W Temacie Miesiąca:
Jak znaleźć swoje miejsce w Kościele? Dlaczego z niego odchodzimy? Gdzie szukać duchowej strawy? Czy Polskę czeka szybka sekularyzacja?
Odpowiadają: Szymon Hołownia, Natalia de Barbaro, Magdalena Smoczyńska, Charles Taylor
Ponadto w numerze:
Protesty w Hongkongu - Czy masowe demonstracje doprowadzą do powstania nowego narodu?
Fenomen nawróceń - Co motywuje ludzi do radykalnej odmiany życia? Esej Mikołejki oraz listy Petersona i Bartha
Czy umyliście już okna dla Jezusa? Mistyka miotły, czyli o holenderskiej manii sprzątania
Opowiadanie Barbary Sadurskiej Śmierć wrogom ojczyzny
Kim jest Harari i jak pracuje? Co chce nam przekazać? Kiedy skromny historyk stał się nowym intelektualnym guru? I czy można ufać specjaliście od wszystkiego?
Harari. Czy możemy mu zaufać?
Książki Yuvala Noaha Harariego to fenomen ostatnich lat. Sapiens, Homo deus i 21 lekcji na XXI wiek okazały się bestsellerami. Izraelski historyk znalazł język, którym pisać należy o rzeczach skomplikowanych, by czytał o tym cały świat.
Z jednej strony rozpiętość poruszanej przez Harariego tematyki imponuje, dzięki czemu wzmacnia się jego autorytet, z drugiej strony wypowiadanie się w dziedzinach odległych od swojej specjalności wywoływać może wrażenie tworzenia prostych recept na wszystko.
Kim jest Harari i jak pracuje? Co chce nam przekazać? Kiedy skromny historyk stał się nowym intelektualnym guru? I czy można ufać specjaliście od wszystkiego?
W Temacie Miesiąca m.in.:
Yuval Noah Harari – Mit wolności
Yuval Noah Harari w rozmowie ze Stevem Paulsonem - Zmartwieni o ludzkie dusze
Ankieta: Harari pod lupą - pytamy naukowców różnych dziedzin o impresje z lektur Harariego
W numerze ponadto:
Franciszek i jego wrogowie - Trwa walka z papieżem, której stawką jest przyszłość Kościoła
Śmierć, medycyna, etyka - Dyskusja o granicach życia, dylematach związanych z transplantologią i obawach Polaków
Problemy z empatią - Dlaczego wzrusza nas krzywda małych kotków, a nie faul na nielubianym piłkarzu?
Oślep Dominiki Słowik - Nowe opowiadanie autorki Zimowli
Wiedeń ma być spełnieniem marzeń Dianki o raju. Poszukiwania szczęścia rozpoczyna od męskiego szaletu, w którym najłatwiej zarobić. Spotyka pewnego Polaka o tajemniczym pseudonimie "Fynfundcfancyś".
Jeden z najlepszych polskich pisarzy współczesnych powraca do literackich korzeni i swoich ulubionych postaci z osławionego „Lubiewa”. Najnowsza powieść Michała Witkowskiego z cierpkim humorem przedstawia grozę codzienności i niedyskretny urok lat dziewięćdziesiątych.
"Opowieść gdzieś pomiędzy Palahniukiem, "Dziećmi z dworca Zoo", Jelinek a tradycją prozy obyczajowej dwudziestolecia".
Michał Witkowski
"Historia, która skrzy się i mieni blichtrem upadającej kultury, ale też ściąga w dół w klejące się stacje metra, szemrane bary, czy puste smutne ulice, których martwotę podkreślają tylko sklepowe witryny jaśniejące ścianą rolexów czy cygar. I tak do końca nie wiadomo czy ten cały świat to kraina z Księgi tysiąca i jednej nocy czy raczej Mordor. To współczesna opera buffa, gdzie komizm recytatywów i arii płynnie przechodzi w jęk rozczarowania i skowyt krzywdy".
Szymon Kloska
"Książka, która ma wszelkie walory potoczystej gawędy, pełnej najróżniejszych awantur, wiedzionej z właściwym Witkowskiemu wielkim językowym szwungiem, z miejsca wciągającym w obręb przedstawianego świata".
Marcin Sendecki
"To książka nie tylko o pryszczatych chłopakach oddających się za kasę bogatym, starym dziadom. To książkach o nas. O nas wszystkich".
Piotr Kofta
Powyższy opis pochodzi od wydawcy
Pierwszy pełny zbiór opowiadań bestsellerowej pisarki
Każdy z nas kocha inaczej.
Każdy z nas myśli w inny sposób.
Każdy z nas widzi co innego.
Każdy niesie swoją opowieść. Chłopczyk, który występuje z rodzicami w teatrze lalek. Transseksualista poszukujący gorsetu idealnego. Kobieta, która znalazła w sobie siłę, by odejść od kochającego męża. Zadie Smith dostrzega ich wszystkich, po mistrzowsku łącząc przenikliwe spojrzenie z wrażliwością na emocje. W Grand Union bez tabu mówi o seksualności, bada potrzebę intymności, poszukuje granic wolności. Balansuje na cienkiej linii między oddaniem a uzależnieniem. Każdy z nas znajdzie w jej opowiadaniach coś, co pozwoli mu odkryć nieznaną jeszcze prawdę o sobie.
Zadie Smith (ur. 1975) – kultowa i kochana przez czytelników brytyjska pisarka. Jej pierwsza powieść Białe zęby zdobyła nagrodę Whitbread First Novel Award dla najlepszego debiutu w 2000 roku i szturmem zdobyła listy bestsellerów na całym świecie. O pięknie (2005) i Swing Time (2016) otrzymały nominacje do Nagrody Bookera. Nakładem Wydawnictwa Znak ukazały się również: Łowca autografów (2002), Jak zmieniałam zdanie. Eseje okolicznościowe (2010), Londyn NW (2014) i Widzi mi się (2018).
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
A jak antypolonizm, E jak element animalny, D jak demon postępu, M jak mordy zdradzieckie – brzmi przerażająco? A może już przywykliśmy?
Dobra zmiana to wynik wnikliwych obserwacji i badań prowadzonych przez Katarzynę Kłosińską i Michała Rusinka w latach 2015-2019 układający się w słownik języka władzy tego okresu.
Język rządzących nie tylko przenika do naszej mowy codziennej, ale również kreuje naszą rzeczywistość. Może być źródłem żartu, ale też źródłem przemocy. Autorzy z językoznawczą dociekliwością odkrywają, co kryje się za najpopularniejszymi z używanych przez władzę słowami i jak wpływają one na naszą codzienność i postrzeganie świata.
Dr hab. Michał Rusinek – wykładowca Wydziału Polonistyki UJ, członek Rady Języka Polskiego. Specjalizuje się w retoryce. Autor wielu bestsellerów, m.in. Nic zwyczajnego i Pypciów na języku.
Dr hab. Katarzyna Kłosińska – pracowniczka naukowa Wydziały Polonistyki UW, przewodnicząca Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Prowadzi audycję Co w mowie piszczy w radiowej Trójce.
Głos prawdziwego autorytetu w Twoim domu
Jaka przyszłość czeka Kościół w Polsce? Czy da się dziś być prawdziwym katolikiem? Dlaczego dla ks. Adama ważne są drzewa? Jaki jest ksiądz za kierownicą? Jak żyć pełnią życia po 85. urodzinach?
Ta książka to wybór zawsze aktualnych tekstów publikowanych na łamach „Tygodnika Powszechnego” w latach 2018–2019. Ks. Boniecki podejmuje w nich tematy szczególnie ważne właśnie teraz: Kościół i wiara po skandalach i napięciach ostatnich miesięcy, kondycja praworządności w Polsce, nieuchronne zmiany klimatu. Pisze również o przygodach, podróżach i małych radościach codzienności.
Słowa pełne mądrości, zrozumienia i spokoju są właśnie tym, czego nam teraz potrzeba.
Nie obrażaj się. Nigdy się nie obrażaj (chyba że taktycznie).
ks. Adam Boniecki
Ks. Adam Boniecki – studiował filozofię na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był duszpasterzem akademickim przy uniwersyteckim kościele św. Anny. W 1979 roku Jan Paweł II wezwał go do Rzymu i powierzył mu poprowadzenie polskiej edycji „L’Osservatore Romano”. Członek zespołu „Tygodnika Poszechnego”.
Wiosna, lato, jesień, zima. Dawniej to natura wyznaczała rytm życia człowieka. Człowiek się do niej dostosowywał, a jednocześnie musiał się z nią zmagać. Połączenie tych dwóch elementów – harmonii i walki – stworzyło niepowtarzalną kulturę i styl życia, które nazywamy góralszczyzną.
Ksiądz Józef Tischner był zawsze mocno związany z górami. Cała jego filozofia była przepełniona mądrością ludzi gór. Miał zwyczaj mawiać, że jeśli czegoś nie da się przełożyć na góralski, to znaczy, że w ogóle nie warto się tym zajmować. Jego myśli inspirują, pobudzają do refleksji. W świecie rozdzieranym konfliktami przywracają pokój i poczucie sensu.
Ks. Józef Tischner – ksiądz, filozof, publicysta. Profesor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, współzałożyciel wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Kapelan Związku Podhalan. Kawaler Orderu Orła Białego.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Nie publikowane dotąd listy dwóch poetek
A teraz fraszka: Oto, co mi się marzy: ujrzeć z powrotem maski zamiast twarzy… Napisała ją Kulmowa, przyjaciółka moja i poetka grubo niedoceniana, z którą nie wiem, czybym Cię poznała… – pisała Wisława Szymborska do Kornela Filipowicza. Do samej Joanny Kulmowej zaś: Podciągnij się!
Choć zachowało się tylko jedno ich wspólne zdjęcie, niezwykła przyjaźń dwóch poetek przetrwała w licznych listach. W korespondencji pełnej serdeczności, żartobliwych uwag, wzajemnego wsparcia i ciepła, ale też sekretnych wyznań i refleksji nad twórczością i przyszłością poezji. Genialnie napisane, wzruszająco szczere i troskliwe listy Szymborskiej i Kulmowej przedstawiają kulisy pięknej kobiecej przyjaźni.
Edycja została wzbogacona o rękopisy listów poetek.
Wisława Szymborska (1923-2012) – poetka, felietonistka, krytyczka literacka. Laureatka Literackiej Nagrody Nobla (1996). Jej wiersze przetłumaczono na ponad czterdzieści języków.
Joanna Kulmowa (1928-2018) – poetka, autorka prozy, utworów scenicznych, książek dla dzieci i młodzieży, reżyserka. Uhonorowana Wawrzynem Mistrza Mowy Polskiej (2017).
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Niezwykła historia dziennikarza, który jako pierwszy opowiedział światu prawdę o Wielkim Głodzie na Ukrainie. Agnieszka Holland w swoim najnowszym filmie przedstawia historię Garetha Jonesa. W latach 30. XX wieku młody dziennikarz Gareth Jones odbywa kilka samotnych podróży po komunistycznym imperium. Jako jeden z niewielu ludzi z Zachodu odkrywa szokującą prawdę o sytuacji mieszkańców ZSRR. Rozmawia z członkami aparatu państwowego, ale też zwykłymi ludźmi: robotnikami, chłopami. Na własne oczy widzi sowieckie zbrodnie, na Ukrainie słucha o ludziach umierających z głodu i aktach kanibalizmu. Po powrocie na Zachód mówi światu prawdę o „komunistycznym raju”. Zostaje zaszczuty przez skorumpowanych zachodnich dziennikarzy, wszyscy podważają jego wiarygodność. Po kilku latach ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Czy dlatego, że wyjawił prawdę? Gareth Jones jako jeden z pierwszych zrozumiał mechanizmy rządzące światem w latach 30.: narodziny dyktatorskich reżimów czy rozwój propagandy. Przewidział atak na Polskę i wojnę Sowietów z nazistami. Sposób, w jaki miał zostać pogrążony, zainspirował nawet George’a Orwella podczas pisania Folwarku zwierzęcego. Mirosław Wlekły – reporter, autor bestsellera Tu byłem. Tony Halik.
Migawki z frontu
Reporter wojenny nie tylko jest autorem pokazującym za pomocą pióra czy kamery rzeczywistość krajów opanowanych konfliktami, lecz także, wybierając ten zawód, przyjmuje misję: odpowiedzialne, ale i trudne zadanie odkrywania prawdy. Obecnie – ze względu na łatwość w udostępnianiu informacji w medialnym świecie i szerzenie się fake newsów – jest to zadanie tym trudniejsze, wymagające nieustannej czujności.
W Temacie Miesiąca:
Jak wygląda praca reportera wojennego? Którzy korespondenci ukształtowali sposób relacjonowania konfliktów i myślenia o nich? Czy reporter powinien angażować się osobiście w przedstawiany problem? Jak pisać, aby pozostać w zgodzie z prawdą, a zarazem atrakcyjnie dla czytelnika?
Odpowiedzi udzielają: Wojciech Jagielski, Winston Churchill, Jakub Kuza i Honorata Zapaśnik
Ponadto w numerze:
Europa po bułgarsku
Ludowa mentalność, nostalgia, różany przemysł i robota, która nie ucieknie
Wkurzam się razem z wami
Rozmowa z ks. Grzegorzem Strzelczykiem o kondycji Kościoła
Tischner vs tomizm
Czy po najważniejszym sporze w powojennej polskiej filozofii pozostało tylko rozczarowanie?
Dziennik Kairosu Filipa Springera
„Świadomość kroczącej Katastrofy sprawiła, że Rost postanowił zmienić swoje życie”
Breslau, 1920. W mieście pojawia się sekta „mesjaszy”, którzy na ulicach wpadają w taneczny trans. Przewodzi im cyniczny dwulicowy guru Theodor Jauch – „tańczący Jan Chrzciciel”, który umiejętnie podsyca tlący się w mieście antysemityzm. Wkrótce on sam stanie się narzędziem w rękach spiskowców, którzy nie cofną się przed niczym, by osiągnąć swój cel. Eberhard Mock zmaga się z najstraszniejszym ze swoich demonów – demonem alkoholizmu. Każdego dnia walczy z samym sobą i próbuje rozwikłać mroczną tajemnicę zaginięcia małej Rosemarie. Wie, że jeśli odnajdzie dziewczynkę, raz na zawsze wyrwie się ze szponów nałogu. By tego dokonać, podejmuje się wykonania niebezpiecznego zlecenia. Jeszcze nie wie, że każdy jego ruch śledzi tajne sprzysiężenie. Krok za krokiem Mock zbliża się do rozwiązania zagadki i poznaje coraz bardziej przerażające strony natury ludzkiej. Wkrótce odkryje, kto jest jego przyjacielem, a kto wrogiem. Wkrótce zmieni się w budzącą litość i przerażenie kreaturę. Wkrótce spotka zło, o którego istnieniu nawet nie śnił.
ŚMIERTELNY TANIEC
Breslau, 1920. W mieście pojawia się sekta „mesjaszy”, którzy na ulicach wpadają w taneczny trans. Przewodzi im cyniczny dwulicowy guru Theodor Jauch – „tańczący Jan Chrzciciel”, który umiejętnie podsyca tlący się w mieście antysemityzm. Wkrótce on sam stanie się narzędziem w rękach spiskowców, którzy nie cofną się przed niczym, by osiągnąć swój cel.
Eberhard Mock zmaga się z najstraszniejszym ze swoich demonów – demonem alkoholizmu. Każdego dnia walczy z samym sobą i próbuje rozwikłać mroczną tajemnicę zaginięcia małej Rosemarie. Wie, że jeśli odnajdzie dziewczynkę, raz na zawsze wyrwie się ze szponów nałogu. By tego dokonać, podejmuje się wykonania niebezpiecznego zlecenia. Jeszcze nie wie, że każdy jego ruch śledzi tajne sprzysiężenie.
Krok za krokiem Mock zbliża się do rozwiązania zagadki i poznaje coraz bardziej przerażające strony natury ludzkiej.
Wkrótce odkryje, kto jest jego przyjacielem, a kto wrogiem.
Wkrótce zmieni się w budzącą litość i przerażenie kreaturę.
Wkrótce spotka zło, o którego istnieniu nawet nie śnił.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Wydawnictwo Znak obchodzi w tym roku swoje 60. urodziny.Jerzy Illg, wydawca m.in. Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej, Josifa Brodskiego, Seamusa Heaneya, Normana Daviesa, a także Joanny Bator, Wiesława Myśliwskiego, Wojciecha Manna, od niemal 40 lat udowadnia swoją pracą, że bycie redaktorem to nie tylko lektura propozycji wydawniczych oraz ślęczenie nad korektamiMój znak to opowieść o przyjaźniach, literackich odkryciach i barwnych przygodach. Tych spotkań, rozmów, wspólnych podróży, nocy pełnych whisky i poezji nie filmowały kamery, nie było przy nich dziennikarzy. Nietypowe podejście do pracy i poczucie humoru pozwoliły mu być nie tylko wydawcą, ale też wystawiać kabarety, robić filmy, wymyślać niezwykłe promocje i nieistniejące dzieła.Frywolne dowcipy księży Józefa Tischnera i Jana Twardowskiego, brawurowe kalambury Stanisława Barańczaka, rysunki Józefa Czapskiego i Sławomira Mrożka, zdjęcia Annie Leibovitz i Ryszarda Kapuścińskiego. A poza tym Czesław Miłosz na kolacji u beatników, bankiety noblowskie, loteryjki i wyklejanki Wisławy Szymborskiej, zabawne epitafia, sprośne apokryfy staropolskie i tradycyjne pieśni irlandzkie. Oraz kawał historii, niezupełnie poważnie napisanej.
Siostra Wanda siedziała na drewnianym krześle w kuchni, wokół chodziło dwóch wściekłych gestapowców. Modliła się tylko o jedno, żeby nie kazali jej wstać. Pod krzesłem, zasłoniętym jej habitem, kuliła się mała dziewczynka, żydowska sierota, którą siostry już raz uratowały przed śmiercią.
Siostry wiedziały, że rozochoceni, pijani sowieccy żołnierze nie odpuszczą. Zdecydowały, że czas uciekać. S. Adelgund już miała do nich dołączyć, gdy usłyszała krzyki przerażonych dziewcząt. Żołdacy zagonili cztery nastolatki do piwnicy. Adelgund nie mogła zostawić dziewcząt na pewną śmierć. Odważnie poszła za nimi do piwnicy. Dziewczętom udało się uciec. Adelgund znaleziono zgwałconą i bestialsko zamordowaną dwa dni później.
Agata Puścikowska opisuje historie niezwykłych, bohaterskich kobiet. Sióstr, które nie chowały się przed wojną i okupacją w zakonach, ale niosły pomoc wszystkim, którzy tego potrzebowali. Pomagały ukrywać się partyzantom, dostarczały żywność, oddawały własne życie za często zupełnie obcych sobie ludzi, czasem chwytały nawet za broń. Również po wojnie niektóre z nich walczyły z komunistami. O ich bohaterstwie do dziś mówi się niewiele. Stanowczo za mało!
Agata Puścikowska – dziennikarka, felietonistka i reportażystka, autorka książek. Szczęśliwa żona i matka pięciorga dzieci.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Dzięki tej książce przeniesiesz się do rodzinnej kuchni Iwaszkiewiczów.Córka pisarza Maria przywołuje smaki dzieciństwa. Opowiada, co się jadło, z kim i w jakich okolicznościach.Autorka potrafi gotować, ale przede wszystkim lubi ludzi i umie z nimi rozmawiać. Kuchnia Iwaszkiewiczów to kompilacja trzech uwielbianych książek: Gawęd o jedzeniu, Z moim ojcem o jedzeniu oraz Gawęd o przyjęciach, które po latach doczekały się wydania w odświeżonej formie.Łatwe, praktyczne przepisy na potrawy międzywojennej i powojennej kuchni przeplatają się z opisami rytuałów towarzyszących robieniu konfitur czy przygotowywaniu bab wielkanocnych, które ojciec autorki pamiętał jeszcze ze swojego dzieciństwa.Przygotuj w domu dania wymyślone przez Iwaszkiewicza: kurę po literacku albo sałatkę z płytkiego morza. Dowiedz się, jak przyrządzić marynowane rydze, złociste bliny i aromatyczny sos jałowcowy. Poznaj historie spotkań Marii z Krzysztofem Kamilem Baczyńskim, Kornelem Makuszyńskim czy Witkacym.Ciesz się tradycyjną kuchnią w najlepszym wydaniu.***Maria Iwaszkiewicz, córka Anny i Jarosława, kronikarka polskiej kultury jedzenia. W czasach siermiężnej PRL-owskiej rzeczywistości przypominała, jak jadano przed wojną, ratowała od zapomnienia dawne przepisy, barwnie opowiadała o życiu na Stawisku. Jej książki to dzisiaj kulinarne białe kruki.Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Życie pisze baśnie piękniejsze niż te ukryte w murach akwitańskich zamków
Julia nosi w sobie ogromny ból – straciła ukochanego mężczyznę i sama wychowuje pięcioletnią córeczkę. Życie jednak daje jej niezwykłą szansę. Kobieta zostaje asystentką Susanne Benoit, słynnej francuskiej pisarki, której twórczość przez lata podziwiała. Wkrótce wyruszą razem w podróż do magicznej Akwitanii. Tam okaże się, że Susanne również skrywa w sercu bolesną tajemnicę.
Julia stanie przed trudnym wyborem – będzie musiała zdecydować, czy powinna posłuchać głosu serca, czy też postąpić tak, żeby nikogo nie zranić. Przy okazji spróbuje rozwikłać zagadkę pewnej średniowiecznej księgi, na której kartach spisano zapierającą dech w piersiach historię niespełnionej miłości, od stuleci czekającą na szczęśliwe zakończenie.
Ale czy Julia będzie umiała napisać własną baśń, piękniejszą niż te skrywane przez tajemnicze księgi i kamienne mury akwitańskich zamków?
Powyższy opis pochodzi od wydawcy
Biblia smakoszy i erudytów, czyli rozmowy o literaturze i kuchni.
Co jada szatan u Bułhakowa? Jak gotuje Julian Barnes? Czy przy politycznych dysputach lepiej sprawdza się piwo smichovskie Jaroslava Haška, a może czerwone wino Rolanda Barthes’a?
Upodobania kulinarne tajnych agentów, zarówno u Iana Fleminga, jak i Umberto Eco, mogą zadziwić. Za to postacie Hrabala hołdują raczej tradycyjnym przysmakom.
Ernest Hemingway i Francis Scott Fitzgerald dzielą się pulardą z truflami, Charles Dickens je ostrygi od ulicznego sprzedawcy, a Miguel de Cervantes i Jan Potocki wspólnie podziwiają kastylijskie duszone mięso z warzywami.
Po siedmiu latach prowadzenia kultowej „Drogi przez mąkę”, Łukasz Modelski wybrał 50 najbardziej literackich spośród przeprowadzonych rozmów, nadając nowy sens pojęciu „literatura dla kucharek". Na końcu każdej z nich znaleźć można przepis na najważniejsze z omawianych dań.
Łukasz Modelski – mediewista z wykształcenia i dziennikarz z zawodu. Studiował w Warszawie, Poitiers i Paryżu. Lubi jeść i pić – czyni to zawodowo. Pisuje felietony do „Czasu Wina”, prowadzi literacko-kulinarną „Drogę przez mąkę” w radiowej Dwójce i rozmawia z szefami kuchni na świecie. Autor Dziewczyn wojennych, Fotobiografii PRL, Kuchni na plebanii i Piątego smaku. Rozmów przy jedzeniu.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Świat przedstawiony w Między monsunami to świat zagrożony poczuciem nieuchronnej utraty. „Opowiedz mi o śmierci zamiast o miłości” – prosi bohaterka jednego z wierszy Anny Piwkowskiej. Odchodzą więc zwierzęta, zamierają przyjaźnie, z życia znikają najbliżsi.
Ale nie jest to powód do rozpaczy, w życiu nie ma miejsca na pustkę. Natura – która jest życiem – wypełnia luki, które powstały po tym, co się skończyło, umarło. Jest wiecznym ruchem, obiegiem materii, cyrkulacją ducha. Przemijanie – choć nieuniknione – nie jest związane z brakiem. Wręcz przeciwnie, dzięki niemu pojawia się to, co nowe. Nieuchronność tego procesu daje pewność, ofiarowuje oparcie w sytuacji nagłej zmiany, a nawet – pozwala odnaleźć ukojenie.
Ubrane w oryginalną formę piękne historie opowiedziane przez Piwkowską hipnotyzują czytelnika bogactwem emocji oraz wrażliwością na piękno i delikatność świata, który nas otacza.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Pierwsza autobiografia wybitnego historyka
Kiedy się urodził, mama karmiła go za pomocą wiecznego pióra z pompką. Nie wierzono, że przeżyje.
Uwielbiał podróże i świeże powietrze. Po studiach na Oksfordzie chciał zostać… przewodnikiem górskim. Sport miał we krwi. Nie znosił wylegiwania się na plaży, za to uwielbiał samodzielnie prać koszule w wannie i prasować je, stojąc na balkonie z widokiem na Pacyfik.
Wybitny historyk, autor przełomowego Powstania ’44, jeden z najlepszych znawców Europy Wschodniej, wnikliwy obserwator rzeczywistości, po raz pierwszy opowiada tak osobistą historię: o rodzinie, dorastaniu w Bolton, karierze nauczyciela, związkach z Francją i Polską, samochodach, futbolu, trudnych decyzjach, odważnych celach. Wszystko w charakterystycznym, erudycyjnym Daviesowym stylu – pełnym anegdot i z szerokim tłem historycznym, a także z ostrym realizmem – bez grama idealizacji, za to ze szczyptą angielskiego humoru.
Norman Davies – naukowiec, podróżnik i pisarz, szczęśliwiec i mistrz we wpadaniu z deszczu pod rynnę, syn i brat, mąż i ojciec oraz – last but not least – świadek historii. Adwokat pokrewieństwa między historią a literaturą. Autor bestsellerów, m.in.: Boże igrzysko. Historia Polski, Powstanie ’44, Europa walczy 1939–1945. Nie takie proste zwycięstwo, Orzeł biały, czerwona gwiazda. Wojna polsko-bolszewicka 1919–1920, Zaginione królestwa, Na krańce świata. Podróż historyka przez historię.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Pogarda – najgorsza z ludzkich cech. Niszcząca siła, która sprawia, że jeden człowiek nienawidzi drugiego bez powodu. Piotr Niemczyk tropi wszelkie przejawy pogardy w Polsce i pokazuje, jak wpływają na nasze życie i bezpieczeństwo.
Liczba przestępstw z nienawiści związanych z nietolerancją i uprzedzeniami w ostatniej dekadzie wzrosła w Polsce z około tysiąca do prawie 35 tysięcy. Pogarda sprawia, że krzywda spotyka przypadkowych ludzi, tylko dlatego że są obcokrajowcami, mają inną orientację, poglądy. Pogarda popycha zwykłych obywateli do hejtu w internecie. Agresja z debaty publicznej przenosi się na ulice i do naszych domów. Wstrząsające zabójstwa Marka Rosiaka, Jolanty Brzeskiej, Pawła Adamowicza czy wydarzenia w Białymstoku stawiają nas nieuchronnie przed pytaniem: w jakim kraju żyjemy?
Piotr Niemczyk, analityk przestępczości i ekspert w dziedzinie walki z terroryzmem, bierze pod lupę mechanizmy nienawiści, rozpalające skrajne emocje. Pokazuje, że jeżeli nie zaczniemy im przeciwdziałać, to w przyszłości sami sobie, naszym dzieciom i wnukom, podłożymy bombę. Bombę zbudowaną nie z semtexu czy C4, tylko z nienawiści.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
