Miałbym więcej entuzjazmu dla nieszablonowego myślenia, gdyby istniały dowody na jakiekolwiek myślenie, nawet szablonowe. Najbardziej cytowany pisarz naszych czasów obdarzony był specyficznym poczuciem humoru, co uczyniło z niego zarówno autora bestsellerów, jak i niewyczerpane źródło mądrości życiowej. Ten zbiór pełen jest jego najzabawniejszych i wartych zapamietania myśli o życiu, wszechświecie i chrapaniu. Terry Pratchett był uznanym pisarzem, twórcą bestsellerowego cyklu książek o świecie Dysku, z których pierwsza – "Kolor magii" – ukazała się w roku 1983. Czterdziesta pierwsza i ostatnia powieść o Dysku, "Pasterska korona", została wydana w roku 2015. Książki były często adaptowane jako sztuki teatralne i filmy. Terry Pratchett był laureatem wielu nagród, między innymi Carnegie Medal; otrzymał też tytuł szlachecki za zasługi dla literatury. Zmarł w roku 2015.
Poznaj losy rodziny De Beers.
"Splątane korzenie" to trzeci tom nowej sagi V.C. Andrews. Życie siedemnastoletniej Hannah Eaton z pozoru przypomina bajkę o szczęśliwej dziewczynie z pięknej posiadłości nad oceanem, jakich wiele w snobistycznym i bogatym Palm Beach. Para psychologów – mama Willow i ojczym Miguel – z powagą traktują rodzicielskie obowiązki, starając się uchronić dorastającą córkę przed zmartwieniami i niepotrzebnymi pokusami. Mimo to Hannah czuje się niezrozumiana i samotna. Boleśnie przeżywa rozstanie z ojcem, wziętym prawnikiem, który po rozwodzie założył nową rodzinę. Fakt, że jej matka w późnym wieku zdecydowała się na drugie dziecko, nie poprawia nastroju Hannah. Willow obsesyjnie troszczy się o chorowitego synka, zaniedbując córkę. W dziewczynie narasta mroczny bunt… Namówiona przez chłopaka i wspomagana przez wuja, Hannah wyrusza z nimi do Nowego Orleanu, aby spełnić marzenia o karierze muzycznej. Jednak przewrotny los zwodzi ich z wyznaczonej trasy, a na bocznej drodze czyhają mroczne siły, z którymi przyjdzie się im zmierzyć. Hannah, jeśli chce przetrwać, musi całkowicie zmienić swe podejście do świata… Fenomen popularności V.C. Andrews trwa nieustannie od czasu wydania "Kwiatów na poddaszu". Książki autorki, tworzące prawie dwadzieścia bestsellerowych serii, osiągnęły łączny nakład ponad 106 milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na dwadzieścia dwa języki. "Splątane korzenie" to trzecia część (po "Willow" i "Mrocznym lesie") cyklu o rodzinie de Beers, którego kolejne tomy wkrótce ukażą się nakładem Prószyński i S-ka.
Rok 1843 – Grace Marks zostaje skazana za współudział w brutalnym morderstwie swojego pracodawcy i jego gospodyni. Odsiadując wyrok dożywocia, twierdzi, iż całkowicie utraciła pamięć. Niektórzy uważają, że Grace jest niewinna angażują do pomocy dobrze się zapowiadającego specjalistę od chorób umysłowych. Mężczyzna wysłuchuje historii Grace, zbliżając ją coraz bardziej do dnia, którego ona nie pamięta. Jakie wspomnienia uda mu się odblokować? Czy Grace naprawdę zabiła? Margaret Atwood stworzyła – na podstawie prawdziwej historii jednej z najbardziej zagadkowych i najsłynniejszych kobiet XIX wieku – niezwykle urzekającą, wstrząsającą i niepokojącą opowieść o seksualności, okrucieństwie i tajemnicy. Na podstawie powieści powstał znakomity miniserial CBC i Netflix, w Polsce do obejrzenia na Netflix. Genialna proza Atwood przenika do głębi. Tak intymna, jakby była napisana na własnej skórze. Hilary Mantel, „Literary Review” Wybitna pisarka naszych czasów. „Sunday Times” Margaret Atwood to światowej sławy kanadyjska powieściopisarka, poetka, krytyczka literacka, feministka i aktywistka polityczna, wymieniana wśród najpoważniejszych kandydatów do literackiej Nagrody Nobla. Jej książki ukazały się w ponad trzydziestu językach. Do jej dorobku literackiego należą między innymi "Opowieść podręcznej", na kanwie której nakręcono film i serial pod tym samym tytułem, "Ślepy zabójca", powieść nagrodzona Booker Prize, i "Oryks i Derkacz", nominowana do Booker Prize i Orange Prize w dziedzinie literatury.
"Budka Suflera – Memu miastu na do widzenia. Muzyka – miasto – ludzie" to pierwsza w historii biografia zespołu. Merytoryczna, dynamiczna, przepełniona anegdotami i tętniąca autentyzmem opowieść o zespole, który zawładnął sercami Polaków.
Inspiracją dla książki był pożegnalny koncert Budki Suflera w Lublinie 18 września 2014 r. Setlista koncertu stworzyła historię Budki w pigułce. Stała się ona również osią książki i pretekstem do szerszej opowieści o zespole i prywatnym, pełnym przygód życiu jego członków.
Muzyka – to rozdziały, w których jest miejsce nie tylko na analizę konkretnych utworów, ale też na opowieści o wszystkim, co je otaczało: genezie, tekstach, historii płyt, z których pochodzą, ówczesnych trasach koncertowych itd. Jest to próba ukazania fenomenu zespołu, który istniał na scenie przez 45 lat.
Miasto – to fragmenty, które pokazują, że zespół, który osiągnął wielki ogólnopolski sukces, nigdy nie oderwał się od swojej małej ojczyzny, że współtworzył klimat kulturalny Lublina w ostatnim półwieczu.
Ludzie – sfera, w której znajdują się historie dwudziestu najwybitniejszych osób w dziejach zespołu. Intymne portrety żywych ludzi, ukazujące karierę artystyczną bohaterów również z okresów przed-, obok- i po-budkowych, a także ich pasje i życie pozamuzyczne.
Jarosław Sawic – ur. 1976 w Lublinie. Publicysta muzyczny, autor wierszy oraz blisko 100 obszernych tekstów dotyczących rocka, bluesa i jazzu. Analizuje związki muzyki z literaturą (szkice o muzyce w prozie G. G. Marqueza i M. Bułhakowa), opisuje historię muzyki popularnej z odległych kręgów kulturowych (np. Japonii, Izraela i Chile doby Pinocheta), prezentuje zjawiska z pogranicza rocka i muzyki poważnej (artykuły na temat twórczości Johna Zorna i motywów szopenowskich w rocku). Stały współpracownik „Akcentu” i „Lizarda”. Autor esejów zamieszczonych na płytach J. K. Pawluśkiewicza i K. Sadowskiego oraz książki poświęconej życiu i twórczości Bogdana Loebla - "Słucham głosu serca". Publikował również na łamach „Fragile”, "Jazz Forum", „Krytyki Politycznej”, „Midrasza”, „Twojego Bluesa”, "Hybrydy" i "Gazety Wyborczej".
Historia zaczyna się jak w bajce: cicha, miła Natalia poznaje wymarzonego chłopaka, który wydaje się delikatny, romantyczny i bezgranicznie w niej zakochany. Jednak na pozór idealny związek dwojga licealistów z każdym dniem staje się coraz bardziej mroczny. A Norbert powoli pokazuje prawdziwą twarz – zazdrosnego, zaborczego, porywczego i manipulującego (nie tylko Natalią) prześladowcy. Zakochana dziewczyna nie potrafi jednak odejść. Woli tłumaczyć sobie takie zachowania wielką miłością, o której on tak pięknie mówi…
Ta przejmująca powieść (nie tylko dla nastolatków, ale i ich rodziców) znakomicie obrazuje mechanizmy uzależnienia i przemocy psychicznej. Wskazuje też trudną, ale konieczną drogę wyjścia z toksycznego związku i odbudowywania poczucia własnej wartości.
Ewa Nowak opowiada historię Natalii z charakterystyczną dla jej pisarstwa przenikliwością, ucząc zarazem młodych, wrażliwych ludzi, jak rozpoznawać symptomy przemocy psychicznej i – co najważniejsze – jak nie dać sobie zrobić krzywdy.
„Bardzo biała wrona” uhonorowana została przez Polską Sekcję IBBY nagrodą Książka Roku 2009.
"To był zwyczajny dzień", zaczyna swój wykład Clementine. Po co znana wiolonczelistka opowiada ludziom o jakimś "zwyczajnym dniu"? Przed czym chce przestrzec innych?
Na spontanicznym grillu spotkały się trzy pary: zgodne małżeństwo z dwiema córeczkami, bezpłodna para, która marzy o dziecku, rozwodnik związany z byłą stiptizerką. Spotkanie, które pulsowało wzajemną fascynacją, omal nie skończyło się tragicznie. Bilans był raczej smutny: poczucie winy, rozwód wiszący na włosku i obnażony fałsz wieloletniej przyjaźni. „A gdybym z uśmiechem odmówiła i poszła dalej?", zastanawia się Erika, która przyjęła tamtego dnia zaproszenie jowialnego sąsiada na grill. Może wtedy Clementine spełniłaby zaskakującą i nader intymną prośbę przyjaciółki z dzieciństwa... Może gburowaty staruszek z domu obok nadal by żył...
Autorka "Wielkich kłamstewek" dotyka wielu drażliwych i delikatnych tematów, jak traumy pourazowe, bezpłodność, życie w rodzinie ze zbieraczem, brak lojalności w przyjaźni.... Moriarty jest znawczynią ludzkich emocji, potrzeb i pragnień, a mozaikę ludzkich losów przedstawia w sposób umiejętny i delikatny. Samo życie, którym często rządzi właśnie przypadek.
Ale czy ktoś poczuwa się do winy?
Czy zawsze musi być ktoś winny, czy wszystko co się wydarzyło nie jest tylko winną przypadku?
Jak poradzić sobie z sytuacją której nie można zrozumieć?
"Moja wina, twoja wina" będzie książką zaczytywaną... Ma wszystkie cechy, aby być bestsellerem... Opowieść pełna przyjaciół, ukrytych historii, nieaktualnych małżeństw…
"New York Times"
Liane Moriarty jest jednym z niewielu pisarzy, których czytam wszystko, co napiszą. Jej książki są mądre, uczciwe i - co niezwykłe - nigdy nie mogę przewidzieć, jakie będzie ich zakończenie.
Jojo Moyes
Autorka "Wielkich kłamstewek" znów napisała świetną książkę.
"Glamour"
Moriarty jest utalentowanym opowiadaczem i ostrym, dowcipnym obserwatorem społecznym... Miłośnicy Moriarty nie będą mogli się oderwać od nowej książki.
"USA Today"
Liane Moriarty - pisarka australijska, autorka międzynarodowych bestsellerów. Jej "Wielkie kłamstewka" natychmiast trafiły na pierwsze miejsce listy bestsellerów "New York Timesa". Na kanwie powieści powstał miniserial HBO z Reese Witherspoon i Nicole Kidman w rolach głównych, a aktorki zakupiły również prawa do sfilmowania powieści "Moja wina, twoja wina". Pisarka mieszka w Sydney z mężem i dwójką dzieci.
Historia dwóch kobiet, które przeżyły jedno, wspólne życie, wcale tego nie pragnąc, a nawet o tym nie wiedząc.
Sylwester 2000 roku, na ulicach Monachium wiwatujący tłum, Eliza wraca myślami do czasu, gdy była młodą kobietą. Na Pomorzu pozostawiła wszystko co było jej drogie, dom, groby najbliższych i ukochanego mężczyznę.
Misjonarka Marianna, umiera w Afryce zarażona AIDS. Wzywa Elizę do siebie, aby mogły rozliczyć się ze swoim życiem i odkryć rodzinną tajemnicę, która rozdzieliła je na wiele lat.
Przed laty książka ukazała się pod tytułem „Niemiecki taniec”.
Maria Nurowska jest jedną z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich pisarek. Wydała ponad trzydzieści książek, m.in. „Hiszpańskie oczy”, „Listy miłości”, „Miłośnicę”, fabularyzowaną biografię Krystyny Skarbek, opowieść o Ryszardzie Kuklińskim – „Mój przyjaciel zdrajca”, „Księżyc nad Zakopanem”, a w ostatnich latach „Drzwi do piekła”, „Dom na krawędzi”, „Wariatkę z Komańczy” i „Bohaterowie są zmęczeni”. Jej książki zostały wydane w 23 krajach; w Niemczech, we Francji i w Chinach były bestsellerami.
Inspirujące kobiety – artystki, skandalistki, uczone, ludzie biznesu, kochanki i władczynie – żyjące na przestrzeni ostatnich 200 lat Polki, których imiona nie schodziły z ust współczesnych. Co je łączy? Wszystkie przebiły się do światowych elit. Wszystkie pozostawiły trwały ślad na epokach, w których żyły. I wszystkie miały „pod górkę”. Życie żadnej nie było usłane różami, nawet kiedy były wielbione i podziwiane. Każda skrywała jakąś tajemnicę, ból, czasem rozpacz, ale to właśnie te niewypowiedziane, głęboko tłumione uczucia pchały je do przodu i kazały wspinać się na kolejne szczyty.
W niektóre z tych biografii wręcz trudno uwierzyć, przekraczają bowiem wyobraźnię najśmielszego scenarzysty. Mistrzynie autokreacji, stworzyły same siebie, stając się żywą do dziś legendą. Zdecydowanie nie były to „celebrytki”, jakich pełno w epoce Internetu i bulwarowej prasy, znane wyłącznie z tego, że są znane. One naprawdę kochały to, co robiły. I były w tym najlepsze.
Andrzej Fedorowicz - dziennikarz-freelancer. Publikował w "Super Expressie", "Fakcie", "Gazecie Wyborczej", "Polityce", "Newsweeku Historia", "Focusie", "Uważam Rze Historia" i w "wSieci Historii". Pasjonat historii, techniki, wyjątkowych biografii i podróży. Historyczne dziennikarstwo śledcze to jego ulubione zajęcie. Autor (wspólnie z żoną Ireną) przewodnika po Wyspach Kanaryjskich oraz książki o 25 polskich wynalazkach i odkryciach, które zmieniły świat.
Irena Fedorowicz - dziennikarz i redaktor z wykształcenia i zawodu. Pracy w wolnej prasie uczyła się w pierwszej ekipie „Super Expressu”. Była jedynym w historii cywilnym redaktorem naczelnym miesięcznika Komendanta Głównego Policji „Policja 997”. Współpracowała z portalem Webnalist. Obecnie redaguje miesięcznik „Ludzie i wiara” w wydawnictwie Bauer Media.
Najpierw żyjemy. Potem umieramy. A potem… dostajemy następną szansę?
Dziesięć tysięcy szans, dokładnie rzecz biorąc. Dziesięć tysięcy żywotów, żeby „zrobić to, jak należy”. Odpowiedzieć na wszystkie wielkie pytania. Osiągnąć pełnię mądrości. I stać się Jednym ze Wszystkim.
Milo miał do tej pory dziewięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt pięć takich szans. Zostało mu jeszcze pięć żywotów na zdobycie sobie miejsca w kosmicznej duszy. Jeśli mu się nie uda, rozpłynie się w nicości. Lecz tak naprawdę Milo pragnie jedynie spocząć na zawsze w ramionach Śmierci. Albo Suzie, jak ją nazywa.
Suzie jest nie tylko kochanką Milo podczas niezliczonych przerw między żywotami, które nasz bohater spędza w zaświatach, ale i – dosłownie – powodem, dla którego wciąż żyje. Zanurzając się w kolejnych egzystencjach, Milo marzy o dniu, kiedy nie będzie musiał już nigdy więcej jej opuszczać.
Jednak "Dziesięć tysięcy żyć" to coś więcej niż wspaniała historia miłosna. Każda podróż od kołyski do grobu pozwala Milo odkrywać kolejne fragmenty wielkiej kosmicznej układanki – jeśli tylko zdąży poskładać je na czas, zrozumie w końcu, co znaczy być częścią czegoś większego od nieskończoności. Mroczna i uwodzicielska jak książki Neila Gaimana i inteligentnie zabawna jak dzieła Kurta Vonneguta, "Dziesięć tysięcy żyć" to opowieść o wszystkim, co czyni życie głębokim, pięknym, absurdalnym i rozdzierającym.
Bo to coś więcej niż historia Milo i Suzie. To także Wasza historia.
Styl Poore'a odzwierciedla eklektyczną mieszankę pisarzy: Terry'ego Pratchetta, Neila Gaimana, Samuela R. Delanyego i Kurta Vonneguta. Ta wspaniała powieść przypomina "Wszystko w porządku" Rona Currie. "Dziesięć tysięcy żyć" to niesamowita wyprawa w świat wyobraźni i humoru i autentycznie żywa historia.
"Booklist"
Wyjątkowe wydanie wierszy Jacka Kaczmarskiego z okazji 60. rocznicy urodzin poety.Jacek Kaczmarski to jeden z największych bardów współczesnej polskiej piosenki poetyckiej. Jego mocny głos, genialne teksty i wielka ekspresja, z jaką grał i śpiewał, wciąż porywają nowe pokolenia. Słowa piosenek jego autorstwa jak choćby Naszej klasy, Zbroi czy Murów weszły na stałe do naszego słownika.""Między nami"" to najpełniejsze wydanie wierszy poety.Poezja nie służy ułatwianiu życia ludziom. Otwiera im oczy na pewne aspekty istnienia.Jacek KaczmarskiJacek Kaczmarski(19572004) poeta, prozaik, kompozytor, piosenkarz, twórca tekstów piosenek. Absolwent Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Zadebiutował w 1976 roku, a rok później zdobył nagrodę na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie za utwór Obława. W roku 1979 rozpoczął współpracę z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim. W momencie wprowadzenia stanu wojennego przebywał we Francji. W latach 80. dał setki koncertów na całym świecie. Wrócił do Polski w 1990 roku. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Warszawskich Powązkach. Odznaczony Krzyżami Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Marzenia. Upór. Pasja. Poznaj historię najlepszego kierowcy rajdowego w Europie!
Kajetan Kajetanowicz jako mały chłopiec został zabrany przez ojca na rajd samochodowy. Potem było podkradanie samochodu rodzicom i godziny spędzane w warsztacie samochodowym ojca. O karierze rajdowej w tamtym czasie nawet jeszcze nie marzył.
W młodości był obibokiem, palił papierosy, nie unikał alkoholu, chodził na wagary. To jednak nie przeszkodziło mu odnieść sukcesu... Początki nie były łatwe. Na pierwsze auto zarobił sprzedając czajniki, a kiedy wreszcie z pomocą ojca udało mu się wystartować w rajdzie, przesadził z prędkością i dachował, paliwo zaczęło ciec z samochodu, a jego pilotka – przyszła żona – w szoku uciekła do lasu. Później wcale nie było lepiej…
Ale Kajetan się nie poddał. Dzisiaj na linii startu budzi postrach wśród europejskich kierowców. Wielu uważa go za największy talent rajdowych na kontynencie.
"Kajto. Jadę po swoje" to porywająca i szczera opowieść o małych marzeniach, które stają się wielkimi sukcesami i wyzwaniach, które musimy stawiać najpierw samym sobie. Ale to przede wszystkim kopalnia wiedzy dla każdego fana rajdów samochodowych.
Powiem szczerze – od zawsze wszystko co robiłem, było podporządkowane temu, by jeździć w rajdach. I nadal tak jest. Nie, nie żalę się. Lubię tę robotę. I mam świadomość, że każdy rajd może być moim ostatnim. Jazda 200 km/h do bezpiecznych nie należy.
Kajetan Kajetanowicz
Kajto robi coś wielkiego. Warto o tym przeczytać. Ta książka wbija w fotel!
Krzysztof Hołowczyc
To jeden z trzech najszybszych kierowców, z którymi jeździłem w ostatnim 20-leciu. Kajetan ma bardzo dużą podzielność uwagi, piekielną wyobraźnię i niesamowity refleks.
Maciej Wisławski
Kajetana wyróżnia to, że samochody go słuchają, a ten facet robi z nimi niesamowite rzeczy. I o wszystkim opowiada w tej książce. Mocna rzecz, obok której nie można przejść obojętnie.
Adam Małysz
Kajetan Kajetanowicz – jeden z najlepszych polskich kierowców rajdowych. Po raz pierwszy za kółkiem w trakcie rajdu usiadł w 2000 roku, startując w Cieszyńskiej Barbórce. Zawodnik Lotos Rally Team. Dwukrotny Rajdowy Mistrz Europy (2015, 2016) i czterokrotny Rajdowy Mistrz Polski w latach 2010-2013. W 2013 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Na co dzień mieszka w Ustroniu.
Krzysztof Pyzia – autor bestsellerów – książki "Jerzy Dziewulski o polskiej policji" i wywiadu rzeki z Wojciechem Pokorą "Z Pokorą przez życie". Producent porannego programu „Dzień Dobry Bardzo” w Radiu ZET, dziennikarz „Playboya” i tygodnika „Angora”. Autor bloga KtoPyziaNieBladzi.pl. Na co dzień jeździ „zabytkowym” samochodem (20-letnie Polo!).
Po bestsellerowych „500 zdaniach” czas na „1000 słów”, a więc opus magnum najpopularniejszego językowego autorytetu Polaków.
W błyskotliwych, a jednocześnie odkrywczych i głębokich felietonach Jerzy Bralczyk przedstawia najbardziej niezwykłe, najwięcej znaczące i najważniejsze słowa, których używamy na co dzień i od święta. Tropi zmieniające się znaczenia wyrazów i zaskakujące powroty słów – wydawałoby się – skazanych na zapomnienie. Obok słów wielkich, które każą stawać na baczność, będą też słowa-perełki, które swoim brzmieniem, historią, znaczeniem, emocjonalnym tłem budzą zdumienie i radość z ich ponownego odkrycia.
Redaktorem książki jest Michał Ogórek, który tworzy niezwykłą strukturę „1000 słów” – książka ta dzięki niemu będzie czymś znacznie więcej niż zbiorem felietonów. „Bralczykowe” opowieści o słowach w wersji Ogórka układają się w opowieść nie tylko o metamorfozach polszczyzny, ale również przemianach naszej obyczajowości, kultury, polityki. Książka na każdą półkę.
„Mądrej głowie dość dwie słowie” – mówi znane polskie powiedzenie. Jakie to dwa słowa wystarczą za wszystkie inne? „Profesor Bralczyk”. Za „profesorem Bralczykiem” kryją się wszystkie polskie słowa i dzięki nim rozumiemy je wszystkie.
Czy można wyobrazić sobie dwa słowa o większym w języku zastosowaniu?
Michał Ogórek
Niecierpliwie oczekiwana kontynuacja „Skrzyni Władcy Piorunów”, lektury uzupełniającej do klas IV-VI.
Kryminał, powieść przygodowa, a zarazem nieprawdopodobna, choć prawdziwa historia Dorothy Eady, wybitnej znawczyni starożytnego Egiptu!
Detektywi na kółkach to Julia, czternastoletnia specjalistka od zagadek, Tom, jej przyjaciel, biegły w łamaniu szyfrów, i nieustraszony labrador Spajk, przyciągający nie tylko nowych przyjaciół (w tej roli Dżager – przesympatyczny kocur z nadwagą), ale też przygody!
Tym razem lecą razem na wakacje do Egiptu. I od razu trafiają na ślad przemytu! W ręce wpada im stara mapa, która kryje więcej tajemnic, niż przypuszczają. Czy doprowadzi ich do skarbu? Młodzi detektywi znowu będą musieli łamać szyfry, dedukować i stawić czoła groźnym przeciwnikom, by przetrwać na pustyni i rozwiązać zagadkę!
Współczesna akcja nieoczekiwanie splata się z historią dziewczynki dorastającej w Londynie na początku XX wieku i egipskiej kapłanki, żyjącej ponad trzy tysiące lat wcześniej.
Uwaga! Każdy tom „Detektywów na kółkach” można czytać osobno.
Czytałam z zapartych tchem. A potem – godzinami szukałam materiałów o Dorothy Eady. Historia nie do uwierzenia. A jednak…
Dorota Koman
Marcin Kozioł - pierwszą książkę (dla fanów mikrokomputerów) opublikował, mając piętnaście lat! W tajemnicy przed rodzicami! Wyobrażacie sobie ich zdziwienie, gdy listonosz przyniósł egzemplarze autorskie?!
Również jako szesnastolatek (i pierwszy Polak) został stypendystą szkockiej uczelni Gordonstoun – będącej pierwowzorem magicznego Hogwartu. Ukończył ją jeszcze przed Harrym Potterem. Dziś jest ekspertem mediów elektronicznych i marketingu. I oczywiście… kolekcjonuje stare komputery. W naszym wydawnictwie opublikował „Szaloną historię komputerów” i pierwszą część „Detektywów na kólkach”.
Międzynarodowy bestseller. Jak daleko pada jabłko od jabłoni?
Matka Annie jest seryjną morderczynią dzieci. Sposobem na przerwanie tych krwawych łowów jest oddanie jej w ręce policji. I czyni to jedyna osoba, która o tym wie – Annie.
Jednak nie zawsze co z oczu, to z serca. Im bliżej procesu matki, tym bardziej tajemnice przeszłości odbierają Annie spokój. Jest w rodzinie zastępczej, ma nową tożsamość i nowe imię – Milly. Nowe życie. Teoretycznie może zostać, kim zechce.
Ale jej matka jest seryjną morderczynią. Niedaleko pada jabłko od jabłoni?
Dobra ja, zła ja.
Jest przecież córką swojej matki.
Nowa „Dziewczyna z pociągu”. Ten psychologiczny thriller Ali Land jest bardzo mocny, nie można się oderwać.
„Cosmopolitan”
Niepokojące. Ali Land odsłania najciemniejszą stronę ludzkiej duszy. Najlepszy thriller tego roku!
„Guardian”
Mroczny, świetnie napisany debiut. Przerażająca historia!
„Daily Mail”
Tekst Ali Land jest bardzo interesującym odkryciem. Mroczny, niepokojący i pięknie napisany thriller. Czy czytelnik może chcieć czegoś więcej!
Sarah Pinborough
Wciąga od pierwszej strony!
„Elle”
Przerażająca, fascynująca, całkowicie wciągająca Rok 2017 należy do Ali Land – niesamowity debiut!
„Grazia”
Ali Land - po ukończeniu studiów w dziedzinie zdrowia psychicznego pracowała przez dziesięć lat, jako pielęgniarka zarówno w szpitalach, jak szkołach w Wielkiej Brytanii i Australii. Zajmowała się głównie zdrowiem psychicznym dzieci i młodzieży. Obecnie skupia się na swojej karierze pisarskiej, mieszka w zachodnim Londynie.
W fizyce istnieje zjawisko splątania kwantowego – zachodzi ono, kiedy dwie cząstki łączą się w jeden układ, w którym oddziałują na siebie przez pewien czas, wytwarzając nierozerwalną więź. Nawet jeśli zostaną rozdzielone, oddalone od siebie o kilometry czy lata świetlne, wciąż będą zachowywać się, jakby były jednością, jakby los jednej zależał od losu drugiej. Singapur to świecąca szklana kula, w której zamieszkać mogą jedynie wybrańcy. Lea porzuciła swoje małe rzymskie mieszkanko, by wraz z mężem osiąść w perfekcyjnym świecie ze szkła i stali. Vittorio jest ambitny, opiekuńczy i do szaleństwa zakochany w żonie – silny, twardo stąpający po ziemi, w każdej chwili gotów chwycić ją w ramiona i ochronić przed złem tego świata. Jest jednak ktoś jeszcze – w sercu Lei wciąż żyje wspomnienie młodego chłopaka zgarbionego nad matematycznymi równaniami. Kiedyś wybitny uczeń, następnie nauczyciel cieszący się uwielbieniem wszystkich uczennic, namiętny kochanek, tchórz uciekający przed uczuciem... Lea wie, że powinna trzymać się od niego z daleka. Kiedy dostaje propozycję wydania swojej powieści od niszowego rzymskiego wydawnictwa, nie podejrzewa nawet, kto się za tym kryje. Giacomo. To on opowiedział jej o losie dwóch cząstek kwantowych, których nic nie jest w stanie rozdzielić. Powieść, która zapiera dech w piersiach, historia miłosnej pasji, która za nic ma czas i odległość. Do bólu prawdziwa, pełna emocji refleksja na temat siły uczucia i przeznaczenia. Simona Sparaco – pisarka i scenarzystka. Urodzona w 1978, rzymianka z pochodzenia, żyje pomiędzy swoim rodzinnym miastem a Singapurem. Finalistka włoskiej prestiżowej nagrody literackiej Premio Strega. Jej ostatnia książka „Sono cose da grandi” to list do czteroletniego syna, w którym pokazuje, jak rozmawiać z dziećmi o źle tego świata.
Kontynuacja zwariowanych przygód Marty i Anety, znanych z „Zacisza 13”. Marta i Aneta chcą ostatecznie rozwiązać problem zamurowanych w piwnicy zwłok. Tymczasem na ulicy Zacisze pojawia się bezlitosny szantażysta, który odkrył ich tajemnicę i wścibska starsza pani, szpiegująca sąsiadów. Domem zaczyna interesować się także policja. Jak przyjaciółki wybrną z tej sytuacji? Nie mają wyjścia. Muszą pozbyć się wszystkich… Olga Rudnicka (ur. 1988) Absolwentka Pedagogiki Specjalnej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, autorka powieści kryminalnych: „Martwe Jezioro”, „Czy ten rudy kot to pies?”, „Zacisze 13” i „Zacisze 13 Powrót”. Pracuje jako asystentka osób niepełnosprawnych w Polskim Komitecie Pomocy Społecznej w Śremie. Kocha jazdę konną i rytmy latynoamerykańskie, zwłaszcza salsę. Namiętnie czyta Joannę Chmielewską, Stephena Kinga, Joe Hilla, Tess Gerritsen i Jeffery'ego Deavera.
Fascynujący debiut Emily Robbins to osadzona w targanej niepokojami Syrii, opisana w oszczędny sposób historia młodej Amerykanki, której życie odmienią język, poczucie zagrożenia, wojna oraz zupełnie nowe spojrzenie na miłość.
Podobno w języku arabskim istnieje dziewięćdziesiąt dziewięć słów na określenie miłości. Amerykańska studentka Bea poznała je wszystkie, a teraz wyjeżdża na Bliski Wschód, by przeczytać oryginalny manuskrypt sprzed wieków, zawierający osławioną w całym arabskim świecie historię miłosną. Jednak po dotarciu na miejsce odkrywa, że zamiast oddawać się intensywnej lekturze arabskich tekstów, coraz bardziej angażuje się w skomplikowane życie gospodarzy, którzy zamykają drzwi na klucz i szepczą niespokojnie o nadciągającej rewolucji. Staje się również świadkiem rozgrywającego się na jej oczach romansu rodem z Romea i Julii między dwojgiem kochanków wywodzących się z dwóch różnych światów - służącą i policjantem.
Ta współczesna historia ją zaskakuje, odmienia, doprowadza do łez. Nieoczekiwanie życie Bei zaczyna przypominać historię znaną jej z niesamowitego tekstu, dla którego tu przyjechała – nie w roli jednego z kochanków, ale w roli świadka, który po odejściu zakochanych opowie o ich uczuciu.
Robbins buduje przejmującą opowieść, w której zadaje pytania, co to znaczy kochać na odległość, być kimś obcym w cudzej historii miłosnej i przejąć czyjąś namiętność, a potem pielęgnować ją tak długo, aż wreszcie stanie się twoją własną.
Ta debiutancka powieść stanowi świetny przyczynek do dyskusji o wielu postaciach miłości i o tym, że słowa i teksty mogą zarówno dawać jej ujście, jak i zadawać ból.
"Library Journal"
Liryczna, słodkogorzka historia, która rodzi wiele pytań, ale nie na wszystkie udziela odpowiedzi. Debiut Robbins bada ograniczenia zarówno językowe, jak i kulturowe, problemy konfliktów lojalności oraz wiele określeń miłości. (…) Doskonała, słodkogorzka opowieść.
Shelf Awareness
Melodyjna opowieść Robbins to historia wojny, rodziny, języka, ale przede wszystkim pean na cześć nieokiełznanej, wyzwolonej miłości. Opowiedziana w spokojny, ale elegancki sposób historia, z każdym uderzeniem serca potwierdza odwieczną, ożywczą potęgę miłości.
Khaled Hosseini
Autorka "Języka miłości" z artyzmem opowiada historię ludzkich losów, jednocześnie cały czas utrzymując w polu widzenia narastające konflikty polityczne w Syrii. Subtelna, lapidarna, przejmująca powieść cudownie oddaje bezruch pustych pokoi i narastające niepokoje na zewnątrz, ukazuje, jak niewinna dziewczyna z wolna staje się świadkiem wydarzeń. I jak wiele będzie to kosztować nie tylko ją, ale także tych, których zdążyła pokochać.
Zachary Lazar
Emily Robbins mieszkała i pracowała w różnych krajach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. W latach 2007-2008 jako stypendystka Fulbrighta studiowała religię i kulturę Syrii dzięki badaniom kobiecego ruchu odrodzenia islamu oraz mieszkała z rodziną wiodącego intelektualisty tego kraju. Ukończyła studia licencjackie na Swarthmore College i zdobyła tytuł magistra na Washington University w St. Louis, a w 2016 roku po raz drugi otrzymała stypendium Fulbrighta, umożliwiające jej podjęcie badań w Jordanii. Czas dzieli między domy w Chicago oraz w Brownsville w stanie Texas.
Opowieść o skomplikowanej egzystencji i relacjach czterech kobiet i o kruchości rodziny.
Gloria, Dolores, Natalia i Ángela uczą się żyć bez mężczyzny – ojca, męża, brata. Gdy odchodzi Ángel, głowa rodziny, tracą przewodnika, rozjemcę, oparcie i poczucie bezpieczeństwa. Każda z nich inaczej pojmuje świat i miłość, inaczej wyraża swoje uczucia. Jenn Díaz opowiada o losach czterech kobiet, silnych i kruchych zarazem, o tym, jak mierzą się ze stratą, jak zapełniają ogromną pustkę po stracie najważniejszego mężczyzny w ich życiu, jak radzą sobie z poczuciem osamotnienia i głodem miłości.
Im jestem starsza, tym bardziej doceniam literaturę, która opisuje świat przez emocje kobiet. To niezwykłe połączenie wrażliwości z siłą, pragmatyzmu z marzeniami, biologii z wyrachowaniem daje mieszankę niekiedy wybuchową. Skrywane potrzeby, skrajne emocje, niewypowiedziane słowa... Miłość bliska nienawiści. Matka i córka. Pokłady inspiracji, z których autorka tej świetnej opowieści – wzruszającej i opowiedzianej z charakterystyczną dla literatury hiszpańskiej nutą melancholii, ale i z ognistym temperamentem – czerpie pełnymi garściami.
Paulina Holtz
Jenn Díaz - urodziła się w 1988 roku w Barcelonie. Jej pierwsza powieść "Belfondo", którą opublikowała w wieku zaledwie dwudziestu trzech lat, przyniosła jej uznanie krytyków, którzy obwieścili pojawienie się nowej pisarskiej indywidualności wśród hiszpańskich pisarzy młodego pokolenia. Kolejnymi powieściami ("El duelo y la fiesta", "Mujer sin hijo" i "Es un decir") Diaz ugruntowała swoją pozycję. Laureatka nagrody MERCÉ RODOREDA za zbiór opowiadań "Vida Familiar".
Kiedy Ed ginie, świat wali się Zoe na głowę. Ale może jest jeszcze szansa, żeby odzyskała ukochanego męża?
Znajdujesz swoją drugą połówkę…
Niektórzy całymi latami mają miłość swojego życia tuż przed nosem, zanim wreszcie udaje im się ją odnaleźć. Zoe i Ed poznali się, gdy wkraczali w dorosłość – każde szło inną drogą, ale zawsze we wspólnym kierunku.
Po latach, kiedy mają już za sobą pracę bez perspektyw i zmiany mieszkania, ich miłość wreszcie rozkwita.
Wspólna przyszłość wydaje się łatwa do przewidzenia.
A potem staje się coś niewyobrażalnego.
Pewnego dnia Ed ginie w wypadku drogowym. Teraz Zoe musi odnaleźć się w życiu bez niego. Ale nie potrafi pożegnać się ze wspomnieniami. Jak mogłaby zapomnieć o chwilach wspólnego szczęścia, o pierwszym pocałunku, o wszystkim, co razem zbudowali?
Postanawia, że musi powiedzieć mężowi wszystko, czego nie zdążyła mu wyznać.
Może nie jest jeszcze za późno?
Clare Swatman jest dziennikarką w prasie kobiecej. "Powtórka z miłości" to jej pierwsza powieść. Clare pracowała jako redaktor działu w "Belli", pisała też dla "Best", "Woman’s Own" czy "Real People". Obecnie pracuje nad drugą książką, która ma się ukazać w 2018 r. Oprócz tego publikuje teksty w prasie lokalnej, a jej felietony podróżnicze ukazują się regularnie w "Take a Break". Mieszka w Hertfordshire z mężem i dwoma synami.
Na nowo do odkrycia paryskie spotkanie z Wierą Gran.
Młody warszawski dziennikarz przypadkowo w metrze spotyka żonę zmarłego poety Borysa. Kobieta zniknęła 30 lat temu i od tamtej pory słuch po niej zaginął. Aby zrozumieć, co się stało, postanawia ją odszukać, ale nie może nawet przypuszczać, że to jedno spotkanie zmieni w jego życiu wszystko i zaprowadzi go do żydowskiej śpiewaczki Wiery Gran.
W tej literackiej konwencji Remigiusz Grzela z właściwą sobie dyskrecją próbuje ocalić relację ze spotkania z Wierą Gran, w ostatnich latach jej życia. Pytając przy tym o prawdę o nas samych w zderzeniu z biografiami innych.
Remigiusz Grzela – urodzony w Starogardzie Gdańskim dziennikarz, pisarz, dramaturg. Autor zbiorów rozmów "Rozum spokorniał", "Hotel Europa", "Wolne", "Obecność", wywiadów-rzek "Marian Kociniak. Spełniony", "Było, więc minęło. Joanna Penson – dziewczyna z Ravensbrück, kobieta Solidarności, lekarka Wałęsy", "To, co najważniejsze. Irena Jun i Stanisław Brudny", książek reporterskich "Bagaże Franza K. czyli Podróż, której nigdy nie było" i "Wybór Ireny" (o łączniczce ŻOB-u Irenie Gelblum, która stała się włoską poetką Ireną Conti) a także powieści "Bądź moim Bogiem" i "Złodzieje koni". Barbara Krafftówna grała w jego monodramie "Błękitny diabeł" i komedii "Oczy Brigitte Bardot" (z Marianem Kociniakiem).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
