Wraz z kolonizacją kosmosu rozwija się korpus dyplomatyczny pośredniczący w komunikacji pomiędzy zasiedlonymi przez ludzi planetami. Agenci i dyplomaci przemierzają olbrzymie odległości, działając na rzecz władzy centralnej, przekazując petycje i rozwiązując problemy mogące zaistnieć między peryferiami a ośrodkiem władzy. Przed jednym z dyplomatów i odkrywców, Richardem Mullerem, stanęło jednak najważniejsze wyzwanie w dziejach. Odkryto bowiem planetę zamieszkałą przez inteligentną rasę obcych. Zadaniem Mullera jest nawiązanie pierwszego kontaktu.
Agent zostaje poddany niezrozumiałej mocy obcych, która prowadzi do modyfikacji w jego mózgu. Kiedy wraca, staje się obcym wśród własnego gatunku. Poddany społecznemu ostracyzmowi postanawia spędzić resztę swoich dni na opuszczonej planecie, w tajemniczym labiryncie zbudowanym przez dawno wymarłą kosmiczną cywilizację. Labirynt jest śmiertelnie niebezpieczny, naszpikowany pułapkami, zdolnymi do uśmiercenia każdego intruza. Muller jako jedyny przeszedł całą trasę i zamieszkał w samym sercu zagadkowego miasta.
Po kilku latach na Lemnos ląduje statek z Ziemi. Korpus dyplomatyczny wysyła agentów, by skłonili Mullera do powrotu. Dlaczego stał się znów potrzebny? Co sprawia, że przypomniano sobie o człowieku, którego banicję przyjęto kiedyś z radością? Czy nieproszeni goście zdołają sforsować tajemniczy labirynt, stworzony, jak się wydaje, tylko po to, by zabić każdego, kto zagłębi się w jego kręte uliczki?
Edmund Gunderson, administrator Świata Holmana, uważał sulidory i nildory - dwa zamieszkujące planetę gatunki - za specyficzne przejawy lokalnej fauny, pozbawione możliwości samostanowienia o swym losie, za po prostu zwierzęta, niewolników, tanią siłę roboczą... Bezlitośnie eksploatowana przez korporacje planeta zyskała jednak w końcu autonomię. Uznano, że obie rasy dysponują własną kulturą, inteligencją i tradycjami, toteż zgodnie z zasadami kolonizacji, planeta została oddana w ręce autochtonów, a ludzie ją opuścili. Na miejscu pozostały jedynie pojedyncze jednostki, osoby związane emocjonalnie z planetą. Gundersona wśród nich nie było, bez żalu wrócił do domu, pozostawiając za sobą jedynie wspomnienia, jak uważał, niegodnie sprawowanego urzędu. Po latach wraca jednak na Belzagor - bo tak nazywa się teraz planeta - by zmierzyć się z demonami przeszłości, odkupić winy i pojednać z gatunkiem, którego nigdy wcześniej nie próbował zrozumieć. Gunderson wraca, by odbyć podróż w najodleglejsze rejony planety, gdzie nildory mogą pomóc mu w przemianie.
Cztery osoby, cztery odmienne charaktery, przedstawiciele różnych środowisk, innych wyznań, wyruszają na poszukiwanie nieśmiertelności obiecanej w starożytnym manuskrypcie o niejasnym pochodzeniu. Oliver, Timothy, Eli oraz Ned w trakcie przerwy semestralnej ruszają do Arizony, gdzie siedzibę ma mieć tajemnicze bractwo, którego członkowie pokonali śmierć i przestali podlegać naturalnemu cyklowi życia. Od setek lat strzegą tej tajemnicy, a tak w każdym razie każe przypuszczać tajemnicze pismo, zgodnie z którym ceną nieśmiertelności jest ofiara - jedna dobrowolna, jedna narzucona. Jedynie czterech kandydatów może ubiegać się o nauki. Jedynie dwóch zostanie przyjętych. Samobójstwo i morderstwo - oto cena życia wiecznego. Czy marzenia o nieśmiertelności to jedynie ułuda? Czy poświęcenie przyjaciół pozwoli uzyskać młodym studentom to, po co przybyli na pustynię? Czy Księga Czaszek stanowi potężny artefakt, czy jedynie pułapkę wabiącą kolejne ofiary bractwa?
„Pan Ciemności” opowiada historię żyjącego na przełomie XVI i XVII wieku angielskiego korsarza Andrew Battella, który ujęty i zniewolony przez Portugalczyków, przez ponad 20 lat służył im jako pilot morski, żołnierz, negocjator i tłumacz. Walczący o odzyskanie wolności bohater mierzy się nieustannie z przeciwnościami losu. Dzień po dniu i rok po roku przesiąka rzeczywistością jakże odmienną od cywilizacji, w której się wychował. Rzucony w sieć intryg, zdrad i spisków knutych przez zarządców portugalskiej kolonii w Angoli, nie zdaje sobie sprawy, że będzie musiał walczyć o życie, gdy stanie oko w oko z pierwotnymi mieszkańcami kongijskiej dżungli. Poznaje na własnej skórze kult brutalnej siły, niewyobrażalne okrucieństwa i kanibalizm, na które nie był gotowy, i lawiruje między chrześcijaństwem a onieśmielającą manifestacją potęgi pogańskich bogów, wszystko to zaś, by przeżyć i pewnego dnia wrócić do ukochanej ojczyzny.
Robert Silverberg w znakomity sposób ukazuje podstawowy problem swego bohatera: czy świat Afryki wydaje się Anglikowi „fantastyczny” w swej nieopisanej grozie, bo jest „tylko” inny, czy też rzeczywiście jest fantastyczny, „nie z tej ziemi”? Nieprzypadkowe jest tu też nawiązanie do słynnej powieści Josepha Conrada, lecz Silverberg przekracza w swej książce granice, do których dotarł Conrad w „Jądrze ciemności”.
Arcydzieło Roberta Silverberga, nominowane do nagród Hugo i Nebula.Jedna z tych rzadko spotykanych powieści, które są jednocześnie olśniewające i intymne. - Michael Chabon.David Selig od dzieciństwa ma zdolności telepatyczne. Bez trudu czyta w myślach innych ludzi i poznaje ich najgłębiej skrywane sekrety. Z czasem jednak dochodzi do wniosku, że ten dar jest zarówno narzędziem władzy, jak i przekleństwem. Wkraczający w wiek średni, coraz bardziej wyalienowany Selig nie potrafi nawiązać normalnych związków z ludźmi. Ledwo wiąże koniec z końcem, utrzymując się z pisania prac semestralnych dla studentów. Jest coraz bardziej zniesmaczony tym, co dzieje się w Ameryce. Na domiar złego odkrywa, że jego cudowny dar zaczyna z niewiadomego powodu zanikać
Dziejące się w dalekiej, umownej przyszłości, na zbankrutowanej, siłą przejętej za długi przez obcą rasę Ziemi, Skrzydła nocy są piękną, liryczną opowieścią o pielgrzymce starego, beznadziejnie zakochanego, obciążonego poczuciem winy człowieka, przemierzającego ruinę swego świata w poszukiwaniu wiedzy, dającej ukojenie i akceptację, a także zdolnej podnieść ludzkość na nowy poziom rozwoju.
Bezpośrednia kontynuacja tomów Czarnoksiężnicy Majipooru i Lord Prestimion. Kończy tzw. Trylogię Prestimiona, opowiadającą o powstaniu na planecie Majipoor kolejnej potęgi w systemie władzy. Po Koronalu, Pontifeksie i Pani z Wyspy będzie nim tytułowy Król Snów.Treścią Króla... jest kontynuacja buntu Dantiryi Sambaila, zmierzającego do oderwania Zimroelu ze wspólnoty kontynentów i uczynienia z niego odrębnego, dziedzicznego królestwa. Sam ogrom planety sprawia, że taki bunt ma jakieś, bliżej nieokreślone, szanse powodzenia pod warunkiem przejęcia kontroli nad nadbrzeżnym terytorium kontynentu, bowiem sama logistyka interwencji przy ograniczonych możliwościach technicznych i niewyobrażalnych odległościach jest koszmarem.Buntownicy mają zresztą podobny problem: bunt nie ma sensu, jeśli Koronal i Pontifex nie ugną się i nie zaakceptują żądań buntowników, a jak ich do tego zmusić? Pozostający w cieniu złowrogi przywódca buntu, Mandralisca, rządzący poprzez głupich jak but krewnych Sambaila, wykorzystuje pozostające w amoralnej rodzinie Barjazidów maszyny do wysyłania obrazów, doprowadzając ludzi najbliższych władcom do szaleństwa, a nawet - jak w przypadku jednego z braci Prestimiona - do samobójstwa.
Prestimion, w krwawej wojnie domowej - jedynej bratobójczej wojnie na Majipoor - zwycięża uzurpatora Korsibara i zasiada na należnym mu tronie. Pierwszym jego zarządzeniem po zwycięskiej bitwie jest - poczynione pod wpływem impulsu - polecenie wymazania z pamięci wszystkich obywateli wiedzy o minionej wojnie. Cała planeta zostaje jakby zahipnotyzowana - nikt nie pamięta wojny, bitew, nawet imienia uzurpatora. Ludziom, którzy utracili bliskich, wydaje się, że ci zginęli w nieszczęśliwych wypadkach.
Kiedy ludzie przybyli na planetę Majipoor, na trzech kontynentach mieszkała nieliczna populacja tubylczych istot, Metamorfów. Ludzie szybko spacyfikowali tę rasę i zaczęli budować zręby własnej cywilizacji. Wkrótce do ludzkich kolonistów dołączyły inne rasy Galaktyki: maleńcy Vroonowie, czteroręcy Skandarzy czy dwugłowi Su-Suherisi – i tak Majipoor stał się światem, na którym pokojowo współistnieją różne gatunki istot inteligentnych. Stworzono też system polityczny i społeczny, który sprawnie tym konglomeratem zarządza.
Umiera stary Ponfifex, a jego tron ma objąć Lord Confalume, długoletni Koronal. Zgodnie z wielowiekową tradycją ma wyznaczyć swojego następcę na Górze Zamkowej, wszyscy spodziewają się, że będzie nim energiczny Prestimion. Tymczasem syn Confalume’a – Korsibar, dokonuje zamachu stanu i przejmuje władzę. Wywołuje tym konsternację w kręgach rządowych – takiego czynu nikt dotąd nie popełnił na Majipoor i nie wiadomo, jak temu przeciwdziałać. Tworzą się dwie frakcje, jedni popierają Korsibara, bo przecież już jest Koronalem, inni Prestimiona, bo to jest zgodne z tradycją.
Wybucha krwawa wojna domowa, rzecz dotąd niespotykana na tej planecie. Obie strony wykorzystują do walki Vroonów i Su-Suherisów, rasy, które obdarzone są pozazmysłowymi umiejętnościami
Planeta Majipoor to olbrzymich rozmiarów świat, niezwykle przyjazny dla zamieszkujących go istot. Przed tysiącami lat przybyli nań ludzie, a za nimi inne rasy Galaktyki, by stworzyć na Majipoor konglomerat współpracujących ze sobą cywilizacji. Nie wszystko przebiegało pokojowo – ludzie, osiedlając się na Majipoor, musieli stoczyć krwawą wojnę z tubylczą rasą Metamorfów, dziwnych istot potrafiących zmieniać kształt swego ciała.
Zmiennokształtni zostali zepchnięci w leśne ostępy, gdzie żyją w ścisłych rezerwatach, na obrzeżach cywilizacji. Nigdy jednak nie pogodzili się z utratą ojczystej planety i wciąż knują plany odzyskania planety. Próba podmiany Lorda Valentine’a na tronie Majipooru nie powiodła się, ale podstępni Metamorfowie szukają innych metod wypędzenia najeźdźców.
Na dwóch kontynentach Majipooru mają miejsce dziwne zjawiska. Pojawiają się choroby roślin, wydawałoby się że ujarzmione przed wiekami, znikąd pojawiają się zmutowane zwierzęta – delikatna równowaga ekologiczna Majipooru zostaje zachwiana. Plagi, susze, epidemie wybuchają w coraz odleglejszych prowincjach – przeludnionej planecie grozi głód.
Nikt nie podejrzewa, że za tymi stoją zmianami Zmiennokształtni. Lord Valentine czuje, że czeka go ogromnie trudne zadanie – musi zapewnić swoim poddanym żywność, uspokoić zbuntowane prowincje, wyprowadzić świat z chaosu. W dodatku pojawiają się samozwańczy Koronalowie, a stary Pontifex, podtrzymywany przy życiu tylko dzięki technologii, chce zakończyć żywot. Niepoślednią rolę w planach Valentine’a będzie musiał odegrać Hissune. Ale czy młodzieniec podoła obowiązkom?
Planeta Majipoor to świat olbrzymich rozmiarów, ale niezwykle przyjazny dla zamieszkujących go istot. Przed tysiącami lat przybyli nań ludzie, a za nimi inne rasy Galaktyki, by stworzyć na Majipoor cywilizację współpracujących ze sobą ras. Nie wszystko przebiegało pokojowo – ludzie, osiedlając się na Majipoor, musieli stoczyć krwawą wojnę z tubylczą rasą Metamorfów, dziwnych istot potrafiących zmieniać kształt swego ciała.
Rasy Majipooru stworzyły też znakomicie prosperujący podział władzy na urzędy Koronala i Pontifexa oraz instytucje religijne i wymiaru sprawiedliwości. Majipoor to jednocześnie kraina technologii i magii, jako że niektóre z zamieszkujących je ras posiadają umiejętności pozazmysłowe.
Młody Hissune, którego pamiętamy z tomu pierwszego jako przewodnika Lorda Valentine’a po Labiryncie, podejmuje nudną pracę w archiwach podziemnego miasta. Czas umila sobie nielegalnymi wyprawami do Rejestru Dusz, gdzie odczytuje zapisy mózgowe obywateli Majipooru, współczesnych i żyjących w zamierzchłych czasach.
Wraz z Hissune przenosimy się w kolejnych częściach w różne miejsca i w różne okresy historii wielkiej planety, wraz z nim poznając dzieje kolonizacji i powstania Potęg Majipooru.
Niezwykle barwna, przygodowa powieść, pełna zwrotów akcji i fantastycznych wydarzeń.
Planeta Majipoor to świat olbrzymich rozmiarów, ale niezwykle przyjazny dla zamieszkujących je istot. Przed tysiącami lat przybyli nań ludzie, a za nimi inne rasy Galaktyki, by stworzyć na Majipoor cywilizację współpracujących ze sobą ras. Nie obyło się jednak bez rozlewu krwi – ludzie, osiedlając się na Majipoor, musieli stoczyć krwawą wojnę z tubylczą rasą Metamorfów, dziwnych istot potrafiących zmieniać kształt swego ciała.
Rasy Majipooru stworzyły też znakomicie prosperujący podział władzy na urzędy Koronala i Pontifexa oraz instytucje religijne i wymiaru sprawiedliwości. Majipoor to jednocześnie kraina technologii i magii, jako że niektóre z zamieszkujących je ras posiadają umiejętności pozazmysłowe.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
