Książka stanowi piątą pozycję w serii Rozmowy z Ojcem Krąpcem. Dialog dotyczy tym razem sztuki i jej filozoficznych źródeł. Przywołuje się szczególnie dwie tradycje filozoficzne: idealizm i realizm, by na ich gruncie ukazać współczesny spór o sztukę. Jednak rozmówcy nie poprzestają na prezentacji sporu sztuki i antysztuki oraz jego filozoficznego zaplecza, lecz zmierzają do rozstrzygnięcia czym jest sztuka, jakie są racje tworzenia, o związek sztuki z realnym światem i kulturą ujmowany pod kątem prawdy, dobra i moralności, piękna oraz religii. Poruszają również problem humanistyki i jej roli w wyjaśnianiu (interpretowaniu) dorobku sztuki, a w tym przede wszystkim jego oceny pod kątem roli kulturotwórczej (książka zawiera wykaz polecanych lektur: tekstów źródłowych i literatury uzupełniającej na temat klasycznej teorii sztuki oraz estetyki i antyestetyki).
Książka zawiera materiały z X Międzynarodowego Sympozjum Metafizycznego z cyklu ""Zadania Współczesnej Metafizyki"" pt. Spór o cel i celowościowe wyjaśnianie, które odbyło się 13 XII 2007 w Lublinie. W ramach sympozjum ukazano celowościowy sposób wyjaśniania świata, jego koleje historyczne i znaczenie celu jako przyczyny dla rozumienia świata. Autorzy w artykułach w I części zajęli się celowością na przestrzeni dziejów, w II podjęli problem celu w filozofii, w dziedzinie działania indywidualnego i społecznego, w sztuce i technice, w przyrodzie i w naukach przyrodniczych, zaś w III części analizowali powszechność celu i wyjaśniania celowościowego. W książce m.in. teksty: M. A. Krąpca, B. Walda, Z. J. Zdybickiej, H. Jakuszko, T. Biesagi, B. Chyrowicz, H. Kieresia, A. Lekkiej-Kowalik, P. Francuza, P. Lenartowicza, J. Turka, Z. E. Roskala, J. M. Dołęgi, J. Sochonia, E. Martineza.
Książka zawiera materiały z XVI Międzynarodowego Sympozjum Metafizycznego (12 XII 2013 r.) z cyklu ""Zadania współczesnej metafizyki"" poświęconemu filozoficznym interpretacjom natury ludzkiej. Publikacja składa się z trzech części. W pierwszej części, noszącej tytuł: ""Źródła sporu o naturę ludzką"", zostały wskazane podstawowe rozumienia natury w ogóle, a ludzkiej w szczególności oraz źródła i skutki jej deprecjonowania, a następnie zanegowania w filozofii nowożytnej i współczesnej. W drugiej części książki, pod tytułem ""Natura ludzka na areopagu"", zostały podjęte szeroko dziś dyskutowane szczegółowe zagadnienia dotyczące natury ludzkiej w kontekście historycznym lub systemowym. Autorzy rozważają tytułowy problem w relacji do naturalizmu, życia osobowego człowieka, kultury, życia biologicznego i cielesności oraz płciowości. Trzecia cześć książki, zatytułowana ""W obronie natury ludzkiej"", koncentruje się na niezbywalnej wartości poszanowania ludzkiej natury, tak dla życia osobowego człowieka, jak i społecznego, a także dla całej kultury, która jest wypadkową ujawniania się i aktualizacji natury ludzkiej.
Książka stanowi drugą pozycję w serii wydawniczej pod nazwą ""Rozmowy z Ojcem Krąpcem"". Tytułowa rozmowa dotyczy poznania ludzkiego i jest próbą jego filozoficznego wyjaśnienia. Rozmówcy zwracają uwagę na fakt ludzkiego poznania, jego źródła: zmysły i rozum oraz na podstawowe operacje poznawcze, jak pojęciowanie i sądzenie. Podjęto również problem wartości poznania, relacji myślenia do poznawania oraz realizmu poznawczego. Osobny blok zagadnień stanowi koncepcja teorii poznania i powiązanie jej z koncepcją człowieka, przez co unika się jej autonomizacji.
Książka otwiera serię Biblioteki Filozofii Realistycznej. Książka ukazuje sens ludzkiej wolności. Podejmuje także ważne pytanie o to czy i jakie są granice wolności człowieka. Wolność jest istotną cechą i sposobem specyficznie ludzkiego działania, a jej podstawą akt decyzji dokonujący się w oparciu o poznaną prawdę o dobru. Ukazanie mechanizmu ludzkich wyborów z odwołaniem się do celowości działania pozwala zakreślić płaszczyzny realizacji wolności: w życiu religijnym, naukowym, moralnym, prawnym, politycznym, ekonomicznym.
Książka stanowi trzecią pozycję w serii ""Rozmowy z Ojcem Krąpcem"". Osnową rozmowy jest poszukiwanie podstaw sprawiedliwego prawa, którego celem jest dobro osobowe człowieka. Rozmówcy starają się wskazać i wyjaśnić fakt prawa i jego bytowe podstawy, źródła i rodzaje prawa, rację obowiązywalności prawa, relację prawa naturalnego i stanowionego oraz na prawa człowieka, których przestrzeganie jest warunkiem sprawiedliwej polityki i organizacji ładu społecznego. Autorzy wskazują na źródła zagrożeń dla praw człowieka i na suwerenność osoby, która jest warunkiem suwerenności społecznej i politycznej oraz poszanowania praw narodów. Zachęcamy do lektury tej książki, pozwala ona zgłębić rozumienie sprawiedliwego i słusznego prawa.
Książka dotyczy obecności religii w kulturze jako jej ogniskowej. Obejmuje takie zagadnienia, jak fakt religii i jego interpretacje oraz formy religii, religia jako jedna z dziedzin kultury, miejsce i rola religii innych dziedzinach kultury: nauka, moralność i sztuka. Kolejne rozważania dotyczą roli religii w: wychowaniu, technice, polityce, w życiu narodu, wobec procesu globalizacji, wojny i innych. W ostatniej części pracy Autorka podejmuje problematykę współczesnych wyzwań religii chrześcijańskiej, a także problem feminizmu, terroryzmu, relacji religia i polityka, sprawiedliwości i miłosierdzia oraz roli chrześcijaństwa w kulturze Zachodu. Warto sięgnąć po lekturę tej książki, by wyjaśnić sobie i uporządkować wiele ważnych i aktualnych spraw dotyczących roli religii w życiu społeczno-kulturowym człowieka.
Kolejną pracą w serii "Biblioteka Filozofii Realistycznej" jest klasyczna już praca z filozofii prawa o. M. A. Krąpca "Człowiek i prawo naturalne". W sporze o prawo naturalne autor zajmuje zdecydowane stanowisko: prawo naturalne istnieje i jest podstawą obowiązywania i racjonalności prawa pozytywnego. Co więcej uznanie prawa naturalnego stanowi pierwszy krok na drodze ku pełnemu poszanowaniu przyrodzonych, nienaruszalnych, powszechnych i nigdy niezbywalnych praw człowieka. Jednak, jak się okazuje, właściwe rozumienie człowieka i jego praw wciąż pozostaje kluczowym problemem naszych czasów. Autor wyjaśnia i uzasadnia prawo naturalne w kontekście realizmu filozoficznego. Nawiązując do racjonalistycznej koncepcji prawa naturalnego Tomasza z Akwinu, ujawnia jej aktualność w rozwiązywaniu problemów prawnych oraz w uzasadnianiu porządku prawnego i moralnego. W książce znajdują się analizy prawa jako faktu, prawa w sensie lex i ius, przegląd historycznych ujęć prawa naturalnego, elementy uzasadnienia: analogiczna struktura rzeczywistości, rozumienie człowieka i teoria prawa naturalnego. W obecnym, długo oczekiwanym wydaniu w ramach BFR, m.in. dołączono analizy Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i encykliki Pacem in terris, uwspółcześniono pisownię i zredagowano przypisy.
Książka stanowi drugie wydanie, poprawione i poszerzone, pionierskiej pracy z dziedziny filozofii realistycznej dotyczącej teorii partycypacji, wyjaśniającej charakter relacji, jaka zachodzi pomiędzy światem a Absolutem-Bogiem. Teoria partycypacji dopełnia teorię wyjaśniania przyczynowego oraz teorię analogii bytowej stanowiąc istotne uzupełnienie całości wykładu metafizyki ogólnej. W metafizyce realistycznej termin partycypacja wskazuje na całkowitą zależność i pochodność poszczególnego bytu, jak i całości świata od Stwórcy. Obejmuje ona zależność świata w aspekcie sprawiania i podtrzymywania istnienia (stworzenie), wzorczości (natura bytów) i celowości. Teoria partycypacji jest najbardziej generalną drogą mądrościowego poznania bytu, dopełniającą i zwieńczającą poznanie metafizyczne. Ukazując i wyjaśniając konieczny związek i przyporządkowanie bytów do bytu absolutnego, sytuuje poznanie bytu i całej rzeczywistości w perspektywie istnienia Absolutu. Pozwala też najpełniej wyjaśnić pluralizm i indywidualność świata bytów, a także ich racjonalność i celowość.
Autor, wybitny znawca problematyki z dziedziny filozofii Boga i religii, ukazuje w rozprawie z jednej strony złożoność zjawiska, jakim jest postmodernizm, z drugiej odsłania jego wewnętrzny paradoks polegający na tym, że choć często deklaruje ateistyczne nastawienie, to jednak ujawnia swoisty żal po utracie Boga. Autor zwraca także uwagę, że projekt postmodernistyczny łączy się przede wszystkim z przemianami, jakie dotknęły kulturę europejską w ogóle. Książka, napisana bardzo przystępnym i jasnym językiem, pozwala zrozumieć laicyzujące i ateizujące trendy, których napór obserwujemy we współczesnej kulturze europejskiej, a co więcej, ukazuje drogę wyjścia z pułapki myślenia postmodernistycznego na temat Boga i religii. Książka ukazała się w nowej serii wydawniczej ""Monografie i studia z filozofii realistycznej"".
Autor - wybitny znawca filozofii polityki - w prezentowanej polskiemu Czytelnikowi pracy wchodzi w dyskusję z teoriami społecznymi dominującymi we współczesnej filozofii polityki, ukazując źródła ich powstania i paradoksy, do których prowadzą. Równocześnie wchodząc w dyskusje ze współczesnymi teoriami politycznymi, proponuje własne rozwiązanie, które nazywa teorią ""neoklasyczną"". Autor doszedł bowiem do przekonania, że po upadku Związku Radzieckiego i załamaniu się systemu komunistycznego, jednak nie marksizm będzie nurtem rozstrzygającym w procesie przemian, jakie dokonają się w Europie i świecie, lecz liberalizm. Stąd konfrontację z nim uznał Possenti za sprawę najpilniejszą.Książka składa się z trzech części: w pierwszej, pt. Teoria formy politycznej Autor rozważa różne formy życia społecznego i bezpośrednio związane z nimi takie zagadnienia, jak: prawo naturalne, dobro wspólne oraz kategorię ludu. W drugiej części, noszącej tytuł: Rozum praktyczny a filozofia społeczna, Autor omawia m.in. problematykę sprawiedliwości, zagadnienia pracy i techniki oraz religii. Z kolei w trzeciej części pracy, noszącej tytuł: Demokracja i państwo Autor ukazuje relacje pomiędzy państwem a społeczeństwem i omawia funkcje państwa oraz zagadnienia związane z demokracją.Książka w obszarze polskiej literatury społeczno-politycznej jest szczególnie cenna i godna polecenia. Uzupełnia bowiem w tym względzie brak tego typu opracowań w polskiej literaturze filozoficzno-politycznej i stanowi doskonałą pomoc dla studentów filozofii polityki i politologia, a także dla wykładowców i polityków oraz także humanistów. Książka ukazała się w nowej serii wydawniczej ""Monografie i studia z filozofii realistycznej"".
Autorka ukazuje fenomen religijności rozumianej jako cecha bytu osobowego. Fakt, że stanowi ona niezbywalną właściwość osobową, przekłada się na pierwotność i powszechność religii w życiu ludzkim i w kulturze. Jej obecności nie da wyjaśnić się na poziomie czysto kulturowym, mimo wysiłków współczesnych interpretatorów tego fenomenu. W książce zatem są obecne dwie płaszczyzny wyjaśniania: filozoficzna - charakteryzująca fakt ludzkiej religijności w kontekście realizmu metafizycznego i antropologicznego, oraz ""reliogioznawcza"", gdzie religia jest przedmiotem opisu i wielorakich prób interpretacji. Autorka podkreśla pierwszeństwo filozofii w wyjaśnianiu faktu religii przed religioznawstwem. Analizy religioznawcze nie są bowiem w stanie wyjaśnić istoty religii i jej najgłębszych ontycznych racji. Książka ukazała się w serii wydawniczej ""Monografie i studia z filozofii realistycznej"".
Książka w sposób przystępny i jasny ukazuje z jednej strony podstawowe i pierwotne rozumienie metafizyki, podstawowej dyscypliny filozoficznej fundującej poznanie mądrościowe, z drugiej przedstawia źródła odchodzenia od jej pierwotnego rozumienia. Pociągnęło to za sobą deformację metafizyki i jej rugowanie z podstawowych dyscyplin filozoficznych na rzecz tzw. nowożytnych i współczesnych ontologii, w których filozofia przestaje dostarczać rozumienia świata i człowieka, zrywając przez to ze swym podstawowym zadaniem. Książka składa się z trzech części. W pierwszej Autor ukazuje dzieje powstania metafizyki. W drugiej omawia dzieje powstania różnorodnych ontologii. Zaś w trzeciej omawia kwestie sporne pozwalające odpowiedzieć na postawione w tytule pracy pytanie: metafizyka czy ontologia? Książka, której autorem jest prof. Piotr Jaroszyński, kierownik Katedry Filozofii Kultury KUL, doskonały znawca tej problematyki, jest bardzo cenna poznawczo i ważna kulturowo. Jest czymś wyjątkowym wśród polskich prac filozoficznych, a także światowych.
Nowa książka znanego w Polsce włoskiego filozofa Vittorio Possentiego nosi w oryginale tytuł Il nuovo principio persona, zaś w języku polskim: Osoba nową zasadą. Tytuł ten wyraża głębokie przekonanie Autora, że należy podjąć na nowo refleksję nad człowiekiem, jego odmiennością i wyjątkowością na tle całej przyrody, chodzi o ukazanie miejsca człowieka w świecie i przywrócenie prawdy o specyfice ludzkiej osoby.Książka składa się z trzech części oraz epilogu. W części I Autor ukazuje status bytowy osoby w metafizyce, jego podstawowe wyznaczniki i przejawy oraz proces dekonstrukcji metafizycznego rozumienia osoby w filozofii nowożytnej i współczesnej, prowadzący ostatecznie do zjawiska określanego mianem nihilizmu antropologicznego. Wskazuje konsekwencje współczesnego materializmu i naturalizmu dla rozumienia człowieka jako osoby. Część II dotyczy dyskusji bioetycznych sprowokowanych rozwojem współczesnej techniki, umożliwiającej ingerencje w naturalne procesy zachodzące w ludzkim organizmie i podjęte przez biotechnologię próby transformacji natury człowieka. Część III opisuje problemy związane ze społecznym wymiarem bytowania człowieka, jak: pokój i wojna, globalizacja polityczna i suwerenność, demokracja i świeckość a religia, przyszłość idei praw człowieka itp. We wszystkich częściach, a także w epilogu Autor wydobywa osobę jako zasadę, proponując kryterium antropologiczne dla oceny występujących w filozofii i w kulturze prądów i zjawisk. Książka jest ważnym głosem w dyskusji, jaka się toczy we współczesnej filozofii i kulturze, zdominowanej przez naturalizm i materializm. Autor proponuje głęboki namysł nad problematyką osoby ludzkiej, podjęty z perspektywy metafizyki i antropologii filozoficznej. Ta perspektywa pozwoli uniknąć błędu w rozumieniu człowieka i jego skutków w poszczególnych dziedzinach kultury: w nauce, w etyce, polityce i ekonomii, sztuce i technice. Postawa nihilizmu antropologicznego, stanowiąc konsekwencję błędnej koncepcji człowieka, zagraża nie tylko egzystencji pojedynczego człowieka, ale i całych społeczności ludzkich, dehumanizując całą kulturę. Autor pyta czy oprócz postępu technicznego nie powinien zachodzić również postęp w mądrości i o taki postęp apeluje, on bowiem pozwoli uchronić człowieka przez zgubnymi skutkami manipulacji technicznych i genetycznych.
Powszechna encyklopedia filozofii to pierwsza polska encyklopedia filozofii. Zawiera hasła omawiające problemy filozoficzne, systemy filozoficzne, które wywarły wpływ na współczesną kulturę, oraz biogramy filozofów, ze szczególnym uwzględnieniem filozofów polskich. W PEF umieszczono hasła dotyczące różnych odmian filozofii zachodniej, szczególnie filozofii klasycznej - arystotelesowsko-tomistycznej, jak też hasła wprowadzające w dziedzictwo filozofii krajów Wschodu: Chin, Japonii, Indii i in.
Książka otwiera nową serię wydawniczą Polskiego Towarzystwa Tomasza Z Akwinu pod nazwą Vademecum filozofii. Autor, kierownik Katedry Filozofii na Wydziale Teologii Uniwersytetu w Paderborn, zabiera głos w starej dyskusji o kompetencje poznania naturalnego i poznania z wiary. Pisze o roli filozofii w uprawianiu filozofii oraz roli rozumu w życiu wiarą w przekonaniu, że rozum i wiara, filozofia i teologia dopełniają się, a nie przeciwstawiają się sobie. Książka zawiera wybór tekstów filozoficznych na temat relacji teologia i filozofia oraz listę lektur pomocniczych.
Nauka i jej rozumienie ma swoje dzieje i doniosłe przełomy, a ich ukazanie pozwala lepiej rozumieć rolę nauki dzisiaj - jej autonomię lub jej służalczość. Na uświadomienie sobie tego pozwala uważna lektura niniejszego dzieła. Autor sięga do samych źródeł i oryginalnych sformułowań różnych filozofów, myślicieli, a także mącicieli ludzkiej myśli. Są to niekiedy olśniewające odkrycia, jak np. dotyczące magii, kabały, ideologów czy pseudo-mistyków, antymetafizycznych i antyreligijnych postaw w konstruowaniu samej koncepcji nauki w myśl stanowienia ""nowego porządku świata"" novus ordo rerum - poprzez utajnione związki elit, przepojone gnozą, pseudo-mistyką i ideologią, mającą za zadanie społeczne rewolucyjne reformy. Szczególnie czasy nowożytne i współczesne, kreujące wielkie utopijne ideologie socjalistyczne, a więc: liberalizmy, nazizmy, komunizmy etatystyczne i globalistyczne, niekiedy podnoszone do godności religii, a nawet kreujące przez ludzi nowe religie - wykorzystywały naukę, czyniąc z niej narzędzie instrumentalizacji człowieka. Tymczasem człowiek jest celem ludzkich działań - także naukowo poznawczych.
Publikacja zawiera materiały z III i IV Międzynarodowego Sympozjum Metafizycznego z cyklu ""Zadania współczesnej metafizyki"", organizowanego przez PTTA. III Międzynarodowe Sympozjum Metafizyczne pt. ""Osoba ludzka i sposoby jej spełniania się w kulturze"" poświęcone było rozumieniu człowieka jako osoby. IV Międzynarodowe Sympozjum Metafizyczne pt. ""O realizm w uprawianiu filozofii"" podjęło ważny dla filozofii i kultury problem sposobu uprawiania filozofii. Pozycja zawiera też materiały z obchodów jubileuszu 50-lecia pracy naukowo-dydaktycznej w KUL o. prof. Mieczysława A. Krąpca.
Książka Problem Absolutu w filozofii Arystotelesa stanowi jedyną w polskiej literaturze naukowej monografię poświęconą jednemu z najważniejszych problemów w filozofii Arystotelesa, mianowicie jego koncepcji Absolutu. Koncepcja Absolutu jest przedstawiona na tle przedarystotelesowskich ujęć Absolutu - w jońskiej filozofii przyrody oraz w nurcie parmenidejsko-platońskim, w których absolut jawi się jako przyczyna materialna, formalna, sprawcza i wzorcza. Następnie została przedstawiona płaszczyzna epistemologiczna i metodologiczna i uwarunkowania wartościowego poznania, następnie koncepcja fizyki i metafizyki Arystotelesa, wraz z koncepcją kosmosu i ruchów w nim występujących oraz koncepcją bytu jako substancji. Ostatni rozdział dotyczy koncepcji Absolutu w aspekcie jego natury i jako przyczyny celowej. Książka stanowi przewodnik po najważniejszych zrębach filozofii Arystotelesa, upowszechniając dorobek największego myśliciela starożytności. Książka Problem Absolutu w filozofii Arystotelesa obejmuje cztery rozdziały, bibliografię, appendix z ks. XII Metafizyki Arystotelesa w języku greckim i polskim, służące jako pomoce dydaktyczne.
Książka jest dziewiątą pozycją w serii BFR. Nawiązuje w swej treści do pracy zatytułowanej: Metafizyka w ekologii. U jej genezy leży troska o studiujących kierunki niefilozoficzne, zwłaszcza nauki humanistyczne oraz matematyczno-przyrodnicze, by zapoznać ich z podstawami metafizycznej (realistycznej) interpretacji rzeczywistości. Tego typu studium ma dopomóc usunąć swoisty brak w wykształceniu, a mianowicie brak całościowego i ostatecznościowego rozumienia świata osób, zwierząt, roślin i rzeczy. Powyższa monografia przybliża źródła i wskazuje na skutki najbardziej nośnych filozoficznych interpretacji świata (monizm, dualizm, pluralizm, realizm); ukazuje jego racjonalność i celowość; zwraca uwagę na konieczne (tzw. subontyczne) złożenia bytów realnych, które pozwalają zrozumieć ich naturę; ujawnia związki przyczynowe jakie występują pomiędzy bytami i ich wewnętrznymi elementami oraz zwraca uwagę na analogiczny sposób bytowania rzeczy, który jest charakterystyczny dla świata realnego. Wszystko to prowadzi do uświadomienia sobie, że od rozumienia świata, a szczególnie człowieka, zależy sposób ludzkiego działania. Stąd mały błąd popełniony na początku w rozumienie świata osób, zwierząt, roślin i rzeczy wielkim staje się w skutkach kulturotwórczej działalności człowieka (w nauce, etyce, polityce, sztuce i technice).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
