Uczymy się normalnie traktować niepełnosprawnych – jeżdżących na wózku czy niewidomych. Gorzej z tymi, których niepełnosprawność nie jest widoczna na pierwszy rzut oka, którzy mogą zachowywać się dziwnie, a nie mają na twarzy wypisanej diagnozy.
Chorzy na pląsawicę Huntingtona czy miastenię bywają brani za alkoholików, a dzieci z zespołem Pradera-Williego – wyśmiewane z powodu obżarstwa. Narkoleptycy unikają silnych uczuć, tłumią porywy pasji, gdyż – bardzo rozemocjonowani – mogą zapaść znienacka w sen. Jak ktokolwiek mógłby zrozumieć, co oznacza utrata propriocepcji, skoro większość ludzi nie ma nawet pojęcia, że ją posiada? A czy osoba cierpiąca na szczególnie silną fobię może umrzeć ze strachu? Jak czuje się człowiek, któremu brak sił, by unieść powieki, przełknąć jedzenie, oddychać?
Irena Cieślińska rozmawia z ludźmi borykającymi się ze schorzeniami neurologicznymi, z opiekunami i lekarzami. Pokazuje, jak choroba – czasem niezwykle dziwna, rzadko spotykana, pozornie nie do wyobrażenia – zmienia sposób postrzegania świata i życie. Przybliża „normalnym” tych „nie całkiem normalnych”. Żeby zrozumieli.
Romans osadzony w realiach Anglii przełomu XIX i XX wieku z nutą feministyczną. Kariera Betsey Dobson jako urzędniczki zostaje gwałtownie zaprzepaszczona po tym, jak dziewczyna wdaje się w romans z rozwiązłym kolegą z pracy. Ląduje na bruku bez referencji, bez pieniędzy i bez perspektyw. Postanawia jednak wziąć sprawy w swoje ręce, wsiada do pociągu i wyrusza z Londynu do nadmorskiej miejscowości, mając mglistą nadzieję na otrzymanie tam pracy. Szczęśliwym trafem John Jones, walijski inżynier pracujący dla kurortu turystycznego, zatrudnia ją do pracy jako organizatorkę wyjazdów turystycznych. Betsy okazuje się bystrą i zręczną businesswoman. Pomiędzy nią a Johnem nawiązuje się nić porozumienia.
Tajemnica śmierci, zagadka odchodzenia, ciało i dusza…
Magdalena Rigamonti odsłania fizyczność i metafizykę śmierci w rozmowie z jedynym polskim balsamistą, przed którym ludzkie ciało nie ma żadnych tajemnic. Rozmawia o znakach, energii, zdarzeniach niewyjaśnionych i fizjologii człowieka, z którą mierzy się balsamista, przygotowując go do ostatniej drogi. Na co dzień nie przyjaźnimy się ze śmiercią, nie chcemy oglądać wypadków, chorób, zmarłych… To wszystko zmienia się w chwili, kiedy odchodzą najbliżsi. Wtedy zaczynają się trudne rozmowy i decyzje. Bliscy przychodzą do prosektorium pełni bólu, żalu, w rozpaczy i z poczuciem straty. A balsamista…? Ma ich zrozumieć, opanować emocje, przyjąć na siebie pierwsze uderzenie. Zapytać, czy mama chciałaby trzymać w rękach książeczkę do nabożeństwa, bo skoro tata nie trzymał, to ona mu w niebie przekaże. Jakiego koloru ma być szminka, jakie rajstopy, jak uczesać grzywkę. I dzieci, maleńkie nieżywe płody, które zaprzeczają logice istnienia, i zmarłe kobiety w ciąży. Czy do balsamisty przychodzą duchy? Podobno nie, bo on robi wszystko tak, jak zmarli by sobie życzyli. Nie boi się z nimi przebywać.
Rozpaczliwe poszukiwania zaginionego dziewięciolatka doprowadzają jego matkę do odkrycia przerażających tajemnic, które rozbiją jej świat na drobne kawałki. Poruszająca powieść o rodzicach i dzieciach, poczuciu winy i wybaczaniu. Olivia miała zaledwie piętnaście lat, kiedy opuściła dom rodzinny w Ocean Vista. Dwadzieścia lat później rozpada się jej małżeństwo i kobieta wraca do miasta, w którym się wychowywała wraz z dziećmi. Niestety podczas wizyty dochodzi do tragicznego wydarzenia - niespodziewanie znika dziewięcioletni syn Olivii, u którego została zdiagnozowana choroba dwubiegunowa. Paniczne poszukiwania dziecka przywołują bolesne wspomnienia Olivii z dzieciństwa, przez które opuściła rodzinne miasto. Kobieta będzie musiała zmierzyć się z demonami przeszłości, aby odnaleźć ukochanego syna.
Wspaniała i zaskakująca powieść historyczna, idealna dla fanów Tracy Chevalier. Londyn, zima 1792 rok. Miasto śpi, a stróż nocny bacznie kontroluje ulice i ciemne zaułki. Pewnej pamiętnej nocy znajduje ciało złotnika Pierre`a Renarda, który leży ograbiony z podciętym gardłem. Mogłoby się wydawać, że to zwyczajne morderstwo na tle rabunkowym, ale wkrótce, kiedy wieść o śmierci się rozchodzi, okazuje się, ze Renard miał wielu wrogów i przynajmniej tyle samo tajemnic. Nagle w centrum historii znajduje się żona złotnika, Mary. Choć z pozoru wydawali się szczęśliwą parą, ich małżeństwo było mroczne, burzliwe i pełne okrucieństwa. Mary jest słabą i zamkniętą w sobie kobietą, którą prześladuje jej przeszłość, prawie doprowadzoną do szaleństwa przez poczucie winy. Czy doczeka się odkupienia i czy naprawdę go potrzebuje? Bogata, pełna zawiłości, pięknie napisana historia o morderstwie, miłości i głęboko skrywanych sekretach.
Thriller trzymający w napięciu jak książki Zafona. Will Starling, młody chirurg, po zakończeniu wojen napoleońskich przybywa do Londynu, by rozpocząć prywatną praktykę medyczną. Dla niego oznacza to nawiązanie bliskich kontaktów z Trupiarzami, rabusiami grobów zaopatrującymi londyńskich chirurgów i anatomów w materiały do badań. Jednak podczas jednej próby rabunku zostaje zamordowany lichwiarz i aresztowana młoda kobieta, Meg Nancarrow. Kiedy Meg zostaje skazana na śmierć przez powieszenie, Will zyskuje przekonanie, że jest ona niewinną ofiarą bezbożnego spisku.
11 października 1943 roku brytyjski samolot szpiegowski rozbija się w okupowanej przez nazistowskie Niemcy Francji. Pilotka i pasażerka to serdeczne przyjaciółki. Jedna z nich ma możliwość przetrwania, druga odpada z gry, zanim ta zdąży się na dobre rozpocząć.Kiedy Verity wpada w ręce gestapo, jest pewna, że nie ma żadnych szans. Jako tajna agentka, pojmana na terytorium wroga, przeżywa najgorszy koszmar szpiega. Śledczy dają jej prosty wybór: ujawnienie misji albo makabryczna egzekucja.Misternie snując swoje zeznanie, Verity wspomina własną przeszłość. Opowiada, jak zaprzyjaźniła się z pilotką Maddie, dlaczego ją porzuciła w kadłubie rozbitego samolotu. Na każdym skrawku papieru toczy walkę o życie, mierząc się ze swoimi poglądami na odwagę, porażkę i desperacką nadzieję na powrót do kraju. Czy wystarczy przehandlować wrogowi sekrety, żeby uratować życie?Książka o szatańsko skomplikowanej intrydze, jak to określił New York Times, otrzymała Honorową Nagrodę Michaela L. Printza. Kryptonim Verity, ekspresyjna powieść o zagrożeniu, determinacji i przetrwaniu, ukazuje, jak daleko mogą się posunąć prawdziwe przyjaciółki, aby przyjść sobie z pomocą.
Tango lunatyków jest chwytającym za serce, niepokornym debiutem literackim, opisującym desperackie siłowanie się pewnej rodziny z przyszłością i przeszłością. Autorka zabiera nas w podróż w czasie do lat 70. w Indiach, lat 80. w stanie Nowy Meksyk i lat 90. w Seattle.
Czy można kochać dwie kobiety naraz i oba te uczucia nazywać miłością?Na kilka godzin przed wyjazdem na święta, które ma spędzić w rodzinnym gronie, pięćdziesięcioczteroletni mężczyzna, ojciec rodziny, zaszywa się w gabinecie i postanawia, że nie wyjdzie, dopóki nie uporządkuje swojego życia. Od wielu miesięcy prowadzi podwójne życie. W tygodniu mieszka u kochanki w Paryżu, zaś weekendy spędza z żoną i córką w Marsylii. . Poczucie winy staje się nieznośne, nie takiego życia pragnie Musi dokonać wyboru. Czy ma porzucić żonę i ułożyć sobie życie z młodą Alix, tak jak robi to wielu mężczyzn w jego wieku? Czy może powinien zakończyć romans, by ochronić żonę i córkę, swoje życie rodzinne, które tak bardzo ceni? Co dzieje się w głowie mężczyzny, który darzy uczuciem i swoją żonę, i kochankę, ale nie gardzi niewiernością?
Druga cześć reporterskiej trylogii zapoczątkowana przez bestsellerowe IGŁY
„Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto tak naprawdę jej nazwał?
Julię Brystygier – współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL , znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu osobiście znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy departamentu założonego przez nią samą – nazwały zbrodniarką jej ofiary.
Siostrę Zdzisława Marchwickiego – Wampira z Zagłębia – nazwał tak wymiar sprawiedliwości w czasach PRL-u. Szybko jednak się z tego wycofał.
A czy może nie być zbrodniarką młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało, a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić”? Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna tak ją nazwały.
Zimne to zbiór reportaży poświęconych historiom zbrodni, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, wyciszone... Lub nie miały dalszego ciągu.
Mocna, prowokacyjna kontrowersyjna historia opowiedziana przez Marię, matkę Jezusa,.
Książka diametralnie zmienia obraz Marii, do tej pory uważanej za uległą, kochającą, cichą, cierpiąca, posłuszna i pełna szacunku i miłości do swojego syna Jezusa Chrystusa.
Ale czy na pewno? Toibin próbuje zmierzyć się z historią Marii w taki zwykły ludzki sposób. Poznajemy starszą samotną kobietę, mieszkającą w starożytnym Efezie. Kobietę po przejściach, cierpiącą po stracie męża i syna, kobietę, która wie, że jej życie to pasmo nieszczęść. Jest niespełniona, samotna i rozgoryczona. Ulgę może jej przynieść tylko śmierć. Nie chce mówić o sobie a tym bardziej nie chce mówić o swoim synu, jednak dwóch nachodzących ja mężczyzn nie daje jej wyboru, każą jej opowiadać o synu, o cudach, o Bogu...Lecz Maria widzi to inaczej, jej opowieść jest przepełniona krytycyzmem, podważa najważniejsze dogmaty wiary, wręcz w bezczelny sposób mierzy się ze świętością swojego syna i własnym wizerunkiem, nie pozostawia złudzeń, tworzy własną, kobiecą Ewangelię. Dzięki Colmowi Tóibín Maria nareszcie została dopuszczona do głosu i jest w tym niezwykle wiarygodna i ludzka, a jej Ewangelia niesamowicie porusza i daje do myślenia.
Toibin nie daje odpowiedzi jak było naprawdę, pokazuje tylko jak mogło być....
Jest ciepły listopad 1938 roku. Bruno Schulz, drobny, niepozorny nauczyciel rysunku próbuje napisać uniżony list do Tomasza Manna i zawiadomić go o rzeczy niesłychanej. Do Drohobycza zawitał człowiek podający się za Manna we własnej osobie. Człowiek ten nie tylko nieładnie pachnie i dziwnie wygląda, ale też zachowuje się w sposób niegodny noblisty. Początkowo z ociąganiem, a potem z narastającą furią batoży płaszczących się przed nim obywateli miasteczka, a paniom podszczypuje pośladki. Dla Schulza jest jasne podszywający się pod wielkiego myśliciela hochsztapler ma na celu szpiegowanie ludności żydowskiej, w czym najpewniej pomaga mu ubrany w czarny błyszczący skórzany płaszcz mężczyzna. Kiedy okazuje się, że tajemniczy samozwaniec zamierza wyjechać, mieszkańcy miasteczka wpadają w panikę. W końcu, jeśli Europę zaczynają opuszczać intelektualiści i możni, klęska jest pewna.Maxim Biller stworzył perełkę. Książka jest napisana z finezją, która łączy w sobie niemal staroświecki sentymentalizm z bolesną oschłością. To subtelne, a zarazem gorzkie oskarżenie ikony niemieckiej literatury, czyli tego, co dumnie zwało się duchowością, a co w ostatecznym rozrachunku boleśnie zawiodło.
Pierwsza książka z serii o niepozornej studentce i kelnerce Rose Strickland, która ma całkiem zwyczajne, dosyć nudne życie. Wszystko jednak zaczyna się zmieniać, gdy w niewyjaśnionych okolicznościach znika jej najlepszy przyjaciel Axton. Pewnego dnia odwiedza Rose w restauracji i, nic nie wyjaśniając, zostawia jej swój plecak. Od tego czasu nie ma z nim żadnego kontaktu, a Rose zaczyna mieć na głowie coś więcej niż tylko serwowanie kawy i naleśników. Wspomagana przez zaprzyjaźnioną fankę mangi i dziwnych strojów, swoją siedemdziesięcioletnią szefową i dwóch życzliwych komputerowców, Rose rozpoczyna prywatne śledztwo, które doprowadzi ją do świata politycznej korupcji, nielegalnego hazardu i podejrzanych interesów.
Marcin Mastalerz na podstawie scenariusza filmu Miasto 44 Jana Komasy Opowieść o młodych, pełnych życia i namiętności warszawiakach. Żyją tak, jakby każdy ich dzień miał się okazać tym ostatnim. Przed wojną snują plany na przyszłość. Podczas wojny działają w konspiracji. Dla nich to nie tylko patriotyczny obowiązek, lecz także młodzieńcza przygoda, okazja do zabłyśnięcia przed rówieśnikami, zaimponowania dziewczynom. Na podziemnych szkoleniach romansują, popisują się, wygłupiają. Nie wiedzą jeszcze, że nadchodzące lato będzie dla nich prawdziwym egzaminem życia. Nie wiedzą też, że historia ma wobec nich własne plany... Połączeni przyjaźnią bohaterowie tworzą jeden z najodważniejszych powstańczych oddziałów. Stają się świadkami poświęcenia i bohaterstwa, ale także okrucieństwa, zdrady, wreszcie zbrodni. Uczą się miłości i poznają, czym jest nienawiść. Otrzymują od historii krwawą i brutalną lekcję dojrzewania.
Rok 1935. Rose Manon, dziennikarka z nowojorskiej redakcji, dostaje wymarzoną pracę jako zagraniczna reporterka w Paryżu. W mieście świateł poznaje Leona, niemieckiego antynazistę. Znajomość przekształca się w romans, jednocześnie Rose zostaje wplątana w niewyjaśnione morderstwo. Tymczasem echa przełomowych wydarzeń dochodzą do niej z coraz większą siłą. Przydzielona do pracy w Berlinie, Rose ukrywa swoją prawdziwą tożsamość, zmaga się z seksizmem i antysemityzmem. Dzień przed wybuchem II wojny światowej dziewczyna musi podjąć decyzję, kto będzie jej towarzyszył w powrotnej drodze do Paryża: kochanek, któremu nie ufa, czy tajemniczy mężczyzna, który przybył do Berlina w wieczór poprzedzający kryształową noc.
Londyn, początek XX wieku. Lady Elizabeth Neville-Ashford jest zauroczona przystojnym lekarzem - przyjacielem jej brata, Robertem Fraserem. Niestety, mężczyzna nie pochodzi z arystokratycznej sfery, więc na drodze tego uczucia staje wierna konwenansom matka dziewczyny, która dla ukochanej córki widzi zupełnie inną przyszłość. W celu pokrzyżowania planów córce sprytnie manipuluje informacjami, przechwytuje listy między kochankami. Wybucha wojna, która okazuje się dla Lilly zbawienna. Nie mogąc wytrzymać presji rodziny, wyprowadza się z domu. Podejmuje się nie lada zadania, ekscytującego, ale zarazem bardzo niebezpiecznego. Zostaje kierowcą karetki w Pomocniczym Korpusie Wojskowym Kobiet. Wysłana do szpitala polowego we Francji Lilly ponownie spotyka ukochanego Robbiego. Czy ich miłość będzie w stanie przetrwać w obliczu różnic klasowych i Wielkiej Wojny? Francuski romans to niezwykle przejmująca powieść, romantyczna i prawdziwa zarazem, pokazująca kontrasty - z jednej strony eleganckie brytyjskie posiadłości, z drugiej cierpienie i grozę związane z wojną. Wielbiciele serialu Downton Abbey z pewnością nie będą zawiedzeni.
Trzeba geniusza, by schwytać psychopatę.Cztery ofiary, cztery młode kobiety, a każda z nich po okrutnych torturach i lobotomii. Żadna z nich nie jest w stanie powiedzieć policji, kto był jej oprawcą, żadna nie może prowadzić normalnego życia. Są jak lalki, którymi ktoś się pobawił, a następnie wyrzucił.Były policjant FBI, profiler Jefferson Winter, nie jest zwykłym śledczym. Jego ojciec był jednym z najsłynniejszych, amerykańskich seryjnych morderców. Winter próbuje trzymać się z dala od spuścizny swojego ojca, ale ten tuż przed egzekucją mówi do syna Jesteśmy tacy sami... Czy Winter nie potrafi przyznać się ciemnej strony swojej osobowości?Kiedy pojawia się kolejna ofiara, Winter rozpoczyna wyścig z czasem zanim sprawca zrobi krzywdę następnej kobiecie...Psychopatyczny seryjny morderca, ekscentryczny śledczy FBI, twarda policjantka wszystkie tw czynniki łączą się, aby stworzyć doskonałe policyjne dochodzenie. Winter musi przyskrzynić psychopatę, którego fetyszem jest wykonywanie zabiegu lobotomii u kobiet. Pierwsza część serii obiecuje znakomity i przerażający dalszy ciąg Sunday Mirror
Wywiad-rzeka Magdaleny Rigamonti, dziennikarki „Wprost”, z dr n. med. Marzeną Dębską i prof. dr. hab. med. Romualdem Dębskim ze Szpitala Bielańskiego w Warszawie. Małżeństwo profesorów opowiada o tajemnicach życia płodowego, kobietach i ich nienarodzonych dzieciach, a także o najtrudniejszych wyborach, które pokazują niejednoznaczność ludzkiego życia. Ogromne doświadczenie tych dwojga, poruszające, niekiedy wręcz wstrząsające historie kobiet sprawiają, że książka jest fascynującą lekturą.
Jak poradzić sobie ze śmiercią i nie zwątpić w życie? Kiedy pielęgniarka Norma Bowe zaczęła prowadzić zajęcia dotyczące śmierci w college'u w New Jersey, nie spodziewała się, że odniesie taki sukces. A jednak rok w rok na jej warsztaty trzeba się zapisywać z trzyletnim wyprzedzeniem. Powód jest prosty. W rzeczywistości lekcje Normy pomagają zrozumieć, jak najlepiej wykorzystać to, co poetka Mary Oliver nazwała kiedyś „jedynym dzikim i drogocennym życiem”. Pod pretekstem dyskusji na temat umierania oraz wizyt na cmentarzach i w prosektoriach Norma uczy swoich studentów, by doceniali piękno życia i znajdowali je w sobie nawzajem. Nagradzana dziennikarka Erika Hayasaki, która towarzyszyła Normie w jej pracy przez ponad cztery lata, pokazuje, w jaki sposób profesorka pomogła czworgu wyjątkowych studentów uwolnić się od ciężaru ich udręczonych rodzin oraz straszliwych życiowych okoliczności i odnaleźć równowagę oraz szczęście. „To piękna książka o odwadze. Odwadze, aby zawrócić i stawić czoła własnemu życiu i śmierci, oraz odwadze, aby wpływać na życie innych. Książka Lekcje umierania. Prawdziwa historia o życiu pokazuje, jak żyć w pełni, z wdzięcznością i sensem każdego dnia”. Elizabeth Lesser, autorka książki Broken Open i współzałożycielka Omega Institute „Hayasaki zabiera nas w niezapomnianą podróż z Normą Bowe oraz ludźmi w jej otoczeniu, którzy doświadczyli jej mądrości i współczucia. Ta książka to ostatnia lekcja, jakiej kiedykolwiek będziecie potrzebować na temat życia”. —Ruth Davis Konigsberg, autorka książki The Truth About Grief: The Myth of Its Five Stages and the New Science of Loss Książka Lekcje umierania. Prawdziwa książka o życiu jest zarazem bezwzględna i zbawcza. Ukazuje najbardziej bolesną, pełną przemocy twarz ludzkości, a jednocześnie ujawnia zacięty optymizm i zdumiewającą szczodrość. Historie w niej zawarte utkwiły we mnie głęboko i szybko mnie nie opuszczą”. —Erica Brown, autorka książki Happier Endings: A Meditation on Life and Death
Dyskretne, sprytne, bezwzględne i precyzyjne – niczym szpieg ze słynnej powieści Kena Folletta.
Agentki, które pracowały dla polskiego – ale też brytyjskiego lub hitlerowskiego – wywiadu; rodowite Polki i kobiety, dla których Polska stała się nową ojczyzną. Arystokratki, żony dyplomatów, córki przedsiębiorców, troskliwe panie domu i przedwojenne feministki, dojrzałe opiekuńcze matki i nastolatki, którym ledwo starczało siły, by przeładować pistolet.
W czasie drugiej wojny światowej miały zdobywać i dostarczać w odpowiednie ręce informacje, od których zależał los setek tysięcy ludzi. Zostały szpiegami z pobudek patriotycznych i wewnętrznej potrzeby, a czasem przez przypadek, wrodzoną naiwność lub ślepą miłość.
Nie oczekiwały za swoje dokonania nagród, i wyróżnienia rzeczywiście je omijały. Podejmując się misji decydujących o losach świata, ginęły lub – w najlepszym razie – skazywano je na zapomnienie. Te, które ocalały, czekała po wojnie cela w więzieniu UB lub ciężki los na emigracji.
Halina Szymańska przekazywała aliantom informacje wprost ze sztabu generalnego Wehrmachtu. Władysława Macieszyna przyczyniła się do tego, że Niemcom nie powiódł się projekt zniszczenia Londynu za pomocą rakiet V2. Maria Sapieżyna próbowała uświadomić Piusowi XII, że milczenie w sprawie Zagłady to wielka nieprawość. Krystyna Skarbek – „ulubiona agentka” Churchilla – została zamordowana kilka lat po wojnie, a okoliczności jej śmierci do dziś pozostają tajemnicą.
Marek Łuszczyna (ur. 1980 r. w Warszawie) – reporter, dziennikarz, pracował m.in. dla „Dużego Formatu”, „Życia Warszawy”, „Bluszcza”, „Chimery”, „Pressu”, radiowej Trójki i Fundacji im. Zofii Rydet.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
