Myśl dobra istnieje jako żywy, dobroczynny byt, myśl zła jako złośliwy, szkodzący demon. Można więc powiedzieć, że każdy człowiek, na swym szlaku w przestrzeni, otacza się wciąż własnym światem, składającym się z żywych tworów, zrodzonych przez jego tęsknoty, marzenia, chęci, porywy i namiętności, a każda wrażliwa istota, wchodząc w kontakt z tym prądem, podlega jego działaniu. Siła i zasięg wpływu zależą od intensywności i dynamiki tak utworzonego świata. Buddysta zwie to swą «skandhą», hindus – «karmą». Mędrzec i święty tworzy owe żywe kształty świadomie, inni ludzie «wyrzucają» je z siebie bezwiednie.
Książka podaje mechanizmy działania karmy oraz sposoby opanowania owych myślokształtów, tak abyś i Ty, drogi czytelniku, mógł sterować tą sferą, oddziałującą bez przerwy na Twoją rzeczywistość.
Ogród Proroka miał w zamierzeniu być kontynuacją znanego na całym świecie Proroka. Opowieść ponownie skupia się na postaci Almustafy, który wraz z dziewięcioma uczniami powraca do swojego rodzinnego domu. Otaczający go ogród, w którym Mistrz spędzi czterdzieści dni i nocy, jest jednocześnie cmentarzem, na którym pochowani są jego bliscy. Stanowi on tło dla rozważań proroka o naturze życia, uczuć, relacji z najbliższymi i samotności. Odnajdujemy tu tak charakterystyczne dla wychowanego w duchu liberalizmu Gibrana odniesienia zarówno do myśli mistycznej Wschodu, jak i do figury Chrystusa, choćby w symbolu ogrodu, będącego miejscem ostatniej ważnej rozmowy Mistrza z jego uczniami. Uczniowie Almustafy zadają mu pytania, na które udziela zagadkowych, nierzadko pozornie sprzecznych odpowiedzi, by ostatecznie opuścić go, zostawiając samemu sobie. Lada moment także prorok wyruszy w ostatnią podróż.
Także to, jak wszystkie dzieła Gibrana, cechuje bogactwo symboliki, metafor i głębokiej refleksji. W jego świecie ostatecznie wszyscy są sobie równi, mają jednakowy udział w rozwoju duszy, a znajome i ograniczone ludzkie ja jest czymś przejściowym i ulotnym. Świat ten oddaje równe miejsce radościom i smutkom. Opromienia go wszechobecne w najdrobniejszym nawet zjawisku piękno Boga wpisane w wielką naturę rzeczy.
Piasek i piana to poezja, a po części zbiór sentencji filozoficznych i przypowieści prozą. Jedno jest pewne, autorowi udało się ubrać swoje przemyślenia w formie zaskakująco prostych prawd, nie pozbawionej jednak przebłysków poczucia humoru, tak charakterystycznej dla niego autoironii i zamiłowania do głębszej refleksji.
Libańczyk wychowany w Ameryce, łączący naturę intelektualisty z wiarą w głos intuicji, potrafił przekuć to, co wielu mogłoby uznać za niekorzystny splot okoliczności w niepowtarzalny styl, który przyciągał do niego czytelników z całego świata. Głosił wartość duchowości i inteligencji jako sił niezbędnie uzupełniających się nawzajem u współczesnego człowieka.
W prezentowanym zbiorze czytelnicy odnajdą więc bogaty świat królów, pustelników, świętych, niewolników i poetów, do których przemawiają piasek i morze, zwierzęta i wiatr. Wszystko to przesycone jest duchem abstrakcji, humoru i zachwytu nad pięknem rzeczywistości, poszukiwaniami sensu i refleksją zawierającą głęboką życzliwość dla człowieka.
Metoda ta opiera się na wieloletnim doświadczeniu terapeutycznym autorki, działa na zasadzie nieosądzania i braku jakiejkolwiek interwencji, a jedynie na włączaniu neutralnej świadomości. Długo skrywane, tłumione uczucia zostają wydobyte na powierzchnię i mogą płynąć do serca, które może się wreszcie o nie zatroszczyć. Emocjonalne blokady, które utrudniają nasze relacje z samym sobą i innymi, zostają uwolnione i energia może znów swobodnie płynąć. Stając się w coraz większym stopniu sobą możemy dokonywać, czasem po raz pierwszy w życiu, naprawdę własnych wyborów, w pełni stanowić o sobie samych. Takie wyzwolenie pozwoli nam także tworzyć w przyszłości o wiele bogatsze relacje z innymi.
Każdy może się tego nauczyć. Książka systematycznie, krok po kroku, wprowadza w metodę i podaje wiele przykładów jej zastosowania, zaczerpniętych z życia prawdziwych ludzi, którzy pod okiem autorki pracowali nad swoimi problemami. Przykłady te można łatwo przełożyć na rozwiązywanie własnych trudności.
Cytaty z książki Safi Nidiaye Klucz znajdziesz w Sercu:
Dlaczego tak często popadamy w nieszczęście, doznajemy porażek, a poczucie winy nie pozwala nam podejmować właściwych decyzji albo w ogóle decydować o czymkolwiek? Dlaczego nasze problemy pozostają nierozwiązane i tak wiele naszych życzeń pozostaje niespełnionych? Dlaczego tak trudno jest się zmienić, być szczęśliwszym człowiekiem, realizować własne cele? Czy to naturalne, że wszystko przychodzi nam z takim trudem? Czy nie powinno być nam łatwiej? Czy życie nie powinno być prostsze? Opracowano wiele metod i strategii, które mają nam pomóc w osiągnięciu szczęścia, sukcesu, w poprawie naszego zdrowia, w lepszym porozumiewaniu z innymi. Niektóre z tych sposobów mają podstawy naukowe. Zgłębiałam i testowałam wiele z nich, lecz wszystkie te techniki, oparte o wiedzę z zakresu neurologii, psychologii czy duchowości, niezmiennie okazywały się niewystarczające. Uznawałam je za zbyt skomplikowane albo nieskuteczne. Niektóre z nich działały przez jakiś czas, lecz nigdy dostatecznie długo.
Aż wreszcie znalazłam to, czego mi brakowało. To bardzo prosta metoda, której zastosowanie zmieniło jednak wszystko. Bez niej każde dążenie na ścieżce psychologii czy duchowości nie przyniesie prawdziwej zmiany. Tym prostym rozwiązaniem jest świadoma percepcja albo uważność. Zanim będziesz mógł coś zmienić, musisz to dostrzec. Co więcej, już sam fakt dostrzeżenia tego wprowadza zmianę.
Skoncentrowane i świadome postrzeganie wprowadziło mnie na ścieżkę ku wolności. Postrzegając świadomie i kierując się intuicją odkryłam metodę rozwiązywania niemal wszystkich życiowych problemów, uzdrawiania naszych najgłębszych ran emocjonalnych, otwierania naszych serc i uwalniania od ciężarów, które dźwigamy. Nie jest ona w najmniejszym stopniu nadużyciem wobec siebie, nie posługuje się określoną strategią, nie zmusza do robienia czegokolwiek poza postrzeganiem.
(…)
Niech ta książka pomoże ci stać się tym, kim chcesz być, uwolnić się od wzorców, ograniczeń i nawyków, które cię zniewalają, rozwiązywać problemy, uzdrawiać siebie i rozkwitać w poczuciu wolności i piękna.
Drugi tom wyjaśnia takie pojęcia zaawansowanej ścieżki rozwoju duchowego, jak dobre postępowanie i Miłość.
Na dobre postępowanie składają się: kontrola nad umysłem oraz działaniem, tolerancja, pogoda ducha, ukierunkowanie na pracę dla Mistrza oraz ufność.
Miłość jest najważniejsza, bo jeśli jest wystarczająco silna, zmusza człowieka do zdobycia wszystkich innych rzeczy, lecz wszystkie te rzeczy byłyby niewystarczające bez Miłości. Głęboka Miłość do Najwyższego pozwala działać wspólnie z Nim oraz tak, jak On. Ponieważ jest On Miłością, a my pragniemy stać się jednością z Nim, musimy także być przepełnieni doskonałą bezinteresownością i Miłością. W życiu codziennym Miłość oznacza, że pozostajemy uważni, by nie krzywdzić żadnej żywej istoty oraz że będziemy nieustannie wypatrywać okazji do niesienia pomocy.
Służbę tę trzeba wypełniać w małych codziennych sprawach, by stała się nawykiem. Dzięki temu nie przeoczymy owych rzadkich sposobności do wypełniania dzieł wielkich. Kto pragnie być jednością z Najwyższym, nie czyni tego dla siebie; musi stać się kanałem, przez który popłynie Jego Miłość do współbraci. Ten, kto podąża tą ścieżką, nie żyje dla siebie, lecz dla innych. Zapomniał o sobie, by służyć. Stał się żywym płomieniem, oświetlającym świat Boską Miłością wypełniającą jego serce.
Autorzy omawiają warunki, jakie musi spełniać uczeń poruszający się po najwyższych ścieżkach rozwoju duchowego. Za podstawę służy tutaj książka Jiddu Krishnamurtiego U stóp Mistrza, która została mu podyktowana przez Mistrzów Mądrości, Miłości i Mocy.
Droga ta prowadzi przez wnikliwe studia nauk ezoterycznych / tajemnych oraz kroczenie po ścieżce kolejno następujących po sobie inicjacji, które wprowadzają ucznia w coraz głębsze Misteria życia. Najlepszym punktem wyjściowym na tej ścieżce jest jakaś forma służby innym ludziom. Istnieją cztery warunki, jakie należy spełnić, by wędrować nią pewnym krokiem. Są to: zdolność rozróżniania, wyzbycie się pragnień, dobre postępowanie oraz najważniejszy z wszystkich – Miłość.
Zdolność rozróżniania potrzebna jest, by nie wpadać już w sidła iluzji, dokładnie potrafić odróżniać nierzeczywiste od tego, co realne i wieczne. Wyzbycie się pragnień to rezygnacja z celów małego Ja na rzecz wielkich celów duszy, czy też Wyższego Ja, to obstawanie wyłącznie przy pragnieniu stania się takim, jaki jest Mistrz.
Tom drugi to kontynuacja objaśnień dwóch ostatnich warunków – dobrego postępowania oraz Miłości.
Wewnętrzni Władcy świata – autorka opisuje Istoty sprawujące rządy nad naszym układem słonecznym, jak i nad naszą planetą. Dzielą się one na trzy grupy – Władców, których charakteryzuje wola, Nauczycieli posiadających mądrość oraz Siły cechujące się aktywnością. Poznajemy zatem moce, które nami władają, nauczycieli działających w naszym świecie, prawdziwy Wewnętrzny Rząd tego świata, moc, mądrość i aktywność manifestujące się we Wielkiej Hierarchii. Jest Ona odpowiedzialna między innymi za ewolucję wielkich ras ludzkości, czyli za przebywające obecnie na naszej planecie rasy – trzecią, czwartą i piątą. Hierarchia sprawuje również kontrolę nad rozwojem wielkich cywilizacji, w przeszłości – Lemurii, Atlantydy i innych, jak również nad cywilizacją obecną.
Biała Loża i jej Wysłannicy – wiele milionów lat temu z Wenus na naszą planetę przybyły Świetliste Istoty, Synowie Ognia, Władcy Płomienia, które utworzyły trzon tzw. Białej Loży, Hierarchii Mistrzów. Osiedlili się tutaj w świętym mieście Szambala, a przybyli jako pomocnicy dla naszej raczkującej ludzkości, by pokierować jej niezdarnymi krokami na drodze ewolucji. Zadziwiona i przepełniona czcią ludzkość nadawała tym Istotom na przestrzeni wieków różne imiona, by wyrazić cudowność ich istnienia. Światło pochodzące od Owych Wielkich po najprzeróżniejszych ścieżkach przekazywane było cywilizacja po cywilizacji, aż do czasów obecnych.
Śmierć w jego rozumieniu jest tożsama z lękiem, który nas paraliżuje, sprawia, że wybiegamy nieustannie myślą w przyszłość, każe nam gorączkowo uciekać od chwili obecnej i angażować się w najróżniejsze czynności, żyć w pośpiechu, zapominając o sobie, o tym, jak piękne i przesycone spokojem może być życie w uważności, życie tu i teraz.
Podtrzymywanie w sobie pamięci, pragnień i oczekiwań skazuje nas na życie poza sobą, nie pozwala przeżywać w pełni tego, co jest. Uciekając przed sobą, nie potrafimy zmierzyć się z lękiem, bólem i poczuciem osamotnienia. Nie potrafimy docenić tego, co mamy – życia, relacji, miłości. Musimy zdobyć się na odwagę umierania każdego dnia, każdej minuty, na niegromadzenie wspomnień, doświadczeń, bo tylko takie istnienie jest całkowicie niewinne, jest pełnią człowieczeństwa, zgodą na siebie samych, takich jakimi jesteśmy. Uważamy się za niewystarczających, niekompletnych. Co stracilibyśmy jednak, odrzucając wszystkie te przekonania, które koniec końców okazują się pułapką samotności? Co by się zmieniło, gdybyśmy spróbowali nie nazywać niczego, nie klasyfikować, nie usiłowali zapewniać sobie przede wszystkim poczucia bezpieczeństwa w świecie i wobec śmierci będącej wielkim nieznanym?
W dziele tym Annie Besant prowadzi nas przez przegląd trzech Ścieżek prowadzących do łączności z naszą boską Jaźnią:
Karma – w początkowych etapach rozwoju człowiek kieruje się pragnieniem doświadczania przyjemności. Później zaczyna dostrzegać, że do Prawdy i szczęścia wieczystego może go doprowadzić jedynie bezinteresowne działanie na rzecz dobra całej ludzkości, które zostało oczyszczone z przywiązania, z pragnienia otrzymywania owoców tej pracy. Ważne jest zatem samo wyrzeczenie i bezinteresowne działanie, a niekoniecznie rezultat, jaki działanie ma w zamierzeniu.
Gnani – ludzie podążający tą ścieżką pragną zgłębiać naturę wszechświata, naturę ludzką, zanurzać się w głębi istnienia, sięgać wyżyn, poznać wszystkie tajemnice natury, zgromadzić całą wiedzę, jaką zaoferować może zewnętrzny świat. Następnym tego etapem jest mądrość – bezpośrednie poznanie Jaźni – Jedynego, Nieskończonego, Odwiecznego.
Bhakti – to najgłębsze oddanie, koncentracja umysłu na Bóstwie, szczery kult, to ścieżka miłości, poświęcenie wszystkich swoich działań Bogu, którego zapomnienie jest największym nieszczęściem. Taki człowiek staje się doskonały, spełniony, niczego już nie pragnie, niczego nie żałuje, nie nienawidzi, nie czerpie rozkoszy ze świata zmysłów, nie dąży do egoistycznych celów; a wiedząc o tym upaja się radością trwania w Jaźni.
W książce Wzniesieni Mistrzowie Annie Besant nakreśla obraz starszych Braci ludzkości, członków Wielkiego Białego Braterstwa. Jako ludzie doskonali, w postawie zupełnej bezinteresowności, pomagają całej ludzkości w jej codziennych zmaganiach i kierują rozwojem ewolucji człowieka, a zatem nie tylko naszej obecnej cywilizacji. Zajmują się tym od niepamiętnych czasów, mimo że w zewnętrznym świecie niewiele o nich słychać.
Autorka przestawia portrety owych Wielkich Dusz, które pojawiały się również w nowszych czasach jako między innymi Zoroaster, Ozyrys, Hermes Trismegistos, Kryszna, Budda czy Jezus nazywany Chrystusem. Niektórzy z nich byli założycielami wielkich religii funkcjonujących po dziś dzień. Aby stać się Mistrzem dusza przechodzi przez proces czterech wtajemniczeń, który został tutaj opisany. Autorka na podstawie świadectw religii, teorii ewolucji i reinkarnacji, dowodów historycznych, wiedzy tajemnej czy własnych doświadczeń krok po kroku udowadnia, że ostatecznie stanie się Mistrzem jest przeznaczeniem każdego człowieka.Dzieło to wyjaśnia, co każdy z nas może zrobić, aby przyspieszyć własną ewolucję i świadomie dążyć do mistrzostwa. Odpowiada również na konkretne pytania takie jak ? kim są Mistrzowie? Gdzie przebywają? Czym się zajmują? Jak żyją? Jakimi kierują się pobudkami?
Emocje, intelekt i duchowość – autorka opowiada z lotu ptaka, a następnie w szczegółach o tych trzech subtelnych ciałach naszej świadomości i naświetla, jak przejawiają się one w codziennym życiu. Dokładne rozpoznanie tych płaszczyzn jest ważne nie tylko dla osób rozwijających się duchowo, lecz dla każdego, ponieważ ich rozróżnianie jest w stanie przekazać w ręce człowieka narzędzia do ich precyzyjnego kontrolowania, a dopiero to daje możność kierowania własnym losem. Nie jesteśmy bowiem ani własnymi emocjami, ani myślami, naszą prawdziwą istotę odnajdujemy dopiero na poziomie wysokiej duchowości.
Indywidualność – doświadczenia stopniowo budują to, co nazywamy osobowością oraz jej wyższy odpowiednik – indywidualność, i to już od najwcześniejszych, nieświadomych etapów ludzkiego istnienia. Annie Besant udowadnia, że każde doświadczenie ma swoje prawidłowe miejsce w ewolucji, że tylko przechodzenie przez różne doświadczenia ją umożliwia. Stąd nie należy piętnować takiego czy innego zachowania, potępiać go jako np. egoizm, ponieważ to co dzisiaj jest dla duszy pożyteczne, jutro będzie przeżytkiem, od którego trzeba się będzie uwolnić. Jedno jest pewne – wszyscy nieustannie, krok po kroku, świadomie, czy też nie, zmierzamy w kierunku świetlanej przyszłości i odkrywania własnej boskości.
Medytacja jest jednym z tematów, co do których istnieje bardzo wiele nieporozumień. Dzieło to prezentuje metody poprawnej medytacji wiodącej do zrozumienia swojej najgłębszej istoty. Przygotowaniem do medytacji jest koncentracja, a książka opisuje ze szczegółami jak uczyć się jej w sposób bezpieczny, jak zapanować nad błądzącym umysłem, jak wyeliminować wszelkie zmartwienia, czy jak całkowicie wyłączyć proces myślowy, by po raz pierwszy w życiu doświadczyć wolności od kieratu własnych myśli i emocji.
Celem medytacji może być wiele dążeń ? nabywanie i wzmacnianie odpowiednich cech charakteru, rozszerzanie świadomości, osiąganie jedności z Mistrzem, czy ze Źródłem Wszechrzeczy. Autor zaczyna od aspektów przyziemnych ? jak powinno się oddychać, jaką przyjąć posturę, w jakich godzinach najlepiej medytować. Dzieło zawiera przykłady dla różnych sposobów medytacji, np., nad oddechem, współczuciem czy Jednością. Kolejnym krokiem czy rozszerzeniem medytacji jest kontemplacja.James Ingall Wedgwood pisze w Koncentracja medytacja kontemplacja: „Student, który wytrwa w swoich wysiłkach i zacznie wkraczać w cuda i piękno wielkich koncepcji, które będzie rozważał, stopniowo będzie osiągał coraz więcej duchowych doświadczeń stanowiących pomost nad przepaścią pomiędzy człowiekiem wiedzy a człowiekiem mądrości. Zdobędzie również świadomość wewnętrznego pokoju i egzaltacji duszy. Albowiem medytacja harmonizuje ciała, przez które się wyrażamy, umożliwiając, by światło ducha błyszczało w dół i rozświetlało ciemne zakamarki świadomości na jawie.”
Karma joga to inaczej joga działania, jedna z kilku ścieżek jogi prowadzących do oświecenia, sposób, w jaki człowiek urzeczywistnia swoją boskość poprzez codzienną pracę. Jest dyscypliną umysłową, która nakłania do wykonywania swoich obowiązków jako służby dla całego świata. Poprzez działanie w świecie, jednak porzucając przywiązanie do pracy i jej rezultatów, możemy uzyskać duchowe wyzwolenie. Wiwekananda omawia koncepcję karma-jogi w Bhagavad-Gicie i wskazuje na Buddę ? najbardziej znany przykład oświeconego Adepta karma-jogi. Stanowi ona idealną formę jogi dla mieszkańców świata zachodniego.
Autor opisuje sposób na osiągnięcie doskonałości poprzez wykonywanie codziennej pracy w duchu niezaangażowania, bezinteresownego działania. Wskazuje, że wielkim karma joginem może być każdy, bez znaczenia, jak ważną czy skromną pracę w życiu wykonuje. Każdy obowiązek można bowiem spełniać w duchu bezinteresowności. Należy sobie uświadomić, że pomagając w taki sposób światu pomagamy w najwyższy z możliwych sposobów samym sobie, a brak przywiązania jest niczym innym jak największym wyrzeczeniem się siebie. Dzieła autora są uważane za klasykę i wybitne traktaty filozofii hinduskiej. Jego głęboki duchowy wgląd, żarliwa elokwencja i altruistyczne ludzkie współczucie jaśnieją w tych dziełach i stanowią inspirację dla wszystkich duchowo poszukujących.
Człowiek we wszechświecie - autor zajął się życiem tętniącym we wszechświecie oraz umieszczeniem człowieka w tej niesłychanie złożonej konstrukcji. Swą podróż rozpoczyna od przypomnienia nam boskich korzeni ludzkości. Opisuje, jak powstał układ słoneczny z perspektywy jasnowidzącego, rozpoznającego subtelne energie twórcze.
Autor w szczegółach skupia się na tym, jakim torem toczyła się nasza ewolucja, po czym przechodzi do budowy samego człowieka ? z jakich składa się ciał i na jakich płaszczyznach jest obecny. Plan fizyczny jest jedynie jednym z kilku, na których człowiek przebywa jednocześnie.
Następnie opisana została egzystencja człowieka po odłożeniu ciała fizycznego wraz ze szczegółowym objaśnieniem sfer, przez które przechodzi dusza na drodze do miejsca, z którego tu przybyliśmy.
Kluczową koncepcją jest tu reinkarnacja, a zrozumienie własnego życia oraz życia innych na ziemi, szczególnie w aspekcie pozornych niesprawiedliwości, nie jest możliwe bez uświadomienia sobie zasad rządzących kołem ponownych narodzin. Autor zajmuje się też celem życia, co po dokładnym przestudiowaniu napawa inspiracją i siłą do odważnego kroczenia naprzód w zrozumieniu, że to my sami jesteśmy odpowiedzialni za własny los. Na koniec C. W. Leadbeater przedstawia świetlistą przyszłość rasy ludzkiej, kiedy to zaczniemy realizować najwyższe ideały na ścieżce stawania się istotami wykraczającymi ponad zwykłe ludzkie doświadczenia, ścieżka prowadząca do Białego Braterstwa absolutnej miłości, mądrości i mocy.
Annie Besant w swym dziele O nastrojach zajęła się tematem zmiennych nastrojów oraz ich niekorzystnego wpływu na nasz rozwój duchowy, ale także na nasze codzienne życie. Naszym zadaniem jest dokładne zrozumienie mechanizmów rządzących tymi falami nastroju pozytywnego a następnie negatywnego, co jest cechą szczególną wszystkich zachodnich, materialistycznych społeczeństw.
Za nasz nastrój odpowiedzialne są czynniki, na które mamy całkowity wpływ. Wlicza się w to na przykład odpowiednia ilość snu, dbanie o siebie, czy nie nadwyrężanie swoich sił, jak również kontrolowanie wpływu świadomości zbiorowej na nasze osobiste doświadczenie. Owa ingerencja emocjonalna i myślowa pochodząca z doświadczenia innych może bowiem przybierać formę silnych sugestii na wrażliwą psychikę osoby rozwijającej się duchowo. Staje się to szczególnie ważne w czasach naznaczanych globalizacją i błyskawicznym rozpowszechnianiem się wiadomości, kiedy to coraz większe masy ludzi ulegają jednocześnie bardzo podobnym emocjom, myślom i nastrojom. Ponadto prawo cykliczności niejako wymusza na naszych emocjach pewne reakcje, co wynika z podświadomych tendencji naszej jaźni.
Autorka w wypadku wszystkich tych czynników podaje środki zaradcze, sposoby, przy pomocy których będziemy w stanie zharmonizować nasze życie emocjonalne, co będzie prowadziło do zaprowadzenia trwałej równowagi psychicznej.
Wiedza wyłożona w Odwieczna Mądrość Tom 1 rzuca światło na zasady Teozofii przedstawione w dziele Heleny P. Bławatskiej Doktryna tajemna. Książka ta jest jednak dużo bardziej przystępna i napisana językiem zrozumiałym również dla początkującego, nie jest jednak uproszczeniem, zawiera pełne spektrum teozoficznych prawd.
Tematy poruszone tutaj to- struktura poziomu fizycznego i astralnego ze szczególnym uwzględnieniem niższych poziomów astralnych silnie wpływających na inkarnowanych ludzi. Ponadto omówiona została przestrzeń mentalna i tzw. Dewachan - miejsce do którego udaje się dusza po zakończonej inkarnacji na ziemi.
Autorka przedstawia również niezwykle ważne prawo służby jako sposób na wielkie przyspieszenie własnej ewolucji w procesie wstępowania na wyższe poziomy Światła. Opowiada również o sferze Buddhi i Nirwany. W książce tej czytelnik znajdzie odpowiedzi na pytania - kim jestem, skąd pochodzę, jaki jest cel życia na ziemi, dokąd ostatecznie zmierzam, jak dotrzeć do miejsca przeznaczenia, co mogę zrobić, by diametralnie poprawić doświadczenie nazywane życiem?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
