„Celem tej książki jest ukazanie takiego sposobu wychowania chłopców, dzięki któremu wyrosną oni na godnych zaufania i podziwu mężczyzn”.
[ks. Marek Dziewiecki, fragment książki]
Każdy, kto zajmuje się wychowaniem chłopców, wie, że jest ono trudnym wyzwaniem, ponieważ są oni z reguły większymi urwisami niż dziewczynki. Jednak z solidnie ukształtowanych chłopców wyrastają prawdziwi bohaterowie, zdolni do tego, aby stawać w obronie prawdziwych wartości, aby troszczyć się o kobiety i dzieci, albo nawet oddać życie za tych, których kochają. Aby chłopcy stali się takimi właśnie mężczyznami, konieczne jest, jak wskazuje ks. Marek Dziewiecki, właściwe dobranie celów i metod wychowania chłopców oraz dotykanie w mądry sposób strun ich umysłu, serca i ambicji.
U założeń tej książki leży przekonanie, że wychowanie urwisa na bohatera będzie możliwe wtedy, gdy jego rodzice i opiekunowie położą szczególny nacisk na jego rozwój duchowy, moralny i religijny. Wiele „nowoczesnych” nurtów wychowania te sfery są traktuje jako niepotrzebne, staroświeckie czy wręcz „opresyjne”, co skutkuje kształtowaniem mężczyzn niedojrzałych, nieodpowiedzialnych, skupionych na własnych przyjemnościach. Z kolei tym rodzicom i pedagogom, którzy rozumieją znaczenie duchowości, moralności i religijności w wychowaniu chłopców, często brakuje wiedzy potrzebnej, by formować dojrzałe postawy swoich podopiecznych w tym zakresie. Od urwisa do bohatera ma być pomocą dla takich właśnie wychowawców w kształtowaniu dojrzałych duchowo ludzi sumienia, potrafiących realistycznie myśleć, solidnie pracować i odpowiedzialnie kochać.
Człowiek bez miłości nie może być szczęśliwy – to prawda, z którą zgodziłaby się zapewne większość ludzi. Jednak miłością nazywa się często uczucia czy postawy, które tak naprawdę nie mają z nią wiele wspólnego. Konsumpcyjne trendy cywilizacyjne z upodobaniem podsuwają nam podróbki, które wielu cierpiących z powodu braku miłości myli niestety z oryginałem i tylko pogłębia swój ból. Dlatego konieczne jest ciągłe uczenie się prawdziwej miłości, która wiąże się z wysiłkiem i trudem, ale też pozwala doświadczyć rzeczywistego, niezafałszowanego szczęścia. W książce W miłości nie ma lęku o. Augustyn z właściwą sobie wnikliwością daje wskazówki, jak praktykować taką właśnie miłość: mądrą, dojrzałą, bezinteresowną, wolną i odważną.
„Miłość jest możliwa tylko wtedy, kiedy ludzie czują się wolni i obdarzają się wzajemnie wolnością. Aby czuć się wolni, musimy pokonywać nasze ludzkie lęki. One bowiem dławią naszą wolność, odbierając nam swobodę działania. Żyjąc w lęku, nie możemy dysponować własną osobą, nie możemy swobodnie korzystać z naszych ludzkich władz: z rozumu, serca, woli. Nie możemy żyć, pracować, poświęcać się i cierpieć dla osoby kochanej. Miłość wymaga dynamizmu i twórczości, które lęk blokuje”.
Wezwanie do ubóstwa Chrystus skierował zarówno do współczesnych Mu, jak i do wszystkich ludzi pragnacych iść Jego śladami. Żaden człowiek nie został wyłączony poza nawias tego zaproszenia. Jak jednak rozumieć ubóstwo? Czy każdy ubogi jest rzeczywiście ubogi? Czy istnieją różne rodzaje ubóstwa przeznaczone dla poszczególnych stanów? I wreszcie pytanie: Czy ubóstwo zawsze wydaje dobre owoce? Ta książka jest skierowana do każdego, kto uznaje Jezusa za swojego Pana i Zbawiciela, a zaproszenie do kroczenia Jego śladami traktuje jako zadanie otrzymane wraz z darem życia.
Litania to jedna z najpotężniejszych form modlitwy Kościoła. W litaniach Kościół wyraża swoje prośby o pomoc, opiekę i łaskę skierowane do Boga i świętych.
Zbiór zawiera litanie zatwierdzone dla całego Kościoła, jak również Litanię do Chrystusa Kapłana i Żertwy, Litanię Narodu Polskiego, litanie do Patronów Polski, litanie biblijne oraz modlitwy litanijne.
Pogłębione i wyczulone na niuanse odczytanie biblijnej opowieści o Rut Moabitce jako objawienia niezwykłej prawdy o Bogu. Bogu, który jest gotowy zawiesić prawa religijne, które sam ustanowił. Bogu, który jest obrońcą grzeszników. Bogu, który jest naszym krewnym.
„Bóg jest naszym obrońcą, ponieważ poczuwa się do pokrewieństwa z nami. Robi to z potrzeby serca: „mówiłeś z serca do serca twojej służebnicy”. Nie dlatego nas broni, że ma w tym interes; nie dlatego nas pomści, że na tym zyska; On jest poruszony więzami pokrewieństwa z nami. Musi wziąć nas w obronę, bo jest naszym krewnym. To już nie jest Bóg prawa. To już nie jest tylko Bóg przykazań, Bóg przymierza, ale nasz najbliższy krewny, który o nas zadba, który nas pomści, obroni, wyzwoli”.
(fragment książki)
Wszyscy będziemy Barabaszami"" to kolejna część duchowej podróży w głąb Ewangelii z Ojcem Leganem jako przewodnikiem. Podróży po szlakach nieprzetartych, odbiegających od tras rutynowych wycieczek niedzielnych turystów. A nieznane nam dotychczas widoki, które w jej trakcie napotykamy, zachwycają i sprawiają, że nasze patrzenie na świat już nigdy nie będzie takie samo. Warto podkreślić, że choć nasz przewodnik obficie korzysta ze swej wiedzy o Biblii, literaturze czy sztuce, celem, ku, któremu nas kieruje, nie jest wzbogacanie naszej erudycji, ale pogłębienie naszej osobistej relacji z Bogiem przemawiającym na kartach Ewangelii. ""Przyzwyczailiśmy się rozumieć Ewangelię tak, jak nauczono nas ją rozumieć. Niezliczone kazania odmalowały przed naszymi oczami trwałe obrazy, które wchłonęliśmy i które przywołujemy, ilekroć stykamy się z Pismem Świętym. Zgodnie z prawem pierwszych skojarzeń wszelkie obrazy interpretujemy w taki sam sposób, jak wtedy, gdy zobaczyliśmy je po raz pierwszy. Ja uważam jednak, że warto czasami zajrzeć w głąb tekstu i starać się zrozumieć Jezusa jeszcze lepiej, niż rozumiemy Go dotychczas. Czasami jest tak, że rozmijamy się w naszym rozumieniu Ewangelii z tym, co chciał przekazać nam Jezus. Ale wystarczy odrobina wysiłku, ażeby zrozumieć, że wszystko, co Jezus mówi, stanowi odniesienie do Jego wielkiej miłości do Ciebie i do mnie"". fragment książki
Pełne żarliwości, wypływające z głębokiej wiary rozważania misterium krzyża autorstwa kaznodziei Domu Papieskiego. Głosi on niesamowitą, przemieniającą moc Krzyża, prawdziwe doświadczenie której musi spowodować absolutną rewolucję w naszym życiu – prywatnym i społecznym. I tylko dzięki niemu jesteśmy w stanie wejść w relację z Żywym Bogiem.
Pierwotne wersje tych tekstów zostały wygłoszone w Bazylice św. Piotra w obecności Ojca Świętego Jana Pawła II.
W dzisiejszej, rozpraszającej kulturze odkrycie tego “czegoś”, w czym jesteśmy naprawdę dobrzy, jest trudniejsze niż kiedykolwiek, ale tym bardziej konieczne, jeśli nie chcemy zmarnować darowanych nam talentów. W To jest to! znajdziesz wiele praktycznych narzędzi do odkrycia tej pasji, szczególnego daru, jaki mamy do zaoferowania światu. Co może jeszcze ważniejsze, czytając tę książkę, dowiesz się też, jak ze swoimi ideami przebić się przez zgiełk, który wypełnia nasz dzisiejszy świat. Nauczysz się, jak sprawić, aby twój talent został dostrzeżony przez innych i przyniósł Ci rzeczywisty, także materialny sukces.
Antonietta Meo, którą rodzina nazywała Nennoliną, umarła po ciężkiej chorobie, gdy miała zaledwie sześć i pół roku. Była jednak obdarzona niesamowitą łaską, dzięki której nie tylko zachowywała niezwykły hart ducha w obliczu cierpienia, ale osiągnęła prawdziwe szczyty życia duchowego.W 2007 roku Benedykt XVI podpisał dekret uznający heroiczność cnót Nennoliny i wyraził nadzieję, że wkrótce zakończy się jej proces beatyfikacyjny. Gdy do tego dojdzie, Antonietta Meo stanie się najmłodszą błogosławioną w historii Kościoła. Bp Jose Redrado z Watykanu przyznał w rozmowie z biuletynem włoskiego episkopatu , że siedmioletnia Antonietta Meo może nawet zostać ogłoszona Doktorem Kościoła. Pamiętnik jej matki opowiada o krótkim życiu tej wyjątkowej dziewczynki. Przejmujące i piękne opowieści matki opisują rozwój duchowy Nennoliny. Książka zawiera także fragmenty listów, jakie Nennolina pisała do Pana Jezusa i Matki Bożej, do Boga i Ducha Świętego. Znajdziemy w niej również wspomnienia innych osób, które towarzyszyły małej mistyczce w jej krótkim życiu. Siła miłości ukazuje nam cuda, jakich Bóg dokonał w Nennolinie (i jej bliskich) i jakich może dokonać także dziś - jeśli będzie w stanie znaleźć tak otwarte dusze...
Od czerwca 1981 roku Matka Boża apeluje w Medjugorie o wierność Bożym przykazaniom, o nawrócenie, o odrzucenie grzechu i zwrócenie się ku świętości. Rozważanie Jej słów może stanowić znakomitą pomoc w przeprowadzeniu rachunku sumienia. Taki właśnie cel stawia sobie ta książka, w której zebrane zostały fragmenty orędzi Królowej Pokoju, skłaniające do pogłębionej refleksji nad własnym życiem duchowym.
Wybór najpiękniejszych modlitw dla kobiet. Zarówno do codziennego odmawiania jak i w wyjątkowych i ważnych chwilach życia - o rozeznanie drogi życia, narzeczonej przed ślubem, matki oczekującej narodzin dziecka, gdy małżeństwo przeżywa kryzys. Są także modlitwy o łaski za wstawiennictwem błogosławionych i świętych kobiet.
Książka jest eleganckim i wartościowym prezentem na każdą okazję.
Autorka książki doświadczyła wielu cierpień zarówno fizycznych, jak i psychicznych, a także niesprawiedliwości, ludzkiej zawiści i podłości. Doznawała wewnętrznych tortur, których natury nie potrafiła określić. Po wielu latach odkryła, że tylko Bóg może ją uwolnić z więzienia, w którym jej rodzina jest trzymana od kilku pokoleń.
"Byłam opętana" to promienne świadectwo osoby uwolnionej ze szponów Złego. Pasjonująca, prawdziwa historia, którą czyta się jednym tchem.
Bóg posyła na ziemię swych posłańców – aniołów. Posyła ich do konkretnych osób, by im oznajmili Jego wolę czy ważną nowinę, by wskazali im właściwą drogę, by ustrzegli ich przed jakimś niebezpieczeństwem. Z pewnością i dziś Bóg posyła swych posłańców, ale czy współczesny człowiek potrafi ich rozpoznać, usłyszeć ich głos? Książka zawiera opisy szczególnych spotkań aniołów Bożych z ludźmi – spotkań, które miały miejsce na ziemi. Spotkań z ludźmi, którzy dziś cieszą się już chwałą nieba, wraz z aniołami. Tymi ludźmi są zarówno postaci biblijne i święci dawnych wieków, jak i święci naszych czasów.
Oryginalny, uderzający świeżością myśli i wskazówek poradnik małżeński, inspirowany biblijną opowieścią o Adamie i Ewie. Bazując na swym wieloletnim małżeńskim doświadczeniu, autor opisuje 25 sekretów szczęśliwego małżeństwa, które można odnaleźć w tej opowieści. Jego zdaniem ukryta w niej wizja małżeńskiego życia łączy w genialny sposób wolność i równouprawnienie z duchowymi fundamentami i tradycyjnymi wartościami. Realizując ją, możemy wyrwać się z pomieszania i niepewności, które stają się udziałem wielu współczesnych par, i zapewnić sobie prawdziwe, małżeńskiego szczęście, do którego zostaliśmy powołani przez Boga.
Zbiór modlitw specjalnie przygotowanych dla tych, którzy szukają lub chcą zmienić prace, są bezrobotni, znajdują się na zawodowym rozdrożu. Także w tym trudnym czasie warto zwrócić się do Boga prosząc o jego pomoc i wsparcie.
Teksty, które każdy ? a przede wszystkim młody człowiek - może wykorzystać do prywatnej modlitwy. W książce można znaleźć między innymi modlitwy dziękczynne, modlitwy o odkrycie powołania życiowego, modlitwy narzeczonych, modlitwy za kogoś oraz w różnych innych intencjach. Zawiera również propozycje rachunku sumienia, rozważań drogi krzyżowej i tajemnic różańcowych.
Fascynujące opowieści o mistyczkach, wizjonerkach i prorokiniach.
Annerose Sieck przedstawia historie niezwykłych kobiet z czasów średniowiecza i wczesnej nowożytności, które wykraczały poza ówczesne kulturowe role i schematy. Opowiada o ich głębokiej wierze, odwadze i ogromnej determinacji w poszukiwaniach duchowych. Przybliża również pisma, w których przekazały one swe intrygujące wizje i osobiste doświadczenia spotkań z Bogiem.
Wśród bohaterek tej książki są święte uznane za Doktorów Kościoła, jak św. Hildegarda z Bingen, św. Katarzyna ze Sieny, św. Teresa z Ávila, czy postaci tak znane, jak św. Brygida Szwedzka czy św. Klara z Asyżu, ale także te nieco może zapomniane, jak św. Maria z Oignies, św. Julianna z Cornillon czy bł. Beatrycze z Nazaretu, których historie i osobowości są równie fascynujące. Ich biografie składają się na barwną, wciągającą opowieść, osadzoną na tle obrazu ówczesnej religijności i stosunków społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji kobiet.
Znajomość chrześcijańskiej duchowości i historii naszej kultury pozostaje niepełna bez wiedzy na temat bogatego dziedzictwa, jakie pozostawiły te odważne kobiety, które kilkaset lat temu tak wytrwale poszukiwały doświadczenia Bożej obecności.
Wielu polskich socjologów, którzy są wnikliwymi obserwatorami życia społecznego współczesnych młodych ludzi, bije na alarm. Zauważają oni bowiem znikome zainteresowanie młodego pokolenia jakąkolwiek aktywnością społeczną. Zaledwie sześć procent młodych respondentów deklaruje w badaniach regularne działanie na rzecz innych. Rośnie pokolenie egoistów, hołdujących hasłom w rodzaju: „Tylko bogactwo zapewnia szczęśliwe życie" czy „Nie bawisz się - nie żyjesz". Starsze pokolenie było wychowywane na innych wartościach wyrażanych w hasłach, np.: „Żyje się po to, aby służyć". Dzisiaj natomiast powtarza się: „Żyje się po to, aby odczuwać przyjemność, a nie poświęcać się dla innych".
Europejska cywilizacja przeżywa silny kryzys. Ludzie coraz bardziej odchodzą od zasad ukazanych przez Jezusa Chrystusa w Ewangelii. Mówią jedynie o prawach, a nie o poświęceniach czy wyrzeczeniach. Wyrazem tego jest również kryzys demograficzny. Urodzenie i wychowanie dziecka wymaga bowiem wielkiego poświęcenia i niekiedy rezygnacji z kariery czy wygodnego życia..Tymczasem Ewangelia Jezusa Chrystusa, Jego życie, męka i śmierć uczą nas, że życie rodzi się z poświęcenia i ofiary. Dlatego bardzo ważne, jest pokazanie, jak powinno wyglądać autentyczne życie chrześcijańskie. Polega ono na naśladowaniu Chrystusa i upodobnieniu się do Jego wzoru. Całe życie Jezusa było darem „dla innych". Było służbą. „Być uczniem Jezusa znaczy upodobnić się do Niego, który stał się sługą aż do ofiarowania siebie na krzyżu (por. Flp 2,5-8)" (Fertfatissplendor, 21). Jezus Chrystus jest wzorem dla każdego chrześcijanina. Uczy On, że nie można żyć tylko dla siebie. Życie ucznia i wyznawcy Chrystusa, także powinno być darem dla drugich. Życie w jakiejkolwiek społeczności zawsze wymaga pewnego stopnia poświęcenia i rezygnacji z egoizmu.
Na te problemy współczesnego świata dał odpowiedź Sobór Watykański II w swoich dokumentach. Uczył on, że ktokolwiek idzie za Chrystusem, staje się pełnym człowiekiem (por. Konstytucja Duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 22), a także, że człowiek nie może inaczej się odnaleźć, jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego (por. Konstytucja Duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 24). Te zagadnienia poruszał w swoim nauczaniu Jan Paweł II. W Orędziu
na XXII Światowy Dzień Pokoju Ojciec Święty głosił: „żadna osoba nie istnieje dla samej siebie, ale pełniejszą tożsamość odnajduje w odniesieniu do innych." A w Orędziu na XVI Światowy Dzień Młodzieży: „Kto idzie za Chrystusem, nie ocenia wszystkiego z punktu widzenia własnej korzyści. Ocenia swoje życie w kategoriach bezinteresownego daru, a nie zysku czy posiadania". Prawdzie życie wyraża się bowiem przez dar z siebie. Świadomość daru i obdarowania jest już wyraźnie wpisana w biblijny obraz stworzenia.
Te tematy podejmuje również Piotr naszych czasów, czyli Ojciec Święty Benedykt XVI. W pierwszej swojej encyklice przypomniał, że Bóg jest miłością i że kocha bezinteresownie każdego człowieka. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednoro-dzonego dał..."(J 3,16). Jeszcze jako kardynał uczył, że naśladowanie Boga - Stwórcy świata i człowieka -polega na miłowaniu z bezinteresowną hojnością, której cechą jest „nadmiar". Uczył, że chrześcijanin to ktoś, kto szuka dobra bez kalkulacji. To ktoś, kto wzorem swojego Boga nie kalkuluje, lecz po prostu kocha. Według Benedykta XVI (O sensie bycia chrześcijaninem, Kraków 2006, s. 82-83) znakiem Boga jest „nadmiar" i jest to pojęcie kluczowe do zrozumienia wszystkich bez wyjątku dzieł Boga. Bóg jest miłością i dlatego jest nadmiarem. Bóg obdarowuje, byśmy mogli dawać. Ta Boża miłość winna stać się miarą życia i postępowania każdego chrześcijanina.
W dzisiejszym świecie naznaczonym rywalizacją, pogonią za posiadaniem i konsumpcjonizmem, świadomość bycia darem dla innych, jest prawie nieobecna. Dlatego współczesnemu człowiekowi, zagubionemu w iluzjach świeckiego myślenia i działania, należy przypominać i pokazywać jego godność oraz to, co prowadzi do rozwoju jego człowieczeństwa. Człowiek stworzony „na obraz i podobieństwo Boże"został powołany, aby z „bycia darem dla innych", uczynić zasadą swego życia.. Bez takiej postawy daru, czyli „bycia i życia dla innych", wspólnotom ludzkim grozi egoizm, który msiczy wzajemne relacje i miłość.
Przez tajemnicę Wcielenia Bóg stał się Człowiekiem „dla nas i dla naszego zbawienia", a przez to człowiek dla człowieka stał się bratem. Cała zaś ludzkość stała się rodziną Chrystusa. Temu pragną służyć stronice tej książki, które są zachętą aby przez 365 dni uczeń Chrystusa mógł być darem dla innych. Taki bowiem sposób życia czyni człowieka szczęśliwym i w pełni zrealizowanym. Każda chwila jest darem Boga dla człowieka. Oby ten dar każdy z nas potrafił przemienić w dar miłości do wszystkich ludzi.
Chciałbym, by te krótkie refleksje na każdy dzień roku były zachętą dla wszystkich uczniów
i wyznawców Chrystusa do pięknego i szczęśliwego życia, do codziennego czynienia daru ze swego życia dla Boga i dla ludzi.
Tarnów 06.08.2012
Święto Przemienienia Pańskiego
ks. Józef Gaweł SCJ - ze wstepu do książki
Być darem
Spis treści:
WSTĘP
I. BEZINTERESOWNY DAR Z SIEBIE
II. BÓG JEST DAREM
III. ŻYCIE JEZUSA CHRYSTUSA DAREM
IV. ŻYCIE JEZUSA CHRYSTUSA WZOREM
V. STARY TESTAMENT UKAZUJE MIŁOŚĆ BOGA
VI. EWANGELIA UCZY NAS, W JAKI SPOSÓB BYĆ DAREM
VII. KSIĘGI NOWEGO TESTAMENTU O ŻYCIU CHRZEŚCIJAŃSKIM
VIII. UCZYNILI ZE SWEGO ŻYCIA DAR
IX. ŻYCIE CHRZEŚCIJAŃSKIE JAKO DAR
X. MAŁŻEŃSTWO RODZINA - MIEJSCE, GDZIE ŻYJE SIĘ DAREM
XI. KAPŁAŃSTWO DAREM BOŻEJ MIŁOŚCI
XII. ŻYCIE ZAKONNE DAREM BOŻYM
Kościół jest jeden! To jest Kościół Chrystusa. Nie ma Kościoła łagiewnickiego, toruńskiego, liberalnego, konserwatywnego.
Takie Kościoły nie istnieją! Kościół jest jeden. Kościół jest Chrystusa. Czy powinniśmy więc walczyć o to, żeby faktycznie był to Kościół tylko Chrystusa? Tak! Czy to znaczy, że winniśmy Chrystusa stawiać w centrum? Tak! Ale zobaczmy i inne konsekwencje powyższych stwierdzeń. Kościół należy do Chrystusa. Do tego Chrystusa, który się wcielił i stał się nam bliski, a następnie za nas umarł. Nie do jakiegoś abstrakcyjnego i dalekiego Boga, ale do Pana, którego można było dotknąć, który błogosławił dzieciom, który karmił głodnych i wskrzeszał umarłych. Do Boga, który jest szalenie blisko człowieka. Kościół jest Kościołem Boga, który umiłował nas aż do końca. (fragment książki) Wielu chrześcijan ma dziś pretensje do Kościoła. Nawet jeśli nie odrzucają go całkowicie, to się od niego dystansują, bo to czy tamto w Kościele im się nie podoba. Nawet wśród praktykujących katolików można spotkać wielu mocno uprzedzonych do jego instytucjonalnej postaci. Rekolekcje ks. Węgrzyniaka to skierowane nie tylko do takich osób przypomnienie, czym tak naprawdę jest Kościół, a przede wszystkim – czyj on jest i co to dla nas, wierzących, oznacza.
Autor nie obawia się stawiać odważnych pytań i kwestionować utartych odpowiedzi. Porusza kontrowersyjne tematy i sprawy trudne. Czyni to w sposób niebanalny, nie stroniąc od humoru i anegdot, a jednocześnie wykazując się niezwykłą przenikliwością i trafnością obserwacji i interpretacji.
Rozważania ułożone w cyklu tygodniowym, koncentrują się na głównych wartościach życia chrześcijańskiego: wierze, nadziei, miłości, miłosierdziu i pokoju. Niezwykłe słowa Apostołki Bożego Miłosierdzia stanowią doskonałą pomoc w codziennej modlitwie, ucząc nas ufności do Chrystusa i czerpania z obfitych łask Bożego Miłosierdzia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?