Zamiarem autorów tej książki jest interdyscyplinarne spojrzenie na kapitał ludzki i kapitał społeczny, a także na ich związki z rozwojem regionalnym. Określenia kapitał ludzki używają chętniej ekonomiści, kapitał społeczny jest natomiast domeną socjologów. Jednak przekonanie o istotnej roli czynników niematerialnych w pobudzaniu rozwoju gospodarczego i społecznego sprawia, że oba terminy wykroczyły już dawno poza granice swoich dyscyplin i są intensywnie eksploatowane zarówno przez naukowców, jak publicystów, polityków czy działaczy społecznych.
Nie jest możliwe ani celowe przeprowadzenie ścisłej linii demarkacyjnej oddzielającej pojęcia kapitał ludzki i kapitał społeczny w kontekście rozwoju regionalnego. Warto się jednak zastanowić nad różnicami w ich genezie, teorii i sposobach pomiaru. Autorzy dokonuj ą pełnego przeglądu podstaw teoretycznych obu form kapitału, zarówno z socjologicznego, jak i ekonomicznego punktu widzenia. Podejmuj ą także próbę oszacowania wpływu zasobów kapitału ludzkiego i społecznego na osiągane dochody oraz tempo wzrostu gospodarczego polskich regionów.
Książka Anny Oleszkowicz jest pierwszą w języku polskim tak obszerną monografią poświęconą buntowi z punktu widzenia psychologicznych mechanizmów rozwojowych. O buncie mówi się często przy okazji różnych problemów wychowawczych, wskazuje jako oczywisty i trwały element relacji młodego człowieka ze społeczeństwem, ale niewiele jest opracowań, które w sposób pogłębiony i systematyczny omawiałyby jego rolę w procesie kształtowania tożsamości i indywidualności młodych ludzi wkraczających w dorosłość.
Na podkreślenie zasługują dwa wątki szerzej rozwinięte przez Autorkę od strony teoretycznej i poparte badaniami empirycznymi. Pierwszym z nich jest kwestia buntu wewnętrznego (nieujawnianego, tłumionego w sobie aktu sprzeciwu), który - jak potwierdzają badania -jest zjawiskiem w dużym stopniu negatywnym i niepożądanym z punktu widzenia korzyści rozwojowych młodego człowieka. Drugi wątek wskazuje na wiele pozytywnych, wręcz konstruktywnych i twórczych aspektów buntu młodzieńczego (związanych zarówno z jego przejawami, jak i funkcjami), co pozwala Czytelnikowi wyjść poza stereotyp buntu kojarzonego głównie z nieposłuszeństwem i krnąbrnością młodych ludzi.
"Chcemy przedstawić zrównoważony ogląd pokazujący zarówno pozytywne, jak i negatywne strony istnienia kooperatywnych aspektów nowych technologii. Do zjawiska podchodzimy w sposób neutralny, starając się zaprezentować coś więcej niż kolejny punkt widzenia na społeczeństwo współpracy osadzony w teorii krytycznej. Chcemy ponadto sformułować potencjalne przyszłe scenariusze rozwoju cyfrowej współpracy jako zjawiska społecznego. Skupiamy się przy tym na poszczególnych społecznościach, nie na perspektywie ogólnej. Poprzez omówienie nowych zjawisk społecznych i społeczności, których istnienie warunkują technologie współpracy, zamierzamy opisać pojawiające się praktyki współdziałania.
Aby lepiej zrozumieć prezentowane tu przykłady, korzystamy z koncepcji społeczeństwa współpracy: zjawiska polegającego na oddolnym i długotrwałym współdziałaniu w grupie, której członkowie i członkinie opracowali określone wzorce relacji dzięki współpracy zapośredniczonej przez technologię, a którego rola gwałtownie w ostatnich latach rośnie. Nie odrzucamy znacznego wpływu współpracy na kapitalizm, lecz wolimy podkreślić jej oddziaływanie także na inne obszary, jak kultura, intymność czy związki międzyludzkie".
Z Wprowadzenia
W psychologii wyróżnia się trzy możliwe przyczyny zadowolenia z pracy. Po pierwsze, środowisko. Jeżeli w pracy są jasno postawione cele, systematyczne wsparcie przełożonego i współpracowników, a także poczucie kontroli nad realizowanymi zadaniami – wówczas będziemy czuli się w niej lepiej. Po drugie, człowiek. Jeżeli pracownik posiada przykładowo wyższe kompetencje transferowalne, które dotyczą ogólnych relacji międzyludzkich i organizacji pracy własnej (potocznie nazwane kompetencjami „miękkimi”), to spostrzega swoją pracę bardziej pozytywnie niż pracownik o niskim poziomie tych kompetencji. Po trzecie, dopasowanie, czyli interakcja obu powyższych przyczyn. Twierdzi się, że „nie ma ludzi idealnych, lecz są ludzie idealni dla siebie”. Okazuje się, że analogicznie jest z pracą.
Książkę Agaty Jastrzębowskiej wziąłem do ręki z zaciekawieniem. Wypełnia ona lukę publikacyjną w dorobku polskiej psychologii pracy i organizacji, jaka istnieje na styku dwóch obszarów tematycznych: dopasowania do rynku pracy i kompetencji. (…) W dobie wszechobecnej globalizacji, która raczej faworyzuje dopasowanie człowieka do pracy, wzmiankowana na początku książki idea dopasowania pracy do człowieka (ang. job crafting) w jej treści ustępuje, zgodnie z dominującym duchem globalizacji, idei dopasowania człowieka do stanowiska pracy.
dr hab. Romuald Derbis, prof. Uniwersytetu Opolskiego
Monografia poświęcona jest dopasowaniu kompetencyjnemu. Moim zdaniem jest to temat ważny i aktualny, gdyż w każdej współczesnej organizacji działy zarządzania zasobami ludzkimi próbują praktycznie odpowiedzieć na wiele pytań dotyczących kompetencji pracowników bądź kandydatów na pracowników. Jednocześnie tysiące ludzi na różnych etapach kariery próbują oszacować i rozwijać swoje kompetencje zawodowe, aby znaleźć się w bardziej uprzywilejowanej sytuacji na rynku pracy.
dr hab. Sylwiusz Retowski, prof. Uniwersytetu SWPS
Agata Jastrzębowska – psycholożka społeczna, adiunktka na Wydziale Psychologii w Warszawie SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego, oraz ewaluatorka w Interdyscyplinarnej Szkole Doktorskiej tej uczelni. Koordynuje program ministerialny „Doktorat wdrożeniowy”, w którym łączony jest wymiar naukowy i praktyczny doktoratu. Wcześniej przez kilka lat zajmowała się monitoringiem karier absolwentów. Obecnie członkini Mobility Research Group Uniwersytetu SWPS, a także Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej oraz Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Organizacji.
Otrzymaliśmy bardzo potrzebną monografię o Rohingya – jednej z najbardziej prześladowanych i umęczonych społeczności na świecie, milionie ludzi bez domów i ziemi, których żaden kraj nie chce przyjąć. Jest to równocześnie uniwersalna opowieść o dwóch „izmach” – kolonializmie i nacjonalizmie – które doprowadziły do obecnej tragedii. Powstawanie granic i narodziny narodów są niezwykle fascynujące, ale bywają też bolesne, pełne nienawiści i przemocy. I świadomość tego jest nam dziś bardzo potrzebna. Nie tylko w Azji.
Agnieszka Lichnerowicz
W 2017 roku armia birmańska doprowadziła do ucieczki z Birmy ponad 700 tys. muzułmanów Rohingya. W jednej z największych katastrof humanitarnych ostatnich lat doszło do czystki etnicznej, zbrodni przeciw ludzkości, a może nawet do ludobójstwa. Kim są Rohingya, dlaczego wzbudzają taką nienawiść i czemu stali się kolektywnym kozłem ofiarnym? W prezentowanej książce znajdziemy odpowiedzi – pozornie proste, a w istocie niesamowicie złożone – na te i wiele innych zasadniczych pytań związanych z Rohingya. Członkowie tej społeczności są muzułmanami i są prześladowani – to właściwie jedyne dwa fakty niepodlegające dyskusji. Reszta jest przedmiotem zażartych sporów, a ich wynik decyduje o losie ponadmilionowej wspólnoty.
Książkę wzbogacają poruszające zdjęcia autorstwa Marcina Zaborowskiego. Ukazują one ludzki wymiar tragedii Rohingya i są ważnym świadectwem dopełniającym chłodną analizę naukową przedstawioną w wywodzie pracy.
Dr Michał Lubina – adiunkt w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor kilku książek dotyczących Birmy, w tym m.in. Birma (Warszawa 2014), Pani Birmy Aung San Suu Kyi. Biografia polityczna (Warszawa 2015), a także The Moral Democracy. The Political Thought of Aung San Suu Kyi (Warszawa 2019).
W kwestii uwarunkowań orientacji seksualnej czy też różnych aspektów funkcjonowania osób z grup mniejszościowych zgromadzono dotychczas dużo danych naukowych. To właśnie one, a nie mityczny spisek lobby LGBTQ+, były podstawą do depatologizacji i demedykalizacji orientacji nieheteronormatywnych w latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. To właśnie one pokazały orientację seksualną jako jedną z podstawowych składowych zróżnicowania człowieka.
ze wstępu
Książka stanowi wartościowy wkład do literatury naukowej poświęconej orientacji seksualnej i funkcjonowaniu osób nieheteronormatywnych. Jest obszernym i usystematyzowanym źródłem wiedzy dla naukowców prowadzących badania w obszarze seksualności człowieka, jak również klinicystów, którzy niosą pomoc terapeutyczną osobom doświadczającym trudności w związku z ich tożsamością i orientacją seksualną. Książka może być zatem adresowana nie tylko do lekarzy, psychologów i psychoterapeutów, lecz także do studentów kierunków biomedycznych i humanistycznych.
prof. CMKP dr hab. med. Michał Lew-Starowicz
fragment recenzji
Zaletą książki jest bardzo rzetelna analiza teoretyczna, oparta na znajomości literatury przedmiotu, obficie i trafnie cytowanej. Przy czym analiza ta wynika z głębszej refleksji i długotrwałej pracy nad obszarem związanym z orientacją seksualną, a nie przypadkowego zestawienia posiadanych informacji.
prof. dr hab. Maria Beisert
fragment recenzji
W tomie publikują:
Dominik Adamek, Michał Brol, Dominika Bulska, Małgorzata Chrupała-Pniak, Wojciech Łukasz Dragan, Monika Folkierska-Żukowska, Katarzyna Grunt-Mejer, Grzegorz Iniewicz, Joanna Mizielińska, Anna Niebudek, Karolina Ogarek-Szulc, Agata Stasińska, Mikołaj Winiewski, Ewa Wojtyna.
Obecność plakatów wyborczych jest elementem rytuału demokracji. Należą one do współczesnej ikonosfery, są traktowane jako irytujący, ale konieczny rekwizyt demokratycznego spektaklu. Czas ich życia w przestrzeni publicznej jest krótki – pojawiają się w kampaniach wyborczych zaledwie na kilka tygodni. Po ich zakończeniu są usuwane przez nadawców (zgodnie z przepisami powinno to nastąpić w ciągu 30 dni od ogłoszenia wyniku wyborów), zaklejane następnymi reklamami albo zdzierane w części bądź w całości przez konkurencję polityczną lub publiczność.
Ze wstępu
Autorka stara się nie tracić z pola widzenia głównej idei, iż świat, w którym żyjemy, jest rzeczywistością nastawioną na interpretację, a więc sens semiosfery wynika z wzajemnego sprzężenia nadawczo-odbiorczego teksto-obrazów, wśród których upływa nasze życie zwane „uczestnictwem w kulturze”.
Z recenzji prof. Wojciecha Burszty
Autorka poddaje analizie zarówno znaki i symbole graficzne obecne na plakatach, jak ich język. Zwraca uwagę ,że ów „test wyborczy” podlegał ewolucji wraz ze zmianami zachodzącymi w demokratycznym życiu publicznym. Od odwołań do najszerszej wspólnoty narodowej, której desygnatem była odmieniana w 1989 r. przez wszystkie przypadki „Polska”, poprzez wyodrębnienie stanowisk poszczególnych sił politycznych reprezentujących konkretne wartości i wskazywanie ich wroga, do komunikatów maksymalnie ogólnych, nastawionych na pozyskanie jak najszerszego poparcia dla haseł, które trudno zakwestionować.
Z recenzji dr. hab. Jana Skórzyńskiego
Książka składa się z 11 rozdziałów, poświęconych problematyce ciała i cielesności i ich znaczenia w relacji dziecka z rodzicami. Redaktorką naukową tomu jest profesor Katarzyna Schier, psycholog i psychoterapeutka, twórczyni wielu publikacji naukowych, wieloletni pracownik Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Autorki, osoby zawodowo zajmujące się psychologią kliniczną dziecka, zaprezentowały zarówno wyniki własnych badań empirycznych, jak też opracowania o charakterze klinicznym, ilustrowane przykładami. Kilka tekstów opisuje bezpośrednio relację matka-dziecko i dziecko-matka, inne podejmują ten problem nie wprost, odwołując się do obrazu opiekuna w umyśle osoby dorosłej, czyli mają charakter retrospektywny. Tytuł książki "Samotne ciało..." odwołuje się do tezy, zgodnie z którą dziecko może doświadczać samotności nie tylko w aspekcie psychicznym, lecz także fizycznym.
Książka pod redakcją prof. dr hab. Katarzyny Schier, o wymownym tytule "Samotne ciało. Doświadczenie cielesności przez dzieci i ich rodziców", podejmuje niezwykle istotny problem relacji pomiędzy ciałem a psychiką oraz jej związku z wczesnodziecięcymi doświadczeniami człowieka. (...) Autorki rozdziałów omawiają związki cielesności i sposobu jej doświadczania z wczesnodziecięcą relacją dziecka z opiekunami, odnosząc się spójnie teorii przywiązania Johna Bowlby'ego, jej modyfikacji i poszerzeń oraz wybranych teorii psychodynamicznych, m.in. teorii separacji - indywidualizacji Margaret Mahler. Jak wskazuje we wstępie Profesor Schier, zespół odwołuje się "do tezy na temat tego, że umysł dziecka powstaje w relacji z rodzicem, to znaczy, że uwewnętrzniane są tysiące epizodów interakcyjnych mających miejsce w kontakcie dziecka z opiekunem".
z recenzji dr hab. Anny Cierpki
Publikacja MASZ PRAWO DO MEDIACJI W SZKOLE. W drodze do porozumienia – materiały dla nauczycieli i trenerów mediacji to opracowanie zawierające sprawdzone w praktyce materiały, gry i zabawy edukacyjne oraz gotowe narzędzia do wykorzystania w praktyce szkolnej. Znajdują one zastosowanie zarówno w pracy grupowej, jak i indywidualnej, w trakcie szkolenia mediatorów oraz na godzinach wychowawczych. Jak wskazuje autorka: „możliwości zastosowania różnych ćwiczeń i gier kończą się tam, gdzie są granice kreatywności nauczyciela/trenera”.
Część pierwsza zawiera tekst przedstawiający historię w postaci wyników badań naukowych. Historyk odpowiada na pytanie o losy ambasadorów Niemiec i Polski przy Stolicy Apostolskiej w latach 1939–1945.
Część druga przynosi tekst tzw. historii alternatywnej, czyli fantazyjne opisy świata, w którym fakty (znane z badań) pomieszane są ze spekulacjami, co by było gdyby…
– gdyby hitlerowcy chcieli porwać papieża,
– gdyby stosunek chrześcijan do Żydów był inny,
– gdyby możliwy był proces Hitlera, gdyby diabeł notował myśli kardynałów, dyplomatów…
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
