKARZA Z RODZICAMI CHORYCH DZIECI Nikt nie chce tej książki przeczytać. Nikt nie chce być bohaterem tych opowieści. Nikt nie chce słuchać o tym, jak wygląda życie śmiertelnie chorego dziecka. Nikt nie chce uwierzyć, że decyzja o urodzeniu takiego dziecka wcale nie jest tą najtrudniejszą. I nikt nie chce wyobrażać sobie podejmowania tej, ani kolejnej – kiedy i w jaki sposób pozwolić swemu dziecku odejść. Jak wygląda życie śmiertelnie chorego dziecka? Co czują rodzice, którzy spełniają ostatnie marzenia swoich pociech? Dlaczego łatwiej jest pozwolić odejść niż patrzeć na życie, które bez maszyn nie ma szans? Ile odwagi trzeba mieć, by podjąć taką decyzję? To jednak książka nie tylko o życiu między domem a szpitalem, o znieczulicy systemu, ale również o dobrych ludziach, którzy są obok. To książka o bohaterach. „Ta książka wstrząsa – nie da się czytać bez łez w oczach historii dotkniętych cierpieniem nad miarę dzieci i ich bohaterskich, postawionych przed dramatycznymi wyborami rodziców. Ta książka jest bardzo potrzebna, zwłaszcza dziś, gdy pędząca do przodu medycyna (a wraz z nią jej „klienci”) musi na nowo uczyć się odpowiedzi na pytanie: jak nie ulec pokusie „leczenia” śmierci, jak nie szarpać się z odchodzącym, jak poradzić sobie ze świadomością, że przychodzi moment, gdy największym aktem miłości jest nie zatrzymywać za wszelką cenę, a puścić kurczowo trzymaną dłoń kogoś kochanego, pozwolić odejść. To nie tylko książka o uporczywej terapii, a o całych naszych czasach, w których wciąż musimy wbijać sobie do głowy, że z faktu, iż coś jest możliwe, nie wynika jeszcze, że jest też potrzebne i dobre”. Szymon Hołownia Dariusz Kuć – doktor nauk medycznych, lekarz specjalista medycyny rodzinnej. Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Białymstoku, obecnie asystent w Zakładzie Medycyny Paliatywnej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, absolwent Studiów Podyplomowych Leczenia Bólu Uniwersytetu Jagiellońskiego i Studiów Podyplomowych z Bioetyki i Prawa Medycznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 2009 roku lekarz Białostockiego Hospicjum dla Dzieci. Jest przewodniczącym Komisji do spraw Uporczywej Terapii Uniwersyteckiego Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Laureat nagrody im. dr. Krzysztofa Kanigowskiego. Przez kilkanaście lat dziennikarz radiowy.

Nie lękaj się ani walk duchowych, ani żadnych pokus, bo ja cię wspieram, byleś ty chciała walczyć; wiedz, że zawsze zwycięstwo jest po twojej stronie - św. Faustyna Kowalska, Dzienniczek.Ksiądz Grzegorz Bliźniak, który wypełnił testament błogosławionego księdza Michała Sopoćki i założył męskie zgromadzenie Misjonarzy Jezusa Miłosiernego, każdego dnia zgłębia znaczenie misji, jaką siostrze Faustynie powierzył Pan Jezus. W rozmowie z Tomaszem P. Terlikowskim przypomina o prawdziwym znaczeniu miłosierdzia Bożego, dalekim od tego, jakim zwodzi nas wielu współczesnych teologów. Odpowiada także na najważniejsze pytania o rolę Polski w zbawczym planie.Czy faktycznie pozostaliśmy wierni Bogu?Czy przygotujemy świat na przyjście Chrystusa?Co każdy z nas powinien zrobić, by wypełnić misję powierzoną nam przez Pana Jezusa?

Oczy na wpół otwarte, ale wzrok pusty. Usta rozchylone, ale z tych warg nie popłynie już żaden dźwięk. Twarz zatraciła podobieństwo z obliczem człowieka, który nosił ją za życia. Nawet ludzie, którzy nigdy w życiu nie widzieli trupa, dostrzegają, że umarłeś.""Fragment książki Jak umieramyCo dzieje się z twoim ciałem, kiedy umierasz? Co czujesz smutek, ból? A potem, kiedy twoje serce przestanie bić? Jak wygląda śmierć? Co nastąpi potem, zanim zostaniesz pochowany? Co pozostaje po człowieku? Jak znika ze świata w sensie fizycznym i duchowym w pamięci potomnych? Jakich potrzeba warunków, ile czasu, aby wszyscy o nim zapomnieli? Aby zniknął bez śladu. Na te pytania odpowiada, i to bardzo szczegółowo, Jak umieramy Rolanda Schulza.Kilka dni przed śmiercią, kiedy nikt jeszcze nie zna godziny twojego zgonu, serce przestaje pompować ci krew do koniuszków palców dłoni. Potrzebna jest bowiem gdzie indziej: w głowie i w centrum ciała, tam, gdzie znajdują się płuca, serce, wątroba. Krew przestaje dopływać również do palców nóg. Stopy robią się zimne a oddech płytki. Zmysły przestają działać. Twoje ciało zaczyna żegnać się z życiem tak brzmią pierwsze zdania niezwykłego przewodnika po ostatniej podróży każdego z nas. Roland Schulz szczegółowo opisuje to, co przeżywamy podczas naszych ostatnich dni i godzin.Tę podróż ciała śledzimy wraz z nim od sekcji zwłok aż do pogrzebu, aby na końcu zadać pytanie co umieranie i śmierć oznaczają dla tych, którzy pozostają wśród żywych: jak przebiega nasza żałoba i jak udaje nam się żyć dalej?

Potrzebujemy radykalnej odnowy, powrotu do korzeni, dbałości o to, co święte. Dlaczego Kościół katolicki jest pogrążony w tak głębokim kryzysie? Jaka będzie nasza wiara po okresie zamkniętych kościołów? Czy uda nam się ocalić to, co w Kościele najświętsze? Wyjątkowa rozmowa Pawła Lisickiego z biskupem Athanasiusem Schneiderem, niemieckim kapłanem od lat posługującym w Kazachstanie, pokazuje oblicze Kościoła, o którym często zapominamy. Rozmówcy stawiają odważne pytania i formułują trafne diagnozy chorób, które dotknęły Kościół. Zastanawiają się między innymi nad tym, z jakiego powodu biskupi nie reagują stanowczo na ruch LGBT+ i czy istnieje jeszcze w ogóle chrześcijańska Europa? Dlaczego abdykacja Benedykta XVI może być dla Kościoła tragiczna w skutkach? I czy iskra odnowy rzeczywiście wyjdzie z Polski? Głos biskupa Schneidera to odwaga głoszenia i wskazywania, czym dla katolika jest powrót do źródeł. BP ATHANASIUS SCHNEIDER - niemiecki duchowny urodzony w jednej z byłych republik ZSRR, aktualnie pomocniczy biskup archidiecezji w Nur-Sułtan (Kazachstan). Znany obrońca katolickiej doktryny, liturgii i teologii. Autor m.in. książki Corpus Christi. Komunia święta i odnowa Kościoła, w której wzywa cały Kościół do poszanowania świętości Eucharystii i tradycji oraz do odnowy prawdziwej wiary. PAWEŁ LISICKI - dziennikarz i publicysta. Autor wielu książek i publikacji, m.in. Luter. Ciemna strona rewolucji, Epoka Antychrysta, Grób Rybaka. Śledztwo w sprawie największej tajemnicy watykańskich podziemi. Biskup Athanasius Schneider to jeden z najciekawszych autorów spośród pasterzy Kościoła. Gotów upominać się o prawdę "w porę i nie w porę", jak na przykład w bezpośredniej rozmowie z papieżem Franciszkiem, u którego dopraszał się po synowsku precyzacji jednej z niejasnych wypowiedzi. Autor celnych pytań, formułowanych z miłością do Kościoła i jego misji. Nie zawsze zgadzam się z jego odpowiedziami, nie kupuję w ciemno jego wizji i do tego nie namawiam - ale szanuję za odwagę stawiania kwestii. PAWEŁ MILCAREK, redaktor naczelny "Christianitas" Biskup Schneider w każdej sprawie stara się docierać do istoty problemu. Nie jest po prostu "krytykiem papieża Franciszka", interesuje go prawda, bo ona daje wolność myślenia. Ci, którzy szukają w tej książce mocnego uderzenia w trwający pontyfikat, będą zaskoczeni tym, jak rozmówca Pawła Lisickiego waży racje. Dzięki temu zaskoczeniu możemy zyskać coś cennego: uwolnić się od prostych schematów dzielących dziś katolików. TOMASZ ROWIŃSKI, ,,Christianitas", "Do Rzeczy"

Unikatowe na skalę światową dzieła życia Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.""Czy urwę pisanie dziennika i zrośniętych z nim opowiadań w końcu roku 1996? Jeśli los nie wytrąci mi pióra z ręki, to oczywiście mój dziennik, typowa ""work in progress"", będzie miał ciąg dalszy. Ale impreza taka jak Pisma zebrane musi się w pewnej chwili skończyć, aby zachować dostatecznie wyraźnie swój kształt kompozycyjny"" - pisał w styczniu 1997 roku autor Innego świata.Nie miał być to jednak koniec dzieła pisarza. W 2000 roku drukiem ukazał się jeszcze jeden tom Dziennika pisanego nocą z lat 1997-1999, a dwa lata później książka Biała noc miłości, zbierająca zapiski z pierwszych miesięcy 2000 roku, wraz ze streszczeniem odnalezionego nieco później opowiadania Wędrowiec cmentarny. Wszystkie one złożyły się na trzeci i ostatni tom tego wydania.""Rozmawia się w dzienniku z sobą samym, ze światem, z innymi, z Bogiem (od różnic w nacisku zależą rozmaite dzienniki). I tworzy się często rozmówców, jak tworzy się w rozmowach z nimi samego siebie.""Gustaw Herling-Grudziński, Dziennik pisany nocą, 14 listopada 1985Tom uzupełnia kolekcję Dzieł zebranych Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Do tej pory ukazały się:T. 1: Recenzje, szkice, rozprawy literackie. 1935-1946T. 2: Recenzje, szkice, rozprawy literackie. 1947-1956T. 3: Recenzje, szkice, rozprawy literackie. 1957-1998. Felietony i komentarze z Radia Wolna Europa. 1955-1967T. 5: Opowiadania wszystkie, vol. 1T. 6: Opowiadania wszystkie, vol. 2T. 7: Dziennik pisany nocą, vol. 1T. 8: Dziennik pisany nocą, vol. 2T. 10: EsejeT. 11: Rozmowy (w tym Rozmowy w Dragonei i Rozmowy w Neapolu)T. 12: Korespondencja z Jerzym Giedroyciem, vol. 1 (1944-1966)T. 13: Korespondencja z Jerzym Giedroyciem, vol. 2 (1967-1975)

Piekło kobiet to zbiór felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego, powstałych w 1929 roku. Publicysta wypowiada się na temat kontrowersyjnego i głośnego tematu aborcji i praw reprodukcyjnych, przysługujących kobietom.Boy-Żeleński występuje z pozycji obrońcy praw kobiet i wskazuje na okrucieństwo regulacji prawnych, które zakładają brak możliwości terminacji ciąży i surowe karanie kobiet, które się tego czynu dopuszczą. Zwraca uwagę na sytuacje życiowe, które nie zawsze wiążą się z radością związaną z macierzyńswem oraz możliwościami zapewnienia matce i dziecku godnego życia. Przeciwnikom aborcji zarzuca zainteresowanie życiem tylko dopóty, dopóki odbywa się ono w okresie prenatalnym, późniejsze ignorowanie potrzeb i pozostawienie na pastwę losu. Felietony Boya-Żeleńskiego, głośne i niekiedy ostre, pozostają ważnym głosem w dyskusji o prawo do aborcji przez kolejne lata, aż do czasów nam współczesnych.Dziewice konsystorskie to zbiór felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego, publikowanych w Kurierze Porannym, a opublikowany jako całość w 1929 roku.Publicysta zajmuje się tym razem kwestią anulowania małżeństwa problemami wynikającymi z niemożliwości zawarcia ślubu innego niż kościelny, z czym wiąże się niemożliwość otrzymania rozwodu. Boy-Żeleński zwraca uwagę na niedostosowanie prawa do realiów, obłudę w postępowaniu wielu księży, a także występuje jako obrońca praw kobiet, które najczęściej cierpią w efekcie zawarcia nieudanych małżeństw. Wyśmiewa również watykańską biurokrację i jej słabości możliwość uzyskania w konsystorzu zaświadczenia o dziewictwie (nawet w wypadku matek) przykładowo po odpowiedniej zapłacie.

W prezentowanej antologii problemy wynikające z potraktowania archiwum jako fenomenu kultury rozpatrywane są na gruncie empirycznego archiwum. Archiwum nie stanowi tu pretekstu do rozważań nad, przykładowo, pamięcią czy zapomnieniem, władzą czy też konstruowaniem przeszłości, jak to jest we współczesnej humanistyce za sprawą „zwrotu archiwalnego”. Nie oznacza to, że te problemy nie są w niniejszym zbiorze podejmowane. Przeciwnie – jednak, podobnie jak inne, którymi zajmują się autorzy poszczególnych artykułów zawartych w pracy, są one rozpatrywane w kontekście kulturowej praktyki gromadzenia, przechowywania i udostępniania archiwaliów. Refleksja prezentowana jest w antologii na gruncie archiwistyki – dyscypliny naukowej zajmującej się badaniem dziedziny archiwalnej. To, co ponadto wiąże zebrane w antologii artykuły, to zwracanie się w postrzeganiu archiwum jako fenomenu kulturowego pośrednio czy też bezpośrednio do antropologii kulturowej jako tej dyscypliny, która ten fenomen pozwoli zrozumieć.

Panajotis Kondylis (1943-1998), wnikliwy obserwator spraw ludzkich, tytan pracy, erudyta, uczony wychodzący poza granice poszczególnych nauk, z dużą konsekwencją unikał mówienia o sobie, twierdząc, że to, co ma do powiedzenia, przedstawia w swoich dziełach i one same muszą się bronić. Wyjątek stanowią trzy obszerne wywiady z lat 1994 i 1998, z inspiracji Kondylisa połączone w jedną publikację książkową wydaną w Grecji w 1998 roku.Niniejsza publikacja jest pierwszym przekładem wspomnianej książki stanowiącej doskonałe źródło opisujące zarówno drogę rozwoju myśli Kondylisa, jego inspiracje i polemiki, sposób argumentacji, logikę wywodu, jak i dzieło, któremu poświęcił się w ostatnich latach życia - ontologię społeczną. Jest to zatem praca adresowana nie tylko do specjalistów chcących zrozumieć intelektualną drogę myśli Kondylisa, dla których będzie to pozycja obowiązkowa, ale również do wszystkich humanistów zainteresowanych tym filozofem. Jesteśmy przekonani, że książka zachęci do sięgnięcia po jego inne publikacje i ułatwi ich zrozumienie.

Myśli nowoczesnego endeka

Usiedliśmy rozmawiać. Niby to nie był pierwszy raz, niby wcześniej to się już zdarzało. Teraz okazało się, że będziemy rozmawiać inaczej. To znaczy, w jakimś stopniu będziemy rozmawiać, a w jakimś, większym, jedno będzie mówić, a drugie będzie słuchać (czasem zadając pytania, czasem coś wtrącając, czasem nieco prowokowane odpowiadając). Nazywamy się tak samo, przynajmniej częściowo interesuje nas, choć z różnych perspektyw, fenomen życia zakonnego (a najbardziej żeńskiego, klauzurowego, na ziemiach polskich; to w przypadku Borkowskiego, Borkowska w bogatszych i wielowątkowych kontekstach jest mistrzynią). Postanowiliśmy się na spokojnie rozmówić. Owoc tego rozmawiania Czytelnik znajdzie w książce. Pytającego Borkowskiego fascynuje i zastanawia, jak to jest, że się jednak decyduje na życie zakonne, wspólnotowe, mnisze. Oględnych czy uogólniających wyjaśnień jest wiele, trudno wytłumaczyć coś tak osobistego i niewyrażalnego jak fenomen powołania. Dlatego w rozmowie wiele będzie właśnie o tym, jak to się wszystko z tak zwanym wstąpieniem dzieje. My, Borkowscy, tak mamy, że patrzymy na życie zakonne, żeńskie, mówiąc między nami szczerze, chyba jeszcze bardziej niż męskie, z prostą sympatią i naturalnym zrozumieniem, oby (to w odniesieniu do Borkowskiego) bez protekcjonalności, miejmy nadzieję (to co do Borkowskiej) bez nieuzasadnionej idealizacji. Czy nam się uda mówić ze sobą szczerze, ocenią Świadkowie, czyli Czytelnicy. Borkowska znalazła się w niepowtarzalnym miejscu w niezwykłym czasie. Pewnie każdy ma taki czas i takie miejsce, ale w biografii Borkowskiej wyraźnie dostrzegalne jest następstwo i skutki tych spotkań na drodze życia. Nie chodzi tu wyłącznie o spotkania z Ludźmi, jeśli mamy na myśli warstwę realną, doczesną. Chodzi także o spotkania z bohaterami zbiorowej wyobraźni, o spotkania ze słowem, tekstem, relacją, którą buduje. Bardzo to wszystko Borkowskiego będzie ciekawić, dlatego sporo miejsca poświęci dociekaniu, jak to było z tym słowem. Chyba wie, o co pyta, skoro ma do czynienia z Borkowską Wielu Wcieleń, także z Pisarką (Borkowski od lat czyta na zajęciach z kreatywnego pisania „Bajki starej mniszki”, a później prosi, by według wzoru własną napisać. Współczesna napisała, to i kolejni Współcześni mogą próbować). Prosimy wspólnie o wybaczenie, że zaprzątniemy uwagę Czytelnika prywatnymi sprawami, oboje jesteśmy z pierwszego wykształcenia polonistami, trudno czynić zarzut z tego, że o polonistyce tyle będzie. Będzie, bo musimy sobie wszystko wyjaśnić. Borkowska wciąż będzie zmierzać, a Borkowski skutecznie przeszkadzać w tej wędrówce, do tego, by Czytelnikom powiedzieć  to, co ważne.  Borkowski jest tu słabszym ogniwem, łapanym na nieznajomości rzeczy, na zadawaniu nietrafionych pytań, na ujawnianiu wstydliwych przekonań. Trudno. Tak było, niech będzie w formie drukowanej. Rozmawialiśmy długo, z przerwami, co jakiś czas. Umówiliśmy się, jak Borkowska z Borkowskim, że to nie będzie klasyka gatunku, że to nie będzie wywiad-rzeka, który w centrum stawia biografię w chronologicznym jej układzie („Urodziła się pani i co było dalej…?”). Borkowski, który odpowiada za kształt tekstu, zapatrzył się na książeczkę-bibelot „Do ciotusieńki dobrodziejki…”, powieść epistolarną, fikcyjną w treści i w odniesieniu do bohaterów, realną w formie i autorstwie (ilu się nabrało, wie tylko Borkowska, wydawca i nabrani, gdyby się zliczyli). Borkowska chyba jednak chciała, by było za porządkiem od narodzin do dnia dzisiejszego, zgodnie z kalendarzem, logiką, następstwem czasu i faktów. Borkowskiemu udało się przekonać, że może być inaczej, nie musi być za porządkiem (między nami mówiąc, wziął po prostu na przeczekanie).

Ikona polskiej sceny po raz pierwszy o swoim życiu! Po miażdżącej recenzji w "Przekroju" szesnastoletnia zwyciężczyni opolskich Debiutów prawie zakończyła estradową karierę. Wyrzucona z liceum od­nalazła się w studium teatralnym, by już po kilku latach dotrzeć na sam szczyt – jako piosenkarka i jako aktorka. Wróciła do Opola w 1980 roku, aby spektakularnym wykonaniem Wszystko, czego dziś chcę (wraz z Budką Suflera) zapisać się na zawsze w historii polskiej piosenki. Do dziś pozostaje niekwestionowanym symbolem seksu, choć nigdy nie zgodziła się wystąpić nago przed kamerą – nie zadziałał nawet urok Romana Wilhelmiego w Karierze Nikodema Dyzmy. Jeszcze w szarej PRL-owskiej rzeczywistości stała się ikoną mody i symbolem emancypacji. Po wyjeździe na Zachód, gdy Służba Bezpieczeństwa chętnie rozpowszechniała plotki, że gra tam w filmach pornograficznych, artystka z sukcesem obroniła swoje dobre imię. Po powrocie do kraju przypomniała o sobie milionom Polaków rolą Moniki Ross w serialu Klan. Rozmowa Leszka Gnoińskiego z Izabelą Trojanowską to nie tylko intrygujący portret fascynującej kobiety, czułej matki i wspaniałej, oddanej fanom artystki, ale także barwna, pełna zakulisowych anegdot oraz towarzyskich skandali opowieść o polskiej piosence, teatrze, filmie, telewizji i modzie, nie tylko z czasów PRL. Książkę uzupełniają nigdy nie publikowane zdjęcia z prywatnego archiwum.

250 pytań do Stanisława Michalkiewicza – to wyjątkowa książka. Wyjątkowa, bo współtworzona przez Państwa. Redaktor Stanisław Michalkiewicz posiada niesamowity dar analizowania faktów, przewidywania zdarzeń i opisywania rzeczywistości. Udało nam się zebrać aż 294 pytania, na które redaktor Michalkiewicz odpowiedział. Nie stosowaliśmy cenzury! A więc każdy mógł zapytać o co tylko chciał. I oto efekt naszej pracy. Co Stanisław Michalkiewicz odpowiedział Stanisławowi Tymińskiemu? Jakie powinny być stosunki z żydami? Co z okrągłostołowym ładem? Czy Ponadto Zapytaliście Państwo o: sojuszników Polski, stosunki z Żydami, okrągły stół, o Wojnę Secesyjną, potencjalne reformy, które przeprowadził by Stanisław Michalkiewicz gdyby został premierem, Kresy, historię alternatywną, aferę FOZZ, pedofilię w Kościele, zabójstwo Pawła Adamowicza, Smoleńsk, monarchię, invitro, liberalizm, chrześcijaństwo, wiarę w Boga, ulubione książki, UE, socjalizm, 10 przykazań, spędzanie wakacji i wiele innych kwestii!

"I have read pretty much every rock 'n' roll biography there is worth reading, and you never know what to expect when you pick up a new book. Well, let me tell you Mark Weiss has raised the bar for rock 'n' roll books with The Decade That Rocked. Mark has always been at the top of his field, and the level of detail and quality put into this book is the ultimate testament to his rock n' roll photographic legacy." - Sebastian Bach "Mark is the real deal. He may not play the guitar, but that camera is his guitar. He's a rockstar." - Gene Simmons "Mark's energy, his creativity, his drive, his positive attitude and his enthusiasm that make him one of the legends of rock photography. It's why his work--both old and new--is still so in demand today. Mark Weiss inspires greatness in all he turns his camera lens on. But don't take my word for it. Just look at the pictures in this book." - Dee Snider "His pictures say as much as the music" - Rob Halford "He was one of the guys. He wasn't one of the 18 photographers you'd work with that day." - Alice Cooper "He had that instinct, to recognize our energy and use his technical talent to capture it." - Joe Perry Mark "Weissguy" Weiss set an unmatched standard for rock photography. Starting out as a teenager by sneaking into concerts with a neighbor's 35mm camera, he embarked on a legendary career that took him around the globe and onto some of the most memorable album and magazine covers in rock history- featuring the likes of Van Halen, Ozzy Osbourne, Aerosmith, and Mötley Crüe to Metallica, Guns N' Roses, Bon Jovi, and KISS, and so many more. With 700+ photos, brand new interviews, and stories from Mark himself, Decade that Rocked is a monument to the photography, friendships, and legacy of an artist that helped define one of rock's most iconic eras. This career-spanning collection features: A unique lens on the golden age of rock: Never-before or rarely seen photos of legends like Van Halen, Ozzy Osbourne, Aerosmith, and Mötley Crüe to Metallica, Guns N' Roses, Bon Jovi, and KISS, as well as countless others whose sound and image defined the era. Exclusive interviews: Ozzy Osbourne, Dee Snider, Nikki Sixx, Joe Perry, Rob Halford, and many more recall their memories of this era-defining decade. Untold Stories: Relive Mark's unbelievable journey through rock history, from getting arrested for selling photos outside of Kiss concert to touring with legends like Van Halen, to photographing Bon Jovi's infamous "Slippery When Wet" shoot, shooting backstage at Live Aid with Black Sabbath, and so many more. Definitive Lens: Creem magazine readers ranked Mark Weiss as rock's top photographer of the 80s. His work has appeared on some of the most iconic album and magazine covers of all time. Captured from the unique vantage point of a photographer who lived and breathed the '80s in all its grit and glory, The Decade That Rocked brings to life the no-holds-barred sounds and sights that changed the world of hard rock and metal forever.

Wartość wartości to książkowy zapis cyklu spotkań z Mądrymi Osobami, który odbył się w Oliwskim Ratuszu Kultury w październiku 2019 roku. Autorka projektu, dziennikarka, Hanna Kordalska-Rosiek, zaprosiła do wygłoszenia wykładów oraz publicznej rozmowy: Dariusza Dumę – filozofa, konsultanta biznesowego, który doradza zarządzanie przez wartości i w praktyce takim właśnie jest przedsiębiorcą, profesora Wiesława Łukaszewskiego, psychologa społecznego specjalizującego się w problemach osobowości i motywacji, psychologa społecznego – profesora Bogdana Wojciszke, zajmującego się między innymi zagadnieniami psychologii miłości i władzy oraz profesora Tadeusza Gadacza – filozofa, religioznawcę zajmującego się filozofią człowieka i edukacji. Wartość wartości to cztery wykłady i cztery rozmowy o wartościach, czym były kiedyś, czym są dzisiaj, jaka jest ich rola w życiu indywidualnym i zbiorowym, w życiu codziennym i w biznesie, w polityce i w kulturze. Zaproszeni goście w swoich wystąpieniach wytyczyli cztery perspektywy, które – wzajemnie się dopełniając – stworzyły interesującą i ważną wartość dodaną.