Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
Dwudziestowieczna wersja znanej celtyckiej legendy, Powieść o tragicznej miłości Michała, Polaka - współczesnego Tristana, do irlandzkiej dziewczyny - Kathleen - współczesnej Izoldy. Po tragicznych przeżyciach wojennych, Michał trafia do londyńskiego szpitala, gdzie poznaje piękną studentkę psychofizjologii. Kuncewiczowa opisuje ich uczucie z dużym wyczuciem psychologii i życiowej mądrości, kreśląc wielowymiarowe obrazy postaci. To powieść o samotności i tęsknocie. O tęsknocie za miłością bez granic. Miłośc Michała i Kathleen nie może się spełnić, mimo że nie istnieją dla nich trudności nie do pokonania... Współczesna metropolia londyńska jako Las Moreński. w którym kochankowie znajdują schronienie; romantyczne wrzosowiska Kornwalii, reminiscencje z Warszawy czasów Powstania...
Czy miłość - jak w starej legendzie - może zwyciężyć nawet śmierć?
Czytają: Elżbieta Kijowska i Mariusz Benoit
Czas odtwarzania: 6 godz
Zawartość: 1 CD w formacie MP3
W mieście K. Doświadczony rewolucjonista M-ski jeszcze raz rusza na barykadę.
Głosi swój radykalny manifest, wzywając do odrzucenia wszystkiego, co według niego zbędne...
Najnowszy zbiór opowiadań jednej z najwybitniejszych i najbardziej znanych autorek na świecie. Ich bohaterami jest pięcioro wielkich ludzi pióra: Edgar Allan Poe, Emily Dickinson, Mark Twain, Henry James i Ernest Hemingway. Autorka, łącząc fakty biograficzne z fikcją, przedstawia w przejmujący i niesamowity sposób ich ostatnie dni, a niekiedy chwile życia. Poe jest latarnikiem na maleńkiej wysepce u wybrzeży Chile, a wymuszona samotność drastycznie zmienia jego osobowość. Henry James, opiekując się rannym żołnierzem, odkrywa w swej psychice nowe i zaskakujące cechy. Twaina łączą dwuznaczne i fatalne w skutkach stosunki z nieletnimi dziewczętami. Obsesją Hemingwaya jest samobójstwo, zaś wielka poetka Emily Dickinson zmartwychwstaje jako... wykonany na zamówienie robot. Opowiadania spowite są aurą wyrafinowanej niesamowitości i koszmaru, a ich głównym motywem są rozpad osobowości, rozpacz oraz ludzkie osamotnienie.
Gdyby istniały mroczniejsze królestwa nocy, na pewno by je znalazł.
Był samiuteńki jak palec. Chłopi, schodzący się na wypitkę do Kirby’ego, widywali go wieczorami, jak siedział przycupnięty przy drodze, ze strzelbą w dłoni, jakby nie mógł się jej pozbyć.
Schudł, zgorzkniał.
Czasem powiadali, że oszalał.
Prowadziła go zła gwiazda… Stał na rozstaju dróg, poza społeczeństwem, ponad prawem, ponad moralnością. Niekochany, niechciany. Mordował, przekroczył próg zła, odkrył w sobie bestię. Lester Ballard w peruce z wyschłego skalpu ludzkiego, ubrany w bieliznę należącą do swych ofiar. Lester Ballard, „dziecię boże, stworzone na wzór i podobieństwo twoje”. Powieść dla osób o mocnych nerwach. Tylko dla dorosłych.
McCarthy potrafi wzbudzić w czytelniku współczucie dla swojego bohatera nawet gdy jego czyny są potworne.
„Sunday Times”
Wojciech Kuczok obdarzony jest słuchem absolutnym do polszczyzny. Jego niezwykła inwencja językowa ma soczystość śląskiej gwary i swing wielkiej polskiej literatury. Czytanie niesie radość ze słowem pisanym.
Kazimierz Kutz
Czyta Marcin Popczyński
Łuk triumfalny, powieść z roku 1946, przedstawia dramatyczne losy niemieckiego emigranta w Paryżu tuż przed wybuchem II wojny światowej. Ravic – pod takim nazwiskiem ukrywa się główny bohater – jest lekarzem i nielegalnie przeprowadza operacje w cieszącej się dobrą opinią klinice. Pewnego dnia poznaje przypadkiem kobietę, która wypełni jego puste – jak już mu się wydawało – życie. Ale innego dnia spotka, również przypadkiem, gestapowca, który go kiedyś torturował. Rozliczenie się z dramatyczną przeszłością – jakkolwiek okrutne – uwolni Ravica na nowo. „Człowiek może wiele wytrzymać” – z tą myślą wyruszy w niepewną, przymusową drogę do obozu dla uchodźców.
Bywają takie chwile, kiedy możemy spojrzeć jakby w głąb czasu i dostrzec to, czego nie widzieliśmy nigdy wcześniej.
Doświadcza tego tytułowa performerka, Lauren Hartke, uprawiająca body art. W pierwszej scenie powieści widzimy ją w odludnym starym domu, który wynajmuje wraz z mężem, Reyem Roblesem, reżyserem filmowym, wypaloną gwiazdą kina artystycznego. Małżonkowie siedzą przy śniadaniu, prowadząc niezobowiązującą rozmowę, między innymi o dziwnych odgłosach, które słychać w domu. Wkrótce potem dowiadujemy się, że Rey popełnił samobójstwo w nowojorskim mieszkaniu swej pierwszej żony. Załamana Lauren znowu zaszywa się na odludziu. Powracają też tajemnicze dźwięki. Lauren przekonuje się, że nie jest w domu sama. Ale to dopiero pierwsze odkrycie, po którym przyjdą kolejne ? coraz bardziej niepokojące. Z czasem staną się tworzywem niezwykłego spektaklu, który przemiesza się z życiem.
Performerka, mogąca uchodzić za nowoczesną ghost story, mówi o wpływie, jaki na żyjących wywiera kontakt ze śmiercią. I choć z tradycyjnym horrorem ma niewiele wspólnego, to jednak nieraz przyprawia czytelnika o dreszcz.
Tomasz Mroczny uchodzi za najbardziej tajemniczą, enigmatyczną prozę Blanchota. Utwory są swoistym zapisem zanikania podmiotu, jego uśmiercania w języku. Śmierć języka musi zostać ukazana, by mogła objawić się opowieść o egzystencji. I to jest swoisty paradoks filozofii Blanchota – że aby opowiadać, trzeba uśmiercać, aby mogła zaistnieć opowieść, język musi umrzeć. Lektura prozy Blanchota to podróż przez labirynt - trzeba rozwikłać wszystkie zagadki.
Fatima, najmłodsza córka wodza plemienia, mieszka wraz ze swoimi siostrami w przeznaczonej dla kobiet części wioski. Jej życie naznaczone jest tęsknotą za nieobecnym ojcem, smutkiem matki, okrucieństwem brutalnej babki i pragnieniem wolności, której dziewczyna poszukuje na wszelkie możliwe sposoby. To właśnie tytułowy namiot tradycji, mitów i własnej wyobraźni więzi Fatimę.
Autorka w niezwykle poetycki, często symboliczny sposób pokazuje życie beduińskich kobiet. ?The Washington Post? napisał o Tahawi: ?pierwsza pisarka, która przedstawia życie egipskich Beduinów, wychodząc poza stereotypy, ilustruje przemianę beduińskich kobiet oraz ich pragnienie wolności?.
Książka ukazała się dotychczas w siedmiu językach.
?Świat się rozwija, znikają kolejne granice, ale nie granice ludzkich przyzwyczajeń i stereotypów. Stereotypy sprawiają oczywiście, że łatwiej nam przyswoić inne kultury, ale niewiele pomagają w ich zrozumieniu. Powieść Miral at-Tahawi niespodziewanie ukazuje nieco inne aspekty życia społecznego w świecie arabskim. I co może ważniejsze, inaczej mówi o chyba najbardziej rozpowszechnionym stereotypie świata zachodniego ? o sytuacji kobiety muzułmańskiej?.
Z Przedmowy prof. Marka M. Dziekana
Miral at-Tahawi
Urodziła się w 1968 roku w Delcie Egiptu, w rodzinie beduińskiej. Była najmłodsza z siedmiorga rodzeństwa. Studiowała literaturę na Uniwersytecie Kairskim. Namiot Fatimy to jej pierwsza książka, która spotkała się z dużym uznaniem krytyki i została wydana w siedmiu językach. Tahawi napisała również książkę Blue Aubergine, wydaną po angielsku przez AUC Press w 2002.
Somewhere in shadowy post-war Vienna, where everyone has something to sell on the black market, lurks "the third man" who witnessed the murder of Harry Lime. Novelist Holly Martins is haunted by the death of his friend. His search for the killer makes electrifying drama, in this witty and sophisticated adaptation of the Graham Greene novel.
Dzieje jednej rodziny na tle burzliwej dwudziestowiecznej historii Turcji. Latem na początku lat osiemdziesiątych troje wnuków odwiedza dziewięćdziesięcioletnią babkę, która mieszka w starym rozsypującym się domu na prowincji. Dom, pełen dziwnej ciszy, kryje wiele rodzinnych sekretów, mających swój początek kilkadziesiąt lat wcześniej, kiedy Fatma przybyła do małego miasteczka ze Stambułu ze swoim mężem. Zafascynowany zachodnią kulturą lekarz-ateista marzył, że pisana przez niego i ostatecznie nigdy nieukończona wielotomowa encyklopedia, zbierająca całość ludzkiej nauki i doświadczenia, oświeci zabobonne umysły tureckiego ludu?
Dom ciszy jest opowieścią o konflikcie pokoleń i realistyczną powieścią współczesną, ukazującą przekrój społeczeństwa tureckiego, jego wewnętrzne podziały, idee i aspiracje. To również próba udzielenia odpowiedzi na nurtujące Pamuka pytania: jaki wpływ reformy Atatürka wywarły na tureckie społeczeństwo? Czy można pogodzić tradycję z nowoczesnością, a religię z nauką? W jaki sposób mają wyglądać relacje między Wschodem a Zachodem?
Nigdy nie podejrzewał siebie o to, że kiedykolwiek napisze książkę. Owszem, skończył polonistykę, ale jedynie do tego ograniczył się jego zapał do literatury. Zaraz po studiach wyjechał z kraju i z roku na rok jego kontakty z ojczyzną rozluźniały się. Za to coraz mocniej i mocniej angażował się w życie zawodowe, które zaraz po trzydziestce przyprawiło go o pierwszy zawał. To lekarz doradził mu półroczny urlop na zaczerpnięcie oddechu. Jak długo można odpoczywać? Tydzień, miesiąc... po dwóch miesiącach zaczęło ożywać coraz więcej wspomnień, scen z przeszłości, niespełnionych uczuć i niezrealizowanych marzeń. Tak powstała Kopalnia piasku - konstrukcja zbudowana z cegiełek powyrywanych z życiorysów autora i jego znajomych. Dodał historie opowiedziane przez bliskich przyjaciół i fabuła gotowa. Jest zatem dzieciństwo w komunistycznej Polsce, upadek znienawidzonego przez wszystkich systemu i zaskoczenie tym, co potem nadeszło. Jest wątek kryminalny, przemyt narkotyków i osobiste tragedie z tym związane. Nie mógł pominąć opowieści swoich homo- i transseksualnych znajomych, z którymi wciąż imprezuje w nocnych klubach kilku stolic Europy. Pewnie dla wielu opisany przez niego świat może wydać się kontrowersyjny i szokujący, ale tak właśnie to sobie wymyślił. Ostra jazda...
Siedzisz wygodnie w fotelu. Nagle robisz coś zupełnie szalonego i niespodziewanego. Jakby to wcale nie zależało od ciebie. Bo może nie zależy? Może jesteś tylko bohaterem czyjejś powieści?
Kim jest Marta, która zaczyna pisać książkę, a kim wkraczająca do jej opowieści Paulina? Wydają się bardzo różne, a jednak ich światy, upodobania i obsesje niepokojąco się do siebie zbliżają. Karol, mąż Marty, wygrywa pokaźną sumkę w lotto, przykleja sobie bródkę i idzie kupić ekskluzywny czerwony kabriolet. W salonie pracuje Paulina – bez wątpienia dziewczyna z krwi i kości. Karol składa jej tajemniczą i dziwną propozycję... Co jest prawdą, a co fikcją i jakie to ma znaczenie?
Trzecie oko to rzecz zaskakująca. Przewrotna intryga, pełne humoru, cięte dialogi i wymowne milczenie. Dwie bohaterki, które przeglądają się w sobie niczym w lustrze, które trzyma ten jeden mężczyzna.
Nazwisko autorki samo w sobie stanowi rekomendację.
Nie opisuję ani własnego życia, ani konkretnych osób. Wymyślam sobie postać i potem mam wrażenie, że zaczyna ona żyć własnym życiem. To nie ja jej dyktuję, co ma robić, ale śledzę jej poczynania.
Anna Onichimowska
Na Believiiie'u, w "kolorowej" dzielnicy Paryża, gdzie trudno spotkać autochtonicznych Francuzów, na szóstym piętrze bez windy mieszka Momo, dziecko ulicy. Wychowuje go pani Roza, stara żydówka cudem uratowana z Auschwitz. Jest brzydka, łysa i schorowana, dawniej radziła sobie jako uliczna prostytutka, obecnie prowadzi nielegalną ochronkę dla dzieci. Na pocieszenie trzyma pod łóżkiem portret pana Hitlera. Pewnego dnia Momo zamierza pojechać do cudnej Nicei, którą zna tylko z opowieści, i napisać „Nędzników" jak pan Wiktor Hugo, wszak po to właśnie ma całe życie przed sobą. Tymczasem jednak musi zająć się schorowaną panią Rozą, a z nią jest coraz gorzej... Powieść Romaina Gary'ego, opublikowana pierwotnie pod pseudonimem Emile Ajar, to hymn na cześć miłości i człowieczeństwa. Od samego początku okrzyknięto ją arcydziełem, a autorowi przyznano prestiżową nagrodę Concourtów. Została przetłumaczona na kilkadziesiąt języków i sprzedana w wielu milionach egzemplarzy. Oddajemy ją do rąk polskich Czytelników w nowym, znakomitym tłumaczeniu Krystyny i Krzysztofa Pruskich.
"Daniel Martin" jest powieścią staromodną w tym sensie, że czytelnik może wejść w jej świat i żyć z nim. Napotka tam bohaterów o skomplikowanych osobowościach, a także wspaniałe fragmenty narracyjne : sceny z dzieciństwa w Devonie, romantyczną idyllę z dziewczyną z sąsiedniej farmy, subtelną satyrę na hedonizm Hollywoodu, urzekające sceny z podróży po Egipcie i Syrii". "New York Times"
Lata trzydzieste XX wieku. W wielorasowej Turcji, udzielającej schronienia licznym żydowskim uciekinierom z podbitej przez nazistów Europy, grupka nastoletnich przyjaciół - oszołomionych seksualnymi i emocjonalnymi odkryciami wieku dojrzewania - usiłuje zrozumieć sens zachodzących wydarzeń.
Jedni dostępują erotycznego wtajemniczenia: Mustafa napawa się zmysłowymi rozkoszami w ramionach ponętnej kobiety, Musa poznaje przykre konsekwencje osiągnięcia dojrzałości, gdy zostaje usunięty z żeńskiej łaźni, a cyrkowa sierotka nazywana Dziewczyną traci głowę dla nowego akrobaty Inni za sprawą budzącego się sumienia przeżywają dramatyczne, wymagające znacznej odwagi przygody: Bilal wyrusza do Grecji, żeby ratować siostrę swojej matki, Zeki zaś uczestniczy w przygotowaniach do ucieczki prześladowanego przez reżim poety Nâzima Hikmeta.
Młodzi Turcy są powieścią w trzynastu odsłonach, mądrą, pięknie skomponowaną mozaiką stylów i nastrojów. Zabawne i przyprawiające o przyjemny dreszczyk historie miłosne nie przesłaniają pełnego goryczy portretu „straconego pokolenia”, którego młodość przypadła na lata wojny, dyktatury i prześladowań etnicznych
Inspirujące i prawdziwe historie o miłości, która potrafi pokonać czas, odległość, życiowe trudności, a nawet śmierć.
Te czułe, płynące prosto z serca, inspirujące i prawdziwe historie są hołdem złożonym miłości, która potrafi pokonać czas, odległość, życiowe trudności, a nawet śmierć. Losy opisanych w tej książce par oraz sekrety budowania i przetrwania ich związków są wzruszające, ale też podnoszą na duchu.
Niektóre z tych opowieści pomogą ci na nowo wzniecić ogień w twoim związku, inne sprawią, że docenisz wpływ miłości na rozwój osobowości. Jeszcze inne dadzą pewność, że chociaż miłość dotyka każdego z nas w inny sposób, nigdy nie pozostajesz sam ze swoimi doświadczeniami.
Balsam dla duszy zakochanej jest książką dla każdego, kto kiedykolwiek był zakochany, jest zakochany teraz lub ma nadzieję na miłość. Opowiadania te pozostawią niezatarty ślad w twoim sercu, zainspirują do życia przepełnionego radością, miłością i wdzięcznością.
Fototapeta to zbiór opowiadań Michała Witkowskiego, autora bestsellerowego Lubiewa. W pierwszej części Fototapety Witkowski podejmuje temat „kolaboracji z życiem”, cofa się do czasów komunizmu i zastanawia, czym dla dzisiejszego młodego człowieka, który nie „otarł się o historię”, są pojęcia takie jak „kolaboracja”, „ojczyzna”, „miłość” czy „śmierć”. W drugiej części autora interesują nierealne marzenia, kiczowate sny, złudne wyobrażenia, którymi karmi nas kultura masowa. Właśnie dla wszystkich tandetnych strzępków tej kultury, które wałęsają się po naszej podświadomości, Witkowski stosuje określenie „fototapeta”. Jego bohaterom wydaje się, że rzeczywistość, która została im dana, jest gorsza, niż powinna być, że z jakichś względów „miało być inaczej”. Obrażają się, wychodzą z domu i nigdy nie wracają. Autor zastanawia się, czy rzeczywiście ktoś nam obiecywał, że będzie inaczej, że życie jest gdzie indziej, że zasługujemy na coś lepszego...
Czyta Michał Witkowski
Spokojne życie trzydziestokilkuletniego antykwariusza, za sprawą niepozornego zamówienia księgarskiego, zmienia się pewnego dnia w splot tajemnic, których natura zdaje się przekraczać granice postrzegalnego świata. Bohater, a za nim czytelnik, staje w otwartych drzwiach prowadzących poza dotychczasowe wyobrażenia na temat rzeczywistości i swojej w niej egzystencji, zmuszony szukać odpowiedzi w gąszczu zjawisk rodem z cudzej wyobraźni, bezradny wobec pytań, których nigdy sobie nie zadawał. Czy światy mogą istnieć równolegle? I który jest tym właściwym? Czy istnieje (i gdzie się znajduje?) transcendentalne przejście między rzeczywistościami? W jakich okolicznościach i jakiego typu zależności nawiązują się między nimi? Po jakiej trasie porusza się czas? Jaką pojemność ma ludzki umysł i jaką rolę gra pamięć? Jak układa się w tej sytuacji hierarchia powszednich wartości?
Amy leży pogrążona w śpiączce. Jej starsza siostra, Moira, przychodzi do niej wieczorami i siada przy łóżku w szpitalnym pokoju o zielonych ścianach. Wyznaje swe winy. Przyznaje się do dziecięcego egoizmu, którym głęboko zraniła całą rodzinę, do okrucieństwa jakiego doświadczyła w szkole z internatem, do złych emocji, które nosi w sobie. Wie, że była niedobrą córką i niewierną żoną. Lecz dopiero przy łóżku nieprzytomnej Amy uświadamia sobie to, co najważniejsze: była okrutną siostrą i właśnie jej okrucieństwo przywiodło tutaj je obie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
