Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Szkoła przekazuje następnym pokoleniom kulturę i tym samym wzmacnia lub osłabia nierówności społeczne.Polityka edukacyjna staje się więc polem ścierania się interesów klasowych.Jednocześnie relacje klasowe nierzadko przesądzają o sukcesie bądź porażce reform oświatowych.System edukacyjny odgrywa kluczową rolę w procesie odtwarzania struktur władzy i społeczeństwa.Za sprawą symboliki, którą nasycony jest program nauczania, państwo przestaje być zbiorem instytucji i staje się wyobrażoną całością.Szkoły, przedszkola i świetlice stanowią naczynia włosowate państwa i mogą (re)definiować wspólnotę.Odwołując się do koncepcji zarządzania publicznego, etnografii państwa i socjologii Pierre'a Bourdieu,Przemysław Sadura śledzi związki między państwem, szkołą i strukturą klasową.Na podstawie analiz teoretycznych i wyników własnych badań, opisuje kolejne próby reformowania oświaty,traktowanej jako mechanizm reprodukcji społecznej.
Media są istotnym składnikiem kultury, edukacji, funkcjonowania społecznego, rynku pracy i demokracji. Książka, którą oddajemy w ręce czytelników poświęcona jest tematyce związanej z procesami wyrażania, komunikowania i edukowania, w których media pełnią znaczące role. Naukowe dociekania ukazujące związki mediów z kulturą, edukacją i funkcjonowaniem społecznym w polskiej przestrzeni akademickiej mają bogatą tradycję. W obrębie nauk o edukacji dawno dostrzeżono, że media mogą pełnić wielorakie funkcje edukacyjne, wspomagać procesy akwizycji wiedzy, stanowić efektywne i atrakcyjne źródła wiedzy. Nowe media na naszych oczach stają się nie tylko dziedziną narzędzi intelektualnych, wykorzystywanych w tworzeniu struktur wiedzy, ale przede wszystkim nową, ogólnoświatową domeną komunikowania, edukacji, funkcjonowania zawodowego i demokracji.
Treść książki zgrupowana jest wokół kilku obszarów. Pierwszy z nich dotyczy ukazania problematyki nowych mediów w globalnym, kulturowym, technologicznym i edukacyjnym charakterze. Drugi, to wieloaspektowe spojrzenie na pedagogikę i edukację medialną w perspektywie dorobku polskiej myśli pedagogicznej. Trzeci, ukazuje różnorodne konteksty kulturowych, edukacyjnych i społecznych zastosowań nowych mediów.
Zamieszczone w monografii teksty są pióra znawców problematyki; podsumowują aktualne dociekania naukowe, ukazują nowatorskie rozwiązania, budzą refleksje, z drugiej strony, otwierają obszary nowych, interesujących rozważań o dużym potencjale teoretycznym i praktycznym oraz wskazują kierunki nowatorskich badań.
Książka „Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna” składa się z czterech części, które zatytułowane są kolejno: Rozwój mowy i języka, Zagadnienia językowe, Współczesna logopedia, Proces diagnozy i usprawniania w logopedii. W pierwszej części znalazły się teksty dotyczące kwestii odkrywania znaczenia słów przez dzieci, czynników wpływających na rozwój leksykalny, mowy skierowanej do dziecka oraz dziecięcej kreatywności językowej. W drugiej części zamieszczono artykuły dotyczące zagadnień językowych – definiowania oraz rozumienia pojęć, a także posługiwania się nazwami. Trzecia część tomu, zatytułowana Współczesna logopedia, zawiera teksty poruszające aktualne oraz ważne dla środowiska logopedycznego zagadnienia, m.in. relacji pomiędzy logopedią i socjolingwistyką oraz rozwoju mowy i języka u dzieci z wadą słuchu. Natomiast w ostatniej części znalazły się opracowania dotyczące metod diagnozowania zaburzeń mowy i języka, sposobów prowadzenia efektywnych działań terapeutycznych, praktycznych aspektów pracy. /Ze Wstępu/
Mimo, iż wielokulturowość jest zjawiskiem silnie akcentowanym w ponowoczesnym dyskursie naukowym, mnogość zjawisk i procesów, które uobecniają się w wielowymiarowych przestrzeniach życia człowieka oraz wspólnot kulturowych (dywersyfikowanych przez różnice kulturowe), wymaga aktualnych, adekwatnych oraz innowacyjnych interpretacji jej dyskursywnych, teoretycznych oraz empirycznych sensów.
Wychodząc temu naprzeciw, tematyka podejmowana na łamach czasopism Mulitcultural Studies osadza proponowany dyskurs, z jednej strony, na fundamencie empirycznym, ujawniając szeroką gamę nowatorskich perspektyw badawczych i metodologicznych w badaniach nad wielokulturowością, z drugiej zaś strony skupia się na specyfice wskaźników kulturowych, będących przedmiotem ciągłej zmiany w kontekście instytucjonalnie i pozainstytucjonalnie manifestowanej wielokulturowości, a więc w ramach transmisji kulturowej, socjalizacji, akulturacji, edukacji (formalnej i nieformalnej), resocjalizacji, komunikacji międzykulturowej, międzykulturowego uczenia się, kontaktów z różnicą kulturową w ramach aktywności zawodowej, itp.
W konsekwencji tak sformułowanych zakresów problemowych ujawnia się interdyscyplinarny ogląd współcześnie pojmowanej różnicy kulturowej, facylitujący jej uprawomocnienie jako potencjału, ale i zadania, które wymagają adekwatnego odczytania w przestrzeni społecznej, instytucjonalnej, administracyjnej, ekonomicznej i edukacyjnej. Ergo, przedmiotem zainteresowania twórcy czasopisma czynią elementy budujące kompromis kulturowy, ale też opór aktorów życia społecznego wobec różnicy kulturowej. W konsekwencji eksponowanie roli nauki w tworzeniu płaszczyzny porozumienia na rzecz dialogu międzykulturowego staje się misją czasopisma.
Noam Chmsky (ur. 1928) to chyba obecnie najsłynniejszy amerykański naukowiec, na pewno najczęściej cytowany. Jest lingwistą, psychologiem, filozofem, a także niezwykle zaangażowanym politycznie działaczem lewicowym, Intelektualistą lewicowym, sam deklaruje się jako zwolennik anarchosyndykalizmu, a właściwie ""libertariańskiańskiego socjalizmu"", u którego podstaw leżą m.in. idee anarchizmu. W ""Requiem dla amerykańskiego snu"" ukazuje w jaskrawym świetle utopijną ideologię neoliberalizmu, absurdalnej idei, według której rynki powinny decydować o wszystkich aspektach funkcjonowania ludzkości. Wskazuje także jak bardzo odległy jest dzisiejszy neoliberalny świat i neoliberalna ideologia od założeń liberalizmu w wersji ""ojca"" liberalizmu Adama Smitha. Rozprawia się z fatalnymi konsekwencjami tej ideologii dla społeczeństwa, kultury i polityki. Tłumaczy, jak korporacje zindoktrynowały ludzi, środowisko akademickie i środki masowego przekazu, aby uczestniczyli w projekcie, który zniszczył życie pracujących mężczyzn i kobiet i unicestwił powszechne dobro. Każda obietnica orędowników neoliberalizmu to kłamstwo. Jest narzędziem służącym do dokonania największego w dziejach transferu bogactwa ""wzwyż"", do 1 procenta (Chomsky mówi wręcz o promilu) najbogatszych, powodując spadek zarobków, redukcję świadczeń i doprowadzając do ubóstwa ludzi pracy. Niszczy demokratyczne instytucje. Wykorzystuje umowy handlowe do unikania podatków i zakładania firm wyzyskujących tanią siłę roboczą. Jak dowodzi Chomsky, możliwość wprowadzania własnych praw i przepisów doprowadziła do powstania mafijnego systemu ekonomicznego i mafijnego systemu politycznego. Wskazuje też ewentualne drogi wyjścia. Warto sprawdzić!
Dzisiaj nasz świat jest rozbity i nierzeczywisty, a pojęcia są ułomne. Żyjemy na resztkach tego, czego fundamenty stale podcinamy – diagnoza postawiona przez Chantal Delsol jest raczej ponura. Francuska filozofka pyta nas – współczesnych Europejczyków – o to, na czym nam zależy. Jakimi zasadami kierujemy się w życiu? Co stanowi podstawę naszej tożsamości? Dlaczego zdradzamy wartości europejskie i szukamy dla nich substytutów? Sięga w głąb europejskiej tradycji i odkrywa jej elementarne zasady, nasze kamienie węgielne, odniesienia kulturowe, które – w głębi serca – kochamy i bez których nie potrafimy się obejść.
Późna nowoczesność sprawia, że wstydzimy się kochać konkretną ojczyznę, każe nam być obywatelami świata i kochać cały świat, udając, że inne światy kulturowe są nam tak samo bliskie jak nasz własny. (…) Ale to wszystko jest sztuczne. Kochać można tylko to, co szczególne. Żadna kobieta nie kocha wszystkich mężczyzn ani odwrotnie. Miłość do świata kulturowego jest przywiązaniem do konkretnej, szczegółowej kultury i nie ma w tym nic wstydliwego.
[z Wprowadzenia]
Chantal Delsol (ur. 1947) – francuska filozofka. Zajmuje się filozofią polityczną, historią idei i antropologią filozoficzną. Autorka kilkunastu książek filozoficznych i powieści, jako publicystka współpracuje m.in. z „Le Figaro” oraz „Valeurs Actuelles”. Członkini Akademii Francuskiej, profesor Uniwersytetu Paris-Est Marne-la-Vallée. Założycielka Ośrodka Studiów Europejskich.
Społeczeństwo polskie dziś. Samoświadomość, uznanie, edukacja to książka interdyscyplinarna. Jest rezultatem współpracy specjalistów z wielu dziedzin nauki (m.in. socjologów, literaturoznawców, historyków), którzy postawili sobie zadanie wspólnego rozpoznania, kim w Polsce jesteśmy i kim chcemy być. Wszystkie wypowiedzi łączy zgoda, że tylko na gruncie wiedzy społeczeństwa o sobie samym może się pojawić projekt rekonstrukcji wartości, odnowy więzi i ukształtowania własnej tożsamości.
Inspiracją dla powstania książki była konferencja pt. „Społeczeństwo polskie dziś. Samoświadomość, uznanie, edukacja” zorganizowana przez Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Narodowe Centrum Kultury. Konferencja odbyła się w dniach 8–9 grudnia 2016 i stanowi część interdyscyplinarnego programu badającego współczesną tożsamość Polaków, zainicjowanego przez NCK we współpracy z UKSW.
„Wiemy, że się zmieniamy, odczuwamy tempo i siłę przemian, którym podlegamy, wciąż jednak niezupełnie znamy ich przyczyny i nie potrafimy ich okiełznać. Wciąż jesteśmy zaskakiwani kierunkiem i dynamiką rozwoju procesów społecznych, w których przecież sami uczestniczymy”.
(fragment Wprowadzenia)
Minął czas, gdy Europa i chrześcijaństwo były tożsamymi pojęciami. Demografia wyznaniowa uświadamia fakt, że religii, która stworzyła ten kontynent, wyrosło dwóch konkurentów: ateizm i islam. Jednak według danych statystycznych chrześcijanie wciąż stanowią zdecydowaną większość europejskiej populacji. Nie da się zatem zrozumieć zjawisk społecznych – także negatywnych – i ogólnego klimatu kulturowego, abstrahując od tego, co dzieje się w społeczności nominalnych chrześcijan. Problemem Kościoła w Europie nie są spadające liczby w rozmaitych statystykach, ale brak wiary w Jezusa Chrystusa.
Dwie wieże i minaret to zbiór refleksji nad aktualnymi wyzwaniami społecznymi i kościelnymi, podejmowanych z punktu widzenia katolickiej nauki społecznej. Pojawiają się w nim pytania o rodzinę, o ideologię gender, politykę niedyskryminacji, demokrację, prawo do sprzeciwu sumienia, migrację, wolność religijną czy przyczyny milczenia Zachodu w obliczu prześladowania chrześcijan. Udzielane odpowiedzi być może pomogą Czytelnikowi żyć w większej wierności Jezusowi w miejscu, w którym w sąsiedztwie katedry wzniesiono wieże symbolizujące inne religie i ideologie.
„Profesor Józef Baniak od prawie czterdziestu lat wszechstronnie bada wszystkie aspekty celibatu. Przedstawione w książce wyniki badań socjologicznych realizowanych przez niego, ale też przez innych socjologów, dają najpełniejszy do tej pory w polskiej literaturze socjologicznej obraz opinii i postaw dotyczących zasadności i celowości utrzymania celibatu w Kościele rzymskokatolickim oraz jego przestrzegania przez osoby duchowne.
Czytelnik otrzymuje tym samym do rąk książkę będącą kompletnym – w obecnym stanie wiedzy socjologicznej – opracowaniem tego trudnego zagadnienia. Autor unika łatwych uogólnień, czyniąc liczne zastrzeżenia metodologiczne dotyczące możliwości generalizowania jego wniosków dotyczących coraz częstszego podważania zasady celibatu w Kościele i jego naruszania przez księży diecezjalnych i zakonnych. Pisze tylko
o tym, co sam lub inni socjologowie zbadali, nie siląc się, by wnioski te rozciągać na całe środowisko kościelne. Staranność Autora, by pomimo tych trudności pracować zgodnie z metodologią badań socjologicznych, budzi uznanie. W sytuacji, gdy na temat celibatu jako praktyki społeczno-religijnej nie wiedzieliśmy nic lub wiedzieliśmy bardzo niewiele, obracając się co najwyżej w sferze domysłów i stereotypów, prezentowana książka stanowi ogromny krok do przodu w poszerzeniu naszej wiedzy na temat tego zjawiska. Autor stosuje w swojej książce Denzinowską metodę triangulacji, tzn. bada różne punkty widzenia reprezentowane przez różne kategorie badanych. Reasumując, książka Profesora Józefa Baniaka jest w polskiej socjologii wydarzeniem niezwykłym. Imponuje wszechstronnością ujęcia tematu, pomysłowością i kulturą metodologiczną, aksjologiczną neutralnością, z jaką Autor interpretuje wyniki swoich badań i kompetencjami last but not
least również teologicznymi”.
Z recenzji prof. dra hab. Wojciecha Pawlika
Kompetencja komunikacyjna to stan twórczego napięcia między byciem stosownym a skutecznym w komunikacji. Dlaczego kompetencja komunikacyjna to nowa jakość w komunikacji? Czym wyróżnia się kompetentny komunikator? Czy social media istotnie wpływają na kompetencję komunikacyjną? Jaka jest kompetencja komunikacyjna studentów dziennikarstwa w Polsce? Dlaczego jest tak ważna w dziennikarstwie?
W tej książce znajdziesz odpowiedzi i nowe inspiracje do komunikacji.
Trzy nowelki Grażyny Kałowskiej śmiało i odważnie odsłaniają współczesne bolączki Polaków. Sieci biznesowe, korupcja, czy powrót do systemu monarszego. Nic tu nie jest jednoznaczne, zaś każda opowiastka w zaskakujący sposób ukazuje ludzką naiwność, żądzę pieniądza, czy pełną kastę władzy, byleby tylko mieć nad wszystkim kontrolę i wgląd w każdą dziedzinę życia.
Przekonania społeczne to jedno z fundamentalnych pojęć pozwalających zrozumieć działania ludzkie i zjawiska społeczne. Rozprawa Pawła Matuszewskiego stanowi próbę socjologicznego wyjaśnienia tego, w jaki sposób owe przekonania społeczne się tworzą. Autor formułuje przekonującą hipotezę, że znaczna ich część jest konsekwencją racjonalnego procesu wnioskowania jednostki, opartego na logicznych przesłankach. Nie skupia się jednak przy tym na wyjaśnianiu rozmaitych przekonań pojedynczych osób, ale formułuje podstawy koncepcji, która pozwala wyjaśnić przekonania współdzielone przez duże zbiorowości.
Sięgając do dorobku wielu autorytetów w dziedzinie socjologii i matematyki (m.in. Maxa Webera, Raymonda Boudona, Eviatara Zerubavela,Thomasa Bayesa), autor tworzy własny kognitywistyczny model przekonań społecznych. Centrum modelu stanowi jednostka, traktowana jednak jako „istota społeczna”, tj. posiadająca określone kompetencje, wiedzę, system przekonań, wartości i interesy, postrzegająca i interpretująca świat wokół niej, ale jednocześnie istota otoczona przez innych ludzi, funkcjonująca w ramach różnego rodzaju społeczności, w konkretnym kontekście historycznym, kulturowym, gospodarczym czy technologicznym. Celem książki jest jednak nie tylko opis modelu, ale także pokazanie, jak na jego podstawie można budować weryfikowalne empirycznie hipotezy.
Zbigniew Mikołejko, wytrawny znawca problematyki religijnej, religioznawczej i eklezjalnej, analityk meandrów duchowości, wiary i zwątpienia, zdecydował się na zebranie […] swoich rozproszonych „prac drobniejszych”, publikowanych w ostatnich latach w różnych miejscach. I nader trafna to decyzja. Otrzymujemy bowiem opracowanie szczególne, które stanowi swoistą wiwisekcję duchowej kondycji Polek i Polaków w nowym stuleciu, widzianą dodatkowo na tle europejskim. Chodzi o nas wszystkich w tym podstawowym sensie, że […] 95 procent populacji uważa się za katolików, ergo ich „polskość” jest ściśle określona także w terminach religijnej identyfikacji. Jednocześnie jednak, co pokazuje autor w kolejnych szkicach, wielce złudne to przekonanie – zarówno to o naszej wyjątkowym przywiązaniu do wartości chrześcijańskich, odmienności naszej wiary i jej intensywności (zwłaszcza intelektualnej), jak i o prostym, jednoznacznym związku tożsamości narodowej z pewną wersją katolicyzmu „unarodowionego”. Częścią narodowego etosu jest także Kościół instytucjonalny i jego personel, budujący dzisiaj wizję religijności daleką od uniwersalizmu, z którego chrześcijaństwo tak jest dumne. […] Książka jest niezwykle gęsta, autor powraca niekiedy w formie przypomnienia albo rozwinięcia do wątków już poruszanych wcześniej, ale po to tylko, by wzmocnić sądy, oświetlić je z każdej możliwej strony. Nikt lepiej i szerzej nie pokazał, dlaczego polska wersja katolicyzmu tak bardzo oddaliła się od uniwersalności, a tak bardzo stała prowincjonalna i „wyłączająca” inne nurty. Każdy dzień potwierdza właściwie diagnozy Mikołejki, warto więc sięgnąć po tę książkę także jak po intelektualny przewodnik po obszarach bólu, sprzeciwu i niezgody, o jakich katolicy krajowi „opowiadają” w ramach mitologii religijnej, dla której najważniejsze jest to, co rzekomo zdarzyło się pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku.
Prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta
Cechą charakterystyczną tego zbioru studiów jest powiązanie rozważań naukowych z czysto – rzec można – popularnymi, ba, mającymi na celu oddziaływanie na kobiety-czytelniczki. Autorki, poza pewnymi bardziej naukowymi fragmentami (rozważania o historii problematyki gender, a także o zmianach w światowym ruchu feministycznym, a także – analiza przemian podejść naukowych do badania sytuacji kobiet) starają się dostarczyć czytelnikowi (szczególnie czytelniczkom!) wiedzę w taki sposób, żeby pozwalała im na refleksję nad własną sytuacją, sytuacją własnej, kobiecej grupy i czyniła bardziej prawdopodobnym – włączenie się w działalność społeczno-polityczną. (…) Z wielką uwagą przeczytałem o pracy samych kobiet nad... kobietami, pracy, polegającej na szkoleniach, warsztatach i innych zajęciach, których zadaniem było – i jest! – nie tylko przekonanie ich do udziału w działalności lokalnej, ale też dostarczenie im wiedzy i umiejętności, pozwalających na efektywne włączenie się w działalność samorządową.
(z recenzji prof. dr. hab. IRENEUSZA KRZEMIŃSKIEGO)
DARIUSZ BRZEZIŃSKI – doktor nauk społecznych, adiunkt w Zakładzie Socjologii Teoretycznej IFiS PAN. Absolwent studiów socjologicznych i kulturoznawczych na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz europeistycznych na University of Exeter. Jego zainteresowania naukowe obejmują głównie współczesną myśl społeczną, a także socjologię, antropologię i teorię kultury. W tych obszarach prowadzi również wykłady i zajęcia dydaktyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Teoretyczna refleksja nad kulturą towarzyszyła Zygmuntowi Baumanowi (1925–2017) w trakcie jego całej, trwającej ponad sześć dekad pracy naukowej. Stanowiła jeden z najważniejszych przedmiotów jego rozpoznań, a ponadto była fundamentem analizy innych podejmowanych przez niego zagadnień. Autor niniejszej książki przekonuje, że w jej perspektywie możliwe jest całościowe uchwycenie wielowątkowej, eklektycznej twórczości Baumana oraz śledzenie najważniejszych kierunków jej ewolucji. W kompleksowy sposób poddaje analizie powiązania i wzajemne inspiracje między jego teorią kultury a poszukiwaniami prowadzonymi w tym obszarze przez innych wybitnych przedstawicieli myśli społecznej i humanistyki.
W trakcie badań prowadzonych w związku z przygotowaniami tej monografii jej autor dotarł do jedynego zachowanego egzemplarza korektowego Szkiców z teorii kultury Baumana. Książka ta – wydana finalnie w roku 2017, pół wieku od czasu swego powstania – pozwoliła z nowej perspektywy spojrzeć na niektóre aspekty jego twórczości. Jednym ze źródeł refleksji przedstawionych w niniejszej publikacji były także – nieprzebadane wcześniej – dokumenty osobiste socjologa, zgromadzone w oddziale Special Collections biblioteki University of Leeds. Materiały te wzbogaciły prowadzone analizy i znalazły odzwierciedlenie w refleksji autora nad dziedzictwem teorii kultury Zygmunta Baumana.
Praca stanowi efekt dorobku twórczego niezwykle dynamicznego zespołu. Środowisko cieszyńskich pedagogów dzięki konsekwentnej pracy, wspieraniu poczynań pracowników przez władze uczelni, a nade wszystko wkładowi naukowemu wybitnego pedagoga, nestora polskich pedagogów prof. dr h. c. dr hab. Tadeusza Lewowickiego stworzyło cieszyńską szkołę badań międzykulturowych.
Rozważania zaprezentowane w recenzowanej pracy mają charakter nie tylko analityczny i deskryptywny, lecz także syntetyczny i empiryczny.
Z tego powodu znacząco poszerzają stan naszej wiedzy o tej jakże ważkiej – z perspektywy potrzeb demokratycznego i obywatelskiego społeczeństwa, jak również rozwoju idei i praktyki samorządności terytorialnej w praworządnym państwie – problematyki dotykającej funkcjonowania złożonych mechanizmów szeroko rozumianej komunikacji w jednostkach samorządu terytorialnego i statusu obywatela jako podmiotu w tym procesie. [...] Praca jest wartościową pozycją wydawniczą, która wzbogaca i poszerza naszą wiedzę o funkcjonowaniu współczesnego systemu komunikowania społecznego na poziomie lokalnym o charakterze samo-rządowym oraz wpływu, jaki on wywiera na szersze przeobrażenia społeczne i tym samym na całą działalność systemu społeczno-politycznego oraz społeczno-kulturowego, których sprawne działanie nie może nie uwzględniać różnych aspektów komunikowania. Niniejsza praca ma także swoistą użyteczność praktyczną przede wszystkim dla działaczy i urzędników samorządu terytorialnego, a także dla studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej oraz politologii i socjologii.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Ryszarda Kowalczyka
W 2008 roku minęło trzydzieści lat realizacji polityki otwarcia w Chinach. Badania zmian społecznych w tym okresie stają się ważnym zagadnieniem badawczym dla naukowców w kraju i za granicą. Z doświadczeń historii i literatury tematu widać, że zmiany strukturalne społeczeństwa chińskiego, doświadczenia chińskiego rozwoju, niepowtarzalny związek między chińską gospodarką, polityką i społeczeństwem, stały się i nadal będą gorącym tematem dla naukowców.
[…] Jak wspomniano wyżej, rozwój autonomii i różnorodności pokazuje, że Chiny znajdują się teraz na drodze do powstania społeczeństwa otwartego, którego istotą jest paradoksalnie istnienie z jednej strony, powszechnej i wysoce eksponowanej autonomii, a z drugiej masowo wyłaniająca się antyautonomia – obejmująca ryzyko społeczne i wszelkiego typu formy niepewności.
Fragment Wprowadzenia
Poland has been building its market economy for slightly more than a quarter of a century and has been a member of the European Union for thirteen years. Currently, Poland can feel the results of the international crisis, but with some delay compared to the other European countries. Despite its stable economic development and relatively low unemployment, a deterioration in the quality of labour relations is noticeable, and what is more Poland recorded a rapid increase in such forms of atypical employment and fixed-term employment, reaching the highest levels among the EU countries. The result of the crisis in Poland was accompanied by the crisis of social dialogue institutions. In effect of this crisis the new Social Dialogue Council was created with the aim to enable tripartite dialogue in view of new challenges. The International Labour Organization came as an inspiration for many countries and the ILO Decent Work Agenda became a point of reference for the crisis. New challenges of social and economic development require sound public management with participation of social partners, trade unions and employers’ organisations.
Jacek P. Męcina
The reviewed book addresses a very wide range of problems related to labour relations and the labour market in Poland, presenting the experience of social dialogue in these areas as methods of solving such problems in everyday and crisis conditions. The publication is a comprehensive elaboration of labour law and labour market issues, taking into account the role of social dialogue, which should comply with the legal regulations of the ILO and the EU, and finally Polish legislation to be an important element of public policy management. In addition to interesting theoretical considerations, professor J. Męcina undertakes a number of practical issues, easily moving from institutional issues to public management. An advantage of this work is the presentation of statistical summaries and review of legislation in a broader international and the European context. This allows us to understand the distance that Poland has travelled since 1989, with opportunities, but also threats, which social dialogue allows to mitigate.
Prof. dr hab. Marek Pliszkiewicz
Książka podejmuje problem, który dotyczy sytuacji kobiet wykluczonych społecznie, żyjących na obszarach Krakowa w latach 1918-1939, wśród których znaczny procent stanowiły kobiety ubogie - aresztantki. Ich wyobcowanie przybierało szczególnie tragiczny obraz, gdyż zdaniem wielu ówczesnych ""Obywateli Krakowa, nie zasługiwały one na pomoc, gdyż dopuściły się przestępstwa. Nie było dla nich usprawiedliwienia. Wiele z nich było matkami, ale dla innych to nie był argument nawet do okazania litości... Wielu decydentów nie poruszył los ich małych dzieci, odrzuconych podobnie, jak i one zostały odrzucone. Jedyną nadzieją dla tych kobiet była wrażliwość ze strony tych, którzy organizowali dla nich wsparcie, a więc bractw religijnych czy organizacji świeckich.Obok aresztantek niewiele gorszy los dotykał kobiety - służące, posądzane niejednokrotnie niesprawiedliwie o kradzieże, a które nie były w stanie samodzielnie dowieść swej niewinności z przyczyn swego ubóstwa.Czy można było im pomóc? Zmienić ich życie? Odnaleźć inne miejsce w społeczeństwie poza granicami wyobcowania i ludzkiej obojętności? Na te i wiele innych pytań, dotyczących losów kobiet z nizin społecznych odpowiada niniejsza publikacja.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
