MODERNIZM MIĘDZYWOJENNY: Ignacy Drexler, Tadeusz Peiper, Blok, Alfred Lauterbach, Edgar Norwerth, Stefania Zahorska, Szymon Syrkus, Paweł Wędziagolski, Jerzy Warchałowski, Teodor Toeplitz, Barbara Brukalska, Stanisław Brukalski, Szymon Syrkus, Katarzyna Kobro, Władysław Strzemiński, Lech Niemojewski, Romuald Miller, Jan Chmielewski, Piotr Drzewiecki, Henryk Chudziński, Stanisław Zamecznik, Roman Piotrowski, Tadeusz Tołwiński
ODBUDOWA I SOCREALIZM: Maciej Nowicki, Barbara Brukalska, Bolesław Bierut, Roman Piotrowski, Zygmunt Kleyff, Tadeusz Ptaszycki, Bohdan Pniewski, Edmund Goldzamt, Józef Sigalin
SOCMODERNIZM: Jerzy Hryniewiecki, Aleksander Wojciechowski, Jan Minorski, Oskar Hansen, Jerzy Czyż, Mieczysław Twarowski, Juliusz Żórawski, Jerzy Sołtan, Włodzimierz Gruszczyński, Aleksander Wallis, Jan Głuszak, Aleksander Paszyński, Jacek Nowicki, Władysław Czerny, Juliusz Goryński, Halina Skibniewska, Kazimierz Wejchert, Marek Budzyński, Helena Syrkus, Witold Lipiński
KRYTYKA MODERNIZMU: Czesław Bielecki, Bohdan Jałowiecki, Stefan Figlarowicz, Karta DiM, Stefan Müller
Książka zaprasza do wędrówki ośmioma trasami poprowadzonymi topograficznie przez dzielnice miasta, w obrębie których autorki i autorzy zebrali najważniejsze informacje na temat stu wybranych budynków i kilkunastu realizacji urbanistycznych XX wieku w Krakowie. Notkom towarzyszą archiwalne fotografie budynków i oryginalne rysunki architektoniczne, a trasy rozpoczynają czytelne mapy ukazujące proponowane kierunki zwiedzania.
„Jesteśmy wreszcie we własnym domu. Nie stój, nie czekaj. Co robić? Pomóż!” – deklarowali z ekranów telewizorów znani aktorzy i luminarze kultury w okresie rządów Tadeusza Mazowieckiego. Przemiany gospodarcze lat 90. XX wieku zaowocowały dosłowną realizacją tytułowego hasła: wielu Polaków zamieszkało we własnych domach. Po latach mieszkania w blokach dostali szansę zrealizowania marzeń o domu, najczęściej na przedmieściach. Proces ten umożliwiły nowe mechanizmy finansowe, w tym kredyty hipoteczne. Książka Doroty Leśniak-Rychlak pokazuje przemiany własnościowe i społeczne związane z kreacją klasy średniej i powstaniem nowych modeli zamieszkiwania w okresie transformacji: domu na przedmieściu i apartamentowca na osiedlu grodzonym. Książka bazuje na materiale pozyskanym z czasopism, seriali, filmów, podczas wywiadów z ekspertami i mieszkańcami oraz literaturze przedmiotu. Autorkę szczególnie interesuje tożsamość Polaków wyrażana przez sposób zamieszkiwania. Książkę uzupełnia bogaty materiał ilustracyjny: kolaże Dominiki Wilczyńskiej, fotografie Jarosława Matli, Grzegorza Karkoszki i Agaty Wiśniewskiej, infografiki Kacpra Kępińskiego oraz ilustracje Joanny Sowuli.
"Byliśmy głupi. Albo nawet mądrzy. To bez znaczenia, bo nikt nas nie pytał o zdanie. Przez dziesięciolecia panowała wiara, że własność oznacza bezpieczeństwo, a wolny rynek gwarantuje wolność. Na tym opierał się system. I tylko wciąż rosła bańka złych kredytów i złych emocji. Lęku, rozczarowania, gniewu. Od „Jesteśmy we własnym domu” przez „Rodzinę na Swoim”, „Zmień pracę, weź kredyt”, aż po „Mieszkanie Plus” — trzydzieści lat polskiej demokracji można opowiedzieć jako historię mieszkań i mieszkalnictwa. Dorota Leśniak-Rychlak pracowała nad tym tematem jako historyczka architektury, redaktorka pisma „Autoportret”, kuratorka wystaw i eseistka. JESTEŚMY WRESZCIE WE WŁASNYM DOMU to książka, która dokumentuje wszystkie wymiary mieszkaniowej klęski. Poruszająca w detalach i bolesna w ogólnej wymowie."
MARCIN WICHA
Cztery ściany i dach to porywająca, oparta na tragikomicznych doświadczeniach autora relacja o współczesnych realiach zawodu architekta, utraconych ideałach architektury, fałszywych pretensjach jej twórców i całkowitym uzależnienia profesji od globalnej gry rynkowej.
De Graaf w swoich przesyconych gorzkim humorem zapiskach rysuje obraz świata w pierwszych dekadach XXI wieku. Pozwala podejrzeć korytarze władzy w Moskwie, Dubaju i Londynie, szuka ginących śladów po programach budownictwa społecznego w St. Louis i na przedmieściach Nowego Jorku, zderza urojenia na temat smart city z ponurymi realiami megamiast globalnego Południa. Demaskuje bezradność architektów skazanych na konflikt interesów – obsługiwanie sił, którym należałoby stawić opór. Rosyjscy oligarchowie i szejkowie z Emiratów, pazerni deweloperzy i cyniczni konsultanci, politycy i miotający się w sieci zależności architekci budują razem świat, w którym nigdy nie wiadomo, kto pociąga za sznurki.
Teksty modernizmu. Antologia polskiej teorii i krytyki architektury 1918-1981 to ujęta w dwóch tomach historia teoretyzowania i przyjmowania na gruncie polskim architektonicznego modernizmu. Tom pierwszy antologii to wybór blisko sześćdziesięciu najciekawszych tekstów źródłowych autorstwa polskich teoretyków i praktyków architektury, które powstały w okresie pomiędzy odzyskaniem przez Polskę niepodległości a karnawałem Solidarności. Znalazły się w nim teksty głównych bohaterów międzywojennej awangardy, najważniejszych teoretyków i praktyków dwudziestolecia, kluczowych postaci socrealizmu i poodwilżowego socmodernizmu, poszukiwaczy i eksperymentatorów z lat 60. i 70. i wreszcie podważających osiągniecia modernizmu kontestatorów z ostatniej dekady PRL-u. Drugi tom jest próbą pokazania sposobów użycia dostarczonego w pierwszym tomie narzędziownika tekstów, zachętą dla Czytelniczek i Czytelników do tworzenia własnych interpretacji, tropienia związków. Wypełniają go krytyczne eseje badaczy polskiego modernizmu – Davida Crowleya, Tomasza Fudali, Doroty Jędruch, Małgorzaty Jędrzejczyk, Aleksandry Kędziorek, Emilii Kiecko, Doroty Leśniak-Rychlak, Grzegorza Piątka, Kamili Twardowskiej, Diany Wasilewskiej, Michała Wiśniewskiego, Łukasza Wojciechowskiego przybliżające teksty pierwszego tomu i pokazujące w jaki sposób mogą być one przydatne i żywe
Wybór pięciu esejów obejmuje teksty wskazujące, jak relacja człowieka ze światem realizuje się w materialnym zaangażowaniu w tworzenie przestrzeni zamieszkiwanej. Artykuły prezentują te aspekty myśli Ingolda, które wydają się najważniejsze z perspektywy projektanta i architekta: jego podejście do linii i powierzchni, oraz materialności i materii, w połączeniu z filozofią życia jako zamieszkiwania.
Ingold odnosi się w nich do kluczowych dla architektury i urbanistyki pojęć filozoficznych takich, jak Lebensraum, czy hylemorfizm jako zasada ludzkiej kreatywności. Choć poglądy Ingolda są osadzone w zachodniej myśli ekologicznej i fenomenologicznej, jego argumentacja odwołuje się do materiałów antropologicznych, którymi autor operuje z wielkim znawstwem, unikając naiwności widocznej czasami w głębokich nawet tekstach myślicieli bez przygotowania antropologicznego.
Nie trzeba być architektem, by pod wpływem lektury Pallasmy odkryć w sobie bogactwo potencjału zmysłów, pozwalających na poznanie, doświadczanie realności otaczającego nas świata, złożonej, wielowymiarowej materii architektury.
Z przedmowy Macieja Miłobędzkiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
