Pamiątka kanonizacji bogato ilustrowana z fragmentami nauczania Jana Pawła II.
Jestem przechodniem na wąskim chodniku ziemi
i nie odrywam mojej myśli
od twego Oblicza.
Jan Paweł II
Kolejna książka Andrzeja Fal, to pełne pasji dzieło literackie - oryginalny wywiad, któremu poddał się sam Pan Bóg jako II tom serii wiara, nadzieja, miłość.
Zasadniczym tematem, jest rola zarówno miłości jak i śmierci w myśleniu człowieka z zachowaniem dozy dobrego humoru. Autor omawia nowy model aksjologiczny z wieloaspektowością największych wartości wraz z ich najbardziej nieprzewidywalnymi konsekwencjami. Jest czas na śmiech, jest czas i na łzę.
Nadzieja jaką budzi to dzieło, płynnie komponuje się między dwiema siostrami, jakimi są wiara i miłość, czyli pozostałe tomy tryptyku. Intrygująca jest ilość pytań stawianych przez autora na każdej stronie II tomu. Ważnych pytań, takich które często zadajemy sobie sami, zaś odpowiedzi znajduje wśród największych autorytetów, poprzez świadectwa ich życia. I nie są to tylko Orły, choć dla autora miały wyraźne znaczenie.
Epitafia Andrzeja Fal, jako streszczenie życia są niczym tabletki na wiele egzystencjalnych bolączek. W niejednym przypadku mogą zadziałać jak skuteczny antybiotyk.
Gratulując odwagi i pomysłu na niespotykaną kompozycję oraz tematykę, polecam serdecznie również własne świadectwa autora związane z bardzo osobistymi przeżyciami. Zgrabnie wpleciona retrospekcji cudownego ocalenia autora w wypadku samochodowym na autostradzie w ostatnich tygodniach pisania książki nadaje dodatkowej dynamiki i autentyczności. Dzieło, które trzymasz w ręku jest doskonałym sposobem nabrania oddechu przed goniącą nas prozą życia i lekturą III tomu. Osobiście nie mogę doczekać się, czym autor wypełni scenę mojej wyobraźni?
I znowu kusząca Kanada to plon podróży Arkadego Fiedlera do Kraju Klonowego Liścia w 1961 roku. To nie jedyna wyprawa – było ich sześć! Po pierwszej – w 1935 roku – powstała bestsellerowa Kanada pachnąca żywicą, a ostatnią odbył 86-letni wówczas Autor w 1980 roku. Nie ulega wątpliwości – Kanada kusiła Arkadego Fiedlera swym żywicznym aromatem przez 45 lat!
Fascynacja tym północnoamerykańskim krajem odczuwalna jest w książce niemal na każdej karcie, zarówno w opisach przyrody, jak i spotkań z ludźmi. Pretekstem jest wyprawa wędkarska, która pozwala ukazać Czytelnikowi piękno dzikiej natury, w interesujący sposób przedstawić historię i kulturę Indian kanadyjskich oraz ich adaptację do dominującej cywilizacji europejskiej. Są oczywiście Polonusi – jak w każdym zakątku świata – oczarowani północno-zachodnią Kanadą, z wielką serdecznością goszczący przybyszów z ojczyzny.
Niezaprzeczalnym walorem tej reportażowej opowieści jest, jak zawsze u Fiedlera, język: bogaty, plastyczny, skrzący się porównaniami, epitetami, ale i lapidarny, gdy trzeba.
I znowu kusząca Kanada warta więc jest uwagi zarówno ze względu na treść, jak i formę.
Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda zwyczajnie - dwoje młodych ludzi wybiera się na spotkanie z Australią i jej mieszkańcami. Jadą z Sydney do Melbourne, do Canberry, na Tasmanię, a potem w górę, przez Alice Springs do Darwin. Śpią w namiocie, myją się w wodospadach, zdychają z upału w bezludnym outbacku... Czyli przeżywają to, co zdecydowana większość podróżnych przeżywa w Australii.
Co więc jest niezwykłego w tej wyprawie? Ano, to, że wybrali się na nią siedemnastoletnim samochodem. I to wcale nie terenowym... Samochodem, który u napotykanych tubylców wzbudzał wesołość albo szczere powątpiewanie. Auto dostarczało dodatkowych przygód i zapewniało kolejne, jakże oryginalne, punkty do zwiedzania - warsztaty samochodowe. Wreszcie gruchot, z pogiętą maską i piórami emu na dachu, przywiózł swoich właścicieli z powrotem do Sydney. A skąd te pióra?
Ano, o tym już trzeba przeczytać w książce.
Wojciech Cejrowski
Znalazłem się przed wami bez karty pacjenta. Muszę ja znaleźć wewnątrz mnie, bo wszystko, co chcę wam opowiedzieć, jest zapisane w moim sercu.
Jan Paweł II, papież
Ks. dr Krzysztof Krukowski - studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej i historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. Absolwent PLSP im Bernarda Morando w Zamościu. Interesuje się szczególnie doktryną chrześcijańską, teologią sztuki (szczególnie ikony) i filozofią sztuki, estetyką teologiczną i powszechną, językiem symboli i obrazów, historią i patrologią.
Poszukuje nowych form przekazu Prawd Objawionych dostosowanych do zasady akomodacji.
Medytując nad duchowym znaczeniem szabatu, nie sposób pominąć pytania, jak Jezus przeżywał to święto. Ewangeliczne opisy poświadczają, że w tym dniu przemawiał w synagodze, uzdrawiał i nauczał. Dlaczego zatem zdecydowana większość szabatowych historii zmierza do kontrowersji? Czy wynikają one z przekraczania przez Jezusa szabatowego prawa? A może znalazły się inne powody, które prowadziły do sporów?
Zapraszam Czytelnika do szabatowej wędrówki z Jezusem. Rozpocznie się ona w synagodze w Nazarecie, a zakończy na Kalwarii w Jerozolimie. Przewodnikiem na szlaku będzie święty Łukasz, który stopniowo nauczy nas patrzeć na to cotygodniowe święto oczyma tego, który sam się określił Panem szabatu.
Autor
Tę książkę napisało samo życie. Zawiera ona wybór świadectw księży publikowanych wcześniej w „Pastores” w latach 2003-2010. W kolejnych tekstach spotykamy prezbiterów – żywych ludzi, z krwi i kości, z ich zmaganiami, poszukiwaniami, upadkami, radościami. Powoli odsłania się prawda o człowieku powołanym przez Pana do służby w Kościele, a jednocześnie ukazuje się prawda o Bogu działającym w tym człowieku i poprzez niego. Piękno tego procesu polega na spotkaniu dwóch wolności – Boga i człowieka. Budujące przesłanie książki polega na tym, że poszczególne świadectwa niosą nadzieję, iż Bóg walczy o każdego z nas. Nawet gdy się pogubimy i przez grzech daleko odejdziemy od Pana, On jest zawsze blisko nas poprzez swoje miłosierdzie. Książka nie ucieka od trudnych tematów, ale zarazem ukazuje Boże działanie w życiu powołanych. Z lektury kolejnych świadectw wyłania się obraz Boga bliskiego, kochającego, zatroskanego o swoje dzieci. Dostrzegamy również prawdziwie ludzki i Boży obraz prezbitera, który staje się uczniem i pasterzem, stale będąc w drodze. (fragmenty Przedmowy ks. Mirosława Cholewy)
Chciałbym, aby te refleksje pomogły czytelnikowi uwierzyć w to , bez czego życia nie można nazwać w pełni życiem, a więc w to, że jest Bóg, że Bóg nam zawsze towarzyszy i że jest miłością , czyli innymi słowy uwierzyć to, co jest oczywiste.
„Kościół potrzebuje nieustannej Pięćdziesiątnicy; potrzebuje ognia w sercu, słowa na ustach, proroctwa w patrzeniu” (Paweł VI).
Ojciec Raniero Cantalamessa ofiaruje nam w tej publikacji nową, pogłębioną, a zarazem bardzo konkretną refleksję o naturze i działaniu Ducha Świętego w poszczególnych osobach, Kościele i świecie. Pomocny w refleksji okazał się Apostoł Paweł, wielki piewca Ducha Świętego i życia „w Duchu”.
Trzonem medytacji jest ósmy rozdział Listu do Rzymian, w którym autor analizuje trzy istotne etapy: – Stworzenie: rola Ducha Świętego, wykład na temat nauki i ewolucji, odnowa człowieka ukształtowanego przez Ducha. – Niebo jako ostateczny cel: refleksja o Duchu Świętym jako „sile sprawczej chrześcijańskiej eschatologii” w jej żywotnym powiązaniu z teologalną cnotą nadziei.
Życie chrześcijańskie: między stworzeniem a spodziewanym celem, jakim jest Niebo, jest całe nasze życie, ożywiane przez Ducha Świętego; zatem równowaga między posłuszeństwem Prawu a prymatem miłości; między przewodnictwem Ducha Świętego w ramach osobistego sumienia i w środowisku Kościoła a apostolskim nauczaniem.
To naprawdę wspaniała synteza nauki Kościoła, która pozwala zrozumieć Ducha Świętego jako Tego, który utrzymuje Kościół będący w drodze, prostując swe ścieżki na przyjście Pana.
Raniero Cantalamessa, brat mniejszy kapucyn, profesor na Wydziale Historii Początków Chrześcijaństwa na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie i członek Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W 1980 r. zostawił nauczanie akademickie, aby całkowicie zaangażować się w głoszenie kazań z wyraźnym ukierunkowaniem ekumenicznym. Od 1980 r. jest kaznodzieją w Domu Papieskim. Pełni niestrudzoną działalność prelegenta na całym świecie.
Pragnę spróbować z tobą zrozumieć, czym jest bierzmowanie, co znaczy przyjąć je, jak się do niego przygotować i jak uczynić z niego skarb na całe życie.
BRUNO FORTE
Urodzony w Neapolu w 1949 roku, święcenia kapłańskie uzyskał w roku 1973, doktorat z teologii uzyskał w 1974 roku, a z filozofii w 1977. Przez długi czas był profesorem zwyczajnym katedry teologii dogmatycznej na Papieskim Wydziale Teologicznym Włoch Południowych.
26 czerwca 2004 roku papież Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą regionu Chieti-Vasto.
Niniejsza publikacja skierowana jest do szerokiej rzeszy czytelników zainteresowanych codziennym życiem braci i podstawami funkcjonowania Zakonu Krzyżackiego.
W prezentowanym tłumaczeniu uwspółcześniono nieco słownictwo i interpunkcję uważając jednak, żeby tekst nie stracił posmaku archaiczności. W konflikcie między dobrem czytelnika a wiernością oryginałowi zdecydowano się na zwiększenie zrozumiałości tekstu, kosztem dosłownego tłumaczenia. Wszystkie sprawy wymagające szerszego komentarza przeniesione zostały do przypisów.
Rys historyczny zgromadzeń zakonnych obojej płci wraz z rycerskimi zakonami i orderami Państw.
Dzieło zebrane i ułożone przez Księdza Beniamina, prowicjała zgromadzenia o.o. Kapucynów w Polsce.
Przełożone na język polski i pomnożony opisami nowo-powstałych zakonów wraz z objaśnieniami ogólnymi i rycinami nowymi.
Dobre i poprawne czytanie jest sztuką. Tym bardziej publiczne czytanie słowa Bożego, oznajmienie go w zgromadzeniu liturgicznym wymaga pewnego kunsztu. Nikt dotąd nie posiadał takiej sztuki na tyle, aby nie mógł jej bardziej doskonalić ani ulepszać. Przed każdym lektorem, który wykonuje w czasie sprawowania Eucharystii własną funkcję liturgiczną, stoi więc obowiązek pilnego zdobywania sztuki czytania słowa Bożego. Swoją wzniosłą, zaszczytną i odpowiedzialną posługę powinien on spełnić z należną czcią i miłością do Pisma św. aby wypowiadane słowo Boże, jako ,,żywe i skuteczne.” Niniejsza książka pragnie służyć pomocą wszystkim lektorom na drodze zdobywania umiejętności czytania słowa Bożego w zgromadzeniu liturgicznym. Ma zwrócić uwagę na samą posługę lektora i jej znaczenie, ukazać miejsce liturgii słowa w Eucharystii oraz krótko zaprezentować zasady poprawnego i komunikatywnego czytania.
Rys historyczny zgromadzeń zakonnych obojej płci wraz z rycerskimi zakonami i orderami Państw.
Dzieło zebrane i ułożone przez Księdza Beniamina, prowicjała zgromadzenia o.o. Kapucynów w Polsce.
Przełożone na język polski i pomnożony opisami nowo-powstałych zakonów wraz z objaśnieniami ogólnymi i rycinami nowymi.
Rys historyczny zgromadzeń zakonnych obojej płci wraz z rycerskimi zakonami i orderami Państw.
Dzieło zebrane i ułożone przez Księdza Beniamina, prowicjała zgromadzenia o.o. Kapucynów w Polsce.
Przełożone na język polski i pomnożony opisami nowo-powstałych zakonów wraz z objaśnieniami ogólnymi i rycinami nowymi.
Franciszek. Ma fenomenalny kontakt z ludźmi. Z wiernymi i niewierzącymi. Jak to robi? Mówi. W prosty sposób. Nie komplikuje rzeczy oczywistych i upraszcza rzeczy skomplikowane. W kilku zdaniach potrafi przekazać sens wiary i życia. Dlatego my też stawiamy już kropkę, bo co tu więcej dodać? Może tylko to – niech cytaty papieża Franciszka wybrane do tej książki utwierdzą albo przekonają Państwa, że wiara to radość nadziei. Patrycja Michońska Dynek i Sławomir Dynek
... jeżeli ponad 20 lat po śmierci ludzie wciąż pamiętają i dobrze wspominają księdza, to jest to dobry znak. A gdy spotykają się, żeby wspólnie się za niego modlić i zdobywają na wysiłek napisania o nim wspomnień, to znaczy, że musiały ich łączyć więzy bardzo silne. W przypadku wspominających śp. ks. Bronisława Bozowskiego przewija się nić szczególna – ludzie pamiętają go jako osobę świętą. I chociaż świętość jest obowiązkiem każdego księdza, to jednak warto się zastanowić, dlaczego świętość tego właśnie kapłana jest tak podkreślona.(…)
Kazimierz Nycz Arcybiskup Metropolita Warszawski
Greka Nowego Testamentu jest nowym i gruntownym przepracowaniem Graecitas Neotestamentaria. Przeróbka dokonana przez byłego studenta księdza Penara, wyrosła w dużej mierze z kilkuletnich doświadczeń nauczania greki w Gdańskim Seminarium Duchownym. Książka pozostaje intensywnym kursem podstawowym, który ma służyć pomocą w „poznaniu i praktycznym opanowaniu podstaw oryginalnego języka ksiąg Nowego Przymierza” (z przedmowy do Graecitas).
Część pierwsza, poświęcona gramatyce, oprócz wiadomości wstępnych podaje podstawy fleksji i składni
Gramatyka w Grece Nowego Testamentu została opracowana w ten sposób, aby uczący się – student, który zna już pewne schematy gramatyczne z nauki innych języków obcych, w miarę możliwości nie musiał się męczyć z pamięciowym opanowywaniem niezrozumiałych dla niego form i paradygmatów, lecz korzystając ze swej wiedzy, umiejętności kojarzenia i dedukcji, jak najwięcej rozumiał z tego, czego się uczy i przeznaczony na tę naukę czas uczynił jak najbardziej wydajnym. Temu w Grece Nowego Testamentu mają służyć między innymi liczne zwięzłe uwagi wyjaśniające z dziedziny słowotwórstwa, uwydatnianie zależności i podobieństw w ramach deklinacji i koniugacji w związku, na przykład, z taką lub inną postacią tematu lub rdzenia danego słowa czy samo nawet tłumaczenie na język polski wszystkich przykładowych terminów i fraz.
Druga część książki zawiera preparacje do siedmiu przykładowych tekstów Nowego Testamentu. Teksty zostały dobrane w taki sposób, aby stanowiły ilustrację dla zjawisk gramatycznych poznanych w części pierwszej oraz pomoc w ćwiczeniu i stopniowym przyswajaniu związanych z nimi zasad.
Tom homilii, kazań, konferencji i modlitw. Wszystkie zawarte tutaj teksty zostały wygłoszone w ramach posługi przepowiadania słowa Bożego, a ich celem było wprowadzenie wiary opartej na tym słowie w świat dzisiejszych ludzi.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
