Przerażająca, inspirująca i głęboko niepokojąca książka Sarah Helm jest wynikiem przełomowych badań historycznych. Przez dziesięciolecia historia Ravensbrck ukryta była za żelazną kurtyną i pozostawała mało znana. Wykorzystując świadectwa ujawnione po zakończeniu zimnej wojny i wywiady z ocalałymi, które nigdy wcześniej nie mówiły, Helm zagłębiła się w świat obozu i pokazała niewyobrażalny horror.W Ravensbrck przez sześć lat więźniarki bito, torturowano, zmuszano do niewolniczej pracy, głodzono i rozstrzeliwano. Dokonywano również w szczególności na Polkach zbrodniczych eksperymentów medycznych.Kobiety z Ravensbrck to nie katalog popełnianych w Ravensbrck okrucieństw. To przede wszystkim porywający opis heroizmu, nadludzkiej nieustępliwości i wyjątkowej siły ducha, która pozwoliła ofiarom bestialstwa przetrwać, a także dać świadectwo.Wykorzystując materiał niegdyś ukryty za żelazną kurtyną, Sarah Helm dokonała niezwykłego aktu ocaliła historię. Ta książka po raz pierwszy oddaje w pełni głos kobietom z Ravensbrck, jedynego nazistowskiego obozu koncentracyjnego dla kobiet.Anne Applebaum, laureatka nagrody PulitzeraSarah Helm, brytyjska dziennikarka i autorka książek. Pracowała w redakcji Sunday Times i była korespondentką zagraniczną The Independent; obecnie współpracuje z kilkoma pismami.
Trzeci tom trylogii „Strażnicy” Nory Roberts.
Archeolog Riley Gwin nie pierwszy raz prowadzi poszukiwania w Irlandii, ale teraz jest to gra o najwyższą stawkę. Zła bogini Nerezza nie tylko zamierza zdobyć gwiazdy, lecz także spragniona jest krwi strażników. Szukając w źródłach historycznych wskazówek, które ich zaprowadzą do ostatniej gwiazdy i tajemniczej Szklanej Wyspy, Riley musi zrezygnować ze swojego zwykłego racjonalnego myślenia i przyznać, że jej nagłe zainteresowanie Doyle’em to coś więcej niż przejściowe zauroczenie. Z początku żadne z nich nie chce i nie potrzebuje tego związku…
Nora Roberts jest autorką ponad 200 romansów. Pod pseudonimem J.D. Robb pisze również bestsellerowe kryminały futurystyczne. Wydrukowano ponad 400 milionów egzemplarzy jej książek.
Losy najpotężniejszej kobiety Imperium Osmańskiego. Zadziwiająca droga pięknej dziewczyny z małej greckiej wyspy do sułtańskiego seraju… Spełnia się przepowiednia szalonej wróżki… Kiedy czternastoletnia Afro wsiadała nocą na łódkę, by wraz ze swym ukochanym, janczarem Alim, uciec z Wyspy Młynów, nawet przez myśl jej nie przeszło, że los uczyni ją jedną z najsławniejszych, najznamienitszych kobiet Imperium Osmańskiego, żoną padyszacha, matką dwóch sułtanów i absolutną władczynią seraju. Jako sułtanka Kösem, ukochana żona Ahmeda I, matka Murada IV i Ibrahima I oraz babka Mehmeda IV, przez lata rządziła w świecie mężczyzn, knując intrygi, manipulując i przekupując bądź usuwając swych przeciwników. By osiągnąć swój cel – utrzymać władzę – nie wahała się nawet popełnić najcięższej zbrodni. A jednocześnie z własnego majątku wspomagała biednych, finansowała budowę okrętów wojennych, wyposażała ubogie dziewczęta, by mogły wyjść za mąż. W swej fascynującej książce Reşad Ekrem Koçu przedstawia barwne, zaskakujące dzieje prostej, ubogiej Greczynki, która osiągnęła w życiu wszystko – zdobyła wielką miłość, niewyobrażalne bogactwo, szacunek poddanych – i umarła jako znienawidzona morderczyni. …Reşad Ekrem Koçu jest cudownym, znakomitym pisarzem, który sprawia, że na nowo przeżywamy historię Imperium! Zapewne moja przyjaźń z tym niezrównanym dziełem Reşada Ekrema będzie trwała zawsze, aż do śmierci… Selim Ileri Książka została opublikowana przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Turystyki Turcji w ramach Programu TEDA.
Finalista Booker Prize 2016.
Okręt z mordercą na pokładzie wyrusza w rejs.
Rok 1859. Do załogi statku wielorybniczego wypływającego na Morze Arktyczne dołącza Patrick Sumner, który ze zszarganą reputacją odszedł z armii, a teraz obejmuje stanowisko lekarza okrętowego.
Gdy statek jest już daleko od portu, znalezione zostają zwłoki zamordowanego chłopca. Sumner, choć niechętnie, wchodzi w rolę detektywa. Wkrótce stanie twarzą w twarz z potwornościami większymi nawet od tych, z jakimi zetknął się podczas powstania sipajów. Uosobieniem zła okazuje się Drax. Harpunnik. Morderca. Bestia.
Kiedy stanie się jasne, jaki jest prawdziwy cel wyprawy, a załoga straci wszelką nadzieję, między Sumnerem a Draxem w przerażających ciemnościach arktycznej zimy dojdzie do nieuchronnej konfrontacji.
Zapierające dech w piersiach osiągnięcie – naprzemiennie jest kapitalną rozrywką, szokuje, przeraża i prowokuje. Nie przegapcie, to jedna z najważniejszych książek roku.
James Kidd, „Independent”
McGuire oferuje jeden popis narracyjny za drugim. W „Na Wodach Północy” wyczuwa się miejscami Conrada i Melville’a, ale generalnie najbardziej zauważalny jest wpływ Dickensa. Oszałamiająca powieść. Należy do tych, które usidlają od samego początku i od których nie można się oderwać aż do gorzkiego finału.
„Financial Times”
Bezlitośnie wciąga. Można odnieść wrażenie, że tak finezyjne pisarstwo zostało żywcem wyjęte z kart „Moby Dicka” Hermana Melville’a.
„Independent”
Niesamowita, przepojona smoliście czarnym humorem, napisana z rozmachem, który przybiera na sile aż do zakończenia, czyli nieoczekiwanej, ale niezmiernie satysfakcjonującej sceny. Dzieło natchnione.
Stephenie Cross, „Daily Mail”
Jako narrator McGuire prowadzi nas pewnie i niewzruszenie, a powieść stworzył pierwszorzędną, zajmującą i pełną napięcia. Pod względem stylistycznym również ani razu nie zawodzi. Pisarz o wyjątkowym kunszcie i wyjątkowej odwadze.
Paraic O’Connell, „Irish Times”
Bezlitosna, nie sposób jej odłożyć. Wyobraźcie sobie film „Zjawa” – z tą różnicą, że jego akcja rozgrywa się na kole podbiegunowym.
„The Millions”
Niewiele innych powieści działa tak silnie jak „Na Wodach Północy”.
Nick Rennison, „Sunday Times”
Żywa lektura, bogata w zwroty akcji, szczegóły historyczne i wyraziste postacie. Miły kontrast w porównaniu z większością fikcji literackiej.
Robbie Millen, „The Times”
Błyskotliwa, wartka, porywająca. Majstersztyk budowania napięcia, mistrzowska rekonstrukcja minionego świata.
„Hilary Mantel”
Fascynująca i na swój mroczny sposób olśniewająca. „Na Wodach Północy” jest jak spotkanie Josepha Conrada z Cormakiem McCarthym w jakimś zapuszczonym porcie, gdzie chłodno kiwają sobie głowami na znak uznania. McGuire to wyjątkowy talent.
Colm Toibin, „New York Times”
Siła „Na Wodach Północy” kryje się w doskonale przestudiowanych szczegółach i sugestywnych opisach mrozu, brutalności, okrucieństwa oraz bezlitosnego, krwawego rzemiosła, jakim jest zabijanie wielorybów.
„Guardian”
Ian McGuire dorastał w Anglii, w okolicach Hull. Studiował na University of Manchester, a także na University of Virginia w Stanach Zjednoczonych. Jest współzałożycielem i współkierownikiem University of Manchester’s Centre for New Writing. Pisze teksty krytyczne i beletrystykę, a opowiadania publikował między innymi w „Chicago Review” i „Paris Review”. „Na Wodach Północy” to jego druga powieść.
Książka dziennikarki radiowej, Karoliny Głowackiej i znakomitego fizyka, Jeana-Pierre’a Losoty mówi o sprawach fascynujących, ale czasem trudnych do zrozumienia. Autorzy postanowili w przejrzysty i przystępny sposób opowiedzieć o dokonaniach współczesnej astrofizyki – o tym, co wiemy dziś na temat otaczającego nas Wszechświata. Książka mówi więc o naszym miejscu we Wszechświecie, jego początkach i przyszłości, planetach i dużych, małych, o czerwonych olbrzymach i białych karłach, o supernowych, gwiazdach neutronowych, pulsarach, kwazarach, czarnych dziurach… i wreszcie o falach grawitacyjnych, których odkrycie stało się jednym z najważniejszych wydarzeń naukowych ostatnich lat. Karolina i Jean-Pierre, których rozmowy zostały zapisane w tej książce, to postacie stworzone przez autorów książki: dziennikarkę radiową, Karolinę Głowacką i wyśmienitego astrofizyka, Jeana-Pierra Lasotę. Oprócz imion, autorzy użyczyli postaciom wiele z siebie. Karolina Karolinie ciekawości, dociekliwości, wizji tego, co człowiek, który nie jest fizykiem wie o fizyce i – nie ukrywajmy – odwagi w rozmawianiu z profesorami. Jean-Pierre Jean-Pierre’owi użyczył wiedzy, poglądów, dowcipu, dokonań naukowych, wspomnień i odwagi w wystawianiu się na pytania młodych i bardzo dociekliwych osób. Karolina Głowacka – dziennikarka, w Radiu TOK FM prowadzi m.in. audycję „Radiowa Akademia Nauk”. Teksty popularnonaukowe publikuje głównie w „Focusie”. W 2016 wyróżniona w konkursie „Popularyzator Nauki” organizowanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz serwis PAP Nauka w Polsce. Mieszka w Warszawie.
Jean-Pierre Lasota – fizyk teoretyk i astrofizyk, autor ponad 250 prac naukowych i kilku książek. Profesor honorowy w Instytucie Astrofizyki w Paryżu i profesor zwyczajny w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie. Przez wiele lat kierował Wydziałem Astrofizyki Relatywistycznej i Kosmologii Obserwatorium Paryskiego i był doradcą naukowym prezesa francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych. Wieloletni członek komitetów nadzorujących budowę i działanie detektora fal grawitacyjnych Virgo. Mieszka z żoną w Paryżu i Warszawie.
W kolejnej części cyklu „Burzliwa epoka” Elwira Baryakina zabiera nas do Szanghaju. To metropolia, w której przedstawiciele wielkich mocarstw oraz ogólnie pojętej białej rasy mają o wiele większe prawa niż miejscowa ludność. Wszystko tu jest wielkie – budynki, interesy, przygody, a także… nieprawdopodobnie wielkie jest bogactwo we wspaniałych „białych” dzielnicach i niewyobrażalnie wielkie ubóstwo w nędznych chińskich slumsach.
W to nieprzebrane ludzkie mrowisko przybywają na przerdzewiałych okrętach tysiące rosyjskich uchodźców. Dla nich Szanghaj nie jest bynajmniej ziemią obiecaną – jest jedyną ziemią, która – z niechęcią wprawdzie – zgodziła się ich gościć.
Cóż to jednak za gościna… Grupy narodowościowe, klasowe i ekonomiczne są szczelnie zamknięte, nie akceptują nowych. Bez sprytu, determinacji i mnóstwa szczęścia nie sposób się utrzymać na powierzchni.
Klima i Ninę, naszych głównych bohaterów, zastajemy w chwili, kiedy kobieta podjęła już decyzję o rozstaniu z mężem. Przeszli razem piekło Sowdepii, poradzili sobie na Dalekim Wschodzie Rosji, lecz na chiński ląd schodzą osobno. Ona z innym mężczyzną, on z nastolatką, którą się zaopiekował.
Co z tego wyniknie? Co zrobi Klim, który zna Szanghaj i ma znajomych sprzed lat? Czy Nina, nieznająca miejscowych stosunków, za to mająca przysłowiowy łut szczęścia poradzi sobie? Jak los potraktuje naszych bohaterów?
Kto zżył się z Klimem i Niną – a trudno sobie wyobrazić czytelnika, który pozostał wobec nich obojętny – ten koniecznie powinien przeczytać „Biały Szanghaj”. Nie będzie żałował nawet jednej sekundy spędzonej w towarzystwie tej książki.
Elvira Baryakina urodziła się w ZSRR w 1975 roku w rodzinie rosyjskiej inteligencji. Mieszka w Południowej Kalifornii, USA, wraz z mężem i synem. Pisze po rosyjsku, choć świetnie zna język angielski. Jest autorką dziesięciu powieści, trzech książek dla dzieci i jednego podręcznika na temat kreatywnego pisania.
Nowa książka autorki bestselleru „Jestem żoną szejka”.
Ile trzeba zapłacić, żeby być wolną i kochaną?
Życie nie oszczędza Sary. Rodzina gotuje jej prawdziwe piekło. Z pomocą przychodzi przyjaciółka, która zaprasza ją na wspólne wakacje na Sri Lankę. Kiedy to nie pomaga, Sara, miotana silnymi emocjami, wyjeżdża do Tunezji, gdzie poznaje miłość życia i być może odnajduje swoją oazę szczęścia. Tylko co się stanie, jeśli uczucie przysłoni prawdę? Czy bywają chwile, kiedy już za późno, żeby odwrócić nasze wybory? I czy upragniona przez nią od lat wolność przyniesie jej wymarzone życie?
Laila Shukri to jedna z najważniejszych dla mnie pisarek ostatnich lat. Jej opowieści przerażają i fascynują, bo tylko ona potrafiła wejść tak głęboko w ten tajemniczy i barwny świat.
Z recenzji czytelniczki
Laila Shukri – ukrywająca się pod pseudonimem pisarka jest znawczynią Bliskiego Wschodu, Polką podróżującą i mieszkającą w krajach arabskich. Obecnie mieszka w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, ale już planuje dalszą podróż. Niezależnie od tego, czy zatrzyma się na dłużej w położonej na pustyni oazie czy w ociekającym luksusem hotelu, udaje jej się dotrzeć do najgłębszych sekretów świata arabskiego. Po całym dniu uwielbia zasiąść na tarasie i napić się campari. W 2014 roku ukazał się jej debiut powieściowy „Perska miłość”, który podbił serca polskich czytelniczek. Kolejne tytuły: „Byłam służącą w arabskich pałacach”, „Perska zazdrość” i „Jestem żoną szejka”, zdobyły listy bestsellerów.
Finał historii o rodzinnej klątwie, aptece „Pod Złotym Moździerzem” i kobietach, które w trudnych czasach potrafiły odczarować los.
Jest rok 1938. Nad Europą zawisły czarne chmury. Matylda nadal próbuje odnaleźć zaginioną przyjaciółkę. Wszystkie tropy prowadzą do ogarniętego nazistowskim szaleństwem Berlina.
W tym samym czasie młoda kobieta odkrywa, kto naprawdę jest miłością jej życia. Ukoronowaniem tego uczucia staje się córeczka Weronika.
Niestety, rodzinna klątwa znów daje o sobie znać. Kilka miesięcy po narodzinach dziecka wybucha wojna, Matylda musi się rozstać się ze świeżo poślubionym mężem i całą swoją miłość i energię poświęcić córeczce. Jak się wkrótce okaże, mała Weronika nie będzie jedynym dzieckiem, które znajdzie miłość i opiekę w domu przy Grodzkiej.
Czy bohaterkom powieści uda się ostatecznie przezwyciężyć rodzinną klątwę? Odpowiedzi trzeba szukać w powojennym Paryżu.
Lucyna Olejniczak urodziła się i mieszka w Krakowie. Z zawodu laborantka medyczna, były pracownik Katedry Farmakologii UJ. Autorka powieści: „Jestem blisko”, „Wypadek na ulicy Starowiślnej”, „Opiekunka, czyli Ameryka widziana z fotela” (nagroda na Festiwalu Literatury Kobiecej w Siedlcach w 2014 roku, za powieść o tematyce wykluczenia) i „Dagerotyp. Tajemnica Chopina”.
#1 na liście bestsellerów „New York Timesa” – Jodi Picoult raz jeszcze zachwyca czytelników wciągającą powieścią na temat jednego z najważniejszych problemów etycznych naszych czasów. Uprzedzenia rasowe, przywileje, władza – to jedynie część kwestii, które porusza i przedstawia w wymiarze dotąd niespotykanym.
Kiedy po rutynowym zabiegu umiera noworodek, ojciec dziecka oskarża o morderstwo afroamerykańską pielęgniarkę. Ani ona, ani jej prawniczka, ani ojciec zmarłego chłopczyka nie mają pojęcia, że ta śmierć odmieni ich życie w sposób, którego żadne z nich nie było w stanie przewidzieć.
W „Małych wielkich rzeczach” Picoult opowiada o władzy i uprzedzeniach, o tym, co nas dzieli i łączy. To powieść o objawieniach, które przychodzą z niespodziewanej strony. Jodi Picoult bierze na warsztat uprzedzenia rasowe, przywileje, sprawiedliwość oraz współczucie – i swoim zwyczajem nie podsuwa łatwych odpowiedzi. Z wnikliwością, szczerością i empatią maluje obraz rzeczywistości, z którą mamy do czynienia na co dzień i której często nie przyjmujemy do wiadomości. „Małe wielkie rzeczy” to kawał dobrej literatury spod pióra autorki, która zna się na swoim fachu.
„Małe wielkie rzeczy” to najważniejsza powieść Jodi Picoult… prowokuje czytelnika… i skłania do weryfikacji światopoglądu.
„The Washington Post”
Porywający dramat sądowy, przejmująco aktualny, zwłaszcza w świetle obecnej sytuacji politycznej. I autorka, która swoim zwyczajem zagląda w najgłębsze zakamarki duszy zarówno bohaterów, jak i czytelnika.
„The New York Times Book Review”
Nie mogłam się oderwać. To najlepsza powieść Picoult!
Alice Hoffman, autorka bestsellerów „New York Timesa”
Porywający dramat z zaskakującym zakończeniem, będącym znakiem jakości Picoult.
„Good Housekeeping”
Jodi Picoult raz jeszcze zbija z tropu i zabija ćwieka wciągającą opowieścią o niebezpieczeństwach, jakie niosą ze sobą uprzedzenia.
„Redbook”
Jodi Picoult nie boi się brać na warsztat drażliwych tematów: „Małe wielkie rzeczy” to opowieść o dyskryminacji i uprzedzeniach, która trzyma w napięciu do ostatniej strony… Wymarzony materiał dla klubów książkowych.
„Popsugar”
Jest mistrzynią w swoim fachu… Niekwestionowana znawczyni natury człowieka.
„Sunday Telegraph”
W żadnych pochwałach pod adresem kunsztu Picoult nie ma ani trochę przesady.
„Financial Times”
„Małe wielkie rzeczy” Jodi Picoult to powieść o rasizmie, wyborach, lęku i nadziei, inspirowana prawdziwą historią położnej odsuniętej od opieki nad noworodkiem na prośbę ojca, który nie życzył sobie kontaktów z afro-amerykańskim personelem. W powieści biały supremacjonista oskarża Ruth, czarnoskórą położną o spowodowanie śmierci jego syna. Picoult przedstawia różne oblicza rasizmu, udziela głosu Ruth, jej prawniczce oraz ojcu dziecka. Uprzedzenia rasowe to w Ameryce trudna kwestia, jednakże szczerość, z jaką Picoult bierze ją na warsztat, umożliwia czytelnikom wyciąganie własnych wniosków na temat tego, jak postrzegamy siebie oraz bliźniego. „Małe wielkie rzeczy” to ważna powieść, którą warto przemyśleć samemu i podzielić się z innymi.
Seira Wilson, recenzja na Amazon.com
[Picoult] skłania do myślenia swoją wizją rasizmu, jawnego i ukrytego, w dzisiejszej Ameryce. Liczne grono jej wielbicieli znajdzie tu niejeden temat do gorącej dyskusji.
„Booklist”
„Zabić drozda” XXI wieku.
„Real Reader Review”
Jodi Picoult (ur. 1966) – studiowała nauki humanistyczne na Uniwersytecie Princeton
i pedagogikę na Uniwersytecie Harvarda. W 2003 roku otrzymała nagrodę New England Book za całokształt twórczości. Jest autorką osiemnastu powieści, m.in.: „Bez mojej zgody”, „Zagubiona przeszłość”, „Świadectwo prawdy” , „Jesień cudów” i „Krucha jak lód”. Łączny nakład jej książek na świecie (w ponad 40 krajach) to 7 milionów egzemplarzy. Powieści Jodi Picoult przetłumaczono dotychczas na 30 języków.
Dziesięć godzin, które mogą zmienić losy legendy Solidarności, jednej kobiety i jednego kraju.
Małgorzata jest sędzią. Musi zadecydować, czy uwzględnić wniosek prokuratury o aresztowanie Józefa Piniora. Jest z tym sama, na wiele godzin zamknięta w czterech ścianach sali sądowej, ale to niejedyna decyzja, którą będzie musiała podjąć. Jej skomplikowane życie rodzinne – śmiertelnie chory mąż, dorastająca córka – zostanie poddane nowej próbie. Nieoczekiwana miłość do mężczyzny stawia ją w sytuacji bez wyjścia.
Losy kraju oraz zmagania Małgorzaty obserwuje Szatan. Wraz ze swoją świtą pojawia się w Warszawie. Siła, która „wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro”.
Od dłuższego czasu zadaję sobie pytanie: dokąd zmierzasz, Polsko? Ta książka zrodziła się z mojej niezgody na to, co się dzieje wokół mnie, i przekonania, że nie można milczeć.
Maria Nurowska
Maria Nurowska jest jedną z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich pisarek. Wydała ponad trzydzieści książek, m.in. „Hiszpańskie oczy”, „Listy miłości”, „Miłośnicę”, fabularyzowaną biografię Krystyny Skarbek, opowieść o Ryszardzie Kuklińskim – „Mój przyjaciel zdrajca”, „Księżyc nad Zakopanem”, a w ostatnich latach „Drzwi do piekła”, „Dom na krawędzi”, „Wariatkę z Komańczy” i „Bohaterowie są zmęczeni”. Jej książki zostały wydane w 23 krajach; w Niemczech, we Francji i w Chinach były bestsellerami.
„Jazz i fizyka” to bardzo osobista opowieść o nauce i muzyce, które splatają się ze sobą w życiu profesora Stephona Alexandra. To także opowieść o Nowym Jorku, grze na saksofonie i o licznych spotkaniach autora z wielkimi fizykami i wielkimi jazzmanami. Myślą przewodnią książki i ideą przyświecającą badaniom naukowym autora jest wykazanie, że Wszechświat ma ukrytą muzyczną naturę. Stephon Alexander przedstawia ją w książce na różne sposoby, posługując się teorią muzyki i jazzowych improwizacji, a także fizyką i kosmologią. Ta książka ukazuje także moc analogii. Dzięki dźwiękom, zaczniemy rozumieć fizykę wiążąc ją analogiami z muzyką. Przekonamy się, że harmonia i rezonans są zjawiskami uniwersalnymi mogącymi wyjaśnić dynamikę całego. Stephon Alexander to wyśmienity fizyk i muzyk jazzowy w jednej osobie. Czytając go usłyszycie muzykę Wszechświata. Edward Frenkel, autor książki „Miłość i matematyka” Jeśli chcecie spędzić jeden wieczór w życiu, kontemplując związki między nauką i sztuką, wybierzcie właśnie tę książkę. Lee Smolin, autor książki „Czas odrodzony” Stephon Alexander jest profesorem fizyki na Uniwersytecie Browna i laureatem nagrody Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego im Boucheta za rok 2013. Jest także saksofonistą jazzowym. W sierpniu 2014 r. ukazał się jego album „Here Comes Now” nagrany z Erin Rioux.
Wspomnienia autorki bestsellerowej „Sztuki kochania”. Michalina Wisłocka – jak na rewolucjonistkę przystało – niezwykle otwarcie opisywała siebie. W wydanych na kilka lat przed śmiercią wspomnieniach zabiera nas w podróż do miejsc, które ją wychowały i ukształtowały. W pełnej ciepła i humoru opowieści pokazuje ludzi, zdarzenia i drogę życiową, bez której nie byłoby doktor Michaliny Wisłockiej i bestsellerowej „Sztuki kochania”. Kanwą wspomnień są dzienniki, które po latach zaskakują literacką wyobraźnią oraz trafnością obserwacji. Można powiedzieć, że prawie od urodzenia byłam lekarzem. Wszystkim swoim lalkom i misiom – a było ich trzynaście – urządzałam szpital, bo bez przerwy chorowały, każde na inną chorobę. Do leczenia tej całej hałastry miałam walizeczkę, a w niej narzędzia: nożyczki, strzykawki z igłami oraz słuchawki, nici do szycia, a nawet wyszachrowane gdzieś u szewca krzywe igły, którymi zszywało się rany. […] W ten sposób odbyło się moje elementarne przeszkolenie medyczne. Fragment książki Michalina Wisłocka (1921–2005) – lekarz, ginekolog, cytolog i seksuolog. Autorka bestsellerowego poradnika „Sztuka kochania”. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wrażliwa, ufna, trochę naiwna Joanna pragnęła od życia tylko jednego: chciała mieć rodzinę. Taką, w jakiej sama dorastała, zanim rodzice zginęli w wypadku. Skończyła studia, ale nie myślała o pracy i robieniu kariery. Młodzieńcza miłość zaowocowała ślubem i dzieckiem. Joanna była szczęśliwa, spełniły się jej marzenia. Tomasz prowadził firmę, zarabiał na dobre życie, Joanna zajmowała się córeczką, domem, ogrodem - i to był jej bezpieczny świat.
Pewnego dnia Joanna budzi się w zupełnie nowej rzeczywistości. Musi stawić czoło dramatycznej sytuacji i zmierzyć z własnymi słabościami, a jest do tego zupełnie nieprzygotowana.
W tym najtrudniejszym czasie swojego życia poznaje ludzi, którzy uświadamiają jej, że życie to wzloty i upadki. I to nie sukcesy nas kształtują, lecz przeciwności losu.
Wioletta Sawicka urodziła się i mieszka na Warmii. Z wykształcenia jest pedagogiem, ale zawodowo realizuje się jako dziennikarka. Jej specjalnością są reportaże. Od zgiełku życia wyciszenia szuka w warmińskich lasach i w Bieszczadach, którymi jest niezmiennie zafascynowana. Pasjonatka literatury, wędrówek bezludnymi szlakami oraz rowerowych wypadów. Mężatka, matka dwójki dzieci. Autorka powieści „Wyjdziesz za mnie, kotku?”, „Będzie dobrze, kotku” „Jeśli się odnajdziemy, kotku” i „Dzień cudu”.
Skrzyżowanie „Nostalgii anioła” i „Milczenia owiec”.
Szesnastoletnia dziewczyna w ciąży zostaje uprowadzona; porywacz łapie ją na ulicy, wciąga do furgonetki, krępuje, zawiązuje jej oczy i wywozi w nieznanym kierunku. Nastolatka jest przerażona, osamotniona i bezbronna… Ale czy rzeczywiście?
Od momentu porwania i uwięzienia w tajemniczym budynku na odludziu postanawia za wszelką cenę uratować swoje nienarodzone dziecko i zemścić się na bandycie, który jej pilnuje, oraz na jego wspólnikach. Kolekcjonuje „atuty”, które mają jej pomóc w realizacji tego zamiaru: koc, uchwyt wiadra, temperówkę, stare radio. W najdrobniejszych szczegółach opracowuje plan ucieczki i zemsty, wykonując skomplikowane obliczenia, nieustannie ćwicząc i czekając na dogodny moment, by zaatakować prześladowców. Niezwykle metodyczna i precyzyjna, opanowana i skrupulatna, staje się równorzędnym przeciwnikiem porywaczy, którzy grożą jej śmiercią.
Poznając „Metodę”, zaczynamy się zastanawiać, kto tu staje się ofiarą, a kto napastnikiem.
Oryginalna i mocno wciągająca! Shannon Kirk pisze tak, że naprawdę trudno odróżnić oprawcę od ofiary. Świetny tekst, uwielbiam takie pisarstwo!
Lisa Gardner, autorka bestselerów
Co się stanie, gdy handlarze dziećmi porwą ciężarną nastolatkę? Otrzymasz „Metodę”, skrzyżowanie „Nostalgii anioła” i „Milczenia owiec”. Debiutancki thriller Shannon Kirk jest świetnie napisany i całkowicie przekonujący. Przeczytałem go jednym tchem!
Leonard Rosen, autor „Głosu chaosu”
Nietzsche pisał, aby wystrzegać się ludzi z silną chęcią karania oprawców. Ta myśl powraca po przeczytaniu ciemnego, niepokojącego thrillera Shannon Kirk. Świetna książka!
„Booklist”
„Metoda” jest jednym z najlepszych thrillerów tego roku!
„CrimeFiction.FM”
Shannon Kirk kiedy nie pisze, jest praktykującym prawnikiem. Mieszka w Massachusett w Cape Ann z mężem i synem. Jest trzykrotną laureatką William Faulkner William Wisdom.
Jest członkiem International Thriller Writers i Mystery Writers of America.
Przekonaj się, jak cienka jest granica między uwielbieniem a nękaniem. Julia jest zwyczajną dziewczyną. Skończyła studia, pracuje, zakochała się. Gdy dostaje bukiet kwiatów od tajemniczego wielbiciela, jest podekscytowana i zaintrygowana. Wiersze, kolejne kwiaty i wiadomości zaczynają ją najpierw niepokoić, a potem przerażać. Nikt nie rozumie jej strachu. Przecież posiadanie wielbiciela jest takie romantyczne. Jak uwolnić się od stalkera, gdy nie wiesz, kim on jest? Ale on wie wszystko o tobie. Wie, gdzie mieszkasz, gdzie pracujesz… i wie, jak zniszczyć twoje życie. Co mnie szczególnie przeraża? Że ofiarą stalkingu może paść każdy. A prześladowcą może się okazać ktoś zupełnie zwyczajny, niepozorny, ktoś, na kogo nie zwróciliśmy uwagi, kogo nawet nie widzieliśmy. Ale ten ktoś dostrzegł nas. Olga Rudnicka
Olga Rudnicka (ur. 1988) – Absolwentka Pedagogiki Specjalnej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, autorka powieści kryminalnych: „Martwe Jezioro”, „Czy ten rudy kot to pies?”, „Zacisze 13” i „Zacisze 13 Powrót”. Pracuje jako asystentka osób niepełnosprawnych w Polskim Komitecie Pomocy Społecznej w Śremie. Kocha jazdę konną i rytmy latynoamerykańskie, zwłaszcza salsę. Namiętnie czyta Joannę Chmielewską, Stephena Kinga, Joe Hilla, Tess Gerritsen i Jeffery'ego Deavera.
Fascynująca i zabawna powieść, od której nie można się oderwać!
Beata - niezależna trzydziestoletnia singielka - zaczyna podejrzewać, że z rodziną, z którą od lat nie utrzymuje żadnego kontaktu, nie łączą jej nawet więzy krwi. Wynajmuje prywatnego detektywa, który pomimo odkrycia wielu zaskakujących tropów, nie potrafi jej pomóc. W poszukiwaniu prawdy o przeszłości wspiera Beatę przyjaciółka - roztrzepana Ula, która przy okazji chce wyswatać ją ze swoim bratem Jackiem. Lawinę zdarzeń wywołuje niespodziewane zaproszenie od rodziny na ślub znienawidzonej siostry...
"Martwe Jezioro" to fascynujące połączenie kryminału oraz romansu iskrzącego się ironicznym humorem - to książka, która wciąga czytelnika od pierwszych stron!
Druga część "Martwego Jeziora" pojawi się w księgarniach na początku 2009 roku.
Olga Rudnicka (ur. 1988) Mieszka w Śremie, studiuje pedagogikę w Poznaniu. Kocha czarną muzykę, taniec oraz scrabble. Do swoich literackich mistrzów zalicza przede wszystkim Stephena Kinga, Stefana Żeromskiego oraz Harlana Cobena.
Polecamy także
Romans z szefem, ucieczka i... mroczna tajemnica!
Niespełna trzydziestoletnia Ulka wikła się w romans z szefem. Gdy dowiaduje się o tym jego żona, wybucha skandal. Zwolniona z pracy dziewczyna ucieka z miasta. Przez przypadek trafia do wioski pod Wrocławiem, gdzie omyłkowo zostaje wzięta za poszukiwaną kryminalistkę. Jakby miała mało kłopotów, trafia do domu człowieka podejrzanego o ukrywanie zwłok w ogrodzie…
„Czy ten rudy kot to pies?” – wciągająca kontynuacja perypetii Ulki i Beaty z „Martwego Jeziora” to książka pełna nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, które prowadzą do zaskakującego finału!
Olga Rudnicka (ur. 1988)
Absolwentka Pedagogiki Specjalnej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, autorka powieści kryminalnych: „Martwe Jezioro”, „Czy ten rudy kot to pies?”, „Zacisze 13” i „Zacisze 13 Powrót”. Pracuje jako asystentka osób niepełnosprawnych w Polskim Komitecie Pomocy Społecznej w Śremie. Kocha jazdę konną i rytmy latynoamerykańskie, zwłaszcza salsę. Namiętnie czyta Joannę Chmielewską, Stephena Kinga, Joe Hilla, Tess Gerritsen i Jeffery'ego Deavera.
Redaktor Marta Witecka odnosi sukces po publikacji książki opartej na historii miasteczka Mille. Na jednym ze spotkań autorskich ekscentryczna czytelniczka prosi ją o pomoc w rozwiązaniu zagadki tajemniczych zgonów. Dziennikarka odmawia. Ale gdy giną kolejne osoby, postanawia rozpocząć prywatne śledztwo, a przy okazji wykorzystać tę historię jako materiał do swojej następnej książki. Marta Witecka wraca do wydarzeń sprzed trzydziestu lat, kiedy na obozie sportowym w Trzciance zawiązało się bractwo młodych sportowców – pod okiem zafascynowanego ich wyjątkowością opiekuna, Igora Bonara. Nietuzinkowi, hardzi i pewni siebie, ale też uwikłani w rozmaite prywatne problemy, szybko zyskali sławę obozowej elity. Każdy chciał należeć do tego wyjątkowego grona, jednak oni strzegli swoich granic i swojej przyjaźni. Przyjaźni, którą obiecali pielęgnować przez całe życie. Spędzając wieczory na drewnianym pomoście, rozmawiali godzinami - szeptali o swoich głęboko skrywanych tajemnicach, składali przysięgi lojalności, grali w gry, które czasem przynosiły im mnóstwo śmiechu, a czasem… Trąf, trąf, Misia, Bela… - słowa tej niewinnej wyliczanki zna każde dziecko. Ale w ustach młodych ludzi mogą przerodzić się w klątwę, od której spełnienia nie będzie ucieczki. Dagmara Andryka (ur. 1976 w Warszawie) – z wykształcenia filozof. Autorka opowiadań, zdobywczyni wyróżnienia na MFO w 2009. Słuchaczka studiów podyplomowych w Instytucie Literatury Polskiej. Miłośniczka Szwecji i języka szwedzkiego, pasjonatka kina, w tym szczególnie twórczości Ingmara Bergmana. W 2015 roku zadebiutowała powieścią kryminalną „Tysiąc”.
Wszystko, co dobre, kiedyś się kończy…
Blanka ciężko pracowała na sukces, o którym inni mogą tylko pomarzyć. Na fotelu dyrektora banku czuje się jednak jak w pułapce, bo musi wymagać od pracowników realizowania kosmicznych planów sprzedażowych, co jest możliwe tylko wtedy, gdy oszukują klientów. W dodatku na gruncie osobistym ponosi same klęski - przyciąga wyłącznie facetów, którzy chcą pasożytować na niej finansowo. Z każdym dniem Blanka utwierdza się w przekonaniu, że inne kobiety mają szczęście - złapały zaradnych finansowo mężów, nie muszą pracować i walczyć o przetrwanie w dżungli życia.
Pewnego dnia jednak pojawia się Marcel - i marzenia Blanki się spełniają. W końcu i ona może rzucić pracę i wieść życie krezuski. Ale czy warto bezgranicznie zaufać mężczyźnie i oprzeć się na nim jak na filarze, który nigdy nie skruszeje?
Wciągająca opowieść o kobiecie, której przyjdzie się zmierzyć z życiem po przebudzeniu z letargu zwanego szczęściem.
Jadwiga Czajkowska (ur. 1961) - absolwentka socjologii na Uniwersytecie Śląskim. Autorka badań i artykułów naukowych na temat kontrkultury satanistów, „drugiego życia” w zakładzie poprawczym oraz społecznych uwarunkowań kariery zawodowej. Mama trzech córek i syna. Od ponad dwudziestu lat wraz z mężem prowadzi rodzinną firmę. W 2013 roku debiutowała powieścią „Macocha”, która została ciepło przyjęta przez czytelniczki.
Alvin powraca do miejsca swych narodzin, aby podjąć naukę u kowala. Nie wszystko dobrze się układa w Hatrack River. Alvin musi nauczyć się wykorzystywać magiczne umiejętności, którymi został obdarzony. Niszczyciel czeka tylko na okazję, aby go zabić. Ale jest tam też ktoś, kto czuwa nad Alvinem z daleka – żagiew.
Orson Scott Card (ur. 1951) – jeden z najbardziej popularnych autorów science fiction. Zadebiutował w wieku 26 lat opowiadaniem „Gra Endera”; zostało ono później rozbudowane do rozmiarów powieści, która zapoczątkowała jeden z najpopularniejszych cykli powieściowych autora – Sagę o Enderze. Równie popularną i powiązaną z nią fabularnie jest Saga Cienia.
„Uczeń Alvin” to trzeci tom cyklu Opowieści o Alvinie Stwórcy, wznowienie kolejnych części w nowej szacie graficznej ukażą się wkrótce nakładem Prószyński i S-ka.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
