Worochta - nie ma takiego drugiego miejsca nigdzie więcej w Karpatach, nawet w górach całej Europy, ba - nawet całego świata. Położona w ich części zwanej Beskidami Wschodnimi, których najwyższe pasmo to Czarnohora, znana z rozległych połonin i rozpostartej u jej stóp krainy mieniącej się bogactwem barw huculskiego etnosu i od zawsze ekscytującej ludzi ciekawych świata pięknego i niezwykłego zarazem. W latach międzywojnia, będąc już znanym i uznanym uzdrowiskiem, stanowiła cel przyjazdu i dla szukających wypoczynku letników, i ambitnych górskich wędrowców, wreszcie coraz liczniejszej rzeszy narciarzy, którzy już wcześniej dokonywali pionierskich zimowych wypraw na tamtejsze szczyty. Później, gdy zbudowano skocznię narciarską, stała się Worochta modnym miejscem rywalizacji w skokach. Co istotne, był to pierwszy taki, profesjonalny obiekt w Polsce, zbudowany trzy lata wcześniej niż zakopiańska Wielka Krokiew, któremu dodatkowy rozgłos przyniosło zwycięstwo kobiety nad mężczyznami podczas pierwszego rozgrywanego na nim konkursu skoków na nartach. Wkrótce Worochta cieszyła się już sławą modnej stacji górskiej, do której słynnym pociągiem "Narty-Dancing-Brydż" przybywali w sezonie zimowym, oprócz zapaleńców narciarstwa, także przedstawiciele polskiej elity finansowej, politycznej i artystycznej. Styl tej ekstrawaganckiej jak na owe czasy podróży oraz wydarzenia z życia turystycznego i pensjonatowego Worochty pilnie przedstawiała często w sensacyjnym tonie ówczesna prasa, co czyniło kurort tym bardziej godnym zainteresowania i odwiedzenia.Dziś to już przeszłość, a w przywołaniu tamtego czasu - niezwykłych narciarskich rajdowych pociągów, eleganckich pensjonatów czy nieistniejących stylowych schronisk - mogą pomóc jedynie dawne zdjęcia, przewodniki oraz wspomnienia. Już tylko one poprowadzą na narciarskie szlaki i stoki, czy do podnóża skoczni na Rebrowaczu. A gdy silniej uruchomimy wyobraźnię, tym łatwiej dotkniemy historii miejsca, które jakże słusznie zyskało w latach międzywojennych miano "drugiego Zakopanego".Jeżeli uznasz, Drogi Czytelniku, że warto wyruszyć na ten zacierający się już do niego szlak, to znaczy, że książka ta jest właśnie dla Ciebie!
Wystarczyło wsiąść do pociągu na Dworcu Wileńskim w Warszawie, by po kilku godzinach jazdy, przez Białystok i Grodno, znaleźć się w Druskienikach. W sąsiedztwie rozległych litewskich puszcz, na wysokim brzegu wijącego się w krainie Mickiewicza i Orzeszkowej błękitnego Niemna rozłożyło się zdrojowisko, które nie miało sobie w kraju równych. Znane od końca XVIII wieku wody solankowe o wybitnie kuracyjnych walorach, szybko sprawiły, że miejsce to mogło współzawodniczyć z najbardziej znanymi badami Europy. Kuracja w stale rozbudowywanym zakładzie zdrojowo-kąpielowym, leczenie słońcem, zdrowy klimat oraz liczne pensjonaty i wille przyciągały nad Niemen coraz liczniejszych gości oraz przedstawicieli artystycznej, finansowej i politycznej elity kraju. Najznamienitszym ich wielokrotnym gościem był Józef Piłsudski, który, jako "Litwin" z urodzenia, szczególnie je ukochał.Kataklizm II wojny światowej spowodował, że tamte Druskieniki odeszły prawie w zapomnienie. Ten dawny malowniczy obraz, coraz bardziej zasnuty mgłą upływającego czasu, stara się przywrócić książka Jana Skłodowskiego. To przewodnik po dawnym kurorcie - czekają na nas urokliwe uliczki z drewnianymi willami, park, plaża nad Niemnem. Ruszajmy!Kiedy Wielki Stwórca równinę nadniemeńską rzeźbił, szedł linią surową i w silniejszym skurczu dłoni kształty ziemi lepił. Bogato sypał na nią żółtawym aż do bezbarwia białości piaskiem, prósząc ją obficie mchem, jakby siwym od starości dziejów ziemi i swego tworzywa. [] Szeroki, rozłożysty i wartki Niemen, głęboko prując pierś matki ziemi, podobieństwo swawolnych gór czynił. Z pod ziemi trysły źródła o różnych smakach a barwna zieleń z niespodziewanemi i strzelistymi jak gotyk drzewami zastąpiła mech siny i szary. W ten sposób Druskieniki były niespodzianką myśli Stwórcy w odpoczynku, gdy Ten się uśmiechnąłJózef Piłsudski Druskieniki 6/VIII 1925 r.
Prezentowana książka jest zaproszeniem na adriatyckie wybrzeże należącego dziś w znacznej części do Chorwacji półwyspu Istria. Znajdziemy tam jego perły, Opatiję i Lovran – niegdysiejsze Abację i Lovranę – o niepowtarzalnym uroku nadmorskiego krajobrazu, łagodnego klimatu i elitarnego szyku nadadriatyckich kurortów. Liczne ślady ich dziewiętnastowiecznej świetności, porównywalnej z czarem Nicei czy Monte Carlo, niezauważalnie wpisały się na trwale w pulsującą nowoczesnością dzisiejszą Riwierę Opatijską. Na niej to, łączącej urzekający widok morza i gór, bujną śródziemnomorską przyrodę oraz materialne i duchowe znaki dawnych wieków, znajdziemy pośród pozostawionych przez ówczesnych „wielkich” tamtego świata także wyraziste polskie ślady. Pamiętać bowiem należy, że w latach belle époque (więc przed rokiem 1914) wielu Polaków – mieszkańców Galicji – żyło w państwie, którego granice obejmowały to niezwykłe w swym uroku wybrzeże. Ślady te zostały tam trwale odciśnięte przez postacie elity twórczej, takie jak Henryk Sienkiewicz, Michał Elwiro Andriolli, Maria Konopnicka, Stanisław Witkiewicz, Stefan Żeromski, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Zofia Nałkowska, czy też politycznej, jak Józef Piłsudski, nie wspominając o licznych przedstawicielach rodzimej arystokracji, ziemiaństwa czy finansjery. Także w latach międzywojennych przybywali tam na letnie pobyty zamożni rodacy, wreszcie już nie w pełni beztroskie wakacje spędził tam w roku poprzedzającym wybuch II wojny światowej prezydent Rzeczypospolitej prof. Ignacy Mościcki. Na początku XXI wieku Czesław Miłosz wspomniał:Nazwy Abacji nikt, ale to już nikt nie pamięta i brakuje jej nawet w encyklopediach.Dzięki tej pracy nazwa kurortu nie odejdzie jednak w zupełne zapomnienie. A może nawet zostanie pamięci przywrócona, stając się ponadto inspiracją do ruszenia polskim szlakiem w tej części Chorwacji – coraz liczniej odwiedzanej przez turystów z Polski. Zapraszamy w tę podróż.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
