Żandarmskie pałki są pokarbowane. Zamach powoduje lekkie wygięcie tak, że po stronie wypukłej karby się od siebie oddalają. Gdy pałka spadnie, karby gwałtownie się schodzą, przez co uderzona powierzchnia jest marszczona, a zmarszczki ściskane. I wtedy bijący szarpnięciem pałkę odrywa.
Pierwsze cztery razy Zygmunt wytrzymał z zaciśniętymi zębami.
Po piątym zaczął wyć, po dziesiątym rzęzić. Po dwunastym stracił przytomność.
Przestali. Posadzili. Chlusnęli w twarz zimną wodą.
Ocknął się. Mruga.
- I co, Garbe? Spoważniałeś? - zarechotał Leyer.
- Gut... No to jak się nazywa twój zwierzchnik? Nie ten w biurze. Ja mówię o zwierzchnik w Schare Scheregi.
“Nagle z rozmyślań wyrwał go przeraźliwy krzyk strażnika granicznego, któremu Rosjanin miażdżył kolejne palce u nogi. Porucznik zacisnął zęby. Po policzkach płynęły mu łzy. W pewnym momencie powiedział głośno:
– Wy nie jesteście ludźmi, wy nie jesteście nawet zwierzętami. Jesteście dzikimi bestiami, pozbawionymi ludzkich uczuć.
Kapitan spojrzał na porucznika, zaśmiał się i odparł:
– Już w 2014 roku przez moje ręce przeszły setki takich faszystów jak ty. Wszystkich ich łączyło jedno – zdychali w ciężkich męczarniach. I ciebie też to czeka.
Następnie dał znak głową, a żołnierze zamienili strażnika granicznego na szeregowego Sobola, któremu zmiażdżyli palce u obu nóg.
Porucznik nie zdradził niczego, czekając na swoją kolej. Kiedy oprawcy skończyli katować żołnierza i rzucili jego nieprzytomne ciało w kąt obok strażnika granicznego, ruszyli w stronę Saloveyki. Jeden z nich nachylił się nad nim, chwycił go za lewą rękę i podniósł. Drugi, widząc chwiejącego się Ukraińca uznał, że ten nie będzie stawiał oporu i ruszył w kierunku leżącego młotka. Nagle stało się coś, czego oprawcy się nie spodziewali. Ukrainiec lewą rękę, trzymaną przez Rosjanina, przełożył pod jego przedramieniem i zrobił dźwignię powyżej jego łokcia. Prawą ręką wyprowadził cios w mostek. Trafiony oprawca padł na kolana. Porucznik zebrał siły, błyskawicznie chwycił od tyłu za głowę Rosjanina i skręcił mu kark.”
Fragment książki
Jeśli tak chaotyczne państwo jak ZSRR posiada tak znaczny arsenał jądrowy to nietrudno o to by śmiercionośna broń wpadła w ręce terrorystów. Czy rzeczywiście wiemy, jaki był los radzieckich głowic nuklearnych? Czy część wpadła w niepowołane ręce? Jak naprawdę działają terroryści? Co o tym wiedzą polskie służby specjalne?
To pytania trudne, a konkretną odpowiedź na nie można by przepłacić życiem. Konwencja fikcji literackiej pozwala na opowiedzenie (między wierszami) o sprawach, o których trudno (lub niebezpiecznie ) mówić operując rzeczywistymi zdarzeniami i osobami. Uważny czytelnik dostrzeże jednak wiele treści przypominających realne zdarzenia, zjawiska i problemy współczesnego świata takie jak: międzynarodowy terroryzm czy ciemne interesy służb...
W Hiszpanii, niedaleko Barcelony dochodzi do wypadku drogowego, w wyniku którego ginie kierowca samochodu osobowego. Przybyła policja odnajduje w samochodzie denata broń, torby wypełnione pieniędzmi i aparat telefoniczny, na którego ktoś próbuję się bezskutecznie dodzwonić. W ten sposób policja trafia na trop narkotykowych przemytników. Jeden z nich (Polak) po aresztowaniu decyduje się współpracować z organami ścigania. Naprowadza hiszpańskich śledczych na przerażającą wiedzę o kazachskim arsenale jądrowym, który może trafić w ręce ISIS...
Wszystkie służby światowych mocarstw zostają postawione w stan gotowości, ktoś z najbogatszych ludzi na świecie chce zapłacić za śmiercionośną broń, zaczyna się gra z czasem.
"Ojciec marnotrawny" to książka skłaniająca do refleksji o tym, co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze. Traktuje o tym, że z każdej sytuacji jest wyjście, a prawdziwa przemiana jest zawsze możliwa. Zdarzają się w życiu sytuacje wymagające jednoznacznego wyboru- drogą jest maksymalizm etyczny, a nie nihilizm i zniechęcenie. Potrzeba dużo roztropności, by nie dać się zniechęceniu, lecz podążać ku prawdzie, dobru i pięknu...
Nastolatka wraca z weekendowego wyjazdu w ciąży. Jest całkowicie niegotowa na nową rolę życiową - rolę matki, zwłaszcza że wszystko wskazuje na to, że rolę tę przyjdzie jej pełnić bez pomocy ojca dziecka... Pierwsza rozmowa z rodzicami na temat "wpadki" jest dla niej niezwykle trudnym doświadczeniem... Jednak czas przynosi rozmaite refleksje i rozwiązania. Z czasem, dziewczyna zaczyna czuć coraz większe wsparcie ze strony swojego ojca.
Świat wykreowany przez autora jest odbiciem realnych wydarzeń ze styku biznesu, służb specjalnych i polityki. Pozycja szczególnie godna uwagi w
okresie nasilania się konfliktów politycznych i społecznych za wschodnimi granicami Polski. Konwencja fikcji literackiej pozwala na przemycenie wielu
ciekawych wątków, które zawsze pozostawiają element tajemniczości i niedopowiedzenia, ale interesująco obrazują politykę od strony "kuchni".
Stanisław Srokowski, ceniony za takie prozatorskie utwory jak „Ukraiński kochanek”, „Strach”, czy „Nienawiść” ( ekranizacja - „Wołyń” W. Smarzowskiego), a także za nowatorskie i piękne wiersze, w powieści „Dwie miłości licealisty” pogłębia swoje zainteresowanie odkrywczymi formami twórczej ekspresji. To oryginalna, a zarazem uniwersalna książka dla młodzieży licealnej i studentów, a także dla starszego pokolenia, które ceni sobie ironię, dowcip i satyryczne spojrzenie na rzeczywistość.
Pierwsza wersja tej powieści została nagrodzona w konkursie literackim w latach 80-tych XX w. Kilku wydawców chciało ją opublikować, lecz cenzura nie pozwoliła. Dopiero po przemianach politycznych jedno z wydawnictw wypuściło na rynek kilkadziesiąt egzemplarzy, jednak oficyna szybko wycofała się z działalności edytorskiej i autor nadal nad nią pracował, zmieniając tytuł, strukturę i wyostrzając wymowę. Pisarz z wielką demaskatorską siłą atakuje obłudę, banał i kiczowatość socrealistycznej kultury. I pokazuje ją w świetle karykatury i groteski, nie oszczędzając w bezkompromisowej narracji żadnej z dworskich, ceremonialnych polskich elit. A zarazem ujawnia hart ducha i moralną determinację młodzieży szkolnej w obronie własnej godności. Ostre, ironiczne pióro pisarza nie oszczędza nikogo.
"Poker z diabłem" Artura Kawki i Moniki Wysockiej to powieść oparta na faktach i wyjątkowo ciekawa propozycja dla czytelników interesujących się II wojną światową oraz jej wpływem na ludzi żyjących na terenach okupowanych.
Dnia 1 września 1939 roku Trzecia Rzesza zaatakowała Polskę, rozpoczynając najbardziej krwawy konflikt w historii. W ciągu sześciu lat miał pochłonąć kilkadziesiąt milionów ofiar na całym świecie i w przeciwieństwie do I wojny światowej, byli to w większości cywile. Polska stała się jedynym krajem, w którym nowe reguły były tak restrykcyjne, a mimo to właśnie w Polsce wykształciło się najbardziej zaawansowane państwo podziemne.
Akcja tej powieści rozgrywa się w Częstochowie i oparta jest na autentycznych wydarzeniach, które zadziwiająco często są pomijane na lekcjach historii. Błyskotliwy i odważny plan napadu na bank niemiecki w Częstochowie ma szansę się powieść, ale czy zostanie zrealizowany? To poruszająca historia o ludziach, którzy byli gotowi na każde poświęcenie, aby walczyć z okupantem i odzyskać niepodległość. Ich starania na zawsze stały się symbolem walczącej Polski, która w obliczu walki z o wiele silniejszym wrogiem ani razu nie była bliska poddania się.
Wielkie gale, piękne kobiety, pieniądze i sława. A może...zakulisowe gierki, intrygi i kradzieże? Jak naprawdę wyglądają kulisy pracy w telewizyjnym imperium?
„Jako człowiek był mi kompletnie obojętny. Nie znałam go osobiście. Myślę, że na moje i jego szczęście. Fascynował mnie za to jako postać. Rysy twarzy miał grube, nieociosane, charakterystyczne dla ludzi z niskich warstw społecznych, nos orli, a spojrzenie chytre. Był średniego wzrostu i raczej krępej budowy ciała. Gdyby parał się aktorstwem, należałoby go obsadzać w roli emerytowanego boksera albo właściciela rzeźni. Nawet gdy się uśmiechał, a kąciki jego ust unosiły się ku górze, twarz przybierała wyraz pogardy. Fizyczność nie była jego winą. Tak mu po prostu wypadło. Jednak połączenie tej fizyczności z osobowością tworzyło niepokojącą całość.
Niewątpliwie Nielot był postacią godną opisania przez sprawne pióro. A może już dawno został sportretowany na stronach porywającej powieści, która pewnego dnia ożyła i wypełniła swoim dusznym istnieniem telewizyjną rzeczywistość.
”
Ta książka to namalowany kobiecym piórem, surowy, ale prawdziwy portret środowiska telewizyjnego, a zwłaszcza jego męskiej części. To historia o samotności, wypaleniu zawodowym i o walce o marzenia. To opowieść o sytuacji kobiet w medialnym świecie, zdominowanym przez mężczyzn. Zwłaszcza że w imperium telewizyjnym prezesa Nielota często gra się „nie fair”, a jedyne co się tak naprawdę liczy to: pieniądze, władza i seks, które są warte każdego świństwa. A sam prezes Nielot nosi przydomek „współczesnego Dyzmy”.
Emilia Stankiewicz - dziennikarka prasowa, scenarzystka i reżyserka telewizyjna. Swoją karierę zawodową zaczynała w dziale kultury tygodnika „Wprost”. Od ponad dwudziestu lat tworzyła i współtworzy programy telewizyjne. Współpracowała ze wszystkimi liczącymi się stacjami telewizyjnymi w Polsce. Lubi mocną kawę, dobre opowieści i dalekie podróże. Uważa, że nie ma nic bardziej wartościowego, niż prawdziwa rozmowa z drugim człowiekiem. W 2021 roku zadebiutowała powieścią „Pawie i koczkodany” – opowiadającą o kulisach pracy w mediach. „Dyzmo-wizja” to kolejna powieść autorki.
Książka szczególnie aktualna dziś, gdy wojna Ukrainy z Rosją uświadomiła nam, że część elit europejskich nadal nie zrozumiała, że handel z Rosją finansuje mordowanie niewinnych kobiet i dzieci.
W tajemniczych okolicznościach ginie jeden z posłów polskiego parlamentu. Niedługo później służby odnajdują ciało innego, byłego już polityka. Były oficer UOP i ABW, Arek Wojna oraz emerytowany policjant Częstochowy, Jacek Piasecki na prośbę przyjaciela, krewnego jednego z zamordowanych przystępują do śledztwa, które odsłoni niebezpieczne powiązania polityki i wielkich pieniędzy. Środki masowego przekazu w naszym kraju co rusz donoszą o nielegalnych lub płonących składowiskach niebezpiecznych odpadów.
Czy nasz kraj staje się wysypiskiem Europy? Czy rządzący nie wiedzą, z jakim problemem mamy do czynienia? Czy dostrzegają korupcję? A może wolą nie dostrzegać zagrożenia?
Wartka akcja kryminalna na ulicach Krakowa a w tle tajemniczy właściciel antykwariatu. Kim jest naprawdę ksiądz Robert i jak skończą się intrygi prowadzące aż do Watykanu? Dobór postaci i lokalizacji zapewnia trzymającą w napięciu fabułę a przy okazji intelektualną rozkosz wynikającą z licznych nawiązań do sztuki. Fabuła od początku do końca osnuta jest pewną aurą tajemniczości. Trzyma w napięciu do samego końca a liczne zwroty akcji nie pozwalają oderwać się od kart tej niezwykłej i intrygującej powieści
W Odessie w tajemniczych okolicznościach znikają dwie przyjaciółki. Rodziny zaginionych dziewcząt nie chcą uwierzyć w oficjalną wersję miejscowych władz mówiącą o wypadku. Dokąd zaprowadzi Toma Wilmowskiego i jego przyjaciół niebezpieczne śledztwo?Kolejna trzymająca w napięciu powieść sensacyjna duetu Moniki Wysockiej i Artura Kawki, będąca kontynuacją Ust mordercy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
