Gdzie jest szkic? Kto pierwszy okryje prawdę? Zagadka czeka! Rozwiążmy ją razem!
"Ta historia wydarzyła się na prawdę. Dwójka rodzeństwa, pod opieką studentki, próbuje rozwikłać zagadkę zaginionego, niezwykle cennego szkicu należącego do babci. Opowieść pełna jest nie tylko zagadek, ale ciekawych i niezwykle wartościowych historii oraz przesłań. Pokazuje, że każdy, nawet na co dzień, może zostać detektywem".
Spotkali się przypadkiem: młodzi, obydwoje leczący rany po nieudanych związkach, tancerka i muzyk. Upojna noc w lawendowym ogrodzie zapadła głęboko w ich serca i choć los ich rozdzielił, nie potrafili o sobie zapomnieć. Turniej tańca, sekrety rodzinne i zazdrość. To wszystko stanie na drodze do ich szczęścia – połączy ich czy rozdzieli? Sprawdźcie sami.
"Piękna okładka cieszy oko, a fabuła powieści porywa i zaskakuje. Daj się porwać zapachowi lawendy i muzyce, która rozpala zmysły. Przeżyj z bohaterami przygodę, której nigdy nie zapomnisz." - Magdalena Szymczyk/ www.czytammwpociagu.blogspot.com
"Miłość, pożądanie, zazdrość, zawiść i cała paleta innych nie zawsze pozytywnych uczuć, wręcz wylewa się z kart powieści, uniemożliwiając, pozostanie obojętnym i niewzruszonym podczas lektury „Lawendowych nut”. Ten debiut, w którym każdy znajdzie coś dla siebie, jest bez wątpienia wart poznania." - Agnieszka Zabawa/www.pośredniczka-książek.pl
"Lawendowe nuty to pełna emocji powieść, która nie raz zaskoczy nas swoją nieprzewidywalnością. Nigdy nie wyjawione, rodzinne sekrety mogą nieść za sobą wiele konsekwencji. To książka, którą zdecydowanie musicie przeczytać." - Żaneta Domurad/milionyksiazek.blogspot.com
"Lawendowe nuty to historia opowiedziana uczuciami przelanymi na papier. Autorka zaprasza nas na wycieczkę po Polsce i Francji, w której poznajemy różnych bohaterów. Mamy tu mieszankę miłości, zazdrości, tęsknoty, choroby psychicznej... Uczestnicząc w chwilach szczęścia i smutku, zastanawiamy się, czy prawdziwa miłość naprawdę przetrwa wszystko." - Agnieszka Nikczyńska /Książki takie jak my
Nie zawsze to, co widzimy, jest dokładnie takie, jakie nam się wydaje. Pozory mylą, to stara prawda, którą poznajemy często zbyt późno. Zranione serce gna nas czasami bardzo daleko od rodzinnych stron w nadziei na ukojenie, na lepsze jutro, w pogoni za szczęściem. Ślubu nie będzie! Ale co w zamian? Jak potoczą się losy Hanny, zranionej przez narzeczonego w najważniejszym dniu jej życia, w dniu, który powinien być najszczęśliwszym? Jak poradzi sobie z dala od rodziny i przyjaciół? Czy odnajdzie swoje miejsce na obcej ziemi, w innym kraju? Czy może będzie niczym żuraw z jej rodzinnych stron, który po dalekiej wędrówce zawsze wraca do domu.
Wartka akcja rozgrywająca się na Kurpiach i we Frankfurcie nad Menem. Postacie, których nie da się nie pokochać. Wzruszająca, chwytająca za serce powieść, obok której nie można przejść obojętnie.
Nie każda trzydziestolatka wiedzie spokojne, uporządkowane życie. Są też takie, które nadal szukają swojego miejsca na świecie, swojej drogi, bratniej duszy, miłości…
Takie kolorowe ptaki.
Walentyna, młoda lekarka, na kongresie medycznym poznaje Pięknego Borysa, wypisz-wymaluj marzenie wszystkich kobiet. Przeżywa z nim burzliwy romans, ale od początku wie, że nie jest to poważny partner na życie. I kiedy staje przed życiowym problemem- traci nagle przytomność i ląduje na Intensywnej Terapii, diagnoza „powala ją z nóg”. I oczywiści, jak można by się tego spodziewać, jej wyśniony, wymarzony nie staje na wysokości zadania. Tymczasem zawsze blisko jest ten drugi, Marcin, mniej piękny, mniej pożądany, mniej rozchwytywany przez kobiety. I pomaga, trzyma za rękę, kiedy jest taka potrzeba, poświęca się. Po prostu jest.
Los rzuca ich do Włoch, do Belluno, a tam… następny splot nieszczęśliwych okoliczności. Zostają ofiarami trzęsienia ziemi. Czy wyjdą z tego cało? Czy nie ucierpią ich ciała i dusze? Czy oboje poradzą sobie z traumą?
Justyna ma za sobą nieudany związek. Pomimo wszystko jedzie do Stanów, by tam szukać swego szczęścia. Czy uda jej się je odnaleźć? Do trzech razu sztuka? Tak.
Dwie kobiety, jeden mężczyzna. Trudne relacje, jeszcze trudniejsze związki. Kręte drogi emocjonalnych i uczuciowych układanek, do których nie zawsze uda się dostawić odpowiedni element. A to wszystko na tle amerykańskiego snu. Autorka w swej słodko-gorzkiej opowieści potwierdza słowa słynnego powiedzenia, że „serce nie sługa”.
„O co Ci chodzi?” – to powieść pełna humoru i refleksji, w której nie brakuje również elementów tragicznych. W postaciach bohaterów byli studenci mogą odnaleźć siebie i swoje życie studenckie (w tym „nietrafione” pierwsze miłości)
Mira Białkowska znów ukazuje nam świat w ciepłych, choć nieco ironicznych barwach. Udowadnia przy tym, że choć postrzeganie rzeczywistości zależy od wieku patrzącego, to jednak w głębi duszy wszyscy jesteśmy do siebie podobni. Obawy, marzenia, ambicje i niepewność tkwią w nas przez cały czas i ilość przeżytych lat nie ma na wpływu. „O co ci chodzi” to piękna, tchnąca optymizmem opowieść o nie zawsze łatwej codzienności, gdzie czerń miesza się z bielą, a gorycz ze słodyczą. Tak jak w prawdziwym życiu.
O co mi chodzi? Tylko o to, że koniecznie musicie przeczytać tę książkę.
Hanna Greń
„O co Ci chodzi?” – to powieść pełna humoru i refleksji, w której nie brakuje również elementów tragicznych. W postaciach bohaterów byli studenci mogą odnaleźć siebie i swoje życie studenckie (w tym „nietrafione” pierwsze miłości), przyszli zaś poczuć smak czekającej ich przygody. Pozostali czytelnicy też nie będą rozczarowani – Mira Białkowska z właściwym sobie humorem i dystansem pisze po prostu o codziennym życiu, okraszając je od czasu do czasu trafnymi fraszkami.
Beata Grzywacz (pisarka, redaktor magazynu „Życie i pasje”)
Mira Białkowska po raz wtóry kupuje nas zabawą i poczuciem humoru.
Jeśli o to Wam chodzi, to świetnie trafiliście. Autorka doskonale wie „O co ci chodzi?”. Śpiew, muzyka i tańce pobudzą każdego z nas, a treść książki – niczym nuty na pięciolinii – sprawi, że czas z nią wyśmienicie nam minie. Ta powieść, niczym barwny motyl, przyciąga wachlarzem emocji. Zatem wejdź
w tę przygodę, przecież o to nam chodzi! Prawda? Prawda!
Przeczytałem, poznałem i się uśmiałem – i o to chodzi!!!
Tomasz Kosik (blog Czyt-NIK)
"Przykład doskonałej, napisanej z rozmachem i dbałością o szczegóły, militarnej SF. Jest to przede wszystkim porywająca, dobrze przemyślana historia wojny galaktycznej, toczonej w nieokreślonej przyszłości, niezwykle rozwiniętej, gdzie zaawansowana technologia zdominowała ludzkie życie, a podróże między planetarne stały się oczywistym zjawiskiem. Niecodzienna wizja autora zarówno zachwyca, jak i niepokoi, a szczegółowe, niesłychanie sugestywne opisy bitew kosmicznych i nowoczesnej aparatury, nadają powieści wyjątkowego klimatu, umożliwiającego czytelnikowi odbycie mentalnej podróży do nieznanej, odległej, ale i fascynującej przyszłości. Polecam gorąco, zwłaszcza fanom fantastyki naukowej!" - Anna Rydzewska (z fascynacją o książkach).
"Jolanta Bartoś tym razem popełniła istne kryminalne mistrzostwo" Uwięzieni to wstrząsająca, zaskakująca, trzymająca w niemiłosiernym napięciu powieść, po której długo nie będziecie mogli się otrząsnąć. Doskonale nakreślony portret psychopaty, stopniowe odkrywanie mrocznej prawdy, mieszanka trudnych tematów, a wszystko doprawione niepokojącym klimatem. Ta książka to prawdziwa gratka dla fanów mocnych wrażeń!" - Anna Rydzewska (Z fascynacją o książkach)
Do miasteczka nad jeziorem przyjeżdża Joanna, dziennikarka Polskiego Radia. Kąpiel w jeziorze kończy się dla niej spotkaniem z milicją wodną. Następnego dnia tajemnicza eksplozja niszczy spokój mieszkańców. Choć to nie należy do jego kompetencji "wodny szeryf" wszczyna, z pomocą Joanny i paru innych osób, prywatne śledztwo. Czarne chmury zbierające się nad senną dotąd miejscowością nie ułatwiają sprawy. Jak potoczy się śledztwo? Czy przeszłość ma znaczenie? Jak odnaleźć winnych, gdy dowody wciąż giną?
"Opowieści Wasyla Sybiraka i innych kotów" to niezwykła, ciepła książka, która zachwyci zarówno młodszych, jak i starszych czytelników. Stanowi ona zbiór historyjek, często nawiązujących do doskonale znanych nam klasycznych baśni, ukazanych z perspektywy kotów, wędrujących po różnych bajkach, snach i pomagających swoim przyjaciołom. Znajdziecie tu wszystko, czego wymaga się od lektur dziecięcych, lekki i przystępny język, ciekawe ilustracje, wartościowe lekcje, a także fantastyczną rozrywkę. Nie zabraknie również genialnego humoru, przeznaczonego wyłącznie dla rodziców, jaki zapewni im niezwykłą odskocznię, zapomnienie i relaks. Gwarantuję, iż ta urzekająca pozycja skradnie serce wszystkich członków Waszej rodziny!
Anna Rydzewska
(Z fascynacją o książkach – blog)
"W kolejnej powieści Magdalena Ludwiczak jest jak zawsze blisko kobiecej duszy, pełnej ran, obaw i pragnień. Ale "Ten z naprzeciwka" to również historia mężczyzny, który zmaga się z dawnymi traumami i urazami. Dwie osoby, dwie różne historie, dwie poranione dusze, łączy je tylko wspólny widok z okna. A może jednak coś więcej...Zapraszam do lektury tej poruszającej powieści" - Zaczytanadosamegorana1.blogspot.com
Trzy nowelki Grażyny Kałowskiej śmiało i odważnie odsłaniają współczesne bolączki Polaków. Sieci biznesowe, korupcja, czy powrót do systemu monarszego. Nic tu nie jest jednoznaczne, zaś każda opowiastka w zaskakujący sposób ukazuje ludzką naiwność, żądzę pieniądza, czy pełną kastę władzy, byleby tylko mieć nad wszystkim kontrolę i wgląd w każdą dziedzinę życia.
Stare przysłowie mówi, że „pies to najlepszy przyjaciel człowieka”. Mądre i poparte konkretami. Ewa Woźniak-Ostrowski stworzyła ciepłą i poruszającą opowieść, której bohaterką jest Jej suczka Nellka
Kiedy współcześnie sztuka pisania listów wypierana przez medialne środki urasta do rangi wyjątkowości, Ryszard Wojnowicz przypomina nam o tym, co dawniej było czymś najnormalniejszym. Piękna powieść o dojrzałej miłości. Narrator z perspektywy parkowej ławki maluje przed nami obrazy metaforą, przemycając wiele życiowych mądrości i skłaniając do głębszej refleksji. Ciepła, sugestywna, wzbudzająca wiele pozytywnych emocji. Szczerze polecam!
Agnieszka Krizel (Recenzje Agi)
Poszukiwanie odpowiedzi na pytania o warunki życia, kondycję biologiczną i wygląd naszych przodków coraz częściej wykracza poza obszar analiz jednej dziedziny wiedzy. Książka Budowa fizyczna człowieka na ziemiach polskich wczoraj i dziś jest owocem takiej właśnie interdyscyplinarnej współpracy uczonych: nie tylko historyków, ale także antropologów (fizycznych), biologów ewolucyjnych, archeologów i demografów.
Zbiór otwiera artykuł dotyczący zmian w budowie ciała ludności Polski, ich przyczyn oraz możliwości traktowania jako miary rozwoju gospodarczego i warunków bytowych w naszym kraju. Kolejne teksty przedstawiają biologiczny standard życia ludności miejskiej, wiejskiej i różnych grup ludności żydowskiej. Jest tu miejsce na opis tragicznych następstw I wojny światowej dla mieszkańców polskiej wsi, rabowanej przez rozmaite armie i niedożywionej. Ale i na wyniki badań przeprowadzonych na podstawie rejestrów poborowych z Warszawy mówiące o tym, jak znaczny postęp w poziomie życia nastąpił w tym mieście w ostatniej ćwierci XIX i na początku XX wieku. Druga część zbioru została poświęcona zastosowaniu technik antropologicznych w badaniach pradziejowych i współczesnych. Omówiono tu takie zagadnienia, jak wyznaczniki stresu fizjologicznego na materiale szkieletowym, związki między dietą a statusem społecznym ludności we wczesnośredniowiecznej Polsce dające się określić na postawie izotopów trwałych kolagenu kostnego czy relacja między ewolucją mózgu a sprawnością psychomotoryczną oraz budową ciała wynikająca z ankietowych badań żywieniowych. Z artykułów zamieszczonych w tej części publikacji dowiemy się na przykład, o czym świadczy nasilona próchnica stwierdzona u średniowiecznych mieszczan pochowanych w kościele św. Elżbiety we Wrocławiu, dlaczego w szczątkach cystersów występują skostnienia przyczepów mięśniowych oraz co w naszym pożywieniu wpływa na refleks.
Zaletą książki jest wielość ujęć i prezentacja bogatego instrumentarium badawczego. Rezultaty prac pozahistorycznych pozwalają lepiej zrozumieć mechanizmy dostosowania człowieka do środowiska – co dotyczy i przeszłości, i teraźniejszości.
„Wcale mi nie zależy” Miry Białkowskiej to autentyczna powieść o prawdziwym życiu. Jego wielobarwności, przyziemności, smutkach i radościach. Wesoła, momentami skoczna, ale też refleksyjna i nietypowa opowieść o nieskrywanych uczuciach oraz o tym, że na miłość nigdy nie jest za późno. Można się pośmiać i powzruszać. Mira autentycznie pisze o życiu, nie zacierając przy tym jego śladów, skrzętnie obdarzając swoje bohaterki swoimi talentami. Zazdroszczę im charyzmy, przebojowości, one chłoną życie niczym gąbka, a swoją aktywnością zawstydzają niejednego młodego człowieka. Mira w znakomitej formie literackiej".
Recenzje Agi
W burzliwych czasach religia pomaga utrzymać tożsamość narodu, stoi na straży postaw moralnych i pomaga w przetrwaniu. Gorzej, gdy zostaje wykorzystana jako narzędzie walki politycznej. „Bez wytchnienia” nie jest książką negującą religię, przeciwnie, pokazuje jak bardzo w ludziach zakorzeniona jest potrzeba wiary, posiadania solidnej podstawy, na której można oprzeć swój światopogląd.
To książka przeciwko fanatyzmowi, ekstremizmowi i zaślepieniu ideologią, którą dorabiają rządne władzy organizacje. Opowiada o młodych ludziach, którzy walczą o nieosiągalne, poruszają tabu, a ich opór i determinacja, obywatelskie nieposłuszeństwo, walka o ideały – pomimo beznadziejnej sytuacji – wytyczają kierunek działania w batalii z bezdusznym systemem. Siła solidarności kilku osób pokazuje, że jednostki spełniają nieraz bardzo ważną rolę i stają się podwaliną nowej rzeczywistości.
Adam jest taką właśnie osobą. Ma dopiero 15 lat, ale nie zgadza się z otaczającą go rzeczywistością. Nie chce stawać przeciwko rodzinie, ale nie godzi się na fałsz i obłudę reprezentowaną przez kierującą państwem Radę. Czy uda mu się wpłynąć na bieg historii, a jednocześnie nie zatracić siebie?
Głowa rodziny, stanowczy i zimny profesor Rafalski, umiera w niewyjaśnionych okolicznościach. Daje to początek śledztwu, w którym na jaw wychodzą rodzinne brudy, tak usilnie skrywane przed resztą świata. Kolejne intrygi, zdrady, oraz morderstwa komplikują sprawę i wprowadzają nowych podejrzanych. Poboczne wątki – przemoc w rodzinie, intymna relacja między jedną z podejrzanych a detektywem, romans żony zmarłego – powodują, że historia staje się coraz bardziej zagmatwana i zaskakująca. Szybka akcja wprowadza nas w śledztwo prokuratora, a ciągłe jej zwroty powodują, że nie jesteśmy w stanie sami odgadnąć kto zabił! Zwłaszcza, gdy każdy podejrzany ma motyw.
Czy morderca zostanie złapany? Czy winny jest tylko jeden, a może cała rodzina brała w tym udział. Czy dostaną to na co zasłużyli?
Katarzyna Janus przygotowała dla czytelnika sporą dawkę emocji i wrażeń, nie szczędząc mu łez i radości: ciekawie uplecioną fabułę, nietuzinkowych bohaterów oraz przestrzeń na snucie własnych domysłów i przypuszczeń. I nie stawia łatwych i prostych rozwiązań. Targa uczuciami bohaterów, nie osadza zbyt długo w jednym miejscu. Niektóre sceny przypominają te z dobrych filmów sensacyjnych: z zazdrosną kobietą w tle, urażoną męską dumą i honorem, elektryzującą intrygą, podsycaną fałszywymi oskarżeniami, w konsekwencji prowadzącymi do licznych niedomówień.
W tej powieści dużo się dzieje, jak to w życiu. Czy każdy z bohaterów w gmatwaninie zdarzeń odnajdzie swoją drogę, swoje szczęście? I komu pisane będzie: życie za życie?
Wzruszyłam się i liczę, że będzie ciąg dalszy tej opowieści! Polecam!
Agnieszka Krizel (Recenzje Agi)
„Życie podzielone jest na etapy. Wszystko ma swój czas”
/DJ Wika/
Anita – starsza pani z piórkiem we włosach, pomagająca wszystkim dookoła, ciesząca się życiem, które w każdej chwili może jej powiedzieć: Żegnaj. Młoda duchem i pełna energii pomimo upływu lat i mimo trosk, jakie przypadły jej w udziale. Kochana, jedyna, wyjątkowa! Jednocześnie irytująca i tajemnicza. Anita – perła w morzu ludzi.
Mojej kochanej wariatce brakowało jedynie konia i małpki do noszenia na ramieniu. Absolutnie nie była zainteresowana tym, czy na nogach ma skarpety należące do tej samej pary. Jedzenie zaczynała nie z brzegu talerza, ale od miejsca, w którym danie wydawało jej się najbardziej smakowite. Dziwiła się ludziom, którzy mówili, że wieczorem nie mogą pić kawy, bo nie zasną. Ona wychylała dwie filiżanki brązowego napoju i wytarłszy usta rękawem, wskakiwała do łóżka. Twierdziła, że zasypia natychmiast, bez względu na godzinę. W Wielkanoc jadała pierniki, w Boże Narodzenie jajka, albo cokolwiek innego, co akurat dobry los zesłał za sprawą dobrych ludzi.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
