Niniejsza publikacja poszerza wiedzę na temat pisarstwa Melchiora Wańkowicza, jego biografii, wyborów etycznych i decyzji życiowych. Wskazuje konteksty twórczości (takie jak dzieje Polski i historia powszechna), przynosi nieoczywiste odpowiedzi na pytania o miejsce jego dorobku w literaturze polskiej i światowej czy o zaangażowanie pisarza w życie literackie przed wojną i po 1945 roku. Zawarte w tomie artykuły naukowe – interdyscyplinarne analizy porównawcze, interpretacje filologiczne i rozważania historyczne – a także szkice z pogranicza biografistyki i wspomnień dotyczą również związków dzieł Wańkowicza ze sztuką graficzną i edytorską oraz przynależności gatunkowej jego utworów. Wańkowicz. Nie tylko reporter to lektura dla profesjonalistów: filologów, historyków i historyków sztuki oraz studentów kierunków polonistycznych, dla których nazwisko pisarza stanowiło dotąd zabytek należący do przeszłości. Zaczerpnie z niej jednak też każdy miłośnik literatury, w której emocje, erudycja i pasja narracyjna nie wykluczają się, lecz tworzą niepowtarzalną całość wymagającą nowych odczytań. Z jednej strony autorzy szkiców wydobyli z pisarstwa Wańkowicza „moment wieczny”, ową istotowość tematyczną, ponadczasowość ufundowaną na fenomenie chwili utrwalonej piórem nie tylko reportażysty, z drugiej – za pomocą współczesnych narzędzi interpretacyjnych i dzięki możliwym dziś badaniom źródłowym – zdołali umiejętnie przekierować uwagę na nowe obszary, gdzie pierwiastek artystyczny wprowadza interpretatora na poziom idei. […] Interesujące jest też zderzenie sądów i wniosków autorów artykułów, które nierzadko stoją w opozycji do siebie, co jedynie wzmacnia pluralizm humanistycznego osądu, bez pomniejszania jego wagi. Z recenzji prof. dr hab. Violetty Wejs-Milewskiej Olga Płaszczewska, historyk literatury i komparatystka, profesor nauk humanistycznych, wykładowca UJ, z wykształcenia polonistka i italianistka. Autorka licznych artykułów oraz monografii naukowych: Błazen i błazeństwo w dramacie romantycznym (2002), Wizja Włoch w polskiej i francuskiej literaturze okresu romantyzmu (2003, wznowienie 2022), Włoskie przekłady dzieł Juliusza Słowackiego (2004), Przestrzenie komparatystyki – italianizm (2010), Włoskie divertimento. Szkice komparatystyczne (2017), Gabinety, pracownie, mieszkania pisarzy i artystów w literaturze XIX–XX wieku (2021), U poetów. Ćwiczenia z interpretacji (2023), Zatarty ślad. Alfred Jesionowski – opowieść biograficzna (2024), „Historia jak w powieści”. Alfred Jesionowski – przedwojenny inteligent (2024). Redaktorka i współredaktorka kilku monografii naukowych i edycji krytycznych. Członek redakcji krakowskiego dwumiesięcznika „Arcana”. Maciej Urbanowski, historyk literatury polskiej, krytyk literacki, edytor, profesor nauk humanistycznych, profesor honorowy UJ, pracownik naukowy w Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki UJ, którą kierował w latach 2008–2020. Był współzałożycielem, a w latach 1998–2012 zastępcą redaktora naczelnego dwumiesięcznika „Arcana”. Publikował między innymi w „Dekadzie Literackiej”, „Nowych Książkach”, „Rzeczpospolitej”, „Twórczości”, „Ruchu Literackim”. Wydał kilkanaście książek, z których najnowsze to: Poezja pokolenia wojennego. Esej monograficzny (2025), Wojna, śmiech, polityka… Wędrówki po tematach polskiej literatury nowoczesnej (2023), Paralele, korespondencje, dedykacje w literaturze polskiej XX i XXI wieku (2020) oraz Rok 1920 w literaturze polskiej. Zarys monograficzny (2020). Przygotował do druku wybory pism miedzy innymi Kazimierza Wyki, Jana Emila Skiwskiego i Ferdynanda Goetla, zredagował też liczącą dziesięć tomów serię pism zebranych Stanisława Rembeka.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
