Książka Johna Maina OSB to ponad trzydzieści konferencji, w których autor zachęca nie tylko do odważnego wejścia na ścieżkę medytacji, ale przede wszystkim do wytrwałego kroczenia nią przez całe życie. Dzięki codziennemu trwaniu w medytacyjnym skupieniu oraz wiernemu powtarzaniu w ciszy swego wnętrza słowa mantry będziemy mogli otworzyć się na przepływający przez nasze serce strumień miłości Chrystusowej. Wymaga to jednak dyscypliny i rezygnacji z egocentrycznego skupienia na sobie. Jak to osiągnąć? Rozważania zawarte w Ścieżce medytacji z pewnością pomogą w znalezieniu odpowiedzi na to pytanie...
Treści Sympozjum zorganizowanego z okazji 90 rocznicy konsekracji Bazyliki i aktu oddania Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa w Krakowie w roku 1921.
Nieśmiertelny Królu wieków, rzeczywisty i żywy, pod postacią chleba utajony, Panie nasz Jezu Chryste![...]
Przyjąłeś z rąk naszych na widomy znak poddaństwa dźwigniętą z ofiar całej Polski świątynię: prosimy Cię, byś ten Kościół w sercu Ojczyzny Sercu Twemu wzniesiony przyjął za tron królewski Twego wśród nas panowania. Wyznajemy bowiem przed niebem i ziemią, że Twego panowania nam potrzeba: wyznajemy publicznie, że Ty jeden, Królu królów, masz do nas święte i niewygasłe prawa [...]
Listy Hieronima stanowią zabytek o pierwszorzędnym znaczeniu nie tylko dla poznania jego biografii, ale całego społeczeństwa przełomu IV i V wieku. Napisane w mistrzowskim stylu z punktu widzenia językowego, onieśmielają wręcz erudycją i szerokością zainteresowań Autora. Przede wszystkim na uwagę zasługują listy egzegetyczne i moralne.
Obecne wydanie przedstawia tekst łaciński listów oraz tłumaczenie ks. Jana Czuja, poprawione pod względem językowym i uzupełnione na podstawie wydania oryginału. Na tom pierwszy składa się pierwszych 50 listów, a niniejszy tom zawiera kolejne 29. Zamiarem redakcji jest zakończyć wydanie całości epistolarium w ciągu dwóch lat, z koniecznymi indeksami w tomie ostatnim.
Listy Hieronima stanowią zabytek o pierwszorzędnym znaczeniu nie tylko dla poznania jego biografii, ale całego społeczeństwa przełomu IV i V wieku. Napisane w mistrzowskim stylu z punktu widzenia językowego, onieśmielają wręcz erudycją i szerokością zainteresowań Autora. Przede wszystkim na uwagę zasługują listy egzegetyczne i moralne.
Obecne wydanie przedstawia tekst łaciński listów oraz tłumaczenie ks. Jana Czuja, poprawione pod względem językowym i uzupełnione na podstawie wydania krytycznego oryginału w serii CSEL. Na tom trzeci składa się kolejnych 35 listów. Zamiarem redakcji jest zakończyć wydanie całości epistolarium w ciągu dwóch lat, z koniecznymi indeksami w tomie ostatnim.
Intymność i wolność w spotkaniu z Jezusem - to zapis na żywo rekolekcji, jakie Józef Augustyn wygłosił w klasztorze karmelitanek w Charkowie na Ukrainie w czerwcu 2011 roku.
Autor medytując perykopy biblijne poszukuje ścisłego związku pomiędzy życiem duchowym a naszą codzienną egzystencją. Rozważania uderzają swoją niezwykłą bezpośredniością, prostotą oraz osobistym zaangażowaniem Autora.
W prezentowanej propozycji rekolekcyjnej dominuje temat szczerego spotkania z Jezusem, przesiąkniętego klimatem intymności oraz wewnętrznej wolność.
Na początku swoich rozważań o. Augustyn, odwołując się do swojego doświadczenia rekolekcyjnego, podaje uwagi wstępne, które mogą być pomocne dla osób pragnących wykorzystać nagranie do odprawienia, w klimacie ciszy i skupienia, swoich rekolekcji.
Św. Franciszek z Asyżu (1182-1226) - autentyczny miłośnik Boga, człowieka i stworzeń, założyciel zakonu, mistyk - jest też jednym z największych mistrzów życia duchowego w historii chrześcijaństwa. Zostawił po sobie niemały zbiór pism, z których do dziś zachowały się trzy teksty autograficzne. Obok reguł, wskazań i zachęt duchowych oraz listów szczególną wartość przedstawiają teksty modlitewne. W nich bowiem wybrzmiewają: jego oryginalny, niczym nie zakłócony głos, jego najgłębsze pragnienia, przejęcie i troska o świat i człowieka. Przede wszystkim jednak w najczystszy sposób wyłania się z nich uwielbienie Boga, który jest Stwórcą, Pięknością, całą słodyczą naszą, wszechmocnym Panem, miłosiernym Zbawicielem.
Najlepsza książka teologiczna w Europie - Nagroda Europejskiego Stowarzyszenia Teologii Katolickiej 2011
Punktem wyjścia rozważań Tomáša Halíka jest stwierdzenie, że każdy na drodze swojej wiary spotyka się z "niewiarą": wątpliwościami, pytaniami, poczuciem Bożego milczenia czy ciężarem Jego oddalenia. Z tajemnicą nieobecności Boga człowiek jednak nie może się po prostu "uporać", musi wobec niej zachować tytułową cierpliwość i przyzwolić, by wątpliwości prowadziły go ku dojrzałości. To droga rzeczywiście długa i często wiedzie przez pustynię i ciemność. Zdarza się, że człowiek na niej błądzi i musi niejednokrotnie zejść bardzo głęboko w przepaść, w ciemną dolinę. Gdyby jednak droga ta nie wiodła tamtędy, nie byłaby drogą do Boga.
Salim z Damaszku, mistrz w opowiadaniu historii, ma tajemniczy sen. Wróżka zapowiada mu, że straci głos i jeśli w ciągu trzech miesięcy nie otrzyma siedmiu wyjątkowych podarunków, nigdy go nie odzyska. Następnego dnia sen się spełnia. Zatroskani przyjaciele spieszą z pomocą, ofiarowując Salimowi różne, wymyślne prezenty. Bez skutku. Salim nadal milczy, a czas płynie nieubłaganie...
Opowiadacze nocy to historia o przyjaźni, wyobraźni, egzotycznej kulturze i sztuce opowiadania baśni. Jak w Księdze tysiąca i jednej nocy fantastyka miesza się w niej z realizmem, tworząc barwną wschodnią mozaikę.
Książka otrzymała kilka nagród literackich w Niemczech, gdzie ukazało się jej kilkanaście wydań. Została też przetłumaczona na wiele języków.
Materialistyczna neuronauka próbuje dowieść, że umysł jest iluzorycznym wytworem mózgu, wolna wola nie istnieje, a tryumf ducha nad materią to złudzenie. Dlatego jej zwolennicy poszukują ""Bożego genu"" lub ""Bożego przełącznika"" w mózgu człowieka. I choć takie dociekania ocierają się o absurd i uniemożliwiają postawienie sensownych hipotez dotyczących duchowych przeżyć, grono wyznawców materialistycznej wizji świata stale się powiększa.Książka Beauregarda i OLeary podważa założenia materialistycznej filozofii, która wyklucza istnienie pierwiastka duchowego. Napisana prostym i żywym językiem, dowodzi, że przeżycia religijne opierają się na kontakcie z zewnętrzną rzeczywistością i są prawdziwe. Autorzy swoje tezy popierają wynikami badań, a także odwołują się do dzieł wielkich mistrzów duchowych oraz wypowiedzi innych ludzi nauki, w której kończy się epoka dogmatów, a zaczyna czas rzetelnych badań.Mario Beauregard jest neuronaukowcem, zajmuje się neurobiologią doświadczenia mistycznego.Denyse OLeary jest dziennikarką, pisze o związkach nauki, religii i wiary.
Tom IV Dokumentów Soborów Powszechnych przedstawia akta Soboru Luterańskiego V, Soboru Trydenckiego i Soboru Watykańskiego I. Sobory te wpłynęły w decydujący sposób na kształt Kościoła współczesnego. Sobór Trydencki był największym soborem "dogmatycznym", starał się ustalić nauczanie Kościoła we wszystkich prawie dziedzinach, przeprowadził szereg reform. Musiał ustosunkować się do reform proponowanych przez Marcina Lutra i choć nie zgodził się z nim, wiele tematów podjął i jego ustalenia wystarczyły Kościołowi na cztery stulecia. Pamiętać też trzeba, że cała teologia Kościoła rzymsko-katolickiego została zdeterminowana przez ustalenia tego soboru i dopiero XX wiek z Soborem Watykańskim II zdecydował się na kolejny krok naprzód. Również stanowisko Kościoła wobec państw, wojen o podłożu religijnym, oraz kultury i nauki zależy od podjętych tam ustaleń. Należy wspomnieć, że głównym punktem oskarżenia Galileusza przez władze kościelne był problem dostosowania się przez niego do zasad interpretowania Pisma Świętego ustalonych przez ten Sobór. Również Sobór Watykański I był bardzo ważny z racji historycznych okoliczności, w jakich został zwołany (włoskie Risorgimento) oraz ogłoszonego tam dogmatu o nieomylności papieskiej.
Pierwsze w Polsce wydanie oryginalnych tekstów pierwszych soborów wraz z tłumaczeniem polskim. Jest to oficjalne nauczanie Kościoła pierwszych ośmiu wieków i uznawane za normatywne przez Kościół Katolicki i Prawosławny. Książka ta jest nieodzowna dla historyków i teologów, a bardzo przydatna dla wszystkich zainteresowanych formowaniem się doktryny chrześcijańskiej.
Pierwsze w Polsce wydanie oryginalnych tekstów soborów wraz z tłumaczeniem polskim. Obecny tom zawiera dokumenty soborów uznanych za powszechne w Kościele łacińskim począwszy od Soboru Konstantynopolitańskiegom IV (869) aż po Sobór w Vienne (1311-1312). Zajmowano się na nich przede wszystkim sprawą reformy Kościoła, którą starano się przeprowadzić drogą regulacji prawnych, oraz krucjatami. Odzwierciedlają się w tych tekstach wszystkie problemy ówczesnego Kościoła, od lichwy po wykonywanie kary śmierci. Wydanie zaopatrzone jest we wszystkie potrzebne indeksy: imion, dzieł cytowanych, kanonów synodalnych i soborowych, do których się odwoływano, nazw geograficznych oraz indeks rzeczowy odsyłający do najważniejszych poruszanych zagadnień. Książka ta stanowi niezbędne źródło dla mediewistów oraz wszystkich zainteresowanych historią Kościoła i całej europejskiej cywilizacji.
Pierwsze w Polsce wydanie oryginalnych tekstów soborów wraz z tłumaczeniem polskim. Tom III Dokumentów Soborów Powszechnych obejmuje akta soborów w Konstancji (1414-1418) i olbrzymiego soboru w Bazylei-Ferrarze-Florencji-Rzymie (1431-1445). Na tych soborach podejmowano decyzje, które zaważyły na kształcie Kościoła i Europy.
Tom IV Dokumentów Soborów Powszechnych przedstawia akta Soboru Luterańskiego V, Soboru Trydenckiego i Soboru Watykańskiego I. Sobory te wpłynęły w decydujący sposób na kształt Kościoła współczesnego. Sobór Trydencki był największym soborem "dogmatycznym", starał się ustalić nauczanie Kościoła we wszystkich prawie dziedzinach, przeprowadził szereg reform. Musiał ustosunkować się do reform proponowanych przez Marcina Lutra i choć nie zgodził się z nim, wiele tematów podjął i jego ustalenia wystarczyły Kościołowi na cztery stulecia. Pamiętać też trzeba, że cała teologia Kościoła rzymsko-katolickiego została zdeterminowana przez ustalenia tego soboru i dopiero XX wiek z Soborem Watykańskim II zdecydował się na kolejny krok naprzód. Również stanowisko Kościoła wobec państw, wojen o podłożu religijnym, oraz kultury i nauki zależy od podjętych tam ustaleń. Należy wspomnieć, że głównym punktem oskarżenia Galileusza przez władze kościelne był problem dostosowania się przez niego do zasad interpretowania Pisma Świętego ustalonych przez ten Sobór.
Również Sobór Watykański I był bardzo ważny z racji historycznych okoliczności, w jakich został zwołany (włoskie Risorgimento) oraz ogłoszonego tam dogmatu o nieomylności papieskiej.
O mnie nie ma co mówić. Jestem tylko biedną siostrą, taką jak inne. Jezus kocha ubogich. Są Jego umiłowanymi dziećmi. Trzeba rozmawiać więc z nimi, nie ze mną. Ja nic nie znaczę.
Moja misja była upragniona przez Jezusa. I to On musi myśleć, jak mam ją dalej prowadzić.
Jesteśmy wspólnotą kontemplacyjną, żyjącą pośród świata. Dlatego modlitwa jest dla nas czymś fundamentalnym. Gdybyśmy nie były w nieustannej komunii z Bogiem, niemożliwe byłoby ponoszenie ofiar, jakich wymaga życie wśród ludzi opuszczonych.
Skrajne ubóstwo jest naszą ochroną. Nasi podopieczni zostali zmuszeni do biedy, my wybieramy ją z własnej woli, z miłości.
Renzo Allegri spotykał się z Matką Teresą wielokrotnie. Dzięki wspólnym podróżom i długim rozmowom miał okazję dobrze poznać tę wyjątkową kobietę. Wspomnienia i anegdoty zawarte w tej fascynującej biografii ukazują osobowość Matki Teresy, jej wiarę i bezgraniczne zaufanie Jezusowi, nawet w chwilach największych wewnętrznych ciemności.
Nauczanie filozofii moralnej, oparte na autorytecie Arystotelesa, Cycerona, Scholastyków i nowszych autorów - czyli na klasycznym ówczesnym kanonie lektur w tej dziedzinie - odbywało się w Akademii Krakowskiej od ok. 1410-1414 roku, od kiedy zaczęto przywozić z zagranicy a następnie pisać pierwsze rodzime komentarze do Etyki, Ekonomii i Polityki Arystotelesa. Drugą uczelnią, w której od 1595 roku nauczano filozofii, była Akademia Zamojska. Równoległym nurtem arystotelizmu filozoficzno-moralnego był ten uprawiany przez luterańskie Gimnazja Akademickie w Toruniu, Gdańsku i Elblągu. Osobnym zjawiskiem był krótki okres nauczania filozofii moralnej w ariańskiej Akademii w Rakowie w latach 1612-1638. Wreszcie nauczanie filozofii moralnej w kolegiach prowadzonych przez jezuitów na terenie I Rzeczpospolitej odbywało się od kiedy zorganizowano w nich pełne triennium filozofii kończące się metafizyką (od 1572 roku). Osobną katedrę tego przedmiotu ufundowano w Akademii Wileńskiej dopiero w roku 1641/1642, zaś w Prowincji Polskiej, w kolegium w Kaliszu, dopiero w roku 1647. Z chwilą jednak zapoczątkowania nauczania filozofii moralnej w szkołach jezuickich, odbywało się ono dość regularnie aż do roku 1768, angażując ok. 200 wykładowców i pozostawiając ok. 1000 dokumentów wykładowych. Niniejsza dysertacja omawia to nauczanie i przytacza dostępną bazę podręcznikową każdej z tych szkół.
Poradnik metodyczny zawiera:
- program nauczania religii dla dzieci trzyletnich
- wskazówki, jak korzystać z podręcznika dziecka
- propozycje zajęć i zabaw ujęte w 36 katechezach
- cele katechetyczne zajęć, treści i wymagania dostosowane do nowej podstawy i programu nauczania religii.
Pierwsza w nowym cyklu pt.: "Katecheza dla najmłodszych" to współczesne opowiadanie nawiązujące do biblijnej przypowieści o miłosiernym Samarytaninie. Książeczka zawiera strony do kolorowania.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
