Książki o sanktuariach i cmentarzach - albumy i przewodniki, pielgrzymki. Sanktuaria katolickie są na całym świecie, ale nigdzie ma takiego ich rozkwitu jak w Polsce – tak było w dawnych wiekach, tak jest i teraz. Najwięcej jest sanktuariów Maryjnych, następnie sanktuariów upamiętniających świętych i błogosławionych. Mniej jest sanktuariów Pańskich. Sanktuaria to miejsca dzięki którym pielgrzymi umacniają swoją wiarę, zanoszą do Boga dziękczynienia i prośby. Miośników zwiedzania zapraszamy również do podróży po cmentarzach. Oferujemy przewodniki po najciekawszych miejscach świętych na całym świecie.
Jasna Góra, miejsce w Częstochowie, miejsce wPolsce, gdzie - jak to pięknie wyraził Henryk Sienkiewicz - bije nieśmiertelne serce polskiego ludu. Klasztor, sanktuarium, ale i twierdza, której nie zdołali pokonać wrogowie wiary inarodu polskiego. Także główna siedziba Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika, czyli paulinów. Już od ponad sześciu wieków opiekują się oni obrazem Matki Bożej, który słynie cudownymi łaskami. Do Czarnej Madonny przybywa co roku kilka milionów pielgrzymów z całego świata; a wśród nich ipapieże, i głowy państw, i nikomu nieznani pątnicy przeróżnych stanów. Wszyscy szukają u Niej pociechy albo i ratunku - i jakże często znajdują! ToCzarną Madonnę z Częstochowy naród polski ukochał i wybrał na swoją królową. Jej dom, Jasną Górę, pokazuje i opisuje ta księga.Jakiż to dom? Rozmodlony i piękny. Gospodarny i gościnny. Patriotyczny i niezłomny. Dom, w którym świętość i sztuka stały się idealną wspólnotą. I tak właśnie widzimy go w tym albumie, wybitnym dziele sztuki fotograficznej i edytorskiej. Ukazuje się on w 700-lecie powstania zakonu paulińskiego, który zrodził się na ziemi węgierskiej, ale na polskiej rozrósł niczym prastary dąb. Dzięki wam, drodzy Ojcowie i Bracia, za tę wieki trwającą opiekę nad naszą Panią! A ta księga niech poleca nas wszystkich Jej dobroci.
Jasna Góra: the place in Częstochowa, the place
in Poland, where ? to quote the most insightful remark of Henryk Sienkiewicz ? ?the undying heart of the Polish people is beating?. The monastery and the sanctuary but also the fortress that the enemies of faith and the Polish nation did not manage to conquer.
Besides this, the main seat of the Order of Saint Paul the First Hermit, known as the Pauline Fathers. For over six centuries have they cherished the Image of the Blessed Virgin, famous for its blessings. Every year, a few million pilgrims arrive before the Black Madonna of Częstochowa, with Popes, heads of state, unknown pilgrims of various background among their number. They all come to Her in search of consolation or deliverance. And how often do they receive it! It is the Black Madonna of Częstochowa who the Polish nation loves and has chosen its Queen.
This book shows and describes Her house in Jasna Góra.
What is this house like? A beautiful one and full of prayer. Economical and hospitable. Patriotic and unflinching. One where sanctity and art have merged into an ideal community.
Thus it emerges here: an eminent work of the arts of photography and editorship. This book is published on the 700th anniversary of founding the Pauline Order, which ? though it germinated in the Hungarian soil ? took roots and grew in the Polish soil to the like of the ancient oaks. Thank you, dear Fathers and Friars, for the centuries of care over
Our Lady! Let this book commend us all to Her grace.
Jasna Góra ist ein Ort in Tschenstochau, ein Ort in Polen, ein Ort, an dem das unsterbliche Herz der polnischen Nation schlägt, wie dies Henryk Sienkiewicz wunderbar ausdrückte. Ein Kloster, ein Heiligtum, aber auch eine Festung, die von keinem Feind des Glaubens und Polens jemals eingenommen wurde.
Es ist auch der Hauptsitz des Paulinerordens. Schon seit über sechs Jarhunderten kümmern sie sich um das Gnadenbild Marias, das berühmt ist für seine Wunder. Jährlich kommen Millionen von Pilgern zur Schwarzen Madonna und unter ihnen sind Päpste, Staatsoberhäupter und unbekannte, einfache Pilger. Alle suchen bei Ihr Trost oder Rettung ? und finden diese auch sehr oft!
Eben jene Schwarze Madonna wurde von der polnischen Nation zu seiner Königin erkoren und wird so sehr geliebt. Ihr Haus,
Jasna Góra, zeigt und beschreibt dieses Buch.
Aber wie ist dieses Haus? Wunderschön und von Gebeten erfüllt.
Weise verwaltet und gastfreundlich. Patriotisch und unbeugsam.
Ein Haus, in dem Heiliges und Kunst zu einer vollkommenen Einheit wurden. So sehen wir es in diesem Bildband, der anlässlich des 700. Jahrestags der Gründung des Paulinerordens erscheint. Dieser Orden entstand in Ungarn, aber erst in Polen erwuchs er wie eine uralte Eiche.
Vielen Dank Euch, Padres und Brüder, für diese jahrhundertlange Sorge um unsere Herrin! Dieses Buch möge uns alle ihrer Güte empfehlen.
Kościoły, klasztory, sanktuaria. Spotkamy je
wszędzie - wrosły w karjobraz polskich wiosek
i miast. Są świadkami historii, świadectwem
wiary, ale także fantazji i kunsztu budowniczych.
Zapraszamy do poznania tych najwspanialszych.
Pierwszy z trzech tomów omawiający nekropolie na Kresach Wschodnich.
Zakresem badań zostały objęte wyłącznie wschodnie powiaty dawnego województwa białostockiego, leżące obecnie na terenie Republiki Białorusi, tzn. powiat grodzieński i wołkowski w całości, oraz we fragmentach powiaty augustowski, suwalski, sokołowski i bielski.
Przeważająca liczba cmentarzy z badanego terenu to cmentarze wiejskie, będące wspólnym miejscem spoczynku społeczności różnych kultur i pochodzenia narodowego, Polaków, Białorusinów, Litwinów, Rosjan - katolików i wyznawców prawosławia.
Wzniesiona na Ostrowie Tumskim katedra św. Piotra i św. Pawła nazywana jest Matką Kościołów w Polsce. Stając się królewską nekropolią, bazylika wyniesiona została do szczególnej godności i znaczenia pomnika początków dziejów państwa polskiego, a jednocześnie symbolu ciągłości pokoleń. W jej tysiącletnie dzieje wpisane są najważniejsze
momenty polskiej historii i chrześcijaństwa.
Przepiękny album o Ziemi Świetej i Watykanie z Janem Pawłem II i Benedyktem XVI. w niemieckiej wersji językowej.
Miejsce narodzin wiary i kolebka cywilizacji chrześcijańskiej: Ziemia Święta i Rzym. Nie wszyscy mogą wybrać się tam osobiście, by stąpać śladami Jezusa i św. Piotra. Ten album jednak pozwala każdemu odetchnąć atmosferą tamtych miejsc oraz poznać je z bliska. Wędrując po kartach książki pielgrzymujemy wspólnie z... dwoma papieżami! Po Ziemi Świętej kroczymy wraz z Janem Pawłem II, a z Benedyktem XVI poruszamy się po różnych miejscach Stolicy Piotrowej – uczestniczymy w obchodach Wielkiego Tygodnia, najbogatszego okresu liturgicznego.
Fantastyczne zdjęcia Adama Bujaka – mistrza fotografii religijnej, autora ponad 120 albumów! – ukazują więcej, niż dostrzec może oko zwykłego pielgrzyma. Po pierwsze, artysta miał wyjątkową możliwość przebywania w bezpośredniej bliskości obu papieży. Po drugie, dzięki doświadczeniu i talentowi potrafi znaleźć zarówno niecodzienne punkty obserwacyjne (np. dachy jerozolimskich świątyń czy rzymska kolumnada Bernniniego), jak i wydobyć z tła niezwykłe detale, prawdziwe perły, dowody geniuszu dawnych rzeźbiarzy, architektów, malarzy.
Przemieszczamy się od Synaju po Jordan, od Jeziora Galilejskiego po Betlejem. Wstępujemy na Górę Błogosławieństw i Górę Tabor. Poznajemy Nazaret i Kafarnaum. Z Góry Oliwnej spoglądamy na Jerozolimę, by potem zejść na dół i zadumać się w Wieczerniku lub przy Grobie Matki Bożej. Artysta uwiecznił także historyczne, jedyne w dziejach wydarzenie: Mszę św. koncelebrowaną przez ziemskiego Następcę Chrystusa przed pustym grobem Naszego Pana.
Prawie dwa tysiące lat temu w Rzymie osiadł ten, którego Jezus wyznaczył na swego pierwszego następcę, św. Piotr. Bazylika jego imienia to największa świątynia chrześcijan. Jej wspaniałość przybliża ten album. Wspaniałość i podniosłość, którą bez wątpienia najbardziej odczuwa się podczas Wielkiego Tygodnia. Oglądamy z bliska także pierwotną katedrę biskupów Rzymu: Bazylikę św. Jana na Lateranie. Dzięki świetnym portretom poznajemy bliżej Benedykta XVI – widać, że wzbudza wielką sympatię, zwłaszcza wśród młodzieży, podobnie jak jego wielki poprzednik Jan Paweł II.
Bogate w rzeczowe informacje podpisy pod zdjęcia oraz dwa świetnie czytające się eseje pogłębiają naszą wiedzę o Ziemi Świętej i Watykanie; m.in. objaśniają symbolikę obrzędów, strojów liturgicznych, kolorów. Nawet dla kogoś, kto pielgrzymował do tych świętych miejsc, album „Jan Paweł II i Benedykt XVI śladami Jezusa” będzie wzruszającym przypomnieniem, cenną pamiątką. Jeśli do bogactwa treści dodamy szczególnie wysoki poziom edytorski, to możemy być pewni, że trzymamy w ręku książkę szczególnie wartościową, wyjątkową.
Leśniowskie błogosławieństwa rodzinne zrodziły się w świętym czasie i wydawać się może w święty sposób. Cząstkę tej świętości zatrzymał w kadrze Mariusz Knieja, który już kilka lat fotografuje w Leśniowie niemal wszystkich i wszystko. Idea nazwania Leśniowa Sanktuarium Rodzinnych Błogosławieństw, zrodziła się podczas przygotowań do Roku Rodziny, który obchodzono tu w latach 2006/7. W tym czasie wchodząc głębiej w charyzmat rodzinności Leśniowa, duszpasterze zainicjowali nabożeństwa błogosławieństw rodzinnych. Był to swego rodzaju eksperyment duszpasterski, który błyskawicznie i z entuzjazmem został przyjęty przez pielgrzymów nawiedzających sanktuarium i okolicznych mieszkańców. Na tej bazie niejako samoczynnie i spontanicznie, zrodziła się potrzeba nazywania Leśniowa Sanktuarium Rodzinnych Błogosławieństw. Wszystko to odbywało się przy niezwykłym wsparciu powstałej w tym czasie przy sanktuarium grupy modlitewno - pokutnej. We wszystkich inicjatywach duszpasterskich podejmowano intensywną modlitwę, post i jałmużnę. I ta praktyka wydaje się przynosić nadzwyczajne owoce. Prawdopodobnie Leśniów jest jedynym miejscem kultu na kuli ziemskiej, które nazywane jest w ten sposób. Gdyby jednak chodziło tylko o nazwę, nie byłoby powodu do wydawania albumu. Radością jest jednak to, że Leśniowska Patronka Rodzin, jak przypuszczamy, wybrała sobie Leśniów, by tu rozdzielać błogosławieństwa w ilości i formie wprost zdumiewającej.
Bogato ilustrowana książka przedstawia dwadzieścia najsłynniejszych świętych miejsc świata, ważnych dla buddyzmu, hinduizmu, sufizmu czy chrześcijaństwa. Autor opisuje piękno i niezwykłość dróg, którymi podążają pielgrzymi. Wszystkie te pielgrzymki służą jednemu: oddaniu czci Bogu, odnalezieniu prawdy o sobie i o otaczającym świecie.
Na rzymskim Forum wznosi się intrygujący monument: Łuk Tytusa. Przejście pod nim jest
dziś zamknięte – na żądanie władz Izraela. A przewodnicy wycieczek pozwalają żydowskim turystom pluć na jego mury...Relief na południowej ścianie Łuku upamiętnia bowiem triumf cesarzy Wespazjana i Tytusa, którzy w 70 roku n.e. stłumili powstanie żydowskie. Rzymscy żołnierze niosą złotą menorę, srebrne trąbki i złoty, wysadzany klejnotami stół na chleby ofiarne – świętości zrabowane z jerozolimskiej Świątyni.
Wymiary ołtarza Mariackiego (wysokość około 13 m, szerokość blisko 11 m) stawiają go na pierwszym miejscu wśród zachowanych gotyckich retabulów. Dzięki ruchomym skrzydłom program ikonograficzny ołtarza można zmieniać, dostosowując do liturgii. Na co dzień eksponowano odsłonę tak zwaną ferialną (szafa zamknięta), z okazji radosnych uroczystości skrzydła były otwierane i oczom wiernych ukazywała się odsłona świąteczna. Sceny umieszczone w ołtarzu ukazują, najogólniej mówiąc, ewangeliczną prawdę o odkupieniu świata dokonanym przez Jezusa Chrystusa. Ze względu na wezwanie krakowskiej fary na pierwszy plan wysunięto osobę Marii jako matki Syna Bożego oraz jej udział w dziele Zbawienia.
Stwosz był doskonałym obserwatorem rzeczywistości i potrafił niezwykle trafnie charakteryzować ludzi w różnym wieku, różnego stanu, doznających różnych uczuć. Dowodzą tego postacie apostołów, ludzi w większości dojrzałych lub starych, których kościste albo nalane, poorane zmarszczkami twarze, kontrastują z subtelną, delikatną, gładką twarzą Dziewicy Marii. Spójrzmy również na ich dłonie... Cechą typową dla rzeźb Stwosza jest też ich poruszenie, ujęcie w ruchu, często gwałtownym. Dramatyczna ekspresja osiągnięta została poprzez gesty, ale nade wszystko poprzez skomplikowane, łamane, zawijane, skręcane wirowo, tworzące łyżkowate, muszlowate fałdy szat.
Wit Stwosz potrafił zainscenizować świętą historię w sposób genialny. Jak reżyser prawdziwie mistycznego spektaklu. Nikt, kto obejrzał ołtarz Mariacki, nie ma chyba co do tego wątpliwości.
Wymiary ołtarza Mariackiego (wysokość około 13 m, szerokość blisko 11 m) stawiają go na pierwszym miejscu wśród zachowanych gotyckich retabulów. Dzięki ruchomym skrzydłom program ikonograficzny ołtarza można zmieniać, dostosowując do liturgii. Na co dzień eksponowano odsłonę tak zwaną ferialną (szafa zamknięta), z okazji radosnych uroczystości skrzydła były otwierane i oczom wiernych ukazywała się odsłona świąteczna. Sceny umieszczone w ołtarzu ukazują, najogólniej mówiąc, ewangeliczną prawdę o odkupieniu świata dokonanym przez Jezusa Chrystusa. Ze względu na wezwanie krakowskiej fary na pierwszy plan wysunięto osobę Marii jako matki Syna Bożego oraz jej udział w dziele Zbawienia.
Stwosz był doskonałym obserwatorem rzeczywistości i potrafił niezwykle trafnie charakteryzować ludzi w różnym wieku, różnego stanu, doznających różnych uczuć. Dowodzą tego postacie apostołów, ludzi w większości dojrzałych lub starych, których kościste albo nalane, poorane zmarszczkami twarze, kontrastują z subtelną, delikatną, gładką twarzą Dziewicy Marii. Spójrzmy również na ich dłonie... Cechą typową dla rzeźb Stwosza jest też ich poruszenie, ujęcie w ruchu, często gwałtownym. Dramatyczna ekspresja osiągnięta została poprzez gesty, ale nade wszystko poprzez skomplikowane, łamane, zawijane, skręcane wirowo, tworzące łyżkowate, muszlowate fałdy szat.
Wit Stwosz potrafił zainscenizować świętą historię w sposób genialny. Jak reżyser prawdziwie mistycznego spektaklu. Nikt, kto obejrzał ołtarz Mariacki, nie ma chyba co do tego wątpliwości.
Wymiary ołtarza Mariackiego (wysokość około 13 m, szerokość blisko 11 m) stawiają go na pierwszym miejscu wśród zachowanych gotyckich retabulów. Dzięki ruchomym skrzydłom program ikonograficzny ołtarza można zmieniać, dostosowując do liturgii. Na co dzień eksponowano odsłonę tak zwaną ferialną (szafa zamknięta), z okazji radosnych uroczystości skrzydła były otwierane i oczom wiernych ukazywała się odsłona świąteczna. Sceny umieszczone w ołtarzu ukazują, najogólniej mówiąc, ewangeliczną prawdę o odkupieniu świata dokonanym przez Jezusa Chrystusa. Ze względu na wezwanie krakowskiej fary na pierwszy plan wysunięto osobę Marii jako matki Syna Bożego oraz jej udział w dziele Zbawienia.
Stwosz był doskonałym obserwatorem rzeczywistości i potrafił niezwykle trafnie charakteryzować ludzi w różnym wieku, różnego stanu, doznających różnych uczuć. Dowodzą tego postacie apostołów, ludzi w większości dojrzałych lub starych, których kościste albo nalane, poorane zmarszczkami twarze, kontrastują z subtelną, delikatną, gładką twarzą Dziewicy Marii. Spójrzmy również na ich dłonie... Cechą typową dla rzeźb Stwosza jest też ich poruszenie, ujęcie w ruchu, często gwałtownym. Dramatyczna ekspresja osiągnięta została poprzez gesty, ale nade wszystko poprzez skomplikowane, łamane, zawijane, skręcane wirowo, tworzące łyżkowate, muszlowate fałdy szat.
Wit Stwosz potrafił zainscenizować świętą historię w sposób genialny. Jak reżyser prawdziwie mistycznego spektaklu. Nikt, kto obejrzał ołtarz Mariacki, nie ma chyba co do tego wątpliwości.
Album prezentuje 136 sanktuariów maryjnych w Polsce szczególnie bliskich Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II oraz przesłania, które zostawił nam jako pamiątkę swej obecności.
Unikalny album ukazuje znane i mniej znane zakątki Krakowa. Oglądamy zarówno zabytki architekoniczne jak i bezcenne działa sztuki przechowywane w skarbcach katedralnym i zamkowym.
Moja fascynacja Kalwarią Zebrzydowską a wraz z nią fascynacja misteriami trwa już blisko czterdzieści lat. Wydałem już ponad 80 albumów, ale `Kalwaria` ma dla mnie szczególne znaczenie, stanowi fotograficzną retrospektywę moich pielgrzymek do Kalwarii Zebrzydowskiej na przestrzeni czterech dziesiątków lat. Najstarsze, czarno - białe zdjęcia pochodzą z roku 1963, najnowsze, z października roku 2001. Książka ta powstała we współpracy z wydawnictwem `Calvarianu.`
Album ten zawiera wiele unikatowych fotografii kościoła, jego wnętrza, licznych zabytków, pamiątek narodowych, wiele zbliżeń, których bez pomocy obiektywu mistrza nigdy byśmy nie zobaczyli.Całość dopełnia i znakomicie przybliża dzieje Bazyliki tekst wybitnego historyka, profesora Michała Rożka.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
