Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
Wydaje się, że kupno mieszkania w pięknej starej kamienicy będzie zwieńczeniem spokojnego mieszczańskiego życia Randolpha Tiefenthalera. Kiedy pan Tiberius, sąsiad z sutereny, stawia przed jego drzwiami ciasto, ani Randolph, ani jego rodzina nie przeczuwają, co ich wkrótce czeka.
Sytuacja szybko staje się nie do zniesienia. Pan Tiberius obserwuje żonę Randolpha, a następnie zaczyna pisać listy, z początku miłosne, potem zaś pełne oszczerstw. W końcu składa doniesienie o rzekomo popełnionym przez nią przestępstwie. Małżeństwo przeżywa kryzys. Sama obecność sąsiada zatruwa życie rodziny.
Randolph długo wierzy w skuteczną pomoc stosownych władz, lecz te okazują się bezsilne wobec stalkera. Poczucie zagrożenia wyniszcza psychicznie ofiary, zwłaszcza Randolpha, którego dzieciństwo naznaczył lęk. Jego ojciec, pasjonat broni, zmuszał syna do nauki strzelania, w związku z czym chłopiec nieustannie obawiał się najgorszego. Relacje ojca z synem od dawna nie układają się najlepiej, jednak teraz, w tej dramatycznej sytuacji, Randolphowi przychodzi do głowy straszliwa myśl…
„Ta przerażająca opowieść o obsesji sprawi, że zaczniesz się zastanawiać, co ty byś zrobił w podobnej sytuacji”. – Sunday Mirror
„Coś, czego w powieści kryminalnej jeszcze nie widzieliśmy”. – Guardian
„Strach przeorganizowuje nasz kodeks moralny. Czyni nas współsprawcami zbrodni. Niezwykłe osiągnięcie”. – Stern
Wyspa z dala od świata. Przerażający psychologiczny eksperym ent.Siedmioro kandydatów do tajnej pracy, a wśród nich morderca. Zdecydujesz się wejść do gry? – Postanowiliśmy przeprowadzić test na odporność w warunkach stresu. Nasi kandydaci znajdą się w realnej sytuacji, a pani dokona oceny ich zachowań. Powie nam pani, kto nadaje się na przywódcę, kto umie strategicznie myśleć, kto jest dyplomatą, a kto się na niego nie nadaje. Nadal nie wiedziałam, do czego Przewodniczący zmierza. – A tak konkretnie… co miałabym robić? Przewodniczący spojrzał na mnie z radosnym uśmiechem. – Właściwie to bardzo proste. Będzie pani udawać martwą. fragment książki „Eksperyment Isola to obraz społeczności ukształtowanej przez donosicielstwo i ukryty szantaż. Autorka odtwarza kafkowskie nastroje, w których przewijają się takie słowa jak »przesłuchanie« czy »protokół«. Główna postać, Anna Francis, niewiele się różni od słynnego bohatera filmowego, Jamesa Bourne’a. Jest królikiem doświadczalnym w służbie państwa, który został poddany psychologicznej przemocy i przemocą zaprogramowany. Autorka rysuje portret Anny, w każdej pojedynczej scenie odmalowując istotę dyktatury. Imponujący debiut dziennikarki telewizyjnej Asy Avdic”. Arbetarbladet „Eksperyment Isola to szwedzkie Igrzyska śmierci dla dorosłych”. Jönköpings-Posten Na jedną z wysp wśród sztokholmskich szkierów trafia siedem osób. Wiedzą, że mają wziąć udział w teście, który wyłoni kandydata na stanowisko oferowane przez jedną z tajnych służb. Nie mają jednak pojęcia, że równocześnie uczestniczą w socjologicznym eksperymencie. Anna Francis też ma wziąć w nim udział. Uważana jest za jedną z najzdolniejszych urzędniczek – jedną z najlepszych w protektoracie Szwecji w ramach Unii Przyjaźni. Niestety błąd, który popełniła w przeszłości, oraz fakt, że matka, niegdyś oddana partii, została uznana za dysydentkę, utwierdzają Annę w przekonaniu, że i jej kariera wkrótce dobiegnie końca. Udział w eksperymencie na wyspie ma być więc dla niej okazją do naprawienia dawnych błędów. Sytuacja na wyspie wkrótce jednak wymyka się spod kontroli – kandydaci uczestniczący w teście zaczynają po kolei znikać… Anna musi się dowiedzieć, czy naprawdę wie tyle, ile jej się wydawało, i kto właściwie pociąga za sznurki…
'I defy you to read this book and come away with a mind unchanged' John Jeremiah Sullivan
'Als has a serious claim to be regarded as the next James Baldwin' Observer
'I see how we are all the same, that none of us are white women or black men; rather, we're a series of mouths, and that every mouth needs filling: with something wet or dry, like love, or unfamiliar and savory, like love'
White Girls is about, among other things, blackness, queerness, movies, Brooklyn, love (and the loss of love), AIDS, fashion, Basquiat, Capote, philosophy, porn, Louise Brooks and Michael Jackson. Freewheeling and dazzling, tender and true, it is one of the most highly acclaimed essay collections in years.
'A voice that's new, that comes as if from a different room. I defy you to read this book and come away with a mind unchanged' John Jeremiah Sullivan, author of Pulphead
'Effortless, honest and fearless' Rich Benjamin, The New York Times
'Als is one of the most consistently unpredictable and surprising essayists out there, an author who confounds our expectations virtually every time he writes' David L. Ulin, Los Angeles Times
'A comprehensive and utterly lovely collection of one of the best writers around' Eugenia Williamson, Boston Globe
„Opowiadania przykładne”, nawiązujące tytułem do nowel Cervantesa, to pierwszy w Polsce przekład zbioru najważniejszych opowiadań autorki. W oryginalny, poetycki sposób poruszają uniwersalne tematy: życia i śmierci, dobra i zła, pogoni za sukcesem i poszukiwania ponadczasowych wartości. „Były to słowa intonowane niczym pieśń, słowa niemal dostrzegalne, które wypełniały przestrzeń powietrza swoją formą, gęstością i ciężarem. Słowa, które przyzywały rzeczy i które były ich imieniem. Słowa błyszczące niczym łuski ryb, słowa wielkie i puste niczym plaże.” – w taki sposób Sophia de Mello Breyner Andresen kreśli świat swoich opowiadań, gdzie Biskup musi dokonać wyboru między dachem kościoła a spokojem sumienia, małżeństwo rozpaczliwie szuka zagubionej drogi w świecie, w którym stopniowo wszystko znika, pewna kobieta podporządkowuje całe swoje życie dążeniu do doskonałości, żebrak czuwa nad trawieniem radości i piękna, a każdy z Trzech Króli własną drogą podąża za obietnicą niezwykłej gwiazdy.
Młody mężczyzna z powodu „zaistniałej sytuacji” szuka nowego domu dla swojego kota. Odwiedza w tym celu przyjaciół w różnych częściach kraju. Realna podróż zamienia się w podróż do świata wspomnień. Opowieść, pełna psychologicznych obserwacji dotyczących zarówno ludzi, jak i zwierząt, jest również historią miłości człowieka i kota. Życie jest podróżą – zauważa kot – a każdej podróży towarzyszą pożegnania. Książka wzrusza i przywraca wiarę w miłość. Nie tylko dla właścicieli czworonogów. Hiro Arikawa (ur. w 1972 w prefekturze Kochi na Sikoku) ukończyła uniwersytet dla kobiet Sonoda w Hyogo. Romansem "Shio-no machi" (ang. Wish on my Precious) zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie Dengeki Novel Prize dla debiutujących pisarzy w 2003 roku. Od tego czasu ukazały się dwie serie jej książek: tak zwana trylogia "Japońskich Sił Samobrony" (3 powieści) oraz seria "Wojny Bibliotecznej" (4 powieści). Poza seriami wydała jeszcze 4 inne książki, jest również autorką scenariuszy seriali telewizyjnych. Na podstawie jej utworów powstało 7 filmów. Swoją twórczością balansuje na granicy literatury lekkiej i poważnej. Wydana w 2015 roku powieść "Kroniki kota podróżnika" ma się ukazać jednocześnie w wielu krajach na świecie w przekładzie angielskim, niemieckim, włoskim, chińskim, wietnamskim, koreańskim, hiszpańskim, francuskim i polskim
Historia o okrucieństwie wyrządzanym z miłości. I o ocaleniu.
Najważniejsza książka 2017 roku według „Washington Post”, „USA Today”, „New York Timesa”, „Business Insider”, „LA Times” oraz Amazon.com i National Public Radio
Turtle Alveston ma czternaście lat i problemy z czytaniem. Potrafi za to świetnie strzelać, posługiwać się nożem i przez wiele dni wędrować po lesie, żywiąc się tym co upoluje. W zapuszczonym domu w środku lasu wychowuje ją apodyktyczny ojciec, który wierzy, że ludzkość jest na krawędzi katastrofy. Chory z miłości, izoluje córkę od otoczenia, całkowicie kontroluje jej życie, znęca się nad nią psychicznie i fizycznie. Ale Turtle wciąż jest dla niego ukochaną córeczką. Jego najdroższą własnością.
Dziewczyna nie jest jednak bezbronną ofiarą. Żeby wyzwolić się spod władzy ojca potwora, wykorzysta przeciwko niemu wszystko, czego właśnie on ją nauczył.
Gabriel Tallent pisze szorstko, ale z wielką uwagą dla detalu. Jego świat drży od kształtów, wrażeń. Mistrzowski styl nie pozwala emocjom opaść nawet na chwilę.
Niektóre książki lubimy wystarczająco, by je polecać. Ale bardzo rzadko zdarzają się takie, które zapamiętujemy na zawsze. Na mojej krótkiej liście znalazła się "Moja najdroższa".
Stephen King
Gabriel Tallent nie bierze jeńców. W swojej debiutanckiej powieści dotyka jednego z ostatnich tabu naszej kultury: kazirodztwa i pedofilii. Jego bohaterka, Turtle, to młodsza siostra Lisbeth Salander - małomówna twardzielka o specyficznym zestawie umiejętności, która może liczyć tylko na siebie. Zamiast komputera posługuje się jednak konwencjonalną bronią palną, a krzywdzi ją nie bezosobowy system, ale własny ojciec, z którym łączy ją toksyczna mieszanka miłości, strachu, wdzięczności, poczucia winy i nienawiści. Trudno się czyta, jeszcze trudniej odłożyć. Mocna rzecz.
Katarzyna Wężyk
„Moja najdroższa” to przerażająca powieść. Po dwustu stronach lektury złapałam się na ściskaniu pięści, jakbym miała zaraz wpaść między litery i przywalić ojcu bohaterki. Ale Turtle musiała stoczyć tę walkę sama. Wbrew ciału i ludzkiej wytrzymałości.
Sylwia Chutnik
Tallent napisał powieść poruszającą w czytelniku najgłębsze emocje. "Moja najdroższa" opowiada o bestii w ludzkiej skórze. Przypomina dlaczego boimy się bestii i czemu tak trudno jest tę bestię porzucić.
Łukasz Orbitowski
Brutalna, dobitna, rozdzierająca serce. „The New York Times Book Review”
Genialna, wielowymiarowa powieść. „Boston Sunday Globe”
Kontrowersyjna malarka Elaine Risley po latach nieobecności przyjeżdża do Toronto, gdzie jest przygotowywana wystawa jej prac. Znajome domy, ulice i pejzaże utrwalone na jej obrazach, wywołują fale wspomnień o dzieciństwie, które nie było jak z obrazka. Wędrówka po kraju z ojcem-naukowcem, zakazany romans z nauczycielem malarstw i życiowym mentorem, ale przede wszystkim dziewczęca przyjaźń, która zamieniła się w okrutną obsesję. Przeszłość osacza Elaine ciasną pętlą strachu. Tak jak kiedyś. Niepokojąca, głęboka i wnikliwa opowieść o krzywdzie i szukaniu tożsamości – córki, kochanki, artystki i kobiety.
"Na chodniku leży ciało. Ludzie je omijają, patrzą pod nogi, patrzą w bok, idą dalej. Kiedy się do mnie zbliżają, na ich twarzach dostrzegam tę minę, która mówi: nie moja sprawa. Podchodzę do ciała – to kobieta. Leży na wznak, spogląda prosto na mnie. – Proszę pani – odzywa się. – Proszę pani, proszę pani. Pani – słowo o tysiącu znaczeń. Jaśnie pani, Czarna Pani, to prawdziwa wielka pani, koronki starszej pani, słuchaj, moja pani, no i gdzie się pani pcha, dla pań, przekreślone szminką i zastąpione słowem „kobieta”. Wciąż jednak jest ostatnie słowo prośby. Jeżeli czegoś rozpaczliwie się potrzebuje, nie mówi się „kobieto, kobieto”, mówi się „proszę pani, proszę pani”. Tak jak ona teraz. […] – Proszę pani – powtarza, może zresztą powiedziała coś innego, okropnie bełkocze. Niemniej już mnie ma."
Poznajcie Alexa, trzydziestoparoletniego tatę. Kocha swoją żonę Jody, lecz zapomniał, jak jej to okazywać. Kocha swojego syna, Sama, ale go nie rozumie. Coś musi się zmienić. A Alex powinien zacząć od siebie.
Poznajcie ośmioletniego Sama. Pięknego, zaskakującego, autystycznego chłopca. Dla niego świat to zagadka, której nie potrafi samodzielnie rozwiązać. Gdy jednak Sam zaczyna grać w Minecrafta, pojawia się miejsce, w którym on i tata zaczynają na nowo odkrywać nie tylko samych siebie, lecz także siebie nawzajem…
Czy rozsypaną na kawałki rodzinę uda się poskładać?
W upalny dzień nad brzegiem Loary dochodzi do intrygującego spotkania dwóch mężczyzn: polskiego księdza i młodego nieznajomego, znawcy i wielbiciela kina. Rozmawiają długo i burzliwie, poruszają mnóstwo tematów, aż okazuje się, że młodzian skrywa dramatyczną historię, a jego życie przypomina los nieszczęsnego Hioba. Jego dobrze zapowiadająca się kariera w Kościele rozpada się w pył po tym, jak chłopak zakochuje się platonicznie w kleryku. To początek końca – młody zakonnik porzuca Kościół, przeżywa kryzys wiary i niczym Hiob zostaje sam, z obolałą duszą i pustym sercem. Jan jest zaś pełen wiary i ufności w Opatrzność. Czy ich spotkanie – nieprzypadkowe, jak wierzy polski ksiądz – będzie miało moc uzdrawiającą?
Gdy byłem dzieckiem, nie dawało mi spokoju pytanie, jak to możliwe, że ludzie nie nudzą się w niebie. Teraz to pojąłem: byłem w niebie. I okazało się, że nie miało ono nic z intelektualnej spekulacji, było czystym przeżyciem, doznaniem niewysłowionej bliskości ukochanej osoby.
Historia ukazana w książce skłania do głębokich przemyśleń w temacie religii, wiary, szaleństwa i sprawiedliwości. Fabuła, pełna dywagacji natury egzystencjalnej, okraszona zauważalną fascynacją filmem, nie daje o sobie zapomnieć. Polecam ją wszystkim szukającym w literaturze czegoś więcej.
Wioleta Sadowska, subiektywnieoksiazkach.pl
Morfeusz nie włada już tylko snami, od teraz przejmuje słowa. Hiobowy los, który spotkał bohaterów Anomalii, mógł spotkać każdego. Prawdziwa, poruszająca, napisana z wyczuciem historia, na długo zostanie w pamięci każdego czytelnika.
Karolina Krakowiak, www.lottaczyta.pl
Autor zadbał o emocje, intryguje od pierwszych wersów, a lekkie pióro, filozofia życia i wyraźna estyma merytoryczna stawiają czytelnikowi wiele pytań o sens egzystencjalny i rolę uczuć w życiu każdego z nas. Znakomita!
Agnieszka Krizel, www.nietypowerecenzje.blogspot.com
„Anomalia” to powieść przede wszystkim dla dojrzałych czytelników. Sporo tu nawiązań do literatury i kinematografii. To przemyślana i bardzo refleksyjna historia, o której myśli się na długo po odłożeniu książki na bok.
Maria Derejczyk-Zwierzyńska, www.czytelnia-mola-ksiazkowego.pl
Czy Internet to Bóg?
Dokąd uciekniesz przed złem? Jak daleko się posuniesz, by uratować własne dziecko?
Wyobraź sobie, że znajdujesz się na granicy, po przekroczeniu której rzeczywistość zmieni się diametralnie. Świat przestanie być takim jakim go widzimy na co dzień, a stanie się czymś zgoła innym – pięknym, ale też przerażającym.
Mamusiu, przecież byłam grzeczna to opowieść o trudach miłości, potędze sztuki i głębokim cierpieniu.
Zostałem oczarowany. Lapidarnym stylem, polifoniczną narracją, ale przede wszystkim samą historią, która pozostawiła moją wyobraźnię w ciemnym kącie, łkającą, że nie zrodziła nic równie dobrego, jak najnowsza powieść Rafała Cuprjaka. „Mamusiu, przecież byłam grzeczna” to brawurowy pokaz ogromnego talentu, pierwszorzędnego rzemiosła i błyskotliwego wykorzystania gatunkowych konwencji, to niepokojący powiew literackiej wiosny. - Bartosz Orlewski, autor Armadillo
'Ring for your maid, and when she comes in we'll pounce upon her and tear off her face. I'll wear her face tonight instead of mine.'
These dreamlike, carnivalesque fables by one of the leading lights of the Surrealist movement are masterpieces of invention and grand-guignol humour.
Penguin Modern: fifty new books celebrating the pioneering spirit of the iconic Penguin Modern Classics series, with each one offering a concentrated hit of its contemporary, international flavour. Here are authors ranging from Kathy Acker to James Baldwin, Truman Capote to Stanislaw Lem and George Orwell to Shirley Jackson; essays radical and inspiring; poems moving and disturbing; stories surreal and fabulous; taking us from the deep South to modern Japan, New York's underground scene to the farthest reaches of outer space.
' "Of course, no one would want to say anything about a girl like this that's missing..." '
Malice, paranoia and creeping dread lie beneath the surface of ordinary American life in these chilling miniature masterworks of unease.
Penguin Modern: fifty new books celebrating the pioneering spirit of the iconic Penguin Modern Classics series, with each one offering a concentrated hit of its contemporary, international flavour. Here are authors ranging from Kathy Acker to James Baldwin, Truman Capote to Stanislaw Lem and George Orwell to Shirley Jackson; essays radical and inspiring; poems moving and disturbing; stories surreal and fabulous; taking us from the deep South to modern Japan, New York's underground scene to the farthest reaches of outer space.
'They didn't seem to take much interest in my private parts which to tell the truth were nothing to write home about, I didn't take much interest in them myself.'
From the master of the absurd, these two stories of an unnamed vagrant contending with decay and death combine bleakness with the blackest of humour.
Penguin Modern: fifty new books celebrating the pioneering spirit of the iconic Penguin Modern Classics series, with each one offering a concentrated hit of its contemporary, international flavour. Here are authors ranging from Kathy Acker to James Baldwin, Truman Capote to Stanislaw Lem and George Orwell to Shirley Jackson; essays radical and inspiring; poems moving and disturbing; stories surreal and fabulous; taking us from the deep South to modern Japan, New York's underground scene to the farthest reaches of outer space.
No właśnie, kim ja tak naprawdę jestem? Transseksualistką? Nie chciałam zaszufladkować siebie w ten sposób. To pytanie męczyło mnie później całą noc. Nancy zburzyła mój spokój, nad którym tak długo pracowałam. Już prawie wszystko sobie poukładałam. […] Co by było, gdyby między mną i Nancy doszło do czegoś więcej? Czy zareagowałabym jak mężczyzna, mimo iż tak naprawdę emocjonalnie i psychicznie jestem kobietą? Właściwie nie mam nic do stracenia, może powinnam spróbować? Nie, to niedorzeczne! Jak mogłam w ogóle o tym pomyśleć! A jednak pomyślałam i myślałam coraz częściej i więcej[…]
Bohaterem utworu jest Gregor Samsa, który pewnego dnia budzi się przemieniony w dużego, potwornego robaka. Chce żyć normalnie. Niestety to niemożliwe, gdyż nie jest nawet w stanie podnieść się z łóżka. Traci pracę. Rodzina trzyma go zamkniętego w pokoju, dbając, by nikt nie dowiedział się, co się z nim stało.
Pod wpływem przeistoczenia Gregora zmieniają się również członkowie jego rodziny. Muszą zarabiać na życie, ponieważ dotychczas byli na utrzymaniu Gregora.
Przemiana, która całkowicie odizolowała Gregora od świata, doprowadziła w końcu do jego śmierci, ku uldze rodziny, która miała go już dość.
Książka w języku francuskim
Bruno nigdy nikogo naprawdę nie kochał. Zrezygnował z życia, jakie było mu pisane – nieciekawej egzystencji pracownika hotelu – i wyruszył w poszukiwaniu przygód. Okrążył świat, utrzymując się dzięki własnej zaradności i urokowi osobistemu. Jest już w sile wieku i doskwiera mu samotność. Dni mijają mu w najpiękniejszym i najsmutniejszym miejscu na świecie: w Wenecji. To właśnie tam dusza Brunona zmienia się na zawsze, gdy pewnego dnia spotyka Keiko, wyjątkową Japonkę. Kobieta spędza każdą noc z innym mężczyzną, który zdoła poruszyć ją do głębi za sprawą własnego wiersza bądź opowieści. Jednak Bruno Labastide, niezwykły bajarz i oszust o urzekającym, rozbrajającym kobiety uśmiechu, nie jest w stanie uzyskać wstępu do tego raju, ponieważ, ku własnemu zaskoczeniu, gdy zbliża się do japońskiej piękności, kończą mu się pomysły.
Opowieści, których akcja toczy się w wielu zakątkach świata, opowiadają o bólu i miłości, pokoju i wojnie, nieznanych ludziach żyjących w ubóstwie oraz beztroskich bogaczach, a także o wpływowych osobistościach bawiących się życiem ubogich.
Natalio Grueso stworzył szkatułkową powieść, którą, jak pisze Mario Vargas Llosa, należy się delektować.
Najsłynniejsza, pisana częściowo dialektem, a zatem z trudem poddająca się przekładowi, powieść wybitnego włoskiego prozaika, w Polsce nadal mało obecnego. Carlo Emilio Gadda został uznany przez krytykę za pisarza, który pchnął włoską prozę na nowe tory, a emancypacja języka wyznacza mu w literaturze miejsce obok Joyce’a i Céline’a.
Pisał Italo Calvino: „Pasztet opowiada o śledztwie, jakie policja prowadzi w dwóch sprawach, jednej banalnej, drugiej makabrycznej; scenerią obu przestępstw dokonanych w odstępie zaledwie kilku dni jest kamienica w centrum Rzymu, w której doszło do kradzieży klejnotów wdowie szukającej pocieszenia, oraz do okrutnego zabójstwa zamężnej kobiety, niepocieszonej, bo bezdzietnej […] należy od razu powiedzieć, że Pasztet jest nie tylko powieścią kryminalną czy filozoficzną, lecz także powieścią o Rzymie. Prawdziwy protagonista książki to Wieczne Miasto, jego klasy społeczne, od klasy średniej po ludzi z marginesu, jego mowa dialektalna złożona z wielu dialektów, zwłaszcza południowych, które wynurzają się z rzymskiego kotła, z jego ekstrawersji i mętnej podświadomości”.
Gadda opisuje świat małostkowych uczuć i śmiesznych ambicji, świat zarazem groteskowy i patetyczny, gdzie głupota sąsiaduje z cierpieniem. Ponieważ opis tego świata nie mieści się tradycyjnych konwencjach literackich, Gadda te konwencje rozsadza. Posługuje się wieloma rejestrami języka, przechodzi od tonacji wysokiej do niskiej, wprowadza dialekt i żargon, miesza gatunki literackie. Stał się twórcą osobnego języka, który przeszedł do literatury pod nazwą barocco gaddiano.
Powieść równie szczera i bolesna jak Moja walka KnausgrdaHistoria splątanych relacji rodzinnych, konfrontacji z ojcem, wypierania prawdyW spadku po rodzicach otrzymujemy bowiem nie tylko kolor oczu czy letniskowy domekWszyscy przeciwko Bergljot. Dwie siostry, brat, matka i ojciec, od którego w trakcie rozmowy telefonicznej usłyszy: Spójrz w lustro, a zobaczysz psychopatkę.Bergljot po latach pisze e-mail do sióstr: Żadna z was w żadnym momencie nie zapytała mnie o moją historię. Wywoływało to we mnie wielki smutek.Dlaczego tak się stało? Jaka rodzinna tajemnica została zamieciona pod dywan, przysłonięta niedzielnymi obiadami i gwiazdkowymi prezentami?Bez zamknięcia spraw z przeszłości Bergljot nie może uporządkować swojego życia i pozbyć się traumy z dzieciństwa. Teraz ponadto nieoczekiwanie została wykluczona ze spadku po ojcu, a jej walka o prawdę spotyka się z milczeniem.Czy Bergljot rzeczywiście ma rację? A może kłamie?Spadek, którego świetny polski przekład pióra Elżbiety PtaszyńskiejSadowskiej trafia do polskich księgarń, był najgoręcej komentowaną i dyskutowaną książką w Norwegii w 2016 roku. Atmosferę podgrzewały dodatkowo sugestie, że autorka opisała w niej własną historię. Prawa do wydania książki sprzedano do 13 krajów.Vigdis Hjorth (ur. 1959, Oslo) studiowała filozofię, literaturę i nauki polityczne, a karierę literacką rozpoczynała jako autorka książek dla dzieci. Cztery lata po debiucie w tej kategorii sięgnęła po tematykę dorosłą. Ma na swoim koncie 30 książek dla dzieci i dorosłych. Należy do najbardziej znaczących pisarek współczesnej literatury norweskiej. Zdobyła wiele nagród literackich, m.in. Nagrodę im. Srena Gyldendala (2011), Nagrodę Krytyków (2012), Honorową Nagrodę Bragego (2014), Nagrodę im. Amalie Skram (2014) oraz Nagrodę Księgarzy (2016). W 2017 roku otrzymała nominację do Literackiej Nagrody Rady Nordyckiej.
Antologia słowackiej prozy to szerokie spektrum poznawcze życia w tym kraju, dawniej i dziś. Na kanwie spraw codziennych, autorzy wprowadzają czytelnika w zawiły świat konkretnego człowieka na konkretnym tle (Martin Vlado), dokonują retrospekcji życia jednostki (Mária Bátorová), czasami z rodzinną intymnością na tle historycznym (Ľudovít Petraško), w realiach środowiska, w którym przyszło żyć bohaterom ich prozy. Poznajemy próby i sposoby radzenia sobie z tajemnicą własnego ego i wypływającymi z podświadomości pragnieniami (Jana Bodnárová, Helena Dvořáková, Jana Juráňová), jesteśmy świadkami analiz wartości społecznych, priorytetów i światopoglądu (Radovan Brenkus), jak i admirowania niezwykłych ludzi czasami wręcz za sprawą głębokiego uczucia rodzinnego (Etela Farkašová). Uzmysławiamy sobie zależności i konflikty między pokoleniami (Rút Lichnerová) w zderzeniu z, czasami brutalną rzeczywistością. Fragmenty prozy traktują o zawiłościach losów ludzkich i stosunku jednostki do rzeczywistości (Peter Karpinský), bądź za parawanem humoru wnoszą do literatury wielkie ludzkie dramaty (Eva Maliti Fraňová), wewnętrzne sprzeczności oraz niewiarygodne sploty okoliczności na pełnej przeszkód drodze do samorealizacji. Autorzy starają się swoje percepcje przedstawić w sposób artystyczny, filozoficzny, czasami bezpośredni, chociaż nie banalny, gdyż zawsze literacko dojrzały. Kontakt z prozą słowacką dzięki tym właśnie jedenastu autorom to nie tylko możliwość odkrycia jej wartości literackich, zrozumienia i porównania literatury sąsiadujących ze sobą krajów, ale przede wszystkim głębokie przeżycie dla czytelnika, który sięgnie po Portrety z bliska.
Mały Książę to opowieść o dorastaniu, miłości, przyjaźni i odpowiedzialności. Wydana po raz pierwszy w 1943 roku w Nowym Yorku należy do arcydzieł światowej literatury.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
