Dwudziesta rocznica rozpoczęcia przemian demokratycznych w Polsce jest szczególną okazją do dokonania, z pewnej perspektywy czasu, analizy przyczyn, przebiegu oraz oceny skutków transformacji ustrojowej. Wbrew pozorom nie jest to wcale zadanie łatwe. Transformacja ustrojowa jest procesem niezwykle złożonym, różnorodnym i dynamicznym. Badanie jej przebiegu i rezultatów nastręcza wielu trudności, poczynając od wypracowania odpowiednich metod i narzędzi badawczych, a na wnioskowaniu i dokonaniu uogólnień kończąc. Trzeba przy tym uwzględnić zarówno warunki historyczne, w jakich procesy te przebiegały, realne możliwości ekonomiczne i społeczne tamtego czasu, jak i subiektywny charakter decyzji podejmowanych przez konkretne osoby.
Opis stanowi fragment Wstępu
Gdy w 1984 roku Franciszek Ryszka w "Nauce o polityce. Rozważaniach metodologicznych" napisał, że „wedle własnych sądów życzeniowych, jedni są mniej, inni więcej kulturalni politycznie”, to równocześnie zwrócił uwagę na potrzeby: zastosowania kryteriów operacyjnych i stworzenia skali pomiaru tego fenomenu, które pozwoliłby zweryfikować wiarygodność składanych deklaracji wobec faktycznie podejmowanych działań (s. 206). Odpowiadając na pytanie, czy jestem tolerancyjny, większość z nas odpowie bowiem twierdząco. Rzecz w tym, jak nasze wyobrażenia o sobie znajdują odzwierciedlenie w chwilach rzeczywistej próby. Postulat dotyczył więc zdefiniowania tego „co” i „kogo” oraz „jak” i „dlaczego” badamy? Dzisiaj do tego katalogu należałoby dodać jeszcze pytanie o podmiot, a zatem „kto” bada? Odpowiedź na nie ujawnia się w chwili konstruowania dyskursu w pierwszej osobie: liczby pojedynczej lub liczby mnogiej, opcjonalnie – przy wyborze formy bezosobowej.
Opis stanowi fragment Wstępu.
Jest wiele ważnych rzeczy, które nas – autorów tej książki – łączą. Wszyscy troje przyznajemy się do dwóch wielkich tradycji: z jednej strony do tradycji chrześcijaństwa (chociaż jedno z nas deklaruje się jako „chrześcijanin niewierzący”), z drugiej strony do tradycji wielkiej polskiej szkoły filozoficznej: Szkoły Lwowsko -Warszawskiej. W tle tej ostatniej więzi ideowej stoi zresztą więź genetyczna: nasi nauczyciele lub nauczyciele naszych nauczycieli – to po prostu przedstawiciele sensu stricto tej szkoły. Wszyscy troje łączymy zainteresowania logiczne – a węziej metodologiczne – z zainteresowaniami metafizycznymi. Metafizyki – rozumianej jako namysł nad «sensem» świata i ludzkiego życia – nie tylko nie wyrzucamy za burtę filozofii, ale ją w pewnym zakresie uprawiamy. Wszyscy troje mamy emocjonalno - estetyczny stosunek do natury i kultury, zwłaszcza jej dwóch działów: muzyki (którą dwoje z nas czynnie uprawiało kiedyś lub uprawia nadal) i literatury (w obrębie której mamy zbliżone upodobania). Mimo to różnimy się w poglądach na wiele wartości najwyższych . Książka – którą Czytelnik ma przed sobą – pokazuje, na czym te różnice polegają.
Dwie wielkie wojny i straszliwe zbrodnie popełniane w imię zbawienia ludzkości odsłoniły współczesnym bezład dziejów. Podejmując próbę diagnozy współczesności porażonej pustką istnienia, niniejsza książka pragnie przyczynić się do intelektualnej rehabilitacji wiary. Zebrane w książce eseje wyznaczają drogę od bezsensu zabijania do sensu modlitwy, od terroru historii do Boga.
Praca niniejsza jest próbą wykazania obecności elementów, motywów i tematów Kabały żydowskiej w twórczości Tadeusza Micińskiego.
Przedmiotem pracy w sensie ogólniejszym stają się następujące zagadnienie: 1. mistyczna doktryna Boga, 2. Dwa aspekty aktu stworzenia: teogonia i kosmogonia, 3. Natura doświadczenia mistycznego ('przeżycie mistyczne'), 4. Mistyka nihilistyczna, 5. Teoria chasydzkiej 'etyki wyższej'.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?