Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
W latach siedemdziesiątych bardzo wielu obywateli krajów Europy Wschodniej marzyło o wyjeździe na Zachód. Za żelazną kurtyną to autobiograficzna opowieść o dwójce młodych ludzi, którzy odbyli podróż w przeciwnym kierunku, by podjąć studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiując i mieszkając w Polsce, stali się częścią tętniącej życiem artystycznej społeczności, która stworzyła wiele nowatorskich prac w różnych dziedzinach sztuki, mimo bardzo niesprzyjającej rzeczywistości, w której gwałtownie rosły ceny, wybuchały strajki, aż w końcu na ulice miast wyjechały czołgi.Ta historia to owoc niezwykłej współpracy, w której przeplatają się dwa bardzo indywidualne i charakterystyczne style. Za żelazną kurtyną opowiada o życiu, sztuce i polityce, ukazując środowisko artystyczne, które rozkwita w szorstkiej i ponurej rzeczywistości komunistycznego ustroju. Ile warta może być sztuka w kraju, w którym papier toaletowy jest na wagę złota?
- Dosyć! Mój autorytet jest wyczerpany! Nikt już nic nie daje na cerkiew... Podchodzę do furtki - psa spuszczają, - wygłosił cerkiewny diaczek Szuryk, wyciągnął z szafy wyblakłą radziecką flagę, oderwał od niej kawałek i głośno się wysmarkał...
Fragment
Kochaj bliźniego swego w nowym przekładzie Ryszarda Wojnakowskiego!Po ucieczce z nazistowskich Niemiec główni bohaterowie powieści niemiecki polityk Josef Steiner, syn żydowskiego fabrykanta Ludwig Kern i studentka Ruth Holland próbują bezskutecznie zapuścić korzenie w sąsiednich krajach: ich przymusowa wędrówka pod groźbą wydalenia, czasem na skraju żebraczej egzystencji, biegnie przez Czechosłowację, Austrię, Szwajcarię i Francję, ale przebywając nielegalnie, często bez pracy, wszędzie spotykają się z obojętnością, perfidią i wyzyskiem, wbrew biblijnemu przykazaniu. Może w Ameryce, która części z nich zapewni schronienie, będzie inaczej.W pisarstwie Remarque'a oprócz tematyki antywojennej ważne miejsce zajmował problem emigracji, którą znał dobrze z własnego doświadczenia. Kochaj bliźniego swego otwiera właśnie ten rozdział w jego twórczości.
Czy ekonomiści z Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego kierują się błędnym wyobrażeniem o przyczynach wzrostu gospodarczego? A wdrażane programy pomocowe dla ubogich państw należy wpisać w nurt fantastyki?W Pożegnaniu z jałmużną Gregory Clark stawia prowokacyjną tezę, że o zamożności i ubóstwie państw nie decydują czynniki geograficzne, zasoby siły roboczej czy bogactwa naturalne, lecz kultura. Autor wykazuje, że zdolne do trwałego rozwoju gospodarczego są tylko społeczeństwa o długiej historii osiadłego życia, które wykształciły sprawne instytucje zapewniające bezpieczeństwo.Pożegnanie z jałmużną, doskonałe i trzeźwiące wyzwanie rzucone przekonaniu, że ubogie społeczeństwa mogą osiągnąć wzrost gospodarczy dzięki interwencjizewnętrznej, może zmienić sposób myślenia o gospodarczej historii świata.""Kolejna przełomowa i ogromnie popularna publikacja z dziedziny ekonomii. [...] Być może nie rozgryźliśmy tajemnicy postępu zachodzącego w ludzkim świecie, ale Pożegnanie z jałmużną powoduje, że jesteśmy bliżej tego celu"".TYLER COWEN, ""NEW YORK TIMES""Książka została nagrodzona w 2008 roku złotym medalem przyznawanym publikacjom z dziedziny finansów, inwestycji i ekonomii przez pismo ""Independent Publisher"".
Smołdzino w pierwszych latach po wojnie. Niewielka miejscowość leżąca u stóp Rewekolu złowieszczego wzgórza, wokół którego narosło wiele ponurych legend.Na tych terenach mieszkają Polacy, Słowińcy, Niemcy i Ukraińcy. Czy trudna historia tych narodów pozwoli im koegzystować w spokoju? Czy może czai się tam coś starszego i straszniejszego niż urazy z ostatniej wojny?Kiedy porucznik MO Adam Keller przybędzie do wsi, będzie musiał borykać się nie tylko z ludzką nienawiścią, ale również z czymś nienazwanym. Czymś tak irracjonalnym, że nikt o tym nie wspomina w obawie, by nie wyjść na szaleńca...
Powieść, która podbiła serca czytelników na całym świecie, ukazuje się w nowej oprawie w serii Gorzka Czekolada.Akcja koncentruje się relacjach czarnoskórych kobiet służących w domach białych rodzina na południu Stanów Zjednoczonych w latach 60. XX wieku. Jednak pod warstwą tematyki rasistowskiej autorka ukryła pokłady uniwersalnych rozważań nie tylko o istocie człowieczeństwa i tolerancji, ale przede wszystkim o zmaganiu się ze stereotypami, o przezwyciężaniu strachu, o ograniczeniach, którym wszyscy podlegamy i które pragniemy znieść. I wreszcie o przyjaźni i solidarności, których siła potrafi zdziałać cuda. Służące to świetnie napisana książka o zaskakująco wyzwalającej mocy!Służące szturmem zdobyły rynek czytelniczy. Powieść ukazała się w Stanach Zjednoczonych w lutym 2009 roku, a już latem, przez sześć tygodni, niepokonanie triumfowała na pierwszym miejscu listy bestsellerów The New York Times. Łącznie Służące pozostawały w czołówce tej najbardziej poważanej listy ponad 100 tygodni! Do tej pory egzemplarze powieści trafiły do rąk 5 milionów czytelników w 35 krajach. Do sukcesu książki znacznie przyczynił się film z Emmą Stone jako Skeeter, Violą Davisw roli Aibileen oraz Octavią Sepcer, która za kreację Minny zdobyła Oscara.
Autor książki analizuje stosowane w marketingu politycznym praktyki manipulacyjne wykorzystywane w walce o głosy wyborców. Manipulacje te są rozpatrywane nie w kategoriach etycznych, ale jako utylitarny sposób pozyskiwania poparcia dla polityków i wygrywania wyborów.
AŻ TRUDNO UWIERZYĆ!Autor 40 lat temu przewidział wydarzenia w Europie, które dzieją się na naszych oczach.Książka odważna. Niesamowicie wizjonerska i prorocza. Aż do bólu niepoprawna politycznie.I AŻ DO BÓLU PRAWDZIWAW nękanych głodem i epidemiami krajach Orientu setki tysięcy ludzi opanowują statki, barki i łodzie. Niepowstrzymaną wściekłą falą ruszają ku Europie. Ów barbarzyński potop powoduje, że Europa umiera. Jej mieszkańcy z nielicznymi wyjątkami są od dawna sparaliżowani duchowo, moralnie i fizycznie przez ideologię permisywizmu, poprawności politycznej, tolerancji i multi-kulti. Poddają się więc biernie dzikim hordom. Ostatnie bastiony oporu, wierne ideałom cywilizacji chrześcijańskiej, są bezradne. Niemal już nie ma szlachetnych i mądrych elit.ROZPOCZYNA SIĘ ARMAGEDONDlaczego Europa Białego Człowieka biernie poddaje się unicestwieniu i jaką rolę w tym procesie odgrywają media?UWAGA! POWIEŚĆ TYLKO DLA OSÓB O MOCNYCH NERWACH!Jean Raspail jest jak latarnia morska. Stara i samotna, ale niezłomna, trwająca mimo naporu nawałnic. Próbuje pokazać drogę żeglującym po coraz bardziej wzburzonym morzu, tym, którzy już nie potrafią marzyć, uświadomić im, gdzie jest port.Maciej Pawlicki, wSieci, 26.01-1.02.2015
W pierwszej części Fototapety Witkowski podejmuje temat kolaboracji z życiem, cofa się do czasów komunizmu i zastanawia, czym dla dzisiejszego młodego człowieka, który nie otarł się o historię, są pojęcia takie jak ojczyzna, miłość czy śmierć. W drugiej części zbioru opowiadań autora interesują nierealne marzenia, kiczowate sny, złudne wyobrażenia, którymi karmi nas kultura masowa. To właśnie tandetne strzępki tej kultury Witkowski nazywa `fototapetą`. Jego bohaterom wydaje się, że rzeczywistość, która została im dana, jest gorsza, niż powinna być, że z jakichś względów miało być inaczej. Autor zastanawia się, czy rzeczywiście ktoś nam obiecywał, że będzie inaczej, że życie jest gdzie indziej, że zasługujemy na coś lepszego...
Powieść oparta jest na autentycznych wydarzeniach, które rozegrały się w latach 70 i 80 ubiegłego stulecia.Imiona i nazwiska bohaterów zostały zmienione.Kuba Błażyk obiecujący szablista warszawskiej Legii bierze udział w Spartakiadzie w bratnim NRD. Walczy dobrze, nawet za dobrze, Jest połowa lat 80 tych a jego przeciwnik Rosjanin nie może przegrać. Decyzja sędziego i rozgoryczenie pchnie go w łapy bardzo niebezpiecznych ludzi. Na zachodzie arystokraci mają specyficzne potrzeby i wyszukane rozrywki. Lubią oglądać krew, najlepiej upuszczoną bronią białą. Zawodnik najlepszego polskiego klubu wojskowego kontra najlepiej opłacani zabójcy Europy. Prawdziwa walka to nie są wygibasy Errola Flynna z Robin Hooda, ani Lancastera z Karmazynowego Pirata. Ani zabawa sportowa. Prawdziwa walka to ciężar broni, gra ze śmiercią, które nie ma nic wspólnego ze sportem. Pierwsza rzecz - aby zabić ostrą szablą - trzeba bardzo się starać. Druga - zapomnieć o byciu zawodnikiem Legii - w starciu na ostre liczy się tylko pierwsza myśl.Kubie potrzebny mu będzie nauczyciel fechtunku by przeżyć pojedynek na śmierć i życie w ogrodzie francuskiego pałacu, czy sali niemieckiego klubu dżentelmenów. Problem w tym że mistrz chce w zamian załatwić swoje sprawy, które sięgają czasu przedwojennej kawalerii i Wieniawy-Długoszowskiego.
Czym jest i co propaguje masoneria? Jaki ma wpływ na kulturę i współczesny świat? Od wielu wieków debatuje nad sensem Kościoła i myślą chrześcijańską. Ze strony Kościoła mamy zaś wielokrotnie powtórzony zakaz wstępowania katolików w jej szeregi. Czy naukę głoszoną przez kręgi masońskie można nazwać religią?
Znów w drodze. Dziennikarz przemierza mizerny, rozpadający się krajobraz kulturowy, jednak tym razem Ziemowit Szczerek nie pisze o Ukrainie, a o Polsce choć tak naprawdę pisze o niej zawsze. W Siódemce poddaje wiwisekcji Polskę najpolstszą, samo jej serce, gdzie biją źródła wszystkich jej bolączek i frustracji, matecznik polskiego marazmu, bylejakości i magmy, rdzeń pełen szyldozy i płotów odlanych z betonu, gdzie winy za chaos i syf nie można zrzucić na nikogo prócz nas samych. Opisuje Polskę leżącą przy drodze krajowej numer 7.Jak opisać tę niezwykłą krainę? Pytanie trudne. Niewielu dotychczas próbowało. Siódemka tylko pozornie kpi z prowincji, prowincji leżącej w centrum naszego kraju. To dużo więcej niż żarty napędzane poszerzającymi świadomość wiedźmińskimi eliksirami (tak, tak nie mogło zabraknąć także wiedźmina). To brutalna, szczera do bólu próba opisu tego, co swojskie, a zarazem bardzo tajemnicze i dotąd niezbadane. Siódemka stanowi podróż przez polskie jądro ciemności, przez kompleksy i fantazje narodowe, przez wieki historii wędrówkę pełną groteski i przegięcia, napędzaną alkoholem i narkotykami (to wciąż #gonzo!), ale to przecież jedyny sposób na opisanie bezforemnej polskiej formy.
Zapis postępującego od 1989 r. procesu wygaszania poszczególnych segmentów naszego państwa: gospodarki, suwerennej polityki zagranicznej, obronności, służby zdrowia, edukacji Starannie dobrany zespół autorów fachowców w poszczególnych dziedzinach przedstawia historię likwidowania Polski: 26 lat wyprzedawania i niszczenia przemysłu stoczniowego, górniczego i hutniczego, kolejnictwa, rolnictwa, lasów, handlu i mediów. Eksperci piszą też o upadku kultury, atakach na tradycyjną rodzinę, niskim poziomie szkolnictwa i słabości społeczeństwa obywatelskiego.
Mińsk w czasach odwilży lat sześćdziesiątych, środowisko stiljagów – ówczesnych hipsterów, ale i kagiebistów czy milicjantów. Wyróżniona Nagrodą im. Jerzego Giedroycia za najlepszą książkę prozatorską w języku białoruskim w 2012 roku powieść Uładzimira Niaklajewa, białoruskiego poety i prozaika, ale także dysydenta i kandydata na prezydenta Białorusi w wyborach w 2010 roku, opowiada o czasach młodości autora. Wspomnienia, mimo że dotyczą czasów niełatwych, przepełnione są czułością i nostalgią. Podtytuł, Powieść mińska, daje pewien trop – to także przewodnik po mieście, które już nie istnieje. Nie jest to powieść dokumentalna: postaci realne, takie jak Lee Harvey Oswald - zamachowiec na JFK - czy Nikita Chruszczow mieszają się tu z tymi wykreowanymi przez autora na wzór swoich przyjaciół. Powieść Niaklajewa to jednak przede wszystkim zachowanie romantyki tamtych czasów oraz owego „złotego pyłu” unoszącego się w dawnym Mińsku.
Złoty pył młodości, który rozprzestrzenia się w przenikniętej światłem przestrzeni mińskiej powieści Uładzimira Niaklajewa, jest esencją tej książki. Nawet jeśli nie wszystko było tak, jak opisał to autor, jednak ten romantyzm naszej młodości, czystość naszych porywów, przyjaźń, miłość, muzyka, poezja – wszystko było właśnie takie. I oprócz smaku wody gazowanej z syropem, czytając powieść, poczułem jeszcze smak tamtego powietrza – w Mińsku początku lat sześćdziesiątych, „ostatnich lat odwilży, której wiosenny zapach dotarł już z Moskwy do Mińska (…)”.
Z posłowia Wiktara Ledzieniewa
Tytuł książki „Sex, rewolucja – prostytucja” jest wysoce adekwatny do rzeczywistości – ukazuje skryte mechanizmy prostytuowania się życia nie tylko politycznego, ale i społecznego. Nie ma bowiem w historii żadnej wielkiej rewolucji społecznej – począwszy od: francuskiej, radzieckiej, polskiej czy pozostałych, która by z czasem nie zakończyła się prostytucją, nie tylko polityczną. Gdy upada etyka polityczna i społeczna, ktoś musi odkłamywać prawdę…
Zgoda buduje, niezgoda rujnuje? Chantal Mouffe, filozofka, intelektualistka i aktywistka, twierdzi że jest zupełnie na odwrót. To pozorny konsensus podminowuje demokratyczne instytucje i przesłania możliwość jakiejkolwiek zmiany. A skoro we współczesnych społeczeństwach nie da się uniknąć antagonizmu, wielości racji i wartości, być może warto tworzyć instytucje, które pomieściłyby wszystkie te sprzeczności? Inaczej konflikt zamieni się w wojnę, a oponent we wroga. Można tego uniknąć. Agonistyka to zbiór interwencji i poszukiwanie szans dla radykalnej i pluralistycznej demokracji w różnych sferach życia społecznego: polityce, stosunkach międzynarodowych, projekcie europejskim i wreszcie praktykach artystycznych. Perspektywa Mouffe jest optymistyczna, tak jakby wraz z możliwością antagonizmu na arenę wkraczało też życie.
Seria pt. Dokumentacja Życia Literackiego Kręgu Londyńskich „Wiadomości” (1945–1981) upowszechnia bezcenne archiwalia redakcyjne najważniejszego literackiego tygodnika polskiej emigracji pojałtańskiej, znajdujące się w zbiorach Archiwum Emigracji Biblioteki Uniwersyteckiej UMK w Toruniu.
Opracował i przypisami opatrzył Marcin Łukasz Lutomierski, konsultacja edytorska Beata Dorosz
Wpisując się w projekt „etnografii etnografii”, książka pokazuje, jak zmienne i uwarunkowane znaczenia polityczności, płci/seksualności i antropologii, w tym przekonania dotyczące istoty dyscyplinarnej praxis, kształtowały postrzeganie relacji pomiędzy nauką i aktywizmem od końca XIX wieku do dziś, przede wszystkim w kontekście tradycji anglojęzycznych. Przedstawiona analiza jest (re)konstrukcją swoistej genealogii takiego rozumienia powyższych pojęć, których związki nie muszą pozostawać antytetyczne.
Koncentrując się przede wszystkim na rezultatach interakcji zachodzących w polu ukonstytuowanym przez formację teorii antropologicznej i feminizmu akademickiego, praca dostarcza narzędzi przydatnych do minimalizacji „dyskursywnych luk” i „dyskursywnych ryzyk” obecnych w pewnych wątkach debaty na temat polityczności (w tym jej aspektów związanych z płcią/seksualnością), która co najmniej od dekady toczy się w polskiej antropologii. Nakreślona tu rama teoretyczna/polityczna nie tylko definiuje naukę i aktywizm w sposób pozwalający na ich kohabitację, ale oferuje też środki umożliwiające bardziej produktywną komunikację w rodzimej dyscyplinie (i poza nią). Parafrazując słowa Lili Abu-Lughod, zaproponowana perspektywa daje pewną nadzieję (choć niepewną swego iluzję), że antropologia w Polsce nie pozostanie nadal w niektórych obszarach sferą „równoległych monologów”.
Powieść Szczęsnego Wrońskiego zatytułowana "Konsultanci. Powiastka intelektualno-gienitalna, czyli rzecz o inwigilacji, manipulacji, totalitaryzacji i innych perwersjach tego i nie tego świata" jest interesującą satyrą na komunistyczny i postkomunistyczny świat, która w oryginalny sposób odzwierciedla polską, polityczno-absurdalną rzeczywistość, daje niemalże psychoanalityczny jej zapis, sięgając w głąb indywidualnej i zbiorowej psyche. Napisana jest świetnym językiem i opowiada zabawne historie, choć jej wymowa jest śmiertelnie poważna, a diagnoza niejednokrotnie porażająca.
Powieść Szczęsnego Wrońskiego nie jest jednak filozoficzną powiastką, choć tak można by wnosić z jej prowokacyjnego podtytułu. To swobodna, niczym nie krępowana gra wyobraźni, luźne ciągi skojarzeń, które budują świat dziwny, absurdalny, ale poetycko wyrazisty i mocny. Powieść rozgrywa się na kilku planach: między pamięcią i zapominaniem, realnością i fantazją, a przede wszystkim między rzeczywistością i językiem, włącznie z jego ortografią, którą Autor zabawnie się bawi. Gra toczy się także przeciwko mówieniu cytatami w obronie własnej mowy, bo przecież o tożsamości i wolności człowieka świadczy ekspresja jego własnego głosu.
Z "Posłowia" Gabrieli Matuszek
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
