Tajemne miejsca"" to fascynująca i pogłębiona wyprawa w dziedzinę archeologii, legend oraz intrygujących tajemnic otaczających trzydzieści dwa starożytne miejsca położone w rozmaitych zakątkach świata - od tajemniczych megalitów w Wielkiej Brytanii i Irlandii, nawiedzonych grobowców Etrusków, niezwykłej katedry w Akwizgranie po starożytne miasto Indian Cahokię, enigmatyczną kambodżańską świątynię Angkor Wat i świętą skałę aborygenów, Uluru.Dlaczego występowanie dziwnych zjawisk tak często wiąże się z tymi niesamowitymi miejscami? Czyżby niektóre z otaczanych czcią, świętych okolic mogły w jakiś osobliwy sposób wywoływać lub przyciągać zjawiska paranormalne? Albo czy zdarzenia o tym właśnie charakterze da się wytłumaczyć w kategoriach nowożytnych mitów i legend? Tymi pasjonującymi kwestiami zajmuje się Brian Haughton w swojej urzekającej, bogato ilustrowanej książce, która jest kontynuacją ""Ukrytej historii"", wydanej przez Dom Wydawniczy REBIS w 2008 roku.

Jak zbudowano Wielką Piramidę? Fascynujące zdjęcia symulacji komputerowych Naukowcy badali, mierzyli i fotografowali Wielką Piramidęczęściej i dokładniej niż jakąkolwiek inną, budowlę świata, a jednakwciąż skrywa ona tajemnice. Największą jest to, jak została zbudowana. Ta nierozwiązana zagadka stała się obsesją francuskiego architekta. Jean--Pierre Houdin przez wielegodzin dziennie tworzył szczegółowe trójwymiarowe symulacje komputerowe wnętrza Wielkiej Piramidy. Po pięciu latach żmudnej pracy obrazy na ekranie wyjawiły zaskakujący sekret. Wewnątrz Wielkiej Piramidy wije się spiralna rampa, której nie oglądał nikt od 4500 lat. To oznacza, że piramidazostała zbudowana od wewnątrz. W tej książce Jean-Pierre Houdin i egiptolog Bob Brier usiłują odtworzyć sposób rozumowania i działania genialnego starożytnego architekta, który zaprojektował, zorganizował i nadzorował prace przy Wielkiej Piramidzie. Szybkie zwroty akcji przenoszą nas na przemian do starożytnego Egiptu i w czasy współczesne. Łącząca nowoczesną naukę i historię sensacyjna opowieść o poszukiwaniu dowodów na potwierdzenie nadzwyczajnej hipotezy odsłania sekret ostatniego ocalałego z siedmiu cudów starożytnego świata.

Określenie, jaki był stosunek chrześcijan do obiektów kultowych minionych religii nie jest rzeczą prostą. Już wczesnochrześcijańscy autorzy podejmowali problem funkcjonowania takich obiektów wśród wyznawców Ewangelii. Przedstawienia bóstw spotykały się z negatywną opinią większości z nich. Dodatkowo, powstająca sztuka wczesnochrześcijańska zmuszała ich do zajęcia stanowiska również w tej kwestii. Często mieli do niej stosunek wrogi, który podpierali argumentacją wskazującą na pogańskie pochodzenie wizerunków oraz na wagę starotestamentowego zakazu sporządzania wizerunków, ciągle żywego w judaizmie. Ramy chronologiczne omawianego okresu zostały określone przez czas powstawania pierwszych pism Ojców Kościoła, począwszy od II wieku. Już wtedy pojawiał się naglący problem funkcji sztuki przedstawieniowej pośród chrześcijan. Nawet kiedy religia chrześcijańska była prześladowana, pisarze wczesnochrześcijańscy śmiało wypowiadali się na ten temat. Omawiany okres kończy się zaś na wydanym w 438 roku Kodeksie Teodozjusza. W pierwszym rozdziale książki przedstawiono poglądy Ojców Kościoła (głównie apologie, pisma m.in. Justyna Męczennika, Arystydesa, Atenagorasa oraz Tycjana Syryjczyka, Tertuliana, Orygenesa, Atanazego, Epifaniusza z Salaminy Cypryjskiej i Augustyna) na sztukę przedstawieniową, w dużej mierze oparte o treść Ksiąg Starego i Nowego Testamentu. Następnie omówiono stanowisko władz państwowych do rzymsko-hellenistycznych posągów oraz świątyń. Ostatnia część opisuje zachowania hierarchów kościelnych oraz wiernych.

Historia człowieka to nieustanne poszukiwanie i odnajdywanie nadziei oraz nieprzerwane "wołanie do Boga". W świetle tradycji biblijnej, jak i nauki Kościoła, istotą duchowego dialogu z Bogiem jest nie tyle przekazywanie określonych informacji, charakterystyczne dla komunikacji międzyludzkiej, ile nawiązywanie emocjonalnego kontaktu. Ryszard Pankiewicz przedstawia zasadnicze kwestie i tendencje rozwojowe teoretycznej refleksji nad problematyką komunikacji w kontekście dążenia ludzi do kontaktu z Bogiem. Kładzie nacisk na sposób postrzegania zagadnień komunikacji w pogańskiej tradycji grecko-rzymskiej, biblijnej i wczesnochrześcijańskiej, jak i ich późniejszą interpretację w ramach ważniejszych koncepcji starożytnych, zwłaszcza Platona i Arystotelesa, a także św. Augustyna i św. Tomasza z Akwinu. Przedstawia też ich dzisiejszą ocenę z punktu widzenia ważniejszych dyscyplin zajmujących się informacją i komunikacją, w tym nauk chrześcijańskich, czyli teologii, biblistyki, patrystyki i nauczania Kościoła.

Przywódca jednej z czterech szkół buddyzmu tybetańskiego, XVI Karmapa, odbył swoją pierwszą podróż do Stanów Zjednoczonych w październiku 1974 roku. Dlaczego po przybyciu do Phoenix tybetański mistrz pragnie jak najszybciej udać się do Shungopovi, jednego z miasteczek Indian Hopi, leżącego w samym sercu arizońskiej pustyni? Celem Karmapy jest wypełnienie proroctwa zawartego w jednym ze świętych tekstów tybetańskich z VIII wieku. Karmapa udaje się na spotkanie z Nedem, wodzem klanu Niedźwiedzia. Z powodu wielotygodniowej suszy trudno myśleć o zbiorach, wyczerpały się także zapasy żywnościowe: obaj mężczyźni wiedzą, że od przebiegu ich spotkania zależy przetrwanie plemienia Hopi.

Jean Clottes - archeolog specjalizujący się w sztuce ściennej górnego paleolitu, był głównym konserwatorem dziedzictwa narodowego we francuskim Ministerstwie Kultury oraz przewodniczącym Międzynarodowego Komitetu Sztuki Naskalnej (Comité international d'art rupestre). Kierował pracami badawczymi w grocie Chauveta. David Lewis-Williams - archeolog i antropolog społeczny, szef Instytutu Badań Sztuki Naskalnej (Rock Art Research Institute) w Johannesburgu. Badacz sztuki i wierzeń plemienia San. Był prekursorem nowego podejścia do praktyk szamańskich z okresu paleolitu. Prehistoryczni szamani. Trans i magia w zdobionych grotach to książka poświęcona malowidłom i rytom jaskiniowym we Francji i Hiszpanii. Kluczem do zrozumienia bogactwa i zróżnicowania tej sztuki jest rola, jaką odgrywała ona w obrzędach szamańskich. Pierwsze wydanie Prehistorycznych szamanów wywołało falę dyskusji w świecie naukowym. W tej edycji autorzy odpowiadają swoim polemistom. "Autorzy rzetelnie przedstawiają współczesny stan - z jednej strony - niezwykle bogatych badań nad szamanizmem, z drugiej - żmudnych studiów nad tzw. sztuką paleolityczną oraz stuletnich już dziejów prób jej interpretacji. Po czym przystępują do własnej, brawurowej jej wykładni, właśnie uciekając się do paraleli szamanistycznej". z recenzji Leszka Kolankiewicza "Pozostaje pytanie - najciekawsze, ale i najtrudniejsze zarazem - po co właściwie ci prymitywni ludzie zadawali sobie tyle trudu, by wykonywać te wszystkie dzieła sztuki, które - najwyraźniej - do niczego konkretnego nie służyły. To właśnie ta pozorna bezużyteczność działalności artystycznej - wszelkiej, nie tylko figuratywnej (na przykład pieśni i tańca, tak powszechnych u wszystkich pierwotnych ludów żyjących do dziś na Ziemi) sprawiała zawsze badaczom najwięcej trudności". ze wstępu Marcina Ryszkiewicza

Świat przemija, a religie trwają. Wpisane są one na trwałe w dzieje ludzkości. Nie było kultury ani cywilizacji, która nie miałaby religii. Religia od zawsze stanowi środowisko naturalne człowieka, przestrzeń jego narodzin, życia i śmierci. Co więcej, każda niemal religia przedłuża istnienie ludzkie w nieskończoność, rysując wizję zbawienia i wiecznego szczęścia. Każdy system religijny spełnia szereg funkcji. Najważniejszą jest funkcja teologiczna, określająca relację człowieka do Boga, Istoty Ponadziemskiej, czy bóstwa. Fragment

Wszystkie religie świata stanowią wspólne dziedzictwo ludzkości. Wyjątkowe miejsce w panoramie religii doby współczesnej zajmują systemy wierzeń i tradycji, które określane są mianem "religii ludów pierwotnych". Domagają się one szacunku ze względu na swoją "sędziwość" - trwają bowiem "od praczasów" jako systemy wartości, przypominające pierwotną kondycję ludzkości.

Dionizos był jednym z najpopularniejszych bogów świata starożytnego i czczono go wszędzie tam, gdzie dotarła kultura grecka, ale tylko w Rzymie jego czcicieli spotkały represje ze strony władz. Zbieg okoliczności, czy efekt świadomej polityki.

Trudno, może poza Lévi-Straussem, znaleźć antropologa, który bardziej niż Victor Turner (1920-1983) wpłynął na kształt współczesnej humanistyki w tak wielu dziedzinach. Zrewolucjonizował on funkcjonalistyczną refleksję antropologiczną, przestawiając ją na badania symboli i procesów społecznych. Turner wykorzystuje teorię pól Kurta Lewina, który traktuje rzeczywistość jako obszar częściowo przenikających się pól sił, ograniczonych w czasie i przestrzeni, co pozwala mu uniknąć odrębnego traktowania psychiki jednostkowej i układów społecznych. Religia jest tworzona przez działania obrzędowe stanowiące akt komunikacji z sacrum. Jest ona uporządkowanym chronologicznie zbiorem artykułów z kluczowych dla dojrzewania orientacji naukowej autora lat 1958-1964, ukazującym jego ewolucję metodologiczną i podstawy nowego podejścia do obrzędów.

Karl Kerényi (1897–1973) należał w XX wieku do ścisłego grona najwybitniejszych badaczy mitu i religii. Urodził się i działał na Węgrzech, a w 1943 roku osiadł na stałe w Szwajcarii, nie mogąc po wojnie wrócić do kraju. Inaczej niż u innych mitologów dążących do syntezy badania Kerényiego wyróżniają się postrzeganiem mitu i religii w bardzo szczegółowym kontekście codziennego życia danej społeczności. Dlatego mają zawsze charakter fascynującej opowieści, która ożywia mit i odtwarza jego dawny sens dla zwykłego człowieka. W „Dionizosie”, ukończonym w 1969, a wydanym w 1976 roku, autor rekonstruuje narodziny i rozwój kultu Dionizosa (a przy okazji greckiej kultury wina). Wywodzi ów kult z epoki minojskiej, ukazuje boga na tle życia Aten i w nader oryginalny sposób interpretuje narodziny greckiej tragedii. Kerényi maluje niezwykłe obrazy dionizyjskiego żywiołu podczas religijnych, a zarazem wysoce erotycznych misteriów kobiet i w czasie innych greckich świąt. Zmysłowa strona życia starożytnych tworząca jedność z ich życiem religijnym urzeknie i zafascynuje czytelnika tej wyjątkowej monografii.

Trzytomowa Historia wierzeń i idei religijnych to jedno z najwybitniejszych i najchętniej czytanych dzieł z zakresu historii religii i religioznawstwa. Jego autor, rumuńskiego pochodzenia badacz, pisarz, eseista i wykładowca akademicki, Mircea Eliade (1907-1986), należy do grona najwybitniejszych umysłów ubiegłego stulecia w dziedzinie humanistyki. Książka ta jest próbą opisu, analizy i typologii religijnych obrazów świata oraz związanych z nimi wierzeń, sposobów wartościowania i zachowania człowieka w różnych kulturach. Jest w istocie fenomenologicznym poszukiwaniem śladów manifestacji sacrum w niewyczerpanym bogactwie form ekspresji religijnej na przestrzeni dziejów – od paleolitu po epokę nowożytną. Książka zawiera obszerne materiały dodatkowe: bibliografię i literaturę uzupełniającą oraz cztery indeksy: 1) autorów współczesnych i postaci historycznych; 2) bogów, postaci biblijnych, mitologicznych i bohaterów utworów literackich; 3) nazw geograficznych i etnograficznych; 4) rzeczowy. Tom III obejmuje zapoczątkowaną w tomie poprzednim historię Kościołów chrześcijańskich, rozdział poświecony religii, magii i tradycjom hermetycznym, historię islamu oraz rozdziały poświęcone mistyce muzułmańskiej, chrześcijańskiej i żydowskiej, a także rozdziały omawiające religie Eurazji i Tybetu.

Czym szamanizm na pewno nie jest? Nie jest żadna sektą, ani żadną religia, leży jednak u podstaw każdej znanej nam obecnie kultury. Kim jest szaman? Szaman potrafi dostrzec i wykorzystać w swej praktyce energię kamieni, roślin, gór, rzek i zwierząt. Odkrywa także prastarą wiedzę swych przodków. Współdziała nie tylko z siłami przyrody, ale także ze wszystkimi dostępnymi elementami rzeczywistości, ich wartościami energetycznymi, z właściwym ich naturze sposobem włączania się w istnienie, rozważa splatające się ze sobą związki pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Bierze pod uwagę wszystkie tradycje, systemy religijne, psychologię, historię, medycynę, ludowe sposoby leczenia, biologię, astrologię, a także nową fizykę. Koncepcja szamanizmu pozwala rozbudowywać wiedzę na temat różnorakich zjawisk związanych z transformacją, leczeniem, materializacją i transcendencją. Magia przestaje być tajemnicą i staje się zrozumiała. Fragment książki        Przedmowa do polskiego wydania       MODLITWA: Siło Ducha Północy, pozwól mi rozpoznać mądrość i zaszczyt dotykania świętej przestrzeni. Pomóż mi mieć odwagę i przekonanie, by być ubranym w kolory wojownika tęczy. Oczyść moje ciało, umyśl i duszę przez mój związek, połączenie ze Stwórcą.       Dostajesz do ręki, Czytelniku, książkę - praktyczny prze-) wodnik do podążania drogą ku duszy, prawdzie wewnętrznej, wewnętrznej niewinności dziecka, zaufaniu, sile, bezpieczeństwu i mądrości natury, mądrości przodków oraz odkrywania tego wszystkiego w sobie.       Kiedy na warsztatach pytano Margit, co będzie dalej - odpowiadała niezmiennie: „Zobaczymy, posłuchamy, co powiedzą duchy".       Czy w Tobie też powstanie taka potrzeba, by spróbować posłuchać, co też Tobie osobiście zechcą powiedzieć duchy? Zachęcam serdecznie do przeczytania uważnie tej książki, może nawet kilka razy, jeżeli zechcesz, aby móc przeanalizować, jak przedstawione wyjaśnienie wzajemnego wpływu świata natury i człowieka odnosi się do Twojego rozwoju osobistego.       W książce tej Autorka przedstawiła podstawową praktykę w szamanizmie, doświadczania i możliwości zmiany, uzdrawiania na bazie Koła Medycyny, kierunków, żywiołów, czakr, jakości pozytywnych i negatywnych, powodujących w nas napięcia, swoistego rodzaju obciążenia w naszym rozwoju na ścieżce życia.       Obecnie często mówimy o rozwoju osobistym i duchowym, wzmacnianiu siebie, psychologii humanistycznej lub trans-personalnej, nawet szamanizmie. Naszą potrzebą jest, by być lepszym, doskonalszym, doświadczać czegoś nadprzyrodzonego. To wszystko może czasami być potrzebą ego. Dusza chce wiedzieć, że ma czym i może się dzielić z Tobą i światem. Kiedy nie jesteśmy wystarczająco uczciwi, często ponosimy porażki, bowiem nie dążymy bezpośrednio do prawdy, do jej akceptacji, bez uprzedniego rozumowego oceniania, osądzania, krytykowania. Ale czy potrafimy na chwilę zatrzymać się, skoncentrować na sobie, odczuwaniu swojego wnętrza i odczuwaniu duchów natury, świata, który nas otacza, który jest naszym domem? Czy nie za bardzo oczekujemy, że zmiany przyjdą z zewnątrz, bez naszego zaangażowania, doświadczania siebie, podróży w głąb siebie? Czy nie za bardzo jesteśmy konformistami w swoim postępowaniu? Czy możemy w sobie wzbudzić odrobinę odwagi, woli poszukiwania, zgłębiania, aby dotrzeć do siebie, takich, jakimi jesteśmy? Posłuchać duchów i ich przewodnictwa, rad i wskazówek, jak możemy zaakceptować przeszłość, co zmienić, by nasze „tu i teraz" było w harmonii z naszym wnętrzem i światem zewnętrznym, by nauczyć się odbierać sygnały, informacje i nauki ze świata natury. Tego wszystkiego może nauczyć nas Matka Ziemia, bowiem podstawą zdrowia i dobrego samopoczucia jest prawdziwy kontakt ze swoim ciałem, myślami, emocjami i duchem, odkrycie swojego osobistego potencjału mocy.       Największą atrakcją szamanizmu jest to, że nie ogranicza się on do samej wiedzy, do stawiania diagnoz, ale to, że oferuje nam koncepcje transformacji, każąc zastanowić się nad licznymi teoriami naukowymi i linearnymi - pisze Margit. Zgadzam się z tym całkowicie. Obecnie człowiek potrzebuje „przewodnika", jak może dokonać zmian, jak z powrotem osiągnąć połączenie z Matką Ziemią, Ojcem Niebem i ze sobą, jak stać się bardziej człowiekiem, nie jedynie konsumpcyjnym, a bardziej w jedności, w pełni ze sobą i otaczającym światem. Ludy pierwotne nie mają zwykle z tym problemu, jest to dla nich tak naturalne jak oddech, jak dzień i noc, cykle zmian w przyrodzie, jak życie i       śmierć. Człowiek Zachodu, jak ogólnie zwykło się nazywać mieszkańców tzw. krajów cywilizowanych, zagubił się gdzieś na swoich ścieżkach życia, wybrał priorytety innych wartości, innych zasad, wyznaje inne prawa niż odwieczne prawa przyrody. Nie czuje tak mocno pod swoimi stopami siły ziemi, jej wsparcia, jej bezpieczeństwa, łączności, karmiących właściwości i wszystkich aspektów matki. Nie spogląda już tak często w niebo w poszukiwaniu inspiracji, natchnienia, siły woli, światła, klarowności w swoim życiu. Zatraciliśmy gdzieś naturalny pęd do wzrastania, rozwoju, jaki ma roślina, zatraciliśmy instynkt zwierzęcia, naszą intuicję. Nasze ego tego nie potrzebuje, odrzuca to, czasami ignoruje lub wyśmiewa.   Szamanizm. Prastara mądrość natury Spis treści Przedmowa do polskiego wydania - Ada Such 7 I. Spojrzenie na szamanizm 17 II. Szamanizm: próba definicji 25 III. Archaiczne Koło 37 IV. Brama Północy 57 V. Brama Południa 71 VI. Brama Zachodu 95 VII. Brama Wschodu 119 VIII. Równowaga 135 IX. Szamańska harmonia 139 X. Świadomość ciała 149 XI. Czakramy 153

Książka opowiada o tajemnej wiedzy Wielkiej Tradycji Północy - starosłowiańskiej nauce o doskonaleniu ducha i ciała. Sądzono, że wiedza ta zaginęła, w rzeczywistości jednak była jedynie dobrze ukryta przed okiem ciekawskich. Obecnie pojawiła się możliwość podzielenia się nią z Czytelnikiem. Będzie on miał okazję poznać właściwości energetycznej budowy organizmu, zdobędzie umiejętność pracy z węzłami energetycznymi, a także pozna nowe, nieznane dotąd struktury, które pomogą szybko odzyskać zdrowie i poprawić samopoczucie. Książka napisana jest w taki sposób, aby każdy mógł zapoznać się z pradawną wiedzą i zastosować ją w życiu. Mało jest w niej teorii czy rozważań ogólnofilozoficznych. Pomoże ona inaczej spojrzeć na naszą codzienność, dostrzec coś nieoczekiwanego, nowego w tym, co znamy... Jest to praktyka, która poprawi życie człowieka, jeśli tylko tego zapragnie!

"The Phenomenon of Cults from a Scientific Perspective" - to książka anglojęzyczna, która ukazała się przy współudziale wydawnictwa Rafael z Krakowa. Niniejsza pozycja zawiera zbiór tekstów nt. kultów i nowych ruchów religijnych autorstwa największych specjalistów świata (m.in. Philip G. Zimbardo, Michael D. Langone, Peter J. Vere, Steven Hassan i in.). Książka posiada bogatą bibliografię. Redaktorem całości (bardzo obszernej: ponad 500 stron!)jest dr Piotr T. Nowakowski.

Każda społeczność ma własną mitologię - zbiór świętych opowieści o bogach i sprawach o znaczeniu pozaziemskim, od chwili stworzenia do tego, co się dzieje po śmierci. Mitologia z Kolekcji Wiedzy i Życia to wspaniałe kompendium wiedzy o mitach, podaniach i przekazach ludowych z całego świata.

Religie dawnych Chin Braminizm i hinduizm Budda i jemu współcześni Celtowie, Germanowie, Trakowie i Geci Judaizm wystawiony na próbę: od Apokalipsy do gloryfikacji Tory Narodziny chrześcijaństwa Zmierzch Bogów

Książka napisana została przez historyka idei, łączy więc w sobie kilka dziedzin nauki: filologię, religioznawstwo, historię, historię sztuki oraz filozofię. Dzieło to omawia w porządku chronologicznym narodziny i transformację pojęcia duszy w religii i kulturze umysłowej starożytnych Greków. Erwin Rohde, profesor z Heidelbergu, w swej książce prowadzi nas przez zabytki pisane, począwszy od literatury pięknej po relacje historyków i teksty naukowe, materiały ilustracyjne pochodzące głównie z waz oraz rzeźb reliefowych, pokazując zasadnicze fazy kształtowania się poszczególnych idei składających się na obraz duszy ludzkiej i jej losy pośmiertne.

O tym, co magiczne, słowiańskie i archaiczne we współczesnym świecie Z czym kojarzy nam się słowo ?szaman?? Większość osób odpowiedziałaby zapewne, że z południowoamerykańskim bądź afrykańskim czarownikiem odzianym w przepaskę biodrową i kryjącym twarz za groźnie wyglądającą maską. To, że nie mijamy takich osobników zmierzając do pracy, szkoły bądź sklepu, nie oznacza, że szamanizmu w Polsce nie ma. On nie tylko istnieje, ale w dodatku jest wszechobecny. Autor udowadnia, że jest nim przesiąknięte życie każdego z nas. Jednocześnie ukazuje on nam prawdziwe, uniwersalne oblicze szamanizmu, pozbawione otoczki wykreowanej przez liczne filmy i powieści grozy. Prawdziwy szamanizm to nic innego jak czysta energia, która określa wartość naszego życia i w konsekwencji wpływa na nasze samopoczucie i stopień osiąganej satysfakcji. Wojciech Jóźwiak stara się otworzyć oczy swoim czytelnikom. Próbuje wyrwać nas z technologicznej klatki, którą sami wokół siebie budujemy. "Nowy szamanizm" to nie tylko wiedza teoretyczna, która wzbogaca nas intelektualnie. Przede wszystkim odkryjemy tu wiele cennych rad jak pobierać energię, którą obdarzyła nas natura. Dowiemy się, w jaki sposób możemy polepszyć stan swego zmęczonego ciała, jak i nękanego codziennymi troskami umysłu.

Większość antropologów, którzy próbowali wyznaczyć granice między magią, nauką i religią – rozumianymi jako kategorie międzykulturowe – nie zdawała sobie sprawy z istnienia długiej i bogatej historii intelektualnej myśli zachodniej, która ukształtowała ich własną twórczość. W niniejszej książce profesor Tambiah poddaje magię, naukę i religię ponownej analizie z perspektywy owej historii, łącznie z religią judaistyczną, wczesną nauką grecką, filozofią renesansu, reformacją protestancką oraz rewolucją naukową w Europie w XVI i XVII wieku. Wskazuje na wpływ tej spuścizny na dyskurs antropologiczny, a następnie rozważa treści i konsekwencje trzech ujęć interpretacyjnych: teorii intelektualistycznych i ewolucyjnych Tylora i Frazera, funkcjonalizmu Malinowskiego oraz rozróżnienia na umysłowość mistyczną i logiczną według Lévy-Bruhla. Autor zastanawia się też nad kwestiami racjonalizmu, relatywizmu oraz przekładu i współmierności kultur, które są głównymi problemami współczesnej antropologii i filozofii. Książka kończy się analizą wpływów najnowszych prądów w historii i filozofii nauki na rozważania na temat magii, nauki i religii.