Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
James Dyer rodzi się niezdolny do odczuwania bólu. Jest dziwnym dzieckiem, jarmarczną atrakcją, eksponatem w gabinecie osobliwości, wreszcie zostaje genialnym chirurgiem. Osiąga sukces, bo nie boi się o życie pacjenta. Jest zimny i bezwzględny, tak jakby niezdolność do cierpienia pozbawiła go empatii.Dopiero podczas podróży przez śniegi Rosji na wezwanie carycy Katarzyny doświadczy czegoś, co sprawi, że coś w nim pęknie. I nic już nie będzie takie samo.
„Obce twarze” to pełen odniesień do historii, filozofii i literatury quasi-poetycki monolog Keraja, polskiego nauczyciela niosącego kaganek oświaty na zapomnianych przez świat stepach Kazachstanu. To jednocześnie skrząca erotyzmem na wpół biograficzna powieść o styku młodości z dorosłością w zaściankowym i zamkniętym środowisku, przesiąkniętym z jednej strony posowieckim duchem bezbożnictwa, z drugiej zaś autorytarną religią. Niech was jednak nie zwiodą geograficzno-polityczne szczegóły. Są one jedynie pretekstem do przedstawienia historii uniwersalnego i odwiecznego poszukiwania sensu istnienia w świecie, w którym, jak mówi narrator: „rodzimy się absurdalnie bezbronni, żyjemy absurdalnie naiwni i umieramy absurdalnie bezsensownie”.
Jarosław Marek Jaśkiewicz - urodzony 5 stycznia 1973 roku. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze oraz Uniwersytetu Łódzkiego. Z wykształcenia polonista i historyk. „Obce twarze” to debiutancka powieść autora.
Znam autora tej książki! Znam Grossmana. Człowieka odważnego, pełnego pasji. Człowieka, który sam jest jak książka! Janusz Palikot *** Bohaterem powieści jest mężczyzna obsesyjnie pragnący miłości. Winą za swoje niepowodzenia i nieudane życie obarcza kolejne partnerki, od których oczekuje więcej, niż sam im daje. A daje wyłącznie rozkosz. Na początku postrzegamy go jako normalnego mężczyznę o sporych potrzebach seksualnych. Poszukuje wciąż nowych doznań, realizuje odważne fantazje, których głównymi postaciami zawsze są kobiety. Czerpie pełnymi garściami z erotycznej sfery życia. Z czasem okazuje się, że przestaje kontrolować ogarniającą go rzeczywistość, a obsesyjne poszukiwanie niespełnionego uczucia przejmuje nad nim kontrolę. Staje się groźny nie tylko dla swoich kobiet, ale przede wszystkim dla siebie. Książka jest kontrowersyjna, najdelikatniej mówiąc, nieprzyzwoita oraz bulwersująca. Zarówno w treści, jak i w formie. Wulgaryzmy w takiej liczbie mogą wydawać się trudne do zniesienia. Jednak autor zadał sobie trud i seks opisuje tak realnie, jak tylko pozwala na to polski język. Ostre sceny erotyczne przedstawione są przy użyciu mnóstwa słów uznawanych za niecenzuralne, ale czy można to zrobić inaczej, nie ocierając się o egzaltację? Grossman nie uznaje tu kompromisów ani półśrodków. Dwanaście to powieść jedyna w swoim rodzaju odważna do bólu, a jednocześnie lekka, miejscami dowcipna, niepozbawiona absurdalnego humoru. Niektórzy zapewne zaliczą ją do pornografii. Jednak zakończenie, niezwykle zaskakujące, a także sposób narracji w finałowych scenach stawiają ją na półce znacznie wyższej niż tylko dobre, ociekające seksem opowiadania erotyczne. Taka skandalizująca książka pojawia się chyba po raz pierwszy w polskiej literaturze.
Z tego rodzaju cierpieniem nie wygrasz. Już zawsze pozostaje w tobie pustka i świadomość, że straciłeś w życiu coś bardzo istotnego. Najistotniejszego. Przyjaźń…
Czy miłość może pokonać upiory przeszłości? Monika Held zabiera nas w podróż do miejsca, do którego sami nie ośmielilibyśmy się wkroczyć.Gdy Lena spotyka pewnego mężczyznę z Wiednia, wie, że musi go zatrzymać. Na pierwszy rzut oka Lena i Heiner nie mają ze sobą wiele wspólnego. Ona marzy o wakacjach na morzach południowych, jego zaś prześladują nocami przerażające wspomnienia z Auschwitz. Oboje jednak postanawiają odważyć się na miłość. Lena rozmyśla, czy kiedykolwiek zrozumie świat, w którym żyje jej mąż. Heiner natomiast zastanawia się, jak najpełniej przedstawić żonie traumę złożoną z obrazów i dźwięków, oraz czy istnieje granica w przekazywaniu sobie doświadczeń. Jeżeli na taką natrafi, pokona ją.Monika Held jest dziennikarką, za swoją pracę publicystyczną na temat stanu wojennego w Polsce oraz za transporty z pomocą dla byłych więźniów Auschwitz została uhonorowana Medalem Wdzięczności przez Europejskie Centrum Solidarności. Mieszka we Frankfurcie nad Menem. Dotychczas w wydawnictwie Eichborn ukazały się cztery jej powieści.
McMurphy, szuler, dziwkarz i zabijaka, udaje wariata, żeby się wykpić od odsiadywania wyroku. Pobyt w szpitalu psychiatrycznym jawi mu się jako dobry żart do chwili, kiedy się dowiaduje, że nie odzyska wolności, dopóki nie uznają go za 'wyleczonego'. Decyzja należy do Wielkiej Oddziałowej, z pozoru uosobienia słodyczy i dobroci, w rzeczywistości sadystki znęcającej się nad pacjentami. McMurphy, który dotąd buntował przeciwko niej chorych, nagle zaczyna rozumieć, że musi ukorzyć się przed nią, jeśli chce opuścić szpital. Ale czy gotów jest dać się pokonać bezdusznemu Kombinatowi, który złamał tyle istnień ludzkich?
Słodko-gorzka, pełna ironii i czarnego humoru opowieść o inteligentnym alkoholiku toczącym walkę z nałogiem w zaskakujących okolicznościach. Bohater dzięki sprytnemu fortelowi matki trafia na odwyk do szpitala psychiatrycznego we Fromborku, do słynnego Oddziału Trzeciego. Podczas pobytu w szpitalu uczy się radzić sobie w nowej rzeczywistości, spotyka wielu interesujących ludzi i poznaje długo skrywany sekret jednego z pacjentówOd autora:,,O uzależnieniu i trzeźwieniu wiem prawie wszystko, dlatego jestem terapeutą. Bazuję na własnych doświadczeniach i zdobytej wiedzy fachowej. ,,Odwykownia to książka o próbach podźwignięcia się z upadku i oszukania przeznaczenia. To książka o chęci życia.
Nigdy nie godziłam się z teorią dziedziczności. Dziedziczenia bezrobocia, alkoholizmu Nie wierzę w fatum. Ale ten zaklęty krąg powielanych schematów zdawał się niezniszczalny.Samobójstwo ojca, chłód matki, pijący i bijący ojczym, samotność, poczucie odrzucenia zdawałoby się, że Mira żona i matka ma to wszystko już za sobą. Że sobie z tym poradziła. Że nigdy nie powieli błędów swojej rodziny. Jednak demony przeszłości nie pozwalają o sobie zapomnieć. Mąż odchodzi, a ona topi żal w kolejnych kieliszkach wina. I tak jak wszyscy alkoholicy nie widzi swojego problemu. W końcu zostaje postawiona przed wyborem: przymusowe leczenie w zakładzie zamkniętym albo pozbawienie prawa do opieki nad córką""Blizny"" to opowieść o próbie znalezienia swojego miejsca w świecie na przekór okolicznościom, o nieustannym rozdrapywaniu własnych ran, o przeszłości, która jakkolwiek byśmy temu zaprzeczali determinuje teraźniejszość. Czy wpływa też na przyszłość?
Agnieszka Kłos w swoim drugim, obszernym zbiorze opowiadań udowadnia, że jest prozaiczką pisarsko ukształtowaną – wyśrubowany warsztat, osobliwe fabuły, kapitalnie skrojone postaci, precyzyjnie skadrowane dialogi. To od strony technicznej. Jeśli dodamy do tego zestaw tematów, które przewijają się w tych kilkudziesięciu tekstach – poza wymienionymi wcześniej, można wymienić choćby doświadczenie emigracji, kompleksu polskiego czy wyzwolonego homoerotyzmu – otrzymamy książkę nie tylko ważną, ale i niespotykanie świeżą.
James budzi się na pokładzie samolotu z wybitymi zębami, złamanym nosem i rozciętym policzkiem. Nie wie, dokąd leci ani co się z nim działo przez ostatnie dwa tygodnie. Ma dwadzieścia trzy lata, od dziesięciu lat jest uzależniony od alkoholu, a od trzech od narkotyków. Kiedy zgłasza się na odwyk do najstarszego ośrodka w Stanach, chlubiącego się rekordowo wysoką skutecznością siedemnastu procent wyleczonych, lekarze nie wiedzą, jakim cudem wciąż żyje.Będziecie przy książce pochlipywali, śmiali się, wpadali w złość, frustrację i, co najważniejsze, nie stracicie nadziei. Inspirująca lektura obowiązkowa. Znakomita robota.Bret Easton EllisWyjątkowo mocna i nieszczędząca detali relacja człowieka, który wychodzi z uzależnienia od alkoholu i narkotyków. James Frey jest znakomity w pogrążaniu się w świecie ludzi, którzy rozpaczliwie potrzebują pomocy. Przeczytajcie koniecznie.Gus van SantPorywające. Wspaniała historia. Nic tylko bić mu brawo.Los Angeles Times Book ReviewAbsolutnie fascynująca książka.ObserverTurbonapędowe.Independent
Podobnie jak w ""Kafce nad morzem"" autor rozwija jednocześnie dwa wątki - rozdziały o numerach nieparzystych opowiadają historię kobiety imieniem Aomame, a rozdziały o numerach parzystych historię mężczyzny imieniem Tengo. Oboje w dzieciństwie się znali i wszystko wskazuje na to, że znów spotkają się dwadzieścia lat poźniej.Akcja rozgrywa się w roku 1984, więc, oczywiście, można znaleźć w niej kilka odwołań do powieści Orwella. Dominujące tematy to przemoc i okrucieństwo wobec kobiet oraz działalność sekt religijnych, przedstawionych jako organizacje fanatyczne i niebezpieczne. Wątek ten zdaje się do pewnego stopnia oparty na historii sekty Najwyższej Prawdy Aum, która w 1995 roku dokonała zamachu terrorystycznego w w tokijskim metrze. Autor buduje równoległe światy i wprowadza fantastyczne postaci, jak zawsze w mistrzowski sposób zaciera granice między rzeczywistością a literaturą.
Tematem powieści są wielokolorowe losy niespełnionego artysty Atanazego Bazakbala, Zosi Osłabędzkiej - jego narzeczonej, Heli Bertz - kobiety demonicznej, Belzebuba Bertza - ojca Heli, księdza Wyprztyka, hrabiego Jędrusia Łohoyskiego, księcia Jakuba Prepudreha oraz całej elity arystokratycznej. Wypełniają je ich doznania i przygody erotyczne oraz dociekania filozoficzne ukazane poprzez dojrzewający komunizm i rewolucję. Jest więc katastroficzno-dekadencki klimat, jest orgiastyczny i perwersyjny erotyzm, jest także lęk przed duchowym upadkiem cywilizacji.
Czyta: Wojciech Adamczyk
Dwie historie o miłości, dwie opowieści o życiu. Maksymilian Grab-Grabczyc wnikliwie przygląda się swoim bohaterom i pokazuje, jak niekiedy zawiłe mogą być meandry naszego losu. „Dwie i dwaj” to dojrzała emocjonalnie fabuła, która urzeka polotem, z jakim została spisana.
Najpopularniejsza książka egipskiego noblisty Nadżiba Mahfuza. Hamida z Zaułka Midakk to pierwsza powieść Mahfuza przełożona na język obcy (angielski w 1964 roku), a także pierwsza, która ukazuje się po polsku. Jej akcja, podobnie jak innych utworów tego autora, toczy się pośród wąskich uliczek Kairu, gdzie w starych domach mieszczą się warsztaty rękodzielnicze i małe sklepiki, a pięknie rzeźbione okiennice kryją przed światem życie rodzinne mieszkańców, z jegospecyficzną obyczajowością, radościami i smutkami, nierzadko tragediami. Taką tragiczną bohaterką jest Hamida zaułkowa piękność, dziewczyna naiwna i prosta, ale odważnie i bez skrupułów walcząca o swoje szczęście. Pragnąc wydostać się w szeroki świat, gdzie mają się urzeczywistnić jej marzenia, nie waha się wystąpić przeciw obowiązującym normom, lekceważąc przy tym opinię bliskich i depcząc ich uczucia. Ale świat zawiódł nadzieje Hamidy. Nawet sprytnie obmyślana zemsta nie dosięgnie sprawcy jej nieszczęścia. Książka ukazała się dotychczas w 24 językach. Hamida, główna bohaterka Zukak al-Midakk, to jedna z najbardziej interesujących postaci kobiecych w twórczości Nadżiba Mahfuza. Jest nieślubnym dzieckiem, jej przybrana matka, uboga swatka, wynajmuje mieszkanie w domu bogatej wdowy w Zaułku. Hamida jest piękna i harda. Nienawidzi Zaułka, jego nędzy i panującej wokół beznadziei, marzy o nowoczesnych dzielnicach Kairu, o tym, żeby odrzucić galabiję, ubierać się modnie i żyć jak nowoczesna dziewczyna. Z Przedmowy Jolanty Kozłowskiej Nadżib Mahfuz ur. 11 grudnia 1911 w Kairze, zm. 30 sierpnia 2006, wybitny prozaik egipski, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1988. Po studiach w dziedzinie historii sztuki i filozofii pracował jako dziennikarz. Debiutował w 1938 roku zbiorem opowiadań Hams al-gunun (Szept szaleństwa). W ciągu ponad sześćdziesięciu lat napisał 33 powieści, 13 opowiadań, 30 scenariuszy filmowych, kilka dramatów, a także liczne artykuły prasowe. Jego twórczość literacką można podzielić na kilka okresów: historyczny, społeczno-obyczajowy i filozoficzny. Ostatnim wydanym przez Mahfuza dziełem był zbiór opowiadań Ahlam fatrat an-naqaha (Marzenia okresu rekonwalescencji), wydany w 2004 roku. Wielu znawców i badaczy literatury arabskiej określa go mianem egipskiego Balzaca. Wielką rolę w powieściach Mahfuza odgrywa Kair, którego topografia i atmosfera są po mistrzowsku zilustrowane w poszczególnych dziełach. W Polsce ukazało się kilka jego książek, między innymi dwa tomy trylogii kairskiej oraz nakładem Smaku Słowa w kwietniu 2015 roku Chan al-Chalili, Dzieci naszej dzielnicy, ""Pensjonat Miramar"" czy Karnak.
Tęczowa kraina to opowieść o prawdziwej przyjaźni, poświęceniu, zaufaniu, sensie życia i wielkiej miłości, która kryje się w szczerych gestach i przynosi radość z małych rzeczy.
OSTATNIA CZĘŚĆ WIELOKROTNIE NAGRADZANEJ TRYLOGII KRYMINALNEJ PETERA MAYA.Szkocka wyspa Lewis to skaliste, porośnięte wrzosami miejsce kojarzące się z księżycowym krajobrazem albo z tolkienowskim Mordorem. Jej mieszkańcy żyją w zamkniętej społeczności, tak purytańskiej, że jeszcze niedawno w niedziele wiązano łańcuchami huśtawki, żeby ochronić dzieci przed grzechem. A jednak to surowe miejsce przyciąga nawet tych, którzy od niego uciekli. Kryminał i doskonała powieśćpsychologiczna w jednym.
Dojrzała powieść o poszukiwaniu siebieChristian Perth odbija się od dna i staje się prezesem wielkiej firmy, której dorobił się dzięki staremu zrzędzie i chciwości mafii. Mimo posiadanej władzy i kochającej partnerki, nie czuje się dobrze na swoim miejscu. Nie ma komórki ani konta na FB, nie pasuje do tej rzeczywistości. Chce za to zobaczyć to, czego nikt z żyjących nie widział. Chce narodzić się na nowo w zdrowym świecie, nieskażonym cywilizacją i zepsuciem. Pragnie oszukać matrix
Mały Książę - książka Antoine de Saint-Exupry została przetłumaczona na ponad 270 języków i należy do klasyki literatury światowej.Książka opowiada o dorastaniu do wiernej miłości, do prawdziwej przyjaźni i odpowiedzialności za drugiego człowieka. Za postacią głównego bohatera skrył się sam autor. Spotkanie Małego Księcia z pilotem jest rozmową pisarza z samym sobą powrotem do tematów, które zawsze dla niego były istotne.
Bolesna, zmysłowa, pełna tajemnic i mrocznego erotyzmu opowieść o poszukiwaniu duchowej wolności.Jeden majowy dzień w życiu trzech z pozoru bardzo różnych kobiet. Zuzanna, dobrze sytuowana Warszawianka pracuje w agencji reklamowej; ekscentryczny szef wysyła ją z misją służbową do Aten. Helena, matka dwójki dzieci, sprząta w ośrodku konferencyjnym Atena wykonując, dzień po dniu, te same syzyfowe prace. Ewa, bezdomna mistyczka, dryfuje po ulicach miasta w poszukiwaniu alkoholu i miejsca do spania - skrawków raju.Łączy je przeszłość: wszystkie dorastały w małym podwarszawskim miasteczku, odkrywając przyjaźń i miłość, żyjąc w harmonii z rytmami pięknej i okrutnej przyrody. Tragiczne zdarzenie, jakim było zaginięcie szkolnego kolegi, położyło kres niewinności, rzucając cień na ich dalsze losy, sprawiając, że każda z nich stała się, na swój sposób, nieważka.Trzy kobiety, z których każda, w poszukiwaniu samej siebie, musiała zejść do innego piekła. Trzy losy naznaczone namiętnością i pragnieniem piękna. Zmierzch majowego dnia każdej z nich przyniesie inne rozwiązanie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
