W ostatnich kilkudziesięciu latach pojawiły się rozmaite koncepcje autyzmu, według których u źródeł głównych cech tego zaburzenia leżą trudności z percepcją sensoryczną. Badania wykazały, że podobne wzorce zachowania – upośledzenie interakcji społecznych i komunikacji oraz ruchy stereotypowe – występują zarówno u osób niewidomych, jak i u dzieci autystycznych. Mimo to trudności sensoryczne wciąż bywają pomijane w diagnozie i terapii osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Olga Bogdashina wskazuje na różnice związane z percepcją sensoryczną w autyzmie i opisuje wpływ doświadczeń percepcyjnych na powstanie odmienności w sferze poznawczej. Niniejsza publikacja, oparta na wynikach najnowszych badań, umożliwi rodzicom, terapeutom i nauczycielom zrozumienie problemów związanych z percepcją sensoryczną w autyzmie, a także zapoznanie się z metodami i technikami, które pozwolą zminimalizować trudności i wykorzystać mocne strony osób autystycznych.
Olga Bogdashina jest wykładowczynią, badaczką i autorką ponad dwunastu książek na temat autyzmu. Kierowała pierwszym ośrodkiem dziennej opieki dla dzieci autystycznych na Ukrainie i przyczyniła się do powstania Międzynarodowego Instytutu Autyzmu na Syberii. Ma dorosłego autystycznego syna, dzięki czemu nie tylko doskonale porusza się w dziedzinie literatury naukowej, lecz także ma przywilej bezpośredniego dostępu do wiedzy na temat myślenia i zachowania dzieci z tym zaburzeniem.
Książka prezentuje nietypowe autorskie lekcje plastyki. Korzystając z niej, będzie można przeprowadzić ciekawe i jednocześnie łatwe realizacyjnie lekcje z wykorzystaniem tekstów literackich, plastyczne prace badawcze oraz alternatywne zajęcia kształtujące umiejętność posługiwania się podstawowymi elementami formy plastycznej. Znajdziemy tutaj również materiał teoretyczny i ćwiczenia plastyczne wspomagające analizę dzieł sztuki. Książka zawiera też propozycję łączenia różnych przedmiotów szkolnych, np. we wspólnym projekcie edukacyjnym tworzonym na kanwie zadania plastycznego lub czytania ze zrozumieniem weryfikowanego rysunkiem.
Publikacja stanowi kompendium wiedzy na temat mutyzmu wybiórczego, stworzone dla szerokiego kręgu odbiorców, w tym nauczycieli, psychologów klinicznych i wychowawczych, terapeutów mowy i języka (logopedów), psychiatrów dziecięcych i – co ważne – dla rodziców oraz młodzieży i osób dorosłych żyjących z mutyzmem wybiórczym. Do książki dołączono gotowe materiały do wykorzystania w pracy z dzieckiem, które można drukować i kopiować.
„Choć w ciągu ostatnich 15 lat pojawiło się coraz więcej organizacji rodzicielskich, szkoleń, książek, badań i audycji w mediach poświęconych mutyzmowi wybiórczemu (ang. selective mutism), nadal często jest on niewłaściwie rozumiany. Jednocześnie jego prawidłowe pojmowanie jest bardzo ważne, i to z kilku powodów. Dzieci dotknięte tym zaburzeniem znajdują się w zdecydowanie niekorzystnej sytuacji osobistej i społecznej. Mutyzm wybiórczy stanowi ogromną barierę w procesie uczenia się, a zaniedbany czy niewłaściwie leczony może przetrwać do wieku dorosłego, siejąc spustoszenie w życiu danej osoby. Z drugiej strony jest to przypadłość ukryta, którą łatwo przeoczyć – przecież dzieci, które siedzą cicho, nie rzucają się w oczy. Uwagę i dostępne zasoby poświęca się raczej tym, które zakłócają spokój. Pomiędzy specjalistami z różnych dziedzin trwają spory na temat tego, kto powinien się zająć mutyzmem, zaś wielu z nich nie posiada odpowiedniego przeszkolenia ani doświadczenia w pracy z małymi milczącymi pacjentami.
Mutyzm wybiórczy wywiera ogromny wpływ również na osoby z otoczenia dziecka, zwłaszcza na jego rodziców i nauczycieli. Z definicji zaburza on normalny proces interakcji, wytrąca z równowagi czy wręcz wywołuje poczucie zagrożenia, gdy próby ośmielenia dziecka są ewidentnie odrzucane. Z naszego doświadczenia wynika, że osoby, które stykają się z mutyzmem po raz pierwszy, nawet znając ogólne zasady postępowania, rzadko dysponują wystarczającą wiedzą, by poczuć się pewnie, odpowiednio postępować z dzieckiem czy wprowadzać w życie program terapeutyczny. Zdarza się, że rodzice i specjaliści wstrzymują się z interwencją, ponieważ boją się, że dodatkowo pogorszą sytuację. Tymczasem im wcześniej zajmiemy się problemem, tym lepiej dla wszystkich zainteresowanych.”
Z przedmowy Maggie Johnson i Alison Wintgens
Komunikacja w przypadku otępień nie jest mocną stroną w codziennej praktyce lekarza rodzinnego, neurologa czy psychiatry, jak również innych specjalistów. Podkreślają to zwłaszcza opiekunowie osób z chorobą Alzheimera, oczekując większego zaangażowania w proces komunikacji. Z tego względu podjęcie tej problematyki przez wybitne ekspertki w zakresie procesów komunikacji, postrzeganych z punktu widzenia ich dotychczasowego doświadczenia zawodowego i osiągnięć naukowych, uznać należy za wydarzenie bardzo ważne. Książka stanowi przykład owocnej współpracy interdyscyplinarnej Autorek pracujących w odległych, ale co widać na każdej stronie, jednak bardzo bliskich sobie ośrodkach naukowych. [...] Jestem całkowicie przekonany, że ta niezwykle dokładnie przygotowana monografia będzie sprzyjała dialogowi interdyscyplinarnemu w obszarze zaburzeń komunikacji u osób z chorobą Alzheimera i zachęcała do wypracowywania skutecznych metod terapeutycznych.Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja PotemkowskiegoChoroba Alzheimera. Zaburzenia komunikacji językowej to kolejny tom z serii LOGOPEDIA XXI WIEKU jednego z najważniejszych projektów wydawnictwa naukowego Harmonia Universalis. Obejmuje on stworzenie serii monografii naukowych z zakresu najistotniejszych problemów współczesnej logopedii pod redakcją prof. UG, dra hab. Stanisława Milewskiego oraz prof. UG, dr hab. Ewy Czaplewskiej z Katedry Logopedii Uniwersytetu Gdańskiego, pod oficjalnym patronatem Polskiego Towarzystwa Logopedycznego.
Czy dzieci potrzebują książek o emocjach? Przecież każdy okazuje je tak, jak potrafi. Nie trzeba nikogo uczyć śmiać się lub płakać. Nie ma dobrych i złych emocji. Wszystkie są częścią nas. A jednak emocje są czasami od nas silniejsze i tracimy nad nimi kontrolę. Jak to się dzieje, że czujemy się przeszczęśliwi, a jednak z oczu płyną nam łzy? Jak okazywać swoją złość, nie sprawiając przykrości innym? Czy strach może budzić śmiech? Książka ta powstała, by pomóc młodym czytelnikom nazywać i rozumieć różne emocje, zarówno własne, jak i innych. Zadanie to ułatwić mają przedstawione na kolejnych stronach realistyczne fotografie, krótkie teksty oraz opracowane do nich pytania i proste polecenia. Pracując z tą publikacją, dziecko odkrywa, że wszystkie jego emocje, nawet te trudne, są niezwykle ważne. Uczy się, jak można je przeżywać, nie krzywdząc innych. Być może silne uczucia doznawane w danej sytuacji, do tej pory nienazwane i przykre, staną się dla dziecka bardziej zrozumiałe i oswojone takie, z którymi nie podejmuje się walki, ale które wita się jak bliskich: Dobrze, że jesteście! Dzień dobry, moje emocje!.
Koniec problemów związanych z poszukiwaniem prac domowych w wielu różnych książkach, zeszytach ćwiczeń i w Internecie! Prezentowane materiały umożliwiają dostęp do gotowych kart pracy do domu. Metryczka na każdej stronie pozwala na sprawniejszą organizację prac dziecka, co z kolei sprzyja stałemu i efektywnemu kontrolowaniu postępów malucha. Każda z prezentowanych kart pracy zawiera krótką notkę dla rodziców na temat tego, jaki jest cel zadań, czyli jakiej sfery dotyczą proponowane ćwiczenia. Ponadto na wybranych kartach znajdują się informacje dla opiekunów, w jaki sposób mogą dodatkowo wspierać rozwój dziecka.
Książka „Umysł lubi tworzyć. Ćwiczenia pamięci i innych funkcji poznawczych na każdy dzień miesiąca” powstała jako propozycja treningu dla osób zdrowych oraz wymagających wsparcia, które chcą poprawić swoje funkcjonowanie poznawcze. Publikacja zawiera propozycje ćwiczeń usprawniających pamięć wzrokową, autobiograficzną, procesy uwagowe, funkcje wykonawcze i wzrokowo-przestrzenne.
Recenzowaną książkę traktuję jako propozycję treningu funkcji poznawczych. Bardzo dobrze oceniam samą ideę treningu, czyli zalecenie codziennego lub z niewielkimi przerwami czasowymi wykonywania prezentowanych ćwiczeń. Jest to absolutnie zgodne ze współczesną wiedzą o mózgu, jego plastyczności i tworzeniu aktywnych sieci neuronalnych. Idea treningu jest też dobrze realizowana poprzez powtarzalność pewnych ćwiczeń, jak na przykład przypominanie sobie wydarzeń w ciągu dnia. […] Dobrym pomysłem jest umiejscowienie w książce słowniczka ważnych dla odbiorcy książki pojęć z obszaru neuropsychologii poznawczej. […] Podsumowując, rekomenduję recenzowaną książkę do publikacji jako pozycję, która wesprze zarówno pacjentów, jak i osoby zdrowe w podtrzymywaniu oraz terapii stanu funkcji poznawczych.
dr hab. Aneta R. Borkowska, prof. nadzw. UMCS
NTEGRACJA SENSORYCZNA W ROZWOJU DZIECKA. PODSTAWY NEUROFIZJOLOGICZNEKsiążka ta powstała w wyniku zapotrzebowania na rynku na kompleksowe opracowanie dotyczące podstaw neurofizjologicznych oraz znaczenia integracji sensorycznej (SI) w rozwoju dziecka. Jest adresowana zarówno do specjalistów, osób przygotowujących się do kursów i szkoleń z zakresu SI, jak i tych wszystkich, którzy są zainteresowani poszerzeniem swojej wiedzy o zmysłoworuchowym rozwoju dziecka. Czytelnik znajdzie tu niezbędne informacje na temat:- rozwoju poszczególnych narządów zmysłów oraz przebiegu współpracy między nimi;- roli, budowy i funkcjonowania układu nerwowego;- genezy ruchu, koncepcji strategii ruchowych oraz rozwoju zmysłowo-ruchowego dziecka;- neuroplastyczności i jej znaczenia dla procesów pamięci, uczenia się oraz zdrowienia po uszkodzeniach mózgu;- wpływu stresu na organizm człowieka, a zwłaszcza na niedojrzały mózg i cały organizm dziecka.
Język dzieci rozwija się w różnym tempie i nie każde opóźnienie świadczy o zaburzeniu. Kiedy mowa nie pojawia się dość długo, a rówieśnicy już mówią, u rodziców i opiekunów budzi się zrozumiały niepokój. Są tacy, którzy zakładają, że kiedyś w końcu pojawi się sama, ale są i tacy, którzy nie podzielają tego optymizmu. Zadają sobie wówczas kluczowe pytania: Dlaczego dziecko nie mówi? oraz Czy i kiedy zacznie mówić?. Niestety na te proste pytania nie ma równie prostej odpowiedzi.
Trening interakcji społecznych dla nastolatków i młodych dorosłych z autyzmemWiększość umiejętności społecznych człowieka polega na tym, że w umyśle potrafi on przyjąć perspektywę drugiej osoby. Umiejętności te nie są jednak oczywiste dla osób z autyzmem, dlatego należy ich uczyć w wyrazisty sposób. I właśnie to jest celem drugiej części Ilustrowanego podręcznika umiejętności społecznych, przeznaczonej dla nastolatków i młodych dorosłych: dzielimy umiejętności na mniejsze elementy i jasno pokazujemy, jak należy się zachować i co powiedzieć w danych sytuacjach społecznych. W książce krok po kroku prezentowane są umiejętności potrzebne w sytuacjach, z którymi nastolatki niejednokrotnie stykają się w codziennym życiu, takie jak:- nawiązywanie i podtrzymywanie przyjaźni,- zadawanie pytań nauczycielowi podczas lekcji,- powitania i pożegnania,- okazywanie empatii i zrozumienia,- przerywanie rozmowy innym osobom,- wykonywanie trudniejszych zadań w szkole,- unikanie delikatnych tematów podczas rozmowy,- praca w grupie,- zaproszenie drugiej osoby na randkę,- zaprezentowanie się podczas rozmowy o pracę,- proszenie o pomoc,- radzenie sobie z przeciwnościami.
Książka Integracja sensoryczna w autyzmie ma charakter popularnego poradnika skierowanego do terapeutów SI, oligofrenopedagogów, psychologów, neurologopedów, logopedów i innych specjalistów pracujących z dziećmi z zaburzeniami neurorozwojowymi oraz do rodziców takich dzieci. Zawiera propozycje konkretnych, opartych na teorii integracji sensorycznej technik, ćwiczeń i strategii terapeutycznych, a także sposobów modyfikacji środowiska oraz sugestii dla opiekunów pod kątem domowego programu terapii. W aneksach umieszczono spis akcesoriów przydatnych podczas terapii zabawek, pomocy i przedmiotów codziennego użytku. Czytelnik znajdzie tu także wykaz ogólnie dostępnych kwestionariuszy i skali do wczesnego wykrywania autyzmu.
Od wczesnych lat dziecięcych zmagali się z trudnościami wynikającymi z autyzmu, ale obecnie Temple Grandin i Sean Barron to osoby szczęśliwe, znane i spełnione w społeczeństwie. Osiągnęli ten sam cel, jednak drogi, którymi do niego dotarli, były całkiem różne. Zachowania społeczne Temple kontrolował jej logiczny umysł, podczas gdy zachowania społeczne Seana sterowane były przez emocje. Oboje ostatecznie pogodzili się ze światem społecznym i znaleźli w nim dla siebie miejsce. Dlatego też ich historie, sugestywnie ukazane w tej książce, są fascynujące i pouczające dla każdego - niezależnie od tego, czy jest osobą z autyzmem, opiekunem takiej osoby, czy po prostu interesuje go spojrzenie na społeczeństwo z perspektywy outsidera.
Zakres tematyczny recenzowanej pracy zbiorowej jest dosyć szeroki można go zlokalizować na pograniczu paru dyscyplin naukowych, począwszy od gerontologii, logopedii i językoznawstwa, poprzez medycynę, neurofizjologię i neuropsychologię, do współczesnej komunikacji społecznej, zaś tematem głównym jest obecna w tytule monografii gerontologopedia, czyli logopedia wieku podeszłego. Jest to młoda, tworząca się subdyscyplina z pogranicza logopedii i gerontologii, która zajmuje się procesami komunikowania się słownego osób starszych, wyjaśnia rozwojowe zmiany związane z jakością realizowanych funkcji komunikacyjnych oraz wskazuje drogi postępowania diagnostycznego zjawisk patologii mowy i języka a także ustala metody pracy z pacjentem. Bez wątpienia recenzowana książka jest dziełem nie tylko interesującym poznawczo, napisanym przez wysokiej klasy specjalistów, ale nade wszystko jest publikacją pionierską w polskiej literaturze przedmiotu. Struktura tej publikacji zbiorowej obejmuje trzy obszerne części, których tematem przewodnim jest komunikacja (cz. I: Wprowadzenie do komunikowania w starości, cz. II: Komunikacja w procesie fizjologicznego starzenia się, oraz cz. III: Komunikacja powikłana procesami patologicznymi). [] Recenzowana praca to ważna publikacja, nowatorska w swej problematyce, o przejrzystej strukturze treści, bardzo dobrze udokumentowana i wartościowa poznawczo.Z recenzji prof. dra hab. Adama Zycha
Maria Wheeler, niezwykle empatyczna i mądra analityczka zachowania, nie tylko dobrze rozumie trudności wynikające z zaburzeń przetwarzania bodźców zmysłowych, ale także ma świadomość milionów innych różnic, które stanowią przyczynę problemów z korzystaniem z toalety. W tej wyjątkowej książce autorka opisuje i wyjaśnia trudności o charakterze sensorycznym, poznawczym, emocjonalnym, rozwojowym oraz komunikacyjnym. Oferuje też rozsądne, wykonalne zalecenia dla rodziców, nauczycieli i opiekunów, którzy starają się pomóc osobom z autyzmem w opanowaniu umiejętności korzystania z toalety.
Z przedmowy Carol S. Kranowitz, autorki książki Nie-zgrane dziecko
Historyjki społeczne są uznawane za jedną z najskuteczniejszych metod nauczania dzieci z autyzmem zagadnień dotyczących funkcjonowania społecznego. Doktor Siobhan Timmins w swoich historyjkach społecznych — opracowanych dla jej syna i innych młodszych dzieci — opisuje tę problematykę przystępnie i błyskotliwie, ukazując ją z perspektywy dziecięcej. Od nauki podstawowych umiejętności społecznych, takich jak słuchanie, cierpliwe oczekiwanie i dzielenie się, aż po radzenie sobie z lękami, książka ta wskazuje, w jaki sposób stworzyć spójny zestaw historyjek, które dziecko zrozumie i do których będzie mogło się odnosić w miarę dorastania.
[…] to pierwszy „życiowy” zbiór historyjek społecznych. To prezentacja tego, co miłość, słowa i ilustracje potrafią zdziałać pod warunkiem systematycznego ich wykorzystywania w dłuższej pracy z dzieckiem. Niewiarygodne są te historyjki, choć przecież bardzo wiarygodne. Czytelników tej książki zostawiam w rękach lekarza, mamy chłopca z autyzmem i jednej z najbardziej utalentowanych autorek historyjek społecznych na świecie.
Z przedmowy Carol Gray, autorki koncepcji historyjek społecznych, a także wydanej w Polsce książki Nowe historyjki społeczne
Uczenie się stanowi funkcję mózgu, a zaburzenia uczenia się odzwierciedlają nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu nerwowego. W książce przedstawiono klasyczną teorię A. Jean Ayres, według której dezorganizacja integracji sensorycznej stanowi przyczynę trudności w nauce. Terapia tych zaburzeń kładąca nacisk na integrację sensoryczną to szczególna strategia nie skupia się bowiem na nauce konkretnych umiejętności, takich jak dopasowywanie bodźców wzrokowych, zapamiętywanie sekwencji dźwięków, rysowanie linii czy też opanowywanie podstaw programowych. Jej celem jest rozwijanie mózgu w taki sposób, by był on w stanie nauczyć się samodzielnego radzenia sobie z zadaniami.
„Materiały edukacyjne dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną” to seria książek opracowana na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. Będzie ona pomocna dla nauczycieli i terapeutów podczas realizacji treści nauczania i wychowania zawartych w podstawie programowej. W tej książce przedstawiono zagadnienia dotyczące działów „Moje zdrowie” i „Ja w chorobie”. Do ich omówienia wykorzystano zdjęcia. Na stronach parzystych znajdują się fotografie dla ucznia. Na stronach nieparzystych – pytania, które czyta nauczyciel, terapeuta lub rodzic. Pierwsze pytania dotyczą zdjęcia. Kolejne pomagają zdobyć lub utrwalić dodatkowe wiadomości i umiejętności związane z omawianym tematem. Ostatnie pytania dotyczą doświadczeń ucznia. Pod pytaniami umieszczono ćwiczenia dla dziecka, dzięki którym ma ono utrwalić zdobyte informacje.
Podręcznik powstał dzięki współpracy asystentów Katedry i Kliniki Otolaryngologii, II Zakładu Radiologii, Zakładu Patomorfologii, Zakładu Medycyny Molekularnej, Katedry i Kliniki Neurologii, Kliniki Diabetologii i Nadciśnienia, Zakładu Rehabilitacji, Zakładu Bakteriologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego oraz Katedry Logopedii Uniwersytetu Gdańskiego. Jest on adresowany do lekarzy medycyny rodzinnej, otolaryngologów, lekarzy audiologów-foniatrów oraz studentów medycyny i stomatologii.W podręczniku kompleksowo omówiono zagadnienia dotyczące anatomii, fizjologii i immunologii oraz metod badania ucha i nerwów czaszkowych, narządu słuchu i równowagi, nerwu twarzowego, nosa i zatok przynosowych, narządu węchu, jamy ustnej, ślinianek, gardła, szyi, przełyku, krtani, tchawicy, oskrzeli, narządu głosu i mowy. Zamieszczono także wytyczne badań patomorfologicznych, bakteriologicznych i molekularnych oraz klasyfikacje TNM w odniesieniu do nowotworów w obrębie głowy i szyi. Przedstawiono również zagadnienia dotyczące embriologii otolaryngologicznej, metody badań uszu, nosa, zatok, gardła i krtani u dzieci oraz sposoby protezowania dzieci niedosłyszących. Omówiono także podstawowe metody rehabilitacji w otolaryngologii. Podręcznik zawiera słownik najważniejszych terminów i definicji stosowanych w otolaryngologii.
Książka przedstawia ponad 300 zabaw przygotowanych specjalnie z myślą o niemowlętach i dzieciach w wieku poniemowlęcym. Zajęcia te, wyłonione w konkursie krajowym (USA) oraz uznane za najlepsze z najlepszych, pobudzają dziecięcą wyobraźnię i stwarzają wspaniałe możliwości do nauki, kształtując umiejętności z wielu obszarów rozwojowych, m.in. językowe, sensoryczne, poznawcze, społeczno-emocjonalne, motoryczne. Przejrzysta struktura zabaw ułatwia ich zastosowanie, a także pozwala na dopasowanie treści do potrzeb dziecka. To cenna pomoc dydaktyczna dla nauczycieli przedszkola i zarazem inspirująca lektura dla rodziców, która zapewni maluchom mnóstwo radości.
Karty pracy adresowane są do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi z niepełnosprawnością intelektualną, niepełnosprawnością sprzężoną, autyzmem, dysleksją oraz różnymi deficytami rozwojowymi. Przeznaczone są do stosowania w przedszkolach masowych oraz specjalnych, a także w nauczaniu początkowym w klasach integracyjnych i oddziałach edukacyjno-terapeutycznych podczas zajęć korekcyjno-kompensacyjnych. Mogą być również wykorzystane jako materiał przygotowujący do edukacji wczesnoszkolnej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
