Klara, tytułowa bohaterka książki "Świat Klary", wspólnie z rodziną wybrała życie na wsi, z dala od miejskiego zgiełku. Wieś, w której zamieszkała, zaspokajała jej potrzebę obcowania z pięknem, znajdowała się bowiem w malowniczej okolicy, w pobliżu lasu, który ciągnął się wokół niewielkiego jeziora i stawu. Na skraju wioski rozgościła się kapliczka z figurą Chrystusa Frasobliwego, przy której kobieta często się zatrzymywała, a pogrążając się w modlitwie, zaglądała w głąb swej duszy.
Codzienne życie w gronie najbliższych – męża Franka i dzieci, Kasi oraz Bartka, spotkania z przyjaciółmi, rozmowy z mieszkańcami wioski, spacery z ukochanym psem, obserwowanie ludzi i przyrody stanowią inspirację do twórczości poetyckiej, pięknych wierszy, których autorką jest kobieta.
Pewnego dnia Klara i Franek postanawiają sprzedać będące ich własnością mieszkanie, które znajduje się w pobliskim mieście. Wynikną z tego niemałe problemy, a Klara, z natury ufna i przyjaźnie nastawiona do otoczenia, ze zdziwieniem stwierdzi, że prosta transakcja pociągnie za sobą zaskakujące wydarzenia, a ludzie w niej uczestniczący okażą się nieprzewidywalni i nieuczciwi.
Do tej pory Wiesława Szubarga napisała kilka książek, a "Świat Klary" to kolejna powieść wydana przez Autorkę we współpracy z Wydawnictwem Poligraf.
Zosię, Małgorzatę i Agnieszkę łączy wieloletnia przyjaźń, sięgająca czasów szkolnych, oraz wykonywany z pasją i zaangażowaniem zawód.Akcja powieści zaczyna się w chwili, gdy w środowisku nauczycielskim, który reprezentują bohaterki, rozważana jest możliwość rozpoczęcia strajku. Czytelnik staje się świadkiem wszystkich dylematów i wątpliwości z tym związanych, zaś w pewnym momencie zostaje wprowadzony w centrum wydarzeń, dzięki czemu poznaje blaski i cienie zawodu nauczycielskiego i ma szansę na wyrobienie sobie własnego zdania na jego temat. Zyskuje też możliwość skonfrontowania obiegowych opinii na temat pracy nauczyciela oraz jego roli we współczesnej szkole z bezpośrednią relacją z pokoju nauczycielskiego.Powieść nie traktuje jednak wyłącznie o zawodowych perypetiach bohaterek. Ich życie prywatne obfituje w zaskakujące sytuacje i niespodziewane zwroty akcji.Agnieszka, ze względu na dotkliwe przeżycia z dzieciństwa związane z rozwodem rodziców, nie potrafi ułożyć właściwie relacji we własnym małżeństwie, ponadto pewnymi decyzjami naraża swój związek na rozpad. Zosia cierpi z powodu nieporozumień z mamą i związanym z tym poczuciem odrzucenia. Małgorzata obawia się, że dorastające dzieci wkrótce się usamodzielnią, a jej przyjdzie zmierzyć się z syndromem pustego gniazda.Bohaterki towarzyszą sobie w różnych sytuacjach, świetnie się razem bawią, ale też dzielą się refleksjami na temat otaczającej rzeczywistości, wspierają się nawzajem, a gdy mają problem, wspólnie szukają sposobów na jego rozwiązanie.
Przed życiowymi problemami można próbować uciec, jednak zdecydowanie lepiej jest się z nimi zmierzyć, o czym wiedzą bohaterki książki „Pułapki losu”.
Zosia, z zawodu prawniczka, z zamiłowania malarka, cierpi na anoreksję. Nie chce przyznać się do swej choroby ani przed sobą, ani przed bliskimi, podświadomie jednak zdaje sobie sprawę z jej istnienia oraz z konieczności zmierzenia się z problemem. Marcelina jest nauczycielką. Pracuje z gimnazjalistami, a więc młodymi ludźmi, którzy znajdują się w trudnym momencie swego życia i poszukują własnego w nim miejsca. Popełniają przy tym błędy wynikające z braku doświadczenia. Zdarza się też, że z winy dorosłych, często osób najbliższych, przeżywają dramaty życiowe i wtedy Marcelina przejmuje na siebie trudną rolę mediatora między rodzicami a dziećmi. Z kolei Beata, architektka, przygotowuje do realizacji swój życiowy projekt i ma nadzieję, że będzie on punktem zwrotnym w jej karierze, niestety w wyniku pewnej intrygi jej życie zawodowe bardzo się skomplikuje. Kasia i jej mąż pragną zostać rodzicami, jednak od kilku lat bezskutecznie starają się o dziecko.
Czy bohaterki zdołają rozwiązać swe życiowe problemy i w jaki sposób to uczynią, tego czytelnik dowie się, sięgając po „Pułapki losu”, kolejną pozycję w dorobku Wiesławy Szubargi. Wcześniej, w Wydawnictwie św. Macieja Apostoła, autorka opublikowała zbiór opowiadań pt. „To, co najważniejsze. Opowiadania dla dzieci i ich rodziców”, które ukazały się również w „Małym Przewodniku Katolickim”, „Pelargonie” oraz „Zataczając koło”.
Bohaterowie książek Wiesławy Szubargi, jak mówi sama autorka, uparcie dowodzą, że każdy problem można rozwiązać, gdy uwierzymy, że jest to możliwe, gdy dostrzeżemy potrzebę zmiany i gdy obok znajdzie się ktoś, kto zechce udzielić nam wsparcia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
